Δεν θέλουν και τους 8 αρχηγούς στο debate..

Διαφωνία για το debate των «οχτώ». Δεν συμφωνούν τα πολιτικά κόμματα για τη διεξαγωγή τηλεοπτικής αναμέτρησης μεταξύ των 8 πολιτικών αρχηγών. Η διαφωνία έρχεται από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, καθώς δεν θέλουν να... έρθουν σε αναμέτρηση οι πρόεδροι των δύο κομμάτων με τους πρώην βουλευτές τους και νυν προέδρους. To επιχείρημα που θέτουν προς τους τηλεοπτικούς σταθμούς είναι πως θα γίνει μια συζήτηση χαοτική και θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να μιλήσουν όλοι. Αντιπροτείνουν τη διεξαγωγή μιας συζήτησης μεταξύ του Ε. Βενιζέλου και του Α. Σαμαρά.
typologies.gr

Guardian: Τελικά το Facebook μας απομονώνει; ...

Το τελευταίο διάστημα οι έρευνες και τα δημοσιεύματα για το εάν το Facebook μας κάνει να νιώθουμε περισσότερη μοναξιά, διαδέχονται το ένα το άλλο.

Η βρετανική εφημερίδα Guardian αποφάσισε να... κάνει τη δική της δημοσκόπηση, ρωτώντας τους αναγνώστες της για την δική τους άποψη.

Οι περισσότεροι συμφώνησαν ότι ναι μεν η διαδικτυακή φιλία μέσω Facebook δεν είναι τόσο βαθιά και σημαντική όσο η ανθρώπινη επαφή, όμως είναι πιθανότερο να απαλύνει το συναίσθημα της μοναξιάς παρά να το προκαλέσει.

Διαβάστε μερικά από τα σχόλια των αναγνωστών για το Facebook, που δημοσιεύονται στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδα:

«Είναι γέφυρα για μια ακόμη πλουσιότερη offline ζωή» Amy Gutman, ΗΠΑ

«Δίνει φωνή σε εκείνους που πρέπει να ακουστούν», Ali Hayward, Ηνωμένο Βασίλειο

«Σε περιόδους θλίψης, είναι μεγάλη παρηγοριά», Luke Allnutt, Πράγα

«Τα social media είναι μεγάλη διαφυγή», Ashley Kennett, ΗΠΑ

«Είναι πηγή νέας ζωής για τους χρόνια ασθενείς», Sadie Blackford, Ηνωμένο Βασίλειο

«Το Facebook είναι ένα ζωντανό οικογενειακό δέντρο που επεκτείνεται», Amanda Bradley, ΗΠΑ

«Με το Facebook δε νιώθω σαν να βρίσκομαι χιλιάδες μίλια μακριά από την οικογένειά μου», Kathy Gill, ΗΠΑ

«Το Facebook μειώνει την απόσταση μεταξύ μας», Katy Hanby, Ηνωμένο Βασίλειο
mediagate.gr

Στην Πελοπόννησο δεν έχουν.... γυναίκες!...

Φανερή δυσαναλογία παρουσιάζουν οι υποψηφιότητες της ΝΔ στην Πελοπόννησο. Συνολικά από τους 28 υποψήφιους βουλευτές οι 23 είναι άνδρες και μόνον 5 γυναίκες, ενώ το ακόμη πιο παράδοξο είναι πως... στο πιο συντηρητικό Νομό, την Λακωνία, είναι υποψήφιες οι 3 από τις 5 γυναίκες.
Να σημειωθεί πως η Πελοπόννησος δεν είχε ποτέ πολλά γυναικεία στελέχη.

Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι οι άνδρες υποψήφιοι δεν συσπειρώνουν και το ασθενές φύλλο στην περιφέρεια, καθώς τα ψηφοδέλτια της ΝΔ στην Πελοπόννησο έχουν δυνατές εκπροσωπήσεις.

Πρόκειται άλλωστε για μία περιοχή την οποία γνωρίζει πολύ καλά ο γραμματέας της ΝΔ Ανδρέας Λυκουρέντζος που χειρίστηκε το θέμα.
newsbomb.gr

Αυλαία με «διπλό» στο Περιστέρι ...

Πέφτει σήμερα η αυλαία της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός πάει στο Περιστέρι να αντιμετωπίσει τον Ατρόμητο, το οποίο θα βρει μπροστά του έξι μέρες αργότερα στον τελικό του Κυπέλλου.

Ο ... Ερνέστο Βαλβέρδε θα κάτσει για τελευταία φορά στον πάγκο του Ολυμπιακού σε αγώνα πρωταθλήματος. Κι όπως καταλαβαίνετε, αυτό που ζητούσε συνεχώς από τους παίκτες του χθες στο Ρέντη ήταν να δουν σοβαρά το παιχνίδι και να κλείσουν με νίκη τη χρονιά.

