3.4.13
Γιάννης Βρούτσης: «Πάνω από 51.000 οι συντάξεις - "μαϊμού"»...
Ερευνώνται άλλες 500.000 περιπτώσεις...
Πάνω από 51.551 είναι οι καταχρηστικές συντάξεις, σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας, Γιάννη Βρούτση, καθώς, όπως είπε στη Βουλή, εκκρεμεί ακόμη η έρευνα σε έναν πληθυσμό άνω των 500.000 που αφορά τις συντάξεις χηρείας. «Το νούμερο αυτό δυστυχώς θα ανέβει» τόνισε.
Ο....
Η κυρία Ακρίτα δεν διαθέτει ελαφρυντικά...
Το ορφανό ''Δεν ξεχνώ'' της Κύπρου. Από τον Νίκο Δήμου...
Το σύνθημα το θυμούνται. Το αναφέρουν. Το εκμεταλλεύονται. Τον δημιουργό του, τον αποσιωπούν. Γράφει (30.3) στα ΝΕΑ η Έλενα Ακρίτα: «εκείνο το περίφημο σύνθημα «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ», που αντήχησε μετά την εισβολή στην Κύπρο». Αντήχησε; Πώς; Μόνο του;
Διαβάζω σε...
ένα blog (Πέτρος Αργυρίου): «Τότε γράφτηκε στους τοίχους το Δεν Ξεχνώ». Γράφτηκε; Πώς; Μόνο του;
Το «Δεν ξεχνώ» έχει πατέρα.
Όσοι θέλουν να μάθουν λεπτομέρειες, ας κάνουν κλικ εδώ:
http://www.ndimou.gr/kypros_gr.asp
Δεν αναφερόμαστε σε ένα δημιούργημα, αποσιωπώντας τον δημιουργό του. Κι αν οι νεότεροι δεν έτυχε να ακούσουν, η κυρία Ακρίτα δεν διαθέτει ελαφρυντικά.
___________________________________________________
Το μικρό σήμα στο κάτω δεξιό μέρος της εικόνας, είναι η υπογραφή της εταιρίας μου.
lifo.gr
Πόσο αφελής είσαι...
Το ωραιότερο σημείο από την «υποστηρικτική» «ψυχωμένη» επιστολή Ψυχάρη προς τον Γιώργο Κουρή, ήταν το τελευταίο. «Ελπίζω ότι...
το δικαστήριο θα καταλάβει αμέσως πόσο αφελής είσαι», του έγραψε σε ένα άψογης σύνταξης κείμενο. Λογικά, αυτές τις 10 λέξεις θα λαχταρούσε πολλά χρόνια να τις δει δίπλα δίπλα πολύς κόσμος της δημοσιογραφικής αγοράς με τη συγκεκριμένη υπογραφή από κάτω τους. Δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση.
mediablog.gr
Τι 'ναι το μνημόνιο; ...
Ευτυχία, που 'λεγε ο Πάγκαλος;
Όχι. Είναι...
φάρμακο!
Το 'πε ο -τι είναι η πατρίδα μας- αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού, Κώστας Τζαβάρας στην εκπομπή ΖΟΟΜ, του Μπάμπη Παπαπαναγιώτου (ΝΕΤ) .
"Κι όπως όλα τα φάρμακα, αφήνει μια πικρή γεύση" , πρόσθεσε.
Μόνο που, αντί να μας κάνει καλά, πάει να μας ξεκάνει...
Ο δημοσιογράφος-υποτακτικός...
... η πίστη με αμοιβή, το ξύλο και τα κερασφόρα...
Στην αρχή απέναντι στους δημοσιογράφους-οπαδούς είχα συγκατάβαση, μετά κατανόηση, ύστερα ανοχή, κατόπιν αποστροφή, στη συνέχεια απέχθεια. Σήμερα, με...
καταγεγραμμένες εμπειρίες μερικών δεκαετιών όλα αυτά έχουν αντικατασταθεί με την οικονομική συσκευασία «πολλά συναισθήματα σε ένα», το εξής: σιχασιά! Υπερβολή; Ναι, υπερβολή που δείχνει τι νιώθω για κάποιους (δεν είναι πολλοί) που εξαργύρωσαν την αγάπη τους για μια ομάδα, ένα κόμμα, μια ιδέα πουλώντας συχνά κανιβαλισμό, μπραβιλίκι και ανταλλάξιμη πίστη, για να χτίσουν καριέρες και… σπίτια. Βασιλικότεροι του βασιλέως, προεδρικότεροι του προέδρου και οπαδικότεροι των πιο μαύρων οπαδών παίρνουν θέσεις-θησαυροφυλάκια, γίνονται έμπιστοι, παράγουν λάσπη, συγκαλύπτουν αλητείες και εξευτελίζουν αυτό τον όρο και την έννοια «δημοσιογράφος».
