Απρέπεια του Βερύκιου...

Αναφέρθηκε στο κρεβάτι του Μαξίμου που το χρησιμοποιούσε ο Α.Παπανδρέου με τη Δήμητρα Λιάνη...
Μα ήταν κουβέντα αυτή; Εκεί, που εκείνη η τρελιάρα η αρχιτεκτόνισσα έλεγε πως βλέπει την αναμόρφωση του Μεγάρου Μαξίμου και...

πως υπάρχει ένα δωμάτιο με ένα κρεβάτι που το χρησιμοποιούσε ο Καραμανλής για να ξεκουράζεται, την πέταξε τη μπαρούφα του. Ναι, είναι το κρεβάτι που χρησιμοποιούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και η Δήμητρα Λιάνη. Γιατί το 'πε; Κατάλαβε; ...

"Δε χρωστάω σε κανέναν, εκτός από τον ελληνικό λαό"...

Ο Γιώργος Παπανδρέου, κλείνοντας πριν από λίγο την ομιλία του στη Βουλή, ευχαρίστησε τον ελληνικό λαό που του έδειξε εμπιστοσύνη και κάλεσε όλους τους Έλληνες να γράψουν μαζί νέες σελίδες της ιστορίας. "Πολλοί νομίζουν πως την ιστορία την γράφουν μόνοι τους οι ηγέτες. Δεν...

είναι έτσι. Όλοι μαζί τη γράφουν. Ο καθένας από το πόστο του" .
Ο πρωθυπουργός είπε πως η κριτική είναι καλοδεχούμενη, όλοι κάνουν λάθη και επανέλαβε αυτό που σ' όλη την προεκλογική περίοδο προέβαλε σαν βασική του αρχή "δε χρωστάω σε κανέναν, εκτός από τον ελληνικό λαό" ...

Γυρεύοντας...

Ένα τεράστιο φαλλό από ψωμί, περιέφερε μέσα στην εκπομπή του το πρωί ο Παπαδάκης.
Δεν ξέρει πως όταν κάνει αυτές τις κινήσεις, προκαλεί τα μεσημεριανάδικα και τις σατυρικές εκπομπές ?
Με το φαλλό δίπλα στην δίμετρη ξανθιά (και τα έκπληκτα μάτια του Μουρατίδη) , είναι...

σαν να λέει σ'ολους αυτούς που ασχολούνται με το τι γίνεται στην πρωινή ζώνη, παίξτε με.
Γιατί λοιπόν παραπονιέται όταν ξεφεύγουν όλοι αυτοί από τα όρια?
Αυτό δεν θέλει?
Δεν πάει γυρεύοντας?...

Βιομηχανία γαλάζιων βιογραφικών...

Οργανωμένο σχέδιο...
Πάνε να ανατρέψουν στη πράξη την καινοτομία του Παπανδρέου για την τοποθέτηση στην θέση των Γενικών γραμματέων ,Προέδρων Οργανισμών,κλπ. υποψηφίων βάσει των βιογραφικών τους.
Καραμπινάτα γαλάζια στελέχη με πολύ δυνατά βιογραφικά συμμετέχουν στην διαδικασία, με στόχο όχι τόσο για να καταλάβουν τις θέσεις , όσο για...

να αποδείξουν ότι η πρόταση του Παπανδρέου για την επιλογή των αρίστων από το βιογραφικό τους, δεν ήταν τίποτα άλλα από ένα προεκλογικό πυροτέχνημα.
Υπάρχει οργανωμένο σχέδιο που θα δυναμιτίσει το νέο σύστημα αξιοκρατικής αξιολόγησης των υποψηφίων...

"ΣΑΦΑΡΙ" ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΚΟΟΛ...στη Βρετανία...

Οι βρετανικές αρχές έλαβαν μέτρα εναντίον χιλιάδων παιδιών και κατάσχεσαν περισσότερα από 5.000 λίτρα οινοπνευματωδών ποτών σε επιχείρηση κατά της κατανάλωσης αλκοόλ από εφήβους, που πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι, ανακοίνωσε η κυβέρνηση.
Η αστυνομία ασχολήθηκε με 3.721 νέους που έπιναν ή προσπαθούσαν να καταναλώσουν αλκοόλ δημόσια σε 69 περιοχές. Περίπου 2.000 έφηβοι παραπέμφθηκαν για θεραπεία στη διάρκεια της επιχείρησης αυτής που στοίχισε 1,4 εκατομμύρια στερλίνες.
Η υπουργός αρμόδια για θέματα ανηλίκων Ντόν Πριμαρόλο δήλωσε πως η επιχείρηση που ήταν επιτυχημένη πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στον Ιούλιο και τον Σεπτέμβριο.
"Αν και...

η πλειονότητα των νέων σέβεται τους νόμους και δεν προκαλεί προβλήματα στην κοινωνία, σε ορισμένες περιοχές της χώρας, η κατανάλωση αλκοόλ από ορισμένους νέους τους κάνει να χάνουν τον έλεγχο", τόνισε η ίδια.
"Η συγκεκριμένη συμπεριφορά είναι απαράδεκτη και για το λόγο αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό οι τοπικές αρμόδιες υπηρεσίες να αντιμετωπίζουν με αυστηρότητα τους εφήβους που πίνουν και να κατάσχουν τα ποτά", επισήμανε η υπουργός.
Σύμφωνα με τα στοχεία που δημοσιοποίησε η κυβέρνηση:

* 5.171 λίτρα αλκοόλ κατασχέθηκαν από εφήβους.

* 1.829 γονείς ενημερώθηκαν πως τα παιδιά τους παρουσίαζαν αντικοινωνική συμπεριφορά εξαιτίας του αλκοόλ.

* Περίπου 2.000 παιδιά παραπέμφθηκαν σε υπηρεσίες ψυχολογικής στήριξης και 324 εστάλησαν σε προγράμματα αποτοξίνωσης.

*349 καταστήματα με άδεια πώλησης αλκοολούχων ποτών αποδείχθηκε πως δεν μπορούσαν να ελέγξουν την ηλικία των πελατών τους.

