ΕΝΩ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΠΟΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ...Με ταχείς ρυθμούς προχωράει η Ένορκη Διοικητική Εξέταση που διέταξε το υπουργείο Υγείας, για να διαπιστωθούν οι συνθήκες θανάτου του Νίκου Κακαουνάκη. Ο κ. Κακαβούλης έχει ήδη εξετάσει τους χειρουργούς του Ευαγγελισμού Σωτ. Στυλογιάννη και Σωτ. Πρίγκουρη, καθώς και το χειρουργό του Ιασώ General Σωτ. Μπαράτση, και συνεχίζει καλώντας και άλλους μάρτυρες.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι...
γιατροί του Ευαγγελισμού επανέλαβαν όσα έχουν υποστηρίξει σε δημόσιες δηλώσεις τους, αλλά το ακριβές περιεχόμενο των καταθέσεών τους δεν έγινε γνωστό. Υπενθυμίζεται ότι, κατά την άποψη του κ. Στυλογιάννη, που έσπευσε να κάνει δημόσιες δηλώσεις σε τηλεοπτικά κανάλια, ο Νίκος Κακαουνάκης αντιμετωπίστηκε με όλους τους επιστημονικούς κανόνες και η απώλειά του οφείλεται σε «ατυχία» και στο βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό του.
Από τις πρώτες δηλώσεις είχε αφεθεί να αιωρείται η εντύπωση ότι ο θάνατος οφειλόταν σε μια σπάνια ασθένεια εξαιτίας της οποίας το έντερο ασβεστοποιείται. Τονιζόταν μάλιστα με έμφαση ότι το σύνδρομο αυτό έχει παρουσιαστεί μόνο σε μερικές δεκάδες ασθενείς παγκοσμίως. Όπως αποδείχθηκε, όμως, το σύνδρομο αυτό είναι πράγματι σπάνιο, αλλά δεν είναι θανατηφόρο. Η έρευνα σε αμερικανικά Ιδρύματα που έχουν ασχοληθεί μ’ αυτό έδειξε ότι από έξι περιστατικά μόνο ένα κατέληξε μετά από χρόνια, και μάλιστα για αιτία άσχετη με το σύνδρομο. Εξάλλου, η μέθοδος που ακολουθήθηκε στο Ιασώ για την αντιμετώπιση της ασθένειας εγκρίθηκε ως η πλέον ενδεδειγμένη από το νοσοκομείο John Hopkins των ΗΠΑ.
Μετά τις διευκρινίσεις αυτές, καλλιεργήθηκε η εντύπωση ότι αποδείχθηκε μοιραία η απόφαση να μεταφερθεί ο Νίκος Κακαουνάκης από τον Ευαγγελισμό. Οι γιατροί που τον εγχείρησαν επέμεναν ότι η κατάστασή του έπρεπε να αντιμετωπιστεί με συντηρητική αγωγή. Νωρίτερα, για να αντιμετωπίσουν τη λοίμωξη, εξαιτίας της οποίας ο ασθενής είχε υψηλό πυρετό και παραισθήσεις, τον υπέβαλαν σε δύο ακόμη χειρουργικές επεμβάσεις (πέραν της πρώτης, για την αφαίρεση του πολύποδα) με σκοπό να ελέγξουν αν η αναστόμωση είχε διαφυγή μολυσμένων υγρών.
Κατά τα μητρώα εγχειρήσεων (που δημοσιεύτηκαν στο προηγούμενο φύλλο), δεν διαπιστώθηκε διαρροή από το σημείο όπου ενώθηκε το παχύ έντερο με το λεπτό. Αλλά αυτό δεν απαντά στο ερώτημα από πού προήλθε η λοίμωξη. Ούτε βεβαίως στο γιατί αντιμετωπίστηκε με αλλεπάλληλες εγχειρήσεις, παρά το «βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό» του ασθενούς, όπως λένε οι θεράποντες ιατροί του. Ανεπισήμως διαδίδεται ότι η λοίμωξη οφείλεται σε νοσοκομειακά μικρόβια που υπάρχουν σε κάθε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Κι αυτός ο ισχυρισμός είναι ένα από τα σημεία που αντικρούει με ένταση ο κ. Μπαράτσης. Όπως εξήγησε, το μικρόβιο που προκάλεσε λοίμωξη του αναπνευστικού υπάρχει πράγματι στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Αλλά το μικρόβιο που εντοπίστηκε στην κοιλιά του ασθενούς προέρχεται αποκλειστικά από διαφυγή «κοπρανώδους υγρού» από την αναστόμωση.
