25.12.10
«Το φως των Χριστουγέννων να πλημμυρίσει την ύπαρξή μας» προτρέπει ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος...
«Ας αφήσουμε το φως των Χριστουγέννων να πλημμυρίσει την ύπαρξή μας» προτρέπει με το μήνυμα που απευθύνει για τα Χριστούγεννα ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος. Ο Αρχιεπίσκοπος παρατηρεί πως η νέα χρονιά θα είναι δύσκολη και σημειώνει: «Ας μην αφήσουμε τη θλίψη και την αγωνία να φωλιάσουν στις καρδιές μας. Ο καινούργιος χρόνος ας γίνει ευκαιρία υπερβάσεως των δυσκολιών και των δοκιμασιών και ... αφορμή να επαναπροσδιορίσουμε τα πρωτεύοντα και τα ουσιώδη του βίου μας».
Αναλυτικά το μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου έχει ως εξής:
«Αγαπητοί Αδελφοί,
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά
Τα φετινά Χριστούγεννα μοιάζουν να σκιάζονται από τη θλίψη, την ανησυχία, τον σκεπτικισμό και την απογοήτευση των ανθρώπων για το πού οδηγείται η πορεία της Πατρίδας μας και του κόσμου ολόκληρου. Οι μεγαλύτεροι στην ηλικία αγωνιούν και οι νεώτεροι αγανακτούν, νιώθοντας την αβεβαιότητα να απειλεί το μέλλον τους.
Όταν η φτώχεια επιτείνεται, όταν απαξιώνεται η ιερότητα του ανθρωπίνου προσώπου, καθώς αυτό νοείται ως ηλεκτρονικά ψηφιοποιημένη παραγωγική μονάδα χωρίς σεβασμό στη μοναδικότητα της ύπαρξης και στην ελευθερία που μας χάρισε ο Θεός, όταν οι συνοικίες των πόλεων μετατρέπονται σε αβίωτα γκέτο ετερόκλητων αναξιοπαθούντων πληθυσμών, τότε η χριστουγεννιάτική ατμόσφαιρα δηλητηριάζεται από την απελπισία που μας περιβάλλει.
Όμως, όσο εμφανέστερο γίνεται το σκοτάδι τόσο επιτακτικότερη είναι η ανάγκη να στρέψουμε το βλέμμα στο φως. Είναι καιρός να θέσουμε ξανά στο επίκεντρο της ζωής μας τον Χριστό. Να θυμηθούμε ότι "ο λαός ο πορευόμενος εν σκότει είδε φως μέγα". Είδε "φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν", διότι "επεσκέψατο ημάς, εξ ύψους ο Σωτήρ ημών,..., και οι εν σκότει και σκιά, εύρομεν την αλήθειαν".
Η ενανθρώπηση και η γέννηση του φτωχού και αστέγου Θείου Βρέφους σε καιρούς ταραγμένους, γεμάτους αδικία, διάφθορά και διάπλοκή πραγματοποιεί τον σκοπό για τον οποίο πλάστηκε ο άνθρωπος. Σκοπός της ενανθρωπήσεως του Θεού είναι η θέωση του ανθρώπου: "Ανθρωπος γίνεται Θεός, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται". Η ελπίδα του ανθρώπου βρίσκεται στη γέννηση, τον σταυρό και την ανάσταση του Χριστού, του μόνου αληθινού κυρίαρχου της Οικουμένης, του Δημιουργού και Σωτήρα όλης της κτισεως, και όχι στους κατά καιρούς ποικίλους Ηρώδες που καταδυναστεύουν τις ζωές των ανθρώπων για να διατηρήσουν τη θνητή εξουσία τους.
"Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός".Ας συνειδητοποιήσουμε σε τί τραγικό κόσμο και μεταβατική εποχή επέλεξε, ο Θεός να σαρκωθεί και ας αντλήσουμε δύναμη και αισιοδοξία για το σήμερα και το αύριο. Ας μην λησμονούμε ότι ο εν σπηλαίω γεννηθείς και εν φάτνη ανακλιθείς Κύριος είναι ο Εμμανουήλ, που σημαίνει "μεθ' ημών ο Θεός". (Ματθ. 1, 23).Ο Θεός είναι μαζί μας και όπως δεν μας εγκατέλειψε κάθε φορά που το γένος και το έθνος μας βρέθηκαν σε δυσκολίες και δοκιμασίες, έτσι θα πράξει και τώρα. Δικό μας καθήκον είναι να πολεμήσουμε τον αμοραλισμό, να αντισταθούμε στον πνεύμα της φιλαυτίας και του ατομοκεντρισμού και να επιτρέψουμε στον Θεό να γεννηθεί στις καρδιές και στα σπίτια μας.
Η καινούργια χρονιά που θα ανατείλει μετά τα Χριστούγεννα θα είναι δύσκολη. Ο κόσμος που ζούμε απειλείται από τις συνέπειες της απληστίας και της εκπτώσεως των αξιών. Η ζωή των ανθρώπων ευτελίζεται από την εκμετάλλευση, τη βία, τη φτώχεια και τη δυστυχία και πληρώνει το κόστος από την περιφρόνηση της αγάπης και της δικαιοσύνης.
Όμως, ας μην αφήσουμε τη θλίψη και την αγωνία να φωλιάσουν στις καρδιές μας. Ο καινούργιος χρόνος ας γίνει ευκαιρία υπερβάσεως των δυσκολιών και των δοκιμασιών και αφορμή να επαναπροσδιορίσουμε τα πρωτεύοντα και τα ουσιώδη του βίου μας.
Αδελφοί μου και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, ας αφήσουμε το φως των Χριστουγέννων να πλημμυρίσει την ύπαρξή μας και τα χείλη μας ας ψάλλουν το χαρμόσυνο μήνυμα: "Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία". Καλά και ’για Χριστούγεννα και ευλογημένος ο νέος χρόνος.
«Η υπεράσπιση της ελευθερίας του ανθρωπίνου προσώπου θα οδηγήσει τα Έθνη στη δικαιοσύνη και την ειρήνη, αναφέρει στο μήνυμά του ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος Γ'.
"Παιδίον εγεννήθη ημίν, υιός και εδόθη ημίν, ου η αρχή εγενήθη επί του ώμου αυτού" (Ησαΐου 9, 6).
Η ανά τα πέρατα της οικουμένης Ορθόδοξος του Χριστού Εκκλησία εορτάζει σήμερον μυστήριον ανήκουστον και παράδοξον. Πανηγυρίζει γεγονός υπερβαίνον την ανθρωπίνην διάνοιαν και δύναμιν. Διαλαλεί το γεγονός της του Θεού συγκαταβάσεως προς τον άνθρωπον. Βιώνει και πάλιν την αλήθειαν ότι ο Θεός, ο εξ αγάπης πλάσας τον άνθρωπον, δεν εγκατέλειψεν αυτόν αποστατήσαντα και πορευόμενον εις τας αδιέξοδους οδούς της πλάνης, της απάτης και της φθοράς.
Την απόδοση της πρέπουσας θέσης στη ζωή μας στην καθαρότητα και την αγνότητα, ως «αντίδοτο» στη διαφθορά και κατάλληλη «θεραπευτική αγωγή» για την κοινωνία μας, προτείνει ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, Αναστάσιος, στο μήνυμά του για τα Χριστούγεννα και το νέο έτος.
«Να δώσουμε στην καθαρότητα και αγνότητα -σκέψεων, διαθέσεων, κινήτρων- την πρέπουσα θέση στη ζωή μας», μας προτρέπει ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, σημειώνοντας ότι «η διαφθορά πηγάζει από το νου και την καρδιά», γι' αυτό κι εκεί πρέπει «μακροπρόθεσμα, μαζί με τα άμεσα τεχνικά μέσα, να κατευθυνθεί η θεραπευτική αγωγή της κοινωνίας μας».
Το μοναδικό και ανεπανάληπτο γεγονός της Γέννησης του Θεανθρώπου, ανέτρεψε την ιστορία της ανθρωπότητας κατά τρόπο επαναστατικό. Κι αυτό διότι σ' ένα κόσμο όπου κυριαρχούσε το δίκαιο του ισχυρότερου, ο Υιός του Θεού ήρθε να αμφισβητήσει το κατεστημένο και να ταυτιστεί με τους αδύναμους και τουςκαταπιεσμένους», τονίζει ο Θεόδωρος Β', Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης
Αφρικής, στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του...
Τριάντα πέντε χρόνια ανιδιοτελούς προσφοράς στο συνάνθρωπο ...
Της Σοφίας Ορφανιώτη
Ζούμε σε μία δύσκολη οικονομικά εποχή όπου ο καθένας μας δυστυχώς αγωνίζεται για την επιβίωσή του.
Αληθινές αξίες όπως φιλανθρωπία, αλληλεγγύη και αγάπη προς το συνάνθρωπο έχουν εκλείψει.
Ελάχιστοι είναι αυτοί που τις πιστεύουν και ακόμη λιγότεροι εκείνοι που τις υπηρετούν ανιδιοτελώς.
Κάπου ανάμεσα σε αυτούς τους λίγους είναι και τα μέλη ενός συλλόγου της Λάρισας που...
φέτος συμπληρώνει 35 χρόνια ζωής και προσφοράς προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο.
Ο σύλλογος «Φίλες της Αγάπης» είναι πάντα μπροστά σε κάθε δύσκολη στιγμή, σε κάθε συμπολίτη που έχει ανάγκη και με τα λίγα χρήματα που διαθέτει και που συγκεντρώνει από τις δωρεές στέκεται πάντα αρωγός και συνοδοιπόρος σε όλες τις δύσκολες καταστάσεις.
Με αφορμή την επέτειο των 35 χρόνων από την ίδρυσή του θα γνωρίσουμε το σύλλογο που δυστυχώς για πολλούς παραμένει άγνωστος και θα σκιαγραφήσουμε την αξιοσημείωτη δράση του.
Ήταν Φεβρουάριος του 1976. Μέχρι τότε κανένας φιλανθρωπικός φορέας δεν υπήρχε στον ορίζοντα. Τότε κάποιες κυρίες από τον Βόλο, όπου ήδη είχε αναπτυχθεί μία φιλανθρωπική δράση μέσα από έναν σύλλογο που τον ονόμαζαν «Φίλες της Αγάπης», ήρθαν στη Λάρισα για να επεκτείνουν τη δράση τους.
Απευθύνθηκαν στην κ. Δανάη Μπλάνα, σύζυγο του τότε δημάρχου της Λάρισας Α. Μπλάνα και της μετέδωσαν τον ζήλο τους, υποστηρίζοντας τους λόγους και την επιτακτική ανάγκη που υπήρχε για μία ανάλογη κίνηση και στη Λάρισα. Το έδαφος ήταν πρόσφορο. Σχηματίστηκε αμέσως μία ομάδα ευαισθητοποιημένων γυναικών που οργανώθηκαν και αποτέλεσαν το πρώτο συμβούλιο του συλλόγου «Φίλες της Αγάπης» με πρόεδρο την κ. Δανάη Μπλάνα. Πάρα πολλές γυναίκες της Λάρισας, κατανοώντας την ανάγκη αυτή έγιναν αμέσως μέλη του και ο σύλλογος άρχισε τη δράση του από την επομένη κιόλας μέρα της ίδρυσής του.
Οι περιπτώσεις πολλές όσο και τραγικές που κλήθηκε να βοηθήσει με τα πενιχρά μέσα που διέθετε τότε, περισσότερο με είδη ρουχισμού, τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, που εξασφάλιζε από καταστήματα και εταιρίες της πόλης, που πρόθυμα προσέφεραν.
Στο πλευρό του ο σύλλογος είχε τους φορείς της πόλης. Μία από τις προτεραιότητές του ήταν να ιδρύσει αντίστοιχα συλλόγους σε όλη τη Θεσσαλία. Και αυτό έκανε, κινητοποιώντας τις γυναίκες στα Τρίκαλα, στα Φάρσαλα, στην Καρδίτσα. Έτσι ξεκίνησε τη ζωή του ο σύλλογος «Φίλες της Αγάπης» στη Λάρισα, ο πρώτος και ο μοναδικός σύλλογος με φιλανθρωπικό και κοινωνικό χαρακτήρα.