"Τα 5.000 λίτρα οινοπνευματωδών ποτών που κατασχέθηκαν από εφήβους στους δρόμους στη διάρκεια της επιτυχημένης εκστρατείας αντιπροσωπεύουν πολλά εγκληματικά επεισόδια και 'κρούσματα' αντικοινωνικής συμπεριφοράς που αποφεύχθηκαν", υπογράμμισε από την πλευρά του ο υπουργός Εξωτερικών Αλαν Κάμπελ.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ε, όχι και "αιχμάλωτα", άγιε Ιωαννίνων!!!

Από aletri.blogspot
Για όσους δεν το γνωρίζουνε, ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων, Θεόκλητος είναι ο "Υπουργός Οικονομικών" της Ελληνικής Εκκλησίας.
Άλλωστε ο εκάστοτε Ιωαννίνων καταλαμβάνει αυτή την θέση, λόγω της τεράστιας περιουσίας που διαθέτει η Μητρόπολή του κυρίως από κληροδοτήματα παλιών Ηπειρωτών. Να σημειωθεί ότι ο εκάστοτε Ιωαννίνων συμμετέχει και στο Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας, λόγω του πολύ μεγάλου ποσοστού μετοχών που έχει...
Ο μητροπολίτης Ιωαννίνων Θεόκλητος λοιπόν, στην χθεσινή συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου είπε ότι ...



οι αντιδράσεις για την εκκλησιαστική περιουσία είναι "στημένες" και έχουν στόχο να μην αξιοποιήσει η Εκκλησία την περιουσία της.
Περιέγραψε τα εκκλησιαστικά ακίνητα σαν "ευρισκόμενα σε αιχμαλωσία" και έχουν στόχο να μην αξιοποιήσει η Εκκλησία την περιουσία της και μίλησε, επίσης, για «μικροκομματικά συμφέροντα» και τεχνητές κρίσεις, που όποτε κάποιο φλέγον ζήτημα βρίσκεται στην επικαιρότητα, όπως η οικονομική κρίση και η ανεργία, τότε "ανασύρεται το ζήτημα της εκκλησιαστικής περιουσίας".
Πρόσθεσε κιόλας ότι "πρέπει να έχουμε το νου μας, γιατί η φορολογία έρχεται"...
Βρε, βρε κάτι ανησυχίες που έχει ο κόσμος... Και εγώ που νόμιζα ότι θα πρέπει να έχουνε το νου τους για την αυξανόμενη φτώχεια, την ανέχεια, την κρίση των ηθικών αξιών, τα αδιέξοδα των νέων... Πόσο βαθιά νυχτωμένος είμαι!!!

Στον αφρό η Ποντικομαμή.com...

Αναρριχήθηκαν στην 2η θέση, στο πάτο όπως πάντα ο Τριανταφυλλόπουλος.
Κάνει διάφορες λαστιχιές, βγάζει διάφορες Λιλίκες, Ψωμιάδηδες, κ.λ.π. αλλά συνεχίζει να κρατά σταθερά τη 1η θέση. Οι...

Λυριτζήδες κατάφεραν να αναρριχηθούν στην 2η θέση πιάνοντας το ίδιο ποσοστό με τον Παπαδάκη. Ο Τριανταφυλλόπουλος για άλλη μια φορά καταβαραρθρώθηκε. Τον έφαγε όπως ήταν αναμενόμενο η Χατζηβασιλείου (το Πάμε πακέτο έκανε 30,8)αλλά του'ριξε στα αυτιά και ο Έκτωρ Μποτρίνι.
Στην πρωινή ζώνη χθες:
Αυτιάς 21,5
Λυριτζής-Οικονόμου 19,7
Παπαδάκης 19,7
Καμπουράκης-Οικονομέας 16,8
Μελέτη 14,1
Λάμπρου-Παπαβασιλείου 6,3
Ο ALPHA παρά τις όποιες προσπάθειες δεν μπορεί να ξεφύγει από τον πυθμένα...

Πλημμύρισε το Παναρκαδικό Νοσοκομείο Τρίπολης από τη βροχή...

Λόγω έργων μόνωσης που εκτελούνται στην ταράτσα του Παναρκαδικού νοσοκομείου Τρίπολης και της βροχής που ακατάπαυστα έπεφτε όλη την νύχτα μπήκαν νερά από την οροφή και δεν λειτουργεί ο 4ος όροφος, αφού τα νερά από την οροφή τρέχουν συνεχώς, έχουν μουσκέψει τα πάντα κι έχουν αποκολληθεί και τμήματα της ψευδοροφής.

Όπως δήλωσε πριν λίγο ο διοικητής του νοσοκομείου Γιάννης Μαρινάκης λόγω των νερών που μπήκαν, δεν λειτουργούν τα χειρουργεία του νοσοκομείου και η αίθουσα τοκετών που βρίσκονται στον 4ο όροφο, και αυτή την ώρα εκτελούνται ....




εργασίες για την αποκατάσταση των ζημιών και την απομάκρυνση των νερών, ενώ ειδοποιήθηκε και η υπηρεσία επίβλεψης του έργου να σπεύσει στο νοσοκομείο.

Αναβλήθηκαν όλα τα προγραμματισμένα χειρουργεία και εάν υπάρχει έκτακτο περιστατικό για χειρουργείο θα διακομιστεί σε άλλο νοσοκομείο της Πελοποννήσου.

Να σημειωθεί ότι νερά μπήκαν και στο ισόγειο του νοσοκομείου στο τμήμα του μικροβιολογικού εργαστηρίου, το οποίο δεν λειτουργεί και οι εργαζόμενοι βγάζουν τα νερά από μέσα.

Τέλος να αναφέρουμε ότι νερά μπήκαν και στο υπόγειο του κτηρίου της σχολής Θετικών Επιστημών του πανεπιστημίου Πελοποννήσου χωρίς να προκληθούν προβλήματα.
filiatranews.blogspot

Θα απαντήσουν στο Παπανδρέου και οι τρεις...

Στη συζήτηση επί των Προγραμματικών που αρχίζει σήμερα στη Βουλή με ομιλία του Πρωθυπουργού στις 6 το απόγευμα, από την Ν.Δ. έχουν αποφασίσει να μιλήσουν , η Ντόρα, ο Αβραμόπουλος, κι ο Σαμαράς. Είναι ...

μια ευκαιρία και για τους τρεις , να σταθούν σαν αρχηγοί, απέναντι στο Παπανδρέου...

Οι νάρκισσοι της τηλεόρασης...

Επίθεση σε κάποιον τηλεαστέρα έκανε από την εκπομπή του στον Flash o Λάλας.

