Ένα τεράστιο σύννεφο μαύρου και γκρίζου καπνού έχει κρύψει τον ήλιο πάνω από τα Δερβενοχώρια και είναι ορατό σ' ολόκληρη τη δυτική περιοχή του Λεκανοπεδίου.
Η φωτιά έχει ξεσπάσει σε δασική έκταση και επεκτείνεται με...
...μεγάλη ταχύτητα, καθώς ο άνεμος που πνέει στην περιοχή έχει ένταση 7-8 μποφώρ.
Γι' άλλη μια φορά, όπως μας καταγγέλλουν αναγνώστες μας, άργησαν να επέμβουν οι πυροσβεστικές δυνάμεις. Αυτή την ώρα πραγματοποιούν ρίψεις νερού 5 αεροσκάφη και 3 ελικόπτερα.
Σύμφωνα με την Πυροσβεστική, το μέτωπο της φωτιάς είναι κοντά στο εργαστάσιο "ΤΙΤΑΝ" κι αυτή την ώρα οι φλόγες κατακαίνε χαμηλή βλάστηση, απειλώντας τα Δερβενοχώρια...
20.8.09
Στρώνει ο Τάκης...
Μες στο κατακαλόκαιρο ο Δημήτρης Τάκης, αντίθετα με τον ΑΝΤ1, παρουσιάζει σ' ένα μεγάλο μέρος της εκπομπής "βαριά" πολιτικά θέματα.
Έλα όμως που...
...βγάζει ειδήσεις και ο Τάκης παίζει το βράδυ σε εθνικό δίκτυο. ΝΕΤ και ΑΝΤ1 χρησιμοποιούν αποσπάσματα από συνεντεύξεις του με πολιτικούς. Μάλλον το ίδιο θα γίνει και σήμερα με τον Ζαγορίτη που επετέθη στο Γιώργο Παπανδρέου και ξαναθυμήθηκε (παλιά ξινά σταφύλια) τη συμμετοχή του εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπακωνσταντίνου στο Δ.Σ. του ΟΤΕ.
Κι έχει μια φάτσα κι αυτός ο άνθρωπος! Σαν γραμματέας ληξιαρχείου...
Έλα όμως που...
...βγάζει ειδήσεις και ο Τάκης παίζει το βράδυ σε εθνικό δίκτυο. ΝΕΤ και ΑΝΤ1 χρησιμοποιούν αποσπάσματα από συνεντεύξεις του με πολιτικούς. Μάλλον το ίδιο θα γίνει και σήμερα με τον Ζαγορίτη που επετέθη στο Γιώργο Παπανδρέου και ξαναθυμήθηκε (παλιά ξινά σταφύλια) τη συμμετοχή του εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπακωνσταντίνου στο Δ.Σ. του ΟΤΕ.
Κι έχει μια φάτσα κι αυτός ο άνθρωπος! Σαν γραμματέας ληξιαρχείου...
Η δύναμη της κυρίας Ευρικόμης...
«Όταν ανέλαβα να φροντίζω μόνη τα δύο μου παιδιά κατάλαβα γρήγορα ότι έπρεπε να αρχίσω μια δική μου δουλειά. Η αγορά εργασίας είναι δύσκολη για μια γυναίκα με πρόβλημα αναπηρίας και μεγάλη ανάγκη.
Έτσι, ήδη από το 1994 έφτιαξα ένα από τα πρώτα διαδικτυακά καταστήματα εμπορίας παραδοσιακών προϊόντων από τη Λέσβο και τα γύρω νησιά».
Η 44χρονη Ευρικόμη Σάββα είναι από τους ανθρώπους που καθημερινά αποδεικνύουν ότι δεν...
...υπάρχει τίποτα που δεν μπορεί να πετύχει κανείς, αρκεί να το πιστεύει και φυσικά να κοπιάσει γι΄ αυτό. Έγινε μητέρα στα 17 της, έχασε το ένα χέρι της σε εργατικό ατύχημα σε ηλικία 25 ετών, όμως δεν άφησε την αναπηρία της και το βάρος των οικογενειακών ευθυνών να την κρατήσουν πίσω, στη ζωή και τα όνειρά της. Είναι ιδιοκτήτρια ενός πρωτοποριακού διαδικτυακού μαγαζιού εμπορίας παραδοσιακών προϊόντων και μόλις πέρυσι αποφοίτησε από το Εσπερινό Λύκειο Μυτιλήνης με βαθμό 19,6. Σύντομα θα είναι και φοιτήτρια.
Όταν μετά το διαζύγιό της ανέλαβε μόνη να φροντίζει τα δύο παιδιά της κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει μια δική της δουλειά. Είχε ήδη χάσει το δεξί της χέρι σε ατύχημα, όταν εργαζόταν σε επιχείρηση αλλαντικών. Έτσι άνοιξε αρχικά μια επιχείρηση ταχυμεταφορών, η οποία λειτουργεί ακόμη. Η αναζήτησή της όμως για κάτι καινούργιο και πρωτοποριακό την οδήγησε το 1994 στο στήσιμο που πρώτου διαδικτυακού καταστήματος εμπορίας παραδοσιακών τοπικών προϊόντων από τη Λέσβο και τα γύρω νησιά. Τότε οι επιχειρήσεις στο Διαδίκτυο ήταν ελάχιστες και άγνωστες στο καταναλωτικό κοινό. Όμως η Ευρικόμη Σάββα δεν δίστασε να το αναλάβει. «Σε κάθε τι καινούργιο υπάρχει ρίσκο» λέει. Στο μικρό μαγαζάκι της στο κέντρο της Μυτιλήνης μπορεί να βρει κανείς μεγάλη γκάμα τοπικών προϊόντων (ελιές, λάδι, τυρί, βότανα, είδη δώρων κ.ά.) που προμηθεύεται σε συνεργασία με γυναικείους συνεταιρισμούς και παραγωγούς του νησιού. Από το Διαδίκτυο, όμως, και μέσω της ιστοσελίδας του Αegean Shop μπορεί να προμηθεύει κάθε γωνιά της χώρας με τα προϊόντα του. Έχοντας πλέον τις δυο κόρες της- 23 και 27 ετών- δίπλα της, στις οποίες έχει παραχωρήσει τη λειτουργία του μαγαζιού, το Αegean Shop πάει πλέον πολύ καλά, καθώς έχει μεγάλο δίκτυο πελατών σε όλη την Ελλάδα.
Πέρα από την επιχειρηματική δραστηριότητα, μεγάλη αγάπη της ήταν πάντα η γνώση. Έτσι όταν σε ηλικία 38 ετών η Ευρικόμη αποφάσισε να συνεχίσει το σχολείο που είχε εγκαταλείψει μετά το Δημοτικό, τίποτα δεν μπορούσε να τη σταματήσει. Πήγε στο Εσπερινό Γυμνάσιο και το Λύκειο από όπου αποφοίτησε φέτος με γενικό βαθμό 19,6. «Η αγάπη μου για μόρφωση ήταν και είναι τόσο μεγάλη, που είχε ως αποτέλεσμα να αριστεύσω και στις τέσσερις τάξεις του Εσπερινού Λυκείου. Ήταν ένα όνειρο που κατάφερα να πραγματοποιήσω έστω και στα 44 χρόνια μου» ομολογεί.
«Έχουμε παιδί να σπουδάσουμε» λένε οι κόρες της
ΔΙΑΒΑΖΕ ατέλειωτες ώρες και αφιέρωνε σχεδόν καθημερινά το μεγαλύτερο μέρος του ελεύθερου χρόνου της για την προετοιμασία της για το σχολείο. «Ουσιαστικά, ξεκίνησα από το μηδέν. Όταν πηγαίνεις ξανά σχολείο στα 38 σου δεν θυμάσαι τίποτα. Γι΄ αυτό ήταν δύσκολα για μένα αλλά είχα αποφασίσει να πετύχω». Πήγαινε στο Εσπερινό Λύκειο από τις 5 το απόγευμα, δύο ώρες πριν από την καθορισμένη ώρα έναρξης των μαθημάτων, για να παρακολουθήσει πρόγραμμα πρόσθετης διδακτικής στήριξης. Έκανε όμως και ιδιαίτερα φροντιστήρια προκειμένου να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις των μαθημάτων Θεωρητικής Κατεύθυνσης που είχε επιλέξει.
Όπως προβλέπουν οι ισχύουσες διατάξεις, λόγω της αναπηρίας της θα εισαχθεί στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση χωρίς εξετάσεις, καθ΄ υπέρβαση του αριθμού εισακτέων.
Στόχος της είναι να γίνει δασκάλα με ειδικότητα στα παιδιά με ειδικές ανάγκες, ώστε να μπορέσει να βοηθήσει αφού και η ίδια βιώνει καθημερινά τα προβλήματά τους. Μία από τις πρώτες επιλογές της θα είναι το Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Βόλου. Οι δύο κόρες της στηρίζουν απόλυτα τις επιλογές της μητέρας τους. «Έχουμε έξοδα τώρα, έχουμε παιδί να σπουδάσουμε» λένε χαριτολογώντας στη μητέρα τους.
Έτσι, ήδη από το 1994 έφτιαξα ένα από τα πρώτα διαδικτυακά καταστήματα εμπορίας παραδοσιακών προϊόντων από τη Λέσβο και τα γύρω νησιά».
Η 44χρονη Ευρικόμη Σάββα είναι από τους ανθρώπους που καθημερινά αποδεικνύουν ότι δεν...
...υπάρχει τίποτα που δεν μπορεί να πετύχει κανείς, αρκεί να το πιστεύει και φυσικά να κοπιάσει γι΄ αυτό. Έγινε μητέρα στα 17 της, έχασε το ένα χέρι της σε εργατικό ατύχημα σε ηλικία 25 ετών, όμως δεν άφησε την αναπηρία της και το βάρος των οικογενειακών ευθυνών να την κρατήσουν πίσω, στη ζωή και τα όνειρά της. Είναι ιδιοκτήτρια ενός πρωτοποριακού διαδικτυακού μαγαζιού εμπορίας παραδοσιακών προϊόντων και μόλις πέρυσι αποφοίτησε από το Εσπερινό Λύκειο Μυτιλήνης με βαθμό 19,6. Σύντομα θα είναι και φοιτήτρια.
Όταν μετά το διαζύγιό της ανέλαβε μόνη να φροντίζει τα δύο παιδιά της κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει μια δική της δουλειά. Είχε ήδη χάσει το δεξί της χέρι σε ατύχημα, όταν εργαζόταν σε επιχείρηση αλλαντικών. Έτσι άνοιξε αρχικά μια επιχείρηση ταχυμεταφορών, η οποία λειτουργεί ακόμη. Η αναζήτησή της όμως για κάτι καινούργιο και πρωτοποριακό την οδήγησε το 1994 στο στήσιμο που πρώτου διαδικτυακού καταστήματος εμπορίας παραδοσιακών τοπικών προϊόντων από τη Λέσβο και τα γύρω νησιά. Τότε οι επιχειρήσεις στο Διαδίκτυο ήταν ελάχιστες και άγνωστες στο καταναλωτικό κοινό. Όμως η Ευρικόμη Σάββα δεν δίστασε να το αναλάβει. «Σε κάθε τι καινούργιο υπάρχει ρίσκο» λέει. Στο μικρό μαγαζάκι της στο κέντρο της Μυτιλήνης μπορεί να βρει κανείς μεγάλη γκάμα τοπικών προϊόντων (ελιές, λάδι, τυρί, βότανα, είδη δώρων κ.ά.) που προμηθεύεται σε συνεργασία με γυναικείους συνεταιρισμούς και παραγωγούς του νησιού. Από το Διαδίκτυο, όμως, και μέσω της ιστοσελίδας του Αegean Shop μπορεί να προμηθεύει κάθε γωνιά της χώρας με τα προϊόντα του. Έχοντας πλέον τις δυο κόρες της- 23 και 27 ετών- δίπλα της, στις οποίες έχει παραχωρήσει τη λειτουργία του μαγαζιού, το Αegean Shop πάει πλέον πολύ καλά, καθώς έχει μεγάλο δίκτυο πελατών σε όλη την Ελλάδα.
Πέρα από την επιχειρηματική δραστηριότητα, μεγάλη αγάπη της ήταν πάντα η γνώση. Έτσι όταν σε ηλικία 38 ετών η Ευρικόμη αποφάσισε να συνεχίσει το σχολείο που είχε εγκαταλείψει μετά το Δημοτικό, τίποτα δεν μπορούσε να τη σταματήσει. Πήγε στο Εσπερινό Γυμνάσιο και το Λύκειο από όπου αποφοίτησε φέτος με γενικό βαθμό 19,6. «Η αγάπη μου για μόρφωση ήταν και είναι τόσο μεγάλη, που είχε ως αποτέλεσμα να αριστεύσω και στις τέσσερις τάξεις του Εσπερινού Λυκείου. Ήταν ένα όνειρο που κατάφερα να πραγματοποιήσω έστω και στα 44 χρόνια μου» ομολογεί.
«Έχουμε παιδί να σπουδάσουμε» λένε οι κόρες της
ΔΙΑΒΑΖΕ ατέλειωτες ώρες και αφιέρωνε σχεδόν καθημερινά το μεγαλύτερο μέρος του ελεύθερου χρόνου της για την προετοιμασία της για το σχολείο. «Ουσιαστικά, ξεκίνησα από το μηδέν. Όταν πηγαίνεις ξανά σχολείο στα 38 σου δεν θυμάσαι τίποτα. Γι΄ αυτό ήταν δύσκολα για μένα αλλά είχα αποφασίσει να πετύχω». Πήγαινε στο Εσπερινό Λύκειο από τις 5 το απόγευμα, δύο ώρες πριν από την καθορισμένη ώρα έναρξης των μαθημάτων, για να παρακολουθήσει πρόγραμμα πρόσθετης διδακτικής στήριξης. Έκανε όμως και ιδιαίτερα φροντιστήρια προκειμένου να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις των μαθημάτων Θεωρητικής Κατεύθυνσης που είχε επιλέξει.
Όπως προβλέπουν οι ισχύουσες διατάξεις, λόγω της αναπηρίας της θα εισαχθεί στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση χωρίς εξετάσεις, καθ΄ υπέρβαση του αριθμού εισακτέων.
Στόχος της είναι να γίνει δασκάλα με ειδικότητα στα παιδιά με ειδικές ανάγκες, ώστε να μπορέσει να βοηθήσει αφού και η ίδια βιώνει καθημερινά τα προβλήματά τους. Μία από τις πρώτες επιλογές της θα είναι το Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου του Βόλου. Οι δύο κόρες της στηρίζουν απόλυτα τις επιλογές της μητέρας τους. «Έχουμε έξοδα τώρα, έχουμε παιδί να σπουδάσουμε» λένε χαριτολογώντας στη μητέρα τους.
Ήρθε η ώρα για συνεργασία ...
Άρθρο του Λεωνίδα Κύρκου
Περίμενα να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και να επιδοθούμε σε μια σοβαρή συζήτηση, απαλλαγμένη από τα άγχη του αποτελέσματος και ρίχνοντας μια σφαιρική ματιά στο τοπίο. Περίμενα πρώτα από όλα την υπεύθυνη τοποθέτηση των δύο κορυφαίων στελεχών που ηγήθηκαν σε αυτόν τον αγώνα. Περίμενα, όπως χιλιάδες μέλη και στελέχη της παράταξής μας που έφτασαν στην κάλπη με σπασμένη τη σπονδυλική στήλη και έριξαν την ψήφο τους έχοντας φοβερά ερωτηματικά, χωρίς κανέναν ενθουσιασμό και καμιά έμπνευση.
Η αναγκαία κριτική και αυτοκριτική είναι όρος για να...
...βαδίσουμε στην ανασύνταξη και τη νέα εξόρμηση. Αν από αυτό δεν ξεκινήσουμε και δεν το επιχειρήσουμε σοβαρά και οργανωμένα, θα παραδέρνουμε στα αδιέξοδα των υποκειμενισμών και την αναζήτηση της δικιάς μας του καθενός αλήθειας και τη δικαίωσή της. Η ώς τώρα κριτική της ηγεσίας είναι απογοητευτική τουλάχιστον. Δεν απαντά σε κανένα από τα πραγματικά ερωτήματα που τέθηκαν. Ούτε στο ποιος έχει την ευθύνη. Σιωπηρά αναβίωσε το βρικολακιασμένο απόφθεγμα μιας παλιάς ηγεσίας που οδήγησε στην καταβαράθρωση το πανίσχυρο κίνημα της Αριστεράς: «Η γραμμή σωστή. Αποτύχαμε στην εφαρμογή της». Και με αυτό το απόφθεγμα απαλλασσόταν όλη η ηγεσία και αναζητούνταν οι ευθύνες σε αυτούς που...
δεν κατάλαβαν τη γραμμή.
Είναι φανερό ότι οι συλλογισμοί μου αναφέρονται και στον Αλέκο και στον Αλέξη, με διαφορετικό βαθμό ευθύνης.
Όπως ήρθαν τα πράγματα πρέπει να αναρωτηθούμε αν η ανάδειξη του Αλ.
Τσίπρα στη θέση του προέδρου είχε πάρει υπ΄ όψιν της όλα τα δεδομένα. Είχε αναμφισβήτητα στοιχεία, ένα νέο πρόσωπο, από τους κόλπους της νέας γενιάς, άφθαρτο με όρεξη για δημιουργία. Ο πρόεδρος έπρεπε να δώσει δείγμα γραφής της πολιτικής του κυρίως σκέψης, με αυτήν να συσπειρώσει, να συναρπάσει, να προχωρήσει στις αναγκαίες τομές, να δείξει πως δεν είναι προϊόν των γραφειοκρατικών κομματικών δομών αλλά κάτι φρέσκο, νέο μαζί και ώριμο. Φοβούμαι, πως το βάρος που έπεσε στους ώμους του ήταν μεγαλύτερο από αυτό που μπορούσε να σηκώσει. Παρ΄ όλ΄ αυτά πορεύτηκε. Όμως το δυαδικό σχήμα είχε όρια αντοχής. Στο βάθος καραδοκούσε ο ανταγωνισμός. Και εξερράγη, με τρόπο που έθιξε τα βάθρα της δύναμης της Αριστεράς. Το ατίμητο κεφάλαιο της ηθικής της υπεροχής.
