11.12.11
Χάνει την πολιτική επιρροή του ο ΣΚΑΙ...
Η μεγάλη ανατροπή στο ενημερωτικό ραδιόφωνο
Η πολύχρονη κυριαρχία του ΣΚΑΙ στα ερτζιανά φαίνεται πως οδεύει προς το τέλος της.
Η ανακοίνωση του... Real FM στη διαφημιστική αγορά για τα ποσοστά του προηγούμενου μήνα δίνει τα πρώτα στοιχεία για τη μεγάλη αλλαγή που συμβαίνει στα FM.
Μετά από πολλά χρόνια η μέτρηση της ΑΕΜΑΡ δίνει για την περίοδο 24 Οκτωβρίου με 20 Νοεμβρίου την πρώτη θέση από Δεύτερα ως Παρασκευή στον Real FM με ποσοστό 18,9% έναντι 18,1% του ΣΚΑΙ.
Σοκαριστικά είναι και τα αναλυτικά στοιχεία της μέτρησης στις επιμέρους ζώνες του καθημερινού προγράμματος.
Ο ΣΚΑΙ φαίνεται πως έχει πλέον μεγάλο πρόβλημα απήχησης στο ραδιοφωνικό κοινό εξαιτίας της πολιτικής θέσης που υποστηρίζει φανατικά, υπέρ των αντιλαϊκών μέτρων και κατά όλων όσων διαφωνούν ή αγωνίζονται.
‘Ωρες Real .... ΣΚΑΙ
6.00-7.00 /7.00- 8.00 11%/11,3.... 26,5%/15,6%
8.00-9.00/9.00-10.00 18,8%/18,3% .... 11,9%/12,3%
10.00-11.00/11.00-12.00 16,8%/15,8% .... 8,7%%/7,6%
12.00-13.00/13.00-14.00 12,8%/18,4% .... 7,8%/6,9%
14.00-15.00/15.00-16.00 11%/ 10,9% .... 10,6%/9,5%
16.00-17.00/17.00-18.00 10%/8,7% .... 9%/8,8%
18.00-19.00/19.00-20.00 7,2%/5,3% ... 9,3%/6,5%
20.00-21.00/21.00-22.00 5,3%/ 5,9% ... 7%%/6,6%
22.00- 23.00/23.00-24.00 3,8%/3,6% ... 5,4%/8,5%
24.00-01.00/01.00-02.00 4,4%/3,2% ... 14,4%/20,2%
greektv-com.blogspot.com
Άγριος καβγάς Μαλέλη – Φιλιππάκη με βαριές κατηγορίες...
Παραλειπόμενο από τη χθεσινή γενική συνέλευση των εργαζομένων του STAR, παρουσία εκπροσώπων της ΕΣΗΕΑ, ο άγριος καβγάς μεταξύ του Σταμάτη Μαλέλη και του Φιλιππάκη!
Οι... δύο δημοσιογράφοι αντάλλαξαν πολύ βαριές κουβέντες και κατηγορίες από τις οποίες προκύπτουν πολλά ερωτηματικά. «Άντε μη θυμίσω πώς έφυγες από το Star» φέρεται να είπε ο Μαλέλης σε μια έκρηξη θυμού για να συμπληρώσει σε άκρως υπαινικτικό ύφος, «Μην μιλήσω για τις περίεργες διασυνδέσεις». Ο Φιλιππάκης σήκωσε το γάντι για να κατηγορήσει τον Μαλέλη σχετικά με την «Σχέση του με την εργοδοσία» χωρίς να δώσει συνέχεια στο επεισόδιο! Ανεξάρτητα όμως από τις βαριές κουβέντες που αντηλλάγησαν το «θύμα» παραμένουν οι εργαζόμενοι του καναλιού, αλλά και των υπολοίπων Μέσων που δέχονται συντονισμένη επίθεση από τα αφεντικά με το πρόσχημα της κρίσης.
enimerosi24.gr
10.12.11
Επιστροφή στην απολυταρχία...
του ΚΙΜΠΙ
Ιδρυτικός μύθος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ότι αποτελεί το ιδεώδες πλαίσιο εδραίωσης της δημοκρατίας και της ειρηνικής συνύπαρξης των κοινωνιών, στην ήπειρο που κατεξοχήν έχει ... δοκιμαστεί από ανθρωποκτόνους πολέμους, αυταρχικά καθεστώτα, φασισμούς και αντιδημοκρατικές εκτροπές. Αυτό αποτέλεσε και το θεμελιώδες επιχείρημα της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ όταν αποφάσισε, με νωπή ακόμη την εμπειρία της δικτατορίας, την ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ.
Ένας λίγο μεταγενέστερος μύθος, καλλιεργημένος και διανθισμένος με πλούτο επιχειρημάτων από τους γκουρού του φιλελευθερισμού και αργότερα του νεοφιλελευθερισμού, λέει πως όχι απλώς η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ο καπιταλισμός της ελεύθερης αγοράς γενικότερα, αυτός που προβλήθηκε αλλά και επιβλήθηκε σχεδόν σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είναι ασύμβατος με οποιοδήποτε άλλο πολιτικό καθεστώς πέρα από τη δημοκρατία. Αγορά και δημοκρατία, λένε, είναι οι όψεις του ίδιου νομίσματος. Η μία είναι alter ego της άλλης....
Στο έδαφος αυτής, άλλωστε, της δοξασίας ενθαρρύνθηκε η κατάρρευση των αυταρχικών καθεστώτων του ανύπαρκτου σοσιαλισμού. Και με την ίδια δοξασία ο νεοσυντηρητισμός επένδυσε στις πολεμικές επιχειρήσεις «εξαγωγής της δημοκρατίας» στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.
Φυσικά, αυτή η αρχή εφαρμόστηκε αλά καρτ, επιλεκτικά, όπως αποδεικνύει μια πανσπερμία εξόφθαλμων εξαιρέσεων: το ημι-απολυταρχικό καθεστώς του ρωσικού καπιταλισμού, όπου συγκυβερνούν οι (εναλλάξ) τσάροι Πούτιν και Μεντβέντεφ με μια ευάριθμη ομάδα ολιγαρχών, η εδραίωση του καπιταλισμού στην Κίνα υπό το καθεστώς μονοκομματικής δικτατορίας, για την αποτελεσματικότητα της οποίας οι φιλελεύθεροι εκφράζουν έναν κρυφό θαυμασμό, η αγωνιώδης προστασία καθεστώτων όπως η Σαουδική Αραβία από τον ιό της «αραβικής άνοιξης».