Τα χρόνια πέρασαν, οι ανάγκες όμως εξακολουθούν να υπάρχουν και ο σύλλογος έχει καταστεί μία σταθερή αξία στον φιλανθρωπικό και κοινωνικό ιστό της πόλης με την έμπρακτη έκφραση αλληλεγγύης που δείχνουν τα μέλη του προς συμπολίτες που έχουν ανάγκη από το ενδιαφέρον και την υποστήριξή του.
Από τότε ο σύλλογος έχει αλλάξει διοικήσεις πολλές φορές. Κάθε
τέσσερα χρόνια γίνονται εκλογές. Όλες οι διοικήσεις που έχουν περάσει
από το τιμόνι του συλλόγου χαρακτηρίζονται από την υπέρμετρη αγάπη τους για προσφορά, ήταν άξιες και υπηρέτησαν με ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση τον ίδιο σκοπό. Ομιλίες με εξέχουσες πανεπιστημιακές προσωπικότητες όπως με την Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ, φιλανθρωπικές εκδηλώσεις με στόχο τη στήριξη άπορων οικογενειών είναι μερικές από τις αναρίθμητες δραστηριότητες του συλλόγου.
Πάντα στην πρώτη γραμμή όλων αυτών των εκδηλώσεων υπήρξαν οι εκάστοτε πρόεδροι οι οποίες πλαισιωμένες από τα άξια συμβούλιά τους, άφησαν τη δική τους σφραγίδα στο αξιόλογο έργο του συλλόγου: Είναι οι κ. Δανάη Μπλάνα, Εύη Κατσίγρα, Δώρα Αραμπατζή, Βάσω Θεοδωρίκα.
Σήμερα ο σύλλογος με πρόεδρο την κ. Μπούλα Στεργίου, που
διακρίνεται για το οργανωτικό της πνεύμα, τον υπέρμετρο ζήλο και τις
ιδέες της και με τις πολύ άξιες συνεργάτιδες του συμβουλίου στο πλευρό
της, πορεύεται στα βήματα των προκατόχων του. Βασικός στόχος είναι πάντα η αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των συνανθρώπων.
Χωρίς καμία επίσημη επιχορήγηση, ο σύλλογος εξασφαλίζει τους πόρους
του από μία συμβολική ετήσια συνδρομή των μελών, αλλά και από τα
έσοδα εκδηλώσεων και εκδρομών που διοργανώνει συχνά καθώς και
από δωρεές των μελών και των φίλων του, των οποίων η στήριξη και
συμπαράσταση είναι σημαντικές προϋποθέσεις στην εκπλήρωση του
πολύπλευρου και καθοριστικού του έργου.
Δεν λείπουν βέβαια και οι εκδηλώσεις πολιτιστικού ενδιαφέροντος, που
διοργανώνει, όπως ομιλίες, διαλέξεις, επισκέψεις σε μουσεία,
αρχαιολογικούς χώρους κ.λπ.
Αυτός είναι ο σύλλογος «Φίλες της Αγάπης», του οποίου τα μέλη
με μοναδικά κίνητρα την ευαισθησία και το ενδιαφέρον προς τον
συνάνθρωπο αναλώνονται καθημερινά σε ένα μοναδικό και συνάμα
ψυχοφθόρο φιλανθρωπικό έργο. Αντικρίζουν κατάματα τον ανθρώπινο
πόνο, τη φτώχεια, τη δυστυχία, την εγκατάλειψη, τη μοναξιά και δίνουν
αγάπη.
Αγάπη που είναι χαμόγελο, φροντίδα, ζεστασιά, ελπίδα, παρηγοριά,
συντροφικότητα, σταγόνα χαράς. Που είναι η ομορφιά της ψυχής, ανθρωπιά εθελοντικά και αθόρυβα, θυσιάζοντας μεγάλο μέρος από τον πολύτιμο χρόνο τους, επιδίδονται σε πράξεις αλτρουισμού και αλληλεγγύης σε εποχές που ο εγωισμός, η αδιαφορία και η απομόνωση περισσεύουν.
www.eleftheria.gr
Ζούμε σε μία δύσκολη οικονομικά εποχή όπου ο καθένας μας δυστυχώς αγωνίζεται για την επιβίωσή του.
Αληθινές αξίες όπως φιλανθρωπία, αλληλεγγύη και αγάπη προς το συνάνθρωπο έχουν εκλείψει.
Ελάχιστοι είναι αυτοί που τις πιστεύουν και ακόμη λιγότεροι εκείνοι που τις υπηρετούν ανιδιοτελώς.
Κάπου ανάμεσα σε αυτούς τους λίγους είναι και τα μέλη ενός συλλόγου της Λάρισας που...
φέτος συμπληρώνει 35 χρόνια ζωής και προσφοράς προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο.
Ο σύλλογος «Φίλες της Αγάπης» είναι πάντα μπροστά σε κάθε δύσκολη στιγμή, σε κάθε συμπολίτη που έχει ανάγκη και με τα λίγα χρήματα που διαθέτει και που συγκεντρώνει από τις δωρεές στέκεται πάντα αρωγός και συνοδοιπόρος σε όλες τις δύσκολες καταστάσεις.
Με αφορμή την επέτειο των 35 χρόνων από την ίδρυσή του θα γνωρίσουμε το σύλλογο που δυστυχώς για πολλούς παραμένει άγνωστος και θα σκιαγραφήσουμε την αξιοσημείωτη δράση του.
Ήταν Φεβρουάριος του 1976. Μέχρι τότε κανένας φιλανθρωπικός φορέας δεν υπήρχε στον ορίζοντα. Τότε κάποιες κυρίες από τον Βόλο, όπου ήδη είχε αναπτυχθεί μία φιλανθρωπική δράση μέσα από έναν σύλλογο που τον ονόμαζαν «Φίλες της Αγάπης», ήρθαν στη Λάρισα για να επεκτείνουν τη δράση τους.
Απευθύνθηκαν στην κ. Δανάη Μπλάνα, σύζυγο του τότε δημάρχου της Λάρισας Α. Μπλάνα και της μετέδωσαν τον ζήλο τους, υποστηρίζοντας τους λόγους και την επιτακτική ανάγκη που υπήρχε για μία ανάλογη κίνηση και στη Λάρισα. Το έδαφος ήταν πρόσφορο. Σχηματίστηκε αμέσως μία ομάδα ευαισθητοποιημένων γυναικών που οργανώθηκαν και αποτέλεσαν το πρώτο συμβούλιο του συλλόγου «Φίλες της Αγάπης» με πρόεδρο την κ. Δανάη Μπλάνα. Πάρα πολλές γυναίκες της Λάρισας, κατανοώντας την ανάγκη αυτή έγιναν αμέσως μέλη του και ο σύλλογος άρχισε τη δράση του από την επομένη κιόλας μέρα της ίδρυσής του.
Οι περιπτώσεις πολλές όσο και τραγικές που κλήθηκε να βοηθήσει με τα πενιχρά μέσα που διέθετε τότε, περισσότερο με είδη ρουχισμού, τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, που εξασφάλιζε από καταστήματα και εταιρίες της πόλης, που πρόθυμα προσέφεραν.
Στο πλευρό του ο σύλλογος είχε τους φορείς της πόλης. Μία από τις προτεραιότητές του ήταν να ιδρύσει αντίστοιχα συλλόγους σε όλη τη Θεσσαλία. Και αυτό έκανε, κινητοποιώντας τις γυναίκες στα Τρίκαλα, στα Φάρσαλα, στην Καρδίτσα. Έτσι ξεκίνησε τη ζωή του ο σύλλογος «Φίλες της Αγάπης» στη Λάρισα, ο πρώτος και ο μοναδικός σύλλογος με φιλανθρωπικό και κοινωνικό χαρακτήρα.
Τα χρόνια πέρασαν, οι ανάγκες όμως εξακολουθούν να υπάρχουν και ο σύλλογος έχει καταστεί μία σταθερή αξία στον φιλανθρωπικό και κοινωνικό ιστό της πόλης με την έμπρακτη έκφραση αλληλεγγύης που δείχνουν τα μέλη του προς συμπολίτες που έχουν ανάγκη από το ενδιαφέρον και την υποστήριξή του.
Από τότε ο σύλλογος έχει αλλάξει διοικήσεις πολλές φορές. Κάθε
τέσσερα χρόνια γίνονται εκλογές. Όλες οι διοικήσεις που έχουν περάσει
από το τιμόνι του συλλόγου χαρακτηρίζονται από την υπέρμετρη αγάπη τους για προσφορά, ήταν άξιες και υπηρέτησαν με ανιδιοτέλεια και αυταπάρνηση τον ίδιο σκοπό. Ομιλίες με εξέχουσες πανεπιστημιακές προσωπικότητες όπως με την Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ, φιλανθρωπικές εκδηλώσεις με στόχο τη στήριξη άπορων οικογενειών είναι μερικές από τις αναρίθμητες δραστηριότητες του συλλόγου.
Πάντα στην πρώτη γραμμή όλων αυτών των εκδηλώσεων υπήρξαν οι εκάστοτε πρόεδροι οι οποίες πλαισιωμένες από τα άξια συμβούλιά τους, άφησαν τη δική τους σφραγίδα στο αξιόλογο έργο του συλλόγου: Είναι οι κ. Δανάη Μπλάνα, Εύη Κατσίγρα, Δώρα Αραμπατζή, Βάσω Θεοδωρίκα.
Σήμερα ο σύλλογος με πρόεδρο την κ. Μπούλα Στεργίου, που
διακρίνεται για το οργανωτικό της πνεύμα, τον υπέρμετρο ζήλο και τις
ιδέες της και με τις πολύ άξιες συνεργάτιδες του συμβουλίου στο πλευρό
της, πορεύεται στα βήματα των προκατόχων του. Βασικός στόχος είναι πάντα η αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των συνανθρώπων.
Χωρίς καμία επίσημη επιχορήγηση, ο σύλλογος εξασφαλίζει τους πόρους
του από μία συμβολική ετήσια συνδρομή των μελών, αλλά και από τα
έσοδα εκδηλώσεων και εκδρομών που διοργανώνει συχνά καθώς και
από δωρεές των μελών και των φίλων του, των οποίων η στήριξη και
συμπαράσταση είναι σημαντικές προϋποθέσεις στην εκπλήρωση του
πολύπλευρου και καθοριστικού του έργου.
Δεν λείπουν βέβαια και οι εκδηλώσεις πολιτιστικού ενδιαφέροντος, που
διοργανώνει, όπως ομιλίες, διαλέξεις, επισκέψεις σε μουσεία,
αρχαιολογικούς χώρους κ.λπ.
Αυτός είναι ο σύλλογος «Φίλες της Αγάπης», του οποίου τα μέλη
με μοναδικά κίνητρα την ευαισθησία και το ενδιαφέρον προς τον
συνάνθρωπο αναλώνονται καθημερινά σε ένα μοναδικό και συνάμα
ψυχοφθόρο φιλανθρωπικό έργο. Αντικρίζουν κατάματα τον ανθρώπινο
πόνο, τη φτώχεια, τη δυστυχία, την εγκατάλειψη, τη μοναξιά και δίνουν
αγάπη.
Αγάπη που είναι χαμόγελο, φροντίδα, ζεστασιά, ελπίδα, παρηγοριά,
συντροφικότητα, σταγόνα χαράς. Που είναι η ομορφιά της ψυχής, ανθρωπιά εθελοντικά και αθόρυβα, θυσιάζοντας μεγάλο μέρος από τον πολύτιμο χρόνο τους, επιδίδονται σε πράξεις αλτρουισμού και αλληλεγγύης σε εποχές που ο εγωισμός, η αδιαφορία και η απομόνωση περισσεύουν.
www.eleftheria.gr
26χρονος Ηρακλειώτης πέθανε...αβοήθητος από τις αναθυμιάσεις στο διαμέρισμά του!...
Τραγικό θάνατο βρήκε, ανήμερα των Χριστουγέννων, ένας νεαρός άνδρας, 26 ετών στο διαμέρισμα όπου διέμενε στην οδό Παπαγιάννη Σκουλά, στο Ηράκλειο, από πυρκαγιά που εκδηλώθηκε κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Γ.Μ ήταν ένας σκληρά εργαζόμενος νέος σε ταχυφαγείο και μετά από...
μία κοπιαστική ημέρα - παραμονή Χριστουγέννων - επέστρεψε στο σπίτι του για να ξεκουραστεί και, ανάβοντας το μάτι της ηλεκτρικής κουζίνας για να ζεστάνει κάτι να φάει, αποκοιμήθηκε με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του από τις....αναθυμιάσεις....αβοήθητος!
