4.5.09

Οκτώ στους 10 ζητούν παραπομπή...

«Όχι» στο κουκούλωμα των σκανδάλων...
Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών λέει όχι στο κουκούλωμα των σκανδάλων και πιστεύει πως όλες οι σκανδαλώδεις υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα πρέπει να πηγαίνουν στη Δικαιοσύνη. Μάλιστα για την υπόθεση Παυλίδη, 8 στους 10 ερωτηθέντες ζητούν την παραπομπή του πρώην υπουργού κατά τη σημερινή ψηφοφορία στη Βουλή.
Αυτό είναι το κυριότερο εύρημα δημοσκόπησης που διενεργήθηκε από τη Μetron Αnalysis για λογαριασμό των «ΝΕΩΝ» και το οποίο έρχεται σε κόντρα με την επιχειρηματολογία που...

ανέπτυσσαν δημοσίως ή υπογείως κυβερνητικά στελέχη, ότι δηλαδή «ο κόσμος έχει βαρεθεί τη σκανδαλολογία και επιθυμεί την ενασχόληση με τα οικονομικά».

Στη δημοσκόπηση τρεις στους τέσσερις ερωτηθέντες (το 75,1%) θεωρούν ότι η Δικαιοσύνη είναι η απάντηση για τη διερεύνηση όλων των υποθέσεων σκανδάλων.

Σημειώνεται ότι αυτό το 75,1% δεν παρουσιάζει αξιοσημείωτες διαφοροποιήσεις μεταξύ των ψηφοφόρων των κομμάτων. Οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. του 2007, για παράδειγμα, σε ποσοστό 66,5% θέλουν επίσης να πάνε στη Δικαιοσύνη όλες οι υποθέσεις των σκανδάλων. Στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ το ποσοστό ανέρχεται σε 84,9%, ενώ για τα υπόλοιπα κόμματα το ποσοστό κινείται περίπου στο μέσον (75,8%). Το εύρημα αυτό της δημοσκόπησης έρχεται σε μία χρονική στιγμή κατά την οποία η κυβέρνηση κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι θέλει να ποινικοποιήσει την πολιτική ζωή και απορρίπτει τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για τη συγκρότηση νέας προκαταρκτικής επιτροπής για το σκάνδαλο των άγονων γραμμών, για την αποστολή εκ νέου της δικογραφίας του Βατοπεδίου στη Βουλή και τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής για την υπόθεση της Ζίμενς.

Η συντριπτική πλειονότητα της κοινής γνώμης (79,2%) επιθυμεί σήμερα η Βουλή να ψηφίσει υπέρ της παραπομπής της υπόθεσης Παυλίδη στη Δικαιοσύνη, έναντι μόλις 8,8% που τάσσεται κατά της παραπομπής.

Εντυπωσιακό, τέλος, είναι το ποσοστό εκείνων που ζητούν την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών (91,2%) έναντι 6% που επιθυμούν να παραμείνει ο ίδιος.
Η ταυτότητα της έρευνας

Εταιρεία: Μetron Αnalysis Τύπος έρευνας: Πανελλαδική τηλεφωνική έρευνα για τα θέματα της επικαιρότητας και καταγραφή πρόθεσης ψήφου για Ευρωεκλογές χωρίς τη χρήση κάλπης Δείγμα: 1.003 άτομα 18 ετών και άνω Γεωγραφική κάλυψη: Πανελλαδική Χρόνος διεξαγωγής: 29-30/4/2009 Η Μetron Αnalysis είναι μέλος της Εsomar και του ΣΕΔΕΑ και τηρεί τους κώδικες δεοντολογίας και διεξαγωγής ερευνών και επαγγελματικής πρακτικής της Εsomar και του ΣΕΔΕΑ.


Καταλληλότερος ο Καραμανλής, δημοφιλέστερος ο Παπανδρέου

ΜΕ 2,2ποσοστιαίες μονάδες (2,8% έπειτα από αναγωγή) προηγείται το ΠΑΣΟΚ της Ν.Δ. στην πρόθεση ψήφου για τις ευρωεκλογές, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Μetron Αnalysis.

Στην πρόθεση ψήφου, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να συγκεντρώνει το 27,9% έναντι 25,7% της Ν.Δ. Το ΚΚΕ εμφανίζεται να κατοχυρώνει την τρίτη θέση με 9,1% και ακολουθεί τέταρτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ με 7,9% και πέμπτος ο ΛΑΟΣ με 5,4%. Ωστόσο, οι Οικολόγοι- Πράσινοι εμφανίζονται επίσης να εισέρχονται στην Ευρωβουλή με ποσοστό αρκετά υψηλότερο του «πλαφόν», 6,3%. Η διαφορά δηλαδή του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. παραμένει σχεδόν η ίδια (ήταν στο 2,5% στην προηγούμενη δημοσκόπηση της εταιρείας τον Ιανουάριο του 2009).

Ο Κώστας Καραμανλής προηγείται του Γιώργου Παπανδρέου στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία - 33,8% έναντι 27,1%- αλλά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ξεπερνά σε δημοτικότητα όλους τους πολιτικούς αρχηγούς με 43,8%, με τον Πρωθυπουργό να ακολουθεί βραχεία κεφαλή (43,7%).

Ωστόσο, ο κ. Καραμανλής εξακολουθεί να θεωρείται καταλληλότερος από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, με 31,6%, έναντι 25,7%- την ώρα που η πλειοψηφία των πολιτών, 57,9%, θεωρεί πως η χώρα διέρχεται κρίση και η οικονομία της χώρας θα πάει χειρότερα το επόμενο έτος (61,5%).

Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι ενώ η πλειοψηφία πιστεύει πως τα πράγματα στη χώρα μας πηγαίνουν προς τη λάθος κατεύθυνση- 78,5%- ικανοποίηση για την άσκηση των καθηκόντων της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκφράζει μόνο το 27,0% έναντι 52,8% που έχει αρνητική γνώμη και 17,9% που είναι ουδέτερο.
ΝΕΑ

Οι εφημερίδες σήμερα...


ΕΘΝΟΣ:Λευκός τρόμος για Καραμανλή
Αγωνία στην κυβέρνηση μήπως τα λευκά ψηφοδέλτια ξεπεράσουν τα είκοσι. Ποιοι οι επίφοβοι βουλευτές και τα σενάρια της επόμενης μέρας. Ασφυκτικές πιέσεις στον πρώην υπουργό να παραιτηθεί.


Οι εφημερίδες σήμερα...


TA NEA: Συντριπτικό «όχι» στο κουκούλωμα σκανδάλων
Ησυντριπτική πλειονότητα των πολιτών λέει όχι στο κουκούλωμα των σκανδάλων και πιστεύει πως όλες οι σκανδαλώδεις υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα πρέπει να πηγαίνουν στη Δικαιοσύνη.
E-T: Απειλεί τη μισή Ευρώπη
Πρόβλεψη φρίκης από τους επιστήμονες για τη φονική γρίπη
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης Νοσημάτων εκτιμά ότι σε περίπτωση πανδημίας θα αρρωστήσει το 25% - 35% του πληθυσμού, ενώ ένα επιπλέον 30% θα κολλήσει χωρίς να εκδηλώσει συμπτώματα, ενώ προειδοποιεί ότι «μπορεί να προσβληθεί ο μισός πληθυσμός κάθε ευρωπαϊκής χώρας».

Το στέμμα στον πράσινο αυτοκράτορα!...