Η αντίληψη αυτή περί μαθηματικής «ταυτότητας» καπιταλισμού και δημοκρατίας έφτασε στο απόγειό της με την εισήγηση του Φουκουγιάμα για «το τέλος της ιστορίας», που ορίζει τον καπιταλισμό ως το σύστημα που κάνει πραγματικότητα την ευημερία για όλους (τουλάχιστον μια ευημερία αντίστοιχη με αυτή που απεικονίζουν οι χολιγουντιανές ταινίες στα προάστια των αμερικανικών πόλεων), βάζει τέλος στις κοινωνικές και διακρατικές συγκρούσεις και, κυρίως, αναδεικνύει την αντιπροσωπευτική δημοκρατία ως το μόνο πολιτικό μοντέλο εντός του οποίου υλοποιείται η καπιταλιστική «ουτοπία» της αειφόρου ανάπτυξης.
Η διάψευση αυτής της αφήγησης ήταν και παραμένει παταγώδης. Στα 22 χρόνια που μεσολάβησαν, οι πολεμικές συρράξεις και οι «απελευθερωτικές» εκστρατείες της Δύσης ήταν οι μεγαλύτερες σε ανθρώπινο και οικονομικό κόστος από την εποχή του Βιετνάμ. Η εδραίωση του καπιταλισμού στην Ανατολική Ευρώπη συνδυάστηκε με την ανάδυση «γκρίζων» καθεστώτων, που κυμαίνονται από εικονικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες μέχρι κανονικότατες απολυταρχίες. Η απελευθέρωση των αγορών κεφαλαίων και αγαθών και τα προσοδοφόρα συμβόλαια εκμετάλλευσης του φυσικού πλούτου εξυπηρετήθηκαν μια χαρά από τα αποκρουστικά καθεστώτα που κλυδωνίζονται τώρα στον αραβικό κόσμο και που επιβιώνουν, σε συνθήκες αιματηρών εμφυλίων, στην Αφρική. Και φυσικά, το απόλυτο παράδειγμα της ευθέως ανάλογης εξέλιξης πολιτικού αυταρχισμού και ιλιγγιώδους καπιταλιστικής ανάπτυξης παραμένει η Κίνα.
Αλλά, και η ίδια η Ευρώπη, κοιτίδα του καπιταλισμού αλλά και του δημοκρατικού μοντέλου διακυβέρνησης, αποτελεί ένα παράδειγμα αναίρεσης του θεμελιώδους φιλελεύθερου μύθου ότι η αντιπροσωπευτική δημοκρατία αποτελεί το πολιτικό οξυγόνο του οικονομικού μας πολιτισμού. Οι εκτροπές προς τον αυταρχισμό ουδέποτε στάθηκαν εμπόδιο στην ανάπτυξη των βασικών οικονομιών που σήμερα δεσπόζουν στη Γηραιά Ήπειρο. Η Τρίτη Γαλλική Δημοκρατία γεννήθηκε με μια πολιτική γενοκτονία: τον μαζικό τουφεκισμό δεκάδων χιλιάδων κομμουνάρων του 1871. Η σαραντάχρονη δικτατορία του Φράνκο στην Ισπανία και η σχεδόν πενηντάχρονη του Σαλαζάρ στην Πορτογαλία δεν απέκλεισαν τις δυο χώρες από τον ευρωπαϊκό καπιταλιστικό καταμερισμό εργασίας και το ίδιο περίπου ισχύει για την επτάχρονη ελληνική χούντα. Και φυσικά η χιτλερική Γερμανία και η μουσολινική Ιταλία που βύθισαν όλο τον κόσμο στον θάνατο και στην καταστροφή προσέφεραν μιαν επικερδέστατη διέξοδο στην επιχειρηματική ελίτ που επένδυσε στη στρατικοποίηση της οικονομίας των δύο χωρών. Και όχι μόνον αυτών, αν λάβουμε υπόψη την απογείωση της αμερικανικής οικονομίας στη διάρκεια του πολέμου.
Το αντεπιχείρημα σ’ αυτό το σκοτεινό παρελθόν της Ευρώπης είναι, όπως υποστηρίζουν οι γκουρού του φιλελευθερισμού, ότι ο μεταπολεμικός κανόνας, τουλάχιστον για την Ευρώπη, είναι η εμπέδωση του δημοκρατικού μοντέλου στις περισσότερες χώρες που παρέμειναν στον δρόμο της καπιταλιστικής ευημερίας. Ότι το κεϊνσιανό μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, που στηρίχθηκε στην κοινωνική διαπραγμάτευση και στο κοινωνικό κράτος, βρήκε την ιδεώδη πολιτική απεικόνισή του στη δημοκρατική εναλλαγή των κομμάτων στη διακυβέρνηση. Και ότι το μεγάλο ευρωπαϊκό πείραμα της ενιαίας, απελευθερωμένης αγοράς και του κοινού νομίσματος είναι και ένα πείραμα αναβάθμισης της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ξαφνικά η δημοκρατία αποκτά διπλή υπόσταση, ως εθνική και ως ευρωπαϊκή. Και οι Ευρωπαίοι αποκτούν διπλή πολιτική δύναμη.
Σ’ αυτή την ειδυλλιακή αφήγηση παραλείπονται, βεβαίως, μερικές κρίσιμες λεπτομέρειες. Όπως, για παράδειγμα, η διατήρηση άκαμπτων δικομματικών εκλογικών συστημάτων τύπου Βρετανίας που αποκλείουν την πλειοψηφία από την εκπροσώπηση και τη διακυβέρνηση, η κατάρρευση του διαβρωμένου από τη διαπλοκή με τη μαφία και τις μυστικές υπηρεσίες κομματικού συστήματος της Ιταλίας πριν από δύο δεκαετίες και η διαδοχή του από τη σκανδαλώδη μπερλουσκονική μιντιοκρατία, η υποβάθμιση του Ευρωκοινοβουλίου σε έναν άχαρο γνωμοδοτικό ρόλο, ή τέλος η αλλεργία που προκαλεί η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, όπως συνέβη με το παρ’ ολίγον ελληνικό δημοψήφισμα.
Ωστόσο, αν όλα αυτά αντιμετωπίζονταν ως αναπόφευκτες αποκλίσεις από τον «δημοκρατικό κανόνα» του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε κάτι πολύ διαφορετικό. Ο πανικόβλητος τρόπος με τον οποίο η ευρωπαϊκή νομενκλατούρα προσπαθεί να διασώσει την ελευθερία του κεφαλαίου, θυσιάζοντας ζωτικές ελευθερίες των ανθρώπων, ατομικές και συλλογικές, αποτελεί μια ομολογία διάψευσης του φιλελεύθερου μύθου πως αγορά και δημοκρατία, καπιταλισμός και λαϊκή κυριαρχία είναι έννοιες ταυτόσημες. Στον πυρήνα της προωθούμενης μεταρρύθμισης των ευρωπαϊκών συνθηκών βρίσκεται η προσπάθεια στεγανοποίησης της οικονομικής διαδικασίας και των πρωταγωνιστών της -κεφάλαια, αγορές, τεχνοκράτες της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής- από οποιαδήποτε επίδραση της δημοκρατικής διαδικασίας. Τα κέντρα λήψης των αποφάσεων και ρύθμισης (ή απορύθμισης) των αγορών μεταφέρονται σε ένα στενό επιτελείο τεχνοκρατών, στο οποίο συνυπάρχουν ανεξέλεγκτοι εκπρόσωποι του χρηματοπιστωτικού συστήματος, επιχειρηματικά λόμπι και πολιτικοί εκπρόσωποι λίγων ισχυρών χωρών. Μακριά από κάθε επίδραση των κοινωνιών που υποχρεούνται να αποδέχονται φοβισμένες τα εξουθενωτικά αποτελέσματα των πολιτικών αποφάσεων και δικαιούνται απλώς, στην καλύτερη περίπτωση, να διαμαρτύρονται διά της ψήφου τους κάθε τέσσερα χρόνια.