Δεν μιλάω για εκείνους που αγαπούν μια ομάδα, ένα κόμμα, μια ιδέα και το δείχνουν. Μιλάω για αυτούς που «φτιάχτηκαν» κανιβαλίζοντας. Που γίνονται παπαγάλοι με αποζημίωση. Που μπορεί να δέρνουν καμιά φορά όπως ακριβώς δέρνει και ο μπράβος οπαδός. Που εξελίσσονται σε παράγοντες. Που το παίζουν αυθεντίες της ενημέρωσης – την οποία για να κατέχουν ξεπούλησαν την επαγγελματική τους αξιοπρέπεια και την αυτοεκτίμησή τους.
Αυτά. Και παρακαλώ αποφύγετε τις (παρ)ερμηνείες...
Κάτι ακόμα: Το να χτυπούν δημοσιογράφους στα γήπεδα, στα προπονητήρια, στους δρόμους και στα σπίτια τους δεν είναι τωρινό χόμπι. Γνωστοί συνάδελφοι, από αυτούς που λέγονται «αναγνωρίσιμοι» (αλλά και λιγότερο γνωστοί), έχουν υποστεί τη βία, ακόμα και από επίσης αναγνωρίσιμους παράγοντας ή προπονητές κι όχι απλώς κερασφόρα τού ανώνυμου πλήθους. Την υπέστησαν στο σκοτάδι τού δρόμου, στο προσωπικό τους γραφείο, στο φως των δημοσιογραφικών θεωρείων, παντού. Το κακό δεν θα (εκ)λείψει, το πήραμε απόφαση. Εν τέλει, θα έλεγα, δεν είναι και τόσο τραγικό. Το να είσαι δημοσιογράφος που εκτίθεσαι δημοσίως είναι πράγματι επικίνδυνο, αλλά «πιο επικίνδυνο είναι να δουλεύεις σε ανθρακωρυχείο» είχε δηλώσει μέσα στην παντοτινή επαγγελματική της ταπεινότητα η τόσο πρόωρα χαμένη Αριστέα Μπουγάτσου – μια εξαιρετική ρεπόρτερ που έβγαλε πραγματικά επικίνδυνα ρεπορτάζ. Τραγικό είναι που υπάρχουν δημοσιογράφοι αφιερωμένοι και ταμένοι στην αδρά αμειβόμενη μειωτική δουλειά τού υποτακτικού.
… Και κάτι επιπλέον: Πριν από περίπου μια εβδομάδα, σε ένα άλλο άρθρο μου για τον επαγγελματικό μας χώρο (είχε τίτλο «Η δημοσιογραφική – πονεμένη – ταυτότητα και η έπαρση του κλάδου μας») ένας σημαντικός συνάδελφος (εμφανίστηκε με το μικρό του όνομα: Νίκος) έγραψε στο τελευταίο σχόλιο αναγνωστών. Το μεταφέρω γιατί με λίγα απλά λόγια εννοεί πολλά και σοβαρά:
«Ετσι είναι Διονύση, όπως ακριβώς τα γράφεις. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα (ΣΗΜΕΡΑ!) όταν συνάδελφοι μού στέλνουν SMS για να ευχηθούν, συνήθως καταλήγουν γράφοντας: "Πάντοτε επιτυχίες". ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ! Τι ακριβώς εννοούν; Όπως εγώ τουλάχιστον αντιλαμβάνομαι και πλέον είμαι πεπεισμένος, ο "επιτυχημένος" ή "καλός" ή "σοβαρός" δημοσιογράφος, είναι εκείνος που έχει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΕΣ, "πηγές" από ανθρώπους που συγκροτούν κάθε είδους εξουσία και (αναπόφευκτα) κυριολεκτικά βουτηγμένους στη διαπλοκή. Όποιος το αρνείται, θαρρώ πως ΚΟΡΟΪΔΕΥΕΙ συνειδητά τον ίδιο του τον εαυτό. Δείτε για παράδειγμα, πώς οι περισσότεροι "αναγνωρίσιμοι" συνάδελφοι μιλούν, συζητούν και φέρονται σε δημοσιογράφους που για οποιονδήποτε λόγο δεν έχουν... πολλά πολλά με τους κάθε λογής εξουσιαστές. Με ύφος χιλίων και βάλε Καρδιναλίων. Ασφαλώς οι πάντες έχουν δικαίωμα να αμφισβητήσουν τη συγκεκριμένη άποψη, μόνο που η πραγματικότητα είναι πάντοτε μία και δεν αλλάζει. Τι να κάνουμε τώρα...»