Πρωταθλητής Ευρώπης για πέμπτη φορά στην ιστορία του στέφθηκε ο Παναθηναϊκός, μετά την νίκη του με σκορ 73-71 επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον μεγάλο τελικό του Final Four της Ευρωλίγκας που διεξήχθη στην Ο2 Arena του Βερολίνου. Πράσινος θρίαμβος σε τελικό θρίλερ! Υπερηφάνεια και αίσθημα υπεροχής μετά από ένα ματς επανάληψη του τελικού της Αθήνας το 2007 και ακατάλληλο για καρδιακούς! Συγκλονιστική στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα η εμφάνιση των «πράσινων«, κατέβαλαν την αντίσταση της περυσινής κατόχου του τροπαίου, που όμως επέστρεψε για τα καλά στο τέλος στο ματς, κάνοντάς το πραγματικό θρίλερ με επική εμφάνιση και ανατροπή στο δεύτερο μέρος.

Στο τέλος, «μίλησε» η...

ψυχραιμία των Διαμαντίδη και Γιασικεβίτσιους, οι οποίοι ήταν εύστοχοι στις τρείς από τις τέσσερις βολές που εκτέλεσαν και έδωσαν ουσιαστικά το τρόπαιο στο τριφύλλι. Μπήκε και βγήκε στο πράσινο καλάθι η μπάλα σε τρίποντο του Σισκάουσκας σε «νεκρό» χρόνο. Κορυφαίοι για τον Παναθηναϊκό, όλοι οι παίκτες του, ο προπονητής και ο κόσμος του, που συμπαραστάθηκε άψογα καθ’ όλη τη διάρκεια του τελικού στην ομάδα.

Ο αγώνας:

Νευρικό ήταν το ξεκίνημα του Παναθηναϊκού στον τελικό. Η ΤΣΣΚΑ έβρισκε λύσεις στο παιχνίδι της με όλους τους τρόπους και κυρίως με τους ψηλούς Κριάπα και Λόρμπεκ, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που έκανε ζημιά αι ο Χόλντεν. Ο πλουραλισμός των Ρώσων στην επίθεση έδωσε τη δυνατότητα στην ομάδα του Μεσίνα να βρεθεί μπροστά στο σκορ με 10-5 στο 4΄ και 12-9 στο 5΄, με την ελληνική ομάδα να έχει να αντιπαρατάξει την οξυδέρκεια του Βασίλη Σπανούλη, που κρατούσε όρθια την ομάδα του Ομπράντοβιτς με επτά προσωπικούς πόντους σε εκείνο το σημείο. Ένα καλάθι του Πέκοβιτς και ένα αμέσως μετά του Ντρου Νίκολας, έφεραν τον Παναθηναϊκό για πρώτη φορά μπροστά στο σκορ 13-12, 3΄.42’’ πριν το τέλος της πρώτης περιόδου. Οι πράσινοι είχαν σφίξει την άμυνά τους, ήλεγχαν τα ριμπάουντ με αποτέλεσμα να τρέχουν στον αιφνιδιασμό και να πετυχαίνουν εύκολους πόντους. Τέτοιοι ήταν και οι τέσσερις σερί από τον Πέκοβιτς με βολές, όταν ο Μαυροβούνιος σέντερ πήρε φάουλ και τεχνική ποινή από τον Κριάπα, που δεν θύμισε σε τίποτα τον πολύτιμο παίκτη του ημιτελικού με την Μπαρτσελόνα. Το 17-12 του 8ου λεπτού της συνάντησης, έγινε 19-14 λίγο αργότερα με νέες βολές από τον Φώτση, αφού οι Ρώσοι είχαν συμπληρώσει νωρίς τα πέντε ομαδικά φάουλ.

Την ίδια ώρα, ο άνθρωπος του ημιτελικού της Παρασκευής, Ράμας Σιασκάουσκας, είχε ξεκινήσει πολύ άσχημα κόντρα στην παλιά του ομάδα, ενώ γενικότερα η ΤΣΣΚΑ είχε τραγικά ποσοστά ευστοχίας έξω από τα 6.25 (0/5). Το πρώτο δεκάλεπτο, βρήκε τον Παναθηναϊκό προηγούμενο με 21-16, σε μια γενικά δίκαιη συγκομιδή. Το πρώτο καλάθι του Δημήτρη Διαμαντίδη στο Final Four ήρθε με την έναρξη της δεύτερης περιόδου, ενώ η ΤΣΣΚΑ προσπαθούσε με τον Σμόντις να ποστάρει στο καλάθι να μαζέψει τη σε βάρος της διαφορά. Ένα αυστηρό φάουλ που σφυρίχτηκε στον Τσαρτσαρή και ένα σύντομο 4-0 των Ρώσων έφερε το ματς στο 23-19 υπέρ των Ελλήνων στο 12΄. Ο Γιασικεβίστιους με το που μπήκε «μίλησε» με τρίποντο, ο Διαμαντίδης τον ακολούθησε στην επόμενη επίθεση και η ομάδα του Ομπράντοβιτς έδειχνε να κάνει ό,τι θέλει μέσα στο παρκέ. 33-19, η διαφορά στο +14 στο 15΄ και ο Μεσίνα εσπευσμένα αναζητά λύσεις. Η άμυνα των παικτών του Παναθηναϊκού «τάσκιζε» κόκκαλα, η «αρκούδα» βρισκόταν σε άλλο γήπεδο μη μπορώντας να βρει λύσεις στην επίθεση και το μομέντουμ έδειχνε ότι το πέμπτο ευρωπαϊκό είναι κοντά.

Ότι δεν κατάφερε στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό, ο Διαμαντίδης το έκανε με χαρακτηριστική ευκολία στον τελικό. Σκόραρε ακατάπαυστα. Ο Παναθηναϊκός ήταν επιβλητικός και στις δυο άκρες του γηπέδου, αφού τα είχε όλα. Πίεση, ριμπάουντ αμυντικά και επιθετικά και άμυνες βγαλμένες από ρομπότ και όχι απλούς αθλητές. Στο γήπεδο υπήρχε μόνο μια ομάδα και αυτή ήταν ο Παναθηναϊκός. Η διαφορά εκτοξεύτηκε στο +16 με τρίποντο του Φώτση (39-23) δυο λεπτά πριν το ημίχρονο και το πανηγύρι στην πράσινη εξέδρα είχε ήδη στηθεί. Θρίαμβος. Πράσινη επικράτηση. Το 48-28, με τα απανωτά τρίποντα των Γιασικεβίτσιους και Νίκολας αντικατοπτρίζει πλήρως την μέχρι τότε εικόνα του ματς. Ο Παναθηναϊκός, έπαιζε ολοκληρωτικό μπάσκετ, «διέλυε» την ΤΣΣΚΑ από όλα τα μήκη κα πλάτη του γηπέδου, ο Ομπράντοβιτς έπαιρνε για μια ακόμη φορά σε ευρωπαϊκό τελικό την... ταυτότητα του Μεσίνα και το πέμπτο αστέρι είχε αρχίσει να... ράβετε στην φανέλα.