Ακόμη και το τραγελαφικό επεισόδιο με τις «υπογραφές» του Σαμαρά υπό τον εκβιασμό της έκτης δόσης αποκαλύπτει μια βαθιά απέχθεια της ευρωκρατίας απέναντι στην ελεύθερη, δημοκρατική έκφραση του λαού. Τι είδους δέσμευση εκπροσωπούν οι υπογραφές κομμάτων τα οποία, προς το παρόν, είναι άγνωστο αν πραγματικά εκπροσωπούν τη λαϊκή πλειοψηφία; Κι αν οι εκλογές, όποτε γίνουν, φέρουν τα κόμματα της «μεγάλης συγκυβέρνησης» στη θέση μιας ισχνής μειοψηφίας; Να υποθέσουμε ότι θα τιμωρηθεί ο λαός για την αποκοτιά του με στέρηση δόσεων…
Το παράδειγμα της Ευρωζώνης, αν και δεν είναι το μοναδικό όπως δείχνουν ο «τσαρικός» καπιταλισμός της Ρωσίας και ο «κομμουνιστικός» καπιταλισμός της Κίνας, είναι διδακτικό. Αν η υποβάθμιση της δημοκρατίας, η αποδυνάμωση της λαϊκής κυριαρχίας και ο ευνουχισμός του κοινοβουλευτισμού προβάλλονται ως όροι επιβίωσης της Ευρωζώνης, τι μας εμποδίζει να πιστέψουμε ότι το δημοκρατικό μοντέλο για το οποίο επαίρεται η ελίτ της Δύσης δεν ήταν παρά μια παρένθεση προορισμένη να κλείσει; Μήπως ο καπιταλισμός του μέλλοντός μας, καταδικασμένος να επιφέρει απίστευτης έκτασης κοινωνική καταστροφή και να προκαλεί κοινωνικές εκρήξεις, είναι υποχρεωμένος να τις αντιμετωπίζει με αυταρχισμό, καταστολή, νέες απολυταρχίες και σιδερένια φτέρνα; Μήπως η οικονομία της αγοράς και η δημοκρατία εξελίσσονται από σιαμαία -κατά τον φιλελεύθερο μύθο- αδέρφια σε αλληλοαποκλειόμενες καταστάσεις;
Σ’ αυτά τα ρητορικά ερωτήματα υπάρχει, βέβαια, και μια αισιόδοξη οπτική. Η ολίσθηση του οικονομικού μας πολιτισμού σε όλο και πιο αντιδημοκρατικές, απολυταρχικές λύσεις είναι - μαζί με την κρίση που τον διατρέχει παγκόσμια- το σύμπτωμα του επιθανάτιου ρόγχου του. Ο ιστορικός κύκλος τριών αιώνων κλείνει. Κανείς δεν γνωρίζει, όμως, πόσο μακρόχρονη θα είναι αυτή η επιθανάτια αγωνία. Και το χειρότερο, κανείς δεν ξέρει πόσους από μας θα πάρει μαζί του, μέχρι η Ιστορία να του κλείσει τα μάτια. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις οι κοινωνίες διαθέτουν μία λύση: την ευθανασία
http://ostria-gr.blogspot.com
φωτο:by Alexey Pedan
Oι εφημερίδες της Κυριακής...
Oι εφημερίδες της Κυριακής...
Oι εφημερίδες της Κυριακής...
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Δραματική έκκληση Στεφανόπουλου.
ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Κόβεται ακόμη ένας μισθός.
ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. Kεραυνοί ΣΔΟΕ για τις " αοπδράσεις" των επωνύμων.
Δυσφορία, που αγγίζει τα όρια της αγανάκτησης , εκφράζεται από παράγοντες του ΣΔΟΕ για την «ευνοική0 , όπως την χαρακτηρίζουν , αντιμετώπιση» των επώνυμων φοροοφειλετών από τους δικαστές…
Ο Ολυμπιακός και ο Μαρινάκης, βοηθούν στην Κέρκυρα!...
Στον Ολυμπιακό δεν ξεχνούν τους ανθρώπους που δεν έχουν την τύχη να μπορούν να απολαύσουν τη ζωή χωρίς εμπόδια.
Για το λόγο αυτό συνεχίζουν τις φιλανθρωπικές τους δράσεις και εκτός Πειραιά αφού είναι ... γνωστό, εδώ και καιρό, ότι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης επιθυμεί να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια σε ιδρύματα που επιτελούν κοινωνικό έργο.
Πάνω σε αυτή την αδιάλλακτη και σημαντική φιλοσοφία, οι άνθρωποι της ΠΑΕ Ολυμπιακός θα επισκεφθούν αύριο ένα ίδρυμα της πόλης και θα παραδώσουν επιταγή με συμβολικό ποσό ενίσχυσης…
metrogreece.gr
Το κατάλαβε κανείς?...
Μια αδιάφορη απώλεια...
Tου Πασχου Μανδραβελη
Αλήθεια! Πήρε κανείς είδηση ότι εδώ και μία εβδομάδα δεν έχουμε ΕΡΤ; Ελειψε σε κανέναν, όχι μόνο η ΕΤ1 (για την οποία κλαίνε πολλοί ότι σαν κλείσει θα χαθεί ο ελληνικός πολιτισμός), αλλά και η ΝΕΤ και η... ΕΤ3; Βεβαίως όλοι συνεχίζουμε αγόγγυστα να πληρώνουμε 4,25 ευρώ μηνιαίως για υπηρεσίες που δεν ξέρουμε αν χρειαζόμαστε, αλλά σίγουρα δεν μας λείπουν. Διότι αν μας ενδιέφεραν οι εκπομπές των κρατικών καναλιών, θα υπήρχε κάποια διαμαρτυρία για την έλλειψή τους. Θα κουνιόταν έστω ένα φύλλο στη δημόσια σφαίρα.