Βεβαίως, ρίχνει και τις... κλεφτές ματιές του προς τον τελικό του Κυπέλλου. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα παρουσιαστεί και αδιάφορος στο σημερινό ματς, ασχέτως αν και οι δύο ομάδες έχουν πετύχει τον σκοπό τους.

Ποιο είναι το σκεπτικό του Βαλβέρδε

Το σκεπτικό του Βαλβέρδε για το σημερινό ματς έχει ως εξής. Επειδή οι Τοροσίδης, Μανιάτης, Ορμπάιθ, Μιραλάς και Αβραάμ Παπαδόπουλος βρίσκονται στο όριο καρτών και σε περίπτωση που παρατηρηθούν θα κουβαλήσουν την τιμωρία τους στο πρωτάθλημα της νέας περιόδου, σκέφτεται λοιπόν να αφήσει κάποιους από αυτούς στον πάγκο.

Βασικοί υποψήφιοι για να δουν το ματς από τον πάγκο είναι οι Τοροσίδης, Μανιάτης και Αβραάμ Παπαδόπουλος. Ο δε Μιραλάς θέλει να παίξει για να ξεπεράσει το «φράγμα» των 21 γκολ που είχε θέσει ως στόχο στην αρχή της χρονιάς, ενώ τον Ορμπάιθ θέλει να τον χρησιμοποιήσει ο Βαλβέρδε, μιας και είναι δανεικός και οι πιθανότητες δεν είναι στο να μείνει στον Πειραιά.

Έτσι, λοιπόν, θα δώσει την ευκαιρία σε πολλά νέα πρόσωπα να πάρουν τον χρόνο συμμετοχής που απαιτείται, έτσι ώστε να τους δει και ο Βαλβέρδε έξι μέρες πριν τον τελικό.

Ποιοι παίρνουν χρόνο συμμετοχής

Οι Φετφατζίδης, Παπάζογλου, Φέισα, Ντιόγκο, Ποτουρίδης, ακόμα-ακόμα και ο ξεχασμένος Μόνχε αναμένεται να πάρουν χρόνο συμμετοχής.

Οι Φετφατζίδης, Φέισα, Παπάζογλου και Ντιόγο αναμένεται να βρεθούν και στο αρχικό σχήμα, ενώ υπό προϋποθέσεις μπορει να πάρει φανέλα βασικού και ο Μόνχε, αν και εφόσον προτιμήσει ο Βαλβέρδε να αφήσει στον πάγκο τον Μιραλάς, που επαναλαμβάνουμε βρίσκεται στο όριο καρτών.

Ο Ρόι Κάρολ θα ξεκινήσει σίγουρα και μία πιθανή ενδεκάδα είναι με τους Τοροσίδη, Παπάζογλου, Μέλμπεργκ και Μαρκάνο στην άμυνα, τους Ορμπάιθ, Φέισα, Φουστέρ στον άξονα και τους Φετφατζίδη, Μιραλάς και Ντιόγκο στην επιθετική γραμμή.

woop.gr

Ελληνοτουρκικός «πόλεμος» για το…«σιμίτ»...

Το όνειρό μου είναι, να δω κάποτε (δεν θα προλάβω, αλλά οι ευχές είναι δωρεάν) αυτόν τον τόπο να τον διοικούν πολίτες ικανοί και με διάθεση προσφοράς στο σύνολο. Πολλά ζητώ; Μάλλον…

Ακόμη και τα θέματα ρουτίνας δεν ... διεκπεραιώνονται. Να γίνονται δηλαδή, οι κατάλληλες ενέργειες, στον κατάλληλο χρόνο. Αυτό το οποίο πράττουν ακόμη και τα μικρομεσαία στελέχη μιας συνηθισμένης επιχείρησης, δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το πράξουν οι ακριβοπληρωμένοι σύμβουλοι -κατά μυριάδες προσλαμβανόμενοι- των υπουργών μας. Και φυσικά, ουδείς λόγος γίνεται για έλεγχο από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους.

Για το κουλούρι πρόκειται αυτήν τη φορά. Την προηγούμενη ήταν για την φέτα, της οποίας την ονομασία κατοχυρώσαμε στην Ευρώπη, αλλά λησμονήσαμε να το πράξουμε και διεθνώς. Και στην Ευρώπη όμως, δεν αποφύγαμε τους ανταγωνιστές, που κυκλοφόρησαν κι αυτοί προϊόν με την ονομασία «φέτα».

Στις δε Η.Π.Α., τουρκική επιχείρηση με την επωνυμία «Tsompani» έχει κατακλύσει την αγορά με το «greek yogurt». Και αν δεν επενέβαιναν οι Γερμανοί, θα κυκλοφορούσαν ακόμη στα γερμανικά σούπερ μάρκετ και κρασιά των Σκοπιανών, με την επωνυμία «Μακεδονικός Οίνος» (θα έλεγε κάποιος, ότι αφού δεν μπορούμε να κατοχυρώσουμε το όνομα του κρασιού, θα λύσουμε ευνοϊκά το θέμα της ονομασίας του σκοπιανού κράτους;).