Από κει και ύστερα προστέθηκαν τα και των δύο και της πλειοψηφίας που διαμόρφωσαν ένα ψηφοδέλτιο αναντίστοιχο με την ιστορική διαδρομή του πολιτικού μας χώρου. Η απόφαση αυτή, απαράδεκτη υποχώρηση στις πιέσεις της ΚΟΕ, διέλυσε κυριολεκτικά τις γραμμές μάχης του Συνασπισμού και είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την εκλογική ήττα. Στη συνέχεια ο σ. Αλέκος υπέβαλε την παραίτησή του και... την ανακάλεσε εισάγοντας νέα ήθη στη συμπεριφορά της Αριστεράς και προκαλώντας τη συγκρατημένη οργή του κόμματος.
Αντί για αυτά τα καυτά ερωτήματα ο σ. Αλέκος σε ένα κείμενο 4 σελίδων στη σύσκεψη του πανελλαδικού σώματος του ΣΥΡΙΖΑ διδάσκει την πάλη κατά του δικομματισμού, εξαντλείται σε κοινοτοπίες περί συμμαχιών και διακηρύσσει την αισιοδοξία του για την αντιστρεψιμότητα της κατάστασης, χωρίς να μετακινείται ούτε χιλιοστό από τη γραμμή που αποδοκιμάστηκε στις εκλογές.
Από το κείμενό μου δεν θέλω να λείπει το «τι δέον».
Έχω πει επανειλημμένα και αυτό καταντάει κουραστικό, ότι θα πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να συναντηθούν τα δύο μεγάλα δημοκρατικά ρεύματα της ελληνικής κοινωνίας: του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού, σε μια συνάντηση ανοιχτή σε όσους θα το επιθυμούσαν και στη βάση της ηθικής και πολιτικής ισοτιμίας σε μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία. Αν δεν γίνει αυτό, βλέπω δύσκολο το μέλλον της δημοκρατικής μας προοπτικής. Διάβασα με προσοχή την πρόσφατη συνέντευξη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη «Real Νews». Περιέχει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες που δεν θα έπρεπε αβασάνιστα και επιπόλαια να απορριφθούν. Προτείνω να αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας και να διατυπωθούν και από το κόμμα μας συγκεκριμένες μεταρρυθμιστικές προτάσεις αναφορικά με τα πιεστικά προβλήματα της καθημερινής ζωής των πολιτών που δοκιμάζονται με σκληρό τρόπο και αναζητούν επειγόντως διέξοδο. Ένας ευρύς, ανοιχτός και έντιμος διάλογος ανάμεσα στους δύο χώρους μπορεί να φέρει σοβαρά και αισιόδοξα αποτελέσματα. Η λύση είναι εκλογές και φιλολαϊκή κυβέρνηση.
ΥΓ: Είχα τελειώσει το άρθρο όταν πληροφορήθηκα τις πανάθλιες συκοφαντικές δηλώσεις του Περικλή Κοροβέση.
Θλίβεται κανείς όταν βλέπει σε ποιο σημείο κατάπτωσης έφθασε ένας καλός συναγωνιστής των χρόνων της χούντας που τώρα εζήλωσε μεγάλη δημοσιότητα στρεφόμενος κατά συντρόφων του και παίζοντας αντικειμενικά το παιχνίδι εκείνων που θέλουν να συσκοτίσουν το σκάνδαλο του δικομματισμού, εμπλέκοντας προς όφελος αδιαφανών σκοπιμοτήτων και την Αριστερά. Δεν θα έπρεπε ίσως να ασχοληθώ με τις βδελυρές συκοφαντίες που δεν αγγίζουν ούτε τον θανόντα Χαρίλαο Φλωράκη ούτε εμένα. Και φυσικά ολόκληρη την Αριστερά που ούτε είχε ούτε έχει καμία σχέση με τέτοιες φαντασιώσεις.
Θέλω να ελπίζω ότι ο κ. Κοροβέσης θα αντιληφθεί το μέγεθος της ύβρεως που εκστόμισε και θα σταματήσει τον κατήφορο.
«Ελπίζω ότι ο κ. Κοροβέσης θα αντιληφθεί το μέγεθος της ύβρεως και θα σταματήσει τον κατήφορο»
(Στήλη "Γνώμη" από τα ΝΕΑ)
Περίμενα να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και να επιδοθούμε σε μια σοβαρή συζήτηση, απαλλαγμένη από τα άγχη του αποτελέσματος και ρίχνοντας μια σφαιρική ματιά στο τοπίο. Περίμενα πρώτα από όλα την υπεύθυνη τοποθέτηση των δύο κορυφαίων στελεχών που ηγήθηκαν σε αυτόν τον αγώνα. Περίμενα, όπως χιλιάδες μέλη και στελέχη της παράταξής μας που έφτασαν στην κάλπη με σπασμένη τη σπονδυλική στήλη και έριξαν την ψήφο τους έχοντας φοβερά ερωτηματικά, χωρίς κανέναν ενθουσιασμό και καμιά έμπνευση.
Η αναγκαία κριτική και αυτοκριτική είναι όρος για να...
...βαδίσουμε στην ανασύνταξη και τη νέα εξόρμηση. Αν από αυτό δεν ξεκινήσουμε και δεν το επιχειρήσουμε σοβαρά και οργανωμένα, θα παραδέρνουμε στα αδιέξοδα των υποκειμενισμών και την αναζήτηση της δικιάς μας του καθενός αλήθειας και τη δικαίωσή της. Η ώς τώρα κριτική της ηγεσίας είναι απογοητευτική τουλάχιστον. Δεν απαντά σε κανένα από τα πραγματικά ερωτήματα που τέθηκαν. Ούτε στο ποιος έχει την ευθύνη. Σιωπηρά αναβίωσε το βρικολακιασμένο απόφθεγμα μιας παλιάς ηγεσίας που οδήγησε στην καταβαράθρωση το πανίσχυρο κίνημα της Αριστεράς: «Η γραμμή σωστή. Αποτύχαμε στην εφαρμογή της». Και με αυτό το απόφθεγμα απαλλασσόταν όλη η ηγεσία και αναζητούνταν οι ευθύνες σε αυτούς που...
δεν κατάλαβαν τη γραμμή.
Είναι φανερό ότι οι συλλογισμοί μου αναφέρονται και στον Αλέκο και στον Αλέξη, με διαφορετικό βαθμό ευθύνης.
Όπως ήρθαν τα πράγματα πρέπει να αναρωτηθούμε αν η ανάδειξη του Αλ.
Τσίπρα στη θέση του προέδρου είχε πάρει υπ΄ όψιν της όλα τα δεδομένα. Είχε αναμφισβήτητα στοιχεία, ένα νέο πρόσωπο, από τους κόλπους της νέας γενιάς, άφθαρτο με όρεξη για δημιουργία. Ο πρόεδρος έπρεπε να δώσει δείγμα γραφής της πολιτικής του κυρίως σκέψης, με αυτήν να συσπειρώσει, να συναρπάσει, να προχωρήσει στις αναγκαίες τομές, να δείξει πως δεν είναι προϊόν των γραφειοκρατικών κομματικών δομών αλλά κάτι φρέσκο, νέο μαζί και ώριμο. Φοβούμαι, πως το βάρος που έπεσε στους ώμους του ήταν μεγαλύτερο από αυτό που μπορούσε να σηκώσει. Παρ΄ όλ΄ αυτά πορεύτηκε. Όμως το δυαδικό σχήμα είχε όρια αντοχής. Στο βάθος καραδοκούσε ο ανταγωνισμός. Και εξερράγη, με τρόπο που έθιξε τα βάθρα της δύναμης της Αριστεράς. Το ατίμητο κεφάλαιο της ηθικής της υπεροχής.
Από κει και ύστερα προστέθηκαν τα και των δύο και της πλειοψηφίας που διαμόρφωσαν ένα ψηφοδέλτιο αναντίστοιχο με την ιστορική διαδρομή του πολιτικού μας χώρου. Η απόφαση αυτή, απαράδεκτη υποχώρηση στις πιέσεις της ΚΟΕ, διέλυσε κυριολεκτικά τις γραμμές μάχης του Συνασπισμού και είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την εκλογική ήττα. Στη συνέχεια ο σ. Αλέκος υπέβαλε την παραίτησή του και... την ανακάλεσε εισάγοντας νέα ήθη στη συμπεριφορά της Αριστεράς και προκαλώντας τη συγκρατημένη οργή του κόμματος.
Αντί για αυτά τα καυτά ερωτήματα ο σ. Αλέκος σε ένα κείμενο 4 σελίδων στη σύσκεψη του πανελλαδικού σώματος του ΣΥΡΙΖΑ διδάσκει την πάλη κατά του δικομματισμού, εξαντλείται σε κοινοτοπίες περί συμμαχιών και διακηρύσσει την αισιοδοξία του για την αντιστρεψιμότητα της κατάστασης, χωρίς να μετακινείται ούτε χιλιοστό από τη γραμμή που αποδοκιμάστηκε στις εκλογές.
Από το κείμενό μου δεν θέλω να λείπει το «τι δέον».
Έχω πει επανειλημμένα και αυτό καταντάει κουραστικό, ότι θα πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να συναντηθούν τα δύο μεγάλα δημοκρατικά ρεύματα της ελληνικής κοινωνίας: του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού, σε μια συνάντηση ανοιχτή σε όσους θα το επιθυμούσαν και στη βάση της ηθικής και πολιτικής ισοτιμίας σε μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία. Αν δεν γίνει αυτό, βλέπω δύσκολο το μέλλον της δημοκρατικής μας προοπτικής. Διάβασα με προσοχή την πρόσφατη συνέντευξη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη «Real Νews». Περιέχει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες που δεν θα έπρεπε αβασάνιστα και επιπόλαια να απορριφθούν. Προτείνω να αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας και να διατυπωθούν και από το κόμμα μας συγκεκριμένες μεταρρυθμιστικές προτάσεις αναφορικά με τα πιεστικά προβλήματα της καθημερινής ζωής των πολιτών που δοκιμάζονται με σκληρό τρόπο και αναζητούν επειγόντως διέξοδο. Ένας ευρύς, ανοιχτός και έντιμος διάλογος ανάμεσα στους δύο χώρους μπορεί να φέρει σοβαρά και αισιόδοξα αποτελέσματα. Η λύση είναι εκλογές και φιλολαϊκή κυβέρνηση.
ΥΓ: Είχα τελειώσει το άρθρο όταν πληροφορήθηκα τις πανάθλιες συκοφαντικές δηλώσεις του Περικλή Κοροβέση.
Θλίβεται κανείς όταν βλέπει σε ποιο σημείο κατάπτωσης έφθασε ένας καλός συναγωνιστής των χρόνων της χούντας που τώρα εζήλωσε μεγάλη δημοσιότητα στρεφόμενος κατά συντρόφων του και παίζοντας αντικειμενικά το παιχνίδι εκείνων που θέλουν να συσκοτίσουν το σκάνδαλο του δικομματισμού, εμπλέκοντας προς όφελος αδιαφανών σκοπιμοτήτων και την Αριστερά. Δεν θα έπρεπε ίσως να ασχοληθώ με τις βδελυρές συκοφαντίες που δεν αγγίζουν ούτε τον θανόντα Χαρίλαο Φλωράκη ούτε εμένα. Και φυσικά ολόκληρη την Αριστερά που ούτε είχε ούτε έχει καμία σχέση με τέτοιες φαντασιώσεις.
Θέλω να ελπίζω ότι ο κ. Κοροβέσης θα αντιληφθεί το μέγεθος της ύβρεως που εκστόμισε και θα σταματήσει τον κατήφορο.
«Ελπίζω ότι ο κ. Κοροβέσης θα αντιληφθεί το μέγεθος της ύβρεως και θα σταματήσει τον κατήφορο»
(Στήλη "Γνώμη" από τα ΝΕΑ)
Ηλεκτροπληξία για 50 πελαργούς...
Φρικτό θάνατο από ηλεκτροπληξία βρήκαν τις τελευταίες ημέρες δεκάδες πελαργοί που βρίσκονταν σε φάση αποδημίας.
Όπως αποκάλυψε στην «Ε» η Μαρία Γανωτή, υπεύθυνη του Συλλόγου Προστασίας και Περίθαλψης Αγριας Ζωής, τα πουλιά τραυματίστηκαν θανάσιμα όταν...
...άγγιξαν τους πυλώνες της ΔΕΗ που είναι εγκατεστημένοι 500 περίπου μέτρα από τη θάλασσα στην περιοχή του Χάρακα, στο 62ο χιλιόμετρο της παραλιακής Λεωφόρου Αθηνών-Σουνίου.
Θηροφύλακες της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Στερεάς Ελλάδας ενημερώθηκαν για το συμβάν από το Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Αγριάς Ζωής ΑΝΙΜΑ, έσπευσαν επί τόπου και εντόπισαν προχθές το απόγευμα 10 νεκρούς πελαργούς. Ενας ακόμα βρέθηκε βαρύτατα τραυματισμένος και εστάλη στην ΑΝΙΜΑ, όπου γίνεται ό,τι είναι δυνατόν για να διατηρηθεί στη ζωή.
Μαρτυρίες των περιοίκων αναφέρουν μάλιστα ότι ο αριθμός των νεκρών και των τραυματισμένων πελαργών στους ίδιους πυλώνες ήταν πολύ μεγαλύτερος (50 περίπου πουλιά) από αυτόν που εντόπισαν οι θηροφύλακες, αλλά οι σοροί τους απομακρύνθηκαν από κατοίκους της περιοχής τις προηγούμενες ημέρες, πριν ακόμη το γεγονός γίνει γνωστό στις οικολογικές οργανώσεις.
Οπως είπε, στην «Ε», η κ. Γανωτή στην ΑΝΙΜΑ είχε ήδη αποσταλεί από την περιοχή ένας ακόμα τραυματισμένος πελαργός, μια μέρα πριν επιληφθούν του περιστατικού οι θηροφύλακες της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Στερεάς Ελλάδας.
«Τα συγκεκριμένα στοιχεία επιβεβαιώνουν δυστυχώς ότι στην περιοχή υφίσταται μια "σταθερή" ροή ατυχημάτων στις ίδιες ακριβώς εγκαταστάσεις της ΔΕΗ με θύματα πελαργούς που μετακινούνται προς τον νότο. Το αμέσως επόμενο διάστημα μάλιστα (αρχές έως μέσα Σεπτεμβρίου), που η φάση της αποδημίας θα βρίσκεται στην κορύφωσή της, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχουμε αύξηση των παρόμοιων ατυχημάτων, αν δεν υπάρξει μια έγκαιρη τεχνική διευθέτηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες» - αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους η ΑΝΙΜΑ και η Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδας.
Οι δύο οργανώσεις ζητούν από τη ΔΕΗ να κάνει ό,τι απαιτείται ώστε να μην επαναληφθούν παρόμοια ατυχήματα.
Όπως αποκάλυψε στην «Ε» η Μαρία Γανωτή, υπεύθυνη του Συλλόγου Προστασίας και Περίθαλψης Αγριας Ζωής, τα πουλιά τραυματίστηκαν θανάσιμα όταν...
...άγγιξαν τους πυλώνες της ΔΕΗ που είναι εγκατεστημένοι 500 περίπου μέτρα από τη θάλασσα στην περιοχή του Χάρακα, στο 62ο χιλιόμετρο της παραλιακής Λεωφόρου Αθηνών-Σουνίου.
Θηροφύλακες της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Στερεάς Ελλάδας ενημερώθηκαν για το συμβάν από το Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Αγριάς Ζωής ΑΝΙΜΑ, έσπευσαν επί τόπου και εντόπισαν προχθές το απόγευμα 10 νεκρούς πελαργούς. Ενας ακόμα βρέθηκε βαρύτατα τραυματισμένος και εστάλη στην ΑΝΙΜΑ, όπου γίνεται ό,τι είναι δυνατόν για να διατηρηθεί στη ζωή.
Μαρτυρίες των περιοίκων αναφέρουν μάλιστα ότι ο αριθμός των νεκρών και των τραυματισμένων πελαργών στους ίδιους πυλώνες ήταν πολύ μεγαλύτερος (50 περίπου πουλιά) από αυτόν που εντόπισαν οι θηροφύλακες, αλλά οι σοροί τους απομακρύνθηκαν από κατοίκους της περιοχής τις προηγούμενες ημέρες, πριν ακόμη το γεγονός γίνει γνωστό στις οικολογικές οργανώσεις.
Οπως είπε, στην «Ε», η κ. Γανωτή στην ΑΝΙΜΑ είχε ήδη αποσταλεί από την περιοχή ένας ακόμα τραυματισμένος πελαργός, μια μέρα πριν επιληφθούν του περιστατικού οι θηροφύλακες της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Στερεάς Ελλάδας.
«Τα συγκεκριμένα στοιχεία επιβεβαιώνουν δυστυχώς ότι στην περιοχή υφίσταται μια "σταθερή" ροή ατυχημάτων στις ίδιες ακριβώς εγκαταστάσεις της ΔΕΗ με θύματα πελαργούς που μετακινούνται προς τον νότο. Το αμέσως επόμενο διάστημα μάλιστα (αρχές έως μέσα Σεπτεμβρίου), που η φάση της αποδημίας θα βρίσκεται στην κορύφωσή της, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα έχουμε αύξηση των παρόμοιων ατυχημάτων, αν δεν υπάρξει μια έγκαιρη τεχνική διευθέτηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες» - αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους η ΑΝΙΜΑ και η Κυνηγετική Ομοσπονδία Στερεάς Ελλάδας.
Οι δύο οργανώσεις ζητούν από τη ΔΕΗ να κάνει ό,τι απαιτείται ώστε να μην επαναληφθούν παρόμοια ατυχήματα.
