12.1.13
Το κοριτσάκι του «Εξορκιστή» ...
Σε χθεσινή συνέντευξή της, η Ζωή Κωνσταντοπούλου (το κοριτσάκι του «Εξορκιστή» που μεγάλωσε και έγινε βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ...) άφησε υπαινιγμούς ότι...
το τηλέφωνό της παρακολουθείται.
Φρίκη και δέος με καταλαμβάνουν και μόνον στη σκέψη ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Διότι, όπως αντιλαμβάνεσθε, θα σήμαινε ότι κάπου υπάρχουν ορισμένοι δυστυχείς που περνούν το λιγότερο ένα οκτάωρο της ημέρας τους ο καθένας ακούγοντας αυτό το ανυπόφορο πλάσμα στις ιδιωτικές συνομιλίες του - και μάλιστα σε εποχή που τα συναφή με τη συγκεκριμένη δραστηριότητα επιδόματα (επικινδυνότητας, βαρέων και ανθυγιεινών κ.λπ.) έχουν καταργηθεί. Είθε οι υποψίες της να μην ευσταθούν. Δεν υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους να αξίζει τέτοια σκληρή μοίρα. Πάντως, αν υπάρχουν, ελπίζω τουλάχιστον η υπηρεσία να τους χορηγεί Xanax...
Στεφανος Κασιματης, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Η συνταγματάρχης Όλγα...
... κι ο ταξίαρχος Ντερμπεντέρης...
Κατά την 8ην βραδυνήν της 9ης Ιανουαρίου, το στούντιο του Mega μετετράπη αίφνης σε Στρατοδικείο του Εμφυλίου. Η Προεδρεύουσα συν/χης Όλγα Τρέμη απήγγειλε τις κατηγορίες κατά του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δηλαδή θωπεύει, ζαχαρώνει, σοροπιάζει ή τέλος πάντων κάτι που παραπέμπει σε λάγνες διαθέσεις, τη βία, για να λάβουν ευθύς αμέσως τον λόγο οι Στρατιωτικοί Επίτροποι, οι οποίοι παρέθεσαν πλήθος επιβαρυντικών στοιχείων: Η ανθ/γός Σπυράκη ανέγνωσε τη...
δήλωση της Ν.Δ. που έλεγε ότι δεν θα ξαναφήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ να κάψει την Αθήνα, το πολύ -πολύ να τον αφήσουμε να τσουρουφλίσει λιγουλάκι τη Θήβα. Ο λοχαγός Χασαπόπουλος διάβασε την ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, που ισχυριζόταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να κάνει ρεσάλτο στη σκούνα «Βαγγελή» και ότι αγαπάει ο Θεός τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη, γι' αυτό και εμείς είμεθα κλέφτες νοικοκυρεμένοι, ώστε να καλυπτόμεθα πανταχόθεν. Η δόκιμος Σαράφογλου μετέφερε την οδύνη της ΔΗΜ.ΑΡ., επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ καταδίκασε μεν την κατάληψη των γραφείων της, ο Σκουρλέτης όμως δεν βγήκε με χλαμύδα στην Επίδαυρο να σουρομαδήσει τα μαλλιά του και να χτυπήσει το στέρνο του, άρα η καταδίκη ήταν χλιαρή.
Κατόπιν τούτων, ο Ταξίαρχος Πρετεντέρης εζήτησε την εσχάτη των ποινών, παραθέτοντας ως ύστατο αποδεικτικό στοιχείο μια ανακοίνωση της Ανοιχτής Πόλης και τονίζοντας μετ΄ επιτάσεως ότι πρόκειται για τον Αυτοδιοικητικό Βραχίονα του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι σαν την ΟΠΛΑ δηλαδής. Μετά την αγόρευση του Εισαγγελέως Ιωάννη, η Προεδρεύουσα Όλγα ανακοίνωσε τρέμοντας ότι ο κατηγορούμενος είναι ένοχος και καταδικάζεται σε αντιπολίτευση αιώνια ή τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο της Μαριάννας Βαρδινογιάννη.
Βλέποντας τα δελτία ειδήσεων να περνάνε από μπροστά του σαν εξπρεσιονιστικές ταινίες του Φριτς Λάνγκ, ο φίλος του ΣΥΡΙΖΑ νιώθει τον τρόμο να σκαρφαλώνει ανεπαισθήτως προς την κοιλιακή του χώρα. Πώς θα τα βάλουμε με αυτούς που ελέγχουν τα κανάλια, τις εφημερίδες, τις τράπεζες; Μέχρι και πριβέ κόμμα της Αριστεράς έχουνε φτιάξει, με τον Λυκούδη να μεταμορφώνεται άμα χρειαστεί σε Δένδια, τον Ψαριανό σε Βορίδη και τον Μαργαρίτη σε Άδωνη. Κι όμως, τα θηρία είναι πολύ πιο αδύναμα και ευάλωτα απ' όσο δείχνουν οι κολασμένες φάτσες τους. Η 9η Ιανουαρίου, η ημέρα που δικαζόταν ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν η πιο κρύα του χειμώνα, ήταν επίσης η ημέρα κατά την οποία ο Στουρνάρας είχε αρνηθεί να μειώσει τον φόρο στο πετρέλαιο, ακόμη και τώρα που έχει αποδειχτεί ότι το ψύχος και οι ξυλόσομπες σκορπάνε θάνατο: Η πολιτική τους επιβουλεύεται την ανθρώπινη ζωή και τούτο δεν μπορούν να το σκεπάσουν οι κωμικοτραγικές Δίκες της Όλγας. Ούτε καν η οδύνη του Σπύρου Λυκούδη...
Γ. Ανανδρανιστάκης
Βγήκαν τα τσεκούρια...
Στη Βουλή. Ο Βορίδης προκάλεσε τον Παπαδημούλη κι αυτός του θύμισε το παρελθόν του (τους τραμπουκισμούς και την περίφημη φωτογραφία με το τσεκούρι) με την ωραία φράση, "τα λέτε τσεκουράτα και...
ήσασταν μέλος της ΕΠΕΝ" .
Η απάντηση του Βορίδη είχε επίσης ενδιαφέρον. "Ξέρω από βία, γι' αυτό την απεχθάνομαι" .
Παρά το καμουφλάζ του "απεχθάνομαι" , το "ξέρω" μάλλον σημαίνει, τιμή μου και καμάρι μου το τσεκούρι και τα λοιπά...
11.1.13
Το Διαδίκτυο προτιμούν οι Έλληνες για την ενημέρωσή τους...
Το διαδίκτυο φαίνεται να αναδεικνύεται ως το μέσο που εμπιστεύονται περισσότερο οι Έλληνες για την ενημέρωσή τους, σύμφωνα με...
δημοσκόπηση της εταιρείας VPRC για την εφημερίδα «Η Ελλάδα αύριο» .
Συγκεκριμένα, από την έρευνα προκύπτει ότι το 39% των Ελλήνων προτιμά το ίντερνετ, αφήνοντας στη δεύτερη θέση την τηλεόραση με 32%.
Πολύ χαμηλά βρίσκονται οι εφημερίδες με 9%, το ραδιόφωνο με 8%, ενώ το 11% απαντά ότι δεν εμπιστεύεται κανένα μέσο για την ενημέρωσή του...
Ξαφνικός έρωτας...
«Είμαστε σε καλό δρόμο για να ανανεώσουμε τη σύμβαση της Έλλης Στάη με τη δημόσια τηλεόραση τόσο για την παρουσίαση των δελτίων όσο και για την...