Αυτή τη φορά, ο λόγος για το κουλούρι. Γράφουν οι Southeast European Times, ότι «σε ένα νέο γύρο διαφωνιών, Τουρκία και Ελλάδα διεκδικούν την κυριότητα του κουλουριού («σιμίτ»).

Το «Επιμελητήριο Πωλητών Σιμίτ» της Κωνσταντινούπολης κατέθεσε αίτηση στην Ένωση Επιμελητηρίων Τεχνητών και Ειδικευμένων Εργατών, ζητώντας να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να προστατεύσει το «σιμίτ», μέσω εθνικής και διεθνούς πατέντας, ακυρώνοντας οποιαδήποτε διεκδίκηση της Ελλάδας ως προς την προέλευση.

«Το κουλούρι (σιμίτ) είναι σα σύμβολο της Κωνσταντινούπολης. Αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του τουρκικού πολιτισμού και το νούμερο ένα φαγητό μας, τόσο για τους πλούσιους όσο και για τους φτωχούς. Ως πωλητής σιμίτ, θα νιώσω προσωπικά μεγάλη ντροπή εάν ακολουθήσει την ίδια μοίρα με άλλα παραδοσιακά εδέσματά μας, τα οποία έχουν οικειοποιηθεί αλλοδαποί», δήλωσε ένας Τούρκος πωλητής κουλουριών.

Η προστασία των προϊόντων αποτελεί υποχρέωση κάθε κράτους. Μεγάλος αριθμός εργαζομένων εξαρτά τα έσοδά του από τις πωλήσεις επώνυμων προϊόντων. Προφανώς, δεν είναι ανόητοι οι επιτελείς των επιχειρήσεων ούτε οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες των χωρών του κόσμου, που θεωρούν πρώτιστο χρέος την προστασία της επωνυμίας των προϊόντων τους.

Το Τουρκικό Ίδρυμα Ευρεσιτεχνιών ανακοίνωσε πως έχει οργανωθεί ώστε να στηρίξει εμπορικά επιμελητήρια και ΜΚΟ που απαιτούν καταγραφή των τοπικών αγαθών τους, σύμφωνα με το Πρακτορείο Ειδήσεων Anadolu.

Για την ιστορία, το θέμα σχετικά με το κουλούρι (σιμίτ) ξεκίνησε όταν η εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» δημοσίευσε ολοσέλιδο άρθρο σχετικά με την προέλευση του κουλουριού, το οποίο «ήταν γνωστό πριν από το Χριστό και αποτελούσε δημοφιλές φαγητό τόσο στην Κωνσταντινούπολη, όσο και στη Θεσσαλονίκη κατά τους Βυζαντινούς χρόνους».

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των SETimes, η κα. Ελισάβετ Κουκουμερία, γενική γραμματέας του Σωματείου Αρτοποιών Θεσσαλονίκης, δήλωσε: «Όλοι μπορούν να ισχυριστούν πως έφτιαξαν το πρώτο κουλούρι, ωστόσο τεκμηριώνεται ιστορικά πως χρονολογείται στο Βυζάντιο και ονομαζόταν κολλίκιον», και συνέχισε «Πρόσφατα επισκέφθηκε το αρτοποιείο μου μια ομάδα Ιταλών και ζήτησαν όλοι κουλούρι Θεσσαλονίκης. Όλοι έτσι το ξέρουν. Δεν πραγματοποιήσαμε ποτέ προωθητικές καμπάνιες προς αυτό το σκοπό», εξήγησε.

Ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Πωλητών Σιμίτ της Κωνσταντινούπολης, κ. Ζέκι Σάμι Οζντεμίρ, υποστήριξε με τη σειρά του, πως το «σιμίτ» είναι μέρος του τουρκικού πολιτισμού. «Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο δικό μας σιμίτ και σε αυτό που πωλείται στην Ελλάδα με το όνομα κουλούρι», εξήγησε. «Οι μέθοδοι μαγειρέματος, η εμφάνιση και η ποιότητα του σουσαμιού διαφέρουν τελείως».

Θα έλεγε κάποιος, ότι για το θέμα θα μπορούσαν να γραφούν λιγότερες γραμμές. Είναι όμως ενδεικτικό το γεγονός, ότι ελπίζουμε να επιτύχουμε πολλά, την ώρα που αδυνατούμε να υλοποιήσουμε τα ελάχιστα. Ίσως έτσι αντιληφθούμε, ότι αν θέλουμε να σηκώσουμε κεφάλι, κάποτε θα πρέπει να σοβαρευθούμε.

Ο Μακεδών voria.gr

Απλήρωτοι οι υπάλληλοι του Οικουμενικού Πατριαρχείου