Ο «µικρός πρωθυπουργός» της Περιφέρειας Αττικής θα κληθεί να διαχειριστεί τους 7.500 τόνους σκουπιδιών που φθάνουν καθηµερινά στον ΧΥΤΑ Φυλής. Το χάος των δηµόσιων νοσοκοµείων. Το γκέτο του ιστορικού κέντρου. Τις επενδύσεις από το......ΕΣΠΑ. Και πολλά άλλα.
Ο Γιάννης Σγουρός διεκδικεί το ύπατο αξίωµα που θέσπισε η µεταρρύθµιση του «Καλλικράτη» για την Αυτοδιοίκηση, όµως στον δρόµο καλείται να απολογηθεί για το Μνηµόνιο...
Στην περιφέρεια όπου κατεβαίνει υποψήφιος ο πρώην πρόεδρος της Οµοσπονδίας Αρσης Βαρών βρίσκεται συγκεντρωµένος σχεδόν ο µισός πληθυσµός της χώρας. Οποιος αναλάβει τη διοίκησή της, για πρώτη φορά ως αιρετός, θα πρέπει να λαµβάνει υπόψη του τις φωνές από τα ευγενή προάστια στα βόρεια της Αθήνας αλλά και τις κραυγές από τα Ανω Λιόσια.
Ο Γιάννης Σγουρός καθυστέρησε να αρχίσει την προεκλογική του καµπάνια. Ωστόσο, τώρα έχει «φορτσάρει». Μέσα σε δύο µόλις µέρες προσπάθησε να δει και να ακούσει όσο το δυνατόν περισσότερα προβλήµατα. Ανέβηκε τρέχοντας τις σκάλες για να φτάσει στον έβδοµο όροφο του «Ιπποκρατείου». Το πρώτο από τα τέσσερα νοσοκοµεία που επισκέφθηκε σε τρεις µόνο ώρες. Πάτησε µε το καφέ του σκαρπίνι πάνω στα λέπια της ψαραγοράς στη Βαρβάκειο. Εισέπνευσε µε τα αθλητικά του πνευµόνια τη δυσωδία της χωµατερής στη Φυλή. Εκανε ένα πέρασµα από το εκλογικό κέντρο του υποψήφιου µε το ΠΑΣΟΚ δηµάρχου Αµαρουσίου, Ηλία Γιαννακάκου, που έκανε εγκαίνια. Ξύπνησε αχάραγα για να είναι στην ιχθυόσκαλα στο Κερατσίνι στις 05.20 της Τετάρτης. Ηπιε καφέ στην αίθουσα συνεδριάσεων του Εµπορικού Συλλόγου Αθηνών, στο ψηλοτάβανο νεοκλασικό στο νούµερο 52 της οδού Μητροπόλεως. Συνάντησε φίλους και ψηφοφόρους σε µπαρ στην Πετρούπολη. Και φυσικά δεν έλειψε από τις συνεδριάσεις στη Νοµαρχία Αθηνών για business as usual.
Ο 56χρονος νυν νοµάρχης Αθηνών µπήκε, όπως ο ίδιος λέει, στην πολιτική «ελέω Βαγγέλη Βενιζέλου». Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου όµως τον επέλεξε ως υποψήφιο περιφερειάρχη και µάλιστα όχι εύκολα, αλλά έπειτα από θρίλερ διαβουλεύσεων και µε το θερµόµετρο να χτυπάει κόκκινο στους διαδρόµους του Κλειστού του Τάε Κβον Ντο, όπου συνεδρίασε το Εθνικό Συµβούλιο του κόµµατος για τις υποψηφιότητες στις περιφερειακές και δηµοτικές εκλογές. Ο ίδιος δήλωσε πως ως πρώην αθλητής «υπολογίζει πάντα σοβαρά τον αντίπαλο». Ωστόσο, λογάριαζε χωρίς την «ανταρσία» Δηµαρά, ο οποίος πλασάρεται ως αντι-µνηµονιακή εναλλακτική στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Η µάχη για την Περιφέρεια Αττικής, όπως τουλάχιστον δείχνουν οι µέχρι τώρα δηµοσκοπήσεις, θα είναι άγρια. Ο Σγουρός δεν έχει ως βασικό αντίπαλο τον υποψήφιο της Ν.Δ. Βασίλη Κικίλια. Έχει απέναντί του δύο «πασοκογενείς» υποψηφιότητες: των Δηµαρά και Μητρόπουλου.