Για τη γραφή και την αντιγραφή τού τελευταίου σχολίου
Διον. Βραϊμάκης
2.4.13
Ζουγανέλης - Καλυβάτσης, σώσαν την παράσταση...
Εκεί που σε 'πιανε βαρεμάρα με τα ίδια και τα ίδια (πως κλαίνε οι χήρες τους άντρες τους και πόσοι πόντοι είναι το μικρότερο πέος) , ανέβηκαν στη σκηνή του Τσαντιριού ο Σωτήρης Καλυβάτσης και ο Γιάννης Ζουγανέλης -σε μια από τις πιο εκρηκτικές εμφανίσεις του, ως Ότο Ρεχάγκελ- και σώσαν την παράσταση.
Μετά από...
πολύ καιρό, είδαμε κάτι καλό στο Τσαντίρι. Κυρίως, το ξαναλέμε, χάρη σ' αυτούς τους δυο ηθοποιούς...
Ο γάμος του Καραγκιόζη...
Γιώργος Ανανδρανιστάκης
Πολλά μπορείς να καταλογίσεις στη Δεξιά, συντηρητισμό, ξενοφοβία, ταξική μονομέρεια, παλαιοκομματισμό, εθνικισμό, αμορφωσιά και άλλα που...
για να τα περιγράψεις χρειάζεσαι ιδεογράμματα, αλλά όλα κι όλα, την Αγία Ελληνική Οικογένεια την προστάτευε με νύχια και με δόντια, ιδίως τις νύχτες με πανσέληνο. Όλα αυτά μέχρι χθες, μέχρι την αποφράδα ημέρα που η Δεξιά κατάφερε στο θεσμό της οικογένειας πλήγμα ύπουλο και μοιραίο. Ναι, συνέβη το αδιανόητο και μάλιστα από τη Ν.Δ. του Αντώνη του Σαμαρά, την κατά Άδωνη Γεωργιάδη δεξιότερη κυβέρνηση των τελευταίων 40 ετών. Παρεμπιπτόντως, πριν από 40 χρόνια είχαμε κυβέρνηση Ιωαννίδη, αλλά δεν βαριέσαι, ας τα βρούνε οι χουνταίοι μεταξύ τους.
Μοιάζει σαν ψέμα κι όμως, την 1η Απριλίου η κυβέρνησή μας κατάργησε το επίδομα γάμου στον ιδιωτικό τομέα. Τη συγκολλητική ουσία της οικογένειας, τον βαθύτερο λόγο που έφερνε τους ανθρώπους στα σκαλιά της εκκλησιών. Κι ας λένε οι παπάδες ότι ο γάμος είναι ένωσις ενώπιον του Κυρίου κι ας λένε οι ψυχαναλυτές κάτι βρομιές για τον Οιδίποδα και την Ηλέκτρα κι ας λέει η μάνα μου «παντρέψου επιτέλους, βρε γομάρι, γιατί θα κουφαθείς». Μωρέ χωρίς το 10% δεν θα παντρευόντουσαν ούτε η Ελίζαμπεθ Τέιλορ με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον.
Χωρίς τη συγκολλητική τους ουσία, οι γάμοι θα σκορπάνε στους πέντε ανέμους, οι σύζυγοι θα παίρνουν τα καλντερίμια αναζητώντας ηδονές ανομολόγητες και τα παιδιά, εγκαταλελειμμένα και αδέσποτα, θα πέφτουνε στην Φατμαγκιούλ, θα πέφτουνε στον Νταλάρα, θα πέφτουνε στα ναρκωτικά και στην πιο ακραία περίπτωση, θα πέφτουνε στον ΣΥΡΙΖΑ. Το έχει πει και ο Τολστόι: «Η απόσταση από την κατάργηση του επιδόματος γάμου μέχρι τον Κομμουνισμό είναι λεπτή όσο η τρίχα του αλόγου που φάγαμε προχθές στου Μπούκουρα».