Αγριότητα χωρίς οίκτο...
Ο ηττημένος μονομάχος στο Κολοσσαίο ζητούσε να του χαριστεί η ζωή υψώνοντας το αριστερό του χέρι. Αν οι θεατές σήκωναν τους αντίχειρες και φώναζαν missum ο αυτοκράτορας συνήθως του έδινε χάρη. Σπάνιο, αλλά συνέβαινε.
Ακόμη και στο πιο απάνθρωπο θέαμα που επινόησε ποτέ ο άνθρωπος για να διασκεδάζει, ο αδύναμος είχε μια...
...ελπίδα να επιζήσει. Ο ματαντόρ όμως δεν χαρίζεται ποτέ στον τρομαγμένο και νικημένο ταύρο.
Αλήθεια, έχει προοδεύσει από τότε η ανθρωπότητα ή απλά φωνάζει iugula σαν τον ρωμαϊκό όχλο, απαιτώντας όχι μόνο αίμα αλλά και θάνατο για θέαμα; Μάλλον το δεύτερο ισχύει, γιατί η ένδειξη ελέους είναι πια το coup de grace, η χαριστική βολή δηλαδή.
(ΚΛΙΚ από τα ΝΕΑ)
Ακόμη και στο πιο απάνθρωπο θέαμα που επινόησε ποτέ ο άνθρωπος για να διασκεδάζει, ο αδύναμος είχε μια...
...ελπίδα να επιζήσει. Ο ματαντόρ όμως δεν χαρίζεται ποτέ στον τρομαγμένο και νικημένο ταύρο.
Αλήθεια, έχει προοδεύσει από τότε η ανθρωπότητα ή απλά φωνάζει iugula σαν τον ρωμαϊκό όχλο, απαιτώντας όχι μόνο αίμα αλλά και θάνατο για θέαμα; Μάλλον το δεύτερο ισχύει, γιατί η ένδειξη ελέους είναι πια το coup de grace, η χαριστική βολή δηλαδή.
(ΚΛΙΚ από τα ΝΕΑ)
Sui generis...
Της Αριστοτελίας Πελώνη
«ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ να με βαράνε οι αστυνομικοί, όχι να με χαιρετάνε», είχε πει ο Περικλής Κοροβέσης αμέσως μόλις είχε εκλεγεί βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν το έκρυβε, άλλωστε, ότι συναισθηματικά η είσοδος στη Βουλή για κείνον ήταν σαν να βίωνε την ίδια κατάσταση με αυτήν που αντιμετώπισε στη χούντα.
ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ηλικία στους αγώνες της Αριστεράς, ο Κοροβέσης που φυλακίστηκε και...
...εξορίστηκε επί χούντας, ούτως ή άλλως μπήκε στο Κοινοβούλιο ως μια sui generis περίπτωση.
ΤΟ ΛΙΤΟ φυλλάδιο του προεκλογικού του αγώνα είχε προϊδεάσει γι΄ αυτό. Στην παρουσίαση του βιογραφικού του υπογράμμιζε ότι από μικρός είχε την τάση να χαζεύει και να ασχολείται με πράγματα που ελάχιστα ώς καθόλου ενδιέφεραν τους άλλους...
ΑΥΤΟ, ΟΠΩΣ έγραφε, διαμόρφωσε το υποσυνείδητό του. Ίσως να διαμόρφωσε και την κοινοβουλευτική συνείδησή του. Την ώρα που η Ζίμενς περνά στην κοινή γνώμη ως αποκλειστική υπόθεση του δικομματισμού, ο Κοροβέσης άναψε φωτιές, δηλώνοντας ότι οι μίζες είναι και υπόθεση της Αριστεράς και συγκεκριμένα του ενιαίου ΣΥΝ στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα το 1990.
ΧΘΕΣ ΤΟ κόμμα του τον κατηγόρησε για μεγάλο ατόπημα και του ζήτησε να ανακαλέσει ή να αναλάβει τις ευθύνες του. Κοινώς, να παραιτηθεί. Ο Λεωνίδας Κύρκος μίλησε για «βδελυρό παραμύθι» και το ΚΚΕ για προβοκάτσια. Η σύμπνοια της Αριστεράς, που συμπεριφέρεται σαν να έχασε μόλις την αθωότητά της, είναι πάντως αξιοσημείωτη.
ΤΟ «ΑΤΟΠΗΜΑ» του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από τις επίμαχες δηλώσεις, μπορεί να είναι και το γεγονός ότι θύμισε στην Αριστερά την εποχή της συγκυβέρνησης με τον «ταξικό αντίπαλο». Σαράντα χρόνια αφότου έγραψε τους «Ανθρωποφύλακες», το πρώτο αντιχουντικό βιβλίο, ο Κοροβέσης μοιάζει να έλκεται από την έννοια του φυλακισμένου που ονειρεύεται να δραπετεύσει.
ΟΣΟ ΓΙΑ το κόμμα του, αφού τον αποδοκίμασε, θα πρέπει να δει τι θα κάνει με την περίπτωσή του. Ιδίως τη στιγμή που θέλει να εμφανίζεται ως ένας ανοικτός χώρος όπου κανένας δεν διαγράφεται για τις θέσεις του...
Από τη στήλη Αγιογραφίες, ΤΑ ΝΕΑ
«ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ να με βαράνε οι αστυνομικοί, όχι να με χαιρετάνε», είχε πει ο Περικλής Κοροβέσης αμέσως μόλις είχε εκλεγεί βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν το έκρυβε, άλλωστε, ότι συναισθηματικά η είσοδος στη Βουλή για κείνον ήταν σαν να βίωνε την ίδια κατάσταση με αυτήν που αντιμετώπισε στη χούντα.
ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ηλικία στους αγώνες της Αριστεράς, ο Κοροβέσης που φυλακίστηκε και...
...εξορίστηκε επί χούντας, ούτως ή άλλως μπήκε στο Κοινοβούλιο ως μια sui generis περίπτωση.
ΤΟ ΛΙΤΟ φυλλάδιο του προεκλογικού του αγώνα είχε προϊδεάσει γι΄ αυτό. Στην παρουσίαση του βιογραφικού του υπογράμμιζε ότι από μικρός είχε την τάση να χαζεύει και να ασχολείται με πράγματα που ελάχιστα ώς καθόλου ενδιέφεραν τους άλλους...
ΑΥΤΟ, ΟΠΩΣ έγραφε, διαμόρφωσε το υποσυνείδητό του. Ίσως να διαμόρφωσε και την κοινοβουλευτική συνείδησή του. Την ώρα που η Ζίμενς περνά στην κοινή γνώμη ως αποκλειστική υπόθεση του δικομματισμού, ο Κοροβέσης άναψε φωτιές, δηλώνοντας ότι οι μίζες είναι και υπόθεση της Αριστεράς και συγκεκριμένα του ενιαίου ΣΥΝ στην οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα το 1990.
ΧΘΕΣ ΤΟ κόμμα του τον κατηγόρησε για μεγάλο ατόπημα και του ζήτησε να ανακαλέσει ή να αναλάβει τις ευθύνες του. Κοινώς, να παραιτηθεί. Ο Λεωνίδας Κύρκος μίλησε για «βδελυρό παραμύθι» και το ΚΚΕ για προβοκάτσια. Η σύμπνοια της Αριστεράς, που συμπεριφέρεται σαν να έχασε μόλις την αθωότητά της, είναι πάντως αξιοσημείωτη.
ΤΟ «ΑΤΟΠΗΜΑ» του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από τις επίμαχες δηλώσεις, μπορεί να είναι και το γεγονός ότι θύμισε στην Αριστερά την εποχή της συγκυβέρνησης με τον «ταξικό αντίπαλο». Σαράντα χρόνια αφότου έγραψε τους «Ανθρωποφύλακες», το πρώτο αντιχουντικό βιβλίο, ο Κοροβέσης μοιάζει να έλκεται από την έννοια του φυλακισμένου που ονειρεύεται να δραπετεύσει.
ΟΣΟ ΓΙΑ το κόμμα του, αφού τον αποδοκίμασε, θα πρέπει να δει τι θα κάνει με την περίπτωσή του. Ιδίως τη στιγμή που θέλει να εμφανίζεται ως ένας ανοικτός χώρος όπου κανένας δεν διαγράφεται για τις θέσεις του...
Από τη στήλη Αγιογραφίες, ΤΑ ΝΕΑ
Ουρά για μετεγγραφές σε ΑΕΙ-ΤΕΙ...
Σανίδα σωτηρίας στην οικονομική κρίση θα αποτελέσουν για χιλιάδες οικογένειες οι μετεγγραφές των φοιτητών στα κεντρικά ΑΕΙ-ΤΕΙ, καθώς αν εξασφαλίσουν το πολυπόθητο «εισιτήριο», θα γλιτώσουν πολλές χιλιάδες ευρώ από τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Φοιτητές αλλά και οι οικογένειές τους κάθονται σε «αναμμένα κάρβουνα» εν αναμονή της ανακοίνωσης των βάσεων εισαγωγής στα...
...τέλη Αυγούστου, ενώ την ίδια στιγμή έχουν στρέψει το βλέμμα τους και στο καθεστώς των μετεγγραφών.
Οι ευκαιρίες που ανοίγονται για αρκετούς υποψηφίους είναι τεράστιες, αφού υπάρχουν περιπτώσεις τμημάτων όπου η διαφορά μεταξύ κεντρικού και επαρχιακού ιδρύματος μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 6.000 μόρια.
Ως εκ τούτου, κάποιος υποψήφιος ο οποίος γνωρίζει ότι μπορεί να πάρει μετεγγραφή δηλώνει στο μηχανογραφικό δελτίο ένα τμήμα της επαρχίας, το οποίο έχει για παράδειγμα βάση εισαγωγής τα 8.853 μόρια (Λογιστικής ΤΕΙ Καβάλας), και εν συνεχεία μετεγγράφεται στο αντίστοιχο τμήμα του ΤΕΙ Πειραιά, το οποίο είχε βάση για τους «άλλους» υποψηφίους 14.772 μόρια, 5.919 περισσότερα δηλαδή.
Τα παραδείγματα με ανάλογες διαφορές είναι αρκετά, ενώ ακόμη και σε περιπτώσεις υψηλόβαθμων και ιδιαίτερα περιζήτητων τμημάτων οι διαφορές ξεπερνούν τα 1.500 μόρια, όπως στο Αρχιτεκτόνων Μηχανικών.
Ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι διαφορές στα τμήματα Φιλολογίας, όπου η διαφορά στις δύο ακραίες βαθμολογίες που απαιτούνται (Πανεπιστήμια Αθήνας και Πελοποννήσου) ανέρχεται στα 1.913 μόρια. Σε σχολές Μαθηματικών καταγράφηκαν πέρυσι διαφορές της τάξεως των 2.972 μορίων, Φυσικής 1.863, ΤΕΦΑΑ 2.349 και Πληροφορικής 2.342.
Στα πλέον υψηλόβαθμα τμήματα (Ιατρικά, Νομικά, Παιδαγωγικά) οι διαφορές για τα δεδομένα των συγκεκριμένων σχολών είναι πολύ σημαντικές. Συγκεκριμένα, εάν ένας υποψήφιος μπορεί να πάρει μετεγγραφή από το τμήμα Νομικής της Θράκης σε αυτό της Αθήνας, θα «κερδίσει» 735 μόρια. Στην Ιατρική η μεγαλύτερη διαφορά που υπήρξε πέρυσι έφτασε τα 593 μόρια, ενώ στα Παιδαγωγικά που σπάνε τα τελευταία χρόνια όλα τα ρεκόρ στις προτιμήσεις, η διαφορά μεταξύ τμήμάτος Θεσσαλονίκης και Φλώρινας ανήλθε στα 896 μόρια.
ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Δικαιούχοι χωρίς ποσοτικό περιορισμό
Μέλη πολύτεκνων και πολυμελών οικογενειών, παιδιά θυμάτων της τρομοκρατίας, ορφανοί από έναν ή δύο γονείς, διακριθέντες στον τομέα του αθλητισμού και πάσχοντες από σοβαρές ασθένειες είναι όσοι δικαιούνται μετεγγραφή χωρίς ποσοτικό περιορισμό. Συγκεκριμένα, οι δικαιούχοι ανά κατηγορία είναι εξής:
Πολύτεκνοι γονείς και τέκνα πολυτέκνων
Γονείς και τέκνα πολυμελών οικογενειών με τρία ζώντα τέκνα από νόμιμο γάμο ή νομιμοποιηθέντα ή νομίμως αναγνωρισθέντα ή υιοθετηθέντα, εφόσον κανένα από αυτά δεν υπερβαίνει το εικοστό έκτο έτος της ηλικίας του.
Παιδιά των φονευθέντων ή καταστάντων πλήρως ανικάνων για την εκτέλεση των καθηκόντων τους σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων 1897/90 (Α 120) (παρ. 1 εδ. β άρθρου 1 Ν. 3282/2004 και Ν. 2083/92 - Α 159).
Ορφανοί φοιτητές ή σπουδαστές από τον ένα ή και από τους δύο γονείς, εφόσον ο μέσος όρος του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος των τριών τελευταίων οικονομικών ετών δεν υπερβαίνει το ποσό των τριάντα πέντε χιλιάδων ευρώ. Για τον υπολογισμό του μέσου όρου του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος των τριών τελευταίων οικονομικών ετών των ορφανών από τον έναν ή και τους δύο γονείς δεν λαμβάνεται υπόψη το ατομικό εισόδημα του αποβιώσαντος γονέα ή των αποβιωσάντων γονέων που είχαν τυχόν δηλώσει κατά την τελευταία τριετία πριν από την αίτηση μετεγγραφής.
Φοιτητές και σπουδαστές που κατά τη διάρκεια των σπουδών τους σε Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ πέτυχαν αθλητική διάκριση που επιτρέπει κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας την εγγραφή τους καθ υπέρβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση για τον λόγο αυτό.
Φοιτητές και σπουδαστές που ενεγράφησαν σε Τμήμα Πανεπιστημίου ή ΤΕΙ για έναν από τους λόγους υγείας που κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε ποσοστό θέσεων 3% επί του αριθμού εισακτέων σε οποιοδήποτε Τμήμα της Ανώτατης Εκπαίδευσης και λόγω κάλυψης του προβλεπόμενου ποσοστού από υποψηφίους με μεγαλύτερη βαθμολογία δεν μπόρεσαν να εγγραφούν στο αντίστοιχο Τμήμα προτίμησής τους ή που κατά τη διάρκεια των σπουδών τους υπέστησαν μία από τις σοβαρές ασθένειες που αναφέρονται στις παραπάνω διατάξεις.
ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ
Τα δικαιολογητικά για όλες τις κατηγορίες υποβάλλονται από 1 έως 15 Νοεμβρίου, ενώ στην ίδια προθεσμία υποβάλλονται και τα δικαιολογητικά των σπουδαστών ΤΕΙ, οι οποίοι έχουν εισαχθεί στο εαρινό εξάμηνο και αιτούνται μετεγγραφής για μη οικονομικούς λόγους.
Σημειώνεται ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης μετεγγραφής είναι να έχει προηγηθεί η εγγραφή στο Τμήμα εισαγωγής.
ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
1. Αίτηση του ενδιαφερομένου.
2. Πρόσφατο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης.
3. Βεβαίωση εγγραφής που εκδίδεται από το Τμήμα προέλευσης.
4. Ατομικό δελτίο επιτυχίας ή αναλυτικό πιστοποιητικό σπουδών.
5. Αντίγραφο του προγράμματος σπουδών θεωρημένο από τη Γραμματεία του Τμήματος προέλευσης.
6. Εγγραφο δημόσιας Αρχής ή υπηρεσιών ή λογαριασμών οργανισμών κοινής ωφελείας, από το οποίο να προκύπτει ο τόπος μόνιμης κατοικίας των γονέων ή βεβαίωση του Τμήματος από την οποία προκύπτει η φοιτητική ή σπουδαστική ιδιότητα του αδελφού ή της αδελφής στην περίπτωση που υπάρχει αδελφός ή αδελφή που φοιτά σε Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ σε πόλη άλλη από αυτήν της μόνιμης κατοικίας των γονέων.
7. Υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986 του ενδιαφερομένου για την ακρίβεια του περιεχομένου των υποβληθέντων δικαιολογητικών, όπου θα βεβαιώνεται ο τόπος μόνιμης κατοικίας των γονέων αλλά και θα γίνεται ιδιαίτερη μνεία της γνώσης των συνεπειών της υποβολής αναληθούς δήλωσης ή ανακριβών, ψευδών ή πλαστών δικαιολογητικών.
ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΕΣ ΜΕ ΠΟΣΟΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ
Αιτήσεις για λόγους οικονομικούς ή υγείας των γονέων
Οι μετεγγραφές που πραγματοποιούνται με ποσοτικό περιορισμό αφορούν λόγους οικονομικούς και λόγους υγείας των γονέων των υποψήφιων φοιτητών.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι μετεγγραφές στη συγκεκριμένη κατηγορία δεν επιτρέπεται να ξεπερνούν σε ποσοστό το 10% του αριθμού των εισακτέων στο τμήμα υποδοχής. Ειδικά για τα Ιδρύματα του Λεκανοπεδίου Αττικής και του Νομού Θεσσαλονίκης το ποσοστό των μετεγγραφών αυτών δεν επιτρέπεται να ξεπερνά το 5%.
Σε περίπτωση που υπάρχουν περισσότεροι υποψήφιοι με τις ίδιες προϋποθέσεις, προηγούνται τα τέκνα των οικογενειών που έχουν έναν τουλάχιστον αδελφό ή αδελφή που φοιτά σε Πανεπιστήμιο ή Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΤΕΙ) που βρίσκεται σε διαφορετική πόλη από τον τόπο μόνιμης κατοικίας των γονέων, εφόσον ο μέσος όρος του συνολικού οικογενειακού εισοδήματός τους δεν είναι μεγαλύτερος του ποσού των πέντε χιλιάδων ευρώ του μέσου όρου του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος των άλλων υποψηφίων.
