ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΑΝΕΛΛΗΑν η φούστα είναι φουστανέλα, µιλάµε για γενναία παλικάρια που τηρούν την παράδοση. Αν η φούστα είναι του Γκοτιέ; Εξαρτάται από το χρώµα – κόκκινο ή πράσινο.
Η Τζουντ Σισέ, σύζυγος του ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Τζιµπρίλ Σισέ, που προσήλθε αγέρωχος προχθές το βράδυ να παραλάβει το βραβείο του Ανδρα της Χρονιάς φορώντας µπότες, φούστα, άσπρο σακάκι και σκούρο φανελάκι µέσα από το οποίο διακρίνονταν τα πολύχρωµα τατουάζ στο µαύρο δέρµα του, είχε προειδοποιήσει. «Η Ελλάδα δεν είναι...
έτοιµη γι’ αυτό που θα φορέσει ο Τζιµπρίλ», είχε γράψει στο twitter. Και όντως, αποδείχθηκε ότι µεγάλο µέρος του δηµόσιου λόγου αναλώθηκε στη σηµειολογία των ενδυµατολογικών επιλογών του σταρ ποδοσφαιριστή. Εγινε µέχρι και πρωτοσέλιδο σε αθλητικές εφηµερίδες – πρόσχηµα για να ανεβούν οι τόνοι ενόψει του µατς Ολυµπιακού - Παναθηναϊκού το επόµενο Σάββατο στο «Γ.
Καραϊσκάκης».
Βεβαίως, ο Σισέ είναι σταρ του θεάµατος, του πιο ακριβού από όλα τα θεάµατα στη χώρα µας και στην Ευρώπη. Και ως σταρ διεκδικεί το δικαίωµα στην εκκεντρικότητα, στον εντυπωσιασµό, στην ανανέωση του ενδιαφέροντος του κοινού του.
Θα αναρωτηθείτε: Τι σηµασία έχει η αµφίεση, όσο εκκεντρική και αν είναι, ενός ποδοσφαιριστή για ένα µατς, ακόµη και αν το µατς είναι η παραδοσιακή αναµέτρηση των δύο αιωνίων αντιπάλων; Εχει και παραέχει όταν αίφνης, όπως έλεγαν παλιά οι κινηµατογραφικοί κριτικοί, η φόρµα ορίζει το περιεχόµενο. Και για τους σηµειολόγους του ποδοσφαίρου, η φούστα είναι αφορµή να ξυπνήσει ο σεξιστικός τρόπος της σύγχρονης «φίλαθλης» κουλτούρας. Ιδού πώς καταγράφεται στην πρώτη σελίδα δύο ηµερήσιων αθλητικών φύλλων, εκ των οποίων το ένα είναι οπαδική εφηµερίδα του Ολυµπιακού, το άλλο του Παναθηναϊκού.
«Αρχισε τις... πρόβες ο Σισέ. Ελα µε το φουστάκι και στο Καραϊσκάκη», κράζει πρωτοσέλιδα ο κόκκινος «Πρωταθλητής». Η απάντηση βρίσκεται σε άλλο πρωτοσέλιδο, της «Πράσινης» (όνοµα και χρώµα). «Ο “εραστής” του Ολυµπιακού αέρισε τα... φρύδια του λίγο πριν από το Φάληρο. Τά ‘δειξε!» Επιστήµονες, θεατρόφιλοι, τώρα και σηµειολόγοι, οι Ολυµπιακοί άρπαξαν την ευκαιρία να ειρωνευτούν. Φοράει φουστάνι, άρα προετοιµάζεται γι’ αυτό που θα πάθουν το Σάββατο αυτός και η οµάδα του. Η γλώσσα των οπαδών είναι ταυτόσηµη µε τα κλισέ της ανδρικής επιθετικότητας στο σεξ. Κάθε σουτ και αποπλάνηση, κάθε γκολ και διείσδυση. Αλλωστε, το πρωτοσέλιδο της κόκκινης εφηµερίδας ήδη έγινε σύνθηµα: «Βάλε το µαύρο το φουστάνι / και έλα στο λιµάνι κ.λπ.». Η επικράτηση, στην οπαδική γλώσσα, ισοδυναµεί µε βιασµό. Η ίδια γλώσσα µε τα ίδια ακριβώς κλισέ χρησιµοποιείται και από τον αντίπαλο. Η διαφορά είναι, και εδώ, σηµειολογικής τάξης – η σηµειολογία είναι η καινούργια κατάκτηση όλου του φίλαθλου κόσµου. Γιατί τη φοράµε τη φούστα; Θυµηθείτε το σύνθηµα του Πανευρωπαϊκού Κυπέλλου του 2004: «Είναι βαριά η φούστα του τσολιά». Οι υπαινιγµοί, οι µεταφορές και οι παροµοιώσεις γύρω από µια λίµπιντο που χρειάζεται επειγόντως ξόδεµα κινούνται στα ίδια, µε µικρές παραλλαγές.
Εξαρτάται πάντοτε από την οπαδική οπτική γωνία. Οπως καταλαβαίνει κανείς, από αυτή τη γωνία τα πράγµατα είναι ιδιαζόντως απόλυτα. Οι αποχρώσεις απαγορεύονται. Τα σύµβολα εξυπηρετούν µόνο τη δική µας οπτική των πραγµάτων.
Τα υπόλοιπα, οι αποχρώσεις, δεν έχουν θέση στο ποδόσφαιρο.
tanea.gr
