«Πενήντα χρόνια μπακάλης, έμαθα τη δουλειά από τον πατέρα μου που άνοιξε το δικό του μαγαζί το 1927 στην Πατησίων. Σήμερα, ογδόντα δύο χρόνια από τότε, πάντα στον ίδιο χώρο, είμαστε το παλαιότερο μπακάλικο της Αθήνας...».
Άφησε στην άκρη τα θεωρητικά της Εμπορικής Σχολής για να καταπιαστεί στην πράξη με το εμπόριο στο παντοπωλείο του πατέρα του. Στα 67 του σήμερα, ο κ. Δημήτρης Κουκάς είναι πλέον ο πιο παλιός μάχιμος μπακάλης της Αθήνας, στο σταθερό εδώ και οκτώ δεκαετίες οικογενειακό πόστο του επί της Πατησίων 104, στην Κυψέλη, λίγα μέτρα από το Πεδίον του Άρεως. «Μέχρι πριν από λίγα χρόνια λειτουργούσε και το “Σελέκτ” στην πλατεία Κολωνακίου. Το “Αγροτικόν” στην Πανεπιστημίου, το “Πάνθεον” στην Μπενάκη, όλα αυτά τα παλιά μπακάλικα έκλεισαν, γιατί...
δεν υπήρχε η διάδοχη κατάσταση. Εγώ όμως και ο γιος μου, ο Γιάννης, συνεχίζουμε...» λέει στα «ΝΕΑ».
Στο μικρό, μόλις πενήντα τετραγωνικών, μαγαζάκι τους κατάφεραν και χώρεσαν όλες τις ελληνικές παραδοσιακές νοστιμιές:
γαλακτοκομικά, αλλαντικά, γεμιστά ζυμαρικά, όσπρια, σπιτικές σαλάτες και πίτες, ένα σωρό άλλα εκλεκτά τρόφιμα από κάθε γωνιά της χώρας.
«Μια και είχαμε, μέσω του πατέρα μου, την εξειδίκευση και οργάνωση στα ποιοτικά μη βιομηχανικά προϊόντα, επιλέξαμε να παραμείνουμε πιστοί· δεν θέλαμε να εξελιχθούμε και εμείς, όπως τα άλλα παλιά μπακάλικα, σε σούπερ μάρκετ. Θα έπρεπε τότε να επεκταθούμε, να βρούμε άλλο, μεγαλύτερο χώρο, για να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε τους υπόλοιπους. Θα αλλοιωνόταν, ωστόσο, ο χαρακτήρας μας, αυτό που χρόνια τώρα είμαστε...» επισημαίνει.
«Σεβασμός στον πελάτη»
Η συνταγή της διαχρονικής επιβίωσης της μικρής οικογενειακής επιχείρησής του είναι- ισχυρίζεται- και η διαφορά του μπακάλικού του από τις μεγάλες, σύγχρονες αλυσίδες εμπορίας τροφίμων. «Το μυστικό μας είναι πρώτα απ΄ όλα ο σεβασμός στον πελάτη μας, η αμφίδρομη σχέση μεταξύ μας· αυτή η επαφή μας είναι και η μεγαλύτερη ευχαρίστησή μας! Ο κόσμος που μπαίνει στο μαγαζί μας έχει τις ίδιες με εμάς απόψεις στο θέμα της γεύσης, είναι δηλαδή απαιτητικός. Μπορεί όλοι να πωλούν κασέρι και γραβιέρα με το ίδιο όνομα- Κρήτης κ.λπ.-, αλλά η δική μας υπεροχή είναι γευστική και ποιοτική: αναζητούμε γεύσεις πικάντικες, πιπεράτες ή αλμυρές, τις φτιάχνουμε από κοινού με τους πελάτες μας, στα γούστα τους. Γι΄ αυτό ακριβώς και μας προτιμούν έναντι των σούπερ μάρκετ, καθώς δεν θέλουν το τυποποιημένο τρόφιμο, πάντοτε αναζητούν το κάτι άλλο...» υποστηρίζει. Ο ίδιος επιμένει να «οργώνει» την Ελλάδα, εις άγραν μικρών, τοπικών παραγωγών και των χειροποίητων εδεσμάτων τους, για επιτόπια δοκιμήγευσιγνωσία, σε οικοτεχνίες.
«Εάν δεν αρέσουν και σ΄ εμένα, δεν τα παίρνω ούτε δωρεάν. Πάω και στο εξωτερικό, φέρνω αλλαντικά και ζυμαρικά από αντίστοιχους... Κουκάδες.
Έτσι έχουμε κερδίσει τον κόσμο, τη σταθερή, αλλά και την καινούργια πελατεία μας, χρόνια τώρα. Έρχονται και νέοι γονείς, ψαγμένοι, που δεν θέλουν να ταΐσουν τα παιδιά τους από τα φαστ φουντ, παρά επιλέγουν ένα καλό τυρί ή αλλαντικό χωρίς συντηρητικά...».
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Πέτρος Στεφανής, Από ΤΑ ΝΕΑ
Τον καρφώνει στους Γερμανούς... 