Διευκρινίζεται ότι με τον όρο «υποψήφιοι με τις ίδιες προϋποθέσεις» νοούνται οι υποψήφιοι που βρίσκονται στο γ εξάμηνο σπουδών, που έχουν επιτύχει στο Τμήμα προέλευσης σε όλα τα μαθήματα των δύο πρώτων εξαμήνων και των οποίων ο μέσος όρος του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος των τριών τελευταίων ετών δεν υπερβαίνει το ποσό των 35.000 ευρώ.
Κατά τα λοιπά, δικαίωμα υποβολής αίτησης μετεγγραφής για οικονομικούς λόγους έχουν τα τέκνα των γονέων των οποίων ο μέσος όρος του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος των τριών τελευταίων οικονομικών ετών δεν υπερβαίνει το ποσό των τριανταπέντε χιλιάδων ευρώ.
Στις περιπτώσεις αυτές δικαίωμα υποβολής αίτησης για μετεγγραφή έχουν μόνο όσοι βρίσκονται στο τρίτο εξάμηνο σπουδών τους και εφόσον έχουν πετύχει στο Τμήμα προέλευσης σε όλα τα υποχρεωτικά και με επιλογή υποχρεωτικά μαθήματα των δύο πρώτων εξαμήνων του ενδεικτικού προγράμματος σπουδών ή σε ίσο τουλάχιστον αριθμό μαθημάτων του ατομικού προγράμματος σπουδών του υποψήφιου για μετεγγραφή φοιτητή ή σπουδαστή.
Τα παιδιά των οποίων ένας τουλάχιστον γονέας είναι τυφλός ή κωφάλαλος ή νεφροπαθής που υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση ή πάσχει από μυϊκή δυστροφία Duchenne ή ανήκει στην κατηγορία ατόμων ειδικών αναγκών επειδή έχει κινητικά προβλήματα οφειλόμενα σε αναπηρία άνω του 67%, μετεγγράφονται σε ποσοστό 1% του αριθμού των εισακτέων στο Τμήμα υποδοχής.
Στις περιπτώσεις αυτές, για την αποφυγή της υπέρβασης του ποσοστού μετεγγραφής μεταξύ υποψηφίων με τις ίδιες προϋποθέσεις λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος του οικογενειακού εισοδήματος, ή, αν υπάρχει ίσος μέσος όρος εισοδήματος, η συνολική βαθμολογία που έχουν πετύχει οι υποψήφιοι στο Τμήμα προέλευσης ή ο συνολικός αριθμός μορίων που συγκέντρωσαν οι υποψήφιοι κατά την τελευταία συμμετοχή τους στις εξετάσεις των μαθημάτων που εξετάζονται σε εθνικό επίπεδο.
(Μιχάλης Νιβολιανίτης-ΕΘΝΟΣ)
Φοιτητές αλλά και οι οικογένειές τους κάθονται σε «αναμμένα κάρβουνα» εν αναμονή της ανακοίνωσης των βάσεων εισαγωγής στα...
...τέλη Αυγούστου, ενώ την ίδια στιγμή έχουν στρέψει το βλέμμα τους και στο καθεστώς των μετεγγραφών.
Οι ευκαιρίες που ανοίγονται για αρκετούς υποψηφίους είναι τεράστιες, αφού υπάρχουν περιπτώσεις τμημάτων όπου η διαφορά μεταξύ κεντρικού και επαρχιακού ιδρύματος μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 6.000 μόρια.
Ως εκ τούτου, κάποιος υποψήφιος ο οποίος γνωρίζει ότι μπορεί να πάρει μετεγγραφή δηλώνει στο μηχανογραφικό δελτίο ένα τμήμα της επαρχίας, το οποίο έχει για παράδειγμα βάση εισαγωγής τα 8.853 μόρια (Λογιστικής ΤΕΙ Καβάλας), και εν συνεχεία μετεγγράφεται στο αντίστοιχο τμήμα του ΤΕΙ Πειραιά, το οποίο είχε βάση για τους «άλλους» υποψηφίους 14.772 μόρια, 5.919 περισσότερα δηλαδή.
Τα παραδείγματα με ανάλογες διαφορές είναι αρκετά, ενώ ακόμη και σε περιπτώσεις υψηλόβαθμων και ιδιαίτερα περιζήτητων τμημάτων οι διαφορές ξεπερνούν τα 1.500 μόρια, όπως στο Αρχιτεκτόνων Μηχανικών.
Ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι διαφορές στα τμήματα Φιλολογίας, όπου η διαφορά στις δύο ακραίες βαθμολογίες που απαιτούνται (Πανεπιστήμια Αθήνας και Πελοποννήσου) ανέρχεται στα 1.913 μόρια. Σε σχολές Μαθηματικών καταγράφηκαν πέρυσι διαφορές της τάξεως των 2.972 μορίων, Φυσικής 1.863, ΤΕΦΑΑ 2.349 και Πληροφορικής 2.342.
Στα πλέον υψηλόβαθμα τμήματα (Ιατρικά, Νομικά, Παιδαγωγικά) οι διαφορές για τα δεδομένα των συγκεκριμένων σχολών είναι πολύ σημαντικές. Συγκεκριμένα, εάν ένας υποψήφιος μπορεί να πάρει μετεγγραφή από το τμήμα Νομικής της Θράκης σε αυτό της Αθήνας, θα «κερδίσει» 735 μόρια. Στην Ιατρική η μεγαλύτερη διαφορά που υπήρξε πέρυσι έφτασε τα 593 μόρια, ενώ στα Παιδαγωγικά που σπάνε τα τελευταία χρόνια όλα τα ρεκόρ στις προτιμήσεις, η διαφορά μεταξύ τμήμάτος Θεσσαλονίκης και Φλώρινας ανήλθε στα 896 μόρια.
ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Δικαιούχοι χωρίς ποσοτικό περιορισμό
Μέλη πολύτεκνων και πολυμελών οικογενειών, παιδιά θυμάτων της τρομοκρατίας, ορφανοί από έναν ή δύο γονείς, διακριθέντες στον τομέα του αθλητισμού και πάσχοντες από σοβαρές ασθένειες είναι όσοι δικαιούνται μετεγγραφή χωρίς ποσοτικό περιορισμό. Συγκεκριμένα, οι δικαιούχοι ανά κατηγορία είναι εξής:
Πολύτεκνοι γονείς και τέκνα πολυτέκνων
Γονείς και τέκνα πολυμελών οικογενειών με τρία ζώντα τέκνα από νόμιμο γάμο ή νομιμοποιηθέντα ή νομίμως αναγνωρισθέντα ή υιοθετηθέντα, εφόσον κανένα από αυτά δεν υπερβαίνει το εικοστό έκτο έτος της ηλικίας του.
Παιδιά των φονευθέντων ή καταστάντων πλήρως ανικάνων για την εκτέλεση των καθηκόντων τους σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων 1897/90 (Α 120) (παρ. 1 εδ. β άρθρου 1 Ν. 3282/2004 και Ν. 2083/92 - Α 159).
Ορφανοί φοιτητές ή σπουδαστές από τον ένα ή και από τους δύο γονείς, εφόσον ο μέσος όρος του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος των τριών τελευταίων οικονομικών ετών δεν υπερβαίνει το ποσό των τριάντα πέντε χιλιάδων ευρώ. Για τον υπολογισμό του μέσου όρου του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος των τριών τελευταίων οικονομικών ετών των ορφανών από τον έναν ή και τους δύο γονείς δεν λαμβάνεται υπόψη το ατομικό εισόδημα του αποβιώσαντος γονέα ή των αποβιωσάντων γονέων που είχαν τυχόν δηλώσει κατά την τελευταία τριετία πριν από την αίτηση μετεγγραφής.
Φοιτητές και σπουδαστές που κατά τη διάρκεια των σπουδών τους σε Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ πέτυχαν αθλητική διάκριση που επιτρέπει κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας την εγγραφή τους καθ υπέρβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση για τον λόγο αυτό.
Φοιτητές και σπουδαστές που ενεγράφησαν σε Τμήμα Πανεπιστημίου ή ΤΕΙ για έναν από τους λόγους υγείας που κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε ποσοστό θέσεων 3% επί του αριθμού εισακτέων σε οποιοδήποτε Τμήμα της Ανώτατης Εκπαίδευσης και λόγω κάλυψης του προβλεπόμενου ποσοστού από υποψηφίους με μεγαλύτερη βαθμολογία δεν μπόρεσαν να εγγραφούν στο αντίστοιχο Τμήμα προτίμησής τους ή που κατά τη διάρκεια των σπουδών τους υπέστησαν μία από τις σοβαρές ασθένειες που αναφέρονται στις παραπάνω διατάξεις.
ΝΟΕΜΒΡΙΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ
Τα δικαιολογητικά για όλες τις κατηγορίες υποβάλλονται από 1 έως 15 Νοεμβρίου, ενώ στην ίδια προθεσμία υποβάλλονται και τα δικαιολογητικά των σπουδαστών ΤΕΙ, οι οποίοι έχουν εισαχθεί στο εαρινό εξάμηνο και αιτούνται μετεγγραφής για μη οικονομικούς λόγους.
Σημειώνεται ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης μετεγγραφής είναι να έχει προηγηθεί η εγγραφή στο Τμήμα εισαγωγής.
ΟΡΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
1. Αίτηση του ενδιαφερομένου.
2. Πρόσφατο πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης.
3. Βεβαίωση εγγραφής που εκδίδεται από το Τμήμα προέλευσης.
4. Ατομικό δελτίο επιτυχίας ή αναλυτικό πιστοποιητικό σπουδών.
5. Αντίγραφο του προγράμματος σπουδών θεωρημένο από τη Γραμματεία του Τμήματος προέλευσης.
6. Εγγραφο δημόσιας Αρχής ή υπηρεσιών ή λογαριασμών οργανισμών κοινής ωφελείας, από το οποίο να προκύπτει ο τόπος μόνιμης κατοικίας των γονέων ή βεβαίωση του Τμήματος από την οποία προκύπτει η φοιτητική ή σπουδαστική ιδιότητα του αδελφού ή της αδελφής στην περίπτωση που υπάρχει αδελφός ή αδελφή που φοιτά σε Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ σε πόλη άλλη από αυτήν της μόνιμης κατοικίας των γονέων.
7. Υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986 του ενδιαφερομένου για την ακρίβεια του περιεχομένου των υποβληθέντων δικαιολογητικών, όπου θα βεβαιώνεται ο τόπος μόνιμης κατοικίας των γονέων αλλά και θα γίνεται ιδιαίτερη μνεία της γνώσης των συνεπειών της υποβολής αναληθούς δήλωσης ή ανακριβών, ψευδών ή πλαστών δικαιολογητικών.
ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΕΣ ΜΕ ΠΟΣΟΤΙΚΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ
Αιτήσεις για λόγους οικονομικούς ή υγείας των γονέων
Οι μετεγγραφές που πραγματοποιούνται με ποσοτικό περιορισμό αφορούν λόγους οικονομικούς και λόγους υγείας των γονέων των υποψήφιων φοιτητών.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι μετεγγραφές στη συγκεκριμένη κατηγορία δεν επιτρέπεται να ξεπερνούν σε ποσοστό το 10% του αριθμού των εισακτέων στο τμήμα υποδοχής. Ειδικά για τα Ιδρύματα του Λεκανοπεδίου Αττικής και του Νομού Θεσσαλονίκης το ποσοστό των μετεγγραφών αυτών δεν επιτρέπεται να ξεπερνά το 5%.
Σε περίπτωση που υπάρχουν περισσότεροι υποψήφιοι με τις ίδιες προϋποθέσεις, προηγούνται τα τέκνα των οικογενειών που έχουν έναν τουλάχιστον αδελφό ή αδελφή που φοιτά σε Πανεπιστήμιο ή Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΤΕΙ) που βρίσκεται σε διαφορετική πόλη από τον τόπο μόνιμης κατοικίας των γονέων, εφόσον ο μέσος όρος του συνολικού οικογενειακού εισοδήματός τους δεν είναι μεγαλύτερος του ποσού των πέντε χιλιάδων ευρώ του μέσου όρου του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος των άλλων υποψηφίων.
Διευκρινίζεται ότι με τον όρο «υποψήφιοι με τις ίδιες προϋποθέσεις» νοούνται οι υποψήφιοι που βρίσκονται στο γ εξάμηνο σπουδών, που έχουν επιτύχει στο Τμήμα προέλευσης σε όλα τα μαθήματα των δύο πρώτων εξαμήνων και των οποίων ο μέσος όρος του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος των τριών τελευταίων ετών δεν υπερβαίνει το ποσό των 35.000 ευρώ.
Κατά τα λοιπά, δικαίωμα υποβολής αίτησης μετεγγραφής για οικονομικούς λόγους έχουν τα τέκνα των γονέων των οποίων ο μέσος όρος του συνολικού οικογενειακού εισοδήματος των τριών τελευταίων οικονομικών ετών δεν υπερβαίνει το ποσό των τριανταπέντε χιλιάδων ευρώ.
Στις περιπτώσεις αυτές δικαίωμα υποβολής αίτησης για μετεγγραφή έχουν μόνο όσοι βρίσκονται στο τρίτο εξάμηνο σπουδών τους και εφόσον έχουν πετύχει στο Τμήμα προέλευσης σε όλα τα υποχρεωτικά και με επιλογή υποχρεωτικά μαθήματα των δύο πρώτων εξαμήνων του ενδεικτικού προγράμματος σπουδών ή σε ίσο τουλάχιστον αριθμό μαθημάτων του ατομικού προγράμματος σπουδών του υποψήφιου για μετεγγραφή φοιτητή ή σπουδαστή.
Τα παιδιά των οποίων ένας τουλάχιστον γονέας είναι τυφλός ή κωφάλαλος ή νεφροπαθής που υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση ή πάσχει από μυϊκή δυστροφία Duchenne ή ανήκει στην κατηγορία ατόμων ειδικών αναγκών επειδή έχει κινητικά προβλήματα οφειλόμενα σε αναπηρία άνω του 67%, μετεγγράφονται σε ποσοστό 1% του αριθμού των εισακτέων στο Τμήμα υποδοχής.
Στις περιπτώσεις αυτές, για την αποφυγή της υπέρβασης του ποσοστού μετεγγραφής μεταξύ υποψηφίων με τις ίδιες προϋποθέσεις λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος του οικογενειακού εισοδήματος, ή, αν υπάρχει ίσος μέσος όρος εισοδήματος, η συνολική βαθμολογία που έχουν πετύχει οι υποψήφιοι στο Τμήμα προέλευσης ή ο συνολικός αριθμός μορίων που συγκέντρωσαν οι υποψήφιοι κατά την τελευταία συμμετοχή τους στις εξετάσεις των μαθημάτων που εξετάζονται σε εθνικό επίπεδο.
(Μιχάλης Νιβολιανίτης-ΕΘΝΟΣ)
Εμβολιασμός πέντε... ταχυτήτων ...
Σε πέντε κατηγορίες προτεραιότητας θα χωριστούν οι πολίτες προκειμένου να κάνουν το εμβόλιο για τη νέα γρίπη. Οι κατηγορίες καθορίστηκαν χθες από την ολομέλεια του Εθνικού Επιστημονικού και Επιχειρησιακού Συμβουλίου για την Πανδημία Γρίπης, βάσει της επικινδυνότητας που διατρέχει να νοσήσει η κάθε ομάδα, αλλά και τις ενδεχόμενες επιπλοκές που δυνητικά μπορεί να εμφανίσει.
Επίσης, αποφασίστηκε να ανοίξουν κανονικά τα σχολεία και οι μαθητές να...
...μην εμβολιαστούν. Οι προτάσεις κατατέθηκαν στα αρμόδια υπουργεία, από όπου θα ληφθούν και οι τελικές αποφάσεις. Η επιτροπή αποφάσισε να προτείνει ως πρώτη ομάδα που πρέπει να κάνει το εμβόλιο της νέας γρίπης, αμέσως μετά την παραλαβή του, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, τις εγκύους και όσους φροντίζουν μωρά ηλικίας κάτω των 6 μηνών, δηλαδή γονείς και νταντάδες.
Στη συγκεκριμένη κατηγορία υπολογίζεται ότι περιλαμβάνονται περίπου 300.000 άνθρωποι.
Επόμενη κατηγορία στη λίστα προτεραιότητας είναι όσοι πάσχουν από χρόνια προβλήματα υγείας, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Αυτοί είναι οι ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς, διαβητικοί, έχοντες αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα, νεφροπαθείς και μεταμοσχευμένοι.
Η τρίτη κατηγορία προτεραιότητας στον εμβολιασμό είναι, σύμφωνα με τις προτάσεις της επιτροπής, οι υγιείς ενήλικοι 18-49 ετών, η τέταρτη οι υγιείς ενήλικοι 49-65 ετών και στο τέλος, η πέμπτη κατηγορία, τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών. Έφηβοι και παιδιά κάτω των 18 ετών δεν προτείνεται να εμβολιαστούν.
Όχι για μαθητές
«Υπάρχει επιφυλακτικότητα για κάθε νέο εμβόλιο. Δεν έχει παγιωθεί εμβολιασμός σε ευρεία κλίμακα και δεν υπάρχει μακροχρόνια εμπειρία. Και επειδή οι μαθητές και γενικότερα τα παιδιά κάτω των 18 ετών δεν ανήκουν στις ομάδες προτεραιότητας βάσει του κινδύνου για τη νέα γρίπη, γι΄ αυτό και δεν προτείνεται να εμβολιστούν», ξεκαθαρίζει η καθηγήτρια Παιδιατρικής- Λοιμωξιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μαρία Θεοδωρίδου, η οποία συμμετείχε και στις εργασίες της επιτροπής.