"Τηλεόραση, η χώρα των νάρκισσων" είπε και συμπλήρωσε "το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η φάτσα του. Και...

παριστάνει και τον σοβαρό".

Δεν είπε όνομα, αλλά υποθέτουμε πως σε κάποιο Νίκο αναφερόταν. Τί λέτε εσείς;...

Πολιτικός τραμπούκος ο Μίχαλος...

"Γιατί δεν βάζετε για αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας;" τον ειρωνεύτηκε στην εκπομπή του το πρωί ο Οικονομέας.

Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος, προκλητικός όπως πάντα, εξέφρασε με σκληρό τρόπο τις απόψεις του και...

...δήλωσε πως θα κάνει μήνυση στο σωματείο των λιμενεργατών που απεργεί. Ο πρόεδρος των λιμενεργατών βγήκε στο τηλέφωνο εκείνη την ώρα και τον χαρακτήρισε "γνωστό πολιτικό τραμπούκο".

Του Μίχαλου μάλλον του άρεσε, γιατί έσπευσε ν' αποχωρήσει χωρίς να δώσει απάντηση...

Τα... ευαισθητοποιημένα γαϊδούρια!

Του Χρήστου Μιχαηλίδη
ΧΘΕΣ, Πέμπτη 15 Οκτωβρίου, ήταν η Παγκόσμια Μέρα του Λευκού Μπαστουνιού. Οπως διαβάσαμε στις εφημερίδες, ακούσαμε και είδαμε στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, έχει καθιερωθεί «με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τυφλοί συνάνθρωποί μας στις καθημερινές μετακινήσεις τους».

Κάνοντας, λοιπόν, μια συνηθισμένη βόλτα χθες, στους δρόμους μιας συνοικίας της Αθήνας, της Κηφισιάς, που θεωρείται μάλιστα από τις «κυριλέ και πολιτισμένες συνοικίες» (έτσι, τουλάχιστον, θέλουν να πιστεύουν οι κάτοικοί της!), και ιδού η...

...ευαισθησία τους. Εχουν φράξει τη λωρίδα του πεζοδρομίου όπου ο τυφλός θα περπατήσει με οδηγό το λευκό μπαστούνι του. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τον υπογράφοντα με διαφορά λίγων ωρών στην οδό Αργυροπούλου, στο κέντρο της πόλης, που πρόσφατα μάλιστα έγινε πλακόστρωτος «δρόμος ήπιας κυκλοφορίας», και να δούμε πόσες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, όπως και σε πλείστα άλλα μέρη της Αθήνας, δαπανήθηκαν γι' αυτά τα πλακάκια με «ράγες» ειδικά για τους τυφλούς συνανθρώπους μας.

Οι εικόνες που βλέπετε δεν είναι σταθμευμένα «ολίγων λεπτών». Με τις ώρες είναι εκεί. Και δεν νοιάζεται κανείς. Οι τυφλοί, όπως και σχεδόν όλοι οι ανάπηροι σ' αυτόν τον τόπο, δεν κυκλοφορούν πια στους δρόμους. Ξέρουν ότι θα σκοτωθούν. Σχόλια άλλα, τέλος. Θαυμάστε τα... ευαισθητοποιημένα γαϊδούρια!
(από την Ελευθεροτυπία)

H μονοπολική ορμή και η εποχή Oμπάμα...

Του ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Oταν εξετάζουμε διεθνείς υποθέσεις, είναι χρήσιμο να έχουμε στο μυαλό μας κάποιες γενικές αρχές με σημαντική βαρύτητα.
Η πρώτη είναι η ρήση του Θουκυδίδη ότι: οι ισχυροί κάνουν ό,τι τους επιτρέπει η δύναμή τους και οι αδύναμοι υποχωρούν και αποδέχονται. Αυτό έχει μια σημαντική συνέπεια: Kάθε ισχυρό κράτος στηρίζεται σε ειδικούς στην Απολογητική, που έχουν ως καθήκον τους να δείξουν ότι αυτό που κάνουν οι ισχυροί είναι ευγενές και δίκαιο και, ταυτόχρονα πως, αν οι αδύναμοι υποφέρουν, είναι δικό τους λάθος. Στον σύγχρονο δυτικό κόσμο, αυτοί οι ειδικοί ονομάζονται «διανοούμενοι» και με ελάχιστες εξαιρέσεις, εκπληρώνουν το...
καθήκον με το οποίο έχουν επιφορτιστεί με επιδεξιότητα και ευλάβεια, όσο εξωφρενικοί και αν είναι οι ισχυρισμοί τους, μια πρακτική που μας γυρίζει πίσω στις αρχές της καταγεγραμμένης ιστορίας.

Το δεύτερο κυρίαρχο θέμα εκφράστηκε από τον Aνταμ Σμιθ. Εκείνος αναφερόταν στην Αγγλία, την ισχυρότερη δύναμη της εποχής του, αλλά οι παρατηρήσεις του μπορούν να γενικευθούν. Ο Σμιθ παρατήρησε, λοιπόν, ότι οι «βασικοί αρχιτέκτονες» της πολιτικής στην Αγγλία είναι οι «έμποροι και οι κατασκευαστές», οι οποίοι προσπαθούν να διασφαλίσουν ότι τα δικά τους συμφέρονται εξυπηρετούνται από την πολιτική, χωρίς να τους ενδιαφέρει πόσο οδυνηρές μπορεί να είναι οι συνέπειες για τους άλλους, συμπεριλαμβανομένου του λαού της Αγγλίας, αλλά πολύ χειρότερα για εκείνους που υφίστανται τη «βίαιη αδικία των Ευρωπαίων», οπουδήποτε. Ο Σμιθ ήταν μία από εκείνες τις προσωπικότητες που εγκατέλειψαν την κοινή πρακτική της απεικόνισης της Αγγλίας ως μιας αγγελικής δύναμης, μοναδικής στην παγκόσμια ιστορία, που ήταν αφοσιωμένη χωρίς ίχνος φιλαυτίας στην ευημερία των βαρβάρων. Ζωντανό παράδειγμα ήταν ο Τζον Στιούαρτ Μιλ, από τους πλέον αξιοπρεπείς και ευφυείς Δυτικούς διανοούμενους. Σε ένα κλασικό του δοκίμιο, εξηγούσε με αυτή τη λογική γιατί η Αγγλία έπρεπε να ολοκληρώσει την κατάκτηση της Ινδίας εξυπηρετώντας καθαρά ανθρωπιστικούς σκοπούς. Το έγραψε, μάλιστα, την περίοδο που βρίσκονταν σε εξέλιξη οι χειρότερες θηριωδίες της Αγγλίας στην Ινδία, όταν στην πραγματικότητα η περαιτέρω κατάκτηση θα εξασφάλιζε στην Αγγλία το μονοπώλιο του οπίου και την καθιέρωση της πλέον αναπτυγμένης επιχείρησης διακίνησης ναρκωτικών στην παγκόσμια ιστορία, προκειμένου να υποχρεωθεί η Κίνα με κανονιοφόρους και δηλητήρια να δεχθεί τους Βρετανούς εργοστασιάρχες, τους οποίους δεν ήθελε.

