Στον Νίκο Παπατάκη είναι αφιερωμένο το απόψινό «Doc on air» που μεταδίδει η ΕΤ1 στις 23.00. Ο Νίκος Παπατάκης, εκτός από παραγωγός, είναι και σκηνοθέτης πολύ σημαντικών ταινιών με...
πιο γνωστή στην Ελλάδα τη «Φωτογραφία».
Οι ταινίες του έχουν ως αφετηρία την εξέγερση, την αγανάκτηση απέναντι σε μια κατάσταση πραγμάτων που θεωρεί ανυπόφορη. Ο Παπατάκης δεν ενδιαφέρεται για τη δόξα, για την καριέρα του, ενώ οι ταινίες του γεννιούνται από επείγουσα ανάγκη. Δηλώνει ότι είναι πιο περήφανος για τη δράση του κατά τον πόλεμο, ως «διακομιστής αποσκευών» για το FLN στη διάρκεια του αγώνα των Αλγερινών κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας ή ενάντια στη δικτατορία στην Ελλάδα, παρά για τις ταινίες του. Στην αποψινή εκπομπή παρατίθενται κάποια αποσπάσματα από τις ταινίες του, ενώ ο ίδιος μιλά για τα σχέδιά του που δεν κατάφερε να υλοποιήσει.
Μέσα από το «Doc on air» προβάλλονται ντοκιμαντέρ και παραγωγές που καλύπτουν ένα θεματολογικό εύρος, περιλαμβάνοντας όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας: Ιστορία, κοινωνία, πολιτική, περιβάλλον, επιστήμη, πολιτισμό.
enet.gr
22.11.10
Οταν ο «λύκος» έτρωγε!...
Για να δει ένα πολιτικό πρόσωπο, που βγαίνει από το «μαντρί», αν θα το φάει ο «λύκος», σε περίπτωση που θέλει να πορευθεί μοναχό, πρέπει να ρίξει μια ματιά σε ανάλογα εγχειρήματα του παρελθόντος.
Πρώτο κατά σειράν ήταν η ίδρυση της...
Δημοκρατικής Ανανέωσης από τον Κωστή Στεφανόπουλο το 1985. Διεκδίκησε και πέτυχε την είσοδό της στη Βουλή στις εκλογές του 1989 και του 1990. Διαλύθηκε το 1994 και ένα χρόνο αργότερα ο ιδρυτής της εκλέχτηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Το 1993 ο νυν αρχηγός της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαράς ίδρυσε την Πολιτική Ανοιξη. Πήρε μέρος στις εκλογές του ίδιου έτους και εκπροσωπήθηκε στη Βουλή. Απέτυχε στις επόμενες (1996) και ουσιαστικά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τη διάλυσή του.
Ο Στέφανος Μάνος ίδρυσε τους Φιλελεύθερους το 1998, μετά τη διαγραφή του από τη Ν.Δ. Αλλά δεν ευτύχησε στις εκλογές.
Το 2000 ο Γιώργος Καρατζαφέρης ίδρυσε τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Απέτυχε στις βουλευτικές εκλογές του 2004, μπήκε στην Ευρωβουλή τον ίδιο χρόνο και στην εθνική Βουλή το 2007 και το 2009. Είναι η μόνη απόπειρα με σχετικά μεγάλη διάρκεια.
Η μόνη αξιόλογη απόπειρα στον χώρο του ΠΑΣΟΚ έγινε με το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα του Δημήτρη Τσοβόλα. Εισήλθε στη Βουλή το 1996 και στην Ευρωβουλή το 1999, αλλά απέτυχε στις βουλευτικές εκλογές του 2000 και το 2004 διαλύθηκε.
Τι απ' όλα αυτά συνεκτίμησε η Ντόρα Μπακογιάννη, που φιλοδοξεί να γίνει το έκτο κόμμα της Βουλής;
Γ.ΚΑΡ.
enet.gr
Πρώτο κατά σειράν ήταν η ίδρυση της...
Δημοκρατικής Ανανέωσης από τον Κωστή Στεφανόπουλο το 1985. Διεκδίκησε και πέτυχε την είσοδό της στη Βουλή στις εκλογές του 1989 και του 1990. Διαλύθηκε το 1994 και ένα χρόνο αργότερα ο ιδρυτής της εκλέχτηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Το 1993 ο νυν αρχηγός της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαράς ίδρυσε την Πολιτική Ανοιξη. Πήρε μέρος στις εκλογές του ίδιου έτους και εκπροσωπήθηκε στη Βουλή. Απέτυχε στις επόμενες (1996) και ουσιαστικά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τη διάλυσή του.
Ο Στέφανος Μάνος ίδρυσε τους Φιλελεύθερους το 1998, μετά τη διαγραφή του από τη Ν.Δ. Αλλά δεν ευτύχησε στις εκλογές.
Το 2000 ο Γιώργος Καρατζαφέρης ίδρυσε τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Απέτυχε στις βουλευτικές εκλογές του 2004, μπήκε στην Ευρωβουλή τον ίδιο χρόνο και στην εθνική Βουλή το 2007 και το 2009. Είναι η μόνη απόπειρα με σχετικά μεγάλη διάρκεια.
Η μόνη αξιόλογη απόπειρα στον χώρο του ΠΑΣΟΚ έγινε με το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα του Δημήτρη Τσοβόλα. Εισήλθε στη Βουλή το 1996 και στην Ευρωβουλή το 1999, αλλά απέτυχε στις βουλευτικές εκλογές του 2000 και το 2004 διαλύθηκε.
Τι απ' όλα αυτά συνεκτίμησε η Ντόρα Μπακογιάννη, που φιλοδοξεί να γίνει το έκτο κόμμα της Βουλής;
Γ.ΚΑΡ.
enet.gr
Τα μυστικά του Έβρου...
Σε μια άλλη εποχή και σ' ένα διαφορετικό σημείο, τα μυστικά του βάλτου. Τα περάσματα των λαθρομεταναστών, οι Τούρκοι δουλέμποροι που περνάνε μέσα από το ποτάμι 200 με 300 ψυχές κάθε βράδυ, τα πτώματα που ανασύρουν οι ψαράδες από τα νερά. Ο πανέμορφος βιότοπος, Γκιαούρ Αντάς, όπως το λένε οι Τούρκοι, μέσα από...
την κάμερα των "Πρωταγωνιστών" , του Σταύρου Θεοδωράκη.
"Φτωχοί εμείς, φτωχοί και 'κείνοι" , λένε οι Έλληνες ψαράδες για τους Τούρκους. "Το ποτάμι μας ενώνει, αλλά μας χωρίζουν πολλά" . Και ένα απ' αυτά είναι η διακίνηση των λαθρομεταναστών.
Εξαιρετική καταγραφή ενός προβλήματος που μας πονάει, με θαυμάσια σκηνοθετική δουλειά...
την κάμερα των "Πρωταγωνιστών" , του Σταύρου Θεοδωράκη.
"Φτωχοί εμείς, φτωχοί και 'κείνοι" , λένε οι Έλληνες ψαράδες για τους Τούρκους. "Το ποτάμι μας ενώνει, αλλά μας χωρίζουν πολλά" . Και ένα απ' αυτά είναι η διακίνηση των λαθρομεταναστών.
Εξαιρετική καταγραφή ενός προβλήματος που μας πονάει, με θαυμάσια σκηνοθετική δουλειά...
Η πιο καλή ψαριά στην Αλβανία ...
Ένα ψάρι - γίγαντας έπεσε στα δίχτυα των ψαράδων στην Αλβανία, καθώς, όπως μετέδωσε το πρακτορείο «ΑΤΑ», εστιάτορας στα Τίρανα πλήρωσε 709 ευρώ για τον βάρους 140 κιλών τόνο.
.Ο... ιδιοκτήτης του εστιατορίου στα Τίρανα, ο οποίος απέκτησε αυτό το "πολύτιμο" κομμάτι, δήλωσε ότι είναι η δεύτερη φορά που αγοράζει "τόνο τεράστιου μεγέθους". Πριν από ένα μήνα, διευκρίνισε, αγόρασε έναν τόνο βάρους 85 κιλών.
Χαρακτηρίζοντας τον τόνο "μοναδικό", ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου κινητοποίησε όλους τους συνεργάτες του, προκειμένου να ικανοποιήσει τις γαστριμαργικές απαιτήσεις των πελατών του.
Μάλιστα, για να προσελκύσει περισσότερους πελάτες, πέρα από τις μαγειρικά "θαύματα" που ετοίμασε με βασική ύλη τον τόνο, ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου έριξε τις τιμές στα 10 δολάρια/ ανά μερίδα, χθες, για να το απολαύσουν οι πελάτες.
enet.gr
Οδηγός "χρεοκοπίας"- η αλήθεια για το χρέος...
Επιμέλεια: Γιώτα Ηλιού, Μιχάλης Πολυδώρου
"Οι ωραίοι έχουν χρέη" και οι ωραίοι ως Ελληνες ακόμη περισσότερα. Πλέον μπήκε στη ζωή των νοικοκυριών και το περίφημο σπρέντ. Λίγοι καταλαβαίνουν τι ακριβώς σημαίνει, πολύ περισσότεροι όμως το νιώθουν ή θα το νιώσουν στην τσέπη τους. Το χρέος μας σε χρυσάφι ξεπερνά σε ύψος τον...
Πύργο του Αϊφελ, αλλά η ελληνική οικονομία μοιάζει με τον Πύργο της Πίζας. Πέφτει, δεν πέφτει, πέφτει, δεν πέφτει!
"Χρωστάμε και της Μιχαλούς", λέει η παροιμία. Ποια είναι όμως η σύγχρονη Μιχαλού; Πόσα χρωστάμε και που; Ποιοι είναι οι δανειστές μας; Τι δόση πληρώνουμε, τι σημαίνει χρεοκοπία, ποιες είναι οι επιπτώσεις σε καταθέσεις και αποταμιεύσεις, ποιός χάνει, ποιός κερδίζει; Απλές ερωτήσεις, δύσκολες απαντήσεις.
Τί είναι δημόσιο χρέος;
Όταν οι ανάγκες μιας χώρας δεν καλύπτονται από το ΑΕΠ (ακαθάριστο εγχώριο προϊόν) αυτή χώρα καταφεύγει στον δανεισμό. Το ποσό που χρωστάει είναι το δημόσιο χρέος, το οποίο συνήθως εκφράζεται σε ποσοστό του ΑΕΠ.
Χρέος είναι αυτό που χρωστάμε σήμερα συνολικά και προέρχεται από την συσσώρευση των ελλειμμάτων διαχρονικά. Συνήθως το χρέος αυξάνεται πιο γρήγορα από το άθροισμα των ελλειμμάτων, γιατί πολλές φορές τα ελλείμματα δεν περιλαμβάνουν όλες τις δαπάνες. Οι πρόσφατες αναθεωρήσεις, «έστειλαν» το δημόσιο έλλειμμα της χώρας στο 12,7% του ΑΕΠ
Πόσα χρωστάμε ως χώρα; Πόσο χρεωμένος είναι κάθε πολίτης; Ως χώρα χρωστάμε κάτι παραπάνω από την αξία που έχει όλος ο χρυσός των ΗΠΑ. Σε χρυσάφι, χρωστάμε δύο φορές το ύψος του Πύργου του Άιφελ.
Πάρτε μολύβι, χαρτί και ...κομπιουτεράκι:
326 δισ. ευρώ χρέος του Ελληνικού Δημοσίου για το 2010
+ 30 -40 δισ. ευρώ ομόλογα του Δημοσίου, που έχουν στην κατοχή τους τα ασφαλιστικά ταμεία και οι άλλοι φορείς του Δημόσιου τομέα (το λεγόμενο ενδοκυβερνητικό χρέος- απαιτείται μάλιστα «επικαιροποίηση» του ποσού αυτού)
+25 δισ. ευρώ δάνεια εγγυημένα από το Δημόσιο
+8 δισ. ευρώ χρέη για «δεδουλευμένα» προς κατασκευαστικές εταιρείες, προμηθευτές των νοσοκομείων και άλλους φορείς
+ 1,7 δισ. ομόλογα που θα δοθούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για χρέη προς αυτήν
+1,3 δισ. κόστος αποζημιώσεων εργαζομένων στην Ολυμπιακή
+1,0 δισ. κόστος αναδρομικής χορήγησης επιδομάτων
ΣΥΝΟΛΟ: 390 δισ. ευρώ χρέος, δηλαδή 120.000 ευρώ ανά τετραμελή οικογένεια. Αρα κάθε παιδί που γεννιέται χρωστά περί τα 30.000 ευρώ!