Γιατί δεν αναφερόταν η αιτία θανάτου του ασθενούς;
Ο κ. Μπαράτσης στην αναφορά του επισήμανε από την πρώτη στιγμή ότι στα επιχειρήματα των θεραπόντων ιατρών υπήρχε μια σημαντική παράλειψη: δεν αναφερόταν η αιτία θανάτου του ασθενούς. Με βάση την αιτία θανάτου, θα έβγαιναν ασφαλή συμπεράσματα για τυχόν λάθη, παραλείψεις ή εσφαλμένες εκτιμήσεις. Οι φράσεις που ειπώθηκαν στις τηλεοπτικές συνεντεύξεις του κ. Στυλογιάννη, όπως «ατυχία» και «τον πήρε ο Θεός», δεν αποτελούν επιστημονική διάγνωση. Γι’ αυτόν το λόγο φαίνεται ότι άρχισε να γίνεται λόγος για τη λοίμωξη, αν και αποδίδεται σε άλλα αίτια.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο κ. Μπαράτσης, προς ενίσχυση της άποψής του ότι το είδος του μικροβίου που προκάλεσε πολυοργανική ανεπάρκεια στον Νίκο Κακαουνάκη δεν απαντάται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, πρότεινε στον κ. Κακαβούλη να καλέσει ως εμπειρογνώμονες τον καθηγητή πνευμονολογίας κ. Ρούσσο, την καθηγήτρια λοιμωξιολογίας κ. Γιαμαρέλου και το διευθυντή της ΜΕΘ κ. Παλτόγλου, που εξέτασαν τον Νίκο Κακαουνάκη και έχουν πλήρη εικόνα τόσο των μικροβίων όσο και των προσπαθειών που καταβλήθηκαν για την αντιμετώπιση της λοίμωξης.
Οι αντιφάσεις
Η ΕΔΕ επιχειρεί να διαλευκάνει κι άλλα «σκοτεινά» σημεία της τραγικής αυτής υπόθεσης. Βασικό ερώτημα είναι γιατί ο κ. Στυλογιάννης επιμένει ότι ο πολύποδας διαγνώστηκε ως καρκίνος ανιόντος, ενώ η βιοψία από την πρώτη κολονοσκόπηση, η ιστολογική εξέταση από τη δεύτερη κολονοσκόπηση και η παθολογοανατομική εξέταση του χειρουργικού παρασκευάσματος (δηλαδή, του ίδιου του πολύποδα που είχε αφαιρεθεί και στάλθηκε στο εργαστήριο) διαπιστώνουν σαφώς ότι ο πολύποδας είναι καλοήθης («δεν παρατηρήθηκαν στοιχεία κακοήθειας», αναφέρει η τελευταία εξέταση).
Ένα συμπληρωματικό στοιχείο που συσκοτίζει ακόμη περισσότερο την κατάσταση είναι η αντίφαση που παρατηρείται στις διαγνώσεις του γαστρεντερολόγου που έκανε τις δύο κολονοσκοπήσεις με διαφορά λίγων ημερών. Στην πρώτη αποφαίνεται ότι ο πολύποδας έχει μίσχο (κοτσάνι) και συστήνει να αφαιρεθεί ενδοσκοπικά (χωρίς δηλαδή να γίνει ανοιχτή εγχείρηση). Αλλά στη δεύτερη τον βρίσκει λαχνωτό (δηλαδή φαρδύ και χωρίς μίσχο) και θεωρεί ότι είναι επικίνδυνο να αφαιρεθεί λαπαροσκοπικά. Σημειώνεται ότι τις εκ διαμέτρου αντίθετες γνωματεύσεις τις υπογράφει ο ίδιος γιατρός και, το κυριότερο, ότι στην παθολογοανατομική εξέταση που έγινε πάνω στον πολύποδα που αφαιρέθηκε αναγράφεται σαφέστατα ότι είχε μίσχο!
Η αντίφαση αυτή έχει κρίσιμη σημασία. Δημιουργεί την υπόνοια ότι εκ των υστέρων επιχειρείται να κουκουλωθούν ευθύνες για εσφαλμένη εκτίμηση στη μέθοδο που ακολουθήθηκε για την αφαίρεση του πολύποδα. Κι αν η πρώτη εκτίμηση ήταν λάθος που έγινε χωρίς υστεροβουλία, όσα ακολούθησαν δεν δείχνουν καλή πίστη. Ήταν ακριβώς η συμπεριφορά των γιατρών, αλαζονική και χωρίς διάθεση συνεργασίας, που προκάλεσε την αγανάκτηση των οικείων του Νίκου Κακαουνάκη, οι οποίοι διέβλεψαν απόπειρα συγκάλυψης. Και οι υποψίες τους ενισχύθηκαν από την απροθυμία που έδειξε το νοσοκομείο να τους χορηγήσει έγγραφα με διαγνώσεις, εξετάσεις και μητρώα εγχειρήσεων.
Το ΚΑΡΦΙ
Όλο και πιο πολύ ανεβαίνουν τα νεανικά των Σπύρου Λάμπρου – Έλενας Παπαβασιλείου σύμφωνα με την AGB. Το νεαρό δίδυμο του Alpha φαίνεται να έχει βρει δίοδο επικοινωνίας με τους τηλεθεατές και πλησιάζει αρκετά την Πρωινή Μελέτη.