Αμέσως, σήμανε συναγερμός συναγερμός στην Πυροσβεστική Υπηρεσία ενώ στο σημείο έσπευσε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ που παρέλαβε τον άτυχο νεαρό άνδρα και, λίγο αργότερα, διαπιστώθηκε ότι ήταν νεκρός!
Ερευνώνται, σε κάθε περίπτωση, τα ακριβή αίτια εκδήλωσης της φωτιάς.
www.cretalive.gr
Νέου τύπου φωτοβολταϊκό...
Αμερικανοί και Ελβετοί επιστήμονες, από δύο κορυφαίες Πολυτεχνικές σχολές του κόσμου, δημιούργησαν ένα νέου τύπου φωτοβολταϊκό σύστημα, που μιμείται τη φωτοσύνθεση των φυτών και καταφέρνει να μετατρέπει την ηλιακή ενέργεια σε καύσιμο υδρογόνο.
Το μηχάνημα χρησιμοποιεί τις ακτίνες του ήλιου και ένα οξείδιο του μετάλλου, τη δημητρία (ceria), για να...
διασπάσει το διοξείδιο του άνθρακα ή το νερό, παράγοντας καύσιμα που στη συνέχεια μπορούν να αποθηκευθούν ή να μεταφερθούν αλλού. Τα συμβατικά φωτοβολταϊκά παράγουν μόνο επιτόπιο ηλεκτρισμό και δεν μπορούν να αποδώσουν ρεύμα το βράδυ, όπως υπόσχεται η νέα τεχνική.
Οι ερευνητές συγκεντρώνουν το ηλιακό φως σε ένα κύλινδρο επικαλυμμένο με τη δημητρία. Η νέα τεχνολογία αξιοποιεί την φυσική ιδιότητα της τελευταίας να "εκπνέει" οξυγόνο όταν θερμαίνεται και να το "εισπνέει" όταν ψύχεται.
Καθώς το διοξείδιο του άνθρακα και/ή το νερό διοχετεύεται στο όχημα (όπως συμβαίνει με την φωτοσύνθεση των φυτών), η δημητρία αμέσως αφαιρεί το οξυγόνο από αυτά καθώς ψύχεται και έτσι, διασπώντας τα, παράγει υδρογόνο και/ή μονοξείδιο του άνθρακα. Το παραγόμενο υδρογόνο μπορεί να τροφοδοτήσει κυψέλες καυσίμου υδρογόνου στα αυτοκίνητα. Εναλλακτικά, ένας συνδυασμός παραγομένου υδρογόνου και μονοξειδίου του άνθρακα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία "αερίου σύνθεσης" (syngas), που με τη σειρά του αποτελεί πρώτη ύλη για καύσιμα, όπως η συνθετική βενζίνη.
Η πρωτοτυπία της νέας τεχνικής, σύμφωνα με τους εφευρέτες της, έγκειται στην αξιοποίηση της δημητρίας, η οποία, αν και γενικά άγνωστη στο ευρύ κοινό, βρίσκεται σε σχετική αφθονία και θεωρείται το πιο κοινό μέταλλο από αυτά που ανήκουν στην κατηγορία των λεγόμενων "σπάνιων γαιών".
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι, εκτός από υδρογόνο, με το ίδιο μηχάνημα θα μπορούσε να παραχθεί επίσης μεθάνιο. Προς το παρόν πάντως, έχει δημιουργηθεί μόνο μια πρωτότυπη συσκευή, η οποία είναι ακόμα μη αποδοτική ενεργειακά, καθώς το παραγόμενο καύσιμο αξιοποιεί μόνο το 0,7% έως 0,8% της συλλεγόμενης ηλιακής ακτινοβολίας. Η περισσότερη ενέργεια χάνεται μέσω θερμικών απωλειών ή από την αντανάκλαση πίσω στον ουρανό των ηλιακών ακτίνων.
Οι επιστήμονες, όμως, αισιοδοξούν ότι μελλοντικά μπορούν να ανεβάσουν στο 19% την αποδοτικότητα του νέου μηχανήματος με μια σειρά από βελτιώσεις (θερμικές μονώσεις κ.α.), οπότε η συσκευή θα είναι εμπορικά βιώσιμη.
Πηγή: AΠΕ-ΜΠΕ
Ρεπούση κατά Εκκλησίας...
Σφοδρή επίθεση κατά Ιερατείου...
Μετά τον "Συνωστισμό", η Ρεπούση με άρθρο της στο Κυριακάτικο ΒΗΜΑ, επιτίθεται κατά του Ιερώνυμου και της ηγεσίας της Εκκλησίας με ιδιαίτερο πάθος και σφοδρότητα.
Οι αποσιωπήσεις της διακήρυξης.
ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ
Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος να απευθυνθεί στον «λαό» για την κρίση καθώς και ο τρόπος με τον οποίο την πραγματοποίησε έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά πολιτικών παρεμβάσεων της Εκκλησίας που τείνουν να γίνουν...
συστημικό φαινόμενο της πολιτικής ζωής της χώρας. Με διάφορα προσχήματα που προσαρμόζονται στον πνευματικό ρόλο της Εκκλησίας έτσι όπως οι ίδιοι οι ιεράρχες τον αντιλαμβάνονται, η Ιερά Σύνοδος παραβιάζει συστηματικά τη σιωπή που αρμόζει στη διακηρυγμένη αποστολή της. Θεωρήσαμε κάποια στιγμή ότι για την παραβίαση αυτή ευθυνόταν η προηγούμενη ηγεσία της Εκκλησίας και ελπίσαμε στην αλλαγή πλεύσης με τη νέα ηγεσία. Συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο ότι το πρόβλημα δεν αφορά τα πρόσωπα αλλά τον θεσμό, έναν θεσμό που εκτρέπεται συστηματικά και πάντα στην ίδια κατεύθυνση προκειμένου να υπερασπιστεί τα δικά του συμφέροντα. Αυτό είναι κατά τη άποψή μου το πρώτο πρόβλημα. Και είναι πρόβλημα λειτουργίας του πολιτεύματος.
Κοινή βάση των πολιτικών παρεμβάσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι η αντίδραση σε κάθε αλλαγή που ενδέχεται να χρειάζονται η χώρα και οι πολίτες αλλά θεωρείται επιζήμια για τα δικά της συμφέροντα. Η Εκκλησία δεν είναι απλά μια δύναμη που παρεμβαίνει στα πολιτικά πράγματα, είναι μια αντιδραστική δύναμη που συντάσσεται σε πολλές περιπτώσεις με την οπισθοδρόμηση. Τρανό παράδειγμα η θέση της Εκκλησίας σε κάθε εκπαιδευτική αλλαγή που επιχειρεί να μεταρρυθμίσει το σχολείο και να λειτουργήσει κοινωνικοποιητικά για το σύνολο των μαθητών και μαθητριών που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία, και που είτε δεν είναι ορθόδοξοι στο θρήσκευμα είτε δεν επιθυμούν να είναι θύματα της ορθόδοξης προπαγάνδας που γίνεται στα σχολεία. Οι ιεράρχες δεν απαιτούν μόνο να έχουν λόγο για τα αναλυτικά προγράμματα των σχολείων, τα μαθήματα, τα σχολικά βιβλία, τις σχολικές γιορτές. Απαιτούν να μη γίνουν αλλαγές που κλονίζουν την κυρίαρχη θέση της Ορθοδοξίας στην εκπαίδευση. Το απαιτούν για να ελέγχουν το περιεχόμενο της ιδιότητας του έλληνα πολίτη που καλλιεργείται στο σχολείο, για να διαιωνίζουν την ταύτιση της πολιτειότητας με την Ορθοδοξία και να διασφαλίζουν ένα μαζικό ποίμνιο, ένα πλήρωμα που είναι δικό τους, ομιλούν στο όνομά του και αντλούν πολιτική δύναμη από αυτό. Ακόμη και στην πρόσφατη παρέμβασή της με αφορμή την οικονομική κρίση, η Εκκλησία αυτόν τον ρόλο διεκδικεί για τον εαυτό της. Αναφέρεται και πάλι στην Εκπαίδευση. Αφού εκφράζει την ανησυχία της για «το νέο Λύκειο που ετοιμάζεται», αυτοαναγορεύεται εκπρόσωπος του έλληνα πολίτη, γίνεται η δυνατή φωνή του. «Πιστεύουμε» , σημειώνουν ακόμη, «ότι όντως τα σχολικά βιβλία γράφονται με την ευθύνη της Πολιτείας,αλλά το περιεχόμενό τους αφορά και τον τελευταίο έλληνα πολίτη που περιμένει από την Εκκλησία του να μεταφέρει με δύναμη τη δική του ταπεινή φωνή». Από τη μία στέκει η Πολιτεία και από την άλλη η Εκκλησία, η Εκκλησία ως εκπρόσωπος του πολίτη. Μια δύναμη που υπερασπίζεται τον λαό και τα συμφέροντά του απέναντι στην Πολιτεία, μια δύναμη που αντιστέκεται «στο πονηρό σύστημα αυτού του κόσμου». Μια Εκκλησία που, όπως ισχυρίζεται, δεν φοβάται να γίνει ιερομάρτυρας στον βωμό της αντίστασης. Στη δημιουργία αυτού του δίπολου, του Κακού και του Καλού, της Πολιτείας και της Εκκλησίας, της κοινωνίας των πολιτών και της κοινωνίας των πιστών, καθοριστική είναι η συμβολή της πολιτικής εξουσίας. Με την ανοχή ή και την υποστήριξή της η Εκκλησία της Ελλάδος έχει απειλήσει και καταφέρει πολλές φορές στο παρελθόν να γίνει «κράτος εν κράτει». Συχνά πυκνά επιβεβαιώνει τη δυνατότητά της να αντιπαρατίθεται και να βγαίνει νικήτρια.
Γιατί αυτή η συναίνεση; Γιατί η ελληνική Πολιτεία συνομιλεί με την Εκκλησία ως πόλο πολιτικής εξουσίας; Γιατί της αναγνωρίζει τον ρόλο του θεματοφύλακα του Ελληνισμού; Γιατί της επιτρέπει να παρεμβαίνει στην Εκπαίδευση; Γιατί εξακολουθεί να παραβιάζει την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης; Γιατί δεν εφαρμόζει την ισότητα της μεταχείρισης ανάμεσα στους πολίτες διαφορετικού θρησκεύματος; Γιατί εξακολουθεί να πληρώνει το προσωπικό της Εκκλησίας με τα χρήματα των Ελλήνων, χωρίς μάλιστα να έχει τη συναίνεσή τους; Γιατί δεν αντιμετωπίζει την Εκκλησία ως μεγάλο ιδιοκτήτη; Γιατί οι πολιτικοί τής τότε αντιπολίτευσης έσπευδαν να φωτογραφηθούν υπογράφοντας για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες; Το πρόβλημα είναι της Πολιτείας, της πολιτικής, των πολιτικών και των πολιτών και όχι της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος. Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Με τη με αριθμό 44 διακήρυξή της «Προς τον λαό» η Εκκλησία μας είπε πολλά για την κρίση, τους δανειστές και τα λάθη μας. Κάποια από αυτά μάς θύμισαν τον λόγο πολιτικών κομμάτων ή και ομάδων που επιχειρούν κερδοσκοπώντας να δημιουργήσουν ή και να αυξήσουν την πολιτική πελατεία τους στη βάση της βαθιάς κρίσης που περνάει η χώρα. Αυτό που η Εκκλησία δεν μας είπε στη με αριθμό 44 διακήρυξή της προς τον ελληνικό λαό είναι η δική της συμβολή σ΄ αυτή την κρίση. Η Εκκλησία αποσιώπησε τη φοροασυλία της, τη δική της συμβολή στην αύξηση του δημόσιου χρέους, τη σκληρή της διαπραγμάτευση για να διατηρήσει τα οικονομικά της προνόμια, τη δική της διαπλοκή. Δεν μας απάντησε επίσης γιατί δεν συμμετέχει κι εκείνη, όπως όλοι, στη βελτίωση των δημόσιων οικονομικών της χώρας. Πού είναι, αλήθεια, το κρασί και το λάδι της;
Η κυρία Μαρία Ρεπούση είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας και Ιστορικής Εκπαίδευσης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
ΒΗΜΑ
Μετά τον "Συνωστισμό", η Ρεπούση με άρθρο της στο Κυριακάτικο ΒΗΜΑ, επιτίθεται κατά του Ιερώνυμου και της ηγεσίας της Εκκλησίας με ιδιαίτερο πάθος και σφοδρότητα.