Προς στιγμήν σκέφτηκα ότι η κατάργηση του επιδόματος γάμου ήταν δάκτυλος του Δούρειου Ίππου που έχει φυτέψει η Αριστερά στα σπλάχνα του συστήματος, δηλαδή της ΔΗΜ.ΑΡ. Μετά όμως θυμήθηκα ότι ο Κουβέλης δεν είχε ψηφίσει τα εργασιακά, οπότε τζίφος. Εκτός κι αν οι δημαρίτες είναι τόσο μακιαβελικοί, που δεν ψήφισαν το μέτρο για να μην καρφωθούνε, εξ ου και χθες, την πρώτη μέρα της εφαρμογής του, ήταν πιο σιωπηλοί και από την Μάρλην Μάτλιν στα Παιδιά ενός Κατώτερου Θεού. «Να 'ναι καλά ο κυρ Φώτης που δεν ψήφισε τα εργασιακά, γιατί αλλιώς θα μας κόβανε 10%, Μαρία μου. Μα μας το κόψανε, Γιάννη μου, το 10%. Μας το κόψανε, Μαρία μου, αλλά στον πραγματικό κόσμο, στον κόσμο του Μάτριξ που ζει ο Κουβέλης το παίρνουμε ακόμη το επίδομα».
Βοήθα μόνο, θεέ μου, να μη γίνει αιτία το επίδομα για να ματαιωθεί ο γάμος του ΠΑΣΟΚ με τη ΔΗΜ.ΑΡ.
Με ποιον γελάει ο Λαζόπουλος...
Καλά η Αννίτα. Αυτή είναι -αυτή ήταν πάντα και το ξέραμε- η δουλειά της (trash tv) . Αλλά, ο καλλιτέχνης Λάκης Λαζόπουλος που 'χει πνεύμα, χιούμορ και κουλτούρα, πως μπορεί να γελάει με μια δυστυχισμένη γυναίκα, που δεν έχει το γνώθι σ'αυτόν και πήγε στο σφαγείο της Αννίτας Πάνια για...
να κλάψει, καθ' υπόδειξη της παρουσιάστριας, τους χαμένους εραστές της;
Εκτός κι αν γέλαγε με την Αννίτα Πάνια...
Οι Παπατζήδες...
"Τσιλιαδόρος" , ο Ντερμπεντέρης...
Με το παπατζιλίκι συνδέει τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το ευρώ, ο Ντερμπεντέρης. Και τους πλακώνει στις γρήγορες, γράφοντας -σήμερα στα ΝΕΑ- τα εξής:
«Όχι "πάση θυσία" στο ευρώ, λέει ο Σκουρλέτης. "Χωρίς ταμπού" το νόμισμα, γράφει ο...
Ν. Βούτσης. "Το ευρώ δεν είναι φετίχ" (ξανα)υποστηρίζουν στενοί συνεργάτες του Τσίπρα. Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε! ... » .
Ή, εδώ παπάς, εκεί παπάς. Που είναι ο παπάς -όχι αυτός που κατούραγε στα τζάμια του MEGA, ο άλλος...
Νικολούδης για Παπακωνσταντίνου: Είναι εκείνος που έδειξε τη μεγαλύτερη θέρμη...
... κατά της φοροδιαφυγής...
Την πλάστιγγα προς την πλευρά Παπακωνσταντίνου έγειρε ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και επικεφαλής της Αρχής για το...
ξέπλυμα μαύρου χρήματος κατά τη διάρκεια της εξέτασής του από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών Δημ. Πιέρρο, την περασμένη Τρίτη, 26 Μαρτίου.
