"Σκότος και χάος", λέει, ρουφώντας τον καπνό του τσιγάρου της...
Μια ωραία έκπληξη μας περίμενε σήμερα στα ημέιλ μας, χάρη στον Νίκο Δήμου που μας προώθησε το σημερινό πρωτοσέλιδο της International Herald Tribune (της παγκόσμιας έκδοσης των New York Times). Εκεί, με... περηφάνεια διαβάσαμε για την Κική Δημουλά και το σκοτεινό, ποιητικό της όραμα, με αφορμή την -πράγματι σημαντική- έκδοση των ποιημάτων της στα αγγλικά απ' το Πανεπιστήμιο του Yale.
Μια πολύ πρόχειρη, δική μου μετάφραση του κειμένου που φαίνεται στο πρωτοσέλιδο. (Ευχαριστώ ein steppenwolf για το spare) Η Κική Δημουλά, η 81χρονη εθνική ποιήτρια, είχε μια πρόσφατη απογευματινή συνάντηση με τα μίντια και μίλησε για τη δουλειά της και την μοίρα της πατρίδας της. Όταν της ζητήσαμε να περιγράψει την κατάσταση στην Ελλάδα, δεν μάσησε τα λόγια της: "Σκότος και χάος", είπε, ρουφώντας τον καπνό από ένα τσιγάρο. Η κυρία Δημουλά μπορεί να έχει μια τάση προς το δραματικό, όμως οι λέξεις που χρησιμοποιεί είναι πάντα διαλεγμένες με προσοχή. Η ποίησή της - λιτή, με βαθιά νοήματα, χωρίς περιττούς συναισθηματισμούς- που μετατρέπει το καθημερινό σε κάτι μεταφυσικό, έχει ως πηγή έμπνευσης ζητήματα όπως αυτά του χρόνου και της μοίρας τα οποία τα κάνει τελείως δικά της, και έχει κερδίσει πιστούς αναγνώστες στην Ελλάδα. Ένας απ' τους σύχρονούς της, ο Έλληνας συγγραφέας Νίκος Δήμου, χαρακτηρίζει την κυρία Δημουλά ως "την καλύτερη Ελληνίδα ποιήτρια μετά την Σαπφώ". Είναι επίσης η πρώτη εν ζωή ποιήτρια που περιλαμβάνεται στην σειρά Ποίησης του αξιοσέβαστου γαλλικού εκδοτικού οίκου Gallimard. Το φθινόπωρο μια νέα συλλογή με επιλεγμένα ποιήματά της (''The Brazen Plagiarist'') κυκλοφόρησε απ' το Yale University Press, σε μετάφραση των Cecile Margellos και Rika Lesser, φέρνοντας τη δουλειά της στον αγγλόφωνο κόσμο για πρώτη φορά μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες. Η κυρία Δημουλά δεν μιλά αγγλικά. "Ήμουν τεμπέλα" λέει απολογητικά και ανησυχεί πως οι ελληνικές, λεκτικές της ακροβασίες δεν μεταφράζονται και πολύ καλά. Στον πρόλογο της νέας της συλλογής, γράφει πως ανησυχεί "για το αν η γέφυρα από τη μία γλώσσα στην άλλη είναι αρκετά γερή". Η αλήθεια πάντως είναι ότι η γέφυρα είναι πολύ ισχυρή. Το ίδιο και η ποιήτρια. "Πατρίδα μου είναι η γλώσσα", λέει η κυρία Δημουλά. Κάθεται σε μία σκοτεινή ---- (Εκεί το κείμενο κόβεται - συνεχίζεται στην πέμπτη σελίδα που δεν υπάρχει ακόμα ονλάιν.)
Είναι μεγάλη η χαρά μου όταν στα πρωτοσέλιδα του κόσμου δεν είμαστε για αποτυχημένους πολιτικούς ή εξτρεμιστές τραμπούκους, αλλά εξαιτίας γυναικών όπως αυτή...
lifo.gr