Του Δημήτρη Ρομποτή*
Κάποιος πρέπει να υπενθυμίσει στους αρκετούς τον αριθμό χαζοχαρούμενους και παιδαριωδώς ενθουσιώδεις "δημοσιογράφους", δημοσιορράφους και "πολιτικούς αναλυτές" εν Ελλάδι ότι πριν συνεχίσουν να πιπιλίζουν κοινές καραμέλες αξίζει να ρίξουν μια προσεκτική ματιά στους...
αριθμούς. Ακόμη και στο βλακωδώς τεχνητό δίλημμα Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο (σαν να λέμε Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός ή κάτι παρόμοιο), δεν προκύπτει σε καμμία περίπτωση νίκη των λεγομένων αντιμνημονιακών δυνάμεων, παρά την εντυπωσιακή άνοδο στα πολύ χαμηλά έως ανύπαρκτα ποσοστά κάποιων κομματικών σχηματισμών τύπου ...
ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσής Αυγής, ΔΗΜΑΡ κοκ.
Εάν προσθέσει κανείς τα ποσοστά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, Δημοκρατικής Συμμαχίας και Μάνου που εμφανίζονται ως τα "φιλοευρωπαϊκά" κόμματα, φτάνουν, χοντρικά, στο 39%. Εάν πάλι βάλουμε μαζί τα ποσοστά των "αντιμνημονιακών", ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητοι Ελληνες, ΔΗΜΑΡ, τα πεντέξι ΚΚΕ και τα λοιπά σκορποχώρια, θα διαπιστώσουμε ότι ανέρχονται στο περίπου 37%. Υπολογίστε δε, ότι ο Καμμένος, επειδή είναι κι'αυτός καιροσκόπος τύπου Καρατζαφέρη, έχει προσεκτικά αφήσει θολό το θέμα καταγγελίας του Μνημονίου, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα βόλευε και μια καλή επαναδιαπραγμάτευση. Αρα παίζει (μέχρι να τον πάρουν πρέφα) και στα δύο ταμπλώ.
Από αυτή την ανάγνωση των αριθμών προκύπτει αφενός ότι ο κόσμος είναι ισομερώς διχασμένος, άρα το ψευτοδίλημμα έχει περάσει καθολικά, κι'από την άλλη αποκαλύπτεται κατάφωρα η δειλία και έλλειψη πίστης στις πολιτικές τους από πλευράς των λεγομένων "φιλοευρωπαϊκών" κομμάτων και των ηγεσιών τους. Αντί να εμμείνουν σε όσα υποτίθεται αγωνίστηκαν και πέτυχαν για τη "σωτηρία" της Ελλάδος το προηγούμενο διάστημα, επιδεικνύνουν έναν πρωτοφανή χαμαιλεοντισμό και εμφανίζονται ως πιο ...Τσίπρες κι'από τον Τσίπρα ακόμη! Βέβαια, το ξεβράκωμα είναι καλό για να πέσουν τελείως τα προσωπεία.
Από την άλλη όμως, ο κόσμος που ψήφισε και το πολύ μεγαλύτερο κόμμα της ΑΠΟΧΗΣ (35%) δεν μπορούν να ανεχθούν τη σκόπιμη εθελοτυφλία στην ανάγνωση των αριθμών που φέρνει τη λεγόμενη "αντιμνημονιακή" ψήφο να έχει σαρώσει, τη στιγμή που δεν προκύπτει κάτι τέτοιο.
Βλέπουμε για μια ακόμη φορά να σχηματίζονται τεχνηέντως εντυπώσεις «κοινής αποδοχής» προκειμένου να λοβοτομηθεί η όποια δυνατότητα ουσιαστικού διαλόγου με στόχο τη διακρίβωση του προβλήματος (δυόμισυ χρόνια μετά την επίσημη έναρξη της κρίσης κανένας δεν ξέρει τα πραγματικά μεγέθη, ούτε έχει γίνει η παραμικρή απόπειρα εξεύρεσης λύσεων πέρα του σχεδίου που επεβλήθη από ΔΝΤ και και την ΕΕ, ελλείψει ελληνικού) και εν συνεχεία την επεξεργασία σχεδίων δράσης (κι’όχι απλά αντίδρασης όπως το «γιούνισεξ» κοστούμι του λεγόμενου Μνημονίου) ώστε το πρόβλημα να αντιμετωπιστεί ολιστικά για να μη γονατίσει ο κόσμος και η χώρα να μη φτάσει στην πλήρη βαλκανοποίηση.
Ας ελπίσουμε ότι με βάση το άτυπο κόμμα της ΑΠΟΧΗΣ, τη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη αυτή τη στιγμή, θα ξεκινήσει ένας ουσιαστικός διάλογος, έστω και στο παραπέντε, με μοναδικό σκοπό την αντιμετώπιση της κρίσης χωρίς προκάτ σχέδια, χωρίς ψευτοδιλήμματα, με ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα και τη συμμετοχή ό,τι πιο ευφυούς έχει να επιδείξει αυτή τη στιγμή ο Ελληνισμός όπου γης. ...
http://www.neomagazine.com/