Όσον αφορά τους εμβολιασμούς των εργαζομένων σε θέσεις του δημόσιου τομέα, που έχουν καθημερινή και άμεση επαφή με το κοινό ή εργάζονται με πολλά άτομα μαζί σε κλειστούς χώρους, εργάζονται στις ΔΕΚΟ, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τον Στρατό, αναμένονται οι προτάσεις για τον αριθμό των εμβολίων που θα χρειαστούν, σε συνέχεια της συνάντησης που είχε γίνει προ 15νθήμερου μεταξύ των εκπροσώπων της επιτροπής γρίπης με τους γενικούς γραμματείς των υπουργείων. Από κει και πέρα, θα καθοριστούν και οι προτεραιότητες γι΄ αυτούς, σε συνδυασμό με τις παραλαβές των εμβολίων από την ειδική επιτροπή.
Στη συνεδρίαση της επιτροπής, είχε προσκληθεί να συμμετάσχει για πρώτη φορά και ο καθηγητής Μαιευτικής- Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργος Κρεατσάς, ώστε να εξεταστεί και από τον πλέον ειδικό το ζήτημα του εμβολιασμού των εγκύων.
«Υπάρχει κοινή γραμμή με την επιτροπή και καθορίστηκαν οι διαδικασίες εκείνες που θα αντιμετωπίζονται τα περιστατικά που νοσούν, αλλά και ο εμβολιασμός των εγκύων», εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο κ. Κρεατσάς.
Δεν φθάνουν τα εμβόλια
Ωστόσο, τα εμβόλια που έχουν παραγγελθεί δεν επαρκούν για να καλύψουν το σύνολο των πολιτών της χώρας. «Έχουμε παραγγείλει 8.000.000 δόσεις που καλύπτουν το 36,5% του πληθυσμού, αφού για τον καθένα χρειάζονται δύο δόσεις. Επίσης, έχουμε κάνει εκδήλωση ενδιαφέροντος για όλο τον πληθυσμό», διευκρινίζει ο κ. Πάνος Ευσταθίου, πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων Υγείας.
Η διάθεση των εμβολίων έχει αποφασιστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΕΑ) ότι θα γίνει στις χώρες της Ευρώπης κατά προτεραιότητα παραγγελίας. Ωστόσο, και μετά τις καθυστερήσεις στην παραγωγή που ανακοίνωσαν οι φαρμακευτικές εταιρείες, το θέμα των προτεραιοτήτων για τις χώρες-μέλη της Ε.Ε. αναμένεται να τεθεί εκ νέου τον Οκτώβριο, όταν θα συγκληθεί εκτάκτως το Συμβούλιο Υπουργών Υγείας για τον συντονισμό των ενεργειών για την αντιμετώπιση της νέας γρίπης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Επιπλέον, μπορεί να παραλάβουμε την πρώτη παρτίδα εμβολίων στις 15 Σεπτεμβρίου, ωστόσο δεν θα προχωρήσουν οι εμβολισμοί έως ότου, τελικά, δοθεί το πράσινο φως από τον ΕΜΕΑ.
Κανονικά τα σχολεία στις 11 Σεπτεμβρίου
ΣΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ ολομέλεια του Εθνικού Επιστημονικού και Επιχειρησιακού Συμβουλίου για την Πανδημία Γρίπης αποφασίστηκε επίσης η κανονική έναρξη της σχολικής χρονιάς στις 11 Σεπτεμβρίου. Η πρόταση έχει επιδοθεί στα υπουργεία Υγείας και Παιδείας τα οποία αναμένεται τις επόμενες ημέρες να λάβουν την τελική απόφαση.
Άγνωστο παραμένει υπό ποιες συνθήκες θα μπαίνει λουκέτο σε κάποια τάξη ή ολόκληρο το σχολείο. Σύμφωνα με πληροφορίες αναμένεται να προταθεί από το επιστημονικό συμβούλιο να «κλείνουν» την τάξη σε περίπτωση που έχει μικρό αριθμό μαθητών και δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί η παράδοση του μαθήματος και όχι στην περίπτωση που εμφανιστεί κάποιο κρούσμα νέας γρίπης. Οι συγκεκριμένες λεπτομέρειες αναμένεται να συζητηθούν στην επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου, η οποία έχει προγραμματιστεί για την ερχόμενη Τετάρτη.
(από τα ΝΕΑ)
Επίσης, αποφασίστηκε να ανοίξουν κανονικά τα σχολεία και οι μαθητές να...
...μην εμβολιαστούν. Οι προτάσεις κατατέθηκαν στα αρμόδια υπουργεία, από όπου θα ληφθούν και οι τελικές αποφάσεις. Η επιτροπή αποφάσισε να προτείνει ως πρώτη ομάδα που πρέπει να κάνει το εμβόλιο της νέας γρίπης, αμέσως μετά την παραλαβή του, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, τις εγκύους και όσους φροντίζουν μωρά ηλικίας κάτω των 6 μηνών, δηλαδή γονείς και νταντάδες.
Στη συγκεκριμένη κατηγορία υπολογίζεται ότι περιλαμβάνονται περίπου 300.000 άνθρωποι.
Επόμενη κατηγορία στη λίστα προτεραιότητας είναι όσοι πάσχουν από χρόνια προβλήματα υγείας, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Αυτοί είναι οι ανοσοκατεσταλμένοι ασθενείς, διαβητικοί, έχοντες αναπνευστικά και καρδιολογικά προβλήματα, νεφροπαθείς και μεταμοσχευμένοι.
Η τρίτη κατηγορία προτεραιότητας στον εμβολιασμό είναι, σύμφωνα με τις προτάσεις της επιτροπής, οι υγιείς ενήλικοι 18-49 ετών, η τέταρτη οι υγιείς ενήλικοι 49-65 ετών και στο τέλος, η πέμπτη κατηγορία, τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών. Έφηβοι και παιδιά κάτω των 18 ετών δεν προτείνεται να εμβολιαστούν.
Όχι για μαθητές
«Υπάρχει επιφυλακτικότητα για κάθε νέο εμβόλιο. Δεν έχει παγιωθεί εμβολιασμός σε ευρεία κλίμακα και δεν υπάρχει μακροχρόνια εμπειρία. Και επειδή οι μαθητές και γενικότερα τα παιδιά κάτω των 18 ετών δεν ανήκουν στις ομάδες προτεραιότητας βάσει του κινδύνου για τη νέα γρίπη, γι΄ αυτό και δεν προτείνεται να εμβολιστούν», ξεκαθαρίζει η καθηγήτρια Παιδιατρικής- Λοιμωξιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μαρία Θεοδωρίδου, η οποία συμμετείχε και στις εργασίες της επιτροπής.
Όσον αφορά τους εμβολιασμούς των εργαζομένων σε θέσεις του δημόσιου τομέα, που έχουν καθημερινή και άμεση επαφή με το κοινό ή εργάζονται με πολλά άτομα μαζί σε κλειστούς χώρους, εργάζονται στις ΔΕΚΟ, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τον Στρατό, αναμένονται οι προτάσεις για τον αριθμό των εμβολίων που θα χρειαστούν, σε συνέχεια της συνάντησης που είχε γίνει προ 15νθήμερου μεταξύ των εκπροσώπων της επιτροπής γρίπης με τους γενικούς γραμματείς των υπουργείων. Από κει και πέρα, θα καθοριστούν και οι προτεραιότητες γι΄ αυτούς, σε συνδυασμό με τις παραλαβές των εμβολίων από την ειδική επιτροπή.
Στη συνεδρίαση της επιτροπής, είχε προσκληθεί να συμμετάσχει για πρώτη φορά και ο καθηγητής Μαιευτικής- Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργος Κρεατσάς, ώστε να εξεταστεί και από τον πλέον ειδικό το ζήτημα του εμβολιασμού των εγκύων.
«Υπάρχει κοινή γραμμή με την επιτροπή και καθορίστηκαν οι διαδικασίες εκείνες που θα αντιμετωπίζονται τα περιστατικά που νοσούν, αλλά και ο εμβολιασμός των εγκύων», εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο κ. Κρεατσάς.
Δεν φθάνουν τα εμβόλια
Ωστόσο, τα εμβόλια που έχουν παραγγελθεί δεν επαρκούν για να καλύψουν το σύνολο των πολιτών της χώρας. «Έχουμε παραγγείλει 8.000.000 δόσεις που καλύπτουν το 36,5% του πληθυσμού, αφού για τον καθένα χρειάζονται δύο δόσεις. Επίσης, έχουμε κάνει εκδήλωση ενδιαφέροντος για όλο τον πληθυσμό», διευκρινίζει ο κ. Πάνος Ευσταθίου, πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων Υγείας.
Η διάθεση των εμβολίων έχει αποφασιστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΕΑ) ότι θα γίνει στις χώρες της Ευρώπης κατά προτεραιότητα παραγγελίας. Ωστόσο, και μετά τις καθυστερήσεις στην παραγωγή που ανακοίνωσαν οι φαρμακευτικές εταιρείες, το θέμα των προτεραιοτήτων για τις χώρες-μέλη της Ε.Ε. αναμένεται να τεθεί εκ νέου τον Οκτώβριο, όταν θα συγκληθεί εκτάκτως το Συμβούλιο Υπουργών Υγείας για τον συντονισμό των ενεργειών για την αντιμετώπιση της νέας γρίπης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Επιπλέον, μπορεί να παραλάβουμε την πρώτη παρτίδα εμβολίων στις 15 Σεπτεμβρίου, ωστόσο δεν θα προχωρήσουν οι εμβολισμοί έως ότου, τελικά, δοθεί το πράσινο φως από τον ΕΜΕΑ.
Κανονικά τα σχολεία στις 11 Σεπτεμβρίου
ΣΤΗ ΧΘΕΣΙΝΗ ολομέλεια του Εθνικού Επιστημονικού και Επιχειρησιακού Συμβουλίου για την Πανδημία Γρίπης αποφασίστηκε επίσης η κανονική έναρξη της σχολικής χρονιάς στις 11 Σεπτεμβρίου. Η πρόταση έχει επιδοθεί στα υπουργεία Υγείας και Παιδείας τα οποία αναμένεται τις επόμενες ημέρες να λάβουν την τελική απόφαση.
Άγνωστο παραμένει υπό ποιες συνθήκες θα μπαίνει λουκέτο σε κάποια τάξη ή ολόκληρο το σχολείο. Σύμφωνα με πληροφορίες αναμένεται να προταθεί από το επιστημονικό συμβούλιο να «κλείνουν» την τάξη σε περίπτωση που έχει μικρό αριθμό μαθητών και δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί η παράδοση του μαθήματος και όχι στην περίπτωση που εμφανιστεί κάποιο κρούσμα νέας γρίπης. Οι συγκεκριμένες λεπτομέρειες αναμένεται να συζητηθούν στην επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου, η οποία έχει προγραμματιστεί για την ερχόμενη Τετάρτη.
(από τα ΝΕΑ)
Οι εφημερίδες σήμερα...
ΤΟ ΒΗΜΑ: Πολιτικός καύσωνας.
Έντονες διεργασίες στα κόμματα σε προεκλογικό περιβάλλον. Μυστικές συναντήσεις του κ. Κ. Καραμανλή. Ανασχεδιασμοί του κ. Γ. Παπανδρέου. Αλληλοσπαραγμός σε ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΝ.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ: "Κίνημα" για δάνεια-επιταγές.
Οι μικρομεσαίοι πιέζουν για ρυθμίσεις. Ζητούν χρονική παράταση για σφράγιση επιταγών και πληρωμή δόσεων ΤΕΜΠΜΕ. Μαζικά αιτήματα φορέων για μέτρα-ανάσα στην αγορά. Καταρχήν "όχι", αλλά διαβουλεύσεις την άλλη εβδομάδα.
Έντονες διεργασίες στα κόμματα σε προεκλογικό περιβάλλον. Μυστικές συναντήσεις του κ. Κ. Καραμανλή. Ανασχεδιασμοί του κ. Γ. Παπανδρέου. Αλληλοσπαραγμός σε ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΝ.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ: "Κίνημα" για δάνεια-επιταγές.
Οι μικρομεσαίοι πιέζουν για ρυθμίσεις. Ζητούν χρονική παράταση για σφράγιση επιταγών και πληρωμή δόσεων ΤΕΜΠΜΕ. Μαζικά αιτήματα φορέων για μέτρα-ανάσα στην αγορά. Καταρχήν "όχι", αλλά διαβουλεύσεις την άλλη εβδομάδα.
Οι εφημερίδες σήμερα...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Δάσος τσιμέντου κάνετε τον Υμηττό.
Η Γενική Διεύθυνση Προστασίας Δασών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης προειδοποιεί για κατακερματισμό του ευαίσθητου οικοσυστήματος, αύξηση των αναψυκτηρίων και κάθε αυθαιρεσίας, πιέσεις από επιχειρήσεις μαζικής εστίασης και ψυχαγωγίας, πλήγματα στην πανίδα και τη χλωρίδα, που αντιμετωπίζουν προβλήματα μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές σε Πάρνηθα και Πεντέλη.
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΣΦΙΓΓΑ ο Καραμανλής για τις εξελίξεις.
Κλειστά κρατάει τα χαρτιά του ο πρωθυπουργός. Στενεύει ο πολιτικός χρόνος εν όψει ΔΕΘ. Ανασχηματισμός και αντεπίθεση μέχρι το Μάρτιο ή εκλογές το φθινόπωρο;
Η Γενική Διεύθυνση Προστασίας Δασών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης προειδοποιεί για κατακερματισμό του ευαίσθητου οικοσυστήματος, αύξηση των αναψυκτηρίων και κάθε αυθαιρεσίας, πιέσεις από επιχειρήσεις μαζικής εστίασης και ψυχαγωγίας, πλήγματα στην πανίδα και τη χλωρίδα, που αντιμετωπίζουν προβλήματα μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές σε Πάρνηθα και Πεντέλη.
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΣΦΙΓΓΑ ο Καραμανλής για τις εξελίξεις.
Κλειστά κρατάει τα χαρτιά του ο πρωθυπουργός. Στενεύει ο πολιτικός χρόνος εν όψει ΔΕΘ. Ανασχηματισμός και αντεπίθεση μέχρι το Μάρτιο ή εκλογές το φθινόπωρο;
Οι εφημερίδες σήμερα...
ΕΘΝΟΣ: Έμφραγμα στις μετεγγραφές ΤΕΙ-ΑΕΙ.
"Πληθωρισμό αιτήσεων για μετεγγραφές σε τμήματα των ΑΕΙ-ΤΕΙ που βρίσκονται κοντά στον τόπο κατοικίας τους αναμένουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας, αμέσως μετά την ανακοίνωση των βάσεων των Πανελλαδικών.
ΤΑ ΝΕΑ: σε 5 "δόσεις" ο εμβολιασμός για γρίπη.
Σε πέντε κατηγορίες θα χωριστούν οι πολίτες για να κάνουν το εμβόλιο για τη νέα γρίπη, σύμφωνα με το σχέδιο του Εθνικού Συμβουλίου για την πανδημία.
"Πληθωρισμό αιτήσεων για μετεγγραφές σε τμήματα των ΑΕΙ-ΤΕΙ που βρίσκονται κοντά στον τόπο κατοικίας τους αναμένουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας, αμέσως μετά την ανακοίνωση των βάσεων των Πανελλαδικών.
ΤΑ ΝΕΑ: σε 5 "δόσεις" ο εμβολιασμός για γρίπη.
Σε πέντε κατηγορίες θα χωριστούν οι πολίτες για να κάνουν το εμβόλιο για τη νέα γρίπη, σύμφωνα με το σχέδιο του Εθνικού Συμβουλίου για την πανδημία.
Η ψυχή του Μεγάλου Μήλου...
Tο 1939 ήταν η χρονιά που ο μουσικός Ντιουκ Ελινγκτον γνώρισε τον άνθρωπο που έμελλε να γίνει ο στενότερος συνεργάτης του, τον Μπίλι Στρέιχορν. Ο Ελινγκτον, ήδη γνωστός ως «Ο δούκας», σε ένα ταξίδι του στο Πίτσμπουργκ εντυπωσιάστηκε από το ταλέντο του νεαρού πιανίστα Στρέιχορν. Τον κάλεσε στη Νέα Υόρκη για να γίνει μέλος της ορχήστρας του. Ο Ντιουκ τον είδε κάπως διστακτικό και του σχεδίασε έναν χάρτη με όλες τις οδηγίες για να βρει το σπίτι του στο Σούγκαρ Χιλ, στο κομψό Χάρλεμ της εποχής εκείνης. Ο Μπίλι Στρέιχορν παρουσιάστηκε λίγο αργότερα, και μάλιστα όχι με άδεια χέρια: έφερε την παρτιτούρα μιας μελωδίας που είχε εμπνευστεί από τις οδηγίες του μαέστρου. Εκείνη η σύνθεση, «Τake the Α train» («Πάρε το τρένο Α»), άρεσε τόσο στον Ντιουκ Ελινγκτον ώστε από τότε την...
έπαιζε πάντα στην αρχή των συναυλιών του. Η μελωδία έγινε τραγούδι και κάθε τραγουδιστής της τζαζ που σέβεται τον εαυτό του το έχει τραγουδήσει. Οφείλεται όμως στη φωνή της Ελα Φιτζέραλντ που έγινε τόσο δημοφιλές: «Πάρε το τρένο Α/ για να πας στο Σούγκαρ Χιλ, στου Χάρλεμ το ψηλότερο σημείο/ Αν χάσεις το τρένο Α/ έχασες τον πιο γρήγορο τρόπο για να φθάσεις στο Χάρλεμ/ Γρήγορα, ανέβα, τώρα, έρχεται/ άκου τον θόρυβο από τις ρόδες. Ολοι στο τρένο!/ Ανέβα στο Α/ σύντομα θα είσαι στο Σούγκαρ Χιλ στο Χάρλεμ». Το μετρό της Νέας Υόρκης έχει εμπνεύσει πάρα πολλά τραγούδια, αυτή όμως η μελωδία που μοιάζει να αποτυπώνει την ταχύτητα στις νότες της είναι αυτή που ενσαρκώνει την ψυχή των υπόγειων αρτηριών της πόλης.