Οι αποσιωπήσεις της διακήρυξης.
ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ
Η απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος να απευθυνθεί στον «λαό» για την κρίση καθώς και ο τρόπος με τον οποίο την πραγματοποίησε έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά πολιτικών παρεμβάσεων της Εκκλησίας που τείνουν να γίνουν...
συστημικό φαινόμενο της πολιτικής ζωής της χώρας. Με διάφορα προσχήματα που προσαρμόζονται στον πνευματικό ρόλο της Εκκλησίας έτσι όπως οι ίδιοι οι ιεράρχες τον αντιλαμβάνονται, η Ιερά Σύνοδος παραβιάζει συστηματικά τη σιωπή που αρμόζει στη διακηρυγμένη αποστολή της. Θεωρήσαμε κάποια στιγμή ότι για την παραβίαση αυτή ευθυνόταν η προηγούμενη ηγεσία της Εκκλησίας και ελπίσαμε στην αλλαγή πλεύσης με τη νέα ηγεσία. Συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο ότι το πρόβλημα δεν αφορά τα πρόσωπα αλλά τον θεσμό, έναν θεσμό που εκτρέπεται συστηματικά και πάντα στην ίδια κατεύθυνση προκειμένου να υπερασπιστεί τα δικά του συμφέροντα. Αυτό είναι κατά τη άποψή μου το πρώτο πρόβλημα. Και είναι πρόβλημα λειτουργίας του πολιτεύματος.
Κοινή βάση των πολιτικών παρεμβάσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι η αντίδραση σε κάθε αλλαγή που ενδέχεται να χρειάζονται η χώρα και οι πολίτες αλλά θεωρείται επιζήμια για τα δικά της συμφέροντα. Η Εκκλησία δεν είναι απλά μια δύναμη που παρεμβαίνει στα πολιτικά πράγματα, είναι μια αντιδραστική δύναμη που συντάσσεται σε πολλές περιπτώσεις με την οπισθοδρόμηση. Τρανό παράδειγμα η θέση της Εκκλησίας σε κάθε εκπαιδευτική αλλαγή που επιχειρεί να μεταρρυθμίσει το σχολείο και να λειτουργήσει κοινωνικοποιητικά για το σύνολο των μαθητών και μαθητριών που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία, και που είτε δεν είναι ορθόδοξοι στο θρήσκευμα είτε δεν επιθυμούν να είναι θύματα της ορθόδοξης προπαγάνδας που γίνεται στα σχολεία. Οι ιεράρχες δεν απαιτούν μόνο να έχουν λόγο για τα αναλυτικά προγράμματα των σχολείων, τα μαθήματα, τα σχολικά βιβλία, τις σχολικές γιορτές. Απαιτούν να μη γίνουν αλλαγές που κλονίζουν την κυρίαρχη θέση της Ορθοδοξίας στην εκπαίδευση. Το απαιτούν για να ελέγχουν το περιεχόμενο της ιδιότητας του έλληνα πολίτη που καλλιεργείται στο σχολείο, για να διαιωνίζουν την ταύτιση της πολιτειότητας με την Ορθοδοξία και να διασφαλίζουν ένα μαζικό ποίμνιο, ένα πλήρωμα που είναι δικό τους, ομιλούν στο όνομά του και αντλούν πολιτική δύναμη από αυτό. Ακόμη και στην πρόσφατη παρέμβασή της με αφορμή την οικονομική κρίση, η Εκκλησία αυτόν τον ρόλο διεκδικεί για τον εαυτό της. Αναφέρεται και πάλι στην Εκπαίδευση. Αφού εκφράζει την ανησυχία της για «το νέο Λύκειο που ετοιμάζεται», αυτοαναγορεύεται εκπρόσωπος του έλληνα πολίτη, γίνεται η δυνατή φωνή του. «Πιστεύουμε» , σημειώνουν ακόμη, «ότι όντως τα σχολικά βιβλία γράφονται με την ευθύνη της Πολιτείας,αλλά το περιεχόμενό τους αφορά και τον τελευταίο έλληνα πολίτη που περιμένει από την Εκκλησία του να μεταφέρει με δύναμη τη δική του ταπεινή φωνή». Από τη μία στέκει η Πολιτεία και από την άλλη η Εκκλησία, η Εκκλησία ως εκπρόσωπος του πολίτη. Μια δύναμη που υπερασπίζεται τον λαό και τα συμφέροντά του απέναντι στην Πολιτεία, μια δύναμη που αντιστέκεται «στο πονηρό σύστημα αυτού του κόσμου». Μια Εκκλησία που, όπως ισχυρίζεται, δεν φοβάται να γίνει ιερομάρτυρας στον βωμό της αντίστασης. Στη δημιουργία αυτού του δίπολου, του Κακού και του Καλού, της Πολιτείας και της Εκκλησίας, της κοινωνίας των πολιτών και της κοινωνίας των πιστών, καθοριστική είναι η συμβολή της πολιτικής εξουσίας. Με την ανοχή ή και την υποστήριξή της η Εκκλησία της Ελλάδος έχει απειλήσει και καταφέρει πολλές φορές στο παρελθόν να γίνει «κράτος εν κράτει». Συχνά πυκνά επιβεβαιώνει τη δυνατότητά της να αντιπαρατίθεται και να βγαίνει νικήτρια.
Γιατί αυτή η συναίνεση; Γιατί η ελληνική Πολιτεία συνομιλεί με την Εκκλησία ως πόλο πολιτικής εξουσίας; Γιατί της αναγνωρίζει τον ρόλο του θεματοφύλακα του Ελληνισμού; Γιατί της επιτρέπει να παρεμβαίνει στην Εκπαίδευση; Γιατί εξακολουθεί να παραβιάζει την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης; Γιατί δεν εφαρμόζει την ισότητα της μεταχείρισης ανάμεσα στους πολίτες διαφορετικού θρησκεύματος; Γιατί εξακολουθεί να πληρώνει το προσωπικό της Εκκλησίας με τα χρήματα των Ελλήνων, χωρίς μάλιστα να έχει τη συναίνεσή τους; Γιατί δεν αντιμετωπίζει την Εκκλησία ως μεγάλο ιδιοκτήτη; Γιατί οι πολιτικοί τής τότε αντιπολίτευσης έσπευδαν να φωτογραφηθούν υπογράφοντας για την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες; Το πρόβλημα είναι της Πολιτείας, της πολιτικής, των πολιτικών και των πολιτών και όχι της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ελλάδος. Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Με τη με αριθμό 44 διακήρυξή της «Προς τον λαό» η Εκκλησία μας είπε πολλά για την κρίση, τους δανειστές και τα λάθη μας. Κάποια από αυτά μάς θύμισαν τον λόγο πολιτικών κομμάτων ή και ομάδων που επιχειρούν κερδοσκοπώντας να δημιουργήσουν ή και να αυξήσουν την πολιτική πελατεία τους στη βάση της βαθιάς κρίσης που περνάει η χώρα. Αυτό που η Εκκλησία δεν μας είπε στη με αριθμό 44 διακήρυξή της προς τον ελληνικό λαό είναι η δική της συμβολή σ΄ αυτή την κρίση. Η Εκκλησία αποσιώπησε τη φοροασυλία της, τη δική της συμβολή στην αύξηση του δημόσιου χρέους, τη σκληρή της διαπραγμάτευση για να διατηρήσει τα οικονομικά της προνόμια, τη δική της διαπλοκή. Δεν μας απάντησε επίσης γιατί δεν συμμετέχει κι εκείνη, όπως όλοι, στη βελτίωση των δημόσιων οικονομικών της χώρας. Πού είναι, αλήθεια, το κρασί και το λάδι της;
Η κυρία Μαρία Ρεπούση είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας και Ιστορικής Εκπαίδευσης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
ΒΗΜΑ
Σκόπελος:Η ελπίδα είναι στα πρόσωπα των παιδιών...
efimerida-sporades.blogspot.com
Οι φωνές των παιδιών πλημμύρισαν τα σοκάκια του νησιού και μας θύμισαν ότι σήμερα ότι είναι μια χαρούμενη γιορτινή μέρα.
Ας αφήσουμε πίσω τα προβλήματα και ας χαρούμε μαζί με τα παιδιά...
Η ελπίδα είναι στα πρόσωπά τους...
Χριστουγεννιάτικες εικόνες του κόσμου...
Σε ανατροπές στα τυχερά παιχνίδια προχωρά το υπουργείο Οικονομικών ...
Μαζί με τα «φρουτάκια» το 2011 έρχονται σημαντικές αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο για τα τυχερά παιχνίδια. Στο υπουργείο Οικονομικών υπολογίζουν ότι με τη νέα ρύθμιση της αγοράς τυχερών παιγνίων το δημόσιο θα έχει εισπράξεις άνω του ενός δισ. ευρώ σε διάστημα 2-3 ετών.
Σήμερα ισχύει...
γενική απαγόρευση διενέργειας τεχνικών παιχνιδιών (σε αυτά περιλαμβάνονται ακόμη και τα παιχνίδια που μπορεί να παίζονται μέσω διαδικτύου στα internet cafe, αλλά και οποιαδήποτε άλλη παιχνιδομηχανή που είναι εγκατεστημένη σε κατάστημα). Το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων έκρινε, ότι η Ελλάδα παραβίασε τις κοινοτικές διατάξεις επειδή η ολική απαγόρευση διενέργειας τεχνικών – ψυχαγωγικών παιγνίων αντίκειται στις ελευθερίες κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών.
Όσον αφορά στα τεχνικά-τυχερά παιχνίδια- σύμφωνα με το υπουργείο- η καθολική απαγόρευση οδήγησε σε ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, από αυτά που αναμένονταν. Σήμερα, εκτιμάται ότι στη χώρα μας λειτουργούν περισσότεροι από 250 διαδικτυακοί τόποι στοιχηματισμού, έως και 20 χιλιάδες ηλεκτρονικές μηχανές ψυχαγωγικών παιχνιδιών περιορισμένου κέρδους (AWPs) και έως και 150 χιλιάδες ηλεκτρονικοί υπολογιστές που παρέχουν παράνομα τυχερά παιχνίδια (τύπου φρουτάκια). Συνολικά ο παράνομος τζίρος όλων αυτών των τυχερών παιχνιδιών εκτιμάται σε πάνω από 4 δισ. ευρώ ετησίως και από αυτά το Ελληνικό Δημόσιο δεν εισπράττει τίποτα.
Στόχος του νομοσχεδίου το οποίο έχει ήδη δοθεί για διαβούλευση, είναι το ελεγχόμενο «άνοιγμα» της σχετικής αγοράς με στόχο την προστασία του δημοσίου συμφέροντος και ειδικά των νέων, την ένταξη και παρακολούθηση σε νόμιμο πλέον πλαίσιο των διεξαγόμενων παιγνίων.
Ακόμη:
-Η διασφάλιση και είσπραξη εσόδων για το κράτος από τη ρυθμιζόμενη λειτουργία της αγοράς. Ειδικά για το 2011 προβλέπεται η είσπραξη 500 εκατ. ευρώ από την έκδοση αδειών και 200 εκατ. ευρώ από τα τέλη των τυχερών παιγνίων (τα οποία θα εισπράττονται σε ετήσια βάση), και:
-Η προσαρμογή των εθνικών διατάξεων στην κοινοτική νομοθεσία.
Οι προτάσεις
*Διενέργεια παιγνίων μετά από αδειοδότηση
*Ίδρυση «Επιτροπής Εποπτείας Παιγνίων», η οποία θα παρακολουθεί την αγορά που ανοίγει και η οποία σταδιακά θα ενσωματώσει τις αρμοδιότητες όλων των υφιστάμενων εποπτικών αρχών.