Από την κατάθεσή του προκύπτει:
- Οτι ο πρώην υπουργός Οικονομικών μιλούσε για τη λίστα Λαγκάρντ στις συσκέψεις του στις οποίες ενδεχομένως δεν μετείχαν μόνον υπηρεσιακοί παράγοντες του ΥΠΟΙΚ. Ο κ. Νικολούδης επικαλείται μία από αυτές, την οποία και τοποθετεί στα τέλη του 2010 με αρχές του 2011. Στο τέλος της συγκεκριμένης σύσκεψης, που είχε αντικείμενο την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και στην οποία μετείχαν και άλλα πρόσωπα, ο Γ. Παπακωνσταντίνου είχε αναφέρει ότι με τη συνδρομή του τότε αρχηγού της ΕΥΠ Κ. Μπίκα είχε πάρει από τις γαλλικές αρχές κατάλογο Ελλήνων καταθετών σε ελβετική τράπεζα και είχε αναρωτηθεί κατά πόσο ήταν νόμιμος ή όχι.
- Οτι η Αρχή καταπολέμησης για τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες δεν είχε ειδικό ενδιαφέρον για τη λίστα των καταθετών της HSBC – φέρεται να έχει άλλες προτεραιότητες. «Ουδέποτε έλαβα τον κατάλογο στην κατοχή μου μέχρι σήμερα και ειλικρινώς δεν ξέρω και αν ζητήσω να λάβω» δήλωσε ο κ. Νικολούδης. «Για μένα έχει μεγαλύτερη προτεραιότητα η έρευνα με αφορμή άλλους καταλόγους, οι οποίοι αποτελούν πιο πρόσφατες και περισσότερο εκμεταλλεύσιμες πληροφορίες».
Ερωτώμενος για το ενδεχόμενο παράβασης καθήκοντος εκ μέρους του πρώην υπουργού Οικονομικών που ερευνάται, ο Π. Νικολούδης απέφυγε να τοποθετηθεί ανεπιφύλακτα, αναφέρθηκε ωστόσο στους συγγενείς του λέγοντας: «Θεωρώ υποχρέωσή μου να αναφέρω ότι με βάση τα φορολογικά στοιχεία των προαναφερθέντων προσώπων από το έτος 2000 και μέχρι και το έτος 2011, των οποίων έχω γνώση, θεωρώ εξαιρετικά απίθανο το ενδεχόμενο τα πρόσωπα αυτά να έχουν τελέσει αδίκημα φοροδιαφυγής και σε κάθε περίπτωση με βάση τα εισοδήματα που δήλωσαν όλα τα έτη που προανέφερα, όχι απλώς δικαιολογούνται/καλύπτονται τα ποσά που φέρονται ορισμένοι από αυτούς να έχουν καταθέσει στην ελβετική τράπεζα HSBC αλλά και υπερκαλύπτονται και δικαιολογούνται».
Καταθέτοντας τέλος την εντύπωση που αποκόμισε για τον Γ. Παπακωνσταντίνου από τη συνεργασία τους, δήλωσε πως «είναι ίσως το πρόσωπο που είχε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, τη μεγαλύτερη θέρμη και το μεγαλύτερο άγχος για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και την αύξηση των δημοσίων εσόδων».
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
Σχόλιο Παραπολιτικής: Εντελώς τυχαία, η κατάθεση του κ. Νικολούδη εξαφανίστηκε από τα περισσότερα ΜΜΕ, παρόλο που ενδέχεται να αποδειχθεί καθοριστική.
parapolitiki.com
«Κυνικοί και τρισάθλιοι όσοι υποστηρίζουν το κλείσιμο της Εστίας» ...
Άγριο σφυροκόπημα του Ηλία Κανέλλη από το Γιώργο Κιμούλη...
crimenet.gr
Ένα κείμενο της εφημερίδας «Τα Νέα» που αφορούσε στο κλείσιμο του ιστορικού βιβλιοπωλείου Εστία ήταν αρκετό για να προκαλέσει την...
οργή του δημοφιλούς ηθοποιού Γιώργου Κιμούλη.
Το άρθρο είχε τίτλο «Όχι δάκρυα για το βιβλιοπωλείο ΕΣΤΙΑ που έκλεισε» και ο καταξιωμένος πρωταγωνιστής μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook, έδωσε τη δική του καυστική απάντηση.
«... Πόσο γελοίος μπορεί να καταντήσει κάποιος; Σε τι υπαρξιακό αδιέξοδο έχουν βρεθεί όλοι αυτοί που επέλεξαν να υπερασπιστούν την κατάσταση, που ζούμε τώρα;
Τι υπαρξιακή κατρακύλα είναι αυτή;! Όσο περνάει ο καιρός γίνονται όλο και πιο λάλοι, αφοδεύοντας καθημερινά προκλητικά και χυδαία γραπτά αποδεικνύοντας μέρα με τη μέρα πόσο κυνικοί, ελεεινοί και τρισάθλιοι έχουν γίνει...», έγραψε χαρακτηριστικά, εκφράζοντας με τον τρόπο αυτό την οργή του προς το άρθρο του Ηλία Κανέλλη.