Οταν επί Μητσοτάκη αποκρατικοποιήθηκαν οι αστικές συγκοινωνίες, οι συνδικαλιστές έκπληκτοι ανακάλυψαν ότι δεν ήταν και τόσο σημαντικοί στην καθημερινότητα των πολιτών. Ούτε καν οι εργαζόμενοι που εκπροσωπούσαν· όση εκπροσώπηση μπορεί να υπάρχει σε ένα συνδικαλιστικό κίνημα όπου οι εκλογές γίνονται όπως γίνονται. «Συμπαράσταση λαέ», φώναζαν με τις ντουντούκες, και ο λαός τούς μούτζωνε. Οι πολίτες είχαν σιχαθεί τα καπρίτσια τους, από τη συμπεριφορά τους και από τις διαρκείς απεργίες τους.
Το ίδιο θα πάθει λίαν συντόμως και το συνδικαλιστικό κίνημα στο σύνολό του.
Από τη στιγμή που προκηρύχθηκε 48ωρη απεργία διαμαρτυρίας στο μετρό επειδή ένας συνδικαλιστής προπηλάκισε έναν άλλο συνδικαλιστή, το επόμενο βήμα είναι να πει η πλειοψηφία το «άι σιχτίρ! Καλύτερα ιδιωτικές συγκοινωνίες και χωρίς συνδικαλιστές παρά να μην μπορούμε εμείς να πάμε στη δουλειά μας επειδή αυτοί πλακώνονται για τα τιμάριά τους».
Για να έχει νόημα μια απεργία, πρέπει σε κάποιους να λείπουν οι υπηρεσίες που δεν παράγονται. Στην περίπτωση της ΕΡΤ -αν εξαιρέσουμε τον κ. Απόστολο Κακλαμάνη ο οποίος περιδιαβαίνει τα κρατικά κανάλια για να τονίσει την ανάγκη ύπαρξής τους- η «δημόσια» τηλεόραση δεν λείπει σε κανέναν. Αυτό πιστοποιόταν από τις μετρήσεις θεαματικότητας, τώρα φαίνεται πιο ξεκάθαρα από την απεργία της ΠΟΣΠΕΡΤ. Οσο για τον κ. Κακλαμάνη, τι να κάνουμε; Αν ήταν ακόμη πρόεδρος, θα μπορούσε να μας φορτώσει ακόμη ένα κανάλι της Βουλής και να πληρώνουμε μερικά εκατομμύρια κάθε χρόνο για να βλέπουμε την άδεια αίθουσα. Προς το παρόν δεν έχει παρά να παρακαλάει να λειτουργούν έστω τα τέσσερα από τα πέντε κανάλια της ΕΡΤ, παρά να μάχεται για το πέμπτο. Μπορεί έτσι και δημόσια τηλεόραση κάποτε να αποκτήσουμε και κάτι να γλιτώσουμε από τα 300 εκατομμύρια που πληρώνουμε, θέλουμε δεν θέλουμε...
kathimerini.gr
Αμέτοχος στη σφαγή των καρεκλοθήρων!...
Η ελληνική φούσκα που δημιουργήθηκε καθ΄ όλη τη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου, ήρθε κι έσκασε στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, γεμίζοντας τον... τόπο, μ΄ όλο τον συρφετό των προβλημάτων, που έκρυβε μέσα της.
Αυτή η ώρα του λογαριασμού, που για χρόνια ολόκληρα, όλοι σιγοψιθύριζαν κι όλοι εξόρκιζαν και την έσπρωχναν προς το μέλλον, έφτασε, και το ντιν - νταν του ρολογιού της ιστορίας, μας ξεκούφανε !
Η γενικότερη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, στην ύστερη εποχή της παγκοσμιοποίησης, εξαφάνισε τη διεθνή ανοχή κατά της αεριτζίδικης Ελλάδας, ενώ η εγκληματική ανεπάρκεια της τελευταίας κυβέρνησης της Δεξιάς, έφτασε τα πράγματα στο απροχώρητο.
Ο Γ. Παπανδρέου αναλαμβάνοντας το ευθυνόμενο και συμμέτοχο στη δημιουργία της ελληνικής φούσκας, ΠΑΣΟΚ, πίστεψε, πως θα μπορούσε αρχίζοντας από τα κάτω, από τις εγγενείς αδυναμίες, τις κακές συνήθειες και τα κουσούρια, ν΄ αντιστρέψει την πορεία, πλην όμως, άλλα έφερε η παγκόσμια κρίση κι άλλα του κληροδότησε ο Καραμανλής !
Τότε ήταν που ο Γιώργος έκανε το μεγάλο λάθος και δεν διέλυσε το ΠΑΣΟΚ, δεν έκανε ένα καινούργιο κόμμα, δεν είπε στο λαό όλη την αλήθεια και δεν προκήρυξε νέες εκλογές με νέο προγραμματικό στόχο : τη σωτηρία της Ελλάδας από τη χρεοκοπία !...
Οι διασωστικές - πυροσβεστικές πολιτικές που απαιτήθηκαν από το 2010 και μετά, αμφισβητούνταν, ως ασύμβατες προς την ιστορία, τις ιδεολογικές και προγραμματικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ και αντιμετωπίστηκαν ως "προδοτικές", από ένα λαό ανημέρωτο, απροετοίμαστο και καλομαθημένο !...
Αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση ο Παπανδρέου υποχρεώθηκε να εφαρμόσει άλλη στρατηγική, αφού βρέθηκε νάχει τη χειροβομβίδα στα χέρια και, μάλιστα, απασφαλισμένη !
Την κρισιμότητα της κατάστασης και την υπερεπείγουσα ανάγκη να ληφθούν δραματικές αποφάσεις και σκληρά περιοριστικά μέτρα, δεν την ενστερνίστηκαν, ούτε τα πολιτικά κόμματα, (για σειρά λόγων το καθένα...), ούτε ο λαός, αλλά ούτε η βάση, ακόμα και το στελεχιακό δυναμικό του ίδιου του ΠΑΣΟΚ.
Οι μεγάλες ευθύνες του Γ. Παπανδρέου, πέρα από το αρχικό μεγάλο λάθος, (τη μη δημιουργία νέου κόμματος και τη μη προσφυγή σε νέες εκλογές...), έγκεινται, ακριβώς, σ΄ αυτό : δεν κατάφερε να περάσει το ΠΡΟΒΛΗΜΑ και ως μέγεθος και ως κίνδυνο, στην κοινωνία, ευρύτερα. Ακόμα κι αν δεχτούμε πως αυτό οφείλεται και στην αδράνεια και στην μετριότητα των συνεργατών του, (που έτσι είναι...), πάλι οι ευθύνες τον ίδιο, ως αρχηγό, βαρύνουν...
Βέβαια, είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση η πρωτοποριακή συμβολή του πρώην πρωθυπουργού μας στη δημιουργία όλων αυτών των μηχανισμών και των διαδικασιών βοήθειας προς την Ελλάδα, (που σήμερα χαρακτηρίζονται μοναδικοί και ανεπανάληπτοι...), πλην όμως, η γενικότερη εξέλιξη της κρίσης και η ανεπάρκεια των δεξιών ηγετίσκων της Ε.Ε. όξυναν και επέκτειναν, αντί να περιορίσουν τα προβλήματα και χρειάστηκε, στην Ελλάδα, να γίνει η υπέρβαση.