*Ορισμός κανόνων υπεύθυνου παιχνιδιού για την προστασία των παικτών γενικά, των ανηλίκων ιδιαίτερα και της κοινωνίας γενικά (όπως ελάχιστο κόστος συμμετοχής στο παίγνιο ή στο στοίχημα περιορισμός της συμμετοχής ανηλίκων μόνο στα τεχνικά-ψυχαγωγικά παίγνια, ατομική κάρτα παίκτη, ώστε να παρακολουθούνται η ηλικία και οι χρηματορροές, κανόνες απορρήτου για την προστασία των παικτών με εξαίρεση τις ελεγκτικές και φορολογικές αρχές, κυρώσεις για την παραβίαση των όρων συμμετοχής στην αγορά).
*Φορολόγηση με διοικητικά τέλη εκκίνησης και λειτουργίας, φόρος παιγνίου και στοιχήματος επί του κύκλου εργασιών, φόρος στα κέρδη των παικτών όπως από τα λαχεία.
*Ελεύθερη διάθεση τεχνικών-ψυχαγωγικών παιγνίων και διεξαγωγή τους μόνο σε αδειοδοτημένους χώρους.
*Κανόνες αδειοδότησης τυχερών παιγνίων ή στοιχήματος με παιγνιομηχανήματα
*Υποχρεώσεις φορέων με παιγνιομηχανήματα
*Κανόνες και περιορισμοί παροχής υπηρεσιών διαδικτυακού στοιχήματος στην Ελλάδα
*Αναθεώρηση του πλαισίου για το ιπποδρομιακό στοίχημα.
BHMA.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ...
Μια και όλοι συμφωνούν ότι τα φετινά Χριστούγεννα δεν έχουν αντίστοιχα τους στο παρελθόν, όσο κι αν κανείς γυρίσει πίσω...
η aftodioikisi.gr "βουτάει" σ' αυτό ακριβώς το παρελθόν με στόχο να φέρει τους αναγνώστες - επισκέπτες της λίγο πιο κοντά στο "πνεύμα των Χριστουγέννων".
Κόντρα στην κρίση και στο αδειανό πορτοφόλι στην...
εποχή του ΔΝΤ η aftodioikisi.gr, σταχυολογώντας ήθη και έθιμα από κάθε γωνιά της χώρας, "δανείζεται" από το παρελθόν για να δώσει ελπίδα για το μέλλον.
Την ώρα που το Χριστουγεννιάτικο δέντρο της Αθήνας είναι για πρώτη φορά ένα πραγματικό δέντρο και όχι μια κατασκευή, την ώρα που λόγω κρίσης οι Αθηναίοι στερούνται το καρουσέλ και τη "ζαχαρόπουλη" των προηγούμενων χρόνων και οι κάτοικοι των άλλων πόλεων ένας μεγάλο μέρος από το στολισμό και τις περσινές ή προπέρσινες εκδηλώσεις, επιχειρούμε να επιστρέψουμε στο παρελθόν για να βρούμε το αυθεντικό, που ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙ ΕΥΡΩ.
Άλλωστε, το μήνυμα της Γέννησης του Χριστού φέρνουν πρώτα από όλους τα παιδιά που δεν ξέρουν και πολλά από το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα και το ΔΝΤ.
Έτσι, την παραμονή των Χριστουγέννων ξεχύνονται στους δρόμους και με τα κάλαντα, τα εθιμικά, τα ευχετικά, τα εγκωμιαστικά τραγούδια φέρνουν από σπίτι σε σπίτι την "καλοχρονιά". Η ονομασία τους προέρχεται από τις Ρωμαϊκές Καλένδες. Οι μικρασιάτες ονόμαζαν το ημερολόγιο "καλαντάρι". Τα κάλαντα έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα, όπου λέγονταν σε διάφορες εορτές Θεών. Τα παιδιά κρατούσαν ένα κλαδί ελιάς ή δάφνης που ήταν στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί (η λεγόμενη ειρεσιώνη) στο οποίο κρεμούσαν κόκκινες και άσπρες κλωστές και γύριζαν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούσαν. Άλλοτε πάλι, κρατούσαν ομοίωμα καραβιού που παρίστανε τον ερχομό του Θεού Διονύσου.
Στο Βυζάντιο κρατούσαν είτε ραβδιά, είτε φανάρια ή ακόμα και ομοιώματα πλοίων ή και κτηρίων που ήταν στολισμένα. Στα μεταβυζαντινά χρόνια τα παιδιά κρατούσαν εικόνα του Χριστού ενώ στια παραθαλάσσιες περιοχές και στα νησιά ένα στολισμένο καραβάκι.
Τα κάλαντα περιέχουν ευχές για τον νοικοκύρη, τη νοικοκυρά και τα υπόλοιπα , μέλη της οικογένειας. Αν η οικογένεια έχει στάνη με πρόβατα ή ο νοικοκύρης ήταν γεωργός, τότε τα κάλαντα έχουν ανάλογο περιεχόμενο και φυσικά σχετικές ευχές. Η νοικοκυρά προσφέρει στα παιδιά γλυκίσματα, κάστανα, καρύδια και εκείνα συνεχίζουν για να "τα πουν" στο επόμενο σπίτι. Οι δραχμές και τα ευρώ ήρθαν αργότερα αλλά μετά χάθηκαν....Τώρα μάλλον επιστρέφουμε σ' εκείνες τις παλιές προσφορές των νοικοκυρών με την ελπίδα, βεβαίως, ότι
συνεχίζουν να υπάρχουν....
Πολλά από τα έθιμα των Χριστουγέννων είναι τα ίδια με αυτά της Πρωτοχρονιάς. Αυτό οφείλεται όπως εξηγεί ο λαογράφος Γ. Μέγας, στο ότι από τα μέσα του 40υ αιώνα η 25η Δεκεμβρίου είχε οριστεί όχι μόνο ως γενέθλια ημέρα του Χριστού αλλά και ως πρώτη μέρα του έτους.
Τα περισσότερα έθιμα των Χριστουγέννων στρέφονται γύρω από το γιορτινό τραπέζι. Ακόμα και η σφαγή του γουρουνιού του κατ' εξοχήν χριστουγεννιάτικου εδέσματος, για τη χώρα μας αποτελούσε ιεροτελεστία.
Σημειώνεται ότι η χοιροφαγία έχει τις ρίζες της στους Ρωμαϊκούς Χρόνους όπου θυσίαζαν στα Σατουρνάλια (17-25 Δεκεμβρίου) γουρούνι προς τιμήν του Θεού Κρόνου.
Αλλά και το ψωμί στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι έχει και αυτό την τιμητική του. Παλαιότερα κάθε νοικοκυρά ζύμωνε το "Χριστόψωμο" ή τη χριστουγεννιάτικη κουλούρα ή τους "Σταυρούς" και τις "βλάζες", όπως ονομάζονταν σε κάθε περιοχή. Γύρω από το "Χριστόψωμο" πλέκεται και το ομώνυμο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
ΚΡΗΤΗ
Χριστούγεννα με Κρητική λύρα και… μπουγάτσα
Ήθη και έθιμα που οι ρίζες τους φθάνουν μέχρι την αρχαία εποχή αναβιώνουν κάθε Χριστούγεννα στην Κρήτη.
Από αυτά τα έθιμα ξεχωρίζουν: το σφάξιμο του χοίρου, το χριστόψωμο, τα γλυκίσματα, το ποδαρικό, η μπουγάτσα και τα κάλαντα που λένε τα παιδιά γυρίζοντας από σπίτι σε σπίτι κρατώντας μια κρητική λύρα στο χέρι.
Εκτός από τα παιδιά τα οποία φέρνουν στο σπίτι την καλοτυχία, ανάλογες ιδιότητες έχουν κατά τη λαϊκή μας παράδοση και τα ζώα. Μάλιστα έβαζαν στο σπίτι ένα από τα ζώα τους, είτε αυτό ήταν βόδι είτε αιγοπρόβατο μέχρι να ουρήσει. Σε πολλές περιοχές της Κρήτης το βόδι είναι ευλογία και εξασφαλίζει την καλή χρονιά. Σε άλλες πάλι περιοχές έβαζαν τα παιδιά να χτυπούν στην πλάτη τη νεόνυμφη γυναίκα για να κάνει παιδιά. Πίστευαν μάλιστα ότι με το χτύπημα μεταδίδεται στη γυναίκα η γονιμοποιός δύναμη, την οποία κρύβει μέσα του χλωρό κλαρί.
Παλιότερα στα χωριά, δεν υπήρχε οικογένεια που να μην εκτρέφει όλο το χρόνο ένα γουρούνι για να το σφάξει τις γιορτινές μέρες. Ο χοίρος σφάζονταν την παραμονή των Χριστουγέννων, την ημέρα των Αγίων Δέκα και ήταν το κύριο Χριστουγεννιάτικο έδεσμα. Με το κρέας του έφτιαχναν: λουκάνικα, απάκια, πηχτή ή τσιλαδιά, σύγλινα (δηλαδή το κρέας του γουρουνιού κομμένο σε μικρά κομμάτια, που το έψηναν και το έβαζαν σε μεγάλα δοχεία και το κάλυπταν με το λιωμένο λίπος του ζώου), ομαθιές (έντερα χοίρου γεμισμένα με ρύζι, σταφίδες και κομματάκια συκώτι), τσιγαρίδες (κομμάτια μαγειρεμένου λίπους με μπαχαρικά που το έτρωγαν με ζυμωτό ψωμί για κολατσιό, όταν μάζευαν τις ελιές).
Το Χριστόψωμο
Το ζύμωμα είναι μια ιεροτελεστία. Χρησιμοποιούν, ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι, ροδόνερο, μέλι, σουσάμι, κανέλα και γαρίφαλα. Πλάθουν το ζυμάρι και παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα. Με την υπόλοιπη φτιάχνουν σταυρό με λουρίδες από τη ζύμη. Στο κέντρο βάζουν ένα άσπαστο καρύδι. Στην υπόλοιπη επιφάνεια σχεδιάζουν σχήματα με το μαχαίρι ή με το πιρούνι, όπως λουλούδια, φύλλα, καρπούς, πουλάκια. Το κόβουν ανήμερα τα Χριστούγεννα, δίνοντας πολλές ευχές. Παλαιότερα στην Κρήτη τα ζώα είχαν μερίδα και στο Χριστόψωμο. Το ανακάτευαν με τα πίτουρα και το έδιναν στα ζώα να το φάνε, για να ευλογηθούν κι αυτά.
Αναπαράσταση της φάτνης
Στην σπηλιά του Αϊ Γιάννη στην Μαραθοκεφάλα Κισάμου στα Χανιά την παραμονή των Χριστουγέννων τελείται Αρχιερατική θεία λειτουργία. Η αναπαράσταση της φάτνης όπου γεννήθηκε ο Χριστός με πρόβατα, βοσκούς φωτιές σήμαντρα και το αστέρι να λάμπει στην κορυφή της σπηλιάς δίνουν ιδιαίτερο χρώμα. Παλιότερα, από την παραμονή των Χριστουγέννων οι γεωργοί, οι βοσκοί και οι ναυτικοί έλεγαν "πώς παλεύουν οι καιροί και οι αέρηδες ποιος θα γεννηθεί και ποιος θα βαπτισθεί''. Οποίος γεννηθεί, όποιος δηλαδή υπερισχύσει και βγει νικητής την ημέρα των Χριστουγέννων, αυτός θα υπερισχύσει μέχρι και τα Φώτα, αλλα και ολόκληρο τον καινούργιο χρόνο.
Γλυκίσματα
Τα παραδοσιακά γλυκά των γιορτών είναι τα μελομακάρονα οι κουραμπιέδες, τα σαρίκια, οι λουκουμάδες, οι γλυκοκουλούρες, η Βασιλόπιτα. Τα μελομακάρονα βουτιούνται σε μέλι και πασπαλίζονται με κοπανισμένο καρύδι, σησάμι και κανέλα. Οι κουραμπιέδες έχουν αγνό βούτυρο, ρακί, αμύγδαλα, ζάχαρη άχνη. Η ζάχαρη συμβολίζει τα χιονισμένα βουνά της εποχής. Τα σαρίκια είναι από φύλλο ζύμης, τηγανίζονται σε καυτό λάδι και πασπαλίζονται με κανέλα και σησάμι. Τα ξεροτήγανα είναι περίπου ίδια με τα σαρίκια αλλά τυλίγονται στα δάκτυλα.