εβδομαδιαία εκπομπή “Netweek”» δήλωσε στην «Ελευθεροτυπία» ο γενικός διευθυντής ειδήσεων και ενημέρωσης της ΕΡΤ, Αίμιλιος Λιάτσος. «Παρά τη φημολογία ότι η καρέκλα της κεντρικής νιουσκάστερ τρίζει ξανά» συνεχίζει το δημοσίευμα, «ύστερα από ένα ακόμη επεισόδιο με το διευθυντή ειδήσεων Βασίλη Θωμόπουλο… Η Έλλη Στάη είναι τελικά περσόνα γκράτα στη ΝΕΤ» και καταλήγει, «Γι αυτό και η διοίκηση είναι διατεθειμένη να της ανανεώσει τη σύμβαση που λήγει στις 8 Φεβρουαρίου κι όχι να την οδηγήσει στην έξοδο, από τον ερχόμενο μήνα».
πηγή: enimerosi24.gr
Ανοίγουν 56 λογαριασμοί πολιτικών...
Το αυριανό πρωτοσέλιδο των "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ" ...
Οι 7 λίστες του ΣΔΟΕ και τα μυστικά από το Λιχτενστάιν βασικό θέμα στα "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ" του Σαββατοκύριακου.
Επίσης από την πρώτη σελίδα, "έμεινε από καύσιμα το αεροπλάνο του πρωθυπουργού! " . Νέα στοιχεία και ενδιαφέρουσες πληροφορίες για...
το στικάκι, το "24ωρο του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη στον Κορυδαλλό" , τι συμβαίνει στα άδυτα της Μιχαλακοπούλου (τετ-α-τετ Ψυχάρη με Μπόμπολα και Μάνια) και πολλά ακόμη αποκαλυπτικά ρεπορτάζ...
Η περίπτωση Ντεπαρντιέ! ...
Οταν ο Γάλλος ηθοποιός Ζεράρ Ντεπαρντιέ πήγε αυτή την εβδομάδα να παραλάβει το ρωσικό διαβατήριό του, ο αγγλόφωνος Τύπος αντέδρασε με έκπληξη και ειρωνεία. Ενας σχολιαστής τον αποκάλεσε ξεδιάντροπο, αφού...
έγινε υπήκοος μιας δικτατορίας μόνο και μόνο για να αποφύγει τους φόρους.
Η φορολογική εξορία δεν είναι φυσικά κάτι καινούργιο, γράφει στους New York Times ο Βαντίμ Νικίτιν, ένας δημοσιογράφος και μπλόγκερ με έδρα το Λονδίνο. Οι ευρωπαϊκές χώρες πάντα προσπαθούσαν να προσελκύσουν τους πλούσιους άλλων χωρών προσφέροντας μεγαλύτερους μισθούς και λιγότερη κυβέρνηση.
Πέρυσι, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον δήλωσε ότι ήταν έτοιμος να στρώσει κόκκινο χαλί για όποιον Γάλλο επιχειρηματία ήθελε να επωφεληθεί από τη χαμηλή φορολογία στη Βρετανία. Αν όμως η απόφαση πολλών Γάλλων επιχειρηματιών να μετακινήσουν τις οικογένειές τους (και τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς) στη Βρετανία έγινε δεκτή με αδιαφορία, η αντίστοιχη κίνηση του Ντεπαρντιέ φαίνεται να διέσχισε μια φανταστική κόκκινη γραμμή στο μυαλό πολλών ανθρώπων.
Αν ο δημοφιλής ηθοποιός μετακόμιζε στο Βέλγιο ή τη Βρετανία, το μόνο που θα μπορούσαν να του καταλογίσουν είναι ότι βάζει το χρήμα πάνω από την πατρίδα. Μετακομίζοντας, όμως, στη Ρωσία, φαίνεται να βάζει το χρήμα πάνω κι από την ίδια τη δημοκρατία. Και να προδίδει όχι πια τη χώρα του, αλλά τη θεμελιώδη δυτική αρχή, σύμφωνα με την οποία τα δικαιώματα και οι ελευθερίες είναι αλληλένδετα και μη διαπραγματεύσιμα.
Από την άλλη πλευρά, όμως, αυτό που έκανε ο Ντεπαρντιέ δεν είναι και τόσο περίεργο. Φεύγοντας από μια ακριβή δημοκρατία για να εγκατασταθεί σε ένα φτηνότερο αυταρχικό κράτος, κάνει ό,τι κάνουν καθημερινά χιλιάδες πολυεθνικές επιχειρήσεις, όταν μετακινούν τα εργοστάσιά τους στην Κίνα και το μάνατζμεντ στα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Οταν επενδύει, για παράδειγμα, στην Κίνα, μια εταιρεία σαν την Apple αποκομίζει όλα τα οφέλη του ολοκληρωτισμού -χαμηλοί μισθοί, μηδενική εργατική αναταραχή- χωρίς να υπόκειται στους εξευτελισμούς και τις καταχρήσεις που υφίστανται οι Κινέζοι.
Ο Ντεπαρντιέ έκανε το ίδιο πράγμα. Χάρις στην προσωπική του φιλία με τον πρόεδρο Πούτιν, θα επωφεληθεί από τη χαμηλή φορολογία και τα άλλα προνόμια που προσφέρει ένα σύστημα που δεν υπακούει σε δημοκρατικούς κανόνες, όπως το να αποδίδεται με συνοπτικές διαδικασίες η ρωσική υπηκοότητα σε έναν ξένο πολίτη, ενώ την ίδια ώρα οι Ρώσοι πρέπει να περιμένουν χρόνια για να παραλάβουν τα διαβατήριά τους.
Η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι φτηνά. Δεν είναι έτσι περίεργο που χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα έχουν ένα πλεονέκτημα έναντι των δυτικών ανταγωνιστών τους.Ορισμένοι από τους αριστερούς επικριτές του Ντεπαρντιέ στην πατρίδα του τον κατηγόρησαν για απληστία.
Αντίστοιχες επικρίσεις έχουν δεχθεί τραπεζίτες της Wall Street. Oπως επισημαίνει, όμως, ο φιλόσοφος Μάικλ Σάντελ στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Τι δεν μπορεί να αγοράσει το χρήμα», οδεύουμε προς μια κοινωνία όπου όλα διατίθενται προς πώληση. Η λογική της αγοραπωλησίας δεν αφορά πλέον μόνο τα υλικά αγαθά, αλλά διέπει βαθμιαία το σύνολο της ζωής μας. Και αυτό περιλαμβάνει τόσο την υπηκοότητα όσο και τα εργατικά δικαιώματα.
Αυτό που έχει επεκταθεί έτσι πέρα απ' όλα τα όρια, σημειώνει ο Βαντίμ Νικίτιν, είναι οι αγορές, όχι η ανθρώπινη απληστία ή το στομάχι του Ντεπαρντιέ. Oσο όλο και περισσότερα πράγματα όπως η υπηκοότητα σε ένα φορολογικό καταφύγιο ή τα εργατικά δικαιώματα σε μια ολοκληρωτική χώρα διατίθενται προς πώληση, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να κατηγορούμε έναν άνθρωπο ή μια εταιρεία, που μπορούν να τα αγοράσουν, ότι κάνουν ακριβώς αυτό.
Αρθρο από τους The New York Times
logoplokies.blogspot.gr
"Περιμένουμε τη στιγμή που ο Βενιζέλος θα πανηγυρίσει την μη παραπομπή του...
... για να γυρίσει πίσω το ρολόι..." ...
kourdistoportocali.com
Αιχμές για παραπομπή του Βενιζέλου, τον οποίο συμβουλεύουν να μην βιάζεται να πανηγυρίσει, αφήνουν τόσο η Ζωή Κωνσταντοπούλου όσο και ο...
δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης ο οποίος αποτελεί κόκκινο πανί για τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. "Περιμένουμε την στιγμή που ο Βενιζέλος θα πανηγυρίσει την μη παραπομπή του, ώστε να γυρίσει πίσω το ρολόι...", σχολίαζουν από το περιβάλλον του Κώστα Βαξεβάνη την επίθεση του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ από το βήμα της βουλής στον δημοσιογράφο.