Στα 390 δις ευρώ πρέπει να προσθέσουμε και 450 δις ευρώ, το αναλογιστικό άνοιγμα των Ασφαλιστικών Ταμείων Επιπλέον, 280 δισ. ευρώ που αποτελούν τα χρέη επιχειρήσεων και ιδιωτών προς τις τράπεζες. Με λίγα λόγια χρωστάμε ένα σύνολο της τάξης του 1,1τρις. ευρώ!
Σε αυτά δεν περιλαμβάνεται το πακέτο στήριξης των τραπεζών ύψους μέχρι 28 δισ. ευρώ, μέρος του οποίου θεωρείται κάποιας μορφής «επένδυση» στο κεφάλαιο των τραπεζών, ενώ κάποιο άλλο μέρος αποτελείται από εγγυήσεις που θα αναγκασθεί να καλύψει το κράτος.
Τα ελλείμματα αφορούν τη διαφορά εσόδων – εξόδων (στα έξοδα δεν περιλαμβάνονται τα χρεολύσια) κάθε χρόνο. Ενώ κάθε νοικοκύρης προγραμματίζει τις δαπάνες του ανάλογα με τα έσοδα που εύλογα προσδοκά, στο Δημόσιο πρώτα θεσμοθετούμε παροχές και μετά αναζητούμε τους πόρους.
Εάν δηλαδή αθροίσουμε τις υποχρεώσεις του Δημοσίου Χρέους σε όλο το φάσμα της Δημόσιας Οικονομικής Δραστηριότητας, τότε η πραγματική υποχρέωση του Κράτους αντιστοιχεί στο 400% του ΑΕΠ, ποσοστό συγκλονιστικό.
Λογιστικά, τώρα, ο υπολογισμός του Δημοσίου Χρέους, σύμφωνα με τον επίσημο τρόπο καταμέτρησής του, ανέρχεται τώρα στο 133,6% του ΑΕΠ. Να θυμήσουμε ότι η κυβέρνηση Σημίτη το παρέδωσε στο 107% και η κυβέρνηση Καραμανλή στο 120%. Ωστόσο, αυτή η εικόνα είναι απλώς λογιστική. Το επί της ουσίας σύνολο των υποχρεώσεων του Δημοσίου ανέρχεται στο τετραπλάσιο του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος!
Πού χρωστάμε; Ποιοι είναι οι δανειστές μας;
Ο δανεισμός του κράτους γίνεται κυρίως μέσω των εκδόσεων κρατικών ομολόγων και μέσω του ΟΔΔΗΧ, του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους. Εκδίδονται πενταετή, δεκαετή, ακόμα και 30ετή ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου.
Δανειστές μας είναι μεγαλοεπενδυτές που δρουν μέσω επενδυτικών οίκων ανά τον κόσμο, χρηματοοικονομικοί οίκοι και τράπεζες, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων, ενώ τα ομόλογα κρατών αγοράζονται επίσης και από άλλα κράτη. Πάντως, οι περισσότερες αγορές ομολόγων γίνονται από το χρηματοοικονομικό κέντρο του Λονδίνου στη Μεγάλη Βρετανία, το γνωστό City. Με άλλα λόγια αυτοί οι Οικοι που μας υποβαθμίζουν, αυτοί και μας δανείζουν με το επιτόκιο στα ύψη.
Τί δόση πληρώνει το ελληνικό κράτος για την αποπληρωμή;
Ζούμε με δανεικά. Ακόμα και για να αγοραστεί ένα φωτοτυπικό μηχάνημα από μία δημόσια υπηρεσία, το κράτος πρέπει να δανειστεί.
Από τα 57 δισ. ευρώ φόρους που «θέλει» να εισπράξει το Δημόσιο – θεωρητικά –το 2010, τα 40 δισ. ευρώ και πλέον, θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων. Τα υπόλοιπα, δεν φθάνουν ούτε για τους μισθούς και τις συντάξεις.
Το ποσό που καταβάλλεται κάθε χρόνο για την αποπληρωμή των «δανεικών», είναι μεγαλύτερο από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και από όσες δαπάνες αναλογούν σε σημαντικά υπουργεία, όπως το Άμυνας, της Ανάπτυξης κ.λπ.
Η απότομη αύξηση του κινδύνου που συνοδεύει τον ελληνικό δανεισμό, δηλαδή της διαφοράς αποδόσεων 10ετών ελληνικών και γερμανικών κρατικών ομολόγων, το spread, διαφοροποιεί κάθε φορά το ποσό που πρέπει να αποπληρώσουμε για τον δανεισμό μας. Για παράδειγμα, η αύξηση του spread κατά 0,10%, μπορεί να απαιτήσει επιπλέον 10 δισ. ευρώ ετησίως.
Θυμίζουμε ότι μέχρι πρόσφατα οι ελληνικές τράπεζες κερδοσκοπούσαν (carry trade) αγοράζοντας τους ομολογιακούς τίτλους που εξέδιδε το ελληνικό κράτος με 4,5% και καταθέτοντάς τους ακολούθως ως ενέχυρο δανείζονταν με 1% από την ΕΚΤ, ώστε να συνεχίσουν τις επενδύσεις αυτές καρπούμενες τη διαφορά. Όμως, οι αγορές μακροχρόνιων τίτλων αποτελούν μεσομακροχρόνια επένδυση, ενώ ο δανεισμός των ίδιων των τραπεζών είναι βραχυχρόνιος. Τώρα, λοιπόν, που πρέπει να αποπληρώσουν την ΕΚΤ, οι εγχώριες τράπεζες χάνουν τη δυνατότητα να αγοράζουν ελληνικά κρατικά ομόλογα. Κάμψη της ζήτησης ισοδυναμεί με αύξηση του κόστους διάθεσής τους (επιτόκιο) στη διεθνή αγορά.
Είναι δυνατόν να μηδενίσουμε το δημόσιο χρέος;
Όχι. Η αύξηση του κόστους του ελληνικού κρατικού δανεισμού, θεωρείται βέβαιη και θα έχει ανοδική συνέχεια γιατί η ελληνική οικονομία παραμένει στην ύφεση και έχει πέσει στην παγίδα του χρέους.
Δηλαδή, δανείζεται για να εξυπηρετήσει τα χρέη της τα οποία έχουν αποκτήσει αυτοτροφοδοτούμενη δυναμική, αφού δεν παράγονται πρωτογενή πλεονάσματα.
Ο μόνος δρόμος, σύμφωνα με τους οικονομολόγους, είναι αυτός των ριζικών διαρθρωτικών αλλαγών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό που χρειάζεται πρώτα και πάνω από όλα είναι να περιοριστούν οι σπατάλες του δημοσίου και να αναδιαρθρωθούν οι περιβόητοι και διαβόητοι φοροελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους.
Εάν η «λυπητερή» που αναπόφευκτα θα πληρώσει το ελληνικό κράτος δεν επιμερισθεί με κοινωνικά δίκαιο τρόπο, ώστε να αλλάξει και ο τρόπος λειτουργίας της οικονομίας, τότε η χώρα θα κινδυνεύει να βυθιστεί σε παρατεταμένη κρίση.
Υπάρχει χώρα που δεν χρωστά; Ποια χρωστά τα λιγότερα;
Τα μεγαλύτερα ελλείμματα στην ΕΕ εμφάνισαν η Ιρλανδία (7,1% του ΑΕΠ), η Μεγάλη Βρετανία (5,5%), η Ρουμανία (5,4%), η Ελλάδα (5%), η Μάλτα (4,7%), η Λετονία (4%) και η Πολωνία (3,9%).
Πλεονάσματα παρουσίασαν το 2008 η Φινλανδία με 4,2%, η Δανία με 3,6%, το Λουξεμβούργο με 2,6%, η Σουηδία με 2,5%, η Βουλγαρία με 1,5%, η Ολλανδία με 1% και η Κύπρος με 0,9%.
Τι σημαίνει χρεοκοπία;
Χρεοκοπία σημαίνει παύση πληρωμών των υποχρεώσεων. Μια χώρα πληρώνει κεφάλαιο και τόκους από τα δάνεια που έχει πάρει έχοντας δυο βασικές πηγές: Τους φόρους και τον νέο δανεισμό.
Συνήθως όταν κάποιος δηλώνει παύση πληρωμών, παρεμβαίνει το ΔΝΤ και γίνεται κάποια ρύθμιση. Υποχρεούται να καταβάλει ένα μέρος για να μπορεί να μετέχει των διεθνών συναλλαγών. Αυτό όμως έχει και τις συνέπειές του, διότι το ΔΝΤ επιβάλλει τους όρους του και στην ουσία είναι αυτό που ασκεί την οικονομική πολιτική.
Ποιοι χάνουν:
α) Οι πρώτοι που χάνουν από μια χρεοκοπία πάντα είναι οι δανειστές.
β) Μετά χάνει αυτός που χρεοκοπεί. Κατʼ αρχήν δεν είναι αξιόχρεος και δεν τον δανείζει κανένας. Μόνο τοκογλύφοι και αυτοί με υψηλά επιτόκια και σοβαρές εμπράγματες εγγυήσεις.
Ομόλογα του ελληνικού κράτους έχουν: ξένοι ιδιώτες και θεσμικοί και Έλληνες ιδιώτες και θεσμικοί. Όλοι αυτοί χάνουν. Μεγάλες ποσότητες ομολόγων του ελληνικού κράτους έχουν οι ελληνικές τράπεζες. Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες θα γράψουν μεγάλες ζημιές σε μια περίοδο που χάνουν και από αλλού. Αυτό ενδεχομένως θα δημιουργήσει πανικό στους αποταμιευτές που θα τρέξουν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους. Εικόνες κατάρρευσης.
Αυτός είναι και ο λόγος που σε κρίσιμες περιόδους οι αρχές κλείνουν τις τράπεζες για όσο χρειαστεί. Χωρίς τραπεζική ρευστότητα όμως η οικονομική δραστηριότητα της χώρας μειώνεται δραματικά. Άρα, μειώνονται τα έσοδα από φόρους. Χωρίς χρήματα από δάνεια ή από φόρους το κράτος δεν μπορεί να εκπληρώσει βασικές λειτουργίες.
Κινδυνεύουν καταθέσεις & μετοχές
Τυπικά οι ιδιωτικές καταθέσεις είναι διασφαλισμένες. Ουσιαστικά όμως σε μια κρίση πανικού αν πάμε αύριο όλοι να ζητήσουμε τις καταθέσεις μας από τις τράπεζες αυτές δεν υπάρχουν.
Η αξία των μετοχών σε ένα τέτοιο περιβάλλον πέφτει δραματικά. Κάποιες εταιρείες βάζουν λουκέτο. Το πρόσφατο παράδειγμα στη χρεοκοπία της Αργεντινής είναι χαρακτηριστικό. Το κόστος για την ευρωζώνη θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το να τείνουν χείρα βοηθείας. Χείρα βοηθείας βέβαια θα σημάνει και επίτροπο δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Σύμφωνα με το Foreign Policy (τεύχος Ιαν/Φεβ 2009) οι 5 χώρες με τις μεγαλύτερες πιθανότητες για να ακολουθήσουν την Ισλανδία στο δρόμο της χρεοκοπίας είναι κατά σειρά: Μεγ. Βρετανία, Λετονία, Ελλαδα, Ουκρανία, Νικαράγουα.
Το κοινό σημείο των 5 χωρών της παραπάνω λίστας είναι το τεράστιο χρέος. Το κρίσιμο και για τις πέντε χώρες είναι να μπορέσουν να συνεχίσουν να δανείζονται, κάτι εξαιρετικά δύσκολο γιατί οι πάντες «είναι στη γύρα» για να βρουν δανεικά, ακόμα και χώρες που δεν έχουν άμεσο και πιεστικό πρόβλημα (με πρώτες και καλύτερες τις ΗΠΑ). Το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτοί που υποτίθεται ότι αγοράζουν τα ομόλογα (άρα δίνουν τα “δανεικά”) είναι κυρίως τράπεζες και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που δεν είναι βέβαιο ότι δεν είναι οι ίδιοι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας! Φαύλος κύκλος.