Η προσέγγιση του Μιλ είναι το πολιτιστικό πρότυπο. Η ρήση του Σμιθ είναι το ιστορικό.

Σήμερα, οι αρχιτέκτονες της πολιτικής δεν είναι «έμποροι και κατασκευαστές», αλλά περισσότερο οικονομικά ιδρύματα και πολυεθνικές επιχειρήσεις. Η εξελιγμένη σύγχρονη εκδοχή της ρήσης του Σμιθ είναι η «επενδυτική θεωρία της πολιτικής», που αναπτύχθηκε από τον πολιτικό οικονομολόγο Τόμας Φέργκιουσον, με βάση την οποία οι εκλογές θεωρούνται μια ευκαιρία ώστε ομάδες επενδυτών να ενωθούν για να αναλάβουν τον έλεγχο του κράτους, αγοράζοντας ουσιαστικά τις εκλογές. Oπως αποδείχθηκε, οι προτάσεις του Μιλ αποτελούν πολύ καλό μέσο πρόβλεψης της πολιτικής μακροπρόθεσμα.

Για το 2008 έτσι, θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει ότι η χρηματοοικονομική βιομηχανία είχε προτεραιότητα για την κυβέρνηση Ομπάμα, αφού τα στελέχη της ήταν οι βασικοί του χρηματοδότες και θα προτιμούσαν τον Ομπάμα από τον ΜακΚέιν. Κι έτσι έγινε. Η εβδομαδιαία επιχειρηματική επιθεώρηση «Business Week» θριαμβολογεί τώρα, γιατί οι ασφαλιστικές εταιρείες κέρδισαν τη μάχη για την υγειονομική περίθαλψη και οι οικονομικοί οργανισμοί που δημιούργησαν την πρόσφατη κρίση βγαίνουν αλώβητοι και ακόμη και ενισχυμένοι έπειτα από μια τεράστια ύφεση, που ουσιαστικά βάζει τις βάσεις για την επόμενη κρίση, όπως επισημαίνουν οι συντάκτες. Κι ενώ η κουβέντα συνεχίζεται, άλλοι φορείς έχουν ήδη πάρει πολύτιμα μαθήματα και οργανώνουν εκστρατείες για να υπονομεύσουν κάθε προσπάθεια ενεργοποίησης ακόμη και ήπιων μέτρων στον τομέα της ενέργειας και της προστασίας, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι η επιτυχία τους θα στερήσει από τα εγγόνια τους κάθε πιθανότητα για μια αξιοπρεπή διαβίωση. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι είναι κακοί και αδιάφοροι άνθρωποι. Μάλλον οι αποφάσεις είναι θεσμικά επιβεβλημένες. Εκείνοι που επιλέγουν να μην ακολουθήσουν τους κανόνες, αποκλείονται μερικές φορές, μάλιστα, με αξιοσημείωτο τρόπο.

Τα λόγια του Aνταμ Σμιθ έχουν κάποιες εξαιρέσεις που είναι διδακτικές. Eνα σημαντικό σύγχρονο τέτοιο παράδειγμα είναι η πολιτική της Ουάσιγκτον έναντι της Κούβας από τότε που η τελευταία κέρδισε την ανεξαρτησία της πριν από 50 χρόνια. Η αμερικανική είναι μια ασυνήθιστα ελεύθερη κοινωνία κι έτσι έχουμε πρόσβαση σε εσωτερικά έγγραφα που αποκαλύπτουν το σκεπτικό και τα σχέδια των αρχιτεκτόνων της πολιτικής. Μέσα σε λίγους μήνες μετά την ανεξαρτητοποίηση, η κυβέρνηση Αϊζενχάουερ κατέστρωσε μυστικά σχέδια για την ανατροπή του καθεστώτος και δρομολόγησε προγράμματα εκφοβισμού και οικονομικού πολέμου, τα οποία κλιμακώθηκαν από τον Κένεντι και συνέχισαν να υπάρχουν με διάφορες μορφές μέχρι σήμερα. Από την αρχή, ξεκάθαρη πρόθεση ήταν να τιμωρηθεί σε ικανό βαθμό ο λαός της Κούβας, ώστε να ανατρέψει το εγκληματικό καθεστώς. Το έγκλημά του ήταν η «επιτυχής ανυπακοή» έναντι της αμερικανικής πολιτικής από τη δεκαετία του 1820, όταν το Δόγμα Μονρόε διακήρυσσε την πρόθεση των ΗΠΑ να κυριαρχήσουν στο δυτικό ημισφαίριο και να μην ανεχθούν καμία ανάμιξη από έξω ή από μέσα.

