17.4.10

Με… λεωφορείο επιστρέφει στη Γερμανία η Μέρκελ...


Η στάχτη από το ηφαίστειο της Ισλανδιας επηρεάζει τις αερομεταφορές στην Ευρώπη και ταυτόχρονα τις μετακινήσεις των ευρωπαίων πολιτικών αρχηγών. Πιο πρόσφατο παράδειγμα οι δυσκολίες που αντιμετωπιζει στην επιστροφή της στη Γερμανία από τις ΗΠΑ, η Καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ.
Το αεροπλάνο στο οποίο είχε επιβιβαστεί η Μέρκελ από τις ΗΠΑ, αρχικά άλλαξε προορισμό και κατευθύνθηκε στη Λισαβόνα.
Έπειτα από διανυκτέρευση μιας νύχτας η Μέρκελ είχε προγραμματιστεί να ταξιδέψει αεροπορικώς για Ρώμη το Σάββατο και στη συνέχεια να...


επιβιβαστεί σε λεωφορείο με τελικό προορισμό το Βερολίνο και ενδιάμεση στάση στην πόλη Μπολζάνο της Ιταλίας.

Συνεργάτες τις Μέρκελ εξετάζουν την πιθανότητα να μεταβεί στην Πολωνία με ελικόπτερο, για να παραστεί στην κηδεία του πολωνού προέδρου Λεχ Κατσίνσκι την Κυριακή, αφού το αεροδρόμιο της χώρας παραμένει κλειστό.

Φωτογραφίες από το ηφαίστειο στην Ισλανδία...


Και τα καταστροφικά φαινόμενα έχουν την ομορφιά τους...

Κλικ φωτό για μεγέθυνση


Παρέλυσαν οι ευρωπαϊκές αερομεταφορές...

Τα προβλήματα στις αερομεταφορές εξαιτίας του νέφους της τέφρας από την έκρηξη του ηφαιστείου της Ισλανδίας στον ουρανό της Ευρώπης θα συνεχισθούν για τουλάχιστον 24 ώρες, ανακοίνωσε η ευρωπαϊκή αεροπορική υπηρεσία ελέγχου (Eurocontrol).
Σύμφωνα με την υπηρεσία, δεν πραγματοποιούνται απογειώσεις και προσγειώσεις πολιτικών αεροσκαφών στο μεγαλύτερο μέρος της βόρειας και της κεντρικής Ευρώπης, αλλά πραγματοποιούνται πτήσεις στη νότια Ευρώπη, περιλαμβανομένης της Ισπανίας, της νότιας Βαλκανικής, της νότιας Ιταλίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας. Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή υπηρεσία, από...

τις 22.000 πτήσεις που πραγματοποιούνται υπό κανονικές συνθήκες στον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο, σήμερα ματαιώθηκαν οι 16.000.

Λίγο αργότερα έγινε γνωστό πως ο εναέριος χώρος της Γερμανίας θα παραμείνει κλειστός μέχρι τις 03:00 τα ξημερώματα, ενώ η αρμόδια υπηρεσία της Ιταλίας (ENAC) ανακοίνωσε ότι ο εναέριος χώρος της βόρειας Ιταλίας θα παραμείνει κλειστός μέχρι τουλάχιστον τις 21:00 (ώρα Ελλάδος) του Σαββάτου και ότι ενδέχεται να επεκτείνει το μέτρο και σε άλλα τμήματα της χώρας.

Η Σουηδία θα κλείσει τον εναέριο χώρο της για σήμερα Σάββατο και ίσως και για αύριο Κυριακή, ενώ και η Δανία ανακοίνωσε ότι θα παρατείνει το κλείσιμο του εναερίου χώρου της μέχρι τις 03:00 (ώρα Ελλάδος).

Επιπλέον, έγινε γνωστό πως τα αεροδρόμια του Παρισιού θα παραμείνουν κλειστά τουλάχιστον μέχρι τις 09:00 το πρωί της Δευτέρας.

Ήδη έχουν κλείσει 26 γαλλικά αεροδρόμια και εκείνα του Μπορντό και της Γκρενόμπλ πρόκειται να κλείσουν στις 1700 ώρα Ελλάδος.

Επίσης, ανακοινώθηκε πως ο εθνικός αερομεταφορέας της Ολλανδίας, KLM, ματαιώνει όλες τις πτήσεις από και προς το αεροδρόμιο του Άμστερνταμ, Schiphol, για σήμερα.

Και η ολλανδική αεροπορική εταιρία χαμηλού κόστους Transavia, η οποία ανήκει στον όμιλο Air France-KLM, ματαίωσε όλες τις πτήσεις από και προς την Ολλανδία και από και προς τη Δανία μέχρι σήμερα στις 21:00 (ώρα Ελλάδος), αναφέρει ανακοίνωση της εταιρείας.

Ακολούθησε η British Airways, που ανακοίνωσε την απαγόρευση πτήσεων για την Κυριακή. Εκπρόσωπος της εταιρείας δήλωσε ότι ματαιώνονται όλες οι πτήσεις προς και από ολόκληρη την Ευρώπη καθώς και οι εσωτερικές πτήσεις. Αργότερα αναμένεται να αποφασιστεί αν το μέτρο θα ισχύσει και για τις υπερατλαντικές πτήσεις.

Το χάος που έχει προκληθεί στις αερομεταφορές δεν άφησε ανεπηρέαστους τους Ευρωπαίους υπουργούς Οικονομικών που ενώ συνεδρίαζαν στη Μαδρίτη αναζητούσαν τρόπο επιστροφής στη χώρα τους.

Το ξενοδοχείο Intercontinental, όπου διέμειναν ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν-Κλοντ Τρισέ, και πολλοί άλλοι υπουργοί Οικονομικών και τραπεζίτες κατά τη διάρκεια του εργασιών του Συμβουλίου χρέωνε 4.000 ευρώ για μεταφορά στο Παρίσι με αυτοκίνητο με οδηγό.

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ιταλίας, Μάριο Ντράγκι, δήλωσε ότι σχεδιάζει να φύγει το νωρίτερο δυνατόν μόλις ολοκληρωθεί το κυριότερο μέρος των συνομιλιών σήμερα το μεσημέρι γιατί οι πτήσεις στη νότια Ευρώπη έχουν προς το παρόν επηρεαστεί λιγότερο σε σχέση με εκείνες στη βόρεια.

Η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών, Κριστίν Λαγκάρντ αισθανόταν λιγότερο ασφαλής για το ταξίδι επιστροφής της καθώς οι περισσότερες πτήσεις προς το Παρίσι ματαιώθηκαν και ο εναλλακτικός τρόπος μετάβασης, όπως για παράδειγμα το τρένο, καθίσταται σταδιακά ανέφικτος γιατί τα εισιτήρια εξαντλούνται.

Ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, που επίσης συμμετείχε στο Συμβούλιο, δεν γνώριζε πως θα επιστρέψει στη χώρα του.

Βοηθός του δήλωσε ότι το σχέδιο προβλέπει την επιστροφή του αύριο Κυριακή με κυβερνητικό αεροσκάφος, αλλά μόνο αν το αεροσκάφος μπορεί να κατευθυνθεί νοτίως της Μαδρίτης για να τον μεταφέρει στο Λουξεμβούργο.
naftemporiki.gr

Οι δυο Μιχάληδες ξέρουν...

Από το ημερολόγιο του Μιχάλη Χριστοφοράκου...
«Γεύμα με Χρυσοχοΐδη, Πέμπτη 30» αναφέρει το ημερολόγιο Χριστοφοράκου στις 23 Οκτωβρίου 2003. Έγινε - δεν έγινε το γεύμα, μόνο οι δύο Μιχάληδες ξέρουν.

Ομως γιατί ο Mister Siemens σχεδίαζε την επαφή με τον τότε γραμματέα του ΠΑΣΟΚ; Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είχε φύγει από το...

...υπουργείο Δημόσιας Τάξης στις 7 Ιουλίου 2003 και το C4Ι είχε κατακυρωθεί στη SAIC στις 19 Μαΐου 2003 από το υπουργείο Αμυνας (Γ. Παπαντωνίου).