Η διαφορά της Ελλάδας από τις άλλες 4 χώρες της λίστας είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει το δικό της νόμισμα. Το Euro είναι αλήθεια μας έχει γλιτώσει από χειρότερες καταστάσεις μέχρι στιγμής, αλλά αν η κρίση συνεχιστεί, οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες. Οι υπόλοιπες 4 χώρες έχουν τη διέξοδο να τυπώσουν επιπλέον χρήμα και να προσποιηθούν ότι πληρώνουν προσωρινά κάποιες από τις υποχρεώσεις τους (και να μειώσουν με μια υποτίμηση το χρέος τους), με αντίτιμο όμως -μεσοπρόθεσμα- την κατάρρευση του νομίσματος τους και την εκτόξευση του πληθωρισμού.
Χρωστάμε και της Μιχαλούς
Συμπέρασμα, «χρωστάμε και της Μιχαλούς». Μια εκδοχή για την προέλευση της φράσης αναφέρει ότι στα χρόνια του Όθωνα βρισκόταν σε κάποιο σοκάκι του Ναυπλίου η ταβέρνα της Μιχαλούς. Η Μιχαλού ήταν παραδόπιστη και εκμεταλλεύτρια. Είχε περιορισμένη πελατεία, στην οποία έκανε πίστωση για ένα ορισμένο διάστημα, όμως αλίμονο σε όποιον δεν ήταν συνεπής. Μετά την παρέλευση της προθεσμίας, η Μιχαλού ξεφτέλιζε κυριολεκτικά τους άτυχους οφειλέτες της.
Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και κάποιος ευσυνείδητος, ο οποίος αδυνατώντας να βρει χρήματα για να εξοφλήσει τη Μιχαλού, γύριζε μέρα και νύχτα στους δρόμους παραμιλώντας. Και αν κανείς ρωτούσε τους περαστικούς τι έχει αυτός ο άνθρωπος, του απαντούσαν «Αυτός χρωστάει της Μιχαλούς». Μπορεί η εκδοχή αυτή να είναι κατασκευασμένη, να μην ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα, το βέβαιο είναι όμως ότι στη σύγχρονη Ελλάδα "παραμιλάμε" από τα χρέη!
www.nooz.gr
"Οι ωραίοι έχουν χρέη" και οι ωραίοι ως Ελληνες ακόμη περισσότερα. Πλέον μπήκε στη ζωή των νοικοκυριών και το περίφημο σπρέντ. Λίγοι καταλαβαίνουν τι ακριβώς σημαίνει, πολύ περισσότεροι όμως το νιώθουν ή θα το νιώσουν στην τσέπη τους. Το χρέος μας σε χρυσάφι ξεπερνά σε ύψος τον...
Πύργο του Αϊφελ, αλλά η ελληνική οικονομία μοιάζει με τον Πύργο της Πίζας. Πέφτει, δεν πέφτει, πέφτει, δεν πέφτει!
"Χρωστάμε και της Μιχαλούς", λέει η παροιμία. Ποια είναι όμως η σύγχρονη Μιχαλού; Πόσα χρωστάμε και που; Ποιοι είναι οι δανειστές μας; Τι δόση πληρώνουμε, τι σημαίνει χρεοκοπία, ποιες είναι οι επιπτώσεις σε καταθέσεις και αποταμιεύσεις, ποιός χάνει, ποιός κερδίζει; Απλές ερωτήσεις, δύσκολες απαντήσεις.
Τί είναι δημόσιο χρέος;
Όταν οι ανάγκες μιας χώρας δεν καλύπτονται από το ΑΕΠ (ακαθάριστο εγχώριο προϊόν) αυτή χώρα καταφεύγει στον δανεισμό. Το ποσό που χρωστάει είναι το δημόσιο χρέος, το οποίο συνήθως εκφράζεται σε ποσοστό του ΑΕΠ.
Χρέος είναι αυτό που χρωστάμε σήμερα συνολικά και προέρχεται από την συσσώρευση των ελλειμμάτων διαχρονικά. Συνήθως το χρέος αυξάνεται πιο γρήγορα από το άθροισμα των ελλειμμάτων, γιατί πολλές φορές τα ελλείμματα δεν περιλαμβάνουν όλες τις δαπάνες. Οι πρόσφατες αναθεωρήσεις, «έστειλαν» το δημόσιο έλλειμμα της χώρας στο 12,7% του ΑΕΠ
Πόσα χρωστάμε ως χώρα; Πόσο χρεωμένος είναι κάθε πολίτης; Ως χώρα χρωστάμε κάτι παραπάνω από την αξία που έχει όλος ο χρυσός των ΗΠΑ. Σε χρυσάφι, χρωστάμε δύο φορές το ύψος του Πύργου του Άιφελ.
Πάρτε μολύβι, χαρτί και ...κομπιουτεράκι:
326 δισ. ευρώ χρέος του Ελληνικού Δημοσίου για το 2010
+ 30 -40 δισ. ευρώ ομόλογα του Δημοσίου, που έχουν στην κατοχή τους τα ασφαλιστικά ταμεία και οι άλλοι φορείς του Δημόσιου τομέα (το λεγόμενο ενδοκυβερνητικό χρέος- απαιτείται μάλιστα «επικαιροποίηση» του ποσού αυτού)
+25 δισ. ευρώ δάνεια εγγυημένα από το Δημόσιο
+8 δισ. ευρώ χρέη για «δεδουλευμένα» προς κατασκευαστικές εταιρείες, προμηθευτές των νοσοκομείων και άλλους φορείς
+ 1,7 δισ. ομόλογα που θα δοθούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για χρέη προς αυτήν
+1,3 δισ. κόστος αποζημιώσεων εργαζομένων στην Ολυμπιακή
+1,0 δισ. κόστος αναδρομικής χορήγησης επιδομάτων
ΣΥΝΟΛΟ: 390 δισ. ευρώ χρέος, δηλαδή 120.000 ευρώ ανά τετραμελή οικογένεια. Αρα κάθε παιδί που γεννιέται χρωστά περί τα 30.000 ευρώ!
Στα 390 δις ευρώ πρέπει να προσθέσουμε και 450 δις ευρώ, το αναλογιστικό άνοιγμα των Ασφαλιστικών Ταμείων Επιπλέον, 280 δισ. ευρώ που αποτελούν τα χρέη επιχειρήσεων και ιδιωτών προς τις τράπεζες. Με λίγα λόγια χρωστάμε ένα σύνολο της τάξης του 1,1τρις. ευρώ!
Σε αυτά δεν περιλαμβάνεται το πακέτο στήριξης των τραπεζών ύψους μέχρι 28 δισ. ευρώ, μέρος του οποίου θεωρείται κάποιας μορφής «επένδυση» στο κεφάλαιο των τραπεζών, ενώ κάποιο άλλο μέρος αποτελείται από εγγυήσεις που θα αναγκασθεί να καλύψει το κράτος.
Τα ελλείμματα αφορούν τη διαφορά εσόδων – εξόδων (στα έξοδα δεν περιλαμβάνονται τα χρεολύσια) κάθε χρόνο. Ενώ κάθε νοικοκύρης προγραμματίζει τις δαπάνες του ανάλογα με τα έσοδα που εύλογα προσδοκά, στο Δημόσιο πρώτα θεσμοθετούμε παροχές και μετά αναζητούμε τους πόρους.
Εάν δηλαδή αθροίσουμε τις υποχρεώσεις του Δημοσίου Χρέους σε όλο το φάσμα της Δημόσιας Οικονομικής Δραστηριότητας, τότε η πραγματική υποχρέωση του Κράτους αντιστοιχεί στο 400% του ΑΕΠ, ποσοστό συγκλονιστικό.
Λογιστικά, τώρα, ο υπολογισμός του Δημοσίου Χρέους, σύμφωνα με τον επίσημο τρόπο καταμέτρησής του, ανέρχεται τώρα στο 133,6% του ΑΕΠ. Να θυμήσουμε ότι η κυβέρνηση Σημίτη το παρέδωσε στο 107% και η κυβέρνηση Καραμανλή στο 120%. Ωστόσο, αυτή η εικόνα είναι απλώς λογιστική. Το επί της ουσίας σύνολο των υποχρεώσεων του Δημοσίου ανέρχεται στο τετραπλάσιο του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος!
Πού χρωστάμε; Ποιοι είναι οι δανειστές μας;
Ο δανεισμός του κράτους γίνεται κυρίως μέσω των εκδόσεων κρατικών ομολόγων και μέσω του ΟΔΔΗΧ, του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους. Εκδίδονται πενταετή, δεκαετή, ακόμα και 30ετή ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου.
Δανειστές μας είναι μεγαλοεπενδυτές που δρουν μέσω επενδυτικών οίκων ανά τον κόσμο, χρηματοοικονομικοί οίκοι και τράπεζες, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων, ενώ τα ομόλογα κρατών αγοράζονται επίσης και από άλλα κράτη. Πάντως, οι περισσότερες αγορές ομολόγων γίνονται από το χρηματοοικονομικό κέντρο του Λονδίνου στη Μεγάλη Βρετανία, το γνωστό City. Με άλλα λόγια αυτοί οι Οικοι που μας υποβαθμίζουν, αυτοί και μας δανείζουν με το επιτόκιο στα ύψη.
Τί δόση πληρώνει το ελληνικό κράτος για την αποπληρωμή;
Ζούμε με δανεικά. Ακόμα και για να αγοραστεί ένα φωτοτυπικό μηχάνημα από μία δημόσια υπηρεσία, το κράτος πρέπει να δανειστεί.
Από τα 57 δισ. ευρώ φόρους που «θέλει» να εισπράξει το Δημόσιο – θεωρητικά –το 2010, τα 40 δισ. ευρώ και πλέον, θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή τόκων και χρεολυσίων. Τα υπόλοιπα, δεν φθάνουν ούτε για τους μισθούς και τις συντάξεις.
Το ποσό που καταβάλλεται κάθε χρόνο για την αποπληρωμή των «δανεικών», είναι μεγαλύτερο από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και από όσες δαπάνες αναλογούν σε σημαντικά υπουργεία, όπως το Άμυνας, της Ανάπτυξης κ.λπ.
Η απότομη αύξηση του κινδύνου που συνοδεύει τον ελληνικό δανεισμό, δηλαδή της διαφοράς αποδόσεων 10ετών ελληνικών και γερμανικών κρατικών ομολόγων, το spread, διαφοροποιεί κάθε φορά το ποσό που πρέπει να αποπληρώσουμε για τον δανεισμό μας. Για παράδειγμα, η αύξηση του spread κατά 0,10%, μπορεί να απαιτήσει επιπλέον 10 δισ. ευρώ ετησίως.
Θυμίζουμε ότι μέχρι πρόσφατα οι ελληνικές τράπεζες κερδοσκοπούσαν (carry trade) αγοράζοντας τους ομολογιακούς τίτλους που εξέδιδε το ελληνικό κράτος με 4,5% και καταθέτοντάς τους ακολούθως ως ενέχυρο δανείζονταν με 1% από την ΕΚΤ, ώστε να συνεχίσουν τις επενδύσεις αυτές καρπούμενες τη διαφορά. Όμως, οι αγορές μακροχρόνιων τίτλων αποτελούν μεσομακροχρόνια επένδυση, ενώ ο δανεισμός των ίδιων των τραπεζών είναι βραχυχρόνιος. Τώρα, λοιπόν, που πρέπει να αποπληρώσουν την ΕΚΤ, οι εγχώριες τράπεζες χάνουν τη δυνατότητα να αγοράζουν ελληνικά κρατικά ομόλογα. Κάμψη της ζήτησης ισοδυναμεί με αύξηση του κόστους διάθεσής τους (επιτόκιο) στη διεθνή αγορά.
Είναι δυνατόν να μηδενίσουμε το δημόσιο χρέος;
Όχι. Η αύξηση του κόστους του ελληνικού κρατικού δανεισμού, θεωρείται βέβαιη και θα έχει ανοδική συνέχεια γιατί η ελληνική οικονομία παραμένει στην ύφεση και έχει πέσει στην παγίδα του χρέους.
Δηλαδή, δανείζεται για να εξυπηρετήσει τα χρέη της τα οποία έχουν αποκτήσει αυτοτροφοδοτούμενη δυναμική, αφού δεν παράγονται πρωτογενή πλεονάσματα.
Ο μόνος δρόμος, σύμφωνα με τους οικονομολόγους, είναι αυτός των ριζικών διαρθρωτικών αλλαγών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό που χρειάζεται πρώτα και πάνω από όλα είναι να περιοριστούν οι σπατάλες του δημοσίου και να αναδιαρθρωθούν οι περιβόητοι και διαβόητοι φοροελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους.
Εάν η «λυπητερή» που αναπόφευκτα θα πληρώσει το ελληνικό κράτος δεν επιμερισθεί με κοινωνικά δίκαιο τρόπο, ώστε να αλλάξει και ο τρόπος λειτουργίας της οικονομίας, τότε η χώρα θα κινδυνεύει να βυθιστεί σε παρατεταμένη κρίση.
