Του Δηµήτρη Μητρόπουλου «Ο ΤΕΜΡΟLΑ, Ο ΜΟLΕS», όπως έλεγε ο Κινέζος που είχε το καθαριστήριο στον «Λούκι Λουκ». «Ω, καιροί, ω, ήθη», αλλά µε «L» αντί για το σωστό «R», αφού στους προ «πολιτικής ευπρέπειας» καιρούς, ο Κινέζος είχε κίτρινα δόντια και µιλούσε µε το «λ». Αυτά συνέβαιναν τα µακρινά χρόνια της δεκαετίας του £ 70, λίγο πριν ή λίγο µετά τη µεταπολίτευση, όταν τα
πρακτορεία εφηµερίδων µύριζαν χαρτί και οι σηµερινοί πολίτες 40-55 ετών έψαχναν στους πίσω πάγκους για «Μπλέικ», «Λούκι Λουκ» ή «Κλασικά Εικονογραφηµένα».
ΦΥΣΙΚΑ, το παρελθόν είναι µια άλλη χώρα (άνευ Μνηµονίου) και σαράντα χρόνια είναι πολύς καιρός.
Από τον φτωχό και µόνο καουµπόι του Ρενέ Γκοσινί φθάσαµε στην φτωχή και µόνη Ελλάδα της διεθνούς οικονοµίας. Ο Κινέζος δεν έχει καθαριστήριο. Εχει κάτασπρα δόντια, φοράει κοστούµι και γραβάτα και κατέχει το λιµάνι του Πειραιά. Τον λένε Γουέν Τζιαµπάο, είναι Πρωθυπουργός της Λαϊκής Δηµοκρατίας της Κίνας και του στρώσαµε κόκκινο χαλί για να έρθει και να µας αγοράσει. Ή, τέλος πάντων, να αγοράσει ό,τι θέλει στη χώρα µας. Ο ίδιος – προερχόµενος από µια χώρα που ήταν αυτοκρατορία, έζησε την αποικιοκρατία και ξανάγινε αυτοκρατορία – έκανε µια χειρονοµία αβρότητας που ταιριάζει σε κάθε καλό φιλοξενούµενο. Είπε πως η Κίνα θα αγοράσει ελληνικά οµόλογα, γιατί ξέρει πως είναι το χρέος που κυρίως µας πονάει.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως η κυβέρνηση Καραµανλή ήταν η πρώτη που υποδέχτηκε τους Κινέζους. Ηταν το 2006, όταν ο τότε πρωθυπουργός συνυπέγραψε ένα πρώτο µνηµόνιο επενδύσεων. Οφείλουµε να πούµε ότι το άνοιγµα προς Ανατολάς ήταν η µόνη αξιοσηµείωτη κίνηση της προηγούµενης διακυβέρνησης. Το άνοιγµα προς τη Ρωσία στο θέµα του αερίου η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν το συνέχισε. Εξ ου και δεν ήταν τυχαίο που ο Βλαντίµιρ Πούτιν µάς συνέστησε να πάµε στο ΔΝΤ ήδη από πέρσι τον Φεβρουάριο, όταν ο Γιώργος επισκέφθηκε τη Μόσχα.
Αλλά το άνοιγµα προς την Κίνα η νέα κυβέρνηση το συνέχισε. Με τον αγγλοαµερικανικό καπιταλισµό να προλέγει αναδιάρθρωση του χρέους και την Ουάσιγκτον του Μπάρακ Οµπάµα πλήρως αµέτοχη και παντελώς αδιάφορη έναντι των θεµάτων µας, δεν υπήρχε άλλη υπερδύναµη διαθέσιµη για να κάνουν οι νεο-παπανδρεϊκοί το παιχνίδι που τους επιτρέπει να αισθάνονται σηµαντικοί. ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ τρελαίνονται για ελληνικό λάδι και ξιπάζονται µε το ελληνικό µάρµαρο. Στην Ελλάδα αγοράζουν δίκτυο – κυρίως στις µεταφορές –, σε µια χώρα που στα δύσκολα διασωζόταν πάντα χάρη στη γεωγραφική της θέση. Αγοράζουν επίσης ελληνικό χρέος γιατί έχουν έναν σκασµό συναλλαγµατικά αποθέµατα και στον ακήρυχτο διεθνή πόλεµο των νοµισµάτων παίζουν ευρώ. Τέλος, ως βετεράνοι παρατηρητές της µεγάλης κρίσης της Ασίας του 1998, οι Κινέζοι ξέρουν πως η ισοπεδωµένη οικονοµία τού σήµερα είναι η απογειωµένη οικονοµία της επόµενης δεκαετίας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Στην εποχή της παγκοσµιοποίησης, η Ελλάδα υποδέχεται τους πρώτους οικονοµικούς κατακτητές της.
Αγιογραφίες από τα ΝΕΑ.