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε στο ίδιο μοτίβο. Τρόποντο του Γιασικεβίτσιους, ψυχολογία στα ύψη για τον Παναθνηαϊκό και την ΤΣΣΚΑ, όσο και αν προσπαθεί να μην μπορεί να βρει λύσεις, από κανένα ατού της. Μόνο ο Χόλντεν πάλευε με όλες του τις δυνάμεις, όμως αυτό μόνο του δεν αρκούσε. Σμόντις, Σισκάουσκας, Πλάνινιτς, Λάνγκτον είχαν εγκλωβιστεί από τον Ομπράντοβιτς, ενώ η άμυνα των Ρώσων εξακολουθούσε να «μπάζει» από παντού. Παράλληλα, η ελληνική ομάδα με χέρι αλφάδι από μακρινή απόσταση διεύρυνε συνεχώς την διαφορά 56-33 στο 24΄, χωρίς να υστερεί κανένας από τους παίκτες που χρησιμοποιούσε ο Ομπράντοβιτς. Σε εκείνο το σημείο όμως, είχαμε το πρώτο «νεκρό» τρίλεπτο του Παναθηναϊκού και το αντίστοιχα πιο ουσιαστικό των μοσχοβιτών, που με ένα σερί 13-0, έδειξαν ότι θα καταβάλουν την τελευταία προσπάθειά για να επιστρέψουν στο ματς , 56-46, στο τέλος της τρίτης περιόδου.

Ο Παναθηναϊκός είχε βραχυκυκλώσει και χρειαζόταν επειγόντως ηρεμία, κυρίως στις επιθετικές επιλογές του, αφού τα λάθη διαδεχόταν το ένα το άλλο. Σκόραρε μόλις 8 πόντους σε δέκα λεπτά και δέχθηκε 18, δείγμα του ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Το καθαρό μυαλό και το πάθος του πρώτου ημιχρόνου είχαν πάει «περίπατο«, ενώ τα σχεδόν έξι λεπτά χωρίς πόντο για τέτοιο ματς είναι εξαιρετικά πολλά. Η ΤΣΣΚΑ είχε σφίξει αρκετά την άμυνά της, είχε και ένα-δύο σφυρίγματα υπέρ της και έδειχνε ότι θα υπερασπιστεί το στέμμα της μέχρι τελικής πτώσης. Ο Πλάνινιτς που είχε προσδώσει ηρεμία και σωστές επιλογές επιθετικά στους Ρώσους και ο Σμόντις μείωσαν ακόμη περισσότερο με την έναρξη της τέταρτης περιόδου (56-50) και το έργο του τελικού εξελισσόταν σε θρίλερ. Η απάντηση ήρθε με τον γνωστό και αγαπημένο τρόπο της πράσινης μηχανής. Τρίποντο του Φώτση και 59-50 στο 32΄, καλάθι που έβαλε τέλος στην επιθετική ανομβρία των τελευταίων οκτώ λεπτών.

Ο Στράτρος Περπέρογλου με μια εύστοχη βολή, ένα δύσκολο καλάθι και αμέσως μετά ένα τρίποντο, έβαλε και αυτός μεγάλο λιθαράκι για τον θρίαμβο, κάνοντας το 65-52, πέντε λεπτά πριν το τέλος, σκορ που έδωσε εκ νέου αέρα και ψυχολογία στους πράσινους. Η βενζίνη της ΤΣΣΚΑ έδειχνε να τελειώνει και ο Παναθηναϊκός να αγκαλιάζει αυτό που άξιζε στη βραδιά. Το βαρύτιμο τρόπαιο. Ο Σισκάουσκας όμως είχε διαφορετική γνώμη. Με τρίποντο του Λιθουανού και απανωτά επιθετικά ριμπάουντ που προήλθαν από απροσεξία της ελληνικής ομάδας, οι μοσχοβίτες πλησίασαν στους έξι, 65-60, ακριβώς τρία λεπτά πριν το τέλος του ματς. Ο Σπανούλης με «κρύο αίμα» κάνει το 68-60 με τρίποντο (13ο του ΠΑΟ) για να απαντήσει ο Κριάπα στην επόμενη επίθεση ε τον ίδιο τρόπο. Πλέον βλέπαμε ντέρμπι...

Ο Μπατίστ ευστοχεί σε δυο βολές και ο Κριάπα με νέο τρίποντο κάνει το 70-66, 50,7 δευτερόλεπτα πριν το τέλος. Ο Κριάπα αστοχεί και στις δυο βολές, αλλά η εχθρική για τους πράσινους διαιτησία, δίνει και πάλι την μπάλα στην ΤΣΣΚΑ ενώ έχει προηγηθεί φάουλ του Σισκάουσκας στον Διαμαντίδη, όταν αυτό υποκύπτει σε βήματα. Ο Λιθουανός γκαρντ σκοράρει για τρείς πόντους και φέρνει το ματς στο 70-69. Ο Διαμαντίδης παίρνει φάουλ από τον Κριάπα και πάει στη γραμμή της φιλανθρωπίας για δυο βολές, με 10’’ να απομένουν. Ευστοχεί και στις δυο και στη συνέχεια κάνει φάουλ στον Σισκάουσκας, ο οποίος σκοράρει και κάνει το 72-71. Ο Γιασικεβίτσιους ευστοχεί σε μια από τις δυο βολές, ο Μεσίνα παίρνει τάιμ-άουτ, ο Σισκάουσκας παίρνει το τρίποντο της νίκης πάνω του, η μπάλα μπαίνει και βγαίνει και ο Παναθηναϊκός είναι πρωταθλητής Ευρώπης.

Τα δεκάλεπτα: 21-16, 48-28, 56-46, 73-71

Παναθηναϊκός (Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς): Κέτσμαν, Σπανούλης 13 (3), Περπέρογλου (1), Μπατίστ 6, Φώτσης 13 (3), Χατζηβρέτας, Νίκολας 7 (1), Τσαρτσαρής 2, Διαμαντίδης 10 (2), Πέκοβιτς 6, Σάκοτα, Γιασικεβίτσιους 10 (3).

ΤΣΣΚΑ Μόσχας: (Ετόρε Μεσίνα): Ζήσης, Κεϊρού, Σμόντις 9 (1), Σισκάουσκας 13 (2), Χόλντεν 14, Λόρμπεκ 5, Βορόντσεβιτς, Λάνγκτον 13(1), Καούν 3, Κριάπα 9 (1), Πλάνινιτς 5, Μόρις.

Διαιτητές: Μπραζάουσκας, Αρτεάγκα, Μπαχάρ
Από www.sport-fm.gr

Το μπορντέλο...


Μεγάλος επιχειρηματίας πήγε με την παρέα του στο Βερολίνο για τον αγώνα Ολυμπιακού Παναθηναϊκού στο Μπάσκετ. Την Παρασκευή το μεσημέρι η ανδροπαρέα επισκέφθηκε ένα σπέσιαλ και πανάκριβο μπορντέλο της πόλης που διαθέτει φαγητό ύπνο και ιδιαίτερη περιποίηση. Ο άνθρωπος ξεχάστηκε . Δεν πήγε ούτε καν να δει το παιχνίδι.
Οι φίλοι του τον...

πήραν στο τηλέφωνο, αλλά η σπέσιαλ Γερμανική περιποίηση, τον είχε αποχαυνώσει. Το Σάββατο οι φίλοι του τον ξαναπήραν τηλέφωνο, κι αυτός ήταν ακόμα εκεί. Δεν ξέρουμε αν απόψε βγήκε (έστω για να κάνει διάλειμμα για να δει τον τελικό). Απ΄ότι μας είπε ένας απ΄τους φίλος του, στην Αθήνα δεν τα περνάει τόσο καλά γιατί έχει μια γυναίκα Μέγαιρα, που τον αστυνομεύει όλη μέρα.
Ε, δικαιολογημένα...

3.5.09

Ο ερωτευμένος πρώην...