Τι ήθελε ο Μιχάλης Χ. από τον άλλο «χρυσό» Μιχάλη;

Να υποθέσουμε:

* Να τον συγχαρεί για την «εξάρθρωση» της 17Ν;

* Να του προτείνει βραβείο και από το BND (γερμανική ΕΥΠ) για τις επιτυχίες του στον τομέα καταπολέμησης της τρομοκρατίας, καθώς ο υπουργός είχε ήδη «τίτλο» από το FBI;

* Να τον ευχαριστήσει για την αστυνομική προστασία που του παρείχετο;

* Να τον ενημερώσει για τους καλούς κοριούς του «συμφοράι»;

* Να γνωστοποιήσει στον νέο -τότε- γραμματέα του ΠΑΣΟΚ ότι η Siemens διένειμε «θεσμικά» το 2% του τζίρου της στα κόμματα εξουσίας;

* Απλώς να κάνει δημόσιες σχέσεις με έναν επιτυχημένο υπουργό;
Αριστέα Μπουγάτσου - Ελευθεροτυπία

Οταν το σινεμά γεννούσε καρπαζοεισπράκτορες...

Ο Αλέκος Τζανετάκος είχε δώσει στον εαυτό του τον τίτλο του καρπαζοεισπράκτορα, καθώς εισέπραττε καρπαζιές από τον Λάμπρο Κωνσταντάρα (εδώ στον «Μπλοφατζή») σε επτά ταινίες, σε άλλες επτά από τον Θανάση Βέγγο, σε δέκα από τον Κώστα Βουτσά και σε 17 από τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο.

Ο πρόωρα χαμένος Αλέκος Τζανετάκος είχε τα πρωτεία. Εισέπρατε τις περισσότερες... φάπες, στα χρόνια που το ελληνικό σινεμά τις «προμοτάριζε» ως εθνικό θέαμα. Ο Κώστας Βουτσάς αποκαλύπτει στα «ΝΕΑ» το παρασκήνιο.

Αφορμή, ο...

...τελευταίος αποχαιρετισμός του Αλέκου Τζανετάκου. Ενός εκ των πρωταθλητών της καρπαζιάς. Το σύμβολο της χώρας. Οχι ο μακαρίτης. Η Ελλάς. Καρπαζοεισπράκτωρ ο μαθητής από τον καθηγητή. Ο καθηγητής από τον γυμνασιάρχη. Ο γυμνασιάρχης από τον επιθεωρητή. Ο επιθεωρητής από τον διευθυντή. Ο διευθυντής από τον υπουργό. Ο υπουργός από τον πρωθυπουργό. Ο πρωθυπουργός από τον Αμερικανό. Σύννεφο οι καρπαζιές. Κυριολεκτικώς και μεταφορικώς. Από τα πάνω προς τα κάτω. Καρπαζοεισπράκτωρ και ο ελληνικός κινηματογράφος.

Γι΄ αυτό οι φαρσοκωμωδίες. Γι΄ αυτό οι επιθεωρήσεις. Γι΄ αυτό έλαμψε το παλιό σινεμαδάκι. Γι΄ αυτό τα εκατομμύρια των εισιτηρίων. Ο καρπαζωμένος θεατής ταυτισμένος με τον καρπαζωμένο Βέγγο. Η σφαλιάρα, ο ομφάλιος λώρος ανάμεσα στο θέαμα και το κοινό. Το μπιζ, το σπορ το εθνικό. Γι΄ αυτό, ακόμα και σήμερα, ύστερα από μισό και πλέον αιώνα, εξακολουθούν και παραμένουν οι αγαπημένοι των παιδιών. Και ο καρπαζοεισπράκτωρ και ο καρπαζοδότης.

«Πρωταθλητής και ο Βέγγος».

Πού;

«Ξέχασες τον Ηλία του 16ου;». Α, ναι. Τον τουλούμιασε ο Χατζηχρήστος.
Καθόμασταν με τον Κώστα Βουτσά σ΄ ένα από τα cafe της αγροτικής πλατείας του Κολωνακίου. «Ξέρεις», μου λέει, «εδώ και χρόνια μένω στο κέντρο, να τα ΄χω όλα στα πόδια μου». Παρεμπιπτόντως, στέλνει και ένα παιδί να αγοράσει από το πλησιέστερο βιβλιοπωλείο μια ογκωδέστατη μελέτη του Κ. Κυριακού με τίτλο «Κώστας Βουτσάς- Ο ηθοποιός της κωμωδίας».

«Μα τι κάνεις; Ασε να πληρώσω εγώ».

Τίποτα. «Μα» αυτός. «Μη» εγώ. Από την επανάληψη ακούγεται σαν «Μαμή».

Μπαγάσα, ειλικρινά τώρα, πόσο είσαι;
Πάντα ειλικρινής ο κωμικός: «Μόνο 79». Με μπότοξ;
«Ποτέ! Πάντα φυσικός. Πάντα με τροφή βιολογική».

Πρωταθλητές λοιπόν ο Τζανετάκος, ο Βέγγος...

«Και ο Αντώνης Παπαδόπουλος. Αυτόν εγώ τον έκανα να βρει το δικό του στυλ. Σε μια ταινία - δεν θυμάμαι σε ποια- η ατάκα του ήταν "πύραυλος". Οπότε μου ήρθε φλασιά: "Δεν θα το πεις μονοκοπανιά, αλλά σαν να είσαι ψευδός: πυ-πυπύ-ραυλος. Ετσι έγινε διάσημος». Και ο ήχος της σφαλιάρας έβγαινε από παλαμάκια;

«Πλάκα μου κάνεις; Αληθινές ήταν. Ο μακαρίτης σφιγγόταν από τον φόβο του και μέσα από τα δόντια του έλεγε "ρίξε, βάρα". Τον λυπόμουν, αλλά βάραγα».

Κι εσύ έφαγες σφαλιάρες...
«Οχι τόσες. Οι περισσότεροι τρώγαμε. Ο Γκιωνάκης ας πούμε».

Στα «Κίτρινα γάντια»;
«Τις περισσότερες φάπες τις είχε δώσει ο Κωνσταντάρας στον Τζανετάκο. Νομίζω πως είχε σφαλιαρώσει και τον Ξενίδη. Ο Λάμπρος, η μεγαλύτερη και βαρύτερη χερούκλα του ελληνικού κινηματογράφου. Σαν κασμάς. Δεύτερο χέρι, ο Νίκος Σταυρίδης. Τρίτο ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος».

Οι μεγαλύτεροι καρπαζοδότες... Κανονικό ξύλο δηλαδή;

«Κανονικό. Μόνο στο θέατρο γινόταν διαφορετικά. Στα μπουλούκια, ας πούμε, είχαν ένα εργαλείο που το έλεγαν μάμπα».

Από το μάπα;
«Μπορεί. Ενα εργαλείο με δύο μέρη. Το ένα ήταν το χερούλι. Το άλλο, αποτελούνταν από δύο λεπτές σανίδες κόντρα πλακέ. Μ΄ αυτή τη μάμπα χτυπούσαμε το μπούτι μας και έτσι ο θόρυβος ακουγόταν σαν σβουριχτή σφαλιάρα. Μάλιστα υπήρχαν και ειδικοί στη μάμπα. Μεγάλο σχολείο τα μπουλούκια... Εκεί πρωτόπαιξα. Εκεί έμαθα αφαίρεση».

Ελα;

«Από τα κάτω, τα έσχατα, μαθαίνεις Τέχνη. Εσύ τι νόμιζες; Από τα σαλόνια;».

Οπως με τις φαρσοκωμωδίες. Οσο «φτηνότερη» τόσο καλύτερη.

«Κάπως έτσι. Εκεί λοιπόν, με τον Νικήτα Πλατή και τον Γιώργο Νάκο, έμαθα τι θα πει αφαίρεση. Αυτό λέω και στους σημερινούς κωμικούς. Α φαίρεση. Με το λιγότερο να αποσπάς το μεγαλύτερο. Βάλτε σουρντίνα τους λέω. Η αφαιρετικότητα, η καλύτερη μέθοδος».

Αλλοι πρωταθλητές της σφαλιάρας;
«Ο Κοκοβιός και ο Φραγκίσκος Μανέλης. Καθένας με τον τύπο του. Ας πούμε, ο τύπος του βλάκα εκ γενετής. Του πονηρού που ελίσσεται και παριστάνει τον κουτό. Να επιβιώσει δηλαδή. Του κακομοίρη. Ο τύπος του Βέγγου είναι του αθώου και του αγνού. Του μεροκαματιάρη. Τρέχει, υποτάσσεται για να γλιτώσει. Ολοι αυτοί οι τύποι προέρχονται από την παράδοση του Καραγκιόζη. Από εκεί η ελληνική κωμωδία».

Και ποιοι οι καλύτεροι; Ειλικρινά τώρα.
«Πάντα με ειλικρίνεια. Τέσσερις οι καλύτεροι: Αυλωνίτης, Μακρής, Λειβαδίτης, Σταυρίδης. Ομως σαν άνθρωπο εκτιμούσα απεριόριστα τον Μακρή. Ολοι οι άλλοι είχαν τα ελαττώματά τους. Ο Αυλωνίτης μεγάλο ταλέντο. Γρανίτης. Αν τότε το Εθνικό Θέατρο τους καλούσε να παίξουν αρχαία κωμωδία θα έγραφαν μεγάλη θεατρική ιστορία».