Υπάρχει χώρα που δεν χρωστά; Ποια χρωστά τα λιγότερα;
Τα μεγαλύτερα ελλείμματα στην ΕΕ εμφάνισαν η Ιρλανδία (7,1% του ΑΕΠ), η Μεγάλη Βρετανία (5,5%), η Ρουμανία (5,4%), η Ελλάδα (5%), η Μάλτα (4,7%), η Λετονία (4%) και η Πολωνία (3,9%).
Πλεονάσματα παρουσίασαν το 2008 η Φινλανδία με 4,2%, η Δανία με 3,6%, το Λουξεμβούργο με 2,6%, η Σουηδία με 2,5%, η Βουλγαρία με 1,5%, η Ολλανδία με 1% και η Κύπρος με 0,9%.
Τι σημαίνει χρεοκοπία;
Χρεοκοπία σημαίνει παύση πληρωμών των υποχρεώσεων. Μια χώρα πληρώνει κεφάλαιο και τόκους από τα δάνεια που έχει πάρει έχοντας δυο βασικές πηγές: Τους φόρους και τον νέο δανεισμό.
Συνήθως όταν κάποιος δηλώνει παύση πληρωμών, παρεμβαίνει το ΔΝΤ και γίνεται κάποια ρύθμιση. Υποχρεούται να καταβάλει ένα μέρος για να μπορεί να μετέχει των διεθνών συναλλαγών. Αυτό όμως έχει και τις συνέπειές του, διότι το ΔΝΤ επιβάλλει τους όρους του και στην ουσία είναι αυτό που ασκεί την οικονομική πολιτική.
Ποιοι χάνουν:
α) Οι πρώτοι που χάνουν από μια χρεοκοπία πάντα είναι οι δανειστές.
β) Μετά χάνει αυτός που χρεοκοπεί. Κατʼ αρχήν δεν είναι αξιόχρεος και δεν τον δανείζει κανένας. Μόνο τοκογλύφοι και αυτοί με υψηλά επιτόκια και σοβαρές εμπράγματες εγγυήσεις.
Ομόλογα του ελληνικού κράτους έχουν: ξένοι ιδιώτες και θεσμικοί και Έλληνες ιδιώτες και θεσμικοί. Όλοι αυτοί χάνουν. Μεγάλες ποσότητες ομολόγων του ελληνικού κράτους έχουν οι ελληνικές τράπεζες. Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες θα γράψουν μεγάλες ζημιές σε μια περίοδο που χάνουν και από αλλού. Αυτό ενδεχομένως θα δημιουργήσει πανικό στους αποταμιευτές που θα τρέξουν να αποσύρουν τις καταθέσεις τους. Εικόνες κατάρρευσης.
Αυτός είναι και ο λόγος που σε κρίσιμες περιόδους οι αρχές κλείνουν τις τράπεζες για όσο χρειαστεί. Χωρίς τραπεζική ρευστότητα όμως η οικονομική δραστηριότητα της χώρας μειώνεται δραματικά. Άρα, μειώνονται τα έσοδα από φόρους. Χωρίς χρήματα από δάνεια ή από φόρους το κράτος δεν μπορεί να εκπληρώσει βασικές λειτουργίες.
Κινδυνεύουν καταθέσεις & μετοχές
Τυπικά οι ιδιωτικές καταθέσεις είναι διασφαλισμένες. Ουσιαστικά όμως σε μια κρίση πανικού αν πάμε αύριο όλοι να ζητήσουμε τις καταθέσεις μας από τις τράπεζες αυτές δεν υπάρχουν.
Η αξία των μετοχών σε ένα τέτοιο περιβάλλον πέφτει δραματικά. Κάποιες εταιρείες βάζουν λουκέτο. Το πρόσφατο παράδειγμα στη χρεοκοπία της Αργεντινής είναι χαρακτηριστικό. Το κόστος για την ευρωζώνη θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το να τείνουν χείρα βοηθείας. Χείρα βοηθείας βέβαια θα σημάνει και επίτροπο δημοσιονομικής εξυγίανσης.
Σύμφωνα με το Foreign Policy (τεύχος Ιαν/Φεβ 2009) οι 5 χώρες με τις μεγαλύτερες πιθανότητες για να ακολουθήσουν την Ισλανδία στο δρόμο της χρεοκοπίας είναι κατά σειρά: Μεγ. Βρετανία, Λετονία, Ελλαδα, Ουκρανία, Νικαράγουα.
Το κοινό σημείο των 5 χωρών της παραπάνω λίστας είναι το τεράστιο χρέος. Το κρίσιμο και για τις πέντε χώρες είναι να μπορέσουν να συνεχίσουν να δανείζονται, κάτι εξαιρετικά δύσκολο γιατί οι πάντες «είναι στη γύρα» για να βρουν δανεικά, ακόμα και χώρες που δεν έχουν άμεσο και πιεστικό πρόβλημα (με πρώτες και καλύτερες τις ΗΠΑ). Το πιο ανησυχητικό είναι ότι αυτοί που υποτίθεται ότι αγοράζουν τα ομόλογα (άρα δίνουν τα “δανεικά”) είναι κυρίως τράπεζες και χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που δεν είναι βέβαιο ότι δεν είναι οι ίδιοι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας! Φαύλος κύκλος.
Η διαφορά της Ελλάδας από τις άλλες 4 χώρες της λίστας είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει το δικό της νόμισμα. Το Euro είναι αλήθεια μας έχει γλιτώσει από χειρότερες καταστάσεις μέχρι στιγμής, αλλά αν η κρίση συνεχιστεί, οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες. Οι υπόλοιπες 4 χώρες έχουν τη διέξοδο να τυπώσουν επιπλέον χρήμα και να προσποιηθούν ότι πληρώνουν προσωρινά κάποιες από τις υποχρεώσεις τους (και να μειώσουν με μια υποτίμηση το χρέος τους), με αντίτιμο όμως -μεσοπρόθεσμα- την κατάρρευση του νομίσματος τους και την εκτόξευση του πληθωρισμού.
Χρωστάμε και της Μιχαλούς
Συμπέρασμα, «χρωστάμε και της Μιχαλούς». Μια εκδοχή για την προέλευση της φράσης αναφέρει ότι στα χρόνια του Όθωνα βρισκόταν σε κάποιο σοκάκι του Ναυπλίου η ταβέρνα της Μιχαλούς. Η Μιχαλού ήταν παραδόπιστη και εκμεταλλεύτρια. Είχε περιορισμένη πελατεία, στην οποία έκανε πίστωση για ένα ορισμένο διάστημα, όμως αλίμονο σε όποιον δεν ήταν συνεπής. Μετά την παρέλευση της προθεσμίας, η Μιχαλού ξεφτέλιζε κυριολεκτικά τους άτυχους οφειλέτες της.
Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και κάποιος ευσυνείδητος, ο οποίος αδυνατώντας να βρει χρήματα για να εξοφλήσει τη Μιχαλού, γύριζε μέρα και νύχτα στους δρόμους παραμιλώντας. Και αν κανείς ρωτούσε τους περαστικούς τι έχει αυτός ο άνθρωπος, του απαντούσαν «Αυτός χρωστάει της Μιχαλούς». Μπορεί η εκδοχή αυτή να είναι κατασκευασμένη, να μην ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα, το βέβαιο είναι όμως ότι στη σύγχρονη Ελλάδα "παραμιλάμε" από τα χρέη!
www.nooz.gr
Φόβοι στις αγορές ότι μετά την Ιρλανδία θα ενταχθεί στον μηχανισμό στήριξης και η Πορτογαλία...
Το σχέδιο διάσωσης της Ιρλανδίας ίσως δεν θα αποτρέψει την περαιτέρω εξάπλωση της κρίσης χρέους στην Ευρώπη, με επόμενο θύμα την Πορτογαλία, εκτιμούν πολλοί οικονομολόγοι, καθώς φοβούνται ότι... οι αγορές θα «σπρώξουν» τη χώρα στον μηχανισμό στήριξης ΕΕ-ΔΝΤ, εκτός και αν βρεθεί σύντομα μία γενική λύση που θα μπορεί να βγάλει την Ευρωζώνη από το αδιέξοδο.
NEA
Θα το σκεφτεί η Γκαγκά...
Η Σταματέρη ( "7" , STAR) της έβαλε το βίντεο, όπου ο Άγγελος Πυριόχος την πέρναγε γενεές δεκατέσσερις.
"Ποια Γκαγκάκη; Αυτή δεν έχει ιδέα από μουσική. Είναι μία...
από τις τρεις υπευθύνους για την κατάντια του ελληνικού τραγουδιού" .
Η Γκαγκάκη το 'παιξε πολιτισμένη. Ξίνισε τα μούτρα της και είπε στη Σταματέρη πως θα τα σκεφτεί αυτά που λέει ο Πυριόχος.
Ακόμη δεν το 'χει κάνει; ...
"Ποια Γκαγκάκη; Αυτή δεν έχει ιδέα από μουσική. Είναι μία...
από τις τρεις υπευθύνους για την κατάντια του ελληνικού τραγουδιού" .
Η Γκαγκάκη το 'παιξε πολιτισμένη. Ξίνισε τα μούτρα της και είπε στη Σταματέρη πως θα τα σκεφτεί αυτά που λέει ο Πυριόχος.
Ακόμη δεν το 'χει κάνει; ...
Ο παρουσιαστής είναι γυμνός...
Οι κυκλοφορίες των κυριακάτικων εφημερίδων...
Χωρίς εκπλήξεις και αυτή την εβδομάδα οι κυκλοφορίες των κυριακάτικων εφημερίδων με χαμηλές όμως πωλήσεις στο σύνολό τους. Για άλλη μια Κυριακή λοιπόν προηγείται η...
«Καθημερινή» με τον Μάνο Χατζιδάκι πουλώντας 155.000 φύλλα, ενώ στην δεύτερη θέση βρίσκεται το «Θέμα», αλλά και το «Βήμα» με 122.000. Ακολουθούν το «Έθνος» με 108.000, η «Ελευθεροτυπία» με 87.000, η «Real news» με 71.000, ο «Ελεύθερος Τύπος» με 47.000 και το «Veto» με 8.000 φύλλα.
enimerosi24.gr
«Καθημερινή» με τον Μάνο Χατζιδάκι πουλώντας 155.000 φύλλα, ενώ στην δεύτερη θέση βρίσκεται το «Θέμα», αλλά και το «Βήμα» με 122.000. Ακολουθούν το «Έθνος» με 108.000, η «Ελευθεροτυπία» με 87.000, η «Real news» με 71.000, ο «Ελεύθερος Τύπος» με 47.000 και το «Veto» με 8.000 φύλλα.
enimerosi24.gr
Το φάρμακο της τρόικας... σκοτώνει...
Το άρθρο της Λούκας Κατσέλη στο ΒΗΜΑ, που προκάλεσε την οργή των Τροϊκανών και αναταραχή στη κυβέρνηση...
Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία είναι, αναμφισβήτητα, το σοβαρό έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Ελλειμμα που διαχρονικά καθρεφτίζεται στις χαμηλές εξαγωγικές επιδόσεις της χώρας, στη μεγάλη εισαγωγική διείσδυση, στη μειωμένη παραγωγικότητα των συντελεστών παραγωγής. Η ανάκτηση της...
ανταγωνιστικότητας αποτελεί επομένως βασική προτεραιότητα της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Για αυτό τον λόγο τα περισσότερα διαρθρωτικά μέτρα που έχουν συμπεριληφθεί στο μνημόνιο, με πρόταση της ίδιας της κυβέρνησης, αποτελούν θεσμικές παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην άρση στρεβλώσεων στη λειτουργία του δημόσιου τομέα, αλλά και των ίδιων των αγορών για μείωση του συνολικού κόστους παραγωγής και βελτίωση της συνολικής παραγωγικότητας της οικονομίας. Οσον αφορά τη λειτουργία της αγοράς εργασίας όλα τα στοιχεία τα οποία χρησιμοποιούν οι αναλυτές δείχνουν ότι η χώρα μας υστερεί ως προς την ανταγωνιστικότητα σχετικά με τις άλλες χώρες ακόμη και με όρους συνολικού κόστους εργασίας. Το εργατικό κόστος δηλαδή εμφανίζεται να έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια πιο γρήγορα σε σχέση με άλλες χώρες από τη μέση παραγωγικότητα της εργασίας. Τα στοιχεία αυτά οδηγούν πολλούς αναλυτές, ιδιαίτερα αυτούς που έχουν κατά νου τον τρόπο λειτουργίας των αγορών εργασίας σε βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες, στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται περικοπή μισθών στον ιδιωτικό τομέα και αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία της αγοράς εργασίας, όπως, μεταξύ άλλων, αλλαγές στο καθεστώς των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ώστε να ανακτηθεί η χαμένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Για να προτείνει όμως κάποιος το σωστό φάρμακο και τη δοσολογία της θεραπείας χρειάζεται πρώτα να κάνει σωστή διάγνωση. Οπως έχει αποδειχθεί συχνά, η χορήγηση λάθος φαρμάκου μπορεί να αποβεί μοιραία.