Βράδυ Σαββάτου στο bar Da Vinci στην Αγία Παρασκευή.
Ανάμεσα στους πελάτες , ένας πρώην υπουργός της Ν.Δ. μετρίου προς κοντού αναστήματος, γνωστός από παλιά για το κομματικό του τσαμπουκά, και τις ακροδεξιές απόψεις του.
Αυτός 65, και η κοπέλα που συνόδευε καμιά 40 αρια χρόνια μικρότερη.
Ο πρώην έδειχνε να...

είναι πολύ τσιμπημένος . Την κράταγε τρυφερά από την μέση (καταλαβαίνετε το θέαμα με τα δυο κεφάλια που του' ριχνε η κοπέλα), και την κοίταγε μαγεμένος από τις χάρες της και σε κατάσταση έκστασης, στα μάτια.
Η πλάκα είναι ότι δεν έδινε καμιά σημασία στους υπόλοιπους θαμώνες του μαγαζιού που χάζευαν το αταίριαστο ζευγάρι.
Αυτά έχει ο έρωτας...

Επικίνδυνα τα λάιτ αναψυκτικά...

Κατά 67% αυξάνουν την πιθανότητα να αναπτύξουν διαβήτη μεσήλικες και ηλικιωμένοι, οι οποίοι καταναλώνουν καθημερινά αναψυκτικά διαίτης.
Η Δρ Jennifer A. Nettleton και οι συνεργάτες της στο Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση περισσότερους από 5.000 ενήλικες και διαπίστωσαν ότι όσοι έπιναν αναψυκτικά διαίτης καθημερινά είχαν 67% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν διαβήτη τύπου ΙΙ τα επόμενα χρόνια.
Είχαν επίσης μεγαλύτερες πιθανότητες να...

έχουν αύξηση των τιμών του σακχάρου του αίματος καθώς και για αύξηση της περιμέτρου της μέσης.

Οι ερευνητές κατέληξαν στα παραπάνω συμπεράσματα μετά από μελέτη των αυτό-αναφορών των διατροφικών συνηθειών, του αρχικού βάρους, της μόρφωσης και άλλων παραγόντων υγείας που αφορούσαν τους συμμετέχοντες. Η σχέση μεταξύ αναψυκτικών διαίτης και κινδύνου διαβήτη πάντως παρέμενε.

Μάλιστα όσοι έπιναν αναψυκτικά διαίτης γενικά έτρωγαν περισσότερα δημητριακά ολικής άλεσης, φρούτα και γαλακτοκομικά με λίγα λιπαρά και λιγότερα πλήρη γαλακτοκομικά, επεξεργασμένο κρέας και ραφιναρισμένους σπόρους, συγκριτικά με τους υπολοίπους συμμετέχοντες.

Κατά μια θεωρία, τα αναψυκτικά με τεχνητές γλυκαντικές ουσίες και τα τρόφιμα επίσης, μπορεί να «ανοίξουν» την όρεξη για γλυκό, προκαλώντας επιρρέπεια σε διατροφή πλούσια σε γλυκά.

Πάντως η μελέτη δεν αποδεικνύει σχέση αιτίου αποτελέσματος και απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση προκειμένου να κατανοηθεί γιατί διαβήτης και αναψυκτικά διαίτης σχετίζονται.

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Diabetes Care.
ΝΕΑ

Η ΜΠΟΥΓΑΔΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ


Από το Δημολόγο.

Την Δευτέρα απαλλάσσεται την Τρίτη παραιτείται..

Στημένη ιστορία. Σιγά που οι βουλευτές της Ν.Δ. θα ψηφίσουν κατά συνείδηση , και θα ρίξουν την Κυβέρνηση.
Το'πε κι ο Μανώλης, που όλη την μέρα σήμερα ήταν αγκαλιά και πλάι πλάι με τον Κουρασμένο.
"Ποια συνείδηση! Θα ψηφίσουμε να μην πέσει η Κυβέρνηση αύριο".
Και ...

μεθαύριο ο Κολοσσός της Ρόδου ο Τέλης, που θα την έχει γλυτώσει , θα βρει λόγους κομματικού πατριωτισμού για να παραιτηθεί, και να βάλει το δάχτυλο που τόσο ενοχλούσε τους φίλους του, στην κωλότσεπη...

Σε λίγο...


Ποιος γνωστός Αθηναίος "ξεχάστηκε " σε Οίκο Ανοχής, στο Βερολίνο?

Σε λίγο...

Μπάγεβιτς: Ήταν παιχνίδι-απόλαυση...

Δεν έχουμε ξαναδεί τέτοιο τελικό...
"Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα τέτοιο τελικό", είπε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στο Γιάννη Παπαδόπουλο (ΑΝΤ-1). "Μου άρεσε . Ήταν ένα παιχνίδι απόλαυση για τους φιλάθλους".
Όσον αφορά την ομάδα του ο Ντούσκο είπε. "Είμασταν και λίγο άτυχοι". Στην ερώτηση αν θα μείνει στην επόμενη σεζόν στην ΑΕΚ απάντησε...

"Εχω συμβόλαιο με την ΑΕΚ. Έχουμε μπροστά μας τα playoff. Δεν είναι θέμα δικό μου αν θα μείνω η θα φύγω".
Μια πλήρης απάντηση σε μια δύσκολη ερώτηση...

Σε λίγο...


Ποιος τέως υπουργός της Ν.Δ. έκανε επεισοδιακή εμφάνιση, με 25αρα συνοδό, σε γνωστό μπαρ?


Σε λίγο...

Πράσινη «αστερόεσσα»...

Έτοιμος να προσθέσει το πέμπτο αστέρι στη φανέλα του είναι ο Παναθηναϊκός. Οι «πράσινοι» αντιμετωπίζουν στις 21:00 (ΣΚΑΪ και NovaΣΠΟΡ FM 94,6) την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον τελικό του φάιναλ φορ του Βερολίνου και θέλουν να επαναλάβουν το θρίαμβο που πέτυχαν και το 2007 στην Αθήνα απέναντι στη ρωσική ομάδα. Αγωνιστικά προβλήματα δεν υπάρχουν και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς προσπαθεί στις 21 ώρες που χωρίζουν τον ημιτελικό από τον τελικό να αποφορτίσει τους παίκτες του ψυχολογικά και σωματικά.
Το κίνητρο είναι υψηλό, αφού ο Παναθηναϊκός διεκδικεί για πέμπτη φορά την...

κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης, προσθέτοντας το Βερολίνο στους τόπους όπου θριάμβευσε, δίπλα στο Παρίσι (1996), τη Θεσσαλονίκη (2000), την Μπολόνια (2002) και την Αθήνα (2007). Ένα τέτοιο επίτευγμα αυτομάτως θα τον καταστήσει την κορυφαία ομάδα της Ευρώπης τα τελευταία 21 χρόνια, από καταβολής φάιναλ φορ. Ο Παναθηναϊκός είναι η μόνη ομάδα που έχει κατακτήσει τέσσερις τίτλους από το 1988 και μετά. Αν φτάσει στον πέμπτο τίτλο Ευρωλίγκας, θα «πιάσει» τη Βαρέζε και τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στην τρίτη θέση των κατακτήσεων, πίσω μόνο από τη Ρεάλ Μαδρίτης που έχει 8 και την ΤΣΣΚΑ που μετρά 6.

Ιστορία θα γράψουν πέρα από το σύλλογο και οι παίκτες της ομάδας. Πρώτος και καλύτερος, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, που ήταν παρών σε όλες τις μεγάλες στιγμές της ομάδας του στην Ευρωλίγκα και διεκδικεί τον 24ο τίτλο στην καριέρα του!