Στο μεταξύ σύμφωνα με το ρεπορτάζ του iefimerida η Ζωή Κωνσταντοπούλου είχε μια ενδιαφέρουσα συνάντηση με τον πατέρα της στο καφενείο της βουλής:
Σφοδρή επίθεση στον Ευάγγελο Βενιζέλο εξαπέλυσε για ακόμα μια φορά από το βήμα της Βουλής η Ζωή Κωνσταντοπούλου κατηγορώντας τον ότι ενώ κρατούσε στο σπίτι του για μήνες τη λίστα Λαγκάρντ τώρα βγαίνει και από πάνω και κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής.
Μάλιστα η κυρία Κωνσταντοπούλου έκλεισε την ομιλία της με μια αινιγματική φράση λέγοντας ότι αν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θεωρεί πως τον δικαιώνει η εκδοχή ότι το στικάκι που έχουν οι οικονομικοί εισαγγελείς δημιουργήθηκε τον Ιούλιο του 2011 ας περιμένει την απάντηση σε λίγες μέρες.
Ενδιαφέρουσα εξέλιξη η συνάντηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου με τον πατέρα της Νίκο Κωνσταντόπουλο στο καφενείο της Βουλής για να εισπράξει τα συγχαρητήρια του για τις κοινοβουλευτικές της παρουσίες.
Οι δυο τους μίλησαν για αρκετή ώρα και προφανώς ο Νίκος Κωνσταντόπουλος της έδινε συμβουλές για τις επόμενες κινήσεις της αλλά και τη δράση της στην προανακριτική επιτροπή στην οποία θα είναι μέλος.
Ο αυτοπροσδιορισμός της βλακείας...
Μπλέξιμο με τον Κλη και τον... κλη-τήρα...
ΜΠΟΡΕΙ ένας... κλητήρας, έστω και σε πρεσβεία, να γίνει... πρέσβης; Και μπορεί ένας... Κλης πρεσβευτής να γίνει... κλητήρας; Φαινομενικά όχι, αλλά σε αυτήν εδώ τη χώρα, όπου όλα μοιάζουν με...
ένα ατελείωτο κουβάρι και όπου άλλοι σοφότεροι ημών και υμών είχαν διαγνώσει ότι «ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα», μπορεί να συμβεί.
ΑΦΟΡΜΗ και πάλι αυτή η στοιχειωμένη λίστα Λαγκάρντ, η οποία εδώ και εβδομάδες μας έχει καθήσει στον σβέρκο και δεν λέει να μας αφήσει να πάρουμε ανάσα, να δούμε και τι - άλλο - γίνεται γύρω μας, και επιπλέον να ασχοληθούμε με τίποτε πιο σοβαρό.
ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ, μέγα, όπως αναδείχθηκε από διάφορες πλευρές, θέμα ήταν ποιος παρέλαβε τη λίστα (την πρώτη, εννοείται, διότι για τη δεύτερη γνωρίζουμε), τι την έκανε και πού την παρέδωσε με τη σειρά του. Ολως αιφνιδίως στη συζήτηση εγκαταστάθηκε το όνομα του άλλοτε πρεσβευτή της χώρας στο Παρίσι Ηλία Κλη.
«ΤΗΝ ΠΗΡΕ ο Κλης», διάβασα - και άκουσα! - εδώ και εκεί, και αποφάσισα και εγώ να το ψάξω το θέμα. Επειτα από αρκετό ψάξιμο αποκόμισα ότι όντως τη λίστα, εντός κλειστού φακέλου, την παρέλαβε λοιπόν ένας Κλη...τήρας, αλλά όχι ο κ. Ηλίας Κλης. Ο κ. Κλης διετέλεσε πρεσβευτής στο Παρίσι έως το 2002. Την επίμαχη περίοδο της παραλαβής του αμαρτωλού CD πρεσβευτής ήταν ο κ. Κωνσταντίνος Χαλαστάνης.
ΑΥΤΟΣ δέχθηκε, σύμφωνα με εγκυρότατες πηγές, μια ωραία πρωία του Σεπτεμβρίου του 2010 το τηλεφώνημα του τότε υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ο οποίος, πάντα σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, του είπε:
- Θα λάβεις από το υπουργείο Οικονομικών της Γαλλίας έναν κλειστό φάκελο. Δεν θα τον ανοίξεις, θα μου τον στείλεις στο γραφείο μου. Πρόκειται για άκρως απόρρητο θέμα.
ΟΝΤΩΣ, στις 29 Σεπτεμβρίου 2010, περί το μεσημέρι, απεσταλμένος του γαλλικού υπουργείου Οικονομικών ζήτησε να συναντήσει «προσωπικά» τον κ. Χαλαστάνη. Συναντήθηκαν και του παρέδωσε έναν κλειστό φάκελο.
ΚΑΤΑ τις πηγές που προανέφερα, και δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση η πληροφόρησή τους, ο κ. Χαλαστάνης, με τη σειρά του, παρέδωσε τον φάκελο σε κλητήρα της ελληνικής πρεσβείας στο Παρίσι, με την εντολή να ταξιδέψει στην Αθήνα και να τον παραδώσει στο γραφείο του υπουργού Οικονομικών. Επειτα από δύο ημέρες ο κλητήρας της πρεσβείας παρέδωσε τον φάκελο με το περιεχόμενο-βόμβα (όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια) στην ιδιαιτέρα του κ. Παπακωνσταντίνου, τη Χρύσα Χατζή, και επέστρεψε στο Παρίσι αναφέροντας στον πρεσβευτή την «επιτυχή έκβαση» της αποστολής του.
ΠΩΣ ΜΠΛΕΧΤΗΚΕ ο κ. Κλης με τον... κλητήρα; Από τον πρώην γενικό γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών Ηλία Πλασκοβίτη, ο οποίος σε μια κατάθεσή του μπέρδεψε, κατά τα φαινόμενα, τον κ. Χαλαστάνη με τον κ. Κλη. Με τον τελευταίο είχε συνεργαστεί στενά την περίοδο που και ο ίδιος ήταν γραμματέας για τα ευρωπαϊκά θέματα στο υπουργείο Εξωτερικών, και φαίνεται πως πίστευε ότι παρέμενε ακόμη στο Παρίσι, όπου τον είχε αφήσει το... 2002!
ΥΠΑΡΧΕΙ επίσης και η κατάθεση του γενικού διευθυντή του ΣΔΟΕ Θ. Φλωράτου που παρέλαβε τη δεύτερη λίστα και δηλώνει ότι, όπως του είπαν οι Γάλλοι κατά την παράδοση, την πρώτη λίστα την είχε παραλάβει ο... κ. Κλης! Ενας μύλος δηλαδή...
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ στο υπουργείο Εξωτερικών, στον οποίο απευθύνθηκα, μου εξήγησε κατόπιν σχετικού ερωτήματος ότι η πρακτική που ακολούθησε ο κ. Χαλαστάνης «είναι συνήθης όταν πρόκειται για άκρως απόρρητα θέματα, αλλά ακολουθείται μια διαδικασία». Ποια είναι αυτή; Καταχωρίζεται το υλικό σε ειδικό πρωτόκολλο και στη συνέχεια χρεώνεται αποκλειστικά σε υπάλληλο της πρεσβείας. Κατόπιν, και έπειτα από ενημέρωση (και εντολή) του υπουργού Εξωτερικών, μετακινείται ο υπάλληλος που έχει χρεωθεί το θέμα.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ μού έδωσε να καταλάβω ότι «δεν τηρήθηκε η σχετική πρακτική» στη μεταφορά της λίστας από το Παρίσι στην Αθήνα. Και μου συνέστησε να ρωτήσω: «Ποιος ανέλαβε την ευθύνη; Ο (τότε) υπουργός Οικονομικών ή ο φυσικός προϊστάμενος του πρεσβευτή, ο (τότε) υπουργός Εξωτερικών;».