Ο Ηλιόπουλος;
«Υπέροχος κωμικός πολυτελείας. Εύθραυστος. Θυμάμαι, όταν τον ρωτούσαν "τι θα πάρετε;" απαντούσε "φέρτε μου κάνα χιλιάρικο". Ο Ηλιόπουλος δεν ήταν κουρελού».

Κουρελού;
«Ετσι λέμε τους ηθοποιούς που αντιγράφουν. Αυτούς που κλέβουν τον Σταυρίδη, τον Χατζηχρήστο και άλλους γνωστούς. Κουρέλια». Ο Βέγγος;
«Ο Βέγγος, ειδικός ηθοποιός. Κινηματογραφική παρουσία. Ο Χατζηχρήστος είχε απλωθεί πολύ».

Ο Τζανετάκος;
«Οχι καλός ηθοποιός. Αυτή η αλήθεια. Κατά βάθος, όλοι εμείς ήμασταν καλοί διεκπεραιωτές. Μεταφέραμε τον ρόλο μας στους θεατές. Ο μεγαλύτερος, ο ξεχωριστός όλων ήταν ο Βασίλης Λογοθετίδης. Κορυφαίος. Πάει, τέλειωσε. Να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι;».

Ρίξ΄ το.
«Γιατί ακόμα και σήμερα, ύστερα από μισό και πλέον αιώνα, αντέχουν αυτές οι ταινίες; Από νοσταλγία ή επειδή δεν υπάρχει εναλλακτική λύση;».

Επειδή είναι αυθεντικές. Οχι όλες. Κυρίως οι κωμωδίες. Τα περισσότερα δράματα χάρτινα, σχεδόν σκουπίδια. Η σφαλιάρα είναι το σήμα κατατεθέν του Νεοέλληνα.

«Είδα τον Νίκο Κούνδουρο στο "Αξιον εστί" του Βασιλικού, να ζητάει περίπου συγγνώμη επειδή στο παρελθόν σνομπάριζε αυτές τις ταινίες».

Πολλοί τις σνόμπαραν. Δύσκολο πράγμα να δεχθείς πως είσαι καρπαζοεισπράκτωρ.

«Σφαλιάρα από τους Τούρκους, σφαλιάρα από τους Αμερικανούς, τους Γερμανούς, τους Αγγλους και τώρα τους Γερμανούς. Ετσι μας έμαθαν αυτοί οι πούστηδες. Που αγαπούν μόνο την τσέπη τους και τα τρισέγγονά τους».

Τα θέλει ο κώλος μας.
«Αμα κοιτάξεις κάποιον στα μάτια, σου λέει απειλητικά: "Γιατί κοιτάς, ρε; Συμβαίνει τίποτα;". Κι αν στον διπλανό σου πεις ένα "καλημέρα" το πρώτο πράγμα που σκέφτεται είναι "κάτι θέλει αυτός από εμένα"».


Η σφαλιάρα γίνεται δράμα

Με τι θυμώνει ο Κώστας Βουτσάς; «Μ΄ ένα πράγμα: όταν με λένε "θρύλο". Σαν να μπήκα στο ράφι. Ακόμα είμαι μαθητής. Μαθαίνω. Γι΄ αυτό δεν συμβουλεύω τους νέους».

Η καλύτερή σου στιγμή να γίνει μια ταινία πάνω σου. Με εσένα πρωταγωνιστή. Με τον «Τσάρλι» απέδειξες πως μπορείς να παίξεις τον γκάνγκστερ. Με τον «Διαχειριστή», τον κουτοπόνηρο και μικροδιαπλεκόμενο. Με το «Βank Βang», τον συνταξιούχο. Μπορεί να παίξεις και τον serial killer. Τα πάντα. Στην καλύτερή σου φόρμα.

«Μ΄ αυτά που λες με ξανανιώνεις. Ενα πράγμα χαράχτηκε μέσα μου. Μια φράση του Μπίχνερ, που λέει "Μπορεί να ξεχάσουμε αυτά που τους είπες. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ αυτά που τους έκανες να αισθανθούν"!».

Ετσι, αγαπητοί μου, η σφαλιάρα γίνεται Δράμα!


«Ο σατιριζόμενος πρέπει να έχει όρια»

«Oταν με ρωτούν αν η σάτιρα έχει όρια, τους απαντάω πως δεν έχει» λέει ο Κώστας Βουτσάς. «Ορια πρέπει να έχει ο σατιριζόμενος. Τι περιμένει δηλαδή ο Κούγιας, με αυτά που κάνει; Να τον κάνουν αρχαία τραγωδία;». Ποια η διαφορά μεταξύ κινηματογράφου και θεάτρου;

«Τεράστια. Εκτιμώ απεριόριστα τους θεατρίνους. Αυτοί είναι οι πραγματικοί ηθοποιοί. Οταν είδα τον Αλ Πατσίνο στο Λονδίνο να υποδύεται τον Ριχάρδο, τον σιχάθηκα. Επαιζε εντελώς κινηματογραφικά. Στο σινεμά, μ΄ ένα κοντινό πλάνο, με τον φωτισμό και με μια δραματική υπόκρουση αποσπάς λύπη, δράμα, συγκίνηση. Στο θέατρο είσαι γυμνός. Εκεί πρέπει με την υποκριτική σου τέχνη να μεταφέρεις και στο τελευταίο στασίδι τα συναισθήματα του χαρακτήρα στον θεατή. Γι΄ αυτό, αν δεν τους δω στο σανίδι δεν μπορώ να πω τίποτα γι΄ αυτούς τους μεγάλους stars. Γι΄ αυτό εκτιμώ τους Αγγλους. Ο Ντάστιν Χόφμαν, από την άλλη, με μια γκριμάτσα μπορεί να σε πείσει πως είναι αυθεντικά χαζός».

Παρεμπιπτόντως, ο Αλ Πατσίνο είναι εξαιρετικός ηθοποιός θεάτρου. Μνημειώδης η παράσταση «Ο θάνατος του εμποράκου».

«Το ξέρω. Ομως για εμένα τα πρώτα ονόματα είναι ο Μάικλ Κέιν, ο Λόρενς Ολίβιε, ο Αντονι Χόπκινς».

Και από τους σημερινούς κωμικούς;
«Ο Φιλιππίδης, ο Χαραλαμπόπουλος, ο Μπέζος».

Ο Λαζόπουλος;
«Αυτός είναι λόγιος. Τον εκτιμώ γι΄ αυτό που κάνει. Στα δικά του είναι πρώτος». Ο Λαζόπουλος έχει πει τα μύρια όσα για την Ντενίση (ο Βουτσάς αυτή τη χρονιά συνεργάστηκε με τη Μιμή Ντενίση, με την οποία αρχίζουν από αυτή την εβδομάδα περιοδεία στην Ελλάδα).

«Ναι. Με τη φράση "το τρένο έχει μεγαλύτερο ταλέντο από την Ντενίση". Δεν ξέρω σε ποιο έργο την είδε. Η γνώμη μου είναι διαφορετική. Αξιοπρεπέστατη, πανέξυπνη, όχι πονηρή, αφοσιωμένη στην τέχνη της. Τα καλύτερα λόγια έχω να πω γι΄ αυτήν».
Του Δημήτρη Δανίκα - NEA

Προς Κ. Γιαννόπουλο, Καρφί. Ενταύθα...

Εμείς, στηρίζουμε το Καρφί. Πολύ περισσότερο από την ημέρα που "έφυγε" ο Νίκος. Μας είναι δυσάρεστο όμως, μια είδηση (συνάντηση Χρυσοχοΐδη-Διώτη-Μπίκα) που εμείς βγάλαμε να παρουσιάζεται "Λέγεται μάλιστα πως συναντήθηκαν".

Πως λέγεται όμως αυτός που το αποκάλυψε, δεν λέγεται...

Με έναν Ζολά ξεχνιέσαι...

Του Ηλία Κανέλλη
Μια παλιά παροιμία λέει ότι «όπου ανοίγει μια βιβλιοθήκη κλείνει μια φυλακή». Ωστόσο στα ορμητήρια των κατηγορουμένων για συμμετοχή στον Επαναστατικό Αγώνα, σε Καλύβια και Νέα Ιωνία, οι πλούσιες και συστηματικές βιβλιοθήκες δεν βοήθησαν αυτούς που τις συγκρότησαν να αποφύγουν την παγίδα του νόμου.