Δεν είναι όμως μόνο ο αρχηγός... Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έχει τη δυνατότητα να γίνει ο πρώτος παίκτης που κατακτά την Ευρωλίγκα με τρεις διαφορετικές ομάδες, μετά από τους τρεις συνεχόμενους που είχε πάρει το 2003 με την Μπαρτσελόνα, αλλά και τη διετία 2004-05 με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Μάλιστα οι τρεις συνεχείς τίτλοι του αποτελούν επίδοση ρεκόρ για την Ευρωλίγκα. Ο Λιθουανός γκαρντ, στην τέταρτη συμμετοχή του στο φάιναλ φορ, μετρά επτά νίκες σε ισάριθμους αγώνες.

Και φυσικά ποιος ξεχνά τον στρατηγό Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Έχει ήδη την πρώτη θέση στη λίστα με τις κατακτήσεις της Ευρωλίγκας με έξι τίτλους (1992 με Παρτιζάν, 1994 με Μπανταλόνα, 1995 με Ρεάλ Μαδρίτης, 2000, 2002 και 2007 με Παναθηναϊκό). Ακόμη και στην απευκταία περίπτωση που χάσει, ο Σέρβος τεχνικός, ο οποίος είναι ο μοναδικός πρωταθλητής Ευρώπης με τέσσερις διαφορετικές ομάδες, θα παραμένει πολυνίκης, μιας και ο Ετόρε Μεσίνα θα φτάσει στους πέντε τίτλους.

Ο «Ζοτς» με τον «Έκτορα» είναι παλιοί γνώριμοι, έχοντας αναμετρηθεί ήδη 19 φορές στην καριέρα τους, με τον Ομπράντοβιτς να έχει 11 νίκες έναντι 8 του συναδέλφου και φίλου του. Οι δύο δε εξ αυτών σημειώθηκαν στις δύο συναντήσεις τους σε τελικό Ευρωλίγκας. Το 2002, όταν ο Παναθηναϊκός νίκησε την Κίντερ μέσα στην Μπολόνια με 89-83 και το 2007, όταν επικράτησε της ΤΣΣΚΑ στην Αθήνα με 93-91.

Εξίσου μεγάλο κίνητρο είναι και αυτό της ΤΣΣΚΑ. Έχει κατακτήσει έξι φορές την κορυφή της Ευρώπης (1961, 1963, 1969, 1971, 2006 και 2008) και είναι η δεύτερη στη σχετική λίστα, πίσω μόνο από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η ρωσική ομάδα συμμετέχει για έβδομη συνεχή χρονιά σε φάιναλ φορ και τέταρτη διαδοχική στον τελικό της διοργάνωσης. Ο άνθρωπος που «ευθύνεται» για την παρουσία της στον τελικό της Κυριακής, ο Ραμούνας Σισκάουσκας, θέλει να γίνει μόλις ο δεύτερος παίκτης μετά τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους που κατακτά τρεις συνεχείς τίτλους στην Ευρωλίγκα.

Στην προσπάθεια του ο Παναθηναϊκός θα έχει το... πλεονέκτημα έδρας. Στους περίπου 3.000 που ήταν στις κερκίδες την Παρασκευή θα προστεθούν αρκετές ακόμη εκατοντάδες φίλων του «τριφυλλιού».
Aπό www.sport-fm.gr

Δώστε αίμα για τον Σπύρο...


Ο σκληρός λύγισε...
Η γυναίκα του Σπύρου Καλογήρου, Ευαγγελία Σαμιωτάκη κάνει έκκληση σ΄ όποιον μπορεί να πάει στο ΛΑΙΚΟ και να δώσει αίμα.
Ενώνουμε μαζί της και την δική μας φωνή για τον Σπύρο που περνάει δύσκολες ώρες...

3 Μαίου - Παγκόσμια ημέρα της Ελευθερίας του Τύπου...


Η 3η Μαϊου είναι η παγκόσμια ημέρα της ελευθερίας του Τύπου και είναι μια καλή ευκαιρία να αναλογιστούμε αν η ελευθερία που απολαμβάνει σήμερα ο Τύπος είναι αρκετή για τη σωστή ενημέρωση των πολιτών.
Η ελευθερία του Τύπου δεν μπορεί να εξεταστεί συνολικά καθώς σε κάθε χώρα ισχύουν διαφορετικά πράγματα και τα Μ.Μ.Ε έχουν να αντιμετωπίσουν τελείως διαφορετικές δυσκολίες.
Στην Ελλάδα έχουν πάψει προ πολλού να εμφανίζονται φαινόμενα της "παραδοσιακής" λογοκρισίας από κάποιο φασιστικό καθεστώς.
Η λογοκρισία σήμερα έχει...
λάβει εντελώς διαφορετική μορφή και έχει καταντήσει να είναι "εθελοντική".

Η λογοκρισία πλέον δεν επιβάλλεται στο όνομα κάποιου δικτάτορα ή αυταρχικού ηγέτη αλλά στο όνομα κάποιου πολιτικού ή επιχειρηματία που χρηματοδοτεί την κάθε εφημερίδα ή τον κάθε σταθμό.

Η λογοκρισία λαμβάνει νέες μορφές όπως αυτή της οικονομικής εξόντωσης των δημοσιογράφων με "αποκλίνουσα συμπεριφορά" ή της απομόνωσης και εξαφάνισης από το προσκήνιο.

Σκεφθείτε μόνο την περίπτωση του Στέλιου Κούλογλου αλλά και του Κώστα Βαξεβάνη , του Χρήστου Βασιλόπουλου κτλ...

Κάποτε η "επιτυχία" της λογοκρισίας βασιζόταν στην πυγμή του δικτάτορα .

Τώρα βασίζεται στην ηθική "ευελιξία" των δημοσιογράφων που τις περισσότερες φορές είναι απολύτως πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν συμφέροντα και πολιτικές.

Στην εποχή του Internet και των blogs η ελευθερία του Τύπου σε ανεπτυγμένες χώρες όπως η Ελλάδα είναι θεσμικά αλλά και τεχνικά εξασφαλισμένη.

Είναι στο χέρι των δημοσιογράφων να σπάσουν τα στεγανά της παραπληροφόρησης και της χειραγώγησης της κοινής γνώμης.

Η "εθελοντική" λογοκρισία αντιμετωπίζεται μόνο με "εθελοντική" αντίσταση.
Aπό parapolitiki.blogspot

Μη φεύγεις μη...


Η απάντηση του Μπερλουσκόνι στη σύζυγό του...
«Πρόκειται για μια προσωπική υπόθεση που με θλίβει, η οποία ανήκει στην ιδιωτική διάσταση και στην οποία θεωρώ υποχρέωσή μου να μην αναφερθώ». Με αυτήν την λακωνική απάντηση ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι αντέδρασε στην αίτηση διαζυγίου που ανήγγειλε η σύζυγός του πως θα καταθέσει.
Ο πολιτικός κόσμος θέλησε επίσης να κρατήσει χαμηλούς τόνους και να μην αναφερθεί στο θέμα, με μόνη εξαίρεση τον Μάριο Αντινόλφι, στέλεχος του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος. «Πρέπει να βγούμε από τη διάσταση της υποκρισίας - τονίζει ο Αντινόλφι- και να το πούμε ξεκάθαρα. Το...
διαζύγιο του Μπερλουσκόνι είναι μια πολιτική υπόθεση και μια ευκαιρία για το Δημοκρατικό Κόμμα».

