Πάντοτε στη διδακτέα ύλη οι τραγωδίες, της ζωής, όχι της λογοτεχνίας. Και πάντοτε αδιάβαστες μένουν. Η Ιστορία δεν φρονηματίζει και δεν παραδειγματίζει. Γι’ αυτό και οι τραγωδίες επαναλαμβάνονται ως τραγωδίες. Κοινότοπο το συμπέρασμα, παρ’ όλ’ αυτά παραμένει απελπιστικό.
Ανατριχιάζουμε τώρα και πανικοβαλλόμαστε, αμήχανοι, τραγικά ανήμποροι θεατές της...