Oταν εξαρθρώνεται μια τρομοκρατική ομάδα, ποιοι νομίζετε ότι ανοίγουν πρώτοι σαμπάνια; Η ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη; Οι επιτελείς της Αντιτρομοκρατικής; Οι «Ως εδώ», η οργάνωση πολιτών που παλαιότερα διεκδικούσε την...

κινητοποίηση του πλήθους εναντίον της τρομοκρατίας; Λάθος. Οι πρώτοι που ανοίγουν σαμπάνια είναι οι επιτελείς των τηλεοπτικών διαύλων, των ναών της υπερβολής για τους οποίους ήδη άρχισε νέα περίοδος ολονυκτιών.

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, πάντως, η ώρα που άνοιξαν οι πόρτες στο σπίτι των κατηγορουμένων για τρομοκρατική δράση στα Καλύβια, θα μπορούσε να σημάνει και το τέλος της υπερβολής. Διότι τι να πεις μπροστά σε ένα σχεδόν γυμνό από έπιπλα σπίτι, μπροστά από μια στοίβα από δημοσιεύματα κατεβασμένα από το Ίντερνετ που θα μπορούσε να τα έχει τυπώσει οποιοσδήποτε ή μπροστά από μια φτωχή, σχεδόν φοιτητική βιβλιοθήκη, που όμως δεν είναι «χτισμένη» τυχαία;

Τα «τεκμήρια». Οι πιο πολλοί άνθρωποι δεν έχουν, όντως, να πουν και πολλά. Οταν όμως είσαι υποχρεωμένος να βγάλεις από τη μύγα ξίγγι, πιάνεσαι από όπου μπορείς. Στην περίπτωση του σπιτιού στο οποίο έμεναν η Παναγιώτα Ρούπα και ο Νίκος Μαζιώτης, το πιο «αφηγηματικό» σημείο ήταν αυτή η μικρή βιβλιοθήκη. Διότι περιείχε τεκμήρια: «τι διάβαζαν οι τρομοκράτες». Οταν δεν υπάρχουν όπλα για να δείξεις και πρωτότυπες αιμοβόρες προκηρύξεις προς αναπαραγωγή, καλά είναι και τα βιβλία. Και άλλωστε, οι περισσότεροι κάτι έχουν ακούσει για μερικά από αυτά: η Ρόζα Λούξεμπουργκ και ορισμένοι διάσημοι «ταξικοί αντίπαλοι» της αριστερής τρομοκρατίας, ο Σόρος και ο Χάντινγκτον, τρεις μόνο από τους λίγους συγγραφείς σε εκείνη τη βιβλιοθήκη, στήριξαν τα πρώτα αμήχανα ρεπορτάζ πριν ανοίξει η στρόφιγγα των πληροφοριών - και των «πληροφοριών».


Τα «ιερά κείμενα» και τα εγχειρίδια του «εχθρού»

Αν τα βιβλία καθρεφτίζουν την ταυτότητα των αναγνωστών τους, από μια πρώτη ματιά καταλαβαίνει κανείς ότι το ζεύγος Μαζιώτη- Ρούπα διαβάζει με σύστημα. Τα βιβλία καλύπτουν, γενικώς, βασικά ενδιαφέροντά τους. Υπάρχει επάρκεια σε πολιτική και οικονομία και προφανώς διατίθενται και μερικά «ιερά κείμενα» του αναρχισμού. Στον αντίποδα, η λογοτεχνία είναι ελάχιστη (κι αυτή αστυνομική και «αριστερή»). Στη βιβλιοθήκη εμφιλοχωρούν και μερικά χρηστικά βιβλία καθώς και ένα λεξικό. Η μαγιά συμπληρώνεται με εκδόσεις, προσφορές εφημερίδων.

Τα περισσότερα από τα βιβλία έχουν αναγνωσθεί, το μαρτυρά η υφή τους. Ορισμένα άλλωστε είναι θεμελιώδη εγχειρίδια. Θεμελιωδέστερο όλων είναι το κλασικό σύγγραμμα του αναρχικού Πιερ Ζοζέφ Προυντόν «Τι είναι η ιδιοκτησία» - η απάντηση, που αποδίδεται στον ίδιο, είναι πιο διάσημη: «Η ιδιοκτησία είναι κλοπή». Το «Αρετή και τρομοκρατία» του Ροβεσπιέρου, γραμμένη στα τελευταία ταραγμένα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης, νομιμοποιεί την «πολιτική βία» όταν αυτή υπερασπίζεται την εξέγερση. «Η συσσώρευση του κεφαλαίου» της Ρόζας Λούξεμπουργκ αναλύει «τους οικονομικούς νόμους της καπιταλιστικής παρακμής», όπως γίνονταν κατανοητοί εκατόν τόσα χρόνια πριν. «Ο Ηγεμόνας» του Μακιαβέλι είναι απαραίτητο ανάγνωσμα κάθε σοβαρού πολιτικοποιημένου. Σημαντικό εγχειρίδιο κατάρτισης είναι και το βιβλίο του Σκωτσέζου διαφωτιστή Ανταμ Σμιθ «Ερευνα για τη φύση και τις αιτίες του πλούτου των εθνών», το οποίο έχει αγοραστεί από βιβλιοπωλείο, πριν δηλαδή το προσφέρει στο ευρύ κοινό μια εφημερίδα. «Η τρίτη επανάσταση» του αναρχικού ακτιβιστή Μάρεϊ Μπούκτσιν συγκροτεί τον ιστό μιας σειράς από ιδεολογικά κείμενα βάσης. Κροπότκιν, Μπουχάριν,Τσόμσκι,Σαμίρ Αμίν είναι ακόμα μερικοί συγγραφείς το περιεχόμενο των κειμένων των οποίων καλύπτει ένα εύρος που ξεκινά από τον αναρχισμό και καταλήγει στον αντιιμπεριαλισμό. Α, στη βιβλιοθήκη δεσπόζει και η συλλογή με όλα τα κείμενα των προκηρύξεων της 17 Νοέμβρη- έστω και αν, στην πορεία, έχει ειπωθεί ότι συμπεριλαμβάνει και ψευδεπίγραφα κείμενα της παλιάς τρομοκρατικής οργάνωσης.

Ωστόσο, αν δεν θέλει κανείς να κατηγορηθεί για μονομέρεια, πρέπει απαραιτήτως να γνωρίζει τι λένε οι ιδεολογικοί του αντίπαλοι. Εύλογα, λοιπόν, διαβάζονται και βιβλία όπως αυτά του σπουδαίου οικονομικού αναλυτή Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ «Το μεγάλο κραχ του 1929» και η «Εποχή της αβεβαιότητας». Ή δυο πρόσφατα του αμερικανού καθηγητή στο Χάρβαρντ, που είχε διατελέσει σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του αμερικανού προέδρου Κάρτερ, Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι: «Η γεωστρατηγική τριάδα» (για τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρώπη, την Κίνα και τη Ρωσία) και «Η επιλογή:παγκόσμια κυριαρχία ή παγκόσμια ηγεσία;», για το μέλλον της αμερικανικής ηγεμονίας. Σε αυτά τα κείμενα, πρέπει να προστεθεί και το εγχειρίδιο του Σάμιουελ Χάντινγκτον «Η σύγκρουση των πολιτισμών» , κόκκινο πανί για όλους τους αντίπαλους της παγκοσμιοποίησης, δεξιούς και αριστερούς. Το εγχειρίδιο «Ο Σόρος για τον Σόρος». Και ακόμα, «Η μεγάλη αυταπάτη» του νομπελίστα οικονομολόγου Τζόζεφ Στίγκλιτς, τον οποίο συμβουλεύεται συχνά και ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Αλλά είπαμε: αν θέλεις να θεωρείσαι καλός αντίπαλος, πρέπει να γνωρίζεις άριστα πώς σκέπτεται ο εχθρός σου.

Οι κάτοικοι των Καλυβίων, είναι προφανές ότι μελετούν με στόχο την κατάρτιση. Χαλαρώνουν ελάχιστα και, όταν το κάνουν, διαβάζουν είτε τις περιπέτειες του ανατολίτη ντετέκτιβ-δικαστή Τι (τη βιβλιοθήκη κοσμούν δύο βιβλία του Ρόμπερτ Βαν Γκούλικ ) είτε, ακόμα καλύτερα, τις πλοκές του Λατινοαμερικάνου Ινάσιο Τάιμπο ΙΙ, συγγραφέα τον οποίο αγαπούν πολύ και στην Αριστερά- ιδίως στην Αριστερά των κινημάτων. Δύο ταξιδιωτικοί οδηγοί, για τα Ζαγοροχώρια και τη Θεσσαλονίκη, αποδεικνύουν ότι χρειάζεται ακόμα περισσότερη χαλάρωση, με οδηγό τα βιβλία. Καθοδηγητικό ρόλο πρέπει να παίζει και το εγχειρίδιο «Ιστιοπλοΐα και ναυτική τέχνη», που με απλό και κατανοητό τρόπο δείχνει πώς μπορεί κανείς να γίνει τσακάλι ιστιοπλόος. Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.