Αν εξετάσει κάποιος προσεκτικά τα στοιχεία για την αγορά εργασίας θα διαπιστώσει ότι το συνολικό κόστος εργασίας είναι περίπου διπλάσιο του καθαρού μισθού που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι. Η μειωμένη, επομένως, ανταγωνιστικότητα δεν οφείλεται ούτε στο επίπεδο μισθών του ιδιωτικού τομέα, που είναι σχετικά χαμηλό, ούτε βέβαια στο καθεστώς των συλλογικών διαπραγματεύσεων που είναι απαλλαγμένο από κάθε κρατική παρέμβαση, όπως ισχύει σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Οπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, είναι, αντίθετα, αποτέλεσμα κυρίως του υψηλού μη μισθολογικού κόστους εργασίας, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται το υψηλό φορολογικό βάρος και η σημαντική επιβάρυνση εργαζομένων και κυρίως εργοδοτών από τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα είναι μέσα στην πρώτη δεκάδα των πιο ακριβών χωρών του ΟΟΣΑ με βάση το μη μισθολογικό κόστος εργασίας, με ποσοστό που φτάνει το 41,5% του κόστους εργασίας (πίνακας 1). Σε αυτό το βάρος πρέπει να προστεθεί το κόστος της απερίγραπτης γραφειοκρατίας σχετικά με την αδειοδότηση και λειτουργία των επιχειρήσεων και τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, το ονομαζόμενο δηλαδή διοικητικό βάρος, καθώς και το κόστος που προκύπτει από τη χαμηλή κινητικότητα εργαζομένων και την αναντιστοιχία δεξιοτήτων μεταξύ ζήτησης και προσφοράς εργασίας. Αν σε αυτά προσθέσει κανείς και το γεγονός ότι μέχρι πρόσφατα οι μεγάλες επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των μισθών στις μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα και το σύστημα διαιτησίας έδινε μονομερή πρωτοβουλία κινήσεων στην εργατική πλευρά, τότε μπορεί να κατανοήσει την αρνητική εξέλιξη της μισθολογικής ανταγωνιστικότητας.
Το πρόβλημα επομένως δεν είναι ότι οι εργαζόμενοι στη χώρα μας, που στη μεγάλη πλειονότητά τους απασχολούνται στις υπηρεσίες και σε πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις, απολαμβάνουν υψηλούς μισθούς, αλλά ότι οι εργοδότες αντιμετωπίζουν, για πολλούς άλλους λόγους, υψηλό κόστος στη λειτουργία των επιχειρήσεών τους. Ετσι εξηγείται και το παράδοξο για πολλούς να μην πέφτουν οι τιμές των προϊόντων όταν μειώνεται η ζήτηση. Οταν το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων είναι ιδιαίτερα υψηλό, οι χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που λειτουργούν στη χώρα μας δεν μειώνουν τις τιμές των προϊόντων και οποιαδήποτε περαιτέρω επιβάρυνση αυτών των επιχειρήσεων, π.χ. μέσω αύξησης της φορολογίας, ιδιαίτερα σε συνθήκες ύφεσης, η ακόμα και πάταξης της φοροδιαφυγής, μεταφράζεται αρχικά μεν σε αύξηση των τιμών και μετά σε λουκέτο.
Για τον λόγο αυτό προτεραιότητα της πολιτικής αποτελεί να είναι η μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας και η άρση των ακαμψιών ώστε να μειωθεί το κόστος εργασίας των επιχειρήσεων και να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας.
Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε σημαντικές πρωτοβουλίες. Η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών μέσα από τα προγράμματα του ΟΑΕΔ για τη διατήρηση θέσεων εργασίας έχει ήδη αποδώσει καρπούς. Ρυθμίσεις για την απασχόληση των νέων, τη δυνατότητα της εκ περιτροπής εργασίας και τη διεύρυνση της μερικής απασχόλησης αποτελούν παρεμβάσεις προς την ίδια κατεύθυνση.
Η δυνατότητα απόκλισης των επιχειρησιακών συμβάσεων από τις κλαδικές συμβάσεις που αποτελεί ήδη νόμο του κράτους από τον Μάιο του 2010 (Ν. 3845/2010) συνιστά μια πρόσθετη ρύθμιση διασφάλισης ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Η συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις εβδομάδες με τους κοινωνικούς εταίρους, αλλά και με τους εκπρόσωπους των ΕΕ- ΕΚΤΔΝΤ, επικεντρώνεται στον τρόπο εφαρμογής της διάταξης αυτής. Η δυνατότητα απόκλισης επιτρέπει στις επιχειρήσεις να προσαρμόζουν αποτελεσματικότερα τους όρους εργασίας σύμφωνα με τις συνθήκες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, προσφέρει διέξοδο στην παραγωγική ανασυγκρότηση μιας επιχείρησης και στην προστασία των θέσεων εργασίας. Η δυνατότητα αυτή, ακόμα και για μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν τη μεγάλη πλειονότητα στη χώρα μας, μπορεί να αποδειχθεί, στη σημερινή οικονομική συγκυρία, σωτήρια για την αποφυγή λουκέτων στην αγορά που θα άφηναν στον δρόμο χιλιάδες εργαζομένους.
Μια γενικευμένη, όμως, άκριτη και χωρίς περιορισμούς δυνατότητα απόκλισης των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών όχι μόνο δεν θα βελτίωνε τη θέση των επιχειρήσεων από πλευράς κόστους εργασίας, αλλά θα δημιουργούσε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ τους. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε εκτεταμένη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα με περαιτέρω αρνητικές επιπτώσεις στον τζίρο της αγοράς και στην οικονομική δραστηριότητα. Θα επέφερε τον αργό θάνατο του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε εθνικό και κλαδικό επίπεδο, που η εμπειρία στη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια έχει αποδείξει ότι έχει δράσει ευεργετικά, διατηρώντας την κοινωνική συναίνεση και την εργασιακή ειρήνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σύναψη Εθνικής Συλλογικής Εργασίας μεταξύ της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών ενώσεων το καλοκαίρι, αναδεικνύοντας το υψηλό επίπεδο ωριμότητας των κοινωνικών εταίρων σε μια κρίσιμη για τη χώρα περίοδο ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Το ζητούμενο είναι πώς διασφαλίζουμε αποτελεσματικό πλαίσιο για την ελεγχόμενη απόκλιση των επιχειρησιακών συμβάσεων από τις κλαδικές. Πώς προωθούμε «έξυπνες» μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας,έτσι ώστε οι νέου τύπου επιχειρησιακές συμβάσεις να συνυπάρχουν αρμονικά και συμπληρωματικά με το πλαίσιο που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας,σε κλαδικό και εθνικό επίπεδο.Χωρίς να τις καταστρατηγούν ή να τις ακυρώνουν.Με διαδικασίες τέτοιες που θα εγγυώνται τη διαφάνεια, τη νομική κατοχύρωση των ίδιων των επιχειρήσεων έπειτα από τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων.
Το ζητούμενο πάνω απ΄ όλα είναι να προχωρήσουμε αποτελεσματικά σε όλες εκείνες τις αλλαγές που βελτιώνουν την άσκηση της επιχειρηματικότητας, που ενισχύουν την παραγωγικότητα, που μειώνουν το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων,που προωθούν την αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης της χώρας.Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με εξασφάλιση της εργασιακής ειρήνης και εδραίωση μιας κουλτούρας διαλόγου και συνευθύνης εργοδοτών και εργαζομένων. Η επίτευξη ευρύτερων συναινέσεων αποτελεί δημόσιο αγαθό.Δημόσιο αγαθό που πρέπει να διαφυλαχθεί και να ενισχυθεί.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία είναι, αναμφισβήτητα, το σοβαρό έλλειμμα ανταγωνιστικότητας. Ελλειμμα που διαχρονικά καθρεφτίζεται στις χαμηλές εξαγωγικές επιδόσεις της χώρας, στη μεγάλη εισαγωγική διείσδυση, στη μειωμένη παραγωγικότητα των συντελεστών παραγωγής. Η ανάκτηση της...
ανταγωνιστικότητας αποτελεί επομένως βασική προτεραιότητα της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης. Για αυτό τον λόγο τα περισσότερα διαρθρωτικά μέτρα που έχουν συμπεριληφθεί στο μνημόνιο, με πρόταση της ίδιας της κυβέρνησης, αποτελούν θεσμικές παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην άρση στρεβλώσεων στη λειτουργία του δημόσιου τομέα, αλλά και των ίδιων των αγορών για μείωση του συνολικού κόστους παραγωγής και βελτίωση της συνολικής παραγωγικότητας της οικονομίας. Οσον αφορά τη λειτουργία της αγοράς εργασίας όλα τα στοιχεία τα οποία χρησιμοποιούν οι αναλυτές δείχνουν ότι η χώρα μας υστερεί ως προς την ανταγωνιστικότητα σχετικά με τις άλλες χώρες ακόμη και με όρους συνολικού κόστους εργασίας. Το εργατικό κόστος δηλαδή εμφανίζεται να έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια πιο γρήγορα σε σχέση με άλλες χώρες από τη μέση παραγωγικότητα της εργασίας. Τα στοιχεία αυτά οδηγούν πολλούς αναλυτές, ιδιαίτερα αυτούς που έχουν κατά νου τον τρόπο λειτουργίας των αγορών εργασίας σε βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες, στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται περικοπή μισθών στον ιδιωτικό τομέα και αλλαγή του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία της αγοράς εργασίας, όπως, μεταξύ άλλων, αλλαγές στο καθεστώς των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ώστε να ανακτηθεί η χαμένη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Για να προτείνει όμως κάποιος το σωστό φάρμακο και τη δοσολογία της θεραπείας χρειάζεται πρώτα να κάνει σωστή διάγνωση. Οπως έχει αποδειχθεί συχνά, η χορήγηση λάθος φαρμάκου μπορεί να αποβεί μοιραία.
Αν εξετάσει κάποιος προσεκτικά τα στοιχεία για την αγορά εργασίας θα διαπιστώσει ότι το συνολικό κόστος εργασίας είναι περίπου διπλάσιο του καθαρού μισθού που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι. Η μειωμένη, επομένως, ανταγωνιστικότητα δεν οφείλεται ούτε στο επίπεδο μισθών του ιδιωτικού τομέα, που είναι σχετικά χαμηλό, ούτε βέβαια στο καθεστώς των συλλογικών διαπραγματεύσεων που είναι απαλλαγμένο από κάθε κρατική παρέμβαση, όπως ισχύει σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Οπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, είναι, αντίθετα, αποτέλεσμα κυρίως του υψηλού μη μισθολογικού κόστους εργασίας, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται το υψηλό φορολογικό βάρος και η σημαντική επιβάρυνση εργαζομένων και κυρίως εργοδοτών από τις εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ελλάδα είναι μέσα στην πρώτη δεκάδα των πιο ακριβών χωρών του ΟΟΣΑ με βάση το μη μισθολογικό κόστος εργασίας, με ποσοστό που φτάνει το 41,5% του κόστους εργασίας (πίνακας 1). Σε αυτό το βάρος πρέπει να προστεθεί το κόστος της απερίγραπτης γραφειοκρατίας σχετικά με την αδειοδότηση και λειτουργία των επιχειρήσεων και τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού, το ονομαζόμενο δηλαδή διοικητικό βάρος, καθώς και το κόστος που προκύπτει από τη χαμηλή κινητικότητα εργαζομένων και την αναντιστοιχία δεξιοτήτων μεταξύ ζήτησης και προσφοράς εργασίας. Αν σε αυτά προσθέσει κανείς και το γεγονός ότι μέχρι πρόσφατα οι μεγάλες επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των μισθών στις μεγάλες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα και το σύστημα διαιτησίας έδινε μονομερή πρωτοβουλία κινήσεων στην εργατική πλευρά, τότε μπορεί να κατανοήσει την αρνητική εξέλιξη της μισθολογικής ανταγωνιστικότητας.