Τα κάλαντα
Με την Κρητική διάλεκτο μνημονεύουν τα γεγονότα των εορτών, καταλήγουν με ευχές για τον νοικοκύρη του σπιτιού και λέγονται την παραμονή της κάθε γιορτής συνήθως από παιδιά που γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι και τα τραγουδούν κρατώντας τρίγωνα, λύρες και λαούτα.
Χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα από Κρητικά Κάλαντα:
"Ταχειά ταχειά ν'αρχιχρονιά κι αρχή του Γεναρίου
αύριο ξημερώνεται τ' αγίου Βασιλείου
Πρώτα που βγήκεν ο Χριστός
- άγιος και πνευματικός -
στη γη να περπατήσει
βγήκε και χαιρέτησε όλους τους ζευγολάτες.
Τον πρώτο που χαιρέτησε ήτον Άγιο Βασίλης
- Καλώς τα κάνεις Βασιλειό, καλόν ζευγάριν έχεις "
Το ακοίμητο τζάκι
Πιο παλιά το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων έκοβαν κλαδιά και βλαστούς οι νοικοκυρές και οι κόρες και τα πήγαιναν στο σπίτι. Τα έβαζαν σε ποτήρι με νερό και προσμονούσαν να ανθίσουν. Το "ακοίμητο" τζάκι με τα μεγάλα κούτσουρα εξακουθεί και τις ημέρες μας να δίνει τον τόνο μιας γιορτής οικογενειακής που όλοι αναζητούν ελπίζοντας σε ένα καλύτερο νέο έτος. Οι παλαιότεροι έλεγαν πώς μέσα από την αθρακιά -την στάχτη- μπορούσαν να μαντέψουν τα μελλούμενα.
Η μπουγάτσα
Στο Ηράκλειο υπάρχει και το έθιμο της μπουγάτσας, όπου οι κάτοικοι καταναλώνουν ανήμερα της Πρωτοχρονιάς μεγάλες ποσότητες μπουγάτσας θέλοντας να είναι γλυκιά η πρώτη τους γεύση. Μάλιστα σε όλους τους δρόμους του Ηρακλείου την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στήνονται υπαίθριοι πάγκοι για την διανομή μπουγάτσας.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ
Λήμνος
Στη Λήμνο, τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων σφάζουν γουρουνόπουλα, ενώ το βράδυ της ίδια μέρας στήνουν χορούς στους δρόμους και στα σπίτια.
Νίσυρος
Στη Νίσυρο, το βράδυ των Χριστουγέννων ο ιερέας τελεί τρισάγιο και κατόπιν προσφέρει στους πιστούς "ευλογημένα" τα οποία μόλις έφταναν στο σπίτι, τα τοποθετούσαν στο γιορτινό τραπέζι και τα έτρωγαν πρώτα. Όσα φαγητά και αν υπήρχαν στο τραπέζι σχεδόν ποτέ δεν έλλειπε το ρύζι , σύμβολο ευμάρειας.
Ρόδος
Στον Αρχάγγελο και στη Σάλακο της Ρόδου, το "Χριστόψωμο" είναι το πρόσφορο που πάνε στον παπά τα Χριστούγεννα. Το γιορτινό τραπέζι των Χριστουγέννων στρώνεται από το βράδυ της παραμονής. Στο κέντρο τοποθετείται το Χριστόψωμο και δίπλα το μέλι με πολλούς ξηρούς καρπούς.
"Μαγικές" δυνάμεις έχει σύμφωνα με τη λαϊκή μας παράδοση και το νερό, το οποίο αντλείται "αμίλητο" πριν από την ανατολή του ηλίου. Με το "αμίλητο νερό" παρασκευάζεται το προζύμι για το επόμενο έτος.
Ο Μιχαήλ Κ. Τσώλης στο βιβλίο του "Γιορτές της Ρωμηοσύνης" περιγράφει το τάισμα της βρύσης: ''Οι κοπέλες τα χαράματα των Χριστουγέννων (αλλού την παραμονή της Πρωτοχρονιάς) πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση ''για να κλέψουν το άκραντο νερό". Το "άκραντο" δηλαδή "αμίλητο" νερό, γιατί δεν βγάζουν λέξη σε όλη τη διαδρομή. Όταν φτάνουν εκεί την "ταΐζουν με διάφορες λιχουδιές: βούτυρο, ψωμί, τυρί .. Και λένε: "όποιος τρέχει το νερό σ' βρυσούλα , μ' έτσ' να τρέχ' και το βιό μ''. "Έπειτα ρίχνουv στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια "κλέβουν νερό" και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια".
Φυσικά ανήμερα των Χριστουγέννων οι επισκέψεις μεταξύ των συγγενών και φίλων αλλά και οι ανταλλαγές δώρων είναι συνηθισμένες.
Κάρπαθος
Στην Κάρπαθο κάθε Χριστούγεννα οι νύφες πλάθουν για τις πεθερές τους μια "γίπλα", ένα μεγάλο κουλούρι που έχει στολίδια. Στη συνέχεια την καλοψήνουν και την προσφέρουν ως δώρο.
Λευκάδα
Οι σπονδές οίνου και ελαίου είναι συνηθισμένες στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι και έχουν τις ρίζες τους στην αρχαιότητα. Σε πολλές περιοχές την παραμονή των Χριστουγέννων ο νοικοκύρης έριχνε στην εστία του τζακιού κρασί, σχηματίζοντας ένα σταυρό. Στη Λευκάδα ανακάτευαν το κρασί με λίγο λάδι.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - ΘΡΑΚΗ
Στη Μακεδονία, την παραμονή των Χριστουγέννων, τα παιδιά χτυπούσαν τις πόρτες με ένα ραβδί και όταν τους έδιδαν το "πράσινο φως", τότε τραγουδούσαν τα κάλαντα. Αν στο επόμενο σπίτι δεν ανοίξει η πόρτα τότε αντί για ευχές στον νοικοκύρη και στη νοικοκυρά τραγουδούν σκωπτικά τραγούδια.
"Αφέντη, μου στην κάπα σου χιλιάδες χιλιάδες ψείρες, άλλες γεννούν, άλλες κλωσούν
άλλες αυγά μαζώνουν .... "
Μαντείες για τη σοδιά, τον καιρό, την υγεία και τον ξενιτεμό
Στη Θράκη ανήμερα των Χριστουγέννων παρατηρούν τον καιρό για να μαντέψουν τις καιρικές συνθήκες της επόμενης χρονιάς. "Όσο πιο πολλά χιόνια θα είναι του Χριστού τόσο πιο πολλά εισοδήματα θα έχει το Καλοκαίρι".
Σε άλλες περιοχές προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν οιωνούς για να μαντέψουν τα μελλούμενα της επόμενης χρονιάς. Η πιο συνηθισμένη μαντική μέθοδος ήταν η εμπυροσκοπία. Έπαιρναν κόκκους σίτου ή χλωρά φύλλα ελαίας ή καρυδιάς και τα έριχναν στην καυτερή πλάκα της παραστιάς. Από το πήδημα των κόκκων ή από τον τρόπο με τον οποίο καίγονταν συμπέραιναν εάν ένα άτομο θα ζούσε ή θα ξενιτευόταν.
Στη συνέχεια έριχναν τους κόκκους στη βρύση του χωριού ή σε ένα πηγάδι. Στα παραθαλάσσια μέρη για να εξασφαλίσουν θαλπωρή κει ευτυχία την επόμενη χρονιά κατέβαιναν ξημερώματα των Χριστουγέννων στην παραλία, μάζευαν πετραδάκι και άμμο και τα σκόρπιζαν μέσα στο σπίτι.
Οι προσφορές στους νεκρούς
Στο γιορτινό τραπέζι υπήρχαν απαραιτήτως προσφορές και στους νεκρούς. Στη Θράκη σερβίρονταν φασόλια και κολλυβοζωμός, από τα οποία έπαιρνε ο καθένας τρεις κουταλιές.
Τα εννιά φαγητά
Παλαιότερα, τα φαγητά που σερβίρονταν στο Χριστουγεννιάτικο Τραπέζι ήταν επτά ή εννέα. "Το τραπέζι της παραμονής" γράφει η Αλκη Κυριακίδου Νέστορος "ονομάζεται σε πολλά μέρη της Μακεδονίας "τα εννιά φαγητά", γιατί πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχουν εννιά λογιών φαγιά πάνω στα τραπέζι, ανάλογα βέβαια με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας (μπορούν βέβαια να βάλλουν και σκόρδο και κρεμμύδι ή να συνυπολογίσουν στον αριθμό και το αλάτι και ότι άλλο περιέχει το ψωμί).
Το χριστουγεννιάτικο γλυκό είναι βασικά καμωμένο από φύλλο τυλιχτό με γέμιση από σταφίδες καρύδια, και ζάχαρη γιατί συμβολίζει τα σπάργανα του Χριστού.
Στη Βόρεια Ελλάδα, το ψητό γουρουνάκι συνοδεύεται από λάχανο το οποίο είχε θεραπευτικές ικανότητες και χρησιμοποιούνταν ευρέως στη λατρεία των θεοτήτων της ιατρικής.
Εξίσου διαδεδομένοι είναι οι λαχανοντολμάδες. Όπως αναφέρει ο καθηγητής της λαογραφίας Μιχαήλ ΓΙ Μερακλής, υπάρχει η δοξασία ότι "τα γιαπράκια έτσι τυλιγμένα στο λάχανο συμβολίζουν το νεογέννητο Χριστό μέσα στα σπάργανα τυλιγμένο ... Η χρήση του λάχανου στην αρχαία Ελλάδα και στους Βυζαντινούς χρόνους είχε και λατρευτικό χαρακτήρα, που ξεκινούσε από τις αποδιδόμενες σε αυτό θεραπευτικές ιδιότητες".
Στο Δρυμό, ένα χωριό της Μακεδονίας η χριστουγεννιάτικη πίτα της οικογένειας είχε πλούσιες διακοσμήσεις με ζυμάρι: το αλέτρι, τα βόδια, το βαρέλι του κρασιού.
Το Χριστόψωμο παρασκευάζεται όπως το ψωμί μόνο που στη ζύμη του προσθέτουν γλυκάνισο και καρύδια. Στην Κοζάνη η κουλούρα του χωραφιού και των προβάτων είχε σχήμα Ζυγού. Αφού την ευλογούσαν την κρεμούσαν όλη τη χρονιά στο σπίτι σαν φυλαχτό". Μάλιστα τις κουλούρες των ζώων τις θρυμμάτιζαν και τις ανακάτευαν με αλάτι. Στη συνέχεια έδιναν τα θρύμματα στα ζώα να τα φάνε για να είναι καλά όλη τη χρονιά.
Το Χριστόξυλο
Στα χωριά της βόρειας Ελλάδας, από τις παραμονές των εορτών ο νοικοκύρης ψάχνει στα χωράφια και διαλέγει το πιο όμορφο, το πιο γερό, το πιο χοντρό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του. Αυτό ονομάζεται Χριστόξυλο και είναι το ξύλο που θα καίει για όλο το δωδεκαήμερο των εορτών, από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα, στο τζάκι του σπιτιού.
Η στάχτη των ξύλων αυτών προφύλασσε το σπίτι και τα χωράφια από κάθε κακό. Πριν ο νοικοκύρης φέρει το Χριστόξυλο, η νοικοκυρά φροντίζει να έχει καθαρίσει το σπίτι και με ιδιαίτερη προσοχή το τζάκι, ώστε να μη μείνει ούτε ίχνος από την παλιά στάχτη. Καθαρίζουν ακόμη και την καπνοδόχο, για να μή βρίσκουν πατήματα να κατέβουν οι καλικάντζαροι, τα κακά δαιμόνια, όπως λένε στα παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα παραμύθια.
Το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, όταν όλη η οικογένεια θα είναι μαζεμένη γύρω από το τζάκι, ο νοικοκύρης του σπιτιού ανάβει την καινούρια φωτιά και μπαίνει στην εστία το Χριστόξυλο. Σύμφωνα με τις παραδόσεις του λαού, καθώς καίγεται το Χριστόξυλο, ζεσταίνεται ο Χριστός στη φάτνη Του. Σε κάθε σπιτικό, οι νοικοκυραίοι προσπαθούν το Χριστόξυλο να καίει μέχρι τα Φώτα.
Οι Καλικάτζαροι, οι μωμόγεροι και τα μασκαρέματα
Στις περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης εμφανίζεται το έθιμο των μεταμφιέσεων, που φαίνεται πως έχει σχέση με τους καλικάντζαρους.