Ενώ η πολιτική έναντι της Κούβας είναι σύμφωνη προς τη ρήση του Θουκυδίδη, έρχεται σε αντίθεση με την αρχή του Aνταμ Σμιθ, κι ως εκ τούτου δίνει ένα ιδιαίτερο νόημα στη διαμόρφωση της πολιτικής. Επί δεκαετίες, οι Αμερικανοί τάσσονταν υπέρ της εξομάλυνσης των σχέσεων με την Κούβα. Το να αγνοεί κανείς τη βούληση του λαού είναι φυσιολογικό, αλλά μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει εδώ το γεγονός ότι ισχυροί παράγοντες του επιχειρηματικού κόσμου ήταν επίσης υπέρ της εξομάλυνσης: στον τομέα των (καθετοποιημένων) αγροτικών επιχειρήσεων, της ενέργειας, της φαρμακοβιομηχανίας και άλλων, που κατά κανόνα διαμορφώνουν το βασικό πλαίσιο της πολιτικής. Τα συμφέροντά τους στη συγκεκριμένη περίπτωση παραμερίζονταν από μια αρχή των διεθνών σχέσεων, που δεν χαίρει αποδοχής στην επίσημη ακαδημαϊκή βιβλιογραφία των διεθνών σχέσεων, την οποία θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «αρχή της Μαφίας». Εκεί ο Νονός δεν ανέχεται την «ανυπακοή» ούτε από έναν μικροκαταστηματάρχη που αρνείται να πληρώσει τα χρήματα της προστασίας. Είναι πολύ επικίνδυνο. Γι' αυτό και πρέπει να συντριβεί και μάλιστα παραδειγματικά, ώστε οι άλλοι να καταλάβουν ότι η ανυπακοή δεν αποτελεί μία από τις επιλογές τους. Αυτού του είδους η απείθεια στο Αφεντικό θα μπορούσε να αποτελέσει «ιό», που θα «μετέδιδε την ασθένεια», για να δανειστούμε κι έναν όρο του Κίσινγκερ, όταν προετοίμαζε την ανατροπή της κυβέρνησης Αλιέντε. Αυτό αποτελούσε ένα κυρίαρχο δόγμα της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ κατά την περίοδο της παγκόσμιας κυριαρχίας τους και φυσικά είχε πλούσιο παρελθόν.

Eνα άλλο ζήτημα που αναδύθηκε με την αυγή της μονοπολικής συγκυρίας ήταν η μοίρα του ΝΑΤΟ. Η παραδοσιακή νομιμοποίηση για το ΝΑΤΟ ήταν η άμυνα ενάντια στη ρωσική επιθετικότητα. Με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το πρόσχημα εξανεμίστηκε. Κάποιες αφελείς ψυχές που έχουν πίστη στο δόγμα της επικράτησης, θα περίμεναν να εξαφανιστεί και το ΝΑΤΟ. Μάλλον το αντίθετο. Το ΝΑΤΟ γρήγορα επεκτάθηκε. Οι λεπτομέρειες είναι αποκαλυπτικές και για τον καιρό του Ψυχρού Πολέμου και για όσα ακολούθησαν, και, γενικότερα, για το πώς μορφοποιείται και εφαρμόζεται η πολιτική του κράτους.

Πριν από λίγες μέρες η κυβέρνηση Ομπάμα ανακοίνωσε έναν επαναπροσδιορισμό των αντιπυραυλικών συστημάτων στην Ανατολική Ευρώπη. Αυτό οδήγησε σε μεγάλο εύρος σχολίων και αντιπαραθέσεων -που, όπως στο παρελθόν, τεχνηέντως απέφυγαν το κύριο ζήτημα.

Tα συστήματα διαφημίζονται ως άμυνα εναντίον μιας επίθεσης από το Ιράν. Αλλά δεν μπορεί αυτό να είναι το κίνητρο. Η πιθανότητα να εξαπολύσει μια πυραυλική επίθεση το Ιράν, πυρηνική ή όχι, βρίσκεται περίπου στο ίδιο επίπεδο με αυτή ενός αστεροειδή να χτυπήσει τη Γη -εκτός, φυσικά, εάν οι κυρίαρχοι κληρικοί διακατέχονται από μια φανατική επιθυμία να πεθάνουν και θέλουν να δουν και το Ιράν να αποτεφρώνεται στιγμιαία μαζί τους. Ο σκοπός των συστημάτων αναχαίτισης των ΗΠΑ, εάν και όποτε αυτά λειτουργήσουν, είναι να εμποδίσουν κάθε μορφής αντίποινα σε μία επίθεση των ΗΠΑ ή του Ισραήλ στο Ιράν -που σημαίνει, να εκμηδενίσουν κάθε ιρανικό πυρηνικό οπλοστάσιο. Τα αντιπυραυλικά συστήματα είναι ένα όπλο πρώτου χτυπήματος και αυτό είναι κατανοητό από όλες τις πλευρές. Ομως αυτό φαίνεται να ανήκει σε εκείνα τα δεδομένα που καλύτερα είναι να μη βγαίνουν στο φως.

Για να επιστρέψουμε στο ΝΑΤΟ, η διακηρυγμένη αρμοδιότητά του είναι πλέον ακόμα περισσότερο επεκτατική από τα σύνορα της Ρωσίας. Ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Ομπάμα, στρατιωτικός διοικητής των Πεζοναυτών Τζέιμς Τζόουνς, πιέζει για τη μετακίνηση του ΝΑΤΟ προς νότο όπως επίσης και προς ανατολάς, ώστε να ενισχύσει τον έλεγχο των ΗΠΑ πάνω στα ενεργειακά αποθέματα της Μέσης Ανατολής. Ο στρατηγός Τζόουνς επίσης υποστηρίζει μια «ΝΑΤΟϊκή δύναμη αντίδρασης» που θα προσδίδει στη διοικούμενη από τις ΗΠΑ στρατιωτική συμμαχία «πολύ μεγαλύτερη ευέλικτη δυνατότητα να χειρίζεται ταχύτατα καταστάσεις σε πολύ μακρινές αποστάσεις», ένας στόχος που τώρα οι ΗΠΑ αγωνίζονται σκληρά να πετύχουν στο Αφγανιστάν. Ο (σ.σ. πρώην) γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Γιαπ ντε Χόοπ Σέφερ ενημέρωσε μια ΝΑΤΟϊκή σύνοδο ότι «τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ πρέπει να φρουρούν αγωγούς που μεταφέρουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο προς τη Δύση» και, γενικότερα, να προστατεύουν θαλάσσιους δρόμους που χρησιμοποιούν τα πετρελαιοφόρα, καθώς και άλλες «κρίσιμες υποδομές» του συστήματος ενέργειας. Αυτή η απόφαση ξεκαθαρίζει με μεγαλύτερη σαφήνεια τις μεταψυχροπολεμικές πολιτικές της αναδιοργάνωσης του ΝΑΤΟ σε μία διοικούμενη από τις ΗΠΑ διεθνή δύναμη επέμβασης, με ειδικό ενδιαφέρον τον έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων. Πιθανώς, η αποστολή περιλαμβάνει και την προστασία του σχεδιαζόμενου αγωγού αξίας 7,6 δισ. δολαρίων που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Τουρκμενιστάν στο Πακιστάν και στην Ινδία, περνώντας μέσα από την επαρχία Κανταχάρ του Αφγανιστάν, όπου βρίσκεται ανεπτυγμένη στρατιωτική δύναμη από τον Καναδά.Ο στόχος είναι να «μπλοκαριστεί ένας ανταγωνιστικός αγωγός που θα μεταφέρει αέριο από το Ιράν στο Πακιστάν και την Ινδία» και να «μειωθεί η κυριαρχία της Ρωσίας στις ενεργειακές εξαγωγές της Κεντρικής Ασίας», ανέφερε ο Καναδικός Τύπος περιγράφοντας ρεαλιστικά τις γενικές γραμμές του νέου «Μεγάλου Παιχνιδιού» στο οποίο η υπό την ηγεσία των ΗΠΑ διεθνής παρεμβατική δύναμη θα είναι σημαντικός παίκτης.