Το πρόβλημα επομένως δεν είναι ότι οι εργαζόμενοι στη χώρα μας, που στη μεγάλη πλειονότητά τους απασχολούνται στις υπηρεσίες και σε πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις, απολαμβάνουν υψηλούς μισθούς, αλλά ότι οι εργοδότες αντιμετωπίζουν, για πολλούς άλλους λόγους, υψηλό κόστος στη λειτουργία των επιχειρήσεών τους. Ετσι εξηγείται και το παράδοξο για πολλούς να μην πέφτουν οι τιμές των προϊόντων όταν μειώνεται η ζήτηση. Οταν το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων είναι ιδιαίτερα υψηλό, οι χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που λειτουργούν στη χώρα μας δεν μειώνουν τις τιμές των προϊόντων και οποιαδήποτε περαιτέρω επιβάρυνση αυτών των επιχειρήσεων, π.χ. μέσω αύξησης της φορολογίας, ιδιαίτερα σε συνθήκες ύφεσης, η ακόμα και πάταξης της φοροδιαφυγής, μεταφράζεται αρχικά μεν σε αύξηση των τιμών και μετά σε λουκέτο.
Για τον λόγο αυτό προτεραιότητα της πολιτικής αποτελεί να είναι η μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας και η άρση των ακαμψιών ώστε να μειωθεί το κόστος εργασίας των επιχειρήσεων και να διασφαλιστούν οι θέσεις εργασίας.
Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε σημαντικές πρωτοβουλίες. Η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών μέσα από τα προγράμματα του ΟΑΕΔ για τη διατήρηση θέσεων εργασίας έχει ήδη αποδώσει καρπούς. Ρυθμίσεις για την απασχόληση των νέων, τη δυνατότητα της εκ περιτροπής εργασίας και τη διεύρυνση της μερικής απασχόλησης αποτελούν παρεμβάσεις προς την ίδια κατεύθυνση.
Η δυνατότητα απόκλισης των επιχειρησιακών συμβάσεων από τις κλαδικές συμβάσεις που αποτελεί ήδη νόμο του κράτους από τον Μάιο του 2010 (Ν. 3845/2010) συνιστά μια πρόσθετη ρύθμιση διασφάλισης ευελιξίας στην αγορά εργασίας. Η συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις εβδομάδες με τους κοινωνικούς εταίρους, αλλά και με τους εκπρόσωπους των ΕΕ- ΕΚΤΔΝΤ, επικεντρώνεται στον τρόπο εφαρμογής της διάταξης αυτής. Η δυνατότητα απόκλισης επιτρέπει στις επιχειρήσεις να προσαρμόζουν αποτελεσματικότερα τους όρους εργασίας σύμφωνα με τις συνθήκες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, προσφέρει διέξοδο στην παραγωγική ανασυγκρότηση μιας επιχείρησης και στην προστασία των θέσεων εργασίας. Η δυνατότητα αυτή, ακόμα και για μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν τη μεγάλη πλειονότητα στη χώρα μας, μπορεί να αποδειχθεί, στη σημερινή οικονομική συγκυρία, σωτήρια για την αποφυγή λουκέτων στην αγορά που θα άφηναν στον δρόμο χιλιάδες εργαζομένους.
Μια γενικευμένη, όμως, άκριτη και χωρίς περιορισμούς δυνατότητα απόκλισης των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών όχι μόνο δεν θα βελτίωνε τη θέση των επιχειρήσεων από πλευράς κόστους εργασίας, αλλά θα δημιουργούσε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ τους. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε εκτεταμένη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα με περαιτέρω αρνητικές επιπτώσεις στον τζίρο της αγοράς και στην οικονομική δραστηριότητα. Θα επέφερε τον αργό θάνατο του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε εθνικό και κλαδικό επίπεδο, που η εμπειρία στη χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια έχει αποδείξει ότι έχει δράσει ευεργετικά, διατηρώντας την κοινωνική συναίνεση και την εργασιακή ειρήνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σύναψη Εθνικής Συλλογικής Εργασίας μεταξύ της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών ενώσεων το καλοκαίρι, αναδεικνύοντας το υψηλό επίπεδο ωριμότητας των κοινωνικών εταίρων σε μια κρίσιμη για τη χώρα περίοδο ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Το ζητούμενο είναι πώς διασφαλίζουμε αποτελεσματικό πλαίσιο για την ελεγχόμενη απόκλιση των επιχειρησιακών συμβάσεων από τις κλαδικές. Πώς προωθούμε «έξυπνες» μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας,έτσι ώστε οι νέου τύπου επιχειρησιακές συμβάσεις να συνυπάρχουν αρμονικά και συμπληρωματικά με το πλαίσιο που προβλέπουν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας,σε κλαδικό και εθνικό επίπεδο.Χωρίς να τις καταστρατηγούν ή να τις ακυρώνουν.Με διαδικασίες τέτοιες που θα εγγυώνται τη διαφάνεια, τη νομική κατοχύρωση των ίδιων των επιχειρήσεων έπειτα από τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων.
Το ζητούμενο πάνω απ΄ όλα είναι να προχωρήσουμε αποτελεσματικά σε όλες εκείνες τις αλλαγές που βελτιώνουν την άσκηση της επιχειρηματικότητας, που ενισχύουν την παραγωγικότητα, που μειώνουν το κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεων,που προωθούν την αναδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης της χώρας.Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με εξασφάλιση της εργασιακής ειρήνης και εδραίωση μιας κουλτούρας διαλόγου και συνευθύνης εργοδοτών και εργαζομένων. Η επίτευξη ευρύτερων συναινέσεων αποτελεί δημόσιο αγαθό.Δημόσιο αγαθό που πρέπει να διαφυλαχθεί και να ενισχυθεί.
ΤΟ ΒΗΜΑ
21.11.10
Άνοιξε ο Όλυμπος και την κατάπιε...
Συγκινητικές προσπάθειες καταβάλλονται στη Λάρισα από φορείς της πόλης αλλά κυρίως και από την Αστυνομική Διεύθυνση που έχει επωμιστεί το βάρος της εξαφάνισης της Γαλλίδας περιβαντολόγου [Επ] CHAUBAROUX (ον) CELINE του JACQUES που χάθηκε στις χιονισμένες καταπαχτές του Ολύμπου. Στις...
20 Οκτωβρίου και μετά από γραπτό αίτημα του Γαλλικού Γενικού Προξενείου Θεσσαλονίκης, η Αστυνομική Διεύθυνση Λάρισας εκδήλωσε εκτεταμένες αναζητήσεις για τον εντοπισμό της 38χρονης βάσει καταρτισθέντος επιχειρησιακού σχεδίου. Οι έρευνες ξεκίνησαν υπό την εποπτεία του Ταξίαρχου της ΕΛ.ΑΣ Βασίλη Χαλάτση, άμεσα με την συνδρομή επίγειων και εναέριων μέσων και κορυφώθηκαν την 13-11-2010, ημέρα κατά την οποία οι καιρικές συνθήκες επέτρεψαν την φωτογράφιση – βιντεοσκόπηση όλων των δυσπρόσιτων περιοχών (χαράδρες – γκρεμοί) του Ολύμπου, στις οποίες δεν μπόρεσαν να προσεγγίσουν οι επίγειες δυνάμεις. Παρά τα πρώτα χαμόγελα αισιοδοξίας όμως δεν βρέθηκε κανένα ίχνος της. Το συλλεχθέν φωτογραφικό υλικό ωστόσο εξετάζεται από το Τμήμα Εγκληματολογικών Ερευνών Λάρισας. Η περιβαντολόγος ήρθε μόνη της στην Ελλάδα για να εξερευνήσει το θρυλικό βουνό. Σε ενοικιαζόμενα δωμάτια ορεινού χωριού όπου και διέμενε ξεκίνησε γεμάτη πάθος την πεζοπορία και παρά τις επιφυλάξεις των ντόπιων για τις χιονισμένες βουνοκορφές. Στις αναζητήσεις – έρευνες έλαβαν μέρος, ελικόπτερο SUPER PUMA της Πολεμικής Αεροπορίας, αεροσκάφος CESNA της Αερολέσχης Λάρισας, Αστυνομικοί, Πυροσβέστες της Ε.Μ.Α.Κ., Στρατιωτικοί, η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης, Ορειβατικοί Σύλλογοι και η Λέσχη Εφέδρων Καταδρομέων Λάρισας. Σ’ αυτές καθημερινά συμμετείχαν από τριάντα (30) έως εκατό (100) και πλέον άτομα. Ανάλογες ενέργειες ζητήθηκαν και εκδηλώθηκαν και από την πλευρά της Αστυνομικής Διεύθυνσης Πιερίας. Από την Αστυνομική Διεύθυνση Λάρισας τελούσαν σε διαρκή ενημέρωση για την εξέλιξη – πορεία των ερευνών τόσο το Γαλλικό Προξενείο Θεσσαλονίκης όσο και οι οικείοι της εξαφανισθείσας (πατέρας – αδερφός). Όμως, παρά τις επιχειρηθείσες προσπάθειες τόσο από τις επίγειες όσο και από τις εναέριες δυνάμεις, αυτές μέχρι στιγμής δεν είχαν θετικό αποτέλεσμα. Πλην όμως θα συνεχισθούν ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Με έγγραφό του, το Γενικό Γαλλικό Προξενείο Θεσσαλονίκης, εξέφρασε τις ευχαριστίες τόσο των Γαλλικών Αρχών όσο και της οικογένειας της εξαφανισθείσας προς τις Ελληνικές Αρχές και τους φορείς που έλαβαν μέρος στις έρευνες.
crimesonair.blogspot.com
20 Οκτωβρίου και μετά από γραπτό αίτημα του Γαλλικού Γενικού Προξενείου Θεσσαλονίκης, η Αστυνομική Διεύθυνση Λάρισας εκδήλωσε εκτεταμένες αναζητήσεις για τον εντοπισμό της 38χρονης βάσει καταρτισθέντος επιχειρησιακού σχεδίου. Οι έρευνες ξεκίνησαν υπό την εποπτεία του Ταξίαρχου της ΕΛ.ΑΣ Βασίλη Χαλάτση, άμεσα με την συνδρομή επίγειων και εναέριων μέσων και κορυφώθηκαν την 13-11-2010, ημέρα κατά την οποία οι καιρικές συνθήκες επέτρεψαν την φωτογράφιση – βιντεοσκόπηση όλων των δυσπρόσιτων περιοχών (χαράδρες – γκρεμοί) του Ολύμπου, στις οποίες δεν μπόρεσαν να προσεγγίσουν οι επίγειες δυνάμεις. Παρά τα πρώτα χαμόγελα αισιοδοξίας όμως δεν βρέθηκε κανένα ίχνος της. Το συλλεχθέν φωτογραφικό υλικό ωστόσο εξετάζεται από το Τμήμα Εγκληματολογικών Ερευνών Λάρισας. Η περιβαντολόγος ήρθε μόνη της στην Ελλάδα για να εξερευνήσει το θρυλικό βουνό. Σε ενοικιαζόμενα δωμάτια ορεινού χωριού όπου και διέμενε ξεκίνησε γεμάτη πάθος την πεζοπορία και παρά τις επιφυλάξεις των ντόπιων για τις χιονισμένες βουνοκορφές. Στις αναζητήσεις – έρευνες έλαβαν μέρος, ελικόπτερο SUPER PUMA της Πολεμικής Αεροπορίας, αεροσκάφος CESNA της Αερολέσχης Λάρισας, Αστυνομικοί, Πυροσβέστες της Ε.Μ.Α.Κ., Στρατιωτικοί, η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης, Ορειβατικοί Σύλλογοι και η Λέσχη Εφέδρων Καταδρομέων Λάρισας. Σ’ αυτές καθημερινά συμμετείχαν από τριάντα (30) έως εκατό (100) και πλέον άτομα. Ανάλογες ενέργειες ζητήθηκαν και εκδηλώθηκαν και από την πλευρά της Αστυνομικής Διεύθυνσης Πιερίας. Από την Αστυνομική Διεύθυνση Λάρισας τελούσαν σε διαρκή ενημέρωση για την εξέλιξη – πορεία των ερευνών τόσο το Γαλλικό Προξενείο Θεσσαλονίκης όσο και οι οικείοι της εξαφανισθείσας (πατέρας – αδερφός). Όμως, παρά τις επιχειρηθείσες προσπάθειες τόσο από τις επίγειες όσο και από τις εναέριες δυνάμεις, αυτές μέχρι στιγμής δεν είχαν θετικό αποτέλεσμα. Πλην όμως θα συνεχισθούν ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες. Με έγγραφό του, το Γενικό Γαλλικό Προξενείο Θεσσαλονίκης, εξέφρασε τις ευχαριστίες τόσο των Γαλλικών Αρχών όσο και της οικογένειας της εξαφανισθείσας προς τις Ελληνικές Αρχές και τους φορείς που έλαβαν μέρος στις έρευνες.
crimesonair.blogspot.com
Παλαιό ή Νέο; ...