Στα χωριά Πλατανιά και Σιταγροί του νομού Δράμας συναντάμε το έθιμο των Μωμόγερων, το οποίο προέρχεται από του Πόντιους πρόσφυγες. Η ονομασία έχει τις ρίζες της στις λέξεις μίμος ή μώμος και γέρος και συνδέεται με τις μιμητικές κινήσεις των πρωταγωνιστών. Αυτοί, φορώντας τομάρια ζώων - λύκων, τράγων ή άλλων - ή ντυμένοι με στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά, έχουν τη μορφή γεροντικών προσώπων.
Οι Μωμόγεροι εμφανίζονται καθ' όλη τη διάρκεια του δωδεκαημέρου των εορτών, και προσδοκώντας τύχη για τη νέα χρονιά, γυρίζουν σε παρέες στους δρόμους των χωριών και τραγουδούν τα κάλαντα ή άλλους ευχετικούς στίχους. Όταν δύο παρέες συναντηθούν, κάνουν ψευτοπόλεμο μεταξύ τους, ώσπου η μία ομάδα να νικήσει και η άλλη να δηλώσει υποταγή.
Παραλλαγές του ίδιου εθίμου συναντώνται σε χωριά της Κοζάνης και της Καστοριάς, με την ονομασία Ραγκουτσάρια.
Πέλλα
Στην Πέλλα αναβιώνει το έθιμο της "Κόλιντα Μπάμπω", όπου οι κάτοικοι ανάβουν φωτιές φωνάζοντας "κόλιντα μπάμπω", που σημαίνει "σφάζουν γιαγιά". Σύμφωνα με το έθιμο, οι φωτιές ανάβουν για να μάθουν οι άνθρωποι για τη σφαγή του Ηρώδη και να προφυλαχτούν.
Σιάτιστα
Στη Σιάτιστα Κοζάνης αναβιώνουν οι "κλαδαριές", φωτιές που ανάβονται για να ζεστάνουν τον Χριστό, τα "κόλιαντα", κάλαντα στο τοπικό σιατιστινό ιδίωμα, και τα "μπουμπουσάρια", τα καρναβάλια με το καθαρά σιατιστινό Αϊβασιλιάτικο χορό.
Φλώρινα
Στη Φλώρινα, οι κάτοικοι υποδέχονται τη γέννηση του Χριστού ανάβοντας μεγάλες φωτιές στις 12 τα μεσάνυχτα, που συμβολίζουν τη φωτιά που άναψαν οι ποιμένες της Βηθλεέμ για να ζεσταθεί ο νεογέννητος Χριστός. Φωτιές ανάβουν επίσης και το βράδυ της Πρωτοχρονιάς.
ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Ένα από τα σημαντικότερα χριστουγεννιάτικα έθιμα της Θεσσαλίας είναι το σφάξιμο του γουρουνιού. Η προετοιμασία για το σφάξιμο γινόταν με εξαιρετική φροντίδα, ενώ επακολουθούσε γλέντι μέχρι τα ξημερώματα, για να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα.
Τρεις-τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθόριζαν με τη σειρά ποιά ημέρα θα έσφαζε το γουρούνι της. Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ως "γουρουνοχαρά ή γρουνουχαρά". Όταν μάλιστα προσκαλούσαν κάποιον, δεν έλεγαν "έλα να σφάξουμε το γουρούνι", αλλά "έλα, έχουμε γουρουνοχαρά".
Στη Θεσσαλία το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι, περιελάμβανε αρνάκι με πράσο και ρίζες σέλινου ή με κυδώνια στο φούρνο.
Τα μεσάνυχτα της παραμονής των Χριστουγέννων γίνεται το λεγόμενο "τάισμα" της βρύσης. Οι κοπέλες, τα χαράματα των Χριστουγέννων, πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση "για να κλέψουν το άκραντο νερό". Το λένε άκραντο, δηλαδή αμίλητο, γιατί δε βγάζουν λέξη σ' όλη τη διαδρομή. Αλείφουν τις βρύσες του χωριού με βούτυρο και μέλι, με την ευχή, όπως τρέχει το νερό να τρέχει και η προκοπή στο σπίτι τον καινούργιο χρόνο και όπως γλυκό είναι το μέλι, έτσι γλυκιά να είναι και η ζωή τους.
Για να έχουν καλή σοδειά, όταν φτάνουν εκεί, την "ταΐζουν", με διάφορες λιχουδιές, όπως βούτυρο, ψωμί, τυρί, όσπρια ή κλαδί ελιάς. Έλεγαν μάλιστα πως όποια θα πήγαινε πρώτη στη βρύση, αυτή θα στεκόταν και η πιο τυχερή ολόκληρο το χρόνο. Έπειτα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, "κλέβουν νερό" και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιούνε όλοι από το άκραντο νερό. Με το ίδιο νερό ραντίζουν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια.
Σε πολλά χωριά της Θεσσαλίας, επιστρέφοντας από την εκκλησία στο σπίτι, τα κορίτσια βάζουν παραδίπλα στο αναμμένο τζάκι κλωνάρια κέδρου που τα ξεδιαλέγουν, ενώ τα αγόρια τοποθετούν κλαδιά από αγριοκερασιά. Τα μικρά αυτά κλαδιά δέντρων αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές τους επιθυμίες για την πραγματοποίηση μιας όμορφης ζωής.
Φροντίζουν μάλιστα τα κλαδιά αυτά να είναι λυγερά και παρακολουθούν με ενδιαφέρον ποιο κλωνάρι θα καεί πρώτο, καθώς λένε πως αυτό είναι καλό σημάδι για το κορίτσι ή το αγόρι, αντίστοιχα, και συγκεκριμένα πως θα είναι αυτό που θα παντρευτεί πρώτο.
ΗΠΕΙΡΟΣ
Ζαγόρι
Οι νοικοκυραίοι που θεωρούσαν ένα παιδί τυχερό, το έβαζαν να μπει στο σπίτι με το δεξί για να κάνει ποδαρικό. Τη γέννηση του Χριστού τη γιορτάζει ο λαός μας σαν να έρχεται σε κάθε σπίτι ένα νεογέννητο παιδί. Για αυτό και Τον υποδέχονται ανάλογα. Στο Ζαγόρι της Ηπείρου, ξημερώνοντας Χριστούγεννα ετοιμάζουν τηγανίτες με άφθονα κοπανισμένα καρύδια, τα οποία ονομάζουν σπάργανα ενώ στην Κύπρο τα Χριστουγεννιάτικα παξιμάδια λέγονται κούμουλα. Σε άλλες περιοχές οι γυναίκες διανυκτερεύουν στο ύπαιθρο για να δουν τους ουρανούς να ανοίγουν.
"Tο αναμμένο πουρνάρι" είναι μια ωραία συνήθεια που βασίζεται σε μια παλιά παράδοση. Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν, λέει, οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήταν νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωτιές και τριξίματα και κρότους.
Άρτα
Από τότε, λοιπόν, έχουν τη συνήθεια στα χωριά της Άρτας, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονα, για να πει τα χρόνια πολλά, καθώς και όλα τα παιδιά τα παντρεμένα, που θα πάνε στο πατρικό τους, για να φιλήσουν το χέρι του πατέρα και της μάνας τους, να κρατούν ένα κλαρί πουρνάρι, ή ό,τι άλλο δεντρικό που καίει τρίζοντας. Στο δρόμο το ανάβουν και το πηγαίνουν έτσι αναμμένο στο πατρικό τους σπίτι και γεμίζουν χαρούμενες φωτιές και κρότους τα σκοτεινά δρομάκια του χωριού.
Ιωάννινα
Στα Γιάννενα δεν κρατούν ολόκληρο το πουρνάρι αναμμένο στο χέρι τους, αλλά κρατούν στη χούφτα τους μια χεριά δαφνόφυλλα και πουρναρόφυλλα, που τα πετούν στο τζάκι, μόλις μπούνε και καλημερίζουν. Κι όταν τα φύλλα τα ξερά πιάσουν φωτιά κι αρχίσουν να τρίζουν και να πετάνε σπίθες, εύχονται: "Αρνιά, κατσίκια, νύφες και γαμπρούς!" Αυτή είναι η καλύτερη ευχή για κάθε νοικοκύρη. Να προκόβουν τα κοπάδια του, να πληθαίνει η φαμελιά του, να μεγαλώνουν τα κορίτσια και τα παλικάρια του, να του φέρνουν στο σπίτι νύφες και γαμπρούς, να του δώσουν εγγόνια που δε θ' αφήσουν τ' όνομα το πατρικό να σβήσει.
Στην Ήπειρο φτιάχνουν ακόμη και σήμερα, μπορέκια, κρεατόπιτες, κοτόπιτες και γαλακτομπούρεκο.
http://www.aftodioikisi.gr
«Ο Άγιος Βασίλης της διπλανής πόρτας»...
Λίγες ώρες μας χωρίζουν από τον εορτασμό των Χριστουγέννων και λίγες ημέρες από τον ερχομό της νέας χρονιάς. Νέες ευχές, νέα όνειρα και νέες ελπίδες μπροστά στο καλοδεχούμενο νέο έτος. Ίσως ο φετινός Άγιος Βασίλης να είναι διαφορετικός, μα πάντα καλοδεχούμενος…
Σας εύχομαι Καλές Γιορτές και μια δημιουργική νέα χρονιά!
Με εκτίμηση,
Θέκλα Παρασκευούδη
Φέτος, υπάρχουν πολλοί ...
άνθρωποι που δεν θα γιορτάσουν, ούτε τη γέννηση του Χριστού ούτε την αλλαγή του χρόνου. Όχι γιατί δεν πιστεύουν, αλλά γιατί τα καθημερινά τους προβλήματα δεν τους αφήνουν κανένα περιθώριο εορτασμών. Πρώτη φορά συμβαίνει αυτό; Όχι βέβαια. Είναι η πρώτη φορά όμως που μεταπολιτευτικά το κλίμα κατήφειας και στενοχώριας, ελέω της οικονομικής δυσπραγίας, έχει απλωθεί πάνω από τη χώρα, σαν ένα μαύρο σύννεφο που δεν μας επιτρέπει να ανασάνουμε.
Δυστυχώς, δεν μπορούμε να πανηγυρίσουμε ούτε το τέλος του 2010. Όσα συζητιούνται, λέγονται, διαρρέουν και κατά καιρούς δημοσιεύονται, δείχνουν ότι το 2011 η κατάσταση θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο. Ωστόσο, επειδή φτωχύναμε ως χώρα, δεν σημαίνει ότι θα φτωχύνουμε κι ως άνθρωποι.
Ο Νίκος Καζαντζάκης –οι εποχές νομοτελειακά φέρνουν στο μυαλό την «Ασκητική» του- έγραφε στην Οδύσσεια πως «λευτεριά θα πει να μάχεσαι στη γη χωρίς ελπίδα». Συμφωνώ, τα λόγια στο χαρτί απέχουν παρασάγγας από την περαίωση, το ψαλίδισμα του δέκατου τρίτου μισθού, την απόλυση, την εργασιακή ανασφάλεια, τους λογαριασμούς που τρέχουν, από τις άδειες τσέπες του πατέρα που δεν έχει χρήματα να πάρει δώρο στα παιδιά του και ψάχνει έξυπνες δικαιολογίες να τους πει γιατί ο Άγιος Βασίλης δεν θα περάσει από τη δική τους καμινάδα. Κόντρα σε όλα αυτά, δεν έχουμε δικαίωμα να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια, δεν έχουμε δικαίωμα να σκύψουμε το κεφάλι και να σταυρώσουμε τα χέρια.
Προσευχή σημαίνει πράξη. Ας ντυθούμε όλοι Άγιοι Βασίληδες και στους ανθρώπους που αγαπάμε να τους κάνουμε το μεγαλύτερο δώρο: την επιβεβαίωση της αγάπης μας, με μια σφιχτή αγκαλιά, με έναν καλό λόγο. Τη μέρα γέννησης του Χριστού γεννήθηκε μαζί και η ελπίδα για τη σωτηρία του ανθρώπου. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
Είναι σαν να λησμονούμε την ουσία της ζωής, τον αγώνα για να γίνουμε άνθρωποι. Αυτό είναι το μήνυμα των φετινών Χριστουγέννων, η υπενθύμιση της διαρκούς προσπάθειας με θετική ενέργεια, χαμόγελο, ενάντια σε ένα μέλλον πλημμυρισμένο από αβεβαιότητα.