Hδη από την αρχή της μεταπολεμικής περιόδου είχε γίνει κατανοητό ότι η Δυτική Ευρώπη θα επέλεγε ενδεχομένως μια ανεξάρτητη πορεία, ίσως το γκολικό όραμα μιας Ευρώπης από τον Ατλαντικό ώς τα Ουράλια. Στην περίπτωση αυτή το πρόβλημα δεν είναι ένας «ιός» που μπορεί «να μεταδώσει τη μόλυνση» αλλά μία πανδημία που μπορεί να ανατρέψει ολόκληρο το σύστημα του παγκόσμιου ελέγχου. Προορισμός του ΝΑΤΟ ήταν εν μέρει να αντικρούσει αυτή τη σοβαρή απειλή. Η σημερινή επέκταση του NATO και οι φιλόδοξοι στόχοι του νέου ΝΑΤΟ οδηγούν αυτούς τους στόχους ακόμη πιο μακριά.

Ετσι λοιπόν τα πράγματα προχώρησαν μέσα από τη μονοπολική συγκυρία, εμμένοντας στις καθιερωμένες αρχές των διεθνών υποθέσεων. Ειδικότερα, οι πολιτικές συμμορφώνονται με τα δόγματα περί παγκόσμιας τάξης που διαμορφώθηκαν από ανώτατους Αμερικανούς στρατηγικούς σχεδιαστές στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Από το 1939 είχαν αντιληφθεί ότι, όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα του πολέμου, οι ΗΠΑ θα αναδεικνύονταν σε παγκόσμια δύναμη εκτοπίζοντας τη Βρετανία. Κατά συνέπεια κατέστρωσαν σχέδια που προέβλεπαν ότι οι ΗΠΑ θα ασκούσαν έλεγχο σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του κόσμου. Αυτή η «Μεγάλη Περιοχή», όπως την αποκαλούσαν, θα περιελάμβανε τουλάχιστον το δυτικό ημισφαίριο, την πρώην βρετανική αυτοκρατορία, την Απω Ανατολή και τους ενεργειακούς πόρους της δυτικής Ασίας. Σ' αυτή τη Μεγάλη Περιοχή οι ΗΠΑ θα είχαν «αναμφισβήτητη εξουσία» με «στρατιωτική υπεροχή» και θα ενεργούσαν έτσι ώστε να διασφαλίζουν τον «περιορισμό οποιασδήποτε άσκησης εθνικής κυριαρχίας» από κράτη που θα μπορούσαν να παρέμβουν στα παγκόσμια σχέδιά τους. Στην αρχή οι σχεδιαστές της αμερικανικής στρατηγικής πίστεψαν ότι στην Ευρώπη θα επικρατούσε ίσως η Γερμανία αλλά, καθώς η Ρωσία άρχισε να εξουδετερώνει τη Βέρμαχτ, το όραμά τους έγινε πιο επεκτατικό και η Μεγάλη Περιοχή έπρεπε να ενσωματώσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της Ευρασίας και τουλάχιστον τη Δυτική Ευρώπη, την οικονομική καρδιά της Ευρασίας.

Το φάσμα του σχεδιασμού στενό αλλά επιτρέπει κάποιες παραλλαγές. Η κυβέρνηση του Μπους του 2ου έφτασε μέχρι το άκρο του επιθετικού μιλιταρισμού και της αλαζονικής περιφρόνησης ακόμη και για τους συμμάχους. Καταδικάστηκε έντονα γι' αυτές τις πρακτικές ακόμη και από φωνές της δεσπόζουσας πολιτικής τάσης. Η δεύτερη θητεία του Μπους ήταν πιο μετριοπαθής. Κάποιες από τις πιο ακραίες προσωπικότητες απομακρύνθηκαν -Ράμσφελντ, Γούλφοβιτς, Ντάγκλας Φέιθ και άλλοι. Ο Τσένι δεν μπορούσε να εκδιωχθεί από την κυβέρνηση διότι αυτός ήταν η κυβέρνηση. Η πολιτική άρχισε να επιστρέφει προς το πιο μετριοπαθές μοντέλο. Οταν ανέλαβε την εξουσία ο Ομπάμα, η Κοντολίζα Ράις προέβλεψε ότι θα ακολουθούσε τις πολιτικές της δεύτερης θητείας του Μπους. Κι αυτό είναι που συνέβη σε γενικές γραμμές εκτός από ένα διαφορετικό ρητορικό ύφος το οποίο φαίνεται να έχει γοητεύσει μεγάλο μέρος του κόσμου, ίσως λόγω της ανακούφισης για την αποχώρηση του Μπους.