Δύο ακόμα βιβλία από τη βιβλιοθήκη των Καλυβίων αξίζουν την προσοχή. Το ένα, το «Γραφολογία» της Ρέννας Νέζου, ενδεχομένως είναι χρήσιμο σε πρόσωπα που γράφουν με το χέρι και έχουν λόγο να μην μπορεί να τους αποδοθεί ό,τι έχουν γράψει. Το άλλο, ένα λογοτεχνικό κείμενο του και ιταλού Προυστ επιλεγόμενου, Ιταλο Σβέβο, το «Τέλεια φάρσα», είναι ένα βιβλίο για την αμφιβολία. Στους χώρους του ιδεολογικού φανατισμού, η αμφιβολία θα μπορούσε να είναι ολέθρια αντεπαναστατική παρέκκλιση.


Οπλα, DVD και videogames στη Νέα Ιωνία

Αν τα Καλύβια θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν και άντρο της διανόησης, τα αναγνώσματα και γενικώς τα αντικείμενα επιμόρφωσης και ψυχαγωγίας που βρέθηκαν στη Νέα Ιωνία, στο άλλο σπίτι που η Αντιτρομοκρατική θεωρεί ορμητήριο τρομοκρατών, τα πράγματα παραπέμπουν σε πιο militant φάση- και όχι μόνο επειδή οι αστυνομικοί έδωσαν σημασία σε ένα ξενόγλωσσο εγχειρίδιο για όπλα. Εκεί υπήρχαν επίσης βιβλία στα αγγλικά για ανατολικές πολεμικές τέχνες, DVD με ανάλογες πλοκές, εφαρμογές του Ρlaystation 3 (με εξελιγμένα πολεμικά παιχνίδια, ιδιαίτερα δημοφιλή στην επικράτεια της ποπ κουλτούρας). Υπήρχαν ακόμα κόμικς, συμπληρωμένα μάλιστα με τις φιγούρες από πλαστικό των βασικών ηρώων της εταιρείας Μarvel (Σπάιντερ Μαν, Χουλκ, Γούλβεριν, Κάπτεν Αμέρικα κ.ά.). Και πολλά περιοδικά για ενημερωμένους σινεφίλ αναγνώστες.

Κατά τα άλλα, εδώ διάβαζαν πολλή λογοτεχνία. Από το «Χωριάτες» του Μπαλζάκ μέχρι το «Νανά» του Ζολά. Και από «Το όνομα του ρόδου» του Ουμπέρτο Εκο μέχρι το «Μνήμες φωτιάς» του στρατευμένου Εντουάρντο Γκαλεάνο. Αλλά, φυσικά, η Αστυνομία ήθελε να προβληθούν κάποια κείμενα του Αντρέ Κορτάλε και του Γκι Ντεμπόρ στην έκδοση «Για την ένοπλη πάλη στην Ισπανία και τους ελευθεριακούς φυλακισμένους». Και επίσης το κείμενο του Χούλιαν Αγίρε, «ειδώλου» της τρομοκρατικής ΕΤΑ, «Πώς και γιατί εκτελέσαμε τον Καρρέρο Μπλάνκο, πρωθυπουργό της Ισπανίας», που υπήρχε σε φωτοτυπία από την πρώτη ελληνική έκδοση Βέργου, του 1975.
NEA

Προπαγάνδα οι "διάλογοι"...


Η ειδική τρομοκρατολόγος Μαρία Μπόση, αφού ξεκαθάρισε πως το κράτος (αλήθεια γιατί?) έχει δικαίωμα να κάνει προπαγάνδα , είπε.
"Οι διάλογοι που έδωσε στην δημοσιότητα η Αστυνομία, είναι...

προπαγάνδα για να δημιουργήσει ατμόσφαιρα γύρω από τις έρευνες για την τρομοκρατία".
Συνεπώς να μην διαμαρτύρονται τα μπατσοπαπαγαλάκια, ιδιαίτερα του MEGA, για τα σχόλιά μας.
Στο MEGA την έκανε σήμερα την δήλωση....

Avanti popolo bandiera rossa...


Χασαπόπουλος και Αναγνωστάκης βάλαν (σπουδαία πρωτοτυπία!) την Λιάνα Κανέλλη να κάνει το κλείσιμο της εκπομπής τους, λες και δεν ήξεραν τι θα' λεγε.
"Όλοι στην...

συγκέντρωση του ΠΑΜΕ (μετά από ένα μικρό δισταγμό είπε και στις άλλες συγκεντρώσεις), για να διώξουμε το ΔΝΤ".
Τους έκανε την εκπομπή Magazino του Ριζοσπάστη...

Πλάκα μας κάνει?...


Άκου τι απορία είχε ο τάχα μου αναρχομανής Αναγνωστάκης.
Τόσες μέρες γίνετε της κακομοίρας (γράφουν συνέχεια τα Blogs και οι εφημερίδες) για το άγαλμα του Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη. Και τι ρώτησε ο άνθρωπος τον αντιπρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου της πόλης?
"Το άγαλμα θα...

είναι του Κωνσταντίνου, η του Κώστα Καραμανλή?".
Είναι, η παριστάνει τον (ξέρετε, δεν λέμε την λέξη)...

Η προφητεία...


Η Κανέλλη πριν από λίγο στην εκπομπή "MEGA Σαββατοκύριακο" είπε,"αύριο θα'...

χουμε ΔΝΤ, και το βράδυ θα βρουν και την γιάφκα".
Μάγος είναι?...

H βαθμολογία...

Όλα στο φως, είχε πει ο πρωθυπουργός και το κάνει πράξη. Από χθες το πρωί είναι διαθέσιμη στο διαδίκτυο, στη διεύθυνση www.antiproedros.gov.gr, η πρόοδος του προγράμματος σταθερότητας. Στην αναφορά απεικονίζονται οι δράσεις, το υπεύθυνο υπουργείο, το χρονοδιάγραμμα, η κατάσταση της δράσης, οι λεπτομέρειες της κατάστασης, καθώς και οι σχετικές αποφάσεις ή νόμοι. Οι δράσεις οι οποίες βρίσκονται σε αναμονή έναρξης ή υλοποίησης εντός χρονοδιαγράμματος, απεικονίζονται με λευκή σκίαση, οι δράσεις οι οποίες ολοκληρώνονται εντός χρονοδιαγράμματος, με πράσινη σκίαση, και οι δράσεις οι οποίες βρίσκονται εκτός χρονοδιαγράμματος, με κόκκινη σκίαση. Έτσι, ο...



καθένας μπορεί εύκολα να βγάλει τα συμπεράσματά του: 27 δράσεις είναι πράσινες, 11 κόκκινες και… 69 σε εξέλιξη (σ.σ. σημειώνονται ως λευκές). Το πρόβλημα είναι ότι κόκκινες και λευκές είναι οι πιο σημαντικές παρεμβάσεις και όσες απαιτούν διυπουργική συνεργασία. Παραδείγματος χάριν, στο κόκκινο είναι οι τριετείς προϋπολογισμοί, οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις δημόσιων υπηρεσιών και οργανισμών και η περίφημη μείωση των επιτροπών του Δημοσίου. Στο λευκό βρίσκονται η ενιαία αρχή πληρωμών, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, το γραφείο προϋπολογισμού στη Βουλή και η καθιέρωση πληροφοριακού συστήματος για τις δαπάνες κάθε υπουργείου. Λευκό εμφανίζεται το υπουργείο Περιβάλλοντος σε θέματα όπως το πράσινο ταμείο και τα περιφερειακά χωροταξικά θέματα. Λευκές είναι και πολλές δράσεις του υπουργείου Οικονομίας, όπως η αναμόρφωση του ΕΣΠΑ, τα μέτρα προώθησης των εξαγωγών και το ελληνικό αναπτυξιακό ταμείο. Πολλά λευκά έχει και το υπουργείο Υγείας: για τις προμήθειες, το νέο σύστημα διαχείρισης των φαρμάκων, την ηλεκτρονική παρακολούθηση της συνταγογράφησης, τη μηχανοργάνωση των νοσοκομείων και τη λίστα φαρμάκων.
ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΕΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΕΙ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΙ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ…

«Βαθμούς» για τις επιδόσεις του χειμερινού εξαμήνου βάζει το Μέγαρο Μαξίμου στους υπουργούς. Οι «αριστούχοι» φαίνεται ότι περνούν άνετα την τάξη και έχουν καλές πιθανότητες πρόκρισης σε περίπτωση ανασχηματισμού, ενώ κάποιοι φαίνεται να μένουν μετεξεταστέοι και χρειάζεται εντατική προσπάθεια για να προβιβαστούν. Η «καυτή» αξιολόγηση των υπουργών έχει μπει ήδη στο μικροσκόπιο των επιτελών του Μεγάρου Μαξίμου και μελετάται με προσοχή. Το σίγουρο είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν θα διστάσει να κάνει αλλαγές σε πρόσωπα, αν κρίνει ότι αυτό απαιτεί η εκτέλεση του προγράμματος σταθερότητας…

Διαχείριση λιτότητας ή νέα μεταπολίτευση;...