ΑΠΑΝΤΗΣΗ δεν έχω, εγώ τουλάχιστον, αλλά φαντάζομαι θα το ερευνήσει η Δικαιοσύνη. Για την ιστορία αναφέρω ότι σχεδόν τρεις εβδομάδες πριν, στις 7 Σεπτεμβρίου 2010, υπουργός Εξωτερικών είχε αναλάβει ο Δημήτρης Δρούτσας, διαδεχόμενος στη θέση αυτήν τον Γιώργο Παπανδρέου.
Τυπώθηκε για να κρατηθεί
στο «εμπιστευτικό πρωτόκολλο»;
ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ θέμα που θέλω να ανοίξω (όρεξη που την έχω και εγώ...) αφορά το ίδιο το γραφείο του υπουργού Οικονομικών. Γνωρίζω ότι σε κάθε γραφείο υπουργού, πλην του γενικού πρωτοκόλλου, τηρείται και «εμπιστευτικό πρωτόκολλο», στο οποίο πρωτοκολλούνται έγγραφα τα οποία διαβιβάζονται απευθείας στον υπουργό. Πέρασε από εκεί το CD με τη λίστα; Πρωτοκολλήθηκε; Πότε, από ποιον και με ποιον τρόπο; Διότι, εξ όσων γνωρίζω, επειδή δεν γίνεται να πρωτοκολληθεί ένα CD, εκτυπώνεται το περιεχόμενό του και πρωτοκολλάται.
ΕΓΙΝΕ αυτή η διαδικασία; Εάν ναι, θα ήταν ενδιαφέρον να υπάρξει μια αντιπαραβολή του εκτυπωθέντος περιεχομένου του CD με τη λίστα που παρελήφθη πρόσφατα από τη Γαλλία. Εάν όχι, υπάρχει θέμα παράλειψης καθήκοντος... Σε κάθε περίπτωση, και αυτό είναι ένα ζήτημα που οφείλει να διερευνήσει η Δικαιοσύνη (κατάλαβες, βρίσκω δουλειά για τους οικονομικούς εισαγγελείς...).
Ο αυτοπροσδιορισμός
της βλακείας!
ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑ προηγουμένως στο φαινόμενο να έχει απορροφήσει την προσοχή μας η λίστα Λαγκάρντ με τα στικάκια της, και θέλω να διαμαρτυρηθώ διότι δεν αφήνεται ζωτικός χώρος για να αναδειχθούν στις διαστάσεις που τους πρέπει διάφοροι διάττοντες αστέρες της πολιτικής (παλιά αυτούς τους ονόμαζαν και «νούμερα», αλλά δεν θέλω να κάνω συγκρίσεις). Θα τονίσω πάντως ότι «ευτυχώς που υπάρχουν», διότι δίνουν μια ευχάριστη - έως ιλαρή, θα έλεγα - νότα στη μουντή καθημερινότητά μας. Τελευταίο παράδειγμα, βουλευτής εκ Καστοριάς του ΣΥΡΙΖΑ ονόματι Διαμαντόπουλος, ο οποίος νεοφερμένος στη μεγάλη πόλη ψωνίστηκε άσχημα ο άνθρωπος και άντε τώρα να κατέβει από τα κεραμίδια. Ενδεικτικά αναφέρω ότι σε μια έξαρση επαναστατικού οίστρου το νιάτο αυτό «αυτοπροσδιορίστηκε αναρχικός», αλλά στη συνέχεια που του τράβηξαν τα ευμεγέθη αυτιά του από το κόμμα δήλωσε ότι αυτοπροσδιορίζεται από την «κομματική του ταυτότητα». Τελικά, ρε παιδί μου, αν υπάρχει κάτι που είναι ανίκητο σε αυτή τη χώρα, είναι η βλακεία...
Γιώργος Παπαχρήστος
Η Αλ Σάλεχ «αδειάζει» Τσίπρα για Διαμαντόπουλο...
crimenet.gr
Στο πλευρό του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Βαγγέλη Διαμαντόπουλου, τάσσεται η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, μέλος του στον τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΠΑΣΟΚ.
Με...
ανάρτηση της στην προσωπική της σελίδα στο Facebook, η Αφροδίτη Αλ Σάλεχ «αδειάζει» τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα:
«Παίρνεις ένα παιδί από τον ευρύτερο αναρχικό χώρο, με την ιδεολογία του και τις απόψεις του. Τον στηρίζεις για να βγεί βουλευτή ώστε να δείξεις πόσο τιμάς τον αναρχικό χώρο και να κερδίσεις ψήφους. Κι όταν πει τις απόψεις του, τον αναγκάζεις να κάνει διόρθωση και να αποκηρύξει την ιδεολογία του. Αυτό. Ότι πιο χυδαίο έχω δει», γράφει χαρακτηριστικά.
Σταυρογιάννης: Δεν ψηφίζω (Video) ...
"Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να καταλάβει οτι κάτι έχει πάει στραβά" δηλώνει ο βουλευτής.
"Μ’ αυτό το νομοσχέδιο κοιτάμε για μια ακόμα φορά το...
δέντρο και χάνουμε το δάσος....", τόνισε μεταξύ άλλων στην ομιλία του στη Βουλή ο ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Σταυρογιάννης, μιλώντας για το φορολογικό νομοσχέδιο και συνέχισε:
"Τιμωρούμε τις οικογένειες που έχουν παιδιά σε μια χώρα με δημογραφικό πρόβλημα. Εξαθλιώνουμε τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων με απαράδεκτες περικοπές στα μισθολόγια τους, όπως και τα στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού και Λιμενικού Σώματος. Συνεχίζουμε να διώκουμε την επιχειρηματικότητα και την προσπάθεια για δημιουργία, κυρίως από τη νέα γενιά.
Ζούμε την απόλυτη φορολογική καταιγίδα, με την Ελλάδα σιδηροδέσμια στο τρίτο και σκληρότερο μνημόνιο, με έναν προϋπολογισμό αβάσταχτης λιτότητας και τώρα με ένα φοροεισπρακτικό νομοσχέδιο που θέλει να αντλήσει 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ από τη φτωχοποιημένη μεσαία τάξη και την ασφυκτιούσα και ασθμαίνουσα ελληνική οικονομία."
Δείτε στο βίντεο, που ακολουθεί, την τοποθέτησή του στην βουλή, όπου εξηγεί τους λόγους που το καταψηφίζει:
πηγή: parapolitika.gr
Ελευθεροτυπία «ειδικού σκοπού» ...
Δημήτρης Ψαράς
Ποια είναι η εταιρεία «Τρίτη Οψη» που ανέλαβε την έκδοση της ιστορικής εφημερίδας και πώς συνδέεται ο νέος συνεταίρος των αδελφών Τεγοπούλου, Χάρης Οικονομόπουλος, με την οικογένεια Μπακογιάννη
Καταγγελίες των σωματείων για το τέχνασμα με το οποίο ξανακυκλοφόρησε η εφημερίδα της Χ.Κ. Τεγόπουλος, αν και...
χρωστάει δεδουλευμένα και αποζημιώσεις σε εκατοντάδες εργαζόμενους
Η εφημερίδα που κυκλοφόρησε χτες με τον τίτλο «Ελευθεροτυπία», σύμφωνα με προχτεσινή ανακοίνωση της Χ. Κ. Τεγόπουλος προς το Χρηματιστήριο, εκδίδεται «βάσει σύμβασης έργου που υπεγράφη με την εταιρεία Τρίτη Oψη Α.Ε., η οποία αναλαμβάνει με δικά της έξοδα την επανέκδοση και θα ανταποδίδει στη Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις ΑΕ ποσοστό 90% των καθαρών της κερδών».