Η καθοριστική συμβολή, όμως, του Παπανδρέου, στη συγκρότηση της κυβέρνησης ευρείας συνεργασίας, "χάθηκε" μέσα στον ορυμαγδό της κριτικής και της πολεμικής εναντίον του, απ΄ όλους όσους θίχτηκαν και θίγονται από τις πολιτικές έκτακτης ανάγκης που αναγκάστηκε να εφαρμόσει, (κι είναι πολλοί αυτοί, σχεδόν, όλοι μας...), οι ωφέλειες και οι θετικές επιδράσεις των οποίων θ΄ αργήσουν, να εμφανιστούν και να τις δικαιώσουν...
Υπ΄ αυτές τις συνθήκες το κύριο και εθνικό καθήκον του Γιώργου Παπανδρέου, ως Προέδρου του μεγαλύτερου και πλειοψηφούντος κόμματος, είναι η στήριξη και η επιβοήθηση του έργου της κυβέρνησης Παπαδήμου, μέχρις ότου αυτό ολοκληρωθεί, αλλά, στη συνέχεια, δεν φαίνεται να έχει κανένα νόημα οποιαδήποτε συμμετοχή του στις διαδικασίες αντιπαράθεσης, είτε σε πολιτικό επίπεδο, είτε σε εσωκομματικό.
Το κυβερνητικό έργο του, όπως τονίστηκε, θα έχει μεσοπρόθεσμη απόδοση και δικαίωση, ενώ οι εσωκομματικές εξελίξεις οδηγούν σε νομοτελειακή διάσπαση και διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Δεν έχει κανένα λόγο να δώσει πρόσχημα και άλλοθι, στους μαθητευόμενους μάγους και τους αρρωστημένους καρεκλοθήρες, είτε της κυβερνητικής, είτε της κομματικής εξουσίας, για να κρύψουν τη μετριότητά τους ή να χρεώσουν τις συνέπειες των πρακτικών και της δραστηριότητά τους, σ΄ αυτόν.
΄Αοκνος συμπαραστάτης και ανεπιφύλακτος υποστηρικτής, λοιπόν, της κυβέρνησης Παπαδήμου, που ο ίδιος, με κόπο και θυσίες, δημιούργησε, πολιτικά παρών και δρών, αλλά αμέτοχος από τις μετέπειτα εξελίξεις, στο βαθμό που αυτές καθορίζονται από φορείς κοντόφθαλμων, ιδιοτελών και επικίνδυνων αντιλήψεων, σχεδίων και πρακτικών.
΄Αλλωστε αυτές οι εξελίξεις θα είναι βραχύβιες και απόλυτα μεταβατικές !...
http://logoplokies.blogspot.com
Mιά επιστολή στoν δημοσιογράφο Τέρενς Κουϊκ (κανάλι Κόντρα) ...
Τέρενς Κουϊκ τό δημοσιογραφικό συγκρότημα πού δουλεύεις έχει απολυμένους καί απλήρωτους....
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ, ΤΕΧΝΙΚΟΥΣ,ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΣΤΑ... ΜΜΕ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΑΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ).
Τέρενς Κουϊκ,
Παρατηρώ πώς τήν ώρα τού δελτίου πού παρουσιάζεις, παράλληλα περνά διαφήμιση-τραίηλερ γιά τήν κυκλοφορία καί διάδοση τής εφημερίδας Αυριανή (πού ποτέ δέν συμπάθησα,όπως καί κάθε λαϊκίστικο ή τυχοδιωκτικό έντυπο πού σήμερα είναι εδώ,αύριο εκεί,μεθαύριο παραπέρα ανάλογα μέ τούς "ανέμους" τού όποιου καθεστώτος,συστήματος ή κυβέρνησης,ανάλογα μέ τό πού τά "παίρνει" καί ποιά κρατικά συμφέροντα καλύπτει καί υπηρετεί συνένοχα)....
Φυσικό είναι αφού καί η Αυριανή όπως καί τό κανάλι πού δουλεύεις ανήκουν στόν ίδιο εργοδότη Γιώργο Κουρή,αλλά εδώ προκύπτει άλλη μιά φορά έγκλημα χωρίς τιμωρία ή ουδεμία αναφορά έστω στό έγκλημα σέ βάρος συναδέλφων σου....
Θά ήθελα λοιπόν νά πάρεις θέση γιά τό άδικο καί άθλιο τού πράγματος, γιά τήν υπόθεση τών δημοσιογράφων τής Αυριανής καί τού Φίλαθλου πού είναι απλήρωτοι εδώ καί αρκετούς μήνες από τόν "δημοκράτη" καί "επιχειρηματία-κτηματία" εργοδότη,όπως επίσης γιά τούς απλήρωτους εργαζομένους στόν σταθμό Αλτερ πού κάνουν επίσχεση εργασίας γιά νά πάρουν στά χέρια τους(τί παράνοια αλήθεια νά τούς αρνούνται καί νά τούς κατακρατούν τά αυτονόητα) ότι τούς ανήκει....
Οπως καί νά αναφερθείς επιτέλους στούς συναδέλφους σου στά ΜΜΕ πού ολοένα καί περισσότεροι κάθε μέρα(όπως καί όλοι οι υπόλοιποι μισθωτοί σέ αυτό τό καπιταλιστικό σφαγείο πού σκοτώνει στό όνομα τού κέρδους καί τών τραπεζών)απολύονται ή απειλούνται από τίς εργοδοσίες καναλιών καί εφημερίδων μέ περικοπές μισθών....
Η σιωπή (όλων τών "γνωστών" μεγαλοδημοσιογράφων πού υποστηρίζουν δήθεν πώς κάνουν "πολιτική ενημέρωση" στόν αστικό τύπο) μπροστά στόν αγώνα τών συναδέλφων σου στό κανάλι Αλτερ πού αγωνίζονται γιά τά απλήρωτα δεδουλευμένα τους ή γιά τόν ένα μήνα αγώνα τών εργαζομένων στήν Χαλυβουργία,κυριολεκτικά "σπάει" τό χρωματιστό τοπίο τής οθόνης αποκαλύπτοντας πόσο μαύρο είναι,σκληρό καί παγωμένο χωρίς αλληλεγγύη καί ευαισθησία.....
ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΜΙΣΘΩΤΗΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ,ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ,ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΠΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΞΕΝΟΙ, ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ
Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Κάϊν)
(ένας ακόμη απλήρωτος καί απολυμένος μισθωτός σκλάβος)
μεμονωμένο άτομο από τό αναρχικό κίνημα.
avriani-kmg.blogspot.com
Γιώργο, καθάρισε τη θέση σου...