Γράφει ο Γιάννης Βούλγαρης
Η εθνική κρίση αποδεικνύει πως χρειαζόμαστε δραστικές δομικές αλλαγές...
ΖΟΥΜΕ ΑΣΦΑΛΩΣ ΤΗΝ ΠΙΟ ΑΜΦΙΡΡΟΠΗΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ, ΟΛΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΔΥΝΑΤΑ. ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΩΣ ΤΩΡΑ «ΕΚΑΙΓΑΝ», ΥΙΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΕΥΚΟΛΙΑ, ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΑΜΠΟΥ, ΣΥΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΣΑΝ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, Η ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΥΤΗ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΕΣ ΔΕΝ...
ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΕΡΕΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΔΟΜΗ
Η «πολιτική στιγμή» έχει τα χαρακτηριστικά μιας νέας μεταπολίτευσης. Είναι ανοιχτή σε διαφορετικές διεξόδους, σε αστάθμητους παράγοντες, εξαρτάται πολύ από την πολιτική πρωτοβουλία και την ποιότητα της πολιτικής ηγεσίας. Η Μεταπολίτευση του 1974 ευθυγράμμισε την Ελλάδα με τις δημοκρατίες που διαμορφώθηκαν στον μεταπολεμικό κόσμο και τις γεωπολιτικές συνθήκες του διπολισμού. Η ανάγκη μιας νέας μεταπολίτευσης το 2010 προκύπτει από την εθνική κρίση στην οποία περιέπεσε η Ελλάδα στα πρώτα χρόνια του νέου παγκοσμιοποιημένου κόσμου, λόγω των μακροσκοπικών δομικών αδυναμιών της και θανάσιμων πολιτικών λαθών. Χρειαζόμαστε μια νέα μεταπολίτευση, χρειαζόμαστε δραστικές δομικές αλλαγές, ώστε να ενταχθεί δυναμικότερα και υγιέστερα η Ελλάδα στον νέο διεθνή καταμερισμό εργασίας και στην παγκοσμιοποιημένη πολιτική.

Προοδευτικός στόχος
Σε τέτοιες καμπές, οι πολιτικές παρατάξεις επαναπροσδιορίζονται με δική τους πρωτοβουλία και οπωσδήποτε επαναξιολογούνται από τους πολίτες, ακόμα και αν οι συσχετισμοί δεν αλλάξουν ριζικά. Παραταξιακά, ο εκλογικός χάρτης του 1964 έμοιαζε με εκείνον του 1981, αλλά τα κόμματα και η πολιτική κουλτούρα είχαν αλλάξει άρδην. Σε συνθήκες εθνικής κρίσης όπως η σημερινή, οι παρατάξεις «υπογράφουν» με τη δράση και τον λόγο τους, ένα νέο μακροπρόθεσμο συμβόλαιο με το έθνος και τους πολίτες. Η παραταξιακή ιδεολογία επηρεάζει προφανώς την πολιτική πρόταση που διατυπώνεται στις έκτακτες συνθήκες της κρίσης. Αλλά επειδή οι ιδεολογίες είναι από τη φύση τους εύπλαστες και ευρύχωρες, ο επαναπροσδιορισμός της κάθε παράταξης ακολουθεί την αντίθετη κατεύθυνση: από την εθνική πρόταση στην ιδεολογία και όχι αντιστρόφως. Ή αλλιώς, αν νομίζεις ότι τα αναγκαία μέτρα για τη διάσωση της χώρας είναι έξω από την ιδεολογία σου, τότε ξανακοίταξε την ιδεολογία σου ώστε να την κάνεις μπούσουλα για να αρμενίσεις προς όφελος της χώρας. Γιατί ο γιαλός είναι αυτός που είναι. Μιλώ για παρατάξεις και όχι για κόμματα. Η Μεταπολίτευση του 1974 είχε καθιερώσει τα κόμματα ως αναμφισβήτητους πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής. Σήμερα έχουν χάσει την ισχύ τους. Η νέα μεταπολίτευση, αν υπάρξει, θα έχει ως πρωταγωνιστές τις παρατάξειςαστερισμούς που θα περιλαμβάνουν κόμματα, πολιτικές ομάδες, κινήσεις πολιτών, κινήματα γνώμης και αξιών, ειδικούς, διαμορφωτές γνώμης και διανοουμένους. Σαν «κόμβους» μιας δικτύωσης και αλληλοδιαμόρφωσης. Ο αστερισμός που κινείται στον χώρο της Κεντροαριστεράς, της δημοκρατικής Αριστεράς, της οικολογίας, του προοδευτικού ευρωπαϊσμού, έχει κατεξοχήν συμφέρον να πρωτοστατήσει στον γενικό επαναπροσδιορισμό της πολιτικής μας ζωής. Ο λόγος είναι απλός. Η επιλογή που έχει είναι ή να διαχειριστεί καταναγκαστικά ένα πρόγραμμα λιτότητας και αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας πληρώνοντας το ανάλογο πολιτικό κόστος, ή να καταφέρει να κάνει την εθνική αυτή αναγκαιότητα, πολιτική ευρύτερων δομικών αλλαγών του βεληνεκούς μιας νέας μεταπολίτευσης, κερδίζοντας έτσι σταθερό προβάδισμα ηγεμονίας έναντι των άλλων. Υπό αυτό το πρίσμα η νέα μεταπολίτευση είναι στόχος πρωτίστως αυτής της παράταξης. Για να τον επιδιώξει πρέπει να πετύχει έναν άθλο: να κατανικήσει το ρουτινιασμένο κλίμα της ελληνικής πολιτικής - κομματικής ζωής. Οπως επίσης, να μην υποκύψει στην αυταπάτη ότι μόλις πέσουν λίγο τα spreads και εξασφαλιστεί η δανειοληπτική ροή, η κυβέρνηση μπορεί να γυρίσει στα γνωστά, με την ελπίδα ότι η Ν.Δ. θα αργήσει να συνέλθει.
Αιχμές από τα ΝΕΑ.

Παζάρι για χρόνο και χρήμα...

Σκληρό παζάρι είναι αποφασισμένη να κάνει η κυβέρνηση πριν ζητήσει την ενεργοποίηση του κοινού μηχανισμού ΕΕ-ΔΝΤ. Ο λόγος είναι απλός: το πολιτικό κόστος της απόφασης είναι τεράστιο και το οικονομικό όφελος αβέβαιο, για την ώρα. Εκεί εστιάζονται οι προσπάθειες του Γ. Παπανδρέου και του Γ. Παπακωνσταντίνου.
Εχοντας στο μυαλό τους το τεράστιο δημόσιο χρέος και τη φάση ύφεσης στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία, διαπραγματεύονται ένα πολυετές πρόγραμμα δανεισμού, που θα είναι αρκετό να οδηγήσει τη χώρα μας μακριά από την επώδυνη λύση της επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους και κοντά στον στόχο των...
πλεονασματικών προϋπολογισμών.

Το Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζει ότι για το 2011 θα ζητηθούν και νέες δραματικές περικοπές και αλλαγές στην αγορά εργασίας. Πιστεύει, όμως, ότι μπορεί να δημιουργήσει μέτωπο στήριξης.

«Παραδείγματος χάριν, γιατί να πληρώνουν οι πολίτες ελλειμματικούς δημοτικούς ραδιοσταθμούς;», έλεγε την Παρασκευή σε παρέα βουλευτών συνεργάτης του πρωθυπουργού.

«Γιατί να πληρώνουν οι Ελληνες τρία κρατικά κανάλια και δεκάδες τοπικά ραδιόφωνα;», συμπλήρωσε το σκεπτικό του. «Λίπος» υπάρχει πολύ, αλλά για να χαθεί χωρίς να την πληρώσουν λάθος πολίτες, θα πρέπει το πολιτικό σύστημα να τολμήσει να έρθει σε αντιπαράθεση με τον (κακό) εαυτό του.