Μία βασική διαφορά μεταξύ του Μπους και του Ομπάμα περιγράφεται πολύ καλά από την περίπτωση ενός ανώτατου συμβούλου της κυβέρνησης Κένεντι στο απόγειο της κουβανικής πυραυλικής κρίσης. Οι στρατηγικοί σχεδιαστές του Κένεντι έπαιρναν αποφάσεις που κυριολεκτικά απειλούσαν τη Βρετανία με καταστροφή αλλά δεν ενημέρωναν τους Βρετανούς. Στη φάση εκείνη ο εν λόγω σύμβουλος όρισε την «ειδική σχέση» με τη Βρετανία: H Βρετανία, είπε, είναι «ο υπασπιστής μας»- η κομψή λέξη είναι «εταίρος». Η Βρετανία προτιμά φυσικά την κομψή λέξη. Ο Μπους και η ομάδα του αποκαλούσαν τις χώρες του κόσμου «υπασπιστές» τους. Ετσι, ανακοινώνοντας την εισβολή στο Ιράκ, ενημέρωσαν τον ΟΗΕ ότι μπορούσε να ακολουθήσει τις διαταγές των ΗΠΑ ή να μην έχει κανένα ρόλο στην υπόθεση. Αυτή η ξεδιάντροπη αλαζονεία προκάλεσε φυσικά εχθρότητα. Ο Ομπάμα ακολουθεί διαφορετική τακτική. Χαιρετίζει ευγενικά τους ηγέτες και τους λαούς του κόσμου ως «εταίρους» και συνεχίζει να τους αντιμετωπίζει ως «υπασπιστές» μόνο κατ' ιδίαν. Οι ξένοι ηγέτες προτιμούν πολύ περισσότερο αυτή τη στάση και το κοινό γοητεύεται ενίοτε από αυτή. Θα ήταν ωστόσο σώφρον να δίνουμε έμφαση στις πράξεις, όχι στις ρητορείες και την ευχάριστη διαγωγή. Οι πράξεις συνήθως λένε μία διαφορετική ιστορία, κάτι που ισχύει και στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Aν και ο κόσμος είναι μονοπολικός στο στρατιωτικό πεδίο, δεν ισχύει εδώ και αρκετό καιρό το ίδιο και για το οικονομικό πεδίο. Μέχρι τη δεκαετία του '70, ο κόσμος είχε γίνει από οικονομικής άποψης «τριπολικός», με συγκρίσιμα οικονομικά κέντρα στη βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και τη βορειοανατολική Ασία. Μέχρι σήμερα, η παγκόσμια οικονομία έχει γίνει ακόμη πιο διαφοροποιημένη, ιδίως με την ταχεία ανάπτυξη των ασιατικών οικονομιών που αψήφησαν τους κανόνες της νεοφιλελεύθερης «Συναίνεσης της Ουάσιγκτον». Η Λατινική Αμερική αρχίζει κι εκείνη να απελευθερώνεται από αυτόν τον ζυγό. Οι προσπάθειες των ΗΠΑ να στρατιωτικοποιήσουν και τη Λατινική Αμερική είναι άλλωστε μία αντίδραση σε αυτές τις εξελίξεις, ιδίως στη νότια Αμερική η οποία, για πρώτη φορά από την εποχή των Ευρωπαίων κατακτητών, έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει τα θεμελιώδη προβλήματα που έχουν βασανίσει την ήπειρο.

Το τι θα γίνει στη συνέχεια είναι αδύνατον να προβλεφθεί. Ετσι ήταν πάντοτε με τις ανθρώπινες υποθέσεις.

Ν.Κακαουνάκης: Ο Χατζηνικολάου είναι με την Ντόρα...

Όχι, γιατί ισχυρίζεται πως το λέμε μόνο εμείς.
Πριν από λίγο τον κάρφωσε μια χαρά ο Κακαουνάκης στην εκπομπή του.
Απαντώντας σε σχόλιο ακροατή του ότι ο Χατζηνικολάου...

εξεφράσθη με θαυμασμό για τον Σαμαρά, του ξεκαθάρισε ορθά κοφτά".
"Ά, μπά, αυτός είναι με την Ντόρα".
Και το επανέλαβε."Ο Χατζηνικολάου είναι με την Ντόρα".
Εμείς τι να πούμε τώρα?...

Χρυσοχοϊδης, για το κέντρο της Αθήνας και Εξάρχεια: Υπάρχει οργανωμένο δίκτυο εγκλήματος με πολλά λεφτά...

Το΄πε πριν από λίγο ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοϊδης στον RealFM, αναφερόμενος στην διασύνδεση διαφόρων ομάδων που δρουν στα Εξάρχεια, υπό τον μανδύα πολιτικών τάσεων.
Υπάρχει εγκληματικό δίκτυο που συνδέεται με ναρκωτικά, με ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και...

άλλες κακουργηματικές πράξεις του οικονομικού εγκλήματος".
Αυτό αν μπορεί να το αποδείξει κιόλας ο κύριος υπουργός, είναι πράγματι πολύ σοβαρό...

Τι λές ρε Λιλίκα?...

Διέπρεψε πάλι.
Πήρε συνέντευξη από την υποψήφια αρχηγό της Ν.Δ. Λιλίκα Ρούπακα.
"Πως σου'ρθε ρε Λικίλα να βάλεις υποψηφιότητα?". Η καημένη η Λιλίκα απαντούσε στην πλάκα της Ποντικομαμής σοβαρά. Πως το' κανε κρυφά από τον άνδρα της, τι...

της είπε η κόρη της. "Έχεις μαζέψει τις υπογραφές που χρειάζονται", συνέχισε το καλαμπούρι ο Αυτιάς. "Μέχρι στιγμής δεν έχω μαζέψει καμία", απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια η Λιλίκα.
Όλα τα πράγματα έχουν και το όριό τους.
Και δεν υπάρχει χειρότερο, από το να κάνεις πλάκα στη τηλεόραση με άτομα που δεν έχουν πλήρη συναίσθηση της πραγματικότητας..

"Και η γιαγιά μου ήταν πρώτη ξαδέλφη του Ελευθέριου Βενιζέλου", είπε η "κόρη του Αποστάτη"...

Την στρίμωξε ο "σοφός Λέσβιος"...
Τι είπε το πρωί πάλι, δεν λέγεται. Κανα δυο φορές ψιλοτσαντίστηκε και με το Λιαρέλη που της έκανε σκληρές ερωτήσεις. Στην ερώτηση -επισήμανση "σας λένε κόρη του Αποστάτη", η Ντόρα παρ' ότι την περίμενε, έδειξε (μ' αυτή δεν ξέρεις ποτέ τι γίνεται)να θυμώνει.
"Και η γιαγιά μου ήταν πρώτη ξαδέλφη του Ελευθέριου Βενιζέλου", άρχισε να λέει, αλλά την έκοψε ο Λιαρέλης (ο"σοφός Λέσβιος" όπως τον αποκάλεσε ο επόμενος καλεσμένος Μουρατίδης). Ο Μητσοτάκης είναι πιο κοντινός σας".
Έδωσε την...


