Βαγγέλης Μακρής
Παίζοντας παιχνίδια στους διαδρόμους των νοσοκομείων με την απόγνωση των συνανθρώπων.
Η είδηση ότι μέλη της Χρυσής Αυγής θα διοργανώσουν εθελοντικές αιμοδοσίες αποκλειστικά για έλληνες δείχνει ότι η οργάνωση αυτή για να κερδίσει τις εντυπώσεις, δεν σταματά πουθενά. Χρησιμοποιεί ακόμα και το...
θέμα της υγείας για να θολώσει ακόμα περισσότερη την ήδη θολή εικόνα της στην κοινωνία.
Κάποιος που δεν έχει εμπειρία από νοσοκομεία και από το τι σημαίνει να περιμένεις για αιμοπετάλια ίσως προσπεράσει αδιάφορα την είδηση. Πέρσι ένας φίλος πέθαινε από λευχαιμία και ανά τακτά χρονικά διαστήματα χρειαζόταν λήψη αιμοπεταλίων. Σε συγκεκριμένες ημερομηνίες έπρεπε οι δότες να δώσουν αιμοπετάλια. Ήταν ένα άγχος τόσο για τον ασθενή όσο και για τους δικούς του ανθρώπους. Οι ανάγκες είναι μεγάλες και δεν μπορούν να δώσουν όλοι (σ.σ εάν για παράδειγμα έχεις λεπτές φλέβες δεν μπορείς να δώσεις) έτσι τα αιμοπετάλια μαζί με το αίμα είναι πολύτιμα για σοβαρές ασθένειες όπως ο καρκίνος.
Οι γιατροί δεν σε αφήνουν να πεθάνεις από έλλειψη αιμοπεταλίων. Υπενθυμίζουν όμως και αυτοί κάθε φορά το ραντεβού γιατί οι ελλείψεις είναι μεγάλες. Είναι ένα επιπλέον βάρος στο ήδη μεγάλο φορτίο της ασθένειας.
Επίσης οι ανάγκες σε αίμα για ασθένειες όπως η λευχαιμία είναι τεράστιες.
Έτσι λοιπόν, το να παίζεις παιχνιδάκια στους διαδρόμους των νοσοκομείων όχι μόνο δεν σε τιμά αλλά δείχνει ότι δεν έχεις όρια. Τα όρια βέβαια ο καθένας τα βάζει μόνος του. Όμως σε θέματα υγείας των άλλων θα έπρεπε να υπάρχει μέσα μας ένας άγραφος νόμος που θα τον τηρούσαμε όλοι. Κάτι που θα μας σταματούσε από το να χρησιμοποιούμε ένα τόσο σοβαρό θέμα για εντυπώσεις.
Φυσικά αυτό το κάτι δεν είναι «η τιμωρία του θεού» αλλά ένα είδος προσωπικής ηθικής που διαμορφώνεται μέσα μας καθ’ όλη την διάρκεια της πορείας μας στην ζωή.
Γεννιέται όμως το ερώτημα: Εάν είχατε ανάγκη εσείς τα αιμοπετάλια ή ένας δικός σας άνθρωπος και σας τα έδινε ένα μέλος της Χρυσής Αυγής, θα τα παίρνατε;
Απαντώ χωρίς να σκεφτώ δεύτερη φορά «ναι». Θα τα έπαιρνα και θα τον ευχαριστούσα.
Πριν απαντήσεις «όχι» κάτσε και σκέψου την ζωή ενός δικούς σου ανθρώπου να κρέμεται από μια κλωστή. Εάν κάποιος θέλει να σου δώσει βοήθεια σε θέματα υγείας έστω και με όρους («θα πάρεις επειδή είσαι έλληνας») την αποδέχεσαι πάνω στον πανικό σου ακόμα και αν δεν συμφωνείς με την κοσμοθεωρία του.
Έτσι λοιπόν όσοι την «πέφτουν» στο νοσοκομείο «Σωτηρία» ή σε όποιον οργάνωσε αυτές τις αιμοδοσίες ας έρθουν λίγο στην θέση των ασθενών. Καλά κάνει το νοσοκομείο και παίρνει το αίμα έστω και με τους όρους τους. Αν είναι να σωθεί ένας άνθρωπος ας σωθεί με τους όρους που έχει βάλει η Χρυσή Αυγή.
Ξέρω ότι το κείμενο άνετα μπορεί να παρερμηνευτεί όπως έχει γίνει με τόσα κείμενα για την Χρυσή Αυγή. Τα μέλη αυτής της οργάνωσης ψάχνουν ευκαιρία για να λειάνουν την σκληρή εικόνα τους και να φτιάξουν το προφίλ τους (σ.σ Κουτοπόνηρη η κίνηση του αρχηγού «Τώρα είμαστε στη Βουλή όχι ξύλο βλάκες»), στην προσπάθεια τους αυτή παρερμηνεύουν τα πάντα προς όφελος τους. Λέω ξεκάθαρα λοιπόν, ότι η εθελοντική αιμοδοσία με όρους είναι μια άθλια προσφορά την οποία θα αποδεχόμουν εάν την είχα ανάγκη ο ίδιος ή δικός μου άνθρωπος γιατί με θέματα υγείας δεν παίζεις.
Επειδή όμως η ζωή έχει γυρίσματα, εάν έχει μείνει κάποιο ίχνος συναισθήματος στα μέλη της Χρυσής Αυγής, θα έπρεπε να σκεφτούν τι θα έκαναν σε θέματα υγείας εάν είχαν την ανάγκη ανθρώπων που δεν ήταν Έλληνες. Εάν ο δωρητής για παράδειγμα νεφρού που θα έσωζε την ζωή ενός δικού τους ανθρώπου δεν ήταν Έλληνας πως θα αντιδρούσαν. Υπάρχει χώρος στο μυαλό αυτών των ανθρώπων για τέτοιες σκέψεις; Μάλλον όχι. Περιμένουν να πάρουν το μάθημα από την ίδια την ζωή.
lifo.gr