Έκτακτο συνέδριο το οποίο θα αποφασίσει για το εθνικό σχέδιο και το εκλογικό πρόγραμμα και στη συνέχεια εκλογή προέδρου του ΠΑΣΟΚ πριν από τις βουλευτικές εκλογές είναι ο... «οδικός χάρτης» για τις εσωκομματικές διαδικασίες που προτείνει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Κώστας Σκανδαλίδης.
«Ο Γ.Παπανδρέου πρέπει να κάνει το χρέος του απέναντι στη δημοκρατική παράταξη. Έχει την υποχρέωση να δρομολογήσει τις διαδικασίες για την επόμενη ημέρα, ξεκαθαρίζοντας τις θέσεις και τις προθέσεις του. Είμαι βέβαιος ότι θα το κάνει σύντομα, έχοντας πάντοτε συνείδηση του διαχρονικού αξιώματος ότι "τα ύστερα τιμούν τα πρώτα"» λέει σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής».
Παράλληλα, απευθύνει έκκληση για πανστρατιά σε στελέχη που έχουν απομακρυνθεί ή έχουν διαγραφεί, φέρνοντας ως παράδειγμα τον Κώστα Λαλιώτη, τον Αλέκο Παπαδόπουλο και τον Γιώργο Φλωρίδη.
Επιπλέον, προτείνει την υιοθέτηση απλής αναλογικής ώστε να δημιουργηθεί ένα ευρύ μέτωπο συνεργασιών.
Oριζόντιες περικοπές στη γαλέρα...
Η πληροφορία κάνει το γύρο του Διαδικτύου. Στο Newsit του Νίκου Ευαγγελάτου επιβάλλεσαι μείωση μισθών κατά 15% οριζόντια σε όλους τους εργαζόμενους.
Στα... sites στο μεταξύ που λειτουργούν ως ενημερωτικά Μέσα και συνωστίζονται για διαφημίσεις, οι μισθοί είναι της τάξης των 800 ευρώ μεικτά. Υπάρχουν και τα sites αλυσίδας ενημερωτικών σελίδων που λειτουργούν με μισθούς 300 και 400 ευρώ. Σε άλλο πάλι site οι συντάκτες-εργάτες στη ροή των ειδήσεων- αντικαθίστανται κάθε 5μηνο. Σαν τους εργάτες σε ορυχεία ένα πράμα. Σε αυτά τα Μέσα που φιλοδοξούν(!) να πάρουν τη θέση των παραδοσιακών Μέσων, πριν καν καθιερωθούν ως Μέσα ενημέρωσης, επιβάλλονται τα σκληρότερα μέτρα περικοπών. Προφανώς για αυτό δεν πρόκειται ποτέ να πάρουν τη θέση των Μέσων ενημέρωσης.
anergoidimosiografoi.blogspot.com
Ο Σηφουνάκης (ντυμένος άνεργος ναυτικός) στο Κολωνάκι...
Μήνυμα του Μήτσου στους ομαδάρχες...
Ο Αβραμόπουλος στην συνέντευξη που έδωσε στον "Τύπο της Κυριακής", υποστηρίζει πως ο βίος της κυβέρνησης Παπαδήμου είναι μικρός, ενώ στέλνει και ένα μήνυμα προς τους διάφορους "ομαδάρχες" του κόμματος.
"Ποτέ οι μικρές ομάδες μέσα στα... μεγάλα κόμματα δεν έπαιξαν στον τελικό".
Το γνωρίζει, εξ ιδίας πείρας...
Ποιος...
Φωτιά και τσεκούρι σε μισθούς και συντάξεις...
Οι προτεραιότητες της Ελλάδας μετά την Σύνοδο Κορυφής...
Ευνοϊκότερο περιβάλλον για την εφαρμογή του PSI δημιουργούν οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής που ολοκληρώθηκε την Παρασκευή στις Βρυξέλλες. Την Δευτέρα η ελληνική κυβέρνηση ξεκινά νέο γύρο διαβουλεύσεων, αφενός με τους εκπροσώπους του ιδιωτικού τομέα για την...
συμμετοχή τους στο πρόγραμμα ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων και αφετέρου με την τρόικα για την οριστικοποίηση της νέας δανειακής σύμβασης και του νέου προγράμματος προσαρμογής.
Η συμφωνία έδωσε «ανάσα» στην Ελλάδα, κυρίως επειδή επιβεβαίωσε τη συμμετοχή της στην ευρωζώνη, ενώ ξεκαθαρίστηκε -όπως τόνισαν και οι Λουκάς Παπαδήμος και Ευάγγελος Βενιζέλος- ότι το «κούρεμα» δεν πρόκειται να επαναληφθεί για καμία άλλη χώρα.
Μακροπρόθεσμα όμως η πίεση και η αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας διατηρούνται, καθώς δεν απαντήθηκαν κρίσιμα ερωτήματα.
Η Ελλάδα, όπως και οι υπόλοιπες χώρες που θα συμμετάσχουν στο νέο τοπίο για την ευρωζώνη, θα πρέπει να υιοθετήσει συνταγματικά κατοχυρωμένο «φρένο χρέους», γεγονός που σηματοδοτεί την ανάγκη αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Ο Πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος εξήγησε ότι θα υπάρξει ένα «δημοσιονομικό συμβόλαιο» με κυριότερο στοιχείο τον δημοσιονομικό κανόνα για ισορροπημένους προϋπολογισμούς.
Η αξιολόγηση των εθνικών προϋπολογισμών θα γίνεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Παράλληλα, θα υπάρχει ένας αυτόματος διορθωτικός μηχανισμός, και όσα κράτη βρίσκονται στη διαδικασία του υπερβολικού ελλείμματος (άνω του 3%) θα υποβάλουν διαρθρωτικά προγράμματα και άλλα μέτρα.
Όταν μια χώρα δεν ικανοποιεί τα κριτήρια του 3%, τότε θα υπάρχει αυτόματος μηχανισμός κυρώσεων. Μόνο εάν υπάρχει η αντίθετη άποψη της πλειοψηφίας στο Συμβούλιο δεν θα εφαρμόζονται οι κυρώσεις αυτές.
Ουσιαστικά, οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με αυξημένη πλειοψηφία, όπως είπε και ο κ. Παπαδήμος.
Η πειθαρχία μπορεί να οδηγήσει σε αποκατάσταση της αξιοπιστίας της Ευρώπης, εμπεριέχει όμως τον κίνδυνο να την ρίξει σε παγίδα μόνιμης ύφεσης.
Πάντως, όλα τα παραπάνω θα ισχύσουν για την Ελλάδα όταν θα κλείσει ο κύκλος των πακέτων στήριξης, δηλαδή μετά το 2013.
Οι προσεγγίσεις των κομμάτων
Διαφορετικές είναι οι προσεγγίσεις που γίνονται στην Ελλάδα από τα κόμματα σχετικά με τις αποφάσεις των Βρυξελλών.
«Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αποτελούν ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης της κρίσης που ταλανίζει την Ευρωζώνη. Συμβάλλουν στην ενίσχυση των εργαλείων για την αντιμετώπιση της πίεσης εκ μέρους των αγορών, στην ενδυνάμωση της δημοσιονομικής σταθερότητας και ενισχύουν συνολικά την Ευρωζώνη και το κοινό νόμισμα» τονίζει το ΠΑΣΟΚ για τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής.
«Παράλληλα, οι σημερινές αποφάσεις αποτελούν και μια θετική εξέλιξη για την Ελλάδα, καθώς επαναβεβαιώνονται οι αποφάσεις της 26 - 27ης Οκτωβρίου, ιδιαίτερα σχετικά με την προσπάθεια μείωσης του χρέους της χώρας μας με τη συμμετοχή των ιδιωτών [...] Η Ελληνική αντιπροσωπεία στην Σύνοδο Κορυφής, πέτυχε μια απολύτως θετική για την χώρα εξέλιξη» προσθέτει το ΠΑΣΟΚ και συμπληρώνει:
«Η ΕΕ, μετά τις σημερινές αποφάσεις, πρέπει τώρα να επιδείξει μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και τόλμη και να κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα για την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης και την περαιτέρω μετεξέλιξη της ΕΕ, καθώς και για την πυροδότηση της ανάπτυξης στην Ευρώπη, ώστε να ενισχυθεί η απασχόληση, η κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να μειωθούν οι ανισότητες».
«Όχι» στην περαιτέρω αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων και τις οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων λέει η Νέα Δημοκρατία, με αφορμή τις αποφάσεις περί δημοσιονομικής πειθαρχίας που ελήφθησαν στις Βρυξέλλες.
«Σε κάθε περίπτωση, υπογραμμίζουμε ότι η προσαρμογή θα πρέπει να προέλθει από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την περιστολή των δαπανών, εξαιρουμένων των δημοσίων επενδύσεων» είπε ο εκπρόσωπος του κόμματος Γιάννης Μιχελάκης.
«Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι η ενίσχυση της οικονομικής ένωσης απαιτεί δημοσιονομική πειθαρχία, προσαρμοστικότητα, ευελιξία και ρευστότητα. Και όλα αυτά μαζί. Και όχι το ένα σε βάρος των υπολοίπων» είπε ο κ. Μιχελάκης και συμπλήρωσε:
«Η Ευρώπη πρέπει να τα αντιμετωπίσει όλα αυτά μαζί, δίνοντας προτεραιότητα και στην ανάπτυξη. Ακόμα θα πρέπει να υπάρξει περαιτέρω ενίσχυση των μηχανισμών στήριξης, που -κατά την άποψή μας- παραμένει ανεπαρκής. Έτσι ώστε να έχουμε μια Ευρώπη με αλληλεγγύη και όχι σχηματισμούς χωρών που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μία ένωση πολλών ταχυτήτων.
Μια Ευρώπη που δεν θα συνθλιβεί υπό το βάρος της κρίσης και εθνικών εγωισμών».
Για διάνοιξη δρόμου που θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία χωρών όπως η Ελλάδα, κάνει λόγο το γραφεί Τύπου του ΚΚΕ σε ανακοίνωση που εξέδωσε. Σημειώνει ότι η εφαρμογή της γαλλογερμανικής πρότασης δημοσιονομικής πειθαρχίας οδηγεί σε σταδιακή αποβολή των πιο αδύναμων κρίκων απ' την Ευρωζώνη και σε εφαρμογή σ' όλα τα κράτη μέλη νέων μνημονίων διαρκείας, φτώχειας και εξαθλίωσης.
Το ΚΚΕ χαρακτηρίζει προσωρινή τη νέα πρόταση δημοσιονομικής πειθαρχίας και «οικονομικής διακυβέρνησης» της Ευρωζώνης αφού δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες εκδήλωσης της κρίσης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Γαλλία.
Ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ Κωστής Αϊβαλιώτης δήλωσε ότι «το νέο Μάαστριχτ που ετοιμάζεται πυρετωδώς στις Βρυξέλλες δεν πρέπει να περάσει από τα Κοινοβούλια της Ευρώπης με συνοπτικές διαδικασίες, αλλά με δημοψηφίσματα». Όπως ενδεικτικά αναφέρει, αυτή η νέα Συνθήκη θα ξεκαθαρίσει τους ευρωπαιολάγνους απ' τους ευρωσκεπτικιστές.
Ο Συνασπισμός υποστηρίζει ότι «το δίλημμα 'είτε η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαλυθεί, είτε θα είναι δημοκρατική και κοινωνική' είναι πλέον αυτό που περιγράφει, εδώ και αρκετούς μήνες, την κύρια τάση που εργάζεται στην ιστορία». Ο υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής του ΣΥΝ Γιάννης Μηλιός πρόσθεσε ότι «οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, όχι μόνο δεν αποτελούν λύση, αλλά απονομιμοποιούν τη διακρατική και κοινωνική αλληλεγγύη, κινητοποιούν δυνάμεις που βαθαίνουν τα κρισιακά φαινόμενα και αυξάνουν τους συστημικούς κινδύνους».
Σε ένα δημοσιονομικό σύμφωνο ιδιαιτέρως περιοριστικό με ασφυκτικούς κανόνες και ποινές αναφέρεται ο εκπρόσωπος της Δημοκρατικής Αριστεράς, Δημήτρης Χατζησωκράτης. Χαρακτηρίζει τη σύνοδο κορυφής πολύ κατώτερη των κρίσιμων στιγμών, λέγοντας ότι δεν υπηρετεί το μέλλον της ΕΕ και κυρίως των λαών της.
«Για άλλη μια φορά οι Ευρωπαίοι ηγέτες απέφυγαν να πάρουν ουσιαστικά μέτρα για το επείγον πρόβλημα, αυτό της κρίσης χρέους και ρευστότητας της ευρωζώνης. Ο νέος ρόλος μάλιστα που προβλέπεται για το ΔΝΤ είναι χαρακτηριστικό δείγμα της αποτυχίας εύρεσης μιας ευρωπαϊκής λύσης» επισημάνουν σε ανακοίνωσή τους οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Για αδιαφορία απέναντι στις γνώμες των λαών της Ευρώπης κάνει μιλά ο πρόεδρος του Πανελληνίου Άρματος Πολιτών Γιάννης Δημαράς: «Δεν ξέρουμε αν αύριο θα υπάρχει ευρωζώνη και ευρώ»....
NEA.
«Απαράδεκτο το ύψος της έκτακτης εισφοράς ακινήτων στις αγροτικές, ορεινές και ημιαστικές περιοχές»...
ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Προς τον Υπουργό Οικονομικών.
Ο λογαριασμός της ΔΕΗ με την έκτακτη εισφορά για τα ακίνητα έχει φτάσει πλέον στο σύνολο σχεδόν των κατοίκων της χώρας. Ωστόσο, το υπερβολικό ύψος της έκτακτης εισφοράς με το οποίο έχουν χρεωθεί πολλοί κάτοικοι ορεινών και αγροτικών περιοχών είναι άδικο. Χαρακτηριστικά, οι...