Οι προσαρμογές που απομένουν να γίνουν είναι πραγματικά δεκάδες. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σύμφωνα με το πρόγραμμα προόδου του Προγράμματος Σταθερότητας, που αναρτήθηκε χθες στο Διαδίκτυο (www.antiproedros.gov.gr), 27 δράσεις είναι πράσινες, 11 κόκκινες και... 69 σε εξέλιξη (σ.σ.: σημειώνονται ως λευκές). Το πρόβλημα είναι ότι κόκκινες και λευκές είναι οι πιο σημαντικές παρεμβάσεις και όσες απαιτούν διυπουργική συνεργασία.

Παραδείγματος χάριν, στο... κόκκινο είναι οι τριετείς προϋπολογισμοί, οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις δημόσιων υπηρεσιών και οργανισμών και η περίφημη μείωση των επιτροπών του Δημοσίου. Στο... λευκό βρίσκονται η ενιαία αρχή πληρωμών, το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, το γραφείο προϋπολογισμού στη Βουλή και η καθιέρωση πληροφοριακού συστήματος για τις δαπάνες κάθε υπουργείου.

«Λευκές» είναι και πολλές δράσεις του υπουργείου Οικονομίας, όπως η αναμόρφωση του ΕΣΠΑ, τα μέτρα προώθησης των εξαγωγών και το ελληνικό αναπτυξιακό ταμείο. Πολλά «λευκά» έχει και το υπουργείο Υγείας: για τις προμήθειες, το νέο σύστημα διαχείρισης των φαρμάκων, την ηλεκτρονική παρακολούθηση της συνταγογράφησης, τη μηχανοργάνωση των νοσοκομείων και τη λίστα φαρμάκων.

«Λευκό» εμφανίζεται και το υπουργείο Περιβάλλοντος σε θέματα όπως το πράσινο ταμείο και τα περιφερειακά, χωροταξικά θέματα.

Στην αναφορά απεικονίζονται οι δράσεις του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, το υπεύθυνο υπουργείο, το χρονοδιάγραμμα, η κατάσταση της δράσης, οι λεπτομέρειες της κατάστασης, καθώς και οι σχετικές αποφάσεις ή νόμοι. Οι δράσεις, οι οποίες βρίσκονται σε αναμονή έναρξης ή υλοποίησης εντός χρονοδιαγράμματος, απεικονίζονται με λευκή σκίαση, οι δράσεις οι οποίες ολοκληρώνονται εντός χρονοδιαγράμματος με πράσινη σκίαση και οι δράσεις οι οποίες βρίσκονται εκτός χρονοδιαγράμματος, με κόκκινη σκίαση.

Το σύστημα παρακολούθησης βασίζεται σε online εφαρμογή, στην οποία έχουν πρόσβαση συνεργάτες των υπουργείων, οι οποίοι και τροφοδοτούν το σύστημα με δεδομένα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΥΠΑΣ ΕΘΝΟΣ

«Το ΔΝΤ είναι ήδη εδώ»...

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΑΘΑΣ ΜΑΡΙΑ ΝΤΑΛΙΑΝΗ
Δραματική ομιλία Γιώργου στη Βουλή για το χρέος...
Στους συντηρητικούς της Ε.Ε. που αντιστάθηκαν στην έκδοση ευρω-ομολόγων απέδωσε ο Πρωθυπουργός την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
«Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει ήδη μπει στη διαδικασία, ας μη γελιόμαστε και θέλω να είμαι ειλικρινής» παραδέχθηκε χθες από το βήμα της Βουλής ο Γιώργος Παπανδρέου.
O Πρωθυπουργός, βάζοντας το πολιτικό πλαίσιο για το ενδεχόμενο της ένταξης της χώρας μας στον μηχανισμό στήριξης, χαρακτήρισε «ασφαλές καταφύγιο» την ύπαρξη του μηχανισμού και τόνισε ότι το ΔΝΤ «είναι ήδη στη διαδικασία επιτήρησης, ελέγχει, εγκρίνει και...
παρακολουθεί και το Πρόγραμμα Σταθερότητας, Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης, διότι το πρόγραμμά μας ήταν υπό την έγκριση ουσιαστικά και του ΔΝΤ και για το 2011 και το 2012. Και είναι εδώ από τα λάθη της πολιτικής των κυβερνήσεων της Ν.Δ. την προηγούμενη πενταετία με το έλλειμμα των 300 δισ. ευρώ».

Απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, ο Πρωθυπουργός επέκρινε δριμύτατα τη Ν.Δ. και τη στάση της, λέγοντας πως αν ήταν κυβέρνηση η Ν.Δ. «θα πήγαινε σούμπιτο στο ΔΝΤ» ενώ χάρη τις προσπάθειες της κυβέρνησης και των Ευρωσοσιαλιστών διαμορφώθηκε ο μηχανισμός στήριξης-δίχτυ ασφαλείας με την αποφασιστική συμμετοχή της Ε.Ε.! Και επισήμανε ότι «πριν από λίγους μήνες, όχι μόνο μηχανισμός στήριξης δεν υπήρχε, υπήρχε το απόλυτο μηδέν».

Σε ό,τι αφορά την προσφυγή στον μηχανισμό, ο Γιώργος Παπανδρέου ανέφερε ότι «η ενεργοποίηση ή μη του μηχανισμού κρίνεται πάντα με γνώμονα το συμφέρον της χώρας, της ανάγκης νηνεμίας και ασφάλειας στην κοινωνία αλλά και στην οικονομία και κάνουμε όλες τις προπαρασκευαστικές ενέργειες όπως απαιτείται. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση κάνει τα αδύνατα δυνατά με μόνο γνώμονα το συλλογικό συμφέρον και την προάσπιση των δικαιωμάτων του πολίτη». Ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε ακόμα με θέρμη στη δημιουργία μιας task force (ομάδας εργασίας) υπό τον πρόεδρο της Ε.Ε. κ. Ρόμπαϊ, η οποία θα επεξεργαστεί περαιτέρω τον μηχανισμό στήριξης, «άρα είναι πιθανό να τροποποιηθεί στο μέλλον», και υπενθύμισε την ιδέα για έκδοση ευρωομολόγων που δεν περπάτησε εξαιτίας των συντηρητικών της Ε.Ε.

Νωρίτερα ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης, απευθυνόμενος στον Πρωθυπουργό είπε ότι «είναι άδικο να σκάσει σε εσάς αυτή η βόμβα, δεν ανήκει σε εσάς να πείτε “δυστυχώς επτωχεύσαμε”».

«Ασφαλές καταφύγιο» χαρακτήρισε ο Πρωθυπουργός τον μηχανισμό στήριξης


«Εχω γίνει περισσότερο σοσιαλιστής»

«Γιατί πανηγυρίσατε, κ. Πρωθυπουργέ, στις 25 Μαρτίου; Η χθεσινή ημέρα αποτελεί ημέρα ταπείνωσης για την Ελλάδα και την Ευρώπη, διότι οικειοθελώς και αυτοβούλως με την επιστολή του υπουργού Οικονομικών προχωρήσατε στη διάλυση του κοινωνικού συμβολαίου της μεταπολίτευσης και παραδοθήκατε αμαχητί στο ΔΝΤ», απάντησε σε έντονους τόνους ο κ. Τσίπρας.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησε τον Πρωθυπουργό, λέγοντας «υποσχεθήκατε στον λαό προεκλογικά ότι θα κάνετε την Ελλάδα Δανία του Νότου και την κάνατε Ουγγαρία του Νότου. Για τις αποφάσεις και τις επιλογές σας παίρνετε οριστικό διαζύγιο από την ιστορία σας και τις δυνάμεις που σας στηρίζουν...».

Η αντίδραση του Γιώργου Παπανδρέου ήταν άμεση: «Τα αντανακλαστικά μας, κύριε Τσίπρα, ήταν πατριωτικά γιατί το βούλιαγμα της χώρας δεν θα χτύπαγε τον πλούτο, θα χτύπαγε τον μέσο Ελληνα, τον αδύναμο, τον συνταξιούχο. Πράγματι τα μέτρα πονάνε, αλλά αν η χώρα ερχόταν μπροστά στην αδυναμία να δανειστεί, τότε θα με ρωτάγατε πού είναι τα δικά μου τα αντανακλαστικά.