Συνωστισµός υποψηφίων
Σε αυτές τις εκλογές η πλειονότητα των υποψηφίων διαγωνίζονται για τον τίτλο που αφορά την αντίσταση κατά του Μνηµονίου. Αυτό, αλλά και οι αντιδράσεις του κόσµου στον δρόµο έχουν επηρεάσει εµφανώς τον πολιτικό λόγο του Σγουρού. Ενα ακόµη πρόβληµα που αντιµετωπίζει, µιας και η σύνθεση των ψηφοδελτίων παραµένει ανοιχτή, είναι η ενδεχόµενη µετακίνηση ορισµένων συνεργατών του στο στρατόπεδο Δηµαρά, την οποία ορισµένοι αντιµετωπίζουν και ως διέξοδο. Κάποιοι από τους ανθρώπους που τον ακολουθούν ανησυχούν µήπως πληρώσει «αµαρτίες άλλων». Αλλωστε ο κόσµος είναι εξαγριωµένος. Δεν είναι λίγοι οι έµποροι αλλά και οι απλοί πολίτες που την «έπεσαν» στον Σγουρό όταν επισκέφθηκε τη Βαρβάκειο Αγορά.
«Μας έκοψαν τις συντάξεις. Ολοι µάς τα τρώνε τόσα χρόνια. Δεν χόρτασαν;» του είπε γεµάτη µένος µια ηλικιωµένη κυρία. Για έναν συνταξιούχο που βρέθηκε εκείνη την ώρα εκεί συµβόλιζε την κυβέρνηση που έκανε περικοπές. «Εγώ είµαι εδώ για να µαζεύω τα σκουπίδια µαζί µε τον δήµαρχο» του απάντησε ο υποψήφιος. Οι έµποροι γκρινιάζουν. Στα χασάπικα είχε ρεύµα, στην ψαραγορά όµως και τη λαχαναγορά ήταν πιο δύσκολα τα πράγµατα. Αναγκαζόταν κάθε τρεις και λίγο να επαναλαµβάνει: «έχετε δίκιο. Οργή λαού, φωνή Θεού. Και εγώ ως εργαζόµενος είµαι κατά του Μνηµονίου, πού θα βρίσκαµε όµως τα λεφτά; Δεν υπήρχε άλλη λύση». Κάποιοι όµως είναι πιο επιθετικοί. Τους ακούει συνοφρυωµένος και νεύει καταφατικά. Μερικές φορές βέβαια χάνει την ψυχραιµία του και υψώνει τον τόνο της φωνής του. «Είναι του δήµου αρµοδιότητα. Οχι της νοµαρχίας.
Τα παράπονά σας στον δήµαρχο.
Μην τα ακούω εγώ τσάµπα. Εγώ έχω τα κότσια να πατήσω εδώ» είπε σε έναν πωλητή που µιλούσε για τα προβλήµατα που υπάρχουν ένα στενό πιο κάτω, στην περιβόητη πια πλατεία Θεάτρου. Μερικοί άλλοι τον σταµατούν και µε ένα φιλικό χτύπηµα στην πλάτη του εύχονται καλή επιτυχία.
Σε κάθε ευκαιρία τονίζει πως το πολιτικό σύστηµα από το 1975 και µετά απογοήτευσε την κοινωνία. «Πρέπει όµως οι πολίτες να καταλάβουν ότι είναι αυτοδιοικητικές εκλογές αυτές». Ώς ένα βαθµό νίπτει τας χείρας του. «Η συνείδησή µου είναι ήσυχη. Δεν χρωστάω σε κανένα. Δεν φοβάµαι κανένα. Θέλω να βοηθήσω» θα πει σε µια καταστηµατάρχισσα στο τέλος της επίσκεψής του στη Βαρβάκειο. Στην εµφάνισή του στα εγκαίνια του προεκλογικού κέντρου του Ηλία Γιαννακάκου στο Μαρούσι, ενώπιον ψηφοφόρων αλλά και πολλών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ – από τον Πέτρο Ευθυµίου και τον Μιλτιάδη Παπαϊωάννου µέχρι τον Κώστα Γείτονα και την υφυπουργό Εργασίας Αννα Νταλάρα – θα πει – για πολλοστή φορά µέσα σε δύο εικοσιτετράωρα - από το πόντιουµ πως: «τα θέµατα του Μνηµονίου θα έρθει η στιγµή και θα τα πούµε. Το πολιτικό σύστηµα είναι εκτεθειµένο απέναντι στην κοινωνία».