Που 'σαι ρε απατεώνα (Κορκολή) ; ...
Χωρίς λάμψη...
Γράφει η Ζωζώ Νταλμάς
Σίγουρα δεν ήταν αυτό που είχε ονειρευτεί. Υποτονική, χωρίς λάμψη. Το ντύσιμό της λιτό. Συντηρητικό, ίσως το πιο κακό που έχουμε δει τελευταία. Πάνω της δεν είχε ούτε ένα κόσμημα, για να μην προκαλέσει στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε.
Όλα αυτά, όμως, έβγαζαν μια κακογουστιά. Αλλά...
το πιο σημαντικό απ' όλα ήταν ότι η γυναίκα δεν έλαμπε. Δεν ήταν ευχαριστημένη. Φαινόταν στο πρόσωπό της.
δεν είχε δίπλα της κανένα-απ' αυτούς που ίσως περίμενε. Καμιά έκπληξη. Κι απ' αυτούς που είχαν πάει-Σοφία Καλατζάκου, Καλός, Μαρκογιαννάκης, Κιλτίδης κλπ. -δεν ανέβηκε κανείς στο βήμα, κοντά της. Η Ντόρα αυτή την ημέρα τη φανταζόταν αλλιώς. Και 'μεις...
Σίγουρα δεν ήταν αυτό που είχε ονειρευτεί. Υποτονική, χωρίς λάμψη. Το ντύσιμό της λιτό. Συντηρητικό, ίσως το πιο κακό που έχουμε δει τελευταία. Πάνω της δεν είχε ούτε ένα κόσμημα, για να μην προκαλέσει στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε.
Όλα αυτά, όμως, έβγαζαν μια κακογουστιά. Αλλά...
το πιο σημαντικό απ' όλα ήταν ότι η γυναίκα δεν έλαμπε. Δεν ήταν ευχαριστημένη. Φαινόταν στο πρόσωπό της.
δεν είχε δίπλα της κανένα-απ' αυτούς που ίσως περίμενε. Καμιά έκπληξη. Κι απ' αυτούς που είχαν πάει-Σοφία Καλατζάκου, Καλός, Μαρκογιαννάκης, Κιλτίδης κλπ. -δεν ανέβηκε κανείς στο βήμα, κοντά της. Η Ντόρα αυτή την ημέρα τη φανταζόταν αλλιώς. Και 'μεις...
Πακέτο, αλά ελληνικά...
Ίσως και απόψε η απόφαση για την ένταξη της Ιρλανδίας στο μηχανισμό οικονομικής στήριξης, που θα 'ναι όμοιος με τον ελληνικό. Είμαστε λίγα λεπτά πριν πέσει ο πυροβολισμός, είπε...
χαρακτηριστικά ο ανταποκριτής του MEGA στις Βρυξέλλες, Μανώλης Σπινθουράκης.
Εμείς, λόγω του ότι ήδη βρισκόμαστε στο δίχτυ Ε.Ε. - ΔΝΤ, δε θα συνδράμομε οικονομικά την Ιρλανδία. Αλλά κι αυτή θα σταματήσει να καταθέτει υπέρ μας το ποσοστό που της αναλογεί. Αυτό, όμως, είναι πολύ μικρό και θα το επωμιστούν οι άλλες χώρες της κοινότητας...
χαρακτηριστικά ο ανταποκριτής του MEGA στις Βρυξέλλες, Μανώλης Σπινθουράκης.
Εμείς, λόγω του ότι ήδη βρισκόμαστε στο δίχτυ Ε.Ε. - ΔΝΤ, δε θα συνδράμομε οικονομικά την Ιρλανδία. Αλλά κι αυτή θα σταματήσει να καταθέτει υπέρ μας το ποσοστό που της αναλογεί. Αυτό, όμως, είναι πολύ μικρό και θα το επωμιστούν οι άλλες χώρες της κοινότητας...
Τηλεφωνική επικοινωνία Παπανδρέου-Κατσέλη...
Την "τρώει" από την κυβέρνηση; ...
Ξαφνικά, ο Παπανδρέου, ενοχλημένος πήρε την Κατσέλη στο τηλέφωνο. Οι Τροϊκανοί διάβασαν σήμερα το άρθρο της στο ΒΗΜΑ και την κάρφωσαν στο...
Μαξίμου.
Οι απόψεις της υπουργού Εργασίας για τις συλλογικές συμβάσεις τους δυσαρέστησαν. Ο Παπανδρέου, μόλις έλαβε το μήνυμα, την πήρε τηλέφωνο.
Το θέμα, όμως, είναι αν θα περιοριστεί στις συστάσεις ή θα προχωρήσει στην αποπομπή της.
Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που η Κατσέλη δημιουργεί εστίες αναταραχής με τις απόψεις της, αλλά και την κόντρα της με τον Παπακωνσταντίνου στην κυβέρνηση...
Ξαφνικά, ο Παπανδρέου, ενοχλημένος πήρε την Κατσέλη στο τηλέφωνο. Οι Τροϊκανοί διάβασαν σήμερα το άρθρο της στο ΒΗΜΑ και την κάρφωσαν στο...
Μαξίμου.
Οι απόψεις της υπουργού Εργασίας για τις συλλογικές συμβάσεις τους δυσαρέστησαν. Ο Παπανδρέου, μόλις έλαβε το μήνυμα, την πήρε τηλέφωνο.
Το θέμα, όμως, είναι αν θα περιοριστεί στις συστάσεις ή θα προχωρήσει στην αποπομπή της.
Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που η Κατσέλη δημιουργεί εστίες αναταραχής με τις απόψεις της, αλλά και την κόντρα της με τον Παπακωνσταντίνου στην κυβέρνηση...
Στη γραμμή ΠΑΣΟΚ η Ντόρα...
Μα τι παλιομοδίτης είναι αυτός ο Αντώνης. Και φυσικά, οι περί αυτόν που ομιλούν την ξύλινη, εποχής Μαυρογιαλούρου, γλώσσα. Ήταν...
σχόλιο αυτό που έκαναν για την παρουσίαση του νέου κόμματος (ΔΗΣΥ) της Ντόρας;
"Στη γραμμή του ΠΑΣΟΚ κινείται" , είπαν. Πέραν του ότι πολιτικά είναι άστοχο και όχι ιδιαιτέρως ευφυές, το 'χουν ξαναπεί δεκάδες φορές (συνοδοιπόρος, δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ, κλπ. ) ...
σχόλιο αυτό που έκαναν για την παρουσίαση του νέου κόμματος (ΔΗΣΥ) της Ντόρας;
"Στη γραμμή του ΠΑΣΟΚ κινείται" , είπαν. Πέραν του ότι πολιτικά είναι άστοχο και όχι ιδιαιτέρως ευφυές, το 'χουν ξαναπεί δεκάδες φορές (συνοδοιπόρος, δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ, κλπ. ) ...
Βεδουϊνος, κατά Γκαγκάκη, ο Λεβέντης...
Μα πως τα λέει έτσι... Λεβέντικα η Γκαγκάκη. Αφού εξέφρασε την-υποκριτική-βαθιά της θλίψη και οδύνη για την παραίτηση του Γιώργου Λεβέντη (στην εκπομπή της Σταματέρη στο STAR) , πέταξε και το τούβλο της.
"Του Γιώργου του...
έχει γίνει μια σπουδαία πρόταση καριέρας στο εξωτερικό, που συνδυάζει την τηλεόραση με τη μουσική. Άλλωστε ο Γιώργος είναι φύση νομαδική" !
Θα πάρει και την καμήλα μαζί του; ...
"Του Γιώργου του...
έχει γίνει μια σπουδαία πρόταση καριέρας στο εξωτερικό, που συνδυάζει την τηλεόραση με τη μουσική. Άλλωστε ο Γιώργος είναι φύση νομαδική" !
Θα πάρει και την καμήλα μαζί του; ...
Αλλαγή στρατηγικής στη ΝΔ ζητούν Αβραμόπουλος-Δήμας...
Σύμφωνα με πληροφορίες, τη διαφωνία τους για την επιλογή του προέδρου της ΝΔ να επικεντρώσει όλο τον προεκλογικό του λόγο στο μνημόνιο εξέφρασαν σε διαφορετικό χρόνο και οι δύο αντιπρόεδροι του κόμματος κ. Αβραμόπουλος και Δήμας, καταθέτοντας μάλιστα και...
εισηγήσεις για «στροφή» από την αντιμνημονιακή τακτική, προς τον κ. Σαμαρά.
Τα δύο αυτά κορυφαία στελέχη, αν και δεν συμπίπτουν πάντοτε στις εκτιμήσεις τους, αυτή τη φορά κατέθεσαν πανομοιότυπες απόψεις. Ο κ. Αβραμόπουλος, ο οποίος διαχρονικά βρισκόταν πιο κοντά στην Κεντροδεξιά παρά στη λεγόμενη «λαϊκή Δεξιά», ήταν παρά πολύ προσεκτικός στις δημόσιες τοποθετήσεις του κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και δεν ήταν λίγες οι φορές που διαφοροποιήθηκε από την επίσημη «γραμμή» της Ρηγίλλης.
Θεωρεί ότι η ΝΔ είναι ένα κατεξοχήν φιλελεύθερο - ευρωπαϊκό κόμμα και πως η λυσσαλέα επίθεση που εξαπέλυσε το κόμμα του στο μνημόνιο δεν ωφέλησε. Επίσης εκτιμά ότι έφερε σε δύσκολη θέση και τον ίδιο, που διατηρεί στο ακέραιο τις επαφές του στην Ευρώπη, αλλά και τον κ. Σαμαρά στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Ο κ. Δήμας, από την πλευρά του, οποίος έχει αποκομίσει σημαντικές εμπειρίες από τη θητεία του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επέλεξε συνειδητά να μην εμπλακεί στη «μάχη» κατά του μνημονίου. Σύμφωνα δε με ορισμένες πληροφορίες, είχε εγκαίρως επισημάνει ότι αυτή η «γραμμή» δεν θα καταλήξει πουθενά.
parapolitika.gr
εισηγήσεις για «στροφή» από την αντιμνημονιακή τακτική, προς τον κ. Σαμαρά.
Τα δύο αυτά κορυφαία στελέχη, αν και δεν συμπίπτουν πάντοτε στις εκτιμήσεις τους, αυτή τη φορά κατέθεσαν πανομοιότυπες απόψεις. Ο κ. Αβραμόπουλος, ο οποίος διαχρονικά βρισκόταν πιο κοντά στην Κεντροδεξιά παρά στη λεγόμενη «λαϊκή Δεξιά», ήταν παρά πολύ προσεκτικός στις δημόσιες τοποθετήσεις του κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και δεν ήταν λίγες οι φορές που διαφοροποιήθηκε από την επίσημη «γραμμή» της Ρηγίλλης.
Θεωρεί ότι η ΝΔ είναι ένα κατεξοχήν φιλελεύθερο - ευρωπαϊκό κόμμα και πως η λυσσαλέα επίθεση που εξαπέλυσε το κόμμα του στο μνημόνιο δεν ωφέλησε. Επίσης εκτιμά ότι έφερε σε δύσκολη θέση και τον ίδιο, που διατηρεί στο ακέραιο τις επαφές του στην Ευρώπη, αλλά και τον κ. Σαμαρά στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Ο κ. Δήμας, από την πλευρά του, οποίος έχει αποκομίσει σημαντικές εμπειρίες από τη θητεία του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επέλεξε συνειδητά να μην εμπλακεί στη «μάχη» κατά του μνημονίου. Σύμφωνα δε με ορισμένες πληροφορίες, είχε εγκαίρως επισημάνει ότι αυτή η «γραμμή» δεν θα καταλήξει πουθενά.
parapolitika.gr
Ηλίας Ψινάκης «Δεν με ψήφισαν ούτε για πρωθυπουργό ούτε για αυτοκράτορα»...