Αναλυτικά το κείμενο του δημοσιογράφου που εξόργισε τον Γιώργο Κιμούλη:
«Μια ακόμη σκοτεινή τρύπα στην οδό Σόλωνος στην Αθήνα, απέναντι από τη Νομική, προστέθηκε το Σαββατοκύριακο στις πολλές σκοτεινές τρύπες του κέντρου της πρωτεύουσας. Το ένδοξο Βιβλιοπωλείον της Εστίας έβαλε λουκέτο, θύμα κι αυτό της κρίσης, αλλά και των νέων συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί στην αγορά του βιβλίου - σε έναν βαθμό και της υποβάθμισης της ζωής στην πέριξ της Νομικής περιοχή.
Μόλις ανακοινώθηκε το κλείσιμο του Βιβλιοπωλείου της Εστίας, το Διαδίκτυο γέμισε με οιμωγές και κλάματα: χάνουμε τον πολιτισμό μας, τα νιάτα μας, τη ζωή μας... Υπερβολές. Την ώρα που κλαίμε, παραβλέπουμε ότι στο κέντρο άνοιξαν άλλα βιβλιοπωλεία, διεκδικούν να γίνουν με τη σειρά τους στέκια των φανατικών για γράμματα. Ομάδες δραστήριων πολιτών προσπαθούν να αναστήσουν τη ζωή στην καταρρακωμένη πόλη. Η εμπορική δραστηριότητα επιμένει - νέα στέκια διεκδικούν να στεγάσουν τον ελεύθερο χρόνο των κατοίκων και των επισκεπτών της πρωτεύουσας. Ακόμη και για την Εστία, η ζωή συνεχίζεται - το βιβλιοπωλείο έκλεισε, αλλά ο εκδοτικός οίκος συνεχίζει και αν αναπτύξει τον γνωστό δυναμισμό θα καβαντζάρει τον ύφαλο. Όχι δάκρυα, λοιπόν, για την Εστία...»
newspost.gr
Ψάχνουν τους επίορκους...
Και θα τους ψάχνουν! Και σιγά που θα τους βρούνε. Πάντως, η κυβέρνηση είναι αισιόδοξη.
Παρά το γεγονός ότι εξακολουθούν να...
έχουν διαφωνίες με την τρόικα, ελπίζουν, όπως είπε ο Ν. Ρογκάκος στον ΑΝΤ-1, πως στο θέμα των δημοσίων υπαλλήλων (της κινητικότητας όπως λένε οι κυβερνητικοί, των απολύσεων όπως είναι η πραγματικότητα) θα υπάρξει λύση.
Πάντως, τα Πειθαρχικά Συμβούλια έχουν αρχίσει να καταγράφουν τους επίορκους (νωρίς το σκέφτηκαν) δημόσιους υπαλλήλους, που μαζί με τους κηφήνες, όπως είπε κι ο Προβόπουλος, θα πάρουν δρόμο...
Προανακριτική - ξεφτίλα...
"Γελάνε οι τηλεθεατές με τα χάλια τους" . Αιχμές για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου...
Ο Ντερμπεντέρης, αφού είπε ότι η Προανακριτική αυτή -για το σκάνδαλο Λαγκάρντ- μυρίζει μπαρούτι κι ότι οι τηλεθεατές γελάνε μ' αυτά που ακούνε από τα μέλη της, άφησε αιχμές κατά της Ζωής Κωνσταντοπούλου, λέγοντας "κάποιοι θέλουν να στήσουν καριέρα. Τους ενδιαφέρει η...
προσωπική προβολή τους και βλέπουν την Επιτροπή σαν εφαλτήριο φασαρίας και υστερίας" .
Στο σημείο αυτό παρενέβη ο Τσίμας, λέγοντας πως "τέτοια ξεφτίλα, δεν έχει ματαγίνει" .
"Όλοι ενδιαφέρονται για τα ψηφαλάκια και τα σταυρουλάκια τους" ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)