Μάθαμε λοιπόν έτσι στο παρά πέντε την επωνυμία της μυστηριώδους εταιρείας που μέχρι πριν από λίγες μέρες καλούσε κάποιους «επίλεκτους» εργαζόμενους να υπογράψουν μια σύμβαση στην οποία δεν αναφερόταν καν το όνομά της. Τελικά, κάτω από τις γνωστές συνθήκες, υπέγραψε αυτή τη σύμβαση ένα μικρό ποσοστό (κάτω του 10%) από τους πρώην εργαζόμενους της «Ελευθεροτυπίας», παρά την προτροπή τής ΕΣΗΕΑ (και άλλων συνδικαλιστικών ενώσεων) να μην αποδεχτούν τη μεθόδευση αυτή που μόνο σκοπό είχε «τη διάσπαση των εργαζομένων, την απαλλαγή τής Χ. Κ. Τεγόπουλος από ένα μέρος αυτών, και την κατάργηση των όρων αμοιβής και εργασίας της συλλογικής σύμβασης που εξακολουθούν να ισχύουν για όλους τους εργαζόμενους».
H προσφυγή στο άρθρο 99
Αλλά για ποιο λόγο δεν έβγαινε τόσο καιρό η «Ελευθεροτυπία»; Ολοι γνωρίζουν ότι από τον Αύγουστο του 2011 η Χ. Κ. Τεγόπουλος σταμάτησε να πληρώνει τις υποχρεώσεις της απέναντι στους 800-850 εργαζόμενους της επιχείρησης. Εξαντλώντας κάθε όριο υπομονής και καλής πίστης, οι υπάλληλοι της εταιρείας δούλεψαν απλήρωτοι μέχρι τις παραμονές των Χριστουγέννων του 2011 και από τότε προχώρησαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις, οι οποίες δεν έχουν μέχρι σήμερα ανασταλεί από καμιά γενική συνέλευση.
Η επιχείρηση απάντησε με προσφυγή στο άρθρο 99 και ζήτησε να μειωθεί το προσωπικό της κατά το ήμισυ. Το δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι δεν υπάρχει κανένα πραγματικό σχέδιο επιβίωσης της επιχείρησης, και η Χ. Κ. Τεγόπουλος προχώρησε σε ομαδικές απολύσεις, χωρίς να καταβάλει τις νόμιμες αποζημιώσεις. Η «Ελευθεροτυπία» δεν έβγαινε λοιπόν όλο αυτό το διάστημα επειδή οι εργαζόμενοι και άλλοι πιστωτές της εταιρείας είχαν εξασφαλίσει δικαστικές αποφάσεις, με τις οποίες δεσμεύονται οι όποιες εισπράξεις της.
Τι άλλαξε από τότε; Τίποτα απολύτως. Η Χ. Κ. Τεγόπουλος εξακολουθεί να μην έχει πληρώσει ούτε ευρώ από τις υποχρεώσεις της στις εκαντοντάδες εργαζομένους της. Βρέθηκε λοιπόν ένα τέχνασμα. Στην ταυτότητα της εφημερίδας που κυκλοφόρησε χτες εμφανίζεται το όνομα της εταιρείας Χ. Κ. Τεγόπουλος με την ιδιότητα «ιδιοκτήτης σημάτων» και το όνομα Τρίτη Οψη Α.Ε. με την ιδιότητα της «διοίκησης και διαχείρισης έκδοσης».
Μ” αυτόν τον τρόπο επιδιώκει η Χ. Κ. Τεγόπουλος να παρακάμψει τις οικονομικές απαιτήσεις των εργαζομένων και ταυτόχρονα να ξεπεράσει τις αποφάσεις των δικαστηρίων που έχουν δεσμεύσει το σήμα «Ελευθεροτυπία» και απαγορεύουν την πώληση, την ενοικίαση ή και οποιαδήποτε μεταβολή στη χρήση του. Σύμφωνα με το συμφωνητικό μεταξύ των δύο συνεργαζόμενων εταιρειών, η Τρίτη Οψη θα εισπράττει και θα αποδίδει στη Χ. Κ. Τεγόπουλος το 90% των κερδών της.
Η επίσημη απάντηση των εκπροσώπων και των δύο εταιρειών προς τα σωματεία που καταγγέλλουν την εξόφθαλμη μεθόδευση είναι ότι μ” αυτόν τον τρόπο θα γίνει δυνατή και η εξόφληση της μεγάλης πλειονότητας των εργαζομένων που έμειναν έξω απ” αυτή τη συμφωνία. Αλλά ποιος πιστεύει ότι αυτή η εταιρεία θα έχει «κέρδη»; Και γενικότερα: υπάρχει έστω και μία επιχείρηση στον χώρο του Τύπου που να έχει κέρδη;
Αλλά ποια είναι αυτή η Τρίτη Οψη Α.Ε. και από πού κι ως πού ανέλαβε την έκδοση μιας εφημερίδας; Ως εκπρόσωπός της και ιθύνων νους της νέας «Ελευθεροτυπίας» εμφανίζεται ο Χαρίλαος (Χάρης) Οικονομόπουλος. Ο κ. Οικονομόπουλος ήταν ένας από τους δικηγόρους που υποστήριξε την υπαγωγή της Χ. Κ. Τεγόπουλος στο άρθρο 99.
Παρά τη δικαστική απόφαση που υπήρξε μπούμερανγκ για την εταιρεία και δικαίωσε τους εργαζόμενους, ο κ. Οικονομόπουλος αναδείχτηκε σε βασικό δικηγόρο της επιχείρησης. Πριν από λίγο καιρό πληροφορηθήκαμε ότι απέκτησε και το 27% της Χ. Κ. Τεγόπουλος με μεταβίβαση μετοχών από τις δύο μέχρι πρότινος μεγαλομετόχους.
Το διοικητικό συμβούλιο
Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη ανακοίνωση της εταιρείας η «Τρίτη Οψη» είναι «Ανώνυμη Εταιρεία Αγοράς Ανάπτυξης, Εκμετάλλευσης Ακινήτων και Συμμετοχών» (2.11.2011). Μέλη του Δ.Σ. της εταιρείας αναφέρονται η Λουίζα Στέφα (πρόεδρος), ο Ευθύμιος Μάνδαλος (αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος) και η Γιασμίν-Μικαέλα-Γεωργία Καρίμζαντεχ Νετζάτ (μέλος, σύζυγος του κ. Οικονομόπουλου). Από πού κι ως πού μια εταιρεία εκμετάλλευσης ακινήτων εκδίδει εφημερίδα; Μη βιάζεστε.
Μέχρι τις 13.1.2010 η ίδια εταιρεία ονομαζόταν «Τρίτη Οψη Ανώνυμη Εταιρεία Ηλεκτρονικών Εκδόσεων», δεν είχε σχέση δηλαδή με ακίνητα αλλά με εκδόσεις. Στο διοικητικό της συμβούλιο εμφανίζονται εκτός από τους προαναφερόμενους και η Κυριακούλα Χατζηδημητρίου (δικηγόρος, συνεργάτης του κ. Οικονομόπουλου) και ο δημοσιογράφος Χάρης Μπότσαρης, ο οποίος κατά παράδοξο τρόπο δήλωνε ως κατοικία του τη διεύθυνση της «Ελευθεροτυπίας»!
Αλλά οι μεταλλάξεις της εταιρείας δεν είναι μόνο αυτές. Η ενασχόληση της «Τρίτης Οψης» με τις εκδόσεις άντεξε μόνο ένα εξάμηνο. Μέχρι τις 15.6.2009 η ονομασία της εταιρείας ήταν «Ειδικού Σκοπού 19 Α.Ε. Αγοράς, Ανάπτυξης και Εκμετάλλευσης Ακινήτων». Μ” αυτή την ονομασία έκανε και την πρώτη της εμφάνιση στις 8.11.2006. Τα πρώτα μέλη του Δ.Σ. της εταιρείας ήταν ο Μίλτος Καμπουρίδης, ο Πιερ Χαραλαμπίδης και ο Χαρίλαος Οικονομόπουλος.