ΝΙΚΟΣ ΧΑΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
«Κάποιοι είδαν έναν ανάπηρο νέο να τον παίρνουν αγκαλιά, να τον πηγαίνουν στο εκλογικό τμήμα για να ψηφίσει, όπως μου είπαν, Ψινάκη. Αυτό με συγκίνησε...»
«Κάποιοι είδαν έναν ανάπηρο νέο να τον παίρνουν αγκαλιά, να τον πηγαίνουν στο εκλογικό τμήμα για να ψηφίσει, όπως μου είπαν, Ψινάκη. Αυτό με συγκίνησε...»
O κ. Ηλίας Ψινάκης, 53 ετών, παρ΄ ότι ο ίδιος αυτοσαρκάζεται ως «δεινόσαυρος ή ως... γριά», μάνατζερ, πολυταξιδεμένος, με ισχυρότατες καλλιτεχνικές, οικονομικές και πολιτικές γνωριμίες στην Ελλάδα...
και στο εξωτερικό, πρώτος σε σταυρούς δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο της Αθήνας, συγχαίρει σήμερα τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο Αθηναίων κ. Γ.Καμίνη, παρ΄ ότι ο ίδιος εξελέγη με το ψηφοδέλτιο του κ. Ν.Κακλαμάνη . «Για να νικήσει στις εκλογές κάτι άξιζε. Οταν κάποιος νικά, του λες απερίφραστα συγχαρητήρια.Οποιος και να ΄ναι,οφείλουμε όλοι να συγχαρούμε τον κ.Καμίνη», λέει για τον νέο δήμαρχο, τον οποίο όπως βεβαιώνει ούτε καν γνωρίζει. Γνωρίζει όμως, και πολύ καλά μάλιστα, τον ηττημένο των εκλογών, τον κ. Κακλαμάνη, ο οποίος εάν εκλεγόταν δήμαρχος τότε θα άλλαζε τη ζωή μπορεί όχι των Αθηναίων σίγουρα όμως του κ. Ψινάκη: «Σκόπευα να εγκαταστήσω σε ένα γραφείο στο δημαρχείοδύο υπολογιστές, δύο κομπιουτεράδες και έναν εισαγγελέα. Χρειάζεται οπωσδήποτε ένας εισαγγελέας. Οποιος Αθηναίος κατήγγελλε οτιδήποτε θα το διερευνούσε ο εισαγγελέας αμέσως και οι υπεύθυνοι θα λογοδοτούσουν.Δυστυχώς όμως δεν έγινε έτσι,ή μάλλον δεν εξελέγη ο κ. Κακλαμάνης» είπε σε συνομιλία που είχε με «Το Βήμα».
«Σιχαίνομαι τους πολιτικούς»
Ο κ. Ψινάκης στο πολυτελές διαμέρισμά του στο τέρμα της οδού Δημοκρίτου, στο Κολωνάκι, με θέα την Ακρόπολη (μια από τις καλύτερες από οποιοδήποτε άλλο διαμέρισμα στο Κολωνάκι) δεν έχει καμία σχέση με τον Ψινάκη της τηλεόρασης ή τον Ψινάκη-μάνατζερ των καλλιτεχνών. Με προσεγμένο ντύσιμο, καθισμένος αναπαυτικά στον καναπέ του, που βρίσκεται δίπλα σε γλυπτά ελλήνων και ξένων δημιουργών, με καλά ελληνικά, μετρημένος, αποφεύγει όσο μπορεί τις συνηθισμένες τηλεοπτικές φράσεις του, όπως «Είσαι θεά» ή «Μωρή τρελή» που τον έκαναν πανελληνίως γνωστό. Οταν όμως αναφέρεται σε πολιτικούς το ύφος του αλλάζει και φορά ξανά το τηλεοπτικό προσωπείο: «Τους σιχαίνομαι και τους πολιτικούς και την πολιτική. Να το γράψεις σε παρακαλώ ότι όλους τους σιχαίνομαι.Και ξέρεις γιατί;Επειδή έφτασαν τον τόπο στην κατάσταση που βρίσκεται.Επειδή φύτρωσαν ξαφνικά σε υπουργεία, επειδή τους ψήφισαν κάποιοι ή επειδή αφήσαμε να τους ψηφίσουν κάποιοι» .
«Να παραιτηθώ; Δεν σφάξανε...»
Μπορεί να «σιχαίνεται τους πολιτικούς και την πολιτική», ο ίδιος όμως εξετέθη στο 1ο Δημοτικό Διαμέρισμα της Αθήνας. Τι κι αν έχασε ο κ. Κακλαμάνης; Ο κ. Ψινάκης παραμένει δημοτικός σύμβουλος και δεν πρόκειται να παραιτηθεί: «Τι;Να παραιτηθώ;Δεν σφάξανε.Γιατί να παραιτηθώ;Θέλω να προσφέρω στην πατρίδα μου. Ημουν υποψήφιος, έφαγα τόση λάσπη, ορισμένοι με είχανε ξεσκίσει και τώρα να παραιτηθώ;Να κοροϊδέψω όλους αυτούς που με ψήφισαν; Ε, δεν είμαι κανένας αγνώμων ή καμία κότα να προδώσω τόσους που με ψήφισαν...» .
Το πώς θα κάνει αντιπολίτευση στο νέο δημοτικό συμβούλιο δεν φαίνεται να τον απασχολεί. Αν εκλεγόταν ο κ. Κακλαμάνης είχε ένα συγκεκριμένο όραμα: Αυτό με το γραφείο, με τα κομπιούτερ και τον εισαγγελέα ... «Τώρα δεν ξέρω τι θα κάνω» λέει και συμπληρώνει αμέσως: «Θέλω όμως να βοηθήσω».
Θα παραμείνει όμως ένας δημοτικός σύμβουλος, μειοψηφίας, με τόσους σταυρούς που έλαβε χωρίς καν να κάνει προεκλογικό αγώνα, χωρίς όπως λέει ο ίδιος να ξοδέψει ούτε τα μισά απ΄ όσα εδικαιούτο; Ή απλώς η εκλογή του θα αποτελέσει το έναυσμα για να είναι υποψήφιος αυτή τη φορά σε βουλευτικές εκλογές; «Δεν μπορώ να πω τίποτα ακόμα. Βρίσκομαι σε μια ηλικία που δεν μου επιτρέπει να προγραμματίζω σε βάθος χρόνου. Το λέω αυτό γιατί θέλω να είμαι συνεπής με τον εαυτό μου. Αυτό που λέωπάντοτε το κάνω...» σημειώνει με διπλωματικό τρόπο.
«Δεν ασχολούμαι με τις πατσαβούρες»
Και όμως του δόθηκε η ευκαιρία πέρυσι στις βουλευτικές εκλογές να είναι υποψήφιος βουλευτής και στην Α΄ Αθήνας έπειτα από πρόταση που του έκανε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρης: «Μερικοί αντέδρασαν τότε με την υποψηφιότητά μου · αυτοί που τους είχα αποκαλέσει, κάποια στιγμή, “καθαρίστριες της Βέρμαχτ”. Σηκώθηκα και έφυγα. Σιγά που θα καθόμουνα να ασχοληθώ με τις πατσαβούρες» λέει χαμογελώντας.
«Στη θέση της Ντόρας θα έφτιαχνα κόμμα»
Η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη είναι επίσης μια από τους ελάχιστους πολιτικούς που κατονόμασε. Απέφυγε πάντως να σχολιάσει την κίνησή της για ίδρυση νέου κόμματος, αλλά και να προχωρήσει σε οποιαδήποτε κριτική για την πολιτική της δράση και τον έως τώρα πολιτικό της βίο. Είπε όμως: «Εάν ήμουν στη θέση της και εγώ το ίδιο θα έκανα.Θα ίδρυα και εγώ κόμμα. Τι θα έκανε αφού την έδιωξαν από το κόμμα της;Θα έφτιαχνε άλλο κόμμα» είπε, αλλά αμέσως συμπλήρωσε: «Σε προσωπικό επίπεδο η Ντόρα μου έχει φερθεί άψογα.Σε πολιτικό επίπεδοδεν μπορώ να την κρίνω, δεν έχω καθόλου άποψη...».
Αλλωστε ο κ. Ψινάκης δεν εισήλθε στην πολιτική ως δημοτικός σύμβουλος για να κάνει, όπως λέει, υψηλή πολιτική: «Δεν μπήκα στον Δήμο Αθηναίωνούτε με τη βοήθεια κάποιου κόμματοςούτε επειδή δήλωσα κομμουνιστής έστω αριστερός ή δεξιός. Θα μπορούσα να μην έμενα καν στην Ελλάδα, να καθόμουν στις Φιλιππίνες με τους συγγενείς μου που ασχολούνται εκεί με τα ΜΜΕ και μου έλεγαν: “Ελα στη Μανίλα, θα σε κάνουμε πρόεδρο”. Αλλά η Ελλάδα είναι ζωή μου. Εβαλα υποψηφιότητα για να βοηθήσω τη χώρα μου. Τίποτε άλλο. Ετσι κι αλλιώς το έκανα τόσα χρόνια με τόσες γνωριμίες που έχω σε όλον τον κόσμο, τις σχέσεις μου με τα ΜΜΕ, χωρίς να έχω κανέναν θεσμικό ρόλο. Ε,τώρασκέφτηκαότι ήρθε η ώρα να το κάνω και με θεσμικό ρόλο. Δημοτικό σύμβουλο με εξέλεξαν. Δεν με ψήφισαν ούτε για να γίνω υπουργός, ούτε πρωθυπουργός, ούτε αυτοκράτορας. Ε, μα πια, με πρήξανε...».
«Μου έλεγαν να παραιτηθώ»
Αποφασισμένος να συνεχίσει την τηλεοπτική του καριέρα, ο κ. Ψινάκης λέει ότι έκανε την προεκλογική του εκστρατεία αποφεύγοντας τις τηλεοπτικές εμφανίσεις και δίνει συμβουλές στους Ελληνες για την οικονομική κρίση, διαβεβαιώνοντάς τους ότι θα αντέξουν: «Αυτή την αντοχή των Ελλήνων, με όποιες συνθήκες, δεν τη βρήκα πουθενά στον κόσμο» λέει και αναφέρεται στους ανθρώπους που τον ψήφισαν: «Με ψήφισαν περισσότεροι από 9.000
άνθρωποι. Ούτε ένας από αυτούς που με ψήφισε δεν με πήρε τηλέφωνο για να με συγχαρεί. Γνώριζα από το Ιnternet την αγάπη του κόσμου. Αντιθέτως μου ζητήθηκε να παραιτηθώ. Γιατί να παραιτηθώ όμως;».
Ο κ. Ψινάκης δεν είχε έρθει σε επαφή με τους ψηφοφόρους του ούτε καν εκφώνησε προεκλογικό λόγο. Ούτε βεβαίως ξέρει ποιοι τον ψήφισαν: «Απλώς κάποιοι μου είπανε ότι είδαν έναν ανάπηρο νέονα τον παίρνουν αγκαλιά, να τον πηγαίνουν στο εκλογικό τμήμα για να ψηφίσει, όπως μου είπαν, Ψινάκη. Αυτό με συγκίνησε...».
«Ο Ανδρέας μού ξεκλείδωσε τον εγκέφαλο»
Αποφεύγει να κρίνει τους πολιτικούς,αν και πολλοί είναι ή ήταν στο παρελθόν φίλοι του.Αναφέρεται ωστόσο στονΑνδρέα Παπανδρέου τον οποίο,όπως σημειώνει,εκτιμούσε βαθύτατα.O λόγος; Επειδή«μου είχε σώσει κάποτε τη ζωή». Πώς;
ερωτάται.«Μου ξεκλείδωσε ο πρόεδρος τον εγκέφαλο.
Τον συνάντησα τυχαίως σε μια εκδήλωση που έγινε για τη Μελίνα Μερκούρη.Τότε με έβριζαν χυδαία.Δεν είχα συνηθίσει σ΄ αυτή τη συμπεριφορά.Εφτασαν στο σημείο να πουν ότι παντρεύομαι τον Σάκη Ρουβά.Χυδαία με έβριζαν τότεσας λέω.O Παπανδρέου όταν με είδε μου είπε με νόημα:“Πρέπει να ξέρεις ότι ένα σκάνδαλο καλύπτεται μ΄ ένα μεγαλύτερο σκάνδαλο”.
Και τότε μου ξεκλείδωσε το μυαλό.Αρχισα αμέσως να παίρνω μπροστά.
Να παίρνω στροφές.
Να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά» ...
ΤΟ ΒΗΜΑ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)