Ο λαός στη γωνία
Αν και το event έχει ως τιµώµενο πρόσωπο τον υποψήφιο δήµαρχο, ο υποψήφιος περιφερειάρχης θα κλέψει λίγη από τη λάµψη του πρωταγωνιστή της βραδιάς. Κάποιοι από τους παρισταµένους θα σπεύσουν να του σφίξουν το χέρι ενώ από τα ηχεία ακούγεται «της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ». Αλλωστε, κι ο ίδιος πριν είχε επισηµάνει από βήµατος στον σύντοµο χαιρετισµό του ότι «έχουµε δύο ψηφοδέλτια σήµερα, έχουµε και για περιφερειάρχη. Ψήφο στο ψηφοδέλτιο Σγουρού».
Στη συνάντησή του στο σαλόνι του Εµπορικού Συλλόγου Αθηνών, που µοιάζει σαν να µην το έχει αγγίξει ο χρόνος από το 1902 – έτος ιδρύσεως του συλλόγου – θα χτυπήσει και το χέρι στο µεγάλο δρύινο τραπέζι την ώρα που επαναλαµβάνει τα µότο του: «Από το ‘75 και µετά το πολιτικό σύστηµα είναι εκτεθειµένο απέναντι στην κοινωνία, απέναντί µας. Εκανε παραπάνω προσλήψεις, µοίρασε λεφτά και βγήκαµε να χρωστάει η πατρίδα µας. Οι ξένοι έχουν δίκιο που θέλουν τα λεφτά τους. Εµείς ο λαός µπήκαµε στη γωνία».
Στο ΕΣΥ
Στα νοσοκοµεία που επισκέφθηκε έτυχε θερµής υποδοχής µε καφέ και πορτοκαλάδα. Κι αυτός δεν παρέλειψε να δηλώσει «οπαδός» του ΕΣΥ.
Στο βήµα
Για πολλοστή φορά θα πει από το βήµα στο οποίο κλήθηκε να εκφράσει τη στήριξη του στον υποψήφιο δήµαρχο Ηλία Γιαννακάκο, πως το πολιτικό σύστηµα είναι εκτεθειµένο για το Μνηµόνιο. «Αλλά και τα ελλείµµατα ήταν µεγάλα»…
Στο κοινό
Πολλοί θα σπρώξουν αλλήλους στα εγκαίνια του προεκλογικού κέντρου Γιαννακάκου στο Μαρούσι προκειµένου να πλησιάσουν τον Σγουρό. Είτε για να ευχηθούν καλή επιτυχία είτε για να ζητήσουν κάτι.
«Ο πατέρας µου ο καφεκόπτης»
Στον Εµπορικό Σύλλογο Αθηνών θα διευκρινίσει πως δεν είναι «ούτε του λιµανιού, ούτε του σαλονιού». Είναι της αγοράς. Ο πατέρας του είχε καφεκοπτείο στη Θεσσαλονίκη «από το 1960 µε τα δράµια». Η υποδοχή είναι φιλική, τα παράπονα όµως δεν λείπουν. Και η βασική αγωνία τους είναι µία: τι αρµοδιότητες θα έχει ο Γιάννης; «Θα είµαι ίσος προς ίσο απέναντι στον υπουργό για τα αυτοδιοικητικά. Δεν είναι µικρός πρωθυπουργός αλλά είναι ισχυρή θέση», θα απαντήσει.
Φωνή λαού, οσµή ψαριού
Κάποιος ιχθυοπώλης προειδοποιεί την οµάδα Σγουρού πως θα χαλάσουν οι σόλες των παπουτσιών τους στην ψαραγορά. «Η µυρωδιά µένει». Αλλοι ήταν πιο επιθετικοί, τα παράπονά τους είναι αρκετά. Ο κόσµος δεν έχει λεφτά και δεν ψωνίζει. Αυτός απαντά µε το µόνιµο µότο του από το πρωί στην ιχθυόσκαλα στο Κερατσίνι: «Φωνή λαού, οργή Θεού». Και µε ένα άγγιγµα λίγο πάνω από τον καρπό, µιας και τα χέρια τους είναι λερωµένα για χειραψία.
Εποχούµενος γραµµατέας
Ο υποψήφιος περιφερειάρχης µετακινείται στο κέντρο της πόλης πάντα µε µηχανάκι. Επειδή µάλιστα είναι προνοητικός έχει συνήθως στην τσέπη του µια µικρή χτένα, µιας και το κράνος µπορεί να χαλάσει την κόµη του. Ο οδηγός του όµως είναι επιφορτισµένος και µε άλλα καθήκοντα. Του κρατά το τηλέφωνο όταν συναντά κόσµο και σηµειώνει σε ένα µπλοκ τα στοιχεία όσων επιθυµούν να επικοινωνήσουν µε τον Σγουρό.