Στο ερώτημα αν η εταιρεία ασχολήθηκε τελικά με τα ακίνητα ή με τις εκδόσεις, η απάντηση είναι απλή. Με τίποτα από τα δύο. Σύμφωνα με τους ισολογισμούς της, η εταιρεία στην ουσία υπήρξε όλο αυτό το διάστημα ανενεργή. Υπήρξε κάποια ηλεκτρονική εφημερίδα με τον ίδιο τίτλο τον Ιούνιο του 2009 (www.tritiopsi.gr), αλλά δεν είχε συνέχεια.
Αλλά με τα ακίνητα η υπόθεση έχει πολλές άλλες πλευρές. Η ίδια σύνθεση (Καμπουρίδης, Χαραλαμπίδης, Οικονομόπουλος) είχε την ίδια περίοδο συστήσει πολυάριθμες παρόμοιες εταιρείες ακινήτων με την ονομασία «ειδικού σκοπού» και την προσθήκη ενός αριθμού (π.χ. 14, 15, 17, 18, 21, 22, 24, 25, 26, 27).
Για τον ρόλο αυτών των εταιρειών «ειδικού σκοπού» είχε δημοσιεύσει ρεπορτάζ η «Ελευθεροτυπία» με τίτλο «Fast track ξεπούλημα με εταιρείες ειδικού σκοπού», όπου αναφερόταν ότι «πρόκειται για Α.Ε. που εξασφαλίζουν γρήγορες αποκρατικοποιήσεις, με λιγότερες διασφαλίσεις των δικαιωμάτων του δημοσίου και μεγαλύτερο έλεγχο των δανειστών» (29.5.2011).
Στο real estate
Ο κ. Καμπουρίδης είναι γνωστός επιχειρηματίας του χρηματιστηριακού real estate και συνδέεται συγγενικά με την οικογένεια Μητσοτάκη (είναι αδελφός της συζύγου του Κώστα Μπακογιάννη). Αυτή η σχέση αναδείχτηκε στον Τύπο το 2008-2009, όταν διαπιστώθηκε ότι εταιρεία συμφερόντων του κ. Καμπουρίδη (στην οποία συμμετείχε ο κ. Οικονομόπουλος) ετοίμαζε τουριστικές εγκαταστάσεις (γκολφ κ.λπ.) σε αμφισβητούμενες εκτάσεις που είχε αγοράσει από μια μονή του Βόλου.
Το θέμα συνδυάστηκε με την παρουσία του συζύγου της κυρίας Μπακογιάννη, Ισίδωρου Κούβελου, στην προεδρία της επιτροπής διεκδίκησης των Μεσογειακών Αγώνων και τον ιδιαίτερο ρόλο του στην επιλογή του Βόλου ως τόπου διεξαγωγής των αγώνων. Η «Ελευθεροτυπία» είχε δημοσιεύσει πολυσέλιδα ρεπορτάζ γι” αυτό που ονομάστηκε Βατοπέδι της Μαγνησίας.
Οι εταιρείες που αναμίχτηκαν στην υπόθεση φέρουν ονομασίες «Golfing Development», «Dolfing Capital 1», «Dolfing Capital 2», «Dolfing Capital 3», «Dolfing Capital 4». Σε όλες συναντάμε τους Καμπουρίδη και Οικονομόπουλο.
Φυσικά έχει απόλυτο δικαίωμα ο κ. Οικονομόπουλος να έχει δεκάδες εταιρείες αυτού του είδους με τον κ. Καμπουρίδη και να συνεργάζεται πολιτικά με τη Νέα Δημοκρατία, την κυρία Μπακογιάννη ή τον κ. Τζήμερο. Αναρωτιόμαστε όμως αν με αυτές τις προδιαγραφές μπορεί να κυκλοφορεί μια εφημερίδα με το όνομα και την ιστορία της «Ελευθεροτυπίας».
Εφημερίδα των Συντακτών
Ανάληψη ευθύνης για το μπαράζ εμπρηστικών επιθέσεων σε σπίτια δημοσιογράφων...
athens.indymedia.org
ΕΚΤΑΚΤΗ ΕΙΔΗΣΗ : Εμπρησμοί σε σπίτια δημοσιογράφων
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Κύκλοι Παραβατικών/ Πυρήνας Εραστές της Ανομίας
Μαχόμενη Μειοψηφία
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: Ξημερώματα Παρασκευής 11/01
ΠΡΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ, ΕΝΑ ΔΕΛΤΙΟ ΑΝΤΙ-ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΘΕΩΡΗΣΗΣ...
“Τους εκτελέσανε στη κεντρική πλατεία,
τους εκτελέσανε σε λατομεία με βαθιάν ηχώ,
μπροστά σ' ερημωμένα καφενεία και μνημεία,
...
τους εκτελέσανε στων σκουπιδιών τη μάντρα,
μέσα στα κοφτερά γυαλιά και τις κονσέρβες,
τους εκτελέσανε στο δρόμο, στο κατώφλι του σπιτιού τους,
στο πεδίο βολής χιλιάδων στρατοπέδων,
στην άφωνη ερημιά συνωστισμένων χωραφιών.
Τους εκτελούσανε κάθε μέρα μέσα στα χέρια σας,
μες στη φωνή σας, στη φόδρα του καινούργιου ρούχου σας.”
Τίτος Πατρίκιος
Υπάρχουμε κι εμείς. Ανάμεσα στο πλήθος, ανάμεσα σας. Κινούμαστε, αναπνέουμε στον...
ίδιο κόσμο, βιώνουμε σε όλες του τις εκφάνσεις του την αρρώστια. Οι χθεσινοί εμπρηστές είμαστε λοιπόν οι εξεγερμένοι του σήμερα, οι αγανακτισμένοι σκλάβοι. Οι τύποι που ρισκάρουν -κι αυτό ακούστε το καλά κυρίες και κύριοι- όχι ως μια ένδειξη αυτο-ηρωισμού αλλά ως μία απεγνωσμένη κραυγή ελευθερίας.
Μέσα στον κόσμο των σκιών, που οι κουστουμαρισμένοι εκπρόσωποι της νομιμότητας κρύβονται πίσω από τα ένοχα χαμόγελα των καλών προθέσεων, όλοι τους δολοφονούν στο όνομα της ισότητας και της δημοκρατίας, της κρατικής εξυγίανσης, της εθνικής ενότητας, της τάξης και της ασφάλειας, της καταναλωτικής ευδαιμονίας. Χαρούμενοι χασάπηδες που καμουφλάρουν τα εργαλεία τους ανάμεσα σε χαρτοφύλακες, νομοθετικά βιβλία, τεχνολογικά επιτεύγματα. Οι δολοφόνοι δεν φοράνε μόνο την στολή του μπάτσου αλλά βρίσκονται “κρυμμένοι” παντού, στα τηλεοπτικά παράθυρα, στα αστυνομικά τμήματα, στα γραφεία των πολυεθνικών, στα επιστημονικά εργαστήρια, στις υπουργικές καρέκλες, στις μάζες των εθνικοφρόνων μικροαστών, στο δάχτυλο του ρουφιάνου που καταδίδει, στις βίλες των πλουσίων.
Ναι, κάπου εκεί υπάρχουμε. Στο κόσμο της εργασίας που επισυνάπτει τις δικές του συμβάσεις, στα θρανία των σχολείων ή στα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων, στις κοινές παρέες σε κάποιο μαγαζί ή σπίτι, στα πάρκα, στα διπλανά διαμερίσματα. Στις ίδιες μας τις αντιφάσεις, τις απογοητεύσεις, τα δικά μας αδιέξοδα. Με μια μικρή διαφορά, μια μεγάλη απόφαση και μια τεράστια θέληση, αυτή της επιλογής του αγώνα. Αγώνα ενάντια στη σύγχρονη κοινωνία του καταναλωτισμού, της αποξένωσης, του ατομισμού, της βίαιης αλλά και έξυπνης- “ειρηνικής” καταστολής. Των μικρών και μεγάλων φυλακών της κοινωνικής στέπας , των αστικών γκέτο, των πολυτελών προαστείων με τις άπειρες δολοφονίες και της ανθρώπινης εξόντωσης με κάθε μέσο. Κάπου εκεί μέσα διαπράττουμε το άνομο “αμάρτημα” της ελευθερίας.