Καλές Γιορτές!
Χρόνια πολλά και Καλά Χριστούγεννα,από συμβασιούχους ΔΑΕΜ (Δήμος Αθηναίων)
Παίρνουμε το θάρρος να επικοινωνήσουμε μαζί σας
λόγω της ιδιαίτερης παρουσία σας στο χώρο του
διαδικτύου και της πληροφόρησης προκειμένου να
δημοσιοποιήσουμε το συνημμένο Δελτίο Τύπου.
Ελπίζουμε στην βοήθειά σας ώστε η υπόθεσή μας
να πάρει την έκταση και να της δοθεί η σημασία που
αντιστοιχεί στην σοβαρότητά της.
Ευχόμαστε και πάλι καλές γιορτές.
Η επιτροπή κινητοποίησης
http://daemcase.blogspot.com/
ΕΥΧΕΣ KAI XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΤΟΥ ΤΗΕ SECRET REAL TRUTH...
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ.
ΟΙ ΘΕΡΜΟΤΕΡΕΣ ΕΥΧΕΣ ΣΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΧΑΡΑ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ.
ΟΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΑΥΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΣ ΦΕΡΟΥΝ ΑΓΑΛΙΑΣΗ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΣ ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΠΑΙΔΙΑ.
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΚΟΤΕΙΝΑ Η ΒΙΑ Η ΑΔΙΚΙΑ Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΜΑΣΤΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.
ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΑΥΤΩΝ ΝΑ ΜΠΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
http://thesecretrealtruth.blogspot
Καλά Χριστούγεννα
Καλά Χριστούγεννα να έχετε, ότι ποθείτε να σας φέρει η νέα χρονιά.
Υγεία και ευτυχία για εσάς και την οικογενειά σας!
Με εκτίμηση,
η ομάδα του
Apokalipsi-gr
Χρόνια πολλά και καλά χριστούγεννα!!!
Όσα ευρώ έχει ο Εφραίμ μέσα στα ράσα χώσει..
τόσες χαρές σας εύχομαι ο χρόνος να σας δώσει...
Χρόνια πολλά με υγεία και χαρά ...
από το Plektani.blogspot.com
Κάλαντα και ευχές στους πολιτικούς αρχηγούς...
Την πολιτική αντιπαράθεση ‘ξέχασαν’ για λίγο χθες οι αρχηγοί των κομμάτων που μπήκαν στο πνεύμα των Χριστουγέννων ακούγοντας τα κάλαντα από παιδιά και συλλόγους. Στο Κέντρο Ειδικών Ατόμων “Η Χαρά” βρέθηκε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, για την εκδήλωση της Ένωσης “Μαζί για το Παιδί”, ενώ στο γραφείο του στη Ρηγίλλης άκουσε τα κάλαντα και δέχθηκε τις παραδοσιακές ευχές για τα Χριστούγεννα ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, από την παιδική χορωδία των υπαλλήλων της ΕΛ.ΑΣ.
Στη ΓΓ του...
ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα έψαλλε τα κάλαντα η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας με την χορωδία της Παραδοσιακής Μουσικής, ενώ τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ Γιώργο Καρατζαφέρη επισκέφθηκε ο Όμιλος Βρακοφόρων Κρήτης.Στον πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, έψαλλαν τα κάλαντα των Χριστουγέννων μέλη της Πανποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας.
Τα μηνύματα των πολιτικών αρχηγών είχαν πολλές ευχές, αλλά και αναφορές στην οικονομική κρίση που μαστίζει την χώρα.
ΠΑΤΡΑ: Ξεφορτώνουν με πούλμαν Ρουμάνους επαίτες...
Μέσα σε χρονικό διάστημα λίγων ημερών οκτώ λεωφορεία «ξεφόρτωσαν» άγνωστο αριθμό Ρουμάνων επαιτών! Οπως γράφει σήμερα η εφημερίδα "Κόσμος" το πρώτο «κομβόϊ» έφθασε στην Πάτρα το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας και το δεύτερο την Τετάρτη!
«Ημουν στο πάρκινγκ πίσω από τον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου και με έκλεισαν τέσσερα λεωφορεία. Αρχισαν να ξεφορτώνουν...
Ρουμάνους τσιγγάνους, δεν ξέρω κι εγώ πόσοι ήσαν» δήλωσε το πρωί της περασμένης Τρίτης στον Max Fm ακροάτρια - κάτοικος Πάτρας.
Μάλιστα όπως ανέφερε εκτός από ενήλικους «ξεφόρτωναν» και μικρά παιδιά τα οποία προφανώς θα χρησιμοποιούνταν στα φανάρια ή θα συνόδευαν τους γονείς τους σε κάποια γωνία της πόλης... ώστε να ευαισθητοποιούν τους περαστικούς για να δίνουν ευκολότερα χρήματα.
Τέσσερα λεωφορεία εμφανίστηκαν και το απόγευμα της Τετάρτης (γύρω στις 4) και ξεφόρτωσαν επίσης έναν μεγάλο αριθμό τσιγγάνων από τη Ρουμανία!
Προφανώς όλοι οι τσιγγάνοι δεν προορίζονταν για την Πάτρα αλλά θα «απλώνονταν» στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Ελλάδας.
Δεν είναι πάντως τυχαίο που τις τελευταίες ημέρες «άλλαξαν» οι φυσιογνωμίες των τσιγγάνων στα διάφορα «στέκια επαιτείας» της Πάτρας. Προφανώς οι «νονοί» του συγκεκριμένου κυκλώματος αντικατέστησαν τους παλιούς με τους καινούργιους επαίτες!
Από το ίδιο πρακτορείο
Οι ρουμάνοι είναι πλέον πολίτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και έχουν ελεύθερη πρόσβαση στην Ελλάδα. Αυτό φαίνεται πως εκμεταλλεύονται τα κυκλώματα της επαιτείας! «Φορτώνουν» κατά δεκάδες τους τσιγγάνους σε Ρουμανικά τουριστικά λεωφορεία (και τα οκτώ που εμφανίστηκαν στην Πάτρα ήταν από το ίδιο πρακτορείο) και τους μεταφέρουν στην Ελλάδα! Με την απλή επίδειξη της αστυνομικής τους ταυτότητας περνούν τα σύνορα και βέβαια κανείς δεν μπορεί να τους σταματήσει έστω και αν οι πάντες γνωρίζουν πως φθάνουν στην χώρας μας... για να κάνουν επαιτεία!
Αύξηση της επαιτείας κατά 266%
Τα στοιχεία της Αστυνομίας είναι σαφή. Και δείχνουν ότι τα τελευταία δύο χρόνια το αδίκημα εκείνο που γνώρισε πρωτοφανή «έκρηξη» στην Δυτική Ελλάδα ήταν η επαιτεία. Μάλιστα το 2009 συγκριτικά με το 2008 η επαιτεία σημείωσε, σε μια μόνο χρονιά, αύξηση που έφτασε το 266%! Φυσικά, δεν χρειάζεται η στατιστική για να επιβεβαιώσει αυτό που άπαντες καθημερινά βλέπουμε σε φανάρια, διασταυρώσεις, πεζοδρόμια, πλατείες, καφετέριες ή έξω από εκκλησίες, σούπερ μάρκετ, πολυκαταστήματα και τράπεζες της πόλης.
www.dete.gr
Παστό αγριογούρουνο και δυνατό κρασί...
Μετά το γιουχάισμα στο αεροδρόμιο του Μονάχου...
Άρον άρον φόρτωσαν τις βαλίτσες στα τζιπ κι έφυγαν για το ορεινό καταφύγιο, όπου τα δυο ζεύγη, θα...
περάσουν τις γιορτές.
Ο Καραμανλής δεν περίμενε το άγριο γιουχάισμα την ώρα που βρισκόταν στην αίθουσα αναμονής για να παραλάβει τις αποσκευές του, στο αεροδρόμιο του Μονάχου. Περίπου δέκα Έλληνες του τα 'χωσαν με βαρύτατους χαρακτηρισμούς, όπως "τεμπέλη" , "καλοπερασάκια" και άλλα (που δε λέγονται) .
Από την πολλή τη στενοχώρια μόλις έφτασαν στα καταλύματά τους, ο Καραμανλής άλλαξε ρούχα και κατέβηκε μαζί με το ζεύγος Βαληνάκη και τη Νατάσα στο εστιατόριο, όπου αναστέναξε το παστό χοιρινό με τη συνοδεία δυνατού τοπικού κρασιού...
Άρον άρον φόρτωσαν τις βαλίτσες στα τζιπ κι έφυγαν για το ορεινό καταφύγιο, όπου τα δυο ζεύγη, θα...
περάσουν τις γιορτές.
Ο Καραμανλής δεν περίμενε το άγριο γιουχάισμα την ώρα που βρισκόταν στην αίθουσα αναμονής για να παραλάβει τις αποσκευές του, στο αεροδρόμιο του Μονάχου. Περίπου δέκα Έλληνες του τα 'χωσαν με βαρύτατους χαρακτηρισμούς, όπως "τεμπέλη" , "καλοπερασάκια" και άλλα (που δε λέγονται) .
Από την πολλή τη στενοχώρια μόλις έφτασαν στα καταλύματά τους, ο Καραμανλής άλλαξε ρούχα και κατέβηκε μαζί με το ζεύγος Βαληνάκη και τη Νατάσα στο εστιατόριο, όπου αναστέναξε το παστό χοιρινό με τη συνοδεία δυνατού τοπικού κρασιού...
24.12.10
Και η Συμμαχία η Δημοκρατική που έκανε η Ντόρα...
Ήταν δυνατόν να του πουν τα κάλαντα με μαντινάδες και να παραλείψουν το γεγονός της ίδρυσης του νέου κόμματος από τη θυγατέρα του; "Και η Συμμαχία η Δημοκρατική που έκανε η Ντόρα, να...
φέρει την άνοιξη μέσα στο χειμώνα" .
Χαμογελούσε ο μπαμπάς. Αν και η Άνοιξη (πολιτική) του χτύπαγε κάπως περίεργα στα αυτιά...
φέρει την άνοιξη μέσα στο χειμώνα" .
Χαμογελούσε ο μπαμπάς. Αν και η Άνοιξη (πολιτική) του χτύπαγε κάπως περίεργα στα αυτιά...
Του φτωχού τ' αρνί...
Εκεί που κλαιγόταν για την αναδουλειά που υπάρχει αυτά τα Χριστούγεννα, ο χασάπακλας της Βαρβακείου, Κλεάνθης Τσιρώνης, ξαφνικά τους έκανε την προσφορά. "Σας δίνω 10 αρνιά" . Δεν...
πρόλαβε να ολοκληρώσει την πρότασή του (για 10 τηλεθεατές της εκπομπής τους την έκανε) , οι Οικονομοκαμπουράκηδες πέσανε πάνω του να τον "φάνε" .
"Μπας και νομίζεις ότι είσαι σ' άλλη εκπομπή (του Αυτιά υπονοούσαν) ; Μη μας λες εδώ τέτοια. Δε θα σε ξαναβγάλουμε" .
Ο χασάπακλας προσπαθούσε να τους εξηγήσει, αλλά αυτοί δεν τον άφηναν να βγάλει άχνα.
Έχει πλάκα, σου λέει, να νομίζει ο κόσμος πως εμείς τρώμε τζάμπα τ' αρνί!
Του φτωχού, που λέει ο λόγος, τ' αρνί...
πρόλαβε να ολοκληρώσει την πρότασή του (για 10 τηλεθεατές της εκπομπής τους την έκανε) , οι Οικονομοκαμπουράκηδες πέσανε πάνω του να τον "φάνε" .
"Μπας και νομίζεις ότι είσαι σ' άλλη εκπομπή (του Αυτιά υπονοούσαν) ; Μη μας λες εδώ τέτοια. Δε θα σε ξαναβγάλουμε" .
Ο χασάπακλας προσπαθούσε να τους εξηγήσει, αλλά αυτοί δεν τον άφηναν να βγάλει άχνα.
Έχει πλάκα, σου λέει, να νομίζει ο κόσμος πως εμείς τρώμε τζάμπα τ' αρνί!
Του φτωχού, που λέει ο λόγος, τ' αρνί...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)