Τα χρόνια τα χαµένα
Στο εργοστάσιο ανακύκλωσης του ΧΥΤΑ Φυλής θα πει: «Πολλές φορές, κοιτώντας µε θαυµασµό τις εγκαταστάσεις, αναρωτιέµαι πόσα χρόνια χάσαµε». Στο βουνό όµως της χωµατερής δίπλα ήδη τρεις άνθρωποι έχουν χαθεί από τις αρχές του χρόνου.
Στης Φυλής την ολόµαυρη ράχη
Ο υποψήφιος περιφερειάρχης είναι πια «επαγγελµατίας» της προεκλογικής εκστρατείας και τηρεί ευλαβικά το χρονοδιάγραµµα του προγράµµατος, όπως το έχει κανονίσει το επιτελείο του. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως η δίωρη καθυστέρηση στο ραντεβού του στον ΧΥΤΑ Φυλής. Οι γιατροί τον υποδέχθηκαν µε καφέ και πορτοκαλάδα κι αυτός δεν τσιγκουνεύτηκε τις φιλοφρονήσεις. «Μπαίνω στο δηµόσιο νοσοκοµείο και νιώθω ασφαλής. Δεν µε νοιάζει αν τρέχει το καζανάκι» θα επαναλάβει αρκετές φορές. Οι ασθενείς βέβαια περιµένουν τη σειρά τους στις σκάλες, ελλείψει αίθουσας αναµονής. Στη Φυλή όµως τα πράγµατα είναι ακόµη πιο δύσκολα. Εκεί θα τον περιµένουν οι Τσιγγάνοι που µπαίνουν παράνοµα στη χωµατερή και ξεδιαλέγουν από τα σκουπίδια την πραµάτεια τους για την ηµέρα. Το µεροκάµατό τους µπορεί να φτάσει και τα 100 ευρώ.
Πουλάνε τα σκουπίδια, τρώνε και πίνουν από αυτά. Ενίοτε θάβονται και µέσα σε αυτά γιατί ο χειριστής της µπουλντόζας µπορεί να µην τους δει µέσα στη νύχτα. Κι ας φορούν φακό στο µέτωπο σαν τους ανθρακωρύχους. Οι εργαζόµενοι από την άλλη, ζουν κάθε µέρα µε την αγωνία ότι θα καταλήξουν στον εισαγγελέα ή στον ψυχίατρο. Οτι θα σκοτώσουν ή θα σκοτωθούν, όπως λένε.
«Οι πολίτες πρώτα πρέπει να κάνουν κάτι για τα σκουπίδια» θα πει. «Οχι µόνο οι πολίτες…» θα απαντήσει ο πρόεδρος των εργαζοµένων Γιώργος Χάρδας.
Με τους ρακοσυλλέκτες
«Πού να πάµε ρε µάστορα; Δώσε κάτι να φάµε», του φωνάζουν οι Τσιγγάνοι. «Χάνω 20 χρόνια από τη ζωή µου κάθε φορά που έρχοµαι εδώ», θα µονολογήσει φεύγοντας.
Εθνικάρααα
«Ενα, δύο, τρία, πάµε!» θα φωνάξει στον Γιάννη Ματζουράνη, την ψυχή του Εθνικού Πειραιώς.
«Εθνικάραααααα» θα απαντήσει αυτός τραγουδώντας µε φωνή τενόρου. Η τυχαία συνάντησή του Σγουρού µε τον κύριο, που οι κονεσέρ των γηπέδων αποκαλούν υπόδειγµα φιλάθλου, θα τον επηρεάσει τόσο ώστε να χαρακτηρίσει στο τέλος της µίνι περιοδείας του την αντίδρασή του στην οργή των πολιτών ως «τζαρτζάρισµα καλό».
Κωλώνουµε;
«Ελα Δηµήτρη!
Κωλώνουµε; Δεν κωλώνουµε» θα φωνάξει στον δήµαρχο Φυλής Δηµήτρη Μπουραΐµη ανεβαίνοντας στη µικρή µπουλντόζα στον ΧΥΤΑ. Ο δήµαρχος δεν ακολούθησε
Μνηµονιο-µαχία στη Βαρβάκειο
Οι έµποροι της λαχαναγοράς ήταν οι πιο εξοργισµένοι. Του τα είπαν «έξω από τα δόντια» και ο Σγουρός έχασε σε κάποιες περιπτώσεις την ψυχραιµία του.
ΝΕΑ