Το 2004 εορτάστηκε η εκατονταετία από τα εγκαίνια του νεοϋορκέζικου μετρό. Το μετρό είναι η σπονδυλική στήλη της σύγχρονης πόλης, επομένως μια τέτοια επέτειος έχει σημασία για οποιαδήποτε πόλη. Η Νέα Υόρκη όμως ανήκει στις πόλεις εκείνες που έχουν έντονη παρουσία στο έργο των καλλιτεχνών της. Αυτή η παρουσία οφείλεται σε μεγάλο μέρος στην αναμφίβολη ιδιότητα της πόλης να δρα ως «μούσα», οφείλεται όμως και στη χαρακτηριστική τάση των Αμερικανών προς τον ρεαλισμό, στην καταγραφή σε ποιήματα, πίνακες ζωγραφικής ή μυθιστορήματα όλων των στοιχείων που η κάθε εποχή φέρνει μπροστά στα μάτια τους. Και εφόσον η Νέα Υόρκη είναι παρούσα στη λαϊκή τέχνη, δεν πάει πίσω και το μετρό, το οποίο είναι η πόλη «από την ανάστροφη», εξίσου ζωντανό με την επιφάνειά της και για κάποιον σημαντικό λόγο το μέρος που γεννά αλησμόνητες ιστορίες.
Ο θεμέλιος λίθος στο μετρό της Νέας Υόρκης μπήκε τον Μάιο του 1900. Είχαν υπάρξει προηγούμενες απόπειρες να ενώσουν τις συνοικίες της πόλης με τρένα επιφανείας, έτσι όμως μεγάλωνε το χάος σε μια πόλη με ανθυγιεινή συγκέντρωση πληθυσμού στις πιο χαμηλές περιοχές της. Η Lower Εast Side ήταν, στα τέλη του 1919, μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες συνοικίες στον κόσμο. Ολοι οι νεοφερμένοι- εβραίοι, Ιρλανδοί, Ιταλοί- αγωνίζονταν να επιβιώσουν σε βρωμερά δωμάτια, δείγματα των οποίων υπάρχουν σήμερα στο Μουσείο των Τenements, ένα πολύ μικρό αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρον «οδοιπορικό» προκειμένου να πάρει κανείς μια ιδέα του τι σήμαινε ο αγώνας για την επιβίωση σε εκείνη τη μυρμηγκοφωλιά. Το μετρό ήταν μια προσπάθεια εξεύρεσης λύσεων σε εκείνη την κτηνώδη συγκέντρωση ανθρώπων και μια απόπειρα να θεραπευθούν τα σοβαρά μειονεκτήματα που εμφάνιζε η Νέα Υόρκη προκειμένου να μετατραπεί σε μια ευέλικτη εμπορική πόλη. Για να διασχίσει κανείς τα οκτώ μίλια από τον Βορρά ως τον Νότο απαιτούνταν παράλογα πολύς χρόνος. Επιπλέον ο Δήμος της Νέας Υόρκης κοίταζε ήδη εδώ και καιρό με απροκάλυπτη ζήλια το παράδειγμα του μετρό του Λονδίνου. Οπως πάντα συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, η θέληση του δήμου δεν ήταν αρκετή. Χρειάστηκε η πρωτοβουλία ιδιωτών επενδυτών που είχαν την οξυδέρκεια να αναλογιστούν σε τι μεγέθους επιχείρηση επένδυαν τα χρήματά τους έτσι ώστε να μπει μπροστά το έργο. Η κατασκευή αυτής της πρώτης γραμμής κράτησε τέσσερα χρόνια. Τέσσερα χρόνια στα οποία κινητοποιήθηκαν 12.000
άνδρες, στην πλειονότητά τους Ιρλανδοί και Ιταλοί, τέσσερα χρόνια που άφησαν δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες.
Και πάλι οι Νεοϋορκέζοι έδειξαν να συνειδητοποιούν τη σημασία που θα είχε αυτή η ανοικτή αρτηρία για τις μελλοντικές γενεές και έτσι υπάρχουν εικόνες των έργων, κομμάτια των οποίων έχουν ενσωματωθεί σε ένα ντοκυμαντέρ της δημόσιας τηλεόρασης για την επέτειο των εκατό ετών: εργάτες που σκάβουν, εργάτες ανάμεσα σε καλώδια και υπόγεια ύδατα και αέρια, κυρίες με ρούχα της εποχής να περπατούν πάνω σε στενές σανίδες, κτίρια υποστυλωμένα για να μην καταρρεύσουν. Το ντοκυμαντέρ είναι αξιοζήλευτα καλό. Ο θεατής μπορεί να παρακολουθήσει με αρκετή σαφήνεια την καθημερινή ζωή μιας πόλης του 1900 και μπορούμε να φανταστούμε την προσπάθεια που απαιτήθηκε για να κατασκευαστεί κάτι που σήμερα μοιάζει τόσο ενταγμένο στην καθημερινότητά μας. Αυτές οι εικόνες μάς επιτρέπουν ακόμη να παρατηρήσουμε κάτι που είναι μοναδικό στο μετρό του Μανχάταν. Οι μηχανικοί δεν ακολούθησαν το μοντέλο βαθιάς εκσκαφής των Αγγλων. Συνέπεια αυτού είναι να ακούγεται ο κρότος των βαγονιών στην ησυχία των θεατρικών παραστάσεων, να φαίνεται το μετρό από τις σχάρες των πεζοδρομίων και να σηκώνει τις φούστες των γυναικών, στοιχείο που εκμεταλλεύθηκε κατά απολαυστικότατο τρόπο ο Μπίλι Γουάιλντερ.
Το 1904 εγκαινιάστηκε εκείνη η πρώτη γραμμή: «Από το Δημαρχείο στο Χάρλεμ, μόνο 15 λεπτά!». Οι ιδιοκτήτες των «Νew Υork Τimes» είχαν την εξυπνάδα να υπολογίσουν πόσο διευρύνονταν τα όρια της πόλης χάρη στο μετρό και μετέφεραν τα γραφεία της σύνταξης στο κτίριο της οδού 42. Είχαν τη στάση του μετρό λίγο πιο κάτω, πράγμα που διευκόλυνε την ταχύτατη διανομή της εφημερίδας. Η παρουσία της εφημερίδας στην πλατεία υπήρξε τόσο δημοφιλής ώστε έφθασε να ονομάζεται Τάιμς Σκουέαρ και προτού περάσει πολύς καιρός εξελίχθηκε στο αγαπημένο σημείο των πολιτών για τον εορτασμό του νέου χρόνου. Ωστόσο οι Νεοϋορκέζοι με τη χαρακτηριστική τους γκρίνια άρχισαν σύντομα να απαιτούν περισσότερες γραμμές ώστε και οι άλλες συνοικίες να επικοινωνούν με το Μανχάταν. Το 1905 το μετρό έφθασε στο Μπρονξ, το 1908 στο Μπρούκλιν, το 1916 στο Κουίνς. Αυτές οι νέες αρτηρίες προξένησαν πυρετό στην αγορά των ακινήτων που ανακούφισε το Νότιο Μανχάταν από τον υπερπληθυσμό και βοήθησε στην εδραίωση των νέων συνοικιών. Για πολλούς Εβραίους το Μπρονξ ήταν ο παράδεισος. Εκεί έμεινε και ο Λέων Τρότσκι με την οικογένειά του για μερικούς μήνες το 1917. Τα λόγια του για αυτή τη συνοικία είναι παράξενα. Ο Τρότσκι επαινεί τις ανέσεις που διαθέτει το διαμέρισμά του σ΄ αυτή την περιοχή της νεοϋορκέζικης εργατικής τάξης: ασανσέρ, συλλέκτης σκουπιδιών σε κάθε πάτωμα, θυρωρός... Θαύματα των νέων συνοικιών που αποτελούσαν εκείνη την εποχή μια υπόσχεση για το μέλλον και στις οποίες ανθούσε μια νέα ταξική συνείδηση. Από την άλλη, ένας μαύρος μεσίτης ακινήτων επέτυχε να πείσει μεγάλο μέρος του μαύρου πληθυσμού που κακοπερνούσε στο Νότιο Μανχάταν να μετακομίσει στο Χάρλεμ, που έγινε έτσι η μαύρη πρωτεύουσα της χώρας και νευραλγικό κέντρο της τζαζ και δεν είχε την παραμικρή σχέση με το καταθλιπτικό Χάρλεμ της δεκαετίας του ΄70, το οποίο τώρα δειλά σηκώνει κεφάλι μετά τα καταστροφικά χρόνια στα οποία βασίλευαν τα ναρκωτικά και η εγκληματικότητα στη ζωή της συνοικίας.
Το σχέδιο του μετρό της Νέας Υόρκης, όπως το ξέρουμε σήμερα, ολοκληρώθηκε το 1940, είχε όμως αλλάξει τη ζωή των κατοίκων της από πολύ νωρίτερα. Αν η παραλία του Κόνεϊ Αϊλαντ δεχόταν εκατοντάδες κυριακάτικους επισκέπτες πριν από την άφιξη του μετρό, με τά τη σύνδεση μεταξύ Μανχάταν και Μπρούκλιν ο αριθμός έφθασε το εκατομμύριο. Οι φωτογραφίες του Κόνεϊ Αϊλαντ από εκείνα τα χρόνια έχουν έναν κωμικό και εύθυμο χαρακτήρα: μια παραλία ξέχειλη από μια εργατική τάξη που στριμωχνόταν για να απολαύσει τον δωρεάν ήλιο, το αλμυρό νερό της θάλασσας και το μαλλί της γριάς που πουλούσαν στο λούνα παρκ, που σήμερα μοιάζει να κινδυνεύει από την οικοδομική αναζωογόνηση της περιοχής.
Α φού πέρασαν τόσα χρόνια χωρίς μεγάλες βελτιώσεις ή νέους σχεδιασμούς, το 2007 ο δήμαρχος Μάικλ Μπλούμπεργκ θεμελίωσε μια νέα γραμμή που θα διασχίζει την ανατολική πλευρά του νησιού. Δεν πρέπει όμως να προξενεί απορία η εγκατάλειψη που παρατηρείται σε πολλές εγκαταστάσεις του μετρό: η Νέα Υόρκη που στις αρχές του 20ού αιώνα βρισκόταν παγκοσμίως στην κεφαλή των επενδύσεων σε δημόσια έργα άφησε αυτό το «κεφάλαιο» να εξανεμισθεί και σήμερα ζει από τα ενοίκια, που είναι σημαντικά, αφού στα πεζοδρόμιά της έχουν ανεγερθεί τα πιο αξιοθαύμαστα αρχιτεκτονήματα του περασμένου αιώνα, αλλά δεν αρκούν. Η πόλη είναι όμορφη και γερασμένη. Δύο ιδιότητες που έκαναν τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι να την ονομάσει νέα Βενετία. Κατά περίεργη σύμπτωση, «κάνει και αυτή νερά», όπως η παλαιά ιταλική πόλη. Είναι τόση η ποσότητα βροχής που πέφτει στα πεζοδρόμια ώστε έτσι όπως χύνεται στα ανοίγματα του μετρό κάνει τους συλλέκτες να υπερχειλίζουν. Για να μη βυθιστεί το νησί πρέπει να αποστραγγίζεται συνεχώς από τις τέσσερις πλευρές του. Συχνά δίνεται η εντύπωση ότι ο υπεύθυνος συντήρησης της πόλης είναι τόσο ερασιτέχνης που προσπαθεί να επισκευάσει τις ζημιές με μπαλώματα εδώ κι εκεί. Για την ευρωπαϊκή νοοτροπία είναι θαύμα πώς αντέχει ακόμη η πόλη χωρίς μεγαλύτερα προβλήματα.
Η Νέα Υόρκη είναι ετοιμόρροπη και το μετρό αποτελεί καλό παράδειγμα. Οταν ο επισκέπτης κάνει την πρώτη του υπόγεια εξόρμηση, αντιμετωπίζει ένα αίσθημα σύγχυσης: από τη μεγάλη σήραγγα μπαινοβγαίνουν τρένα που, αντί να γλιστρούν πάνω στις ράγες, μοιάζουν να τις γδέρνουν, τόσος είναι ο θόρυβος που κάνουν. Πάνω στις μαύρες γραμμές τρέχουν οι αρουραίοι των προαστίων που έχουν βρει εκεί ένα ονειρεμένο περιβάλλον. Ο επισκέπτης τούς δίνει σημασία και, προφανώς, τρομάζει. Ο Νεοϋορκέζος παρατηρεί ατάραχος και αυτούς όπως σχεδόν καθετί άλλο. Ο μόνιμος κάτοικος ξεχωρίζει από τον αλλοδαπό από τον τρόπο που κοιτάζει αυτό το εκπληκτικό ανθρώπινο θέαμα που προσφέρει δωρεάν το μετρό με τη βοήθεια της περίφημης Μetrocard, της κάρτας πολλαπλών μετακινήσεων. Βάζεις την κάρτα στη σχισμή και είναι σαν να πληρώνεις εισιτήριο για τη μεγάλη ανθρώπινη κωμωδία.
Δεν είναι μόνο η φυλετική ποικιλία, που μπορεί κανείς να τη βρει και σε άλλες πόλεις. Είναι κάτι περισσότερο: το μετρό της Νέας Υόρκης φιλοξενεί τους τρελούς της πόλης, απίθανους ζητιάνους, καλούς μουσικούς που έπρεπε να περάσουν από εξετάσεις για να καταλήξουν να παίζουν στις... αποβάθρες, ψευτομουσικούς που γλιστρούν μέσα και βαράνε κιθάρες τραγουδώντας μεξικάνικα λαϊκά τραγούδια, ιεροκήρυκες της Βίβλου, μια ζητιάνα που φτιάχνει κομψά βραδινά φορέματα από μαύρες σακούλες σκουπιδιών. Κυρίως όμως το μετρό είναι το μέρος στο οποίο ο κοινωνικός διαχωρισμός, τόσο ισχυρός ακόμη και στη Νέα Υόρκη, καταρρέει. Φτωχοί, πλούσιοι, γέροι, έφηβοι, μαύροι, λευκοί, κάτοικοι του Νιου Τζέρσεϊ, του Μπρονξ ή του Σόχο βρίσκονται πρόσωπο με πρόσωπο κάτω από την επιφάνεια της γης. Το μετρό είναι στοιχείο συνοχής για μια τάξη πολιτών συνηθισμένη να χρησιμοποιεί δημόσια μέσα μεταφοράς, που νοικιάζει αυτοκίνητο για να πάει στην εξοχή. Με δεδομένη τη συνεχή ροή επιβατών που μπαινοβγαίνουν στα βαγόνια, μπορούμε να πούμε ότι το μετρό της Νέας Υόρκης είναι ασφαλές. Η παρουσία τόσου κόσμου είναι αυτό ακριβώς που δυσκολεύει κάποιες τυχόν επικίνδυνες καταστάσεις. Σχετικά με αυτά τα θέματα έχει γράψει μια γυναίκα ονόματι Τζέιν Τζέικομπς ένα δοκίμιο εκ των ων ουκ άνευ όσον αφορά την υπεράσπιση της ζωής στην πόλη στις αρχές της δεκαετίας του ΄60. Περιέργως δεν ήταν ούτε πολεοδόμος ούτε αρχιτέκτων ούτε μηχανικός ούτε πολιτικός. Η Τζέιν Τζέικομπς ήταν ακτιβίστρια, κάτοικος του Βίλατζ, και ασχολείτο με την παρατήρηση της ζωής στην πόλη. Και ήταν τόσο καλή! Η ματιά της ήταν τόσο οξεία ώστε το βιβλίο της Ζωή και θάνατος των μεγάλων αμερικανικών πόλεων αποτέλεσε αμέσως την πιο δυνατή απάντηση των διανοουμένων στην τάση των μεγάλων αρχιτεκτόνων να απεχθάνονται τη ζωή των πεζών. Είχαν ορίσει ημερομηνία λήξης για τη ζωή στις συνοικίες του κέντρου προς όφελος σαφώς διαχωρισμένων χώρων συγκεκριμένων χρήσεων: για τον ελεύθερο χρόνο, την εργασία και την κατοικία. Η Τζέικομπς αφύπνισε πολλές συνειδήσεις. Πολλοί λένε ότι το βιβλίο προκάλεσε τόση αίσθηση που έσωσε εν μέρει το Βίλατζ από τα νύχια των κερδοσκόπων.
Οι πολίτες κινητοποιήθηκαν για να υπερασπιστούν τη ζωή στους μικρούς δρόμους, την ψυχή τους. Αυτό το βιβλίο, που είναι σχεδόν ένα μανιφέστο κόντρα στον διαχωρισμό, δημοσιεύθηκε το 1961, το μήνυμά του όμως γίνεται επίκαιρο κάθε φορά που κατασκευάζεται σε μια πόλη μια συνοικία με μόνο στόχο τον πλουτισμό επιχειρηματιών, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη των μελλοντικών κατοίκων να έχουν σχέσεις μεταξύ τους. Το κείμενο της Τζέικομπς μιλάει για τα πεζοδρόμια, τα συμπεράσματά της όμως μπορούν να προβληθούν και στη ζωή κάτω από τη γη. Το μετρό εξυπηρετεί επειδή είναι ασφαλές. Το μετρό συνδέει κάποιες κοινωνικές πραγματικότητες με άλλες, είναι ένα όπλο ενάντια στην απομόνωση. Το μετρό μάς επιτρέπει να ζούμε χωρίς την υποδούλωση στο αυτοκίνητο, που κατέστρεψε πόλεις όπως το Μαϊάμι ή το Λος Αντζελες. Είναι κατοικήσιμο, όπως και οι δρόμοι από πάνω του. Στις δεκαετίες του ΄70 και του ΄80, όταν η Νέα Υόρκη έφθασε στο σημείο να παραδώσει τα όπλα λόγω του υψηλού επιπέδου επικινδυνότητας, το μετρό χαρακτηριζόταν από τις ίδιες συνθήκες. Ο κινηματογράφος έχει καταγράψει εκείνη την εποχή, όταν όλοι οι τοίχοι των βαγονιών ήταν καλυμμένοι με γκραφίτι. Είναι το μετρό της καταδίωξης στον Ανθρωπο από τη Γαλλία ή του νεαρού Τραβόλτα που πήγαινε από το Μπρούκλιν στο Μανχάταν στο Πυρετός το σαββατόβραδο. Πολλοί λένε ότι η Νέα Υόρκη έχει χάσει το άρωμά της, την ουσία της, ότι είναι πια κάτι σαν τουριστική Βενετία. Αυτοί που το λένε μάλλον δεν έχουν ζήσει το άγχος της ανασφάλειας.