Διάφοροι άνθρωποι, από κάθε γωνιά της πόλης μέχρι κάθε άκρη της γης, μεταξύ τους και εμείς, συνειδητοποιώντας τη θέση μας μέσα στο σύγχρονο οικοδόμημα, τοποθετούμε τους εαυτούς μας σε μία θέση άμυνας αρχικά και εν συνεχεία επίθεσης, αντι- εξουσιαστικού χαρακτήρα οικοδομώντας ταυτόχρονα τα θεμέλια των ουτοπικών μας κόσμων στις μεταξύ μας σχέσεις. Σχέσεις ειλικρίνειας, αλληλο-σεβασμού, αλληλο-κατανόησης και ευθύτητας. Σχέσεις που διέπονται από συντροφικότητα και είναι ποτισμένες με πλούσια συναισθήματα. Κι αν καμιά φορά δε τα καταφέρνουμε, η προσπάθεια είναι αυτή που μας ανταμοίβει!
Αν ρίξεις μια ματιά γύρω σου, δε θα αντικρίσεις τίποτα παραπάνω από μια υποκρισία. Σχέσεις μεταξύ ανθρώπων με συμφέρον, κέρδος, εκδίκηση ντυμμένες πάντα στα καλά ρούχα της υποκρισίας. Τα χρήματα αγοράζουν τα αισθήματα, οι ευαίσθητοι χρεωκοπούν και η καταπιταλιστική μηχανή επελαύνει ισοπεδώνοντας τις ζωές μας. Φτύνοντας ό,τι περισσεύει στα παγκάκια, στα ψυχιατρικά άσυλα, στις παραισθήσειες των ναρκωτικών, στις φυλακές. Αλλά κι όταν κλείνει η πόρτα του διαμερίσματος σου, ζεις στο δικό σου μικρόκοσμο αφήνοντας έξω αδιάφορα και προκλητικά όλους του κόσμου τους απόκληρους. Μήπως είσαι κι εσύ ένοχος, στο βαθμό που σου αναλογεί ;
Όλα κρίνονται από μία απόφαση. Απλοική και εύκολη διαπίστωση; Μια απόφαση έχει τη δύναμη να τα αλλάξει όλα. Μπορείς να ξεκινήσεις από αύριο, τώρα οι μικρές ή μεγάλες μα αποφαστιστικές αντι-δράσεις κυοφορούν την επαναστατική έκρηξη που όλοι μας αναζητούμε. Τώρα για το αν έχει νόημα όλο αυτό, αν αξίζει δηλάδή τον κόπο το διακύβευμα-ατομικό κόστος για τον καθένα σε σχέση με τις πιθανότητες αλλαγής όλου αυτού του εξουσιαστικού και ανίκητου κτήνους η απάντηση δεν υπάρχει. Θυμίζει κάτι από όνειρο, ίσως και ταξίδι με τελικό προορισμό το άπειρο. Το να κλείνεις πάντως τα μάτια ή “να προσπερνάς από πάνω το ζητιάνο στο δρόμο” είναι καταδίκη. Συνενοχή. Παραίτηση και δειλία.
Για εμάς λοιπόν η ποιοτική διαφορά που διαχωρίζει τους ανθρώπους είναι αν εκτός από λάδι γίνονται και άμμος μέσα στα γρανάζια του συστήματος. Και αυτό γιατί αναγκαστικά όλοι μας αποτελούμε κομμάτι της πραγματικότητας την οποία συντηρούμε μέσα από την συμμετοχή μας στον καταναλωτικό κύκλο, την μισθωτή εργασία, κλπ. Παρ' όλα αυτά ως αναρχικοί αναζητούμε με επιμονή εκείνες τις στιγμές που οι χρόνοι αντιεξουσίας απελευθερώνονται καταστροφικά, χτυπώντας την κυριαρχία και παροτρύνοντας συνειδήσεις να εξεγερθούν εναντίων της.
Ας αλλάξει “στρατόπεδο” ο φόβος...
Τα Μ.Μ.Ε αποτελούν την επίσημη εκπροσώπηση του συστήματος. Στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται ο ρόλος τους αναβαθμίζεται από διατηρητές των ισσοροπιών μεταξύ κοινωνίας και πολιτικού συστήματος σε βασικούς διαχειριστές των κατασταλτικών κρατικών σχεδιασμών χειραγωγώντας ανάλογα το κοινωνικό σώμα. Στις δυτικές δημοκρατίες εξάλλου πάντα χρειαζόταν και χρειάζεται ένας δήθεν αντικειμενικός κριτής ο οποίος θα ελέγχει την θεσμική αξιοκρατία και της δήθεν δημοκρατικές ελευθερίες υποσκάπτοντας παράλληλα τους πραγματικούς αγώνες για ελευθερία. Η υποκριτική διγλωσσία τους διατηρεί μια φιλοεργατική ρητορική κλείνοντας πονηρά το μάτι στους πολιτικούς προισταμένους τους και τα αφεντικά. Την ίδια υποκρισία συναντά κανείς στα λόγια των εξουσιαστών που χείνουν κροκοδείλια δάκρυα για τις αυτοκτονίες εξαιτίας της εξαθλίωσης στην Ελλάδα, στην “λύπη” των αυτοκρατοριών για τις δολοφονίες αμάχων, στις φιλανθρωπίες των πλουσίων που προσπαθούν να ελαφρύνουν το βάρος των ευθυνών τους καλοπιάνοντας την συνείδηση τους και επιζητώντας την αυτοπροβολή τους.
Στην εποχή της οικονομικής (και όχι μόνο) κρίσης το κράτος θωρακίζεται και τοποθετεί ως βασικό του στόχο την παραγωγή διάχυτου φόβου όχι μόνο σε αυτούς που το πολεμάνε αλλά και ευρύτερα μέσα στα “αποκλεισμένα” και “μη προνομιούχα” κομμάτια της κοινωνίας (πχ μετανάστες, ιερόδουλες, παραβατικοί, χούλιγκαν). Οι συνεχείς κατασταλτικές επιχειρήσεις καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα (πχ δημοσιεύσεις φωτογραφιών) οι οποίες αβαντάρονται, κατασκευάζονται και σερβίρονται από το σύνολο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, έχουν γίνει το μέσο για να εξαπλωθεί ο φόβος και να παρουσιαστεί κυβερνητικό έργο στο κομμάτι της τάξης και της ασφάλειας. Τα μίντια είναι ο βασικός πυλώνας αυτής της κρατικής στρατηγικής. Κατασκευάζουν εικονικούς ενόχους και παράλληλα γεμίζουν τα τηλεοπτικά παράθυρα με εικόνες ποντάροντας στα συντηριτικά ένστικτα της “κοινής γνώμης”. Οι κατηγορούμενοι διαπομπεύονται ως απόδειξη ενοχής.
Μέσα σε αυτό το κλίμα πραγματοποιείται αρχικά η εκκένωση της αναρχικής κατάληψης Βίλα Αμαλίας καθώς και του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού της Ασοεε όπου στεγάζεται ο κινηματικός ραδιοφωνικος σταθμος 98fm ενώ από το καλοκαίρι είχε προηγηθεί η εκκένωση της Κατάληψης ΔΕΛΤΑ και οι παρακρατικές επιθέσεις σε κοινωνικούς χώρους και καταλήψεις με τελευταίο τον εμπρησμό του κοινωνικού χώρου Xanadu στην Ξάνθη.