«Ο πρωθυπουργός μας -συνεχίζει ο Αντινόλφι- κατηγορείται από το άτομο που τον γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον ότι συναναστρέφεται ανήλικες κοπέλες. Για πρώτη φορά, ο βασιλιάς είναι γυμνός».

Η αρθρογράφος της «Κοριέρε Ντέλα Σέρα», Μαρία Λάουρα Ροντοτά, στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας, υπογραμμίζει ότι «το γάντι, το έριξε πρώτος ο Σίλβιο, ο οποίος, αυτή τη φορά, επέλεξε να μην ζητήσει συγγνώμη. Ο Σίλβιο, ο οποίος,
αναφερόμενος στη σύζυγό του, πριν δύο ημέρες, την χαρακτήρισε, γενικώς και αορίστως, "κυρία"».

Η σχολιάστρια αναφέρει επίσης ότι «το προφίλ του Μπερλουσκόνι πλήττεται μόνον μέχρις ενός ορισμένου σημείου. Εκείνο της Βερόνικα, έχει καταστραφεί, και εξαιτίας μέρους των "μίντια". Όσο για τις Ιταλίδες, έχασαν όλες, ένα σημαντικό ποσοστό αυτοεκτίμησης».
ΝΕΑ

Η πίκρα της Μαριέτας...



Ακόμα περισσότερο κι απ΄αυτό το θέμα της υγείας της , την πείραξαν οι εσωκομματικές μαχαιριές...
Πίκρα?
Η Έλενα Κατρίτση (ΝΕΤ) της κάνει την ερώτηση μ΄αυτή την λέξη. Και η Μαριέτα Γιαννάκου απαντά αμέσως, χωρίς δεύτερη σκέψη.
"Πίκρα βεβαίως. Όταν έχεις προσφέρει τόσα, και δέχεσαι χτυπήματα από απίθανους, ανόητους, και αφελείς εντός της παράταξης στην οποία βρίσκεσαι".
Είναι συγκλονιστικό. Η Μαριέτα Γιαννάκου δείχνει να...

είναι βαθιά πληγωμένη και ενοχλημένη από τα χτυπήματα αυτά. Ίσως και περισσότερο από το χτύπημα που δέχθηκε στην υγεία της.
"Εγώ ποτέ δεν ασχολήθηκα με το ποιος είναι υποψήφιος στην περιφέρεια μου, και ποτέ δεν είπα σε κάποιους, αυτόν μην τον ψηφίσετε".
Σχετικά με την κριτική που δέχθηκε με το θέμα του βιβλίου, απάντησε αφήνοντας αιχμές για όλους εκείνους που προκάλεσαν αυτήν την αναστάτωση:
"Κάποιοι νομίζουν ότι τα βιβλία γράφονται στα καφενεία, η από τον όχλο στα πεζοδρόμια".
Και συνέχισε τα "καρφιά" με ένα ακόμα μεγαλύτερο.
"Σε λίγα χρόνια όταν ο κόσμος θα φέρνει στο μυαλό του τους πιο σημαντικούς υπουργούς Παιδείας, κάποιους δεν θα τους θυμάται".
Η συνέντευξη, από την Έλενα Κατρίτση (εξαιρετική)....

Ασθενής την κοπάνησε από το νοσοκομείο, γιατί οι γιατροί υποπτεύθηκαν πως ήταν φορέας του ιού της γρίπης των χοίρων!..

Τρελάθηκε ο άνθρωπος. Πήγε στον Ευαγγελισμό με έντονα συμπτώματα λοίμωξης και υψηλό πυρετό. Μετά τις πρώτες εξετάσεις οι γιατροί θορυβήθηκαν. Ήταν έτοιμοι να τον βάλουν σε καραντίνα. Ο ασθενής που...

κατάλαβε τις υπόνοιες των γιατρών, τρομοκρατήθηκε και έφυγε τρέχοντας από το νοσοκομείο. Ακόμα τρέχει...
Στα νοσοκομεία λόγω του συναγερμού για τον ιό της γρίπης των χοίρων , αυτές τις μέρες δίνουν μεγαλύτερη σημασία στις περιπτώσεις ασθενών που παρουσιάζουν πυρετό που δεν υποχωρεί, και γενικά παρουσιάζει συμπτώματα λοίμωξης...

Το όνειρο κάθε εμπόρου...


Η ιστορία της πασίγνωστης πλέον φωτογραφίας τουΤσε Γκεβάρατην οποία τράβηξε στην Κούβα το 1960 ο Αλμπέρτο Ντίας Γκουτιέρες, γνωστότερος ως Κόρντα. Η μεταμόρφωση ενός συμβόλου σε προϊόν
Ο Τσε Γκεβάρα είναι το μεγαλύτερο σύμβολο της ριζοσπαστικής και αριστερής νεολαίας μεταπολεμικά. Και χωρίς αμφιβολία ο υπ΄ αριθμόν ένα ρομαντικός ήρωας του 20ού αιώνα, πιο θρυλικός από οποιονδήποτε άλλον αντίστοιχο από τον 18ο ακόμη αιώνα. Η απήχησή του ή καλύτερα η γοητεία του μοιάζει να ξεπερνά και εκείνη των ηρώων μεγάλων επαναστάσεων, όπως η Γαλλική ή η Οκτωβριανή. Ούτε ο...


Ροβεσπιέρος ούτε ο Λένιν ή η Ρόζα Λούξεμπουργκ συγκίνησαν την παγκόσμια νεολαία όπως εκείνος ο ασθματικός νέος γιατρός με τον μπερέ και το πούρο από την Αργεντινή. Και είναι ασφαλώς εντυπωσιακό ότι η γοητεία αυτή εξακολουθεί να λειτουργεί 52 χρόνια μετά την εκτέλεσή του τον Οκτώβριο του 1967 στη Βολιβία. Μισό και πλέον αιώνα μετά τη δολοφονία του ο ρομαντικός επαναστάτης της Λατινικής Αμερικής ζει. Είναι μια ζωή μεταθανάτια που ούτε ο ίδιος την είχε ονειρευτεί ούτε οι σύντροφοί του μπορούσαν να τη φανταστούν. Και αυτή η μεταθανάτια ζωή εκφράζεται από την απίστευτη απήχηση μιας φωτογραφίας που είναι γνωστή από την Παταγωνία ως τη Νέα Ζηλανδία και από το Τόκιο ως το Ρέικιαβικ. Μιας φωτογραφίας που έχει αναπαραχθεί και κυκλοφορεί σε δισεκατομμύρια αντίτυπα: σε αφίσες, σε τοίχους φοιτητικών δωματίων, σε φλιτζάνια του τσαγιού και του καφέ, στα μαγιό διάσημων φωτομοντέλων, στο δεξί μπράτσο του Μαραντόνα, σε ετικέτες κρασιών, ακόμη και σε προφυλακτικά. Δεν είναι συμπτωματικό που η εικόνα αυτή λειτούργησε καταλυτικά ώστε, σύμφωνα με την πασίγνωστη φράση, το πρόσωπο του Τσε να γίνει«το όνειρο του κάθε εμπόρου».
«Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις» λέει η κοινοτοπία η οποία λανθασμένα αποδίδεται στους Κινέζους. Η φωτογραφία του Τσε ωστόσο αξίζει δισεκατομμύρια λέξειςκαι άλλα τόσα δολάρια. Αλλά αυτός που την τράβηξε δεν κατάφερε να γίνει πλούσιος, όπως θα περίμενε κανείς. Ούτε ο ίδιος ούτε η Κούβα όπου τραβήχτηκε.
Ο Μάικλ Κέισι, επικεφαλής του γραφείου της Dow Jones Νewswires έγραψε ένα εκτενές βιβλίο, ο τίτλος του οποίου δεν αφήνει εξαρχής καμία αμφιβολία για το περιεχόμενό του:
Che΄s Αfterlife (Η μεταθανάτια ζωή του Τσε)
Ο Κέισι θέλησε να δείξει ποιες είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι μηχανισμοί οι οποίοι μεταμορφώνουν τον μύθο και τη φήμη σε χρήμα, πώς επιβάλλονται και πώς επιδρούν σε βάθος χρόνου- και σε τεράστια στρώματα του πληθυσμού. Δηλαδή, με άλλα λόγια, έγραψε ένα βιβλίο για τη μαζική κουλτούρα και τον τρόπο που οικειοποιείται και μετατρέπει σε εμπόρευμα ένα σύμβολο, μια ιδέα, την εικόνα μιας στιγμής που εγγράφεται ανεξίτηλα επάνω στο ύφασμα του χρόνου και μολονότι πολλαπλασιάζεται ασταμάτητα- ή ακριβώς γι΄ αυτόπαραμένει σταθερά αποτυπωμένη στη μνήμη και στις συνειδήσεις. Ο Τσε μέσω της φωτογραφίας του δείχνει σαν να υπάρχει σε ένα διαρκές παρόν που σφραγίζει την αιωνιότητα. Και μια τέτοια εικόνα δεν μπορεί παρά να είναιτο όνειρο κάθε εμπόρου , αφού συνιστά προϊόν χωρίς ημερομηνία λήξεως.

