«Το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ριζική ανανέωση, όπως χρειάζεται και το πολιτικό σύστημα» δηλώνει ο Νίκος Ανδρουλάκης υποψήφιος Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και κατά πολλούς φαβορί για τη θέση του ... Γραμματέα του κόμματος μετά τις εκλογές. «Η εποχή του ιδεολογικού σχετικισμού, του μοντέλου του αρχηγικού κόμματος και των υπουργών μακράς διαρκείας έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αλλάξει, να αναδείξει νέα στελέχη και να προτείνει ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με παρονομαστή τις ιδέες της σοσιαλδημοκρατίας». Σε ερώτηση ότι ο Θ. Πάγκαλος θέτει από τώρα θέμα ηγεσίας, απαντά: «Πολλές φορές στη ζωή οι εμμονές σκοτώνουν την λογική».
Η συνέντευξη του Νίκου Ανδρουλάκη έχει ως εξής:
Φαίνεται πως το ΠΑΣΟΚ είναι το – πολιτικό - θύμα του Μνημονίου. Τι τελικά πληρώνετε κ. Ανδρουλάκη;
Το ΠΑΣΟΚ διαδέχθηκε τη ΝΔ το 2009, η οποία άφησε πίσω της το μεγαλύτερο παγκοσμίως εξωτερικό έλλειμμα στα 36,5 δις, 15,4% περίπου του ΑΕΠ όταν το παρέλαβε στο 5% και η οποία αντί να πάρει μέτρα έκανε επικοινωνιακή πολιτική. Τα πέντε αυτά χρόνια παραλείψεων είναι πολύτιμος ιστορικός χρόνος για μια χώρα. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι η οικονομική κρίση έφερε το μνημόνιο και όχι το μνημόνιο την κρίση. Το ΠΑΣΟΚ έκανε το λάθος να αναλάβει μόνο του το βάρος του πρώτου μνημονίου, να μη ζητήσει δηλαδή την ψήφισή του από 180 βουλευτές ή την ψήφισή του με τη στήριξη μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Με αποτέλεσμα για δυόμισι χρόνια να χορεύουν όλοι στην πλάτη μας το ζεϊμπέκικο του λαϊκισμού.
Πιστεύετε ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να παραμείνει ως έχει μετά τις εκλογές;
Εκ των πραγμάτων το ΠΑΣΟΚ δεν πρόλαβε να κάνει ουσιαστικές δομικές αλλαγές. Έχει κάνει όμως την αυτοκριτική του. Η εποχή του ιδεολογικού σχετικισμού, του μοντέλου του αρχηγικού κόμματος και των υπουργών μακράς διάρκειας έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αλλάξει, να αναδείξει νέα στελέχη και να προτείνει ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με παρονομαστή τις ιδέες της Σοσιαλδημοκρατίας. Ο τόπος έχει ανάγκη από μια υπεύθυνη Κεντροαριστερά και όχι από τον λαϊκιστικό μεγαλοϊδεατισμό των άκρων που ωθεί τη χώρα σε εθνικά αδιέξοδα.
Μήπως απαιτείται και μια πιο σκληρή αυτοκριτική για την διετία Παπανδρέου;
Στο ΠΑΣΟΚ έχουν επισημανθεί τα λάθη, οι καθυστερήσεις και οι αστοχίες. Αυτοκριτική όμως πρέπει να κάνει το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Γιατί για πολλά χρόνια τώρα, όποτε γινόταν προσπάθεια η χώρα να προχωρήσει σε μεγάλες αλλαγές όπως πχ. ο νόμος Γιαννίτση επικυριαρχούσαν οι μικροκομματικές και ψηφοθηρικές προτεραιότητες. Το Μνημόνιο είναι η κορύφωση ενός δράματος που πρωταγωνιστής ήταν το παρασιτικό κεφάλαιο στις διάφορες μορφές του. Τώρα δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να συνεργαστούμε. Αυτό είναι άλλωστε και το μήνυμα του ελληνικού λαού. Ακόμη όμως και σήμερα κάποιοι δεν αλλάζουν. Η ΝΔ οδήγησε τη χώρα σε εκλογές με την αυταπάτη της αυτοδυναμίας και ο ΣΥΡΙΖΑ σε δεύτερες εκλογές κυνηγώντας το μπόνους των 50 εδρών. Αδιαφορούν και οι δύο για τη ζημιά που έχει προκαλέσει η αστάθεια και η ακυβερνησία στον τουρισμό, τα δημόσια έργα, τον τραπεζικό τομέα και στο σύνολο της πραγματικής οικονομίας. Η Ελλάδα περνάει δύσκολες ώρες. Πρέπει να προτάξουμε την ειλικρίνεια και τον ορθό λόγο.
Ο Θ. Πάγκαλος, πάντως, θέτει από τώρα θέμα ηγεσίας…
Πολλές φορές στη ζωή οι εμμονές σκοτώνουν τη λογική.
Με απλά λόγια, το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ριζική ανανέωση;
Ριζική ανανέωση, όπως χρειάζεται και το πολιτικό σύστημα. Ανανέωση ουσίας και όχι εκλογικών συσχετισμών. Ο τόπος χρειάζεται νέες ιδέες, νέα μυαλά και νέο ήθος. Πρέπει να αποκοπούν οι δεσμοί με το παρελθόν που επέτρεπε να στήνονται πολιτικές προίκες διαμέσου ενός πελατειακού κράτους και του “ρουσφετιού”. Με επακόλουθο να αυξάνεται το δημόσιο χρέος σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
Και στις 18 Ιουνίου κ. Ανδρουλάκη; Κυβέρνηση με Σαμαρά;
Στις 18 Ιουνίου η χώρα πρέπει να έχει φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση συνεργασίας, που θα προχωρήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις με τη μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική συναίνεση. Να κερδίσουμε χρόνο για να είμαστε παρόντες όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση πάρει τις αναγκαίες αποφάσεις για την πολιτική διαχείριση των δημοσιονομικών της προβλημάτων. Σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει, που αναδύονται νέοι ανταγωνισμοί, νέες προκλήσεις και νέοι κίνδυνοι, η μόνη ασφαλής επιλογή είναι η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Δεν συγκυβερνούμε με τον λαϊκισμό είτε με την αριστερή είτε με τη δεξιά μορφή του, γιατί οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τη χώρα στον απομονωτισμό και γι’ αυτό θα αναμετρηθεί με την ιστορία, όπως συνέβη πολλές φορές και στο παρελθόν.
real.gr