Τα αντανακλαστικά μου τα σοσιαλιστικά ήταν να προστατέψω την πατρίδα από τη χρεοκοπία και αυτό θα κάνω όσο μπορώ, όσο μπορούμε. Το βιος του ελληνικού λαού. Και από την εμπειρία μου έχω γίνει πιο σοσιαλιστής απ΄ ό,τι ήμουν πριν. Διότι ζω καθημερινά στο πετσί μου τις διεθνείς αγορές».


Καθαρούς όρους ζητεί τώρα η κυβέρνηση
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ

Θέμα ημερών αλλά όχι του Σαββατοκύριακου είναι το αίτημα της Ελλάδας για ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, η αναφορά του Γιώργου Παπανδρέου χθες στη Βουλή ότι «το ΔΝΤ είναι εδώ» συνδέεται με το σοβαρό ενδεχόμενο η Ελλάδα να αντλήσει κεφάλαια από το ΔΝΤ λόγω της κωλυσιεργίας που παρουσιάζεται στην αποσαφήνιση των όρων και των προϋποθέσεων που θέτουν χώρες της ευρωζώνης για τη βοήθεια που θα δοθεί στην Ελλάδα από την Ε.Ε.

Οι αναφορές Παπανδρέου χθες στη Βουλή- που εξέπληξαν σχεδόν το σύνολο του Υπουργικού Συμβουλίου- εμφανίζονταν ως ένας ακόμη ελιγμός της κυβέρνησης, προκειμένου να πιέσει τις χώρες της ευρωζώνης, ώστε να αποσαφηνίσουν εγκαίρως τις γκρίζες ζώνες που υπάρχουν σε σχέση με την παροχή βοήθειας στην Ελλάδα. Οι ίδιες πηγές θύμιζαν ότι η ανάμειξη του ΔΝΤ στην αρχική φάση των πολύμηνων διαπραγματεύσεων είχε γίνει προκειμένου να πιεστεί ο ισχυρός πυρήνας των χωρών της ευρωζώνης, και ειδικά η Γερμανία, στη λογική ότι η Ελλάδα έχει και άλλες επιλογές. Ωστόσο, η υπόδειξη από πλευράς Γερμανίας να πάει η Ελλάδα στο ΔΝΤ ανέτρεψε εκείνη την στρατηγική και το τελευταίο διάστημα ο κ. Παπανδρέου εμφανιζόταν υπέρ της ευρωπαϊκής λύσης στο ελληνικό πρόβλημα.

Χθες, οι κυβερνητικές πηγές παρουσίαζαν, χωρίς επιτυχία, το σενάριο ότι οι αναφορές Παπανδρέου στη Βουλή σχετίζονταν με επανάληψη της πίεσης προς τη Γερμανία ειδικά και δευτερευόντως σε ορισμένες άλλες χώρες της ευρωζώνης, για να μην υπάρχουν πλέον εκκρεμότητες σχετικά με τον μηχανισμό στήριξης. Σημείωναν μάλιστα ότι με την όλη επιχειρηματολογία Παπανδρέου στη Βουλή συνδέεται άμεσα η επιστολή που έστειλε ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου προχθές στους ομολόγούς του, ζητώντας «καθαρό πεδίο σε σχέση με τον μηχανισμό στήριξης προς την Ελλάδα».

Δηλώσεις Σόιμπλε. Σημειώνεται ότι ακόμη και χθες ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε εξέφραζε την εκτίμηση ότι η Ελλάδα δεν θα προσφύγει στον μηχανισμό Ε.Ε.- ΔΝΤ». «Πιστεύουμε ότι οι Ελληνες βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση και πως στο τέλος ενδέχεται να μην αιτηθούν ευρωπαϊκή στήριξη», δήλωσε ο κ. Σόιμπλε. Κοινοτικές πηγές ερμηνεύουν τις δηλώσεις αυτές ως ελπίδα του Βερολίνου, το οποίο θέλει να αποφύγει- πριν από τις εκλογές της 9ης Μαΐου- τη χορήγηση βοήθειας (περίπου 8,5 δισ. ευρώ) προς την Ελλάδα- κάτι που θα παρουσίαζε την κ. Μέρκελ ασυνεπή ως προς τις υποσχέσεις της.

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Γιουρογκρούπ κ. Γιούνκερ δήλωσε μετά τη χθεσινή συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης ότι «δεν υπάρχει ένδειξη πως η Ελλάδα θα ζητήσει την ενεργοποίηση του πακέτου» και ότι σε κάθε περίπτωση «οι όροι της βοήθειας θα είναι κοινοί μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενωσης και ΔΝΤ».

Οπως προαναφέρθηκε, ο απόλυτος αιφνιδιασμός των περισσότερων μελών του Υπουργικού Συμβουλίου προκάλεσε σύγχυση σχετικά με το πώς και πότε ελήφθη η συγκεκριμένη απόφαση, τη στιγμή που κατά το προχθεσινό Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά και το Υπουργικό Συμβούλιο της Τρίτης, δεν υπήρξε η παραμικρή αναφορά σχετικά με την εμπλοκή του ΔΝΤ. Υποστηριζόταν επίσης ότι και κατά τη συνάντηση Παπανδρέου- Σαμαρά, το απόγευμα της Τετάρτης, ο κ. Παπανδρέου είχε συμφωνήσει με τον κ. Σαμαρά ότι δεν υπάρχει πιθανότητα η Ελλάδα να επιδιώξει προσφυγή στο ΔΝΤ.

To ΚΑΡΦΙ του Σαββατοκύριακου...


Δικό της μαγαζί ανοίγει η Ντόρα.
Πυρετός επαφών.
Ποιοί την ακολουθούν.


Οι εφημερίδες σήμερα...


TO BHMA.
Νηστεία για όλους με συνταγή ΔΝΤ

Λιτότητα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που θα οδηγήσει στην απώλεια σημαντικού ποσοστού του συνολικού πλούτου των Ελλήνων φέρνει προσφυγή της χώρας ...




Οι εφημερίδες σήμερα...


TA NEA. Αίμα και δάκρυα
Δέκα χρόνια λιτότητας απαιτεί το ΔΝΤ από την Ελλάδα και μάλιστα με περικοπές μισθών και στον ιδιωτικό τομέα τους αμέσως επόμενους μήνες. Ζητεί επίσης νέα μείωση δαπανών στο Δημόσιο αλλά και άμεση εφαρμογή του νέου Ασφαλιστικού.
ΕΘΝΟΣ.Παζάρι για χρόνο και χρήμα
Η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με ΕΕ και ΔΝΤ για ένα πολυετές πρόγραμμα δανεισμού. Την ίδια ώρα εντοπίζονται σημαντικές καθυστερήσεις στην υλοποίηση του Προγράμματος Σταθερότητας

ΚΑΤΥΝ...

Λίγο πριν κλείσει την εκπομπή του απόψε ο Κανάκης, πρότεινε στους τηλεθεατές του ΑΝΤ-1, να δουν την εξαιρετική ταινία του Αντρέι Βάιντα, ΚΑΤΥΝ. "Καμιά σχέση με την Κατίν(α) , την...

τηλεπαρουσιάστρια του ΑΝΤ-1" , είπε. Λίγο νωρίτερα, την είχε ειρωνευτεί για την έκπληξή της, που είδε γεννητικά όργανα επί σκηνής. "Που να 'χει ξαναδεί η καημένη" , σχολίασε, παίρνοντας ανάλογο ύφος. Κι όταν οι συμπαρουσιαστές του, του ανέφεραν το όνομα "Μπουμπούκος" , αυτός επέμενε. "Δεν έχει" . Τώρα, αν παρεξηγηθεί ο Μπουμπούκος και του ζητήσει να 'ξηγηθούν οι δυο τους ως άντρες (βγάζοντας τις μεζούρες) , θα 'χουμε βραχυκύκλωμα...

16.4.10

Περιμένοντας τον Ερντογάν...

"Θέματα & Παραλλαγές" . Από τις εκπομπές που δεν προσδοκά κανείς μεγάλη τηλεθέαση. Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι δεν έχει ενδιαφέρον και κάποιες φορές, όπως απόψε, ήταν εξαιρετική. Ένας δημοσιογράφος και τέσσερις καθηγητές Πανεπιστημίου, αναλύουν το...

μέγα ζήτημα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Θα μειωθούν οι εξοπλισμοί και πως; Ποιες είναι οι επιτυχίες, αλλά και οι άτυχες στιγμές της ελληνικής διπλωματίας. Η Χάλκη και το ακανθώδες πρόβλημα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Η Κύπρος και η "γκρίζα" ζώνη του Αιγαίου.
Πολύ καλός ο Σταύρος Λυγερός, με ενδιαφέρουσες απόψεις οι καθηγητές. Εκπομπή εξαιρετική...