Η φωτογραφία τραβήχτηκε στην Κούβα το 1960 από τον Αλμπέρτο Ντίας Γκουτιέρες, γνωστότερο ως Κόρντα. Είναι ένα γκρο πλαν όπου ο Τσε φαίνεται να κοιτάζει σε ένα απροσδιόριστο πεδίο (δηλαδή στο μέλλον). Δεν υπάρχει περίγυρος, δεν υπάρχει στιγμή, η φωτογραφία είναι αιώνια, λες και ο Γκεβάρα αναστήθηκε και πήρε τη μορφή ενός Λατινοαμερικανού Χριστού, που ωστόσο κανείς δεν μπορεί να τον σταυρώσει. Ο Κέισι γράφει ότι η φωτογραφία σε προκαλεί να την ακουμπήσεις με το δάχτυλο, όπως το πορτρέτο της Μόνα Λίζα. Αυτή η αίσθηση της αμεσότητας και ταυτοχρόνως της ρομαντικής απόστασης είναι που, σύμφωνα με τον ίδιο, συνιστά τη γοητεία της. Ο Κάστρο το είχε αντιληφθεί πολύ νωρίς- από το 1967 και πριν από τη δολοφονία του Τσε-, γι΄ αυτό χρησιμοποίησε τη φωτογραφία στο συμβολικό επίπεδο, αναδεικνύοντάς την σε εμβληματικό γνώρισμα της κουβανικής επανάστασης και κατ΄ επέκταση της Λατινικής Αμερικής. Απέναντι στο δολάριο υψωνόταν η εικόνα ενός αδιάφθορου, ενός αγνού οραματιστή, που με τη βοήθεια των λαϊκών στρωμάτων θα κατατρόπωνε τους εμπόρους. Εκτός βεβαίως από αυτήν, υπήρξαν και άλλες: ο Τσε και το πούρο του- η Κούβα· ο Τσε και ο μπερές του- η επανάσταση· το κόκκινο άστρο.

Μεταμοντέρνα εικόνα
[Αυτή είναι η φωτογραφία του ασθματικού νέου γιατρού που εκτός από σύμβολο είναι πλέον και εμπορικό αντικείμενο ]
Αυτή είναι η φωτογραφία του ασθματικού νέου γιατρού που εκτός από σύμβολο είναι πλέον και εμπορικό αντικείμενο
Η φωτογραφία του Κόρντα όμως είναι εκείνη που μεταφέρθηκε παντού. Πριν από το τέλος της δεκαετίας του ΄60 ήταν ήδη ένα, ας πούμε, εικόνισμα της επανάστασης, το γοητευτικότερο τοτέμ της ουτοπίας. Κάποια στιγμή ωστόσο ο αντίπαλος αντελήφθη ότι υπήρχαν εκατοντάδες εκατομμύρια καταναλωτές έτοιμοι να αγοράσουν μια υπόσχεση, ένα σύμβολο, την πραγματικότητα του αδύνατου, όπως θα έλεγαν οι υπερρεαλιστές. Ο Τσε δεν είχε καμία σχέση με τους γκρίζους και άχαρους ηγέτες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Τα αγέλαστα σιβηριανά πρόσωπα του πολιτικού γραφείου της ΕΣΣΔ έμοιαζαν απελπιστικά άχαρα και πληκτικά μπροστά στο πορτρέτο του νέου αργεντινού γιατρού που εκτελέστηκε στη Βολιβία.

Η ευρωπαϊκή Αριστερά είχε έναν επιπλέον λόγο να τον «υιοθετήσει» στο συμβολικό πεδίο. Ο Τσε είχε ασκήσει σκληρή κριτική εναντίον της ΕΣΣΔ, για την οποία οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες της Ευρώπης που υποστήριζαν την Αριστερά ένιωθαν μια δυσαρέσκεια η οποία έφτανε συχνά στο επίπεδο της καθολικής απόρριψης.

Αλλά η εμπορευματοποίηση της φωτογραφίας του Τσε συνέβη στις ΗΠΑ και από εκεί μεταφέρθηκε στον υπόλοιπο κόσμο, και μάλιστα σε μεγάλα στρώματα του γενικού πληθυσμού που δεν ανήκαν στην Αριστερά. Η αμερικανική νεολαία που βρισκόταν στην πλέον ριζοσπαστική της περίοδο ανακάλυπτε στο πρόσωπό του το ίνδαλμά της. Και αυτό μετά τη δολοφονία του υπερυψώθηκε και πήρε ένα σχεδόν θρησκευτικό περιεχόμενο. Σχεδόν κάθε μορφή αντίστασης στην καταπίεση ή στην όποια μορφή ολοκληρωτισμού με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο παρέπεμπε στον Τσε. Η παρατήρηση του συγγραφέα ότι η φωτογραφία αυτή λειτουργεί ως «ένα είδος μεταμοντέρνας εικόνας που μπορεί να υποδηλώνει οτιδήποτε στον οποιονδήποτε» δείχνει και το μέγεθος της επίδρασής της.

Η φωτογραφία είναι ένα τοτέμ της βιομηχανικής εποχής που αποτυπώνει τρία πράγματα: τον επαναστάτη που κινείται στον ιστορικό χρόνο, αλλά και στο άχρονο τοπίο της ουτοπίας· τον αδιάφθορο που δίνει νόημα στο όνειρο· τον ήρεμο, τον αγέρωχο, τον νέο και τον ελκυστικό, που δείχνει ότι η επανάσταση είναι καθαρή και ωραία, και ότι μπορούμε να την αγγίξουμε όπως βάζουμε το χέρι επάνω στην αφίσα. Η εμπορευματοποίηση φυσικά δείχνει και κάτι ακόμη: πως η εικόνα είναι ισχυρότερη από τις ιδέες που υποδηλώνει, ότι αυτή τις κινεί.