γνωστή απάντηση , ότι ο κόσμος κρίνει το καθένα από την προσωπική του διαδρομή. Δεν παρέλειψε να ρίξει καρφιά για τον Αβραμόπουλο και τον Σαμαρά (αυτοί έφυγαν από το κόμμα, ενώ αυτή έμεινε εκεί), και φυσικά έσπευσε να βγάλει την ουρά της από το ζήτημα των πρόωρων εκλογών.
"Εγώ είπα τα υπέρ και τα κατά. Ο Καραμανλής αποφάσισε". Μετά την συνέντευξη ο Παπαδάκης γδύθηκε στον αέρα. Έβγαλε το σακάκι και την γραβάτα του.
Τον είχε σκάσει...

Γιώργο μαζεψέ την...

Είναι δυνατόν να έχει πιάσει στασίδι στα κανάλια η υπουργός Οικονομίας?
Αντί να κάτσει να λύσει το καυτό πρόβλημα στο λιμάνι, βγαίνει να το διαχειριστεί επικοινωνιακά?
Αυτή είναι η...

πολύ δουλειά που (αυτοδιαφημιζόμενη) λέει πως έχει?...

Σώστε τον φίλο...

Δύο τυφώνες μέσα σε δύο μόλις εβδομάδες με επακόλουθο... πλημμύρες. Και τα ονόματα αυτών: Κετσάνα και Πάρμα. 397 εκατομμύρια δολάρια οι καταστροφές σε καλλιέργειες και ιχθυοκαλλιέργειες, 108 εκατομμύρια δολάρια σε υποδομές, 16 νεκροί και 135 αγνοούμενοι. Δεν έχει περάσει ούτε μήνας από τις προηγούμενες πλημμύρες που κόστισαν πολύ ακριβότερα- 240 ανθρώπινες ζωές- και οι περιβαλλοντολόγοι τις είχαν χαρακτηρίσει οιωνό. Η χώρα είχε κηρυχθεί από πριν σε κατάσταση εθνικής καταστροφής και τα πράγματα τώρα στις βόρειες περιοχές των Φιλιππίνων και την πρωτεύουσα Μανίλα είναι...


ακόμη χειρότερα. Είναι γνωστό ότι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου θυσιάζεται για το αφεντικό του, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση αντιστράφηκαν οι όροι. Βέβαια, καλό είναι να γνωρίζετε πως μπορεί να μην είναι αλτρουιστικά τα κίνητρα του κυρίου, γιατί στις Φιλιππίνες σερβίρονται «λιχουδιές»- είναι καθαρά ειρωνική η χρήση του όρου- με κρέας σκύλου...
Κλικ από τα ΝΕΑ

Μυστικά...

Του Δημήτρη Μητρόπουλου
ΛΕΝΕ ΠΩΣ οι μυστικές υπηρεσίες είναι καθρέφτης μιας χώρας. Καθρέφτης μαγικός. Καθρέφτης μαυρισμένος. Καθρέφτης ραγισμένος. Καθρέφτης παραμορφωτικός.

Η ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ έχει εμβληματικές φιγούρες, αποτυχημένες επιχειρήσεις και θαμμένα μυστικά. Υπάρχουν οι άνθρωποι του κατεστημένου, όπως ο Άλεν Ντάλες της CΙΑ. Οι τζέντλεμεν όπως ο σερ Ρότζερ Χόλις του ΜΙ5 που για ένα διάστημα τον υποπτεύονταν για διπλό πράκτορα των Σοβιετικών. Και οι «ηδονοβλεψίες της δημοκρατίας» όπως αποκάλεσε πρόσφατα η εφημερίδα «Μοντ» τον Ιβ Μπερτράν, που...
κράτησε για δύο δεκαετίες το τιμόνι της RG, της γαλλικής Γενικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ η ΕΥΠ είναι θρυμματισμένος καθρέφτης. Μοναδική εξαίρεση η περίοδος που ήταν διοικητής της ο διπλωμάτης Παύλος Αποστολίδης- δηλαδή από το 1999 έως το 2004. Τότε η υπηρεσία συνέβαλε στην εξάρθρωση 17Ν και ΕΛΑ, αλλά και στην επιτυχημένη, από πλευράς ασφάλειας, διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Διαφορετικά, η ΕΥΠ κινήθηκε μεταξύ μετριότητας και παρακράτους. Επί διακυβέρνησης Καραμανλή ενεπλάκη στις απαγωγές Πακιστανών και το μέγα σκάνδαλο των υποκλοπών. Ο ένας διοικητής της- ο διπλωμάτης Ιωάννης Κοραντής- κατέληξε στον ΛΑΟΣ. Ο άλλος διοικητής της- ο εισαγγελέας Δημήτρης Παπαγγελόπουλος- οδήγηθηκε πρόωρα στη σύνταξη, ύστερα από θητεία μόλις τριών μηνών! Τον πήρε στον λαιμό του ο τέως υπερ-υπουργός Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης Προκόπης Παυλόπουλος.

Η ΕΛΕΥΣΗ του Κώστα Μπίκα στην Κατεχάκη είναι αξιοσημείωτη. Ο Μπίκας είναι αυτό που οι Γάλλοι λένε «homme d΄Εtat», δηλαδή «άνθρωπος του κράτους». Κάποιος που έχει κάνει όλη του την καριέρα στο Δημόσιο, ενώ θα μπορούσε να έχει περάσει φίνα στον ιδιωτικό τομέα. Κάποιος που έχει κρατήσει δημόσιες θέσεις-κλειδιά, άρα ξέρει τα πρόσωπα, τους χειρισμούς και, κυρίως, τα μυστικά. Δεν είναι τυχαίο πως στην Προεδρία της Δημοκρατίας ο Μπίκας ήταν δίπλα σε έναν από τους πιο μυστικοπαθείς Έλληνες πολιτικούς- τον Κάρολο Παπούλια. ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΥΠΟΥ του ΥΠΕΞ τη δύσκολη τετραετία 1993-98 και επιτετραμμένος στη Βαγδάτη, ο Μπίκας είναι τρίγλωσσος κι έχει την κοψιά- και τα κοστούμια- του κοσμοπολίτη διπλωμάτη. Έχει δει την πολιτική από ψηλά, αλλά και από τη μέση. Η ΕΥΠ παράγει συνήθως κακές ειδήσεις. Αλλά η τοποθέτησή του στη θέση αυτή είναι καλό νέο.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