Της Λώρης ΚέζαΓια τα αυθαίρετα υπάρχουν πολλές λύσεις. Μπορούμε να τα καμαρώνουμε, όπως έκαναν οι κυβερνήσεις ως τώρα. Μπορούμε να επιχαίρουμε για τις νομιμοποιήσεις. Μπορούμε να βρίσκουμε δικαιολογητικά: φτωχοί άνθρωποι χτίζουν στα πεύκα. Μπορούμε επίσης να τα γκρεμίσουμε.
Αυτό το τελευταίο ακούγεται ως το σωστό. Γιατί να υπάρχουν παραθυράκια που νομιμοποιούν τους εμπρηστές και ενθαρρύνουν το χτίσιμο στα αποκαΐδια; Αν δεν υπάρχει συμφέρον, τούτο υπαγορεύει ο κοινός νους. Κάποιοι βουλευτές δεν...
...έχουν τον κοινό νου· έχουν τη δική τους περίπλοκη σκέψη. Ο κ. Κώστας Μαρκόπουλος συγκαταλέγεται σε αυτούς. Εδωσε ένα δείγμα παλιακής αντιπολίτευσης αμφισβητώντας το νομοσχέδιο για τα δάση. Εκεί λοιπόν που η συζήτηση αφορούσε το γκρέμισμα των αυθαιρέτων με την ίδρυση ειδικής υπηρεσίας κατεδαφίσεων, μετατόπισε το θέμα της συζήτησης. Το μόνο που βρήκε να πει είναι ότι στην υπηρεσία γκρεμίσματος θα βολευτούν πασοκτζήδες.
Τέτοια αντιπολίτευση είναι παρωχημένη. Θα αφεθεί το δάσος στα χέρια των πυρομανών και των καταπατητών, προκειμένου να ζοριστεί η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη; Υπάρχουν μερικά θεμελιώδη ζητήματα που απαιτούν τη συναίνεση (για να χρησιμοποιήσουμε και μια μοδάτη λέξη). Ο κ. Μαρκόπουλος δεν βλέπει το δάσος. Στον αντίποδα, ο τομεάρχης Περιβάλλοντος κ. Κυριάκος Μητσοτάκης βλέπει αυτό που ωφελεί τη φύση, ανεξαρτήτως κομματικών δεσμεύσεων. Είναι υπέρ του νομοσχεδίου: στα αρμόδια όργανα είπε ότι θα το ψηφίσει παρά το γεγονός ότι έχει ενστάσεις σε λεπτομέρειες. Η βασική ιδέα του νομοσχεδίου είναι ότι προτού ξεκινήσει οποιαδήποτε κουβέντα, προτού εκδοθεί οποιαδήποτε άδεια ανέγερσης, πρέπει να ξέρουμε ποια είναι τα δάση. Δεν μπορεί να αποφασίζει, εκτιμώντας διά γυμνού οφθαλμού, ο τοπικός δασάρχης. Το ποιος θα αναλάβει τη χαρτογράφηση και ποιος θα την επικουρήσει (το Κτηματολόγιο) είναι δευτερεύον.
Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης υποστηρίζει σήμερα τα ίδια που έλεγε και πέρυσι. Οπως δεν κουκούλωνε τα προβλήματα ως βουλευτής της κυβέρνησης, έτσι δεν απορρίπτει ένα νομοσχέδιο που δίνει λύση σε προβλήματα δεκαετίας. Αντιθέτως, ο κ. Κ. Μαρκόπουλος αναλώθηκε στα διαδικαστικά, στις κοντρίτσες και στην παραπολιτική. Για το νομοσχέδιο των δασών υποχρεώθηκε να αναδιπλωθεί επειδή την επίσημη γραμμή της Νέας Δημοκρατίας εκφράζει ο τομεάρχης Περιβάλλοντος. Η αντιπολίτευση, όπως όλα δείχνουν, θα υπερψηφίσει επί της αρχής το νομοσχέδιο. Αυτή η μικρή ήττα δεν είναι, όμως, το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο πρώην υπουργός Τουρισμού. Ο πολιτευτής από την Εύβοια έχει βρεθεί στο στόχαστρο δημοσιευμάτων που του προσάπτουν κακοδιαχείριση στις ημέρες εξουσίας.
Διακινούνται φωτοτυπίες αποφάσεων του ΕΟΤ, με τεράστια ποσά να καταβάλλονται ως διαφημιστικά έξοδα. Ο κ. Μαρκόπουλος εν πρώτοις αντέδρασε καταθέτοντας αγωγή κατά του τηλεοπτικού σταθμού Εxtra 3 και εξώδικο με το οποίο ζητεί την παρέμβαση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης. Με αυτόν τον τρόπο συμβάλλει στη διάδοση όσων του αποδίδονται.
Οι αντιδράσεις είναι αλυσιδωτές. Η υφυπουργός Τουρισμού κυρία Αντζελα Γκερέκου έδωσε εντολή για έλεγχο στον ΕΟΤ. Το ζήτημα εξετάζεται αρμοδίως, ενώ παράλληλα σέρνονται φήμες σε μπλογκ και σε κανάλια. Προς το παρόν δεν υπάρχει βεβαιότητα.
Δεν ξέρουμε πότε και ποιος διόγκωσε τα χρέη του Οργανισμού Τουρισμού κατά 120 εκατ. ευρώ.
Προτού καταλήξει κάπου η έρευνα των επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, ο κ. Μαρκόπουλος έσπευσε να κάνει δηλώσεις. Ηταν ο μόνος από τους υπουργούς Τουρισμού της Νέας Δημοκρατίας που θέλησε να υπερασπιστεί τον εαυτό του προκαταβολικά. Αυτό από μόνο του δεν λέει τίποτε για την εντιμότητα ή για τις ικανότητες να διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα. Λέει πολλά, όμως, για τις ικανότητες του βουλευτή να διαχειριστεί τον εαυτό του. Την εβδομάδα που ορισμένα μίντια έχουν βαλθεί να τον εξοντώσουν, ο ίδιος δημιουργεί εσωκομματικά προβλήματα.
Οι πολιτικές αστοχίες δεν μπαίνουν σε ζύγι, αν όμως έπρεπε να διαλέξουμε ανάμεσα σε σπατάλες για πίνακες, για ταξίδια και διαφήμιση ή στην καταψήφιση του νομοσχεδίου για τα δάση, θα διαλέγαμε το πρώτο. Χρήματα υπάρχουν- και αν δεν υπάρχουν θα δανειστούμε.
Δάση δεν υπάρχουν και η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν δανείζει δέντρα.
ΒΗΜΑ