Οι διαφημιστές στη λεωφόρο Μάντισον γνωρίζουν ότι καμία διαφήμιση δεν μπορεί να επιτύχει χωρίς συναισθηματικό περιεχόμενο. Εδώ όμως το συναίσθημα μεταφέρει στον θεατή τις ιδέες και τη φαντασιακή τους απεικόνιση ταυτοχρόνως σε ένα και μόνο πρόσωπο. Πίσω από αυτό ο θεατής θέλει να δει τον εαυτό του.

Ο φωτογράφος Αλμπέρτο Ντίας Γκουτιέρες πέθανε το 2001. Η Κούβα μόλις το 1997 υπέγραψε τη Συνθήκη της Βέρνης για τα πνευματικά δικαιώματα.

Ο Γκουτιέρες δεν πρόλαβε να πλουτίσει. Πλούτισαν τελικά οι άλλοι. Και αυτοί ήταν κυρίως οι αντίπαλοι, που καθώς φαίνεται θα συνεχίσουν να πλουτίζουν, γιατί τώρα η εικόνα έχει υπερβεί πλέον το όποιο της μήνυμα, γι΄ αυτό και «μπορεί» να συνοδεύεται από τα πιο παρανοϊκά σχόλια, όπως αυτά μιας αυστραλέζικης εταιρείας παγωτού, ένα είδος του οποίου το ονομάζει «βύσσινο Γκεβάρα». Δοκιμάστε το, είναι μοναδικό, ισχυρίζονται. Και για να πεισθείτε, καταλήγουν: «Ο επαναστατικός αγώνας των βύσσινων συνετρίβη καθώς παγιδεύτηκαν ανάμεσα σε δύο στρώματα σοκολάτας. Είθε η μνήμη τους να παραμείνει στο στόμα σας». Σε τούτη τη μεταμοντέρνα εποχή, ως φαίνεται, ουδείς ορρωδεί προ ουδενός.Του ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗ από το ΒΗΜΑ.

Η «ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΑ» ΛΟΗ...

Του Κοσμά Βίδου
Γερή η μπάζα της εκπομπής της την περασμένη Κυριακή και η Βάσια Λόη δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά της. Γιατί διέθετε και Ηλία Ψινάκη για την απαραίτητη (και αβάστακτη) ελαφρότητα του «Τv weekend» της και Αννα Συνοδινού (!) για να μπει στο μάτι των εχθρών της που τη θεωρούν ικανή μόνο για τα σαχλά, τα αβασάνιστα, τα ευτελή. Τι κατάφερε; Να επιβεβαιώσει πανηγυρικά τους οχτρούς. Αποδεικνύοντας ότι αν τα μεταξωτά βρακιά θέλουν επιδέξιους πισινούς έτσι και η σοβαρή δημοσιογραφία- και όχι αυτό το αδιευκρίνιστο πράγμα που σερβίρει η Λόη- θέλει ρεπόρτερ, αν όχι επιδέξιους, τουλάχιστον ενημερωμένους. Πράγμα που η παρουσιάστρια του Αlter και οι συνεργάτες της δεν ήταν, όπως φάνηκε από τη συνέντευξη με τη Συνοδινού. Η οποία βγήκε στον...

αέρα κεφάτη και χαριτωμένη και άρχισε να μιλάει μπροστά στην εκστατική Λόη («να την ευχαριστήσουμε πάρα πολύ για τη μεγάλη τιμή που μας έκανε!») και τους πανελίστες της για την καριέρα της, για την πρόσφατη εμφάνισή της στα «Ματωμένα χώματα», ακόμη και για τα ελληνοτουρκικά. Αναφερόμενη ενίοτε και στον σύζυγό της Γ. Μαρινάκη. Με το όνομα του οποίου έκλεισε και η συνέντευξη:

«Μπορώ να σας φιλήσω;»τη ρώτησε ο συνεργάτης της Λόη, ο οποίος αμφιβάλλω αν ήξερε ποια είναι στην πραγματικότητα η Συνοδινού.

«Να με φιλήσετε! Γιατί όχι; Δεν νομίζω να ζηλέψει ο κ. Μαρινάκης»είπε εκείνη γελώντας με νάζι. Οπως με νάζι γέλασε και η Λόη.

▅... ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΠΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝ
Αγνοώντας, όπως αποδείχτηκε από την αντίδρασή της, ότι ο Μαρινάκης από τότε που είχε μαγνητοσκοπηθεί η συνομιλία ως τη στιγμή που προβαλλόταν είχε πεθάνει. Ετσι, όχι μόνο η συντετριμμένη (όπως διαβάζαμε στον Τύπο) από τον χαμό του συντρόφου της (και πρωταθλητή του τριπλού κατά τη δεκαετία του ΄50) Συνοδινού εμφανίστηκε μέσα στην καλή χαρά (καθώς η συνέντευξή της ήταν «κονσέρβα»), αλλά και η Λόη πιάστηκε ανενημέρωτη. Πώς να το κάνουμε; Αλλο να μιλάς «με τον πολυαγαπημένο μας Ηλία Ψινάκη»ο οποίος παίζει στο ίδιο (lifestyle) γήπεδο με τις καρακαηδόνες της μεσημεριανής κουτσομπολίστικης ζώνης και άλλο με μια καλλιτέχνιδα, η ζωή και η προσφορά της οποίας δεν έχουν θέση στα τηλεοπτικά μπλα μπλα. Λεπτομέρειες για την καθημερινότητα της οποίας δεν (μπορείς να) γνωρίζεις από τη στιγμή που δεν έχεις καμία επαφή με τον κόσμο της. Ομως, δεν ήξερες δεν ρώταγες; Πρόκειται για τη βασική αρχή της δημοσιογραφίας. Εξάλλου δεν χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους της Λόη για να μάθει ότι ο Μαρινάκης είχε αποχωρήσει εις τόπον χλοερόν, τόπον αναπαύσεως. Αν διάβαζε εφημερίδα θα το γνώριζε, αφού τα της κηδείας του είχαν ήδη δημοσιευτεί. Αυτό κάνει πάντα ο δημοσιογράφος: διαβάζει προσεκτικά τις εφημερίδες, ώστε να είναι ενημερωμένος, να γλιτώνει από κακοτοπιές και παγίδες καθώς η είδηση τρέχει, και ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις πότε οι καλπάζουσες εξελίξεις θα σε ξεπεράσουν και θα σε εκθέσουν. Ούτε αυτό το γνώριζε η κυρία Λόη. Η οποία, παρεμπιπτόντως, έχει κάνει αίτηση για να γίνει μέλος της ΕΣΗΕΑ (Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών). Να υποθέσω ότι κατά τις παραδοσιακές εξετάσεις φρόντισαν να μην τη ρωτήσουν... δύσκολα πράγματα, αλλά περιορίστηκαν σε ερωτήσεις για τις πρόσφατες εξελίξεις στη ζωή του Νίνο, του Κώστα Καραφώτη και της Κατερίνας Παπουτσάκη; Αυτά τα παίζει στα δάχτυλα των χεριών της η δαιμόνια ρεπόρτερ. Τα υπόλοιπα, τα περί Συνοδινού και άλλων πολυπαινεμένων αλλά ξένων στον κόσμο της πλασμάτων, τα θέλει απλώς για να προσθέσει λίγο λούστρο στην εικόνα της.
Από τη στήλη on air, ΒΗΜΑ