Με τις αντανακλαστικές εμπρηστικές επιθέσεις μας σε σπίτια δημοσιογράφων παίρνουμε μια σαφή θέση μάχης δίπλα στις κοινότητες αγώνα και ενάντια στους μόνιμους συκοφάντες της. 'Ηρθε η στιγμή να ακουστεί η η δικιά μας αλήθεια μακριά απ' τις λάσπες και τα ψέμματα των media. Μέσα στο κλίμα τρομοκρατίας και καταστολής που στήθηκε το τελευταίο διάστημα οι αναρχικοί, ο κόσμος του αγώνα αντιστάθηκαν. Με τις γροθιές υψωμένες, με συνθήματα, με πέτρες, με καταλήψεις, με φωτιά, με αξιοπρέπεια. Η θαραλλέα και αποφασιστική κίνηση ανακατάληψης της Βίλας, η ταυτόχρονη κατάληψη των γραφείων του αριστερού θίασου της ΔΗΜΑΡ και η αντανακλαστική συγκέντρωση αλληλεγγύης μπροστά στο υπουργείο οικονομικών παρά την καταστολή τους έδειξαν πως μέσα στη γενικευμένη απάθεια υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταθέτουν εύκολα τα “όπλα” τους.
Απέναντι στην καταστολή του κράτους η λύση δεν βρίσκεται στην επίκληση των δικαιωμάτων μας, σε δηλώσεις νομιμοφροσύνης, σε ρεφορμιστικές συμμαχίες και γραφειοκρατικές καταγγελίες. Η αλληλεγγύη έχει ένα ιδιαίτερο νόημα για εμάς.
Πολεμάμε το σύστημα πράγμα που σημαίνει ότι η καταστολή του εναντίων μας εμπεριέχει μια πολύ σημαντική κρατική παραδοχή. Αποτελούμε κίνδυνο για το υπάρχον και φοβούνται κάθε επαναστατική προοπτική που θέτουν οι αγώνες μας ενάντια στον κόσμο τους. Αν το κράτος σταματούσε να μας πολεμάει τότε θα είχαμε ένα καλό λόγο για να προβληματιστούμε.
Οι επαναστατικές επιθέσεις δεν γνωρίζουν στιγμές συνειδητής αδράνειας ούτε αποτελούν μέσο εξισορρόπησης των πολιτικών ισορροπιών. Οι πράξεις επαναστατικής βίας δεν ιεραρχούνται ανάλογα με τον πήχη βίας που χρησιμοποιείται αλλά αξιολογούνται βάσει του βαθμού εξάπλωσης και αναταραχής που προκαλούν στην κανονικότητα.
Η στοχοθεσία μας έχει διπλό μήνυμα, να σταθούμε αλληλέγγυοι στους συντρόφους που βιώνουν έντονα την καταστολή αλλά και να σπάσουμε την σιωπή γύρω από κομβικές υποθέσεις που θάβονται από το συνάφι των δημοσιογράφων, όπως τα στρατοδικεία αναρχικών στον Κορυδαλλό (υποθέσεις Σ.Π.Φ, Ε.Α) και την εκδικητική απόρριψη αποφυλάκισης του αντάρτη πόλης Σάββα Ξηρού. Ενος αγωνιστή που έχει συκοφαντηθεί οσο κανείς από το βρωμόστομα των δημοσιογράφων.
Περνώντας από την θεωρία στην πράξη επιτεθήκαμε σε 5 σπίτια ρουφιάνων δημοσιογράφων. Στο συντονισμένο μπαράζ συμμετείχαμε σύντροφοι από την Μαχόμενη Μειοψηφία και τους Κύκλους Παραβατικών/πυρήνας Εραστές της Ανομίας. Θεωρούμε τις συμμαχίες εντός της αγωνιστικής κοινότητας αναγκαίο συστατικό στην επίθεση ενάντια στο κράτος.
Τα ξημερώματα της Παρασκευής 11/1 χτυπήσαμε μέσα σε διάστημα λιγότερο των δύο ωρών :
Το σπίτι του Γιώργου Οικονομέα στον Λυκαβηττό, ρουφιάνο δημοσιογράφο και παρουσιαστή πρωινής εκπομπής στο Mega, γνωστός για τις “ανατρεπτικές” ανησυχίες που έτρεφε στο παρελθόν.
Το σπίτι του Πέτρου Καρσιώτη στον Άλιμο, δημοσιογράφου του αστυνομικού ρεπορτάζ στον alpha, γνωστό παπαγαλάκι της ασφάλειας και συκοφάντης εναντίων αναρχικών συντρόφων.
Το σπίτι του Αντώνη Λιάρου στην Αγία Παρασκευή, παρουσιαστή για χρόνια στο δελτίο ειδήσεων του Mega. Υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές, εξαργύρωσε την μη εκλογή του στο κοινοβούλιο με την θέση του ειδικού συμβούλου προγράμματος ενημερωτικών εκπομπών στην ΕΡΤ.
Το σπίτι του Χρήστου Κώνστα στο Μαρούσι, σχολιαστής οικονομικών θεμάτων στο δελτίο ειδήσεων του Alter (πριν κλείσει), γνωστό φερέφωνο και μόνιμος υποστηρικτής της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής.
Την μονοκατοικία του Αντώνη Σκυλάκου στην Νέα Πεντέλη, πρώην διευθυντής ειδήσεων στον Alpha και νυν διευθυντή του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων με απόφαση του υπουργού οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα.
Μέσα απ' τις φωτιές μας θέλουμε να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στις κοινότητες αγώνα που εχουν μπεί στο στόχαστρο της καταστολής. Κάλουμε κάθε ατομικότητα/παρέα/συλλογικότητα να αντιληφθεί την κρισιμότητα των καιρών μας και να δράσει ενάντια στον ολοκληρωτισμό που μας επιβάλλεται. Όσο περισσότεροι τόσο πιο επικίνδυνοι. Όσο πιο ενωμένοι τόσο πιο δυνατοί. Όσο πιο “ποιοτικοι” τόσο πιο εύστοχοι. Για αρχή όλοι στα Προπύλαια το Σάββατο 12/01 στην πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις και στους αυτοοργανωμένους χώρους...
ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΛΑΜΨΕΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΝΑ ΣΠΕΙΡΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ ΕΣΤΙΕΣ ΑΝΟΜΙΑΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΑΡΤΗ ΣΑΒΒΑ ΞΗΡΟΥ
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ
Κύκλοι Παραβατικών/πυρήνας Εραστές της Ανομίας
Μαχόμενη Μειοψηφία
Υ.Γ.1
Δύναμη και καλή αναρρωση στον σύντροφο Παναγιώτη Αργυρού.
Υ.Γ.2
Δύναμη στους συντρόφους που συνελήφθησαν τις τελευταίες μέρες από την Αντιτρομοκρατική και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ τους παρουσιάζουν σαν μέλη της Σ.Π.Φ.
Κροκοδείλια κλάματα...
... για την "κροκοδείλια καταδίκη" ...
Το δεξί εξτρέμ της ομάδας του MEGA, ο Ντερμπεντέρης άρχισε πάλι να χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τα γκαζάκια.
Ξεσκόνισε όλες τις ιστοσελίδες και ιδιαίτερα το left.gr -που το χαρακτήρισε επίσημη ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ- και άρχισε να σκίζει τα ακριβά υποκάμισα και γραβάτες του, από ιερή αγανάκτηση για...
αυτά που γράφουν.
Δεν του άρεσε ούτε η αποδοκιμασία που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ για τις εμπρηστικές επιθέσεις, χαρακτηρίζοντάς την "κροκοδείλια καταδίκη" .
Σε λίγο -σε πλήρη ομοθυμία με το περιβάλλον Σαμαρά- θα ζητήσει από τον Τσίπρα να του διορθώνει τις ανακοινώσεις πριν τις δώσει στη δημοσιότητα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)