Τ ο αίσθημα της νοσταλγίας για εκείνο το ανησυχητικό μετρό είναι ένα θέμα στο οποίο επανέρχονται με κάποια σχετική συχνότητα όσοι σχετίζονται με μια κουλτούρα που αναπαράγει κοινοτοπίες αγνοώντας ότι είναι κοινοτοπίες. Μπήκα πρώτη φορά στο μετρό της Νέας Υόρκης το 1991. Ηταν πλέον ασφαλές· ωστόσο μου έφερε ταραχή η βιαιότητα του θορύβου και η εικόνα αυτής της κιβωτού του Νώε που μετέφερε όλα τα ανθρώπινα είδη. Εχουν περάσει σχεδόν 16 χρόνια, ακόμη και σήμερα όμως όταν βάζω τη Μetrocard στην υποδοχή ξέρω πως δεν πληρώνω μόνο για τη μετακίνηση. Και αυτό δεν είναι απλά και μόνο η άποψη μιας αλλοδαπής: και στους Νεοϋορκέζους (αν και δεν το δείχνουν) το ίδιο συμβαίνει. Οποτε συναντάς κάποιον είναι σπάνιο να μην αρχίσει η συζήτηση με φράσεις όπως: «Ξέρεις τι μου συνέβη σήμερα στο μετρό;». Είναι ιστορίες που ζωντανεύουν τις συζητήσεις, που εμπνέουν διηγήματα ή τραγούδια. Μου έρχεται στο μυαλό μία από αυτές τις ιστορίες, θρυλική πλέον: η θλιβερή φιγούρα του Τσάρλι Πάρκερ το 1954, μετά τον θάνατο της κόρης του, να παίρνει το μετρό για να τον πάει οπουδήποτε, σαν ένας από τους ζητιάνους που λαγοκοιμούνται ενώ διατρέχουν την πόλη, όπως εκείνος ο νεκρός για τον οποίο οι επιβάτες νόμιζαν επί ημέρες ότι κοιμόταν.
Από ΤΟ ΒΗΜΑ
έπαιζε πάντα στην αρχή των συναυλιών του. Η μελωδία έγινε τραγούδι και κάθε τραγουδιστής της τζαζ που σέβεται τον εαυτό του το έχει τραγουδήσει. Οφείλεται όμως στη φωνή της Ελα Φιτζέραλντ που έγινε τόσο δημοφιλές: «Πάρε το τρένο Α/ για να πας στο Σούγκαρ Χιλ, στου Χάρλεμ το ψηλότερο σημείο/ Αν χάσεις το τρένο Α/ έχασες τον πιο γρήγορο τρόπο για να φθάσεις στο Χάρλεμ/ Γρήγορα, ανέβα, τώρα, έρχεται/ άκου τον θόρυβο από τις ρόδες. Ολοι στο τρένο!/ Ανέβα στο Α/ σύντομα θα είσαι στο Σούγκαρ Χιλ στο Χάρλεμ». Το μετρό της Νέας Υόρκης έχει εμπνεύσει πάρα πολλά τραγούδια, αυτή όμως η μελωδία που μοιάζει να αποτυπώνει την ταχύτητα στις νότες της είναι αυτή που ενσαρκώνει την ψυχή των υπόγειων αρτηριών της πόλης.
Το 2004 εορτάστηκε η εκατονταετία από τα εγκαίνια του νεοϋορκέζικου μετρό. Το μετρό είναι η σπονδυλική στήλη της σύγχρονης πόλης, επομένως μια τέτοια επέτειος έχει σημασία για οποιαδήποτε πόλη. Η Νέα Υόρκη όμως ανήκει στις πόλεις εκείνες που έχουν έντονη παρουσία στο έργο των καλλιτεχνών της. Αυτή η παρουσία οφείλεται σε μεγάλο μέρος στην αναμφίβολη ιδιότητα της πόλης να δρα ως «μούσα», οφείλεται όμως και στη χαρακτηριστική τάση των Αμερικανών προς τον ρεαλισμό, στην καταγραφή σε ποιήματα, πίνακες ζωγραφικής ή μυθιστορήματα όλων των στοιχείων που η κάθε εποχή φέρνει μπροστά στα μάτια τους. Και εφόσον η Νέα Υόρκη είναι παρούσα στη λαϊκή τέχνη, δεν πάει πίσω και το μετρό, το οποίο είναι η πόλη «από την ανάστροφη», εξίσου ζωντανό με την επιφάνειά της και για κάποιον σημαντικό λόγο το μέρος που γεννά αλησμόνητες ιστορίες.
Ο θεμέλιος λίθος στο μετρό της Νέας Υόρκης μπήκε τον Μάιο του 1900. Είχαν υπάρξει προηγούμενες απόπειρες να ενώσουν τις συνοικίες της πόλης με τρένα επιφανείας, έτσι όμως μεγάλωνε το χάος σε μια πόλη με ανθυγιεινή συγκέντρωση πληθυσμού στις πιο χαμηλές περιοχές της. Η Lower Εast Side ήταν, στα τέλη του 1919, μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες συνοικίες στον κόσμο. Ολοι οι νεοφερμένοι- εβραίοι, Ιρλανδοί, Ιταλοί- αγωνίζονταν να επιβιώσουν σε βρωμερά δωμάτια, δείγματα των οποίων υπάρχουν σήμερα στο Μουσείο των Τenements, ένα πολύ μικρό αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρον «οδοιπορικό» προκειμένου να πάρει κανείς μια ιδέα του τι σήμαινε ο αγώνας για την επιβίωση σε εκείνη τη μυρμηγκοφωλιά. Το μετρό ήταν μια προσπάθεια εξεύρεσης λύσεων σε εκείνη την κτηνώδη συγκέντρωση ανθρώπων και μια απόπειρα να θεραπευθούν τα σοβαρά μειονεκτήματα που εμφάνιζε η Νέα Υόρκη προκειμένου να μετατραπεί σε μια ευέλικτη εμπορική πόλη. Για να διασχίσει κανείς τα οκτώ μίλια από τον Βορρά ως τον Νότο απαιτούνταν παράλογα πολύς χρόνος. Επιπλέον ο Δήμος της Νέας Υόρκης κοίταζε ήδη εδώ και καιρό με απροκάλυπτη ζήλια το παράδειγμα του μετρό του Λονδίνου. Οπως πάντα συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, η θέληση του δήμου δεν ήταν αρκετή. Χρειάστηκε η πρωτοβουλία ιδιωτών επενδυτών που είχαν την οξυδέρκεια να αναλογιστούν σε τι μεγέθους επιχείρηση επένδυαν τα χρήματά τους έτσι ώστε να μπει μπροστά το έργο. Η κατασκευή αυτής της πρώτης γραμμής κράτησε τέσσερα χρόνια. Τέσσερα χρόνια στα οποία κινητοποιήθηκαν 12.000
άνδρες, στην πλειονότητά τους Ιρλανδοί και Ιταλοί, τέσσερα χρόνια που άφησαν δεκάδες νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες.
Και πάλι οι Νεοϋορκέζοι έδειξαν να συνειδητοποιούν τη σημασία που θα είχε αυτή η ανοικτή αρτηρία για τις μελλοντικές γενεές και έτσι υπάρχουν εικόνες των έργων, κομμάτια των οποίων έχουν ενσωματωθεί σε ένα ντοκυμαντέρ της δημόσιας τηλεόρασης για την επέτειο των εκατό ετών: εργάτες που σκάβουν, εργάτες ανάμεσα σε καλώδια και υπόγεια ύδατα και αέρια, κυρίες με ρούχα της εποχής να περπατούν πάνω σε στενές σανίδες, κτίρια υποστυλωμένα για να μην καταρρεύσουν. Το ντοκυμαντέρ είναι αξιοζήλευτα καλό. Ο θεατής μπορεί να παρακολουθήσει με αρκετή σαφήνεια την καθημερινή ζωή μιας πόλης του 1900 και μπορούμε να φανταστούμε την προσπάθεια που απαιτήθηκε για να κατασκευαστεί κάτι που σήμερα μοιάζει τόσο ενταγμένο στην καθημερινότητά μας. Αυτές οι εικόνες μάς επιτρέπουν ακόμη να παρατηρήσουμε κάτι που είναι μοναδικό στο μετρό του Μανχάταν. Οι μηχανικοί δεν ακολούθησαν το μοντέλο βαθιάς εκσκαφής των Αγγλων. Συνέπεια αυτού είναι να ακούγεται ο κρότος των βαγονιών στην ησυχία των θεατρικών παραστάσεων, να φαίνεται το μετρό από τις σχάρες των πεζοδρομίων και να σηκώνει τις φούστες των γυναικών, στοιχείο που εκμεταλλεύθηκε κατά απολαυστικότατο τρόπο ο Μπίλι Γουάιλντερ.
Το 1904 εγκαινιάστηκε εκείνη η πρώτη γραμμή: «Από το Δημαρχείο στο Χάρλεμ, μόνο 15 λεπτά!». Οι ιδιοκτήτες των «Νew Υork Τimes» είχαν την εξυπνάδα να υπολογίσουν πόσο διευρύνονταν τα όρια της πόλης χάρη στο μετρό και μετέφεραν τα γραφεία της σύνταξης στο κτίριο της οδού 42. Είχαν τη στάση του μετρό λίγο πιο κάτω, πράγμα που διευκόλυνε την ταχύτατη διανομή της εφημερίδας. Η παρουσία της εφημερίδας στην πλατεία υπήρξε τόσο δημοφιλής ώστε έφθασε να ονομάζεται Τάιμς Σκουέαρ και προτού περάσει πολύς καιρός εξελίχθηκε στο αγαπημένο σημείο των πολιτών για τον εορτασμό του νέου χρόνου. Ωστόσο οι Νεοϋορκέζοι με τη χαρακτηριστική τους γκρίνια άρχισαν σύντομα να απαιτούν περισσότερες γραμμές ώστε και οι άλλες συνοικίες να επικοινωνούν με το Μανχάταν. Το 1905 το μετρό έφθασε στο Μπρονξ, το 1908 στο Μπρούκλιν, το 1916 στο Κουίνς. Αυτές οι νέες αρτηρίες προξένησαν πυρετό στην αγορά των ακινήτων που ανακούφισε το Νότιο Μανχάταν από τον υπερπληθυσμό και βοήθησε στην εδραίωση των νέων συνοικιών. Για πολλούς Εβραίους το Μπρονξ ήταν ο παράδεισος. Εκεί έμεινε και ο Λέων Τρότσκι με την οικογένειά του για μερικούς μήνες το 1917. Τα λόγια του για αυτή τη συνοικία είναι παράξενα. Ο Τρότσκι επαινεί τις ανέσεις που διαθέτει το διαμέρισμά του σ΄ αυτή την περιοχή της νεοϋορκέζικης εργατικής τάξης: ασανσέρ, συλλέκτης σκουπιδιών σε κάθε πάτωμα, θυρωρός... Θαύματα των νέων συνοικιών που αποτελούσαν εκείνη την εποχή μια υπόσχεση για το μέλλον και στις οποίες ανθούσε μια νέα ταξική συνείδηση. Από την άλλη, ένας μαύρος μεσίτης ακινήτων επέτυχε να πείσει μεγάλο μέρος του μαύρου πληθυσμού που κακοπερνούσε στο Νότιο Μανχάταν να μετακομίσει στο Χάρλεμ, που έγινε έτσι η μαύρη πρωτεύουσα της χώρας και νευραλγικό κέντρο της τζαζ και δεν είχε την παραμικρή σχέση με το καταθλιπτικό Χάρλεμ της δεκαετίας του ΄70, το οποίο τώρα δειλά σηκώνει κεφάλι μετά τα καταστροφικά χρόνια στα οποία βασίλευαν τα ναρκωτικά και η εγκληματικότητα στη ζωή της συνοικίας.
Το σχέδιο του μετρό της Νέας Υόρκης, όπως το ξέρουμε σήμερα, ολοκληρώθηκε το 1940, είχε όμως αλλάξει τη ζωή των κατοίκων της από πολύ νωρίτερα. Αν η παραλία του Κόνεϊ Αϊλαντ δεχόταν εκατοντάδες κυριακάτικους επισκέπτες πριν από την άφιξη του μετρό, με τά τη σύνδεση μεταξύ Μανχάταν και Μπρούκλιν ο αριθμός έφθασε το εκατομμύριο. Οι φωτογραφίες του Κόνεϊ Αϊλαντ από εκείνα τα χρόνια έχουν έναν κωμικό και εύθυμο χαρακτήρα: μια παραλία ξέχειλη από μια εργατική τάξη που στριμωχνόταν για να απολαύσει τον δωρεάν ήλιο, το αλμυρό νερό της θάλασσας και το μαλλί της γριάς που πουλούσαν στο λούνα παρκ, που σήμερα μοιάζει να κινδυνεύει από την οικοδομική αναζωογόνηση της περιοχής.
Α φού πέρασαν τόσα χρόνια χωρίς μεγάλες βελτιώσεις ή νέους σχεδιασμούς, το 2007 ο δήμαρχος Μάικλ Μπλούμπεργκ θεμελίωσε μια νέα γραμμή που θα διασχίζει την ανατολική πλευρά του νησιού. Δεν πρέπει όμως να προξενεί απορία η εγκατάλειψη που παρατηρείται σε πολλές εγκαταστάσεις του μετρό: η Νέα Υόρκη που στις αρχές του 20ού αιώνα βρισκόταν παγκοσμίως στην κεφαλή των επενδύσεων σε δημόσια έργα άφησε αυτό το «κεφάλαιο» να εξανεμισθεί και σήμερα ζει από τα ενοίκια, που είναι σημαντικά, αφού στα πεζοδρόμιά της έχουν ανεγερθεί τα πιο αξιοθαύμαστα αρχιτεκτονήματα του περασμένου αιώνα, αλλά δεν αρκούν. Η πόλη είναι όμορφη και γερασμένη. Δύο ιδιότητες που έκαναν τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι να την ονομάσει νέα Βενετία. Κατά περίεργη σύμπτωση, «κάνει και αυτή νερά», όπως η παλαιά ιταλική πόλη. Είναι τόση η ποσότητα βροχής που πέφτει στα πεζοδρόμια ώστε έτσι όπως χύνεται στα ανοίγματα του μετρό κάνει τους συλλέκτες να υπερχειλίζουν. Για να μη βυθιστεί το νησί πρέπει να αποστραγγίζεται συνεχώς από τις τέσσερις πλευρές του. Συχνά δίνεται η εντύπωση ότι ο υπεύθυνος συντήρησης της πόλης είναι τόσο ερασιτέχνης που προσπαθεί να επισκευάσει τις ζημιές με μπαλώματα εδώ κι εκεί. Για την ευρωπαϊκή νοοτροπία είναι θαύμα πώς αντέχει ακόμη η πόλη χωρίς μεγαλύτερα προβλήματα.
Η Νέα Υόρκη είναι ετοιμόρροπη και το μετρό αποτελεί καλό παράδειγμα. Οταν ο επισκέπτης κάνει την πρώτη του υπόγεια εξόρμηση, αντιμετωπίζει ένα αίσθημα σύγχυσης: από τη μεγάλη σήραγγα μπαινοβγαίνουν τρένα που, αντί να γλιστρούν πάνω στις ράγες, μοιάζουν να τις γδέρνουν, τόσος είναι ο θόρυβος που κάνουν. Πάνω στις μαύρες γραμμές τρέχουν οι αρουραίοι των προαστίων που έχουν βρει εκεί ένα ονειρεμένο περιβάλλον. Ο επισκέπτης τούς δίνει σημασία και, προφανώς, τρομάζει. Ο Νεοϋορκέζος παρατηρεί ατάραχος και αυτούς όπως σχεδόν καθετί άλλο. Ο μόνιμος κάτοικος ξεχωρίζει από τον αλλοδαπό από τον τρόπο που κοιτάζει αυτό το εκπληκτικό ανθρώπινο θέαμα που προσφέρει δωρεάν το μετρό με τη βοήθεια της περίφημης Μetrocard, της κάρτας πολλαπλών μετακινήσεων. Βάζεις την κάρτα στη σχισμή και είναι σαν να πληρώνεις εισιτήριο για τη μεγάλη ανθρώπινη κωμωδία.