κάτοικοι πολλών χωριών στον νομό Μεσσηνίας, αλλά και σε όλη τη χώρα καλούνται να πληρώσουν εισφορές ύψους 500 ή 600 ευρώ για τα πατρογονικά τους σπίτια ή σε ορισμένες φορές, κυριολεκτικά, για παράγκες ή χαμοκέλες χωρίς καμιά οικονομική αξία.
Αιτία των παραπάνω, είναι η υπ’ αριθμόν 1175023/3752/00ΤΥ/Δ΄/ΠΟΛ:1200 απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών της 28ης Δεκεμβρίου 2010, σύμφωνα με την οποία η αύξηση των αντικειμενικών αξιών σε 4.489 οικισµούς σε όλη την επικράτεια, και στον νομό Μεσσηνίας, σε κάποιες περιπτώσεις πολλαπλασιάστηκε. Κατά συνέπεια, πολλαπλασιάστηκε και το ύψος της έκτακτης εισφοράς και οι οικισµοί αυτοί με υπερήλικες κατοίκους συνταξιούχους του ΟΓΑ, που αντιμετωπίζουν όλα τα προβλήματα των ορεινών και απομακρυσμένων περιοχών και διαθέτουν στην πλειοψηφία τους πεπαλαιωμένες οικίες, οι περισσότερες σε κακή κατάσταση, καλούνται να πληρώσουν φόρο ακινήτων μεγαλύτερο των αντίστοιχων πρωτευουσών των ∆ήµων. Είναι αλήθεια ότι πολλοί Δήμαρχοι είχαν ζητήσει την αύξηση των αντικειμενικών αξιών για τους δικούς τους λόγους, η αύξηση όμως που επιβλήθηκε είναι εξοντωτική με αποτέλεσμα να επιβαρύνονται υπέρμετρα οι άνθρωποι στα χωριά και να επιδεινώνεται ακόμη περαιτέρω η οικονομική τους θέση. Επιπλέον, είναι πρόδηλο ότι με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται αντικίνητρο για την οικοδόμηση και τη διατήρηση οικιών, λόγω του μεγάλου ετήσιου κόστους. Κατόπιν αυτών,
Ερωτάται ο Υπουργός Οικονομικών
Με ποιο τρόπο και πότε προτίθεται η κυβέρνηση να διορθώσει την παραπάνω αδικία και να αποδώσει φορολογική δικαιοσύνη, προκειμένου οι, ως επί το πλείστον, αδύναμοι οικονομικά κάτοικοι των παραπάνω περιοχών να μην επιβαρυνθούν άδικα με υπέρογκες χρεώσεις;
Η ερωτώσα βουλευτής, Νάντια Ι. Γιαννακοπούλου
newsmessinia.blogspot.
Ματωμένο φεγγάρι...
Μια εντυπωσιακή κόκκινη Σελήνη άρχισε λίγο μετά τις 17:00 ώρα Ελλάδος.
Πρόκειται για την τελευταία ολική έκλειψη Σελήνης για το 2011, η εξέλιξη της οποίας ξεκίνησε γύρω στις 13:33, ενόσω δηλαδή ο φυσικός μας δορυφόρος βρισκόταν ακόμη κάτω από τον ορίζοντά μας.
«Μπορεί η... ...
ολική φάση του φαινομένου να μην είναι ορατή από την Ελλάδα, θα μπορέσουμε εντούτοις να δούμε τη Σελήνη καλυμμένη με το πέπλο της γήινης παρασκιάς που θα χρωματίζει την επιφάνειά της με το χαρακτηριστικό κεραμιδί χρώμα της μερικής φάσης της έκλειψης» εξηγεί ο διευθυντής του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου στο Ίδρυμα Ευγενίδου, κύριος Διονύσης Σιμόπουλος.
«Αν και όχι τόσο θεαματική όσο μία ολική ηλιακή έκλειψη εν τούτοις η όψη μιας ολικής έκλειψης Σελήνης είναι κι αυτό ένα από τις υπέροχες εικόνες του ουρανού. Και αυτό γιατί ενόσω η Σελήνη κρύβεται πίσω από τη σκιά της Γης, η αντανάκλαση του ηλιακού φωτός πάνω στον πλανήτη μας «χρωματίζει» με μια παράξενη κεραμιδί απόχρωση τον δορυφόρο μας κάνοντάς τον να φαίνεται σαν “ματωμένος”» προσθέτει ο κύριος Σιμόπουλος.
Κόκκινο θέαμα με τρεις πρωταγωνιστές
Οπως τονίζει ο διευθυντής του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου, τρεις θα είναι συνολικά οι πρωταγωνιστές της έκλειψης: ο Ήλιος, η Σελήνη και η Γη.
«Για να συμβεί όμως μία έκλειψη απαιτείται η ευθυγράμμιση των τριών αυτών ουράνιων σωμάτων. Έτσι, παρά το γεγονός ότι η Σελήνη περιφέρεται γύρω από τη Γη σχεδόν μία φορά το μήνα, δεν έχουμε εκλείψεις κάθε μήνα. Για να κατανοήσουμε γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο, ας υποθέσουμε ότι μία ευθεία γραμμή περνάει από το κέντρο του Ήλιου και της Γης και εκτείνεται στην άλλη της πλευρά. Αν η Σελήνη στη διαδρομή της γύρω από τη Γη περνούσε ακριβώς πάνω τη συγκεκριμένη γραμμή τότε θα είχαμε εκλείψεις κάθε μήνα, τόσο ηλιακές, όσο και σεληνιακές» λέει.
Σύμφωνα με τον κύριο Σιμόπουλο, ο μεγαλύτερος αριθμός σεληνιακών και ηλιακών εκλείψεων που μπορούν να πραγματοποιηθούν στη διάρκεια ενός χρόνου είναι επτά - όπως έγινε το 1935 με πέντε ηλιακές και δύο σεληνιακές εκλείψεις και το 1982 με τέσσερις ηλιακές και τρεις σεληνιακές εκλείψεις.
Αντίθετα, οι λιγότερες εκλείψεις που μπορούν να παρατηρηθούν μέσα σε διάστημα 365 ημερών είναι δυο και αυτές ηλιακές, όπως και έγινε το 1984. Παρά το γεγονός ότι συνήθως οι σεληνιακές εκλείψεις προηγούνται ή ακολουθούν τις ηλιακές εκλείψεις με διαφορά 15 ημερών, εν τούτοις οι ηλιακές εκλείψεις είναι πολύ πιο συχνές.
Το κρυφτό της Σελήνης πίσω από τη σκιά της Γης θα διαρκέσει μέχρι τις 19:30 και ο «ματωμένος» δορυφόρος μας θα είναι ορατός από όλη τη χώρα.
Βήμα Science
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)