Δεν είναι μόνο η φυλετική ποικιλία, που μπορεί κανείς να τη βρει και σε άλλες πόλεις. Είναι κάτι περισσότερο: το μετρό της Νέας Υόρκης φιλοξενεί τους τρελούς της πόλης, απίθανους ζητιάνους, καλούς μουσικούς που έπρεπε να περάσουν από εξετάσεις για να καταλήξουν να παίζουν στις... αποβάθρες, ψευτομουσικούς που γλιστρούν μέσα και βαράνε κιθάρες τραγουδώντας μεξικάνικα λαϊκά τραγούδια, ιεροκήρυκες της Βίβλου, μια ζητιάνα που φτιάχνει κομψά βραδινά φορέματα από μαύρες σακούλες σκουπιδιών. Κυρίως όμως το μετρό είναι το μέρος στο οποίο ο κοινωνικός διαχωρισμός, τόσο ισχυρός ακόμη και στη Νέα Υόρκη, καταρρέει. Φτωχοί, πλούσιοι, γέροι, έφηβοι, μαύροι, λευκοί, κάτοικοι του Νιου Τζέρσεϊ, του Μπρονξ ή του Σόχο βρίσκονται πρόσωπο με πρόσωπο κάτω από την επιφάνεια της γης. Το μετρό είναι στοιχείο συνοχής για μια τάξη πολιτών συνηθισμένη να χρησιμοποιεί δημόσια μέσα μεταφοράς, που νοικιάζει αυτοκίνητο για να πάει στην εξοχή. Με δεδομένη τη συνεχή ροή επιβατών που μπαινοβγαίνουν στα βαγόνια, μπορούμε να πούμε ότι το μετρό της Νέας Υόρκης είναι ασφαλές. Η παρουσία τόσου κόσμου είναι αυτό ακριβώς που δυσκολεύει κάποιες τυχόν επικίνδυνες καταστάσεις. Σχετικά με αυτά τα θέματα έχει γράψει μια γυναίκα ονόματι Τζέιν Τζέικομπς ένα δοκίμιο εκ των ων ουκ άνευ όσον αφορά την υπεράσπιση της ζωής στην πόλη στις αρχές της δεκαετίας του ΄60. Περιέργως δεν ήταν ούτε πολεοδόμος ούτε αρχιτέκτων ούτε μηχανικός ούτε πολιτικός. Η Τζέιν Τζέικομπς ήταν ακτιβίστρια, κάτοικος του Βίλατζ, και ασχολείτο με την παρατήρηση της ζωής στην πόλη. Και ήταν τόσο καλή! Η ματιά της ήταν τόσο οξεία ώστε το βιβλίο της Ζωή και θάνατος των μεγάλων αμερικανικών πόλεων αποτέλεσε αμέσως την πιο δυνατή απάντηση των διανοουμένων στην τάση των μεγάλων αρχιτεκτόνων να απεχθάνονται τη ζωή των πεζών. Είχαν ορίσει ημερομηνία λήξης για τη ζωή στις συνοικίες του κέντρου προς όφελος σαφώς διαχωρισμένων χώρων συγκεκριμένων χρήσεων: για τον ελεύθερο χρόνο, την εργασία και την κατοικία. Η Τζέικομπς αφύπνισε πολλές συνειδήσεις. Πολλοί λένε ότι το βιβλίο προκάλεσε τόση αίσθηση που έσωσε εν μέρει το Βίλατζ από τα νύχια των κερδοσκόπων.
Οι πολίτες κινητοποιήθηκαν για να υπερασπιστούν τη ζωή στους μικρούς δρόμους, την ψυχή τους. Αυτό το βιβλίο, που είναι σχεδόν ένα μανιφέστο κόντρα στον διαχωρισμό, δημοσιεύθηκε το 1961, το μήνυμά του όμως γίνεται επίκαιρο κάθε φορά που κατασκευάζεται σε μια πόλη μια συνοικία με μόνο στόχο τον πλουτισμό επιχειρηματιών, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη των μελλοντικών κατοίκων να έχουν σχέσεις μεταξύ τους. Το κείμενο της Τζέικομπς μιλάει για τα πεζοδρόμια, τα συμπεράσματά της όμως μπορούν να προβληθούν και στη ζωή κάτω από τη γη. Το μετρό εξυπηρετεί επειδή είναι ασφαλές. Το μετρό συνδέει κάποιες κοινωνικές πραγματικότητες με άλλες, είναι ένα όπλο ενάντια στην απομόνωση. Το μετρό μάς επιτρέπει να ζούμε χωρίς την υποδούλωση στο αυτοκίνητο, που κατέστρεψε πόλεις όπως το Μαϊάμι ή το Λος Αντζελες. Είναι κατοικήσιμο, όπως και οι δρόμοι από πάνω του. Στις δεκαετίες του ΄70 και του ΄80, όταν η Νέα Υόρκη έφθασε στο σημείο να παραδώσει τα όπλα λόγω του υψηλού επιπέδου επικινδυνότητας, το μετρό χαρακτηριζόταν από τις ίδιες συνθήκες. Ο κινηματογράφος έχει καταγράψει εκείνη την εποχή, όταν όλοι οι τοίχοι των βαγονιών ήταν καλυμμένοι με γκραφίτι. Είναι το μετρό της καταδίωξης στον Ανθρωπο από τη Γαλλία ή του νεαρού Τραβόλτα που πήγαινε από το Μπρούκλιν στο Μανχάταν στο Πυρετός το σαββατόβραδο. Πολλοί λένε ότι η Νέα Υόρκη έχει χάσει το άρωμά της, την ουσία της, ότι είναι πια κάτι σαν τουριστική Βενετία. Αυτοί που το λένε μάλλον δεν έχουν ζήσει το άγχος της ανασφάλειας.
Τ ο αίσθημα της νοσταλγίας για εκείνο το ανησυχητικό μετρό είναι ένα θέμα στο οποίο επανέρχονται με κάποια σχετική συχνότητα όσοι σχετίζονται με μια κουλτούρα που αναπαράγει κοινοτοπίες αγνοώντας ότι είναι κοινοτοπίες. Μπήκα πρώτη φορά στο μετρό της Νέας Υόρκης το 1991. Ηταν πλέον ασφαλές· ωστόσο μου έφερε ταραχή η βιαιότητα του θορύβου και η εικόνα αυτής της κιβωτού του Νώε που μετέφερε όλα τα ανθρώπινα είδη. Εχουν περάσει σχεδόν 16 χρόνια, ακόμη και σήμερα όμως όταν βάζω τη Μetrocard στην υποδοχή ξέρω πως δεν πληρώνω μόνο για τη μετακίνηση. Και αυτό δεν είναι απλά και μόνο η άποψη μιας αλλοδαπής: και στους Νεοϋορκέζους (αν και δεν το δείχνουν) το ίδιο συμβαίνει. Οποτε συναντάς κάποιον είναι σπάνιο να μην αρχίσει η συζήτηση με φράσεις όπως: «Ξέρεις τι μου συνέβη σήμερα στο μετρό;». Είναι ιστορίες που ζωντανεύουν τις συζητήσεις, που εμπνέουν διηγήματα ή τραγούδια. Μου έρχεται στο μυαλό μία από αυτές τις ιστορίες, θρυλική πλέον: η θλιβερή φιγούρα του Τσάρλι Πάρκερ το 1954, μετά τον θάνατο της κόρης του, να παίρνει το μετρό για να τον πάει οπουδήποτε, σαν ένας από τους ζητιάνους που λαγοκοιμούνται ενώ διατρέχουν την πόλη, όπως εκείνος ο νεκρός για τον οποίο οι επιβάτες νόμιζαν επί ημέρες ότι κοιμόταν.
Από ΤΟ ΒΗΜΑ
19.8.09
Πικρό 3-2...
Παρά το πάθος του, ο Παναθηναϊκός έχασε με 3-2 από την Ατλέτικο Μαδρίτης, αποτέλεσμα που μάλλον τον αφήνει εκτός ομίλων του Champions League. Η Ατλέτικο, μεγάλη ομάδα, εκμεταλλεύτηκε τα...
λάθη των "πρασίνων" και με τους Μάξι (36' ) , Φορλάν (63’ ) και Αγκουέρο (71’ ) παραβίασε τρεις τα δίχτυα του Γκαλίνοβιτς. Στο 46' ο Σαλπιγγίδης κατάφερε να ισοφαρίσει και ο Λέτο να μειώσει σε 3-2 στο 74' ...
λάθη των "πρασίνων" και με τους Μάξι (36' ) , Φορλάν (63’ ) και Αγκουέρο (71’ ) παραβίασε τρεις τα δίχτυα του Γκαλίνοβιτς. Στο 46' ο Σαλπιγγίδης κατάφερε να ισοφαρίσει και ο Λέτο να μειώσει σε 3-2 στο 74' ...
Στην Κεφαλονιά ο Roberto Cavalli...
Ο γνωστός Ιταλός μόδιστρος Roberto Cavalli, μας επισκέπτεται σχεδόν κάθε χρόνο. Πότε κατά Αιγαίο μεριά και πότε κατά το Ιόνιο. Πότε Μύκονο και πότε Κεφαλονιά. Φέτος, μαζί με...
τη γυναίκα του, προτίμησαν την Κεφαλονιά. Και να τα κότερα και να οι παρέες και φυσικά οι αστακομακαρονάδες της Τασίας στο Φισκάρδο.
Και πάνω στο σκάφος, με τις καλλίγραμμες Ιταλιδούλες γίνεται JUST CAVALLI...
τη γυναίκα του, προτίμησαν την Κεφαλονιά. Και να τα κότερα και να οι παρέες και φυσικά οι αστακομακαρονάδες της Τασίας στο Φισκάρδο.
Και πάνω στο σκάφος, με τις καλλίγραμμες Ιταλιδούλες γίνεται JUST CAVALLI...
Ο Παπαδρόσος πιτσαδόρος...
Όπως λέμε, ο καραγκιόζης φούρναρης. Μα πως έχει καταντήσει έτσι το δελτίο του ALPHA; Σήμερα έβαλε μία ρεπόρτερ να ψωνίσει υλικά για πίτσες και μακαρονάδες. Και μετά να κάνει τι; Να...
επισκεφτεί ιταλικά εστιατόρια για να μας αποδείξει πόσο πιο ακριβά είναι εκεί μια μακαρονάδα και μια πίτσα (λες και δεν το ξέραμε) .
Αλήθεια, από πότε έγινε η οπτικοποίηση του αυτονόητου δημοσιογραφική έρευνα και ρεπορτάζ; ...
επισκεφτεί ιταλικά εστιατόρια για να μας αποδείξει πόσο πιο ακριβά είναι εκεί μια μακαρονάδα και μια πίτσα (λες και δεν το ξέραμε) .
Αλήθεια, από πότε έγινε η οπτικοποίηση του αυτονόητου δημοσιογραφική έρευνα και ρεπορτάζ; ...
Κάναν το Ραγκούση να τρέμει...
Μιλάμε για πολύ τρέμουλο. Και δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Τρέμει το ΠΑΣΟΚ (το ίδιο είχε συμβεί και με τη συνέντευξη Γ.Παπανδρέου στον Παπαδάκη) , όταν συνδέεται με τον ΑΝΤ-1, ή το αντίστροφο; Η φωνή του...
Ραγκούση ακουγόταν δυνατή, αγέρωχη, αλλά δε συνέβαινε το ίδιο και με την εικόνα του. Το κεφάλι έφευγε από το κάδρο, η εικόνα γινόταν ασπρόμαυρη και τρεμόσβηνε.
Άσε που η Μαυραγάνη (έτσι που μαύρα και άραχνα ήταν τα πράγματα) τον έψαχνε στο μόνιτορ, για να του κάνει τις ερωτήσεις.
Ο Ραγκούσης, πάντως, ήταν εκεί, στο γραφείο του, στην Ιπποκράτους...
Ραγκούση ακουγόταν δυνατή, αγέρωχη, αλλά δε συνέβαινε το ίδιο και με την εικόνα του. Το κεφάλι έφευγε από το κάδρο, η εικόνα γινόταν ασπρόμαυρη και τρεμόσβηνε.
Άσε που η Μαυραγάνη (έτσι που μαύρα και άραχνα ήταν τα πράγματα) τον έψαχνε στο μόνιτορ, για να του κάνει τις ερωτήσεις.
Ο Ραγκούσης, πάντως, ήταν εκεί, στο γραφείο του, στην Ιπποκράτους...
Αιδώς αχρείοι...
Αντί να ζητήσουν συγνώμη για τη γκάφα και την παραπληροφόρηση, το 'παιξαν άνετοι και μάγκες. "Έχασε και τη δεύτερη μάχη στο Εφετείο ο Χριστοφοράκος, προσπαθώντας να αποτρέψει την έκδοσή του στη Ελλάδα" , είπε ο παρουσιαστής Ν.Στραβελάκης.
Καλά, οι πηχυαίοι τίτλοι του μεσημεριού "εκδίδεται ο Χριστοφοράκος. Η απόφαση του...
Συνταγματικού δικαστηρίου" , που πήγαν; Εννοούσαν Εφετείο, όταν έλεγαν "Συνταγματικό" ; Κι όταν έγραφαν "εκδίδεται" , δεν το εννοούσαν;
Για ένα μεγάλο δημοσιογραφικό οργανισμό σαν το MEGA, αυτό με μια λέξη χαρακτηρίζεται. Κατάντια...
Υ.Γ. Η δικαιολογία, δε, στο τέλος, ότι έγινε λάθος στη μετάφραση (και το Εφετείο, έγινε Συνταγματικό δικαστήριο) , είχε πολύ πλάκα. Ποιος την έκανε τη μετάφραση; ...
Καλά, οι πηχυαίοι τίτλοι του μεσημεριού "εκδίδεται ο Χριστοφοράκος. Η απόφαση του...
Συνταγματικού δικαστηρίου" , που πήγαν; Εννοούσαν Εφετείο, όταν έλεγαν "Συνταγματικό" ; Κι όταν έγραφαν "εκδίδεται" , δεν το εννοούσαν;
Για ένα μεγάλο δημοσιογραφικό οργανισμό σαν το MEGA, αυτό με μια λέξη χαρακτηρίζεται. Κατάντια...
Υ.Γ. Η δικαιολογία, δε, στο τέλος, ότι έγινε λάθος στη μετάφραση (και το Εφετείο, έγινε Συνταγματικό δικαστήριο) , είχε πολύ πλάκα. Ποιος την έκανε τη μετάφραση; ...
Αγγαρεία...
Ένα ακόμη δελτίο του Παπαδρόσου χωρίς σκοπό, ενημερωτικό στόχο, υπέρβαση. Πρώτο θέμα ένας αστυνομικός που πυροβόλησε και τραυμάτισε ένα διαρρήκτη που μπούκαρε στο σπίτι του. Ο Χριστοφοράκος έπαιξε επιδερμικά και...
χωρίς κανένα ιδιαίτερο στοιχείο πληροφόρησης. Άκλαυτος, χωρίς ούτε ένα σχόλιο.
Τα υπόλοιπα θέματα, του σωρού, ατάκτως ερημένα. Η παρουσιάστρια προσπαθεί, αλλά χωρίς σωστή καθοδήγηση και σχεδιασμό τι δελτίο να βγάλει η καημένη; ...
χωρίς κανένα ιδιαίτερο στοιχείο πληροφόρησης. Άκλαυτος, χωρίς ούτε ένα σχόλιο.
Τα υπόλοιπα θέματα, του σωρού, ατάκτως ερημένα. Η παρουσιάστρια προσπαθεί, αλλά χωρίς σωστή καθοδήγηση και σχεδιασμό τι δελτίο να βγάλει η καημένη; ...
EINAI N'ΑΠΟΡΕΙΣ...
Αφού πλέον και ο Χριστοφοράκος μπήκε στο νοσοκομείο με πρόβλημα καρδιάς, αποδεικνύεται οτι όποιος λαδώνει παρουσιάζει καρδιακά προβλήματα... Και τι μας έλεγαν για ...μεσογειακές δίαιτες;
Τι εννοεί ο Τσίπρας για τον Κοροβέση, οτι "πριν μιλήσει κανείς πρέπει πρώτα να σκέπτεται"; Οτι αν είχε σκεφτεί πρώτα, δε θα μιλούσε...;
Αφού το ταμείο είναι μείον, γιατί δεν...
παίζουμε ως χώρα στο ιταλικό λόττο; Μας πέφτουν λίγα 144 εκατομμύρια ευρώ;
Αν η ανεργία στους οικονομικούς μετανάστες είναι 6,3% και στους έλληνες εργαζόμενους γύρω στο 10%, μήπως είναι καλύτερα να δηλώσουμε ...μετανάστες στη χώρα μας;
Ο Χατζηγάκης περνάει τους ευρωπαίους για χαζούς και προσπαθεί να τους κοροϊδέψει με τα 500 εκατομμύρια για τους αγρότες, ή περνάει τον εαυτό του για ...έξυπνο;
Κι αν τελικά φάμε πρόστιμο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα το πληρώσει ο Χατζηγάκης από την τσέπη του;
Αφού δεν έχουμε ούτε να φάμε ως χώρα, γιατί είμαστε οι ακριβότεροι στην Ευρώπη στα ρούχα και τα παπούτσια;
Αφού ο Κυργιάκος ήταν καλός για τη ...Λίβερπουλ, γιατί δεν ήταν καλός για τις ελληνικές ομάδες;
Αφού έρχονται Μεσογειακοί αγώνες, γιατί κόβουν δρομολόγια τρένου μεταξύ Λάρισας και Βόλου;
Από το dimolog.blogspot.com
Τι εννοεί ο Τσίπρας για τον Κοροβέση, οτι "πριν μιλήσει κανείς πρέπει πρώτα να σκέπτεται"; Οτι αν είχε σκεφτεί πρώτα, δε θα μιλούσε...;
Αφού το ταμείο είναι μείον, γιατί δεν...
παίζουμε ως χώρα στο ιταλικό λόττο; Μας πέφτουν λίγα 144 εκατομμύρια ευρώ;
Αν η ανεργία στους οικονομικούς μετανάστες είναι 6,3% και στους έλληνες εργαζόμενους γύρω στο 10%, μήπως είναι καλύτερα να δηλώσουμε ...μετανάστες στη χώρα μας;
Ο Χατζηγάκης περνάει τους ευρωπαίους για χαζούς και προσπαθεί να τους κοροϊδέψει με τα 500 εκατομμύρια για τους αγρότες, ή περνάει τον εαυτό του για ...έξυπνο;
Κι αν τελικά φάμε πρόστιμο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα το πληρώσει ο Χατζηγάκης από την τσέπη του;
Αφού δεν έχουμε ούτε να φάμε ως χώρα, γιατί είμαστε οι ακριβότεροι στην Ευρώπη στα ρούχα και τα παπούτσια;
Αφού ο Κυργιάκος ήταν καλός για τη ...Λίβερπουλ, γιατί δεν ήταν καλός για τις ελληνικές ομάδες;
Αφού έρχονται Μεσογειακοί αγώνες, γιατί κόβουν δρομολόγια τρένου μεταξύ Λάρισας και Βόλου;
Από το dimolog.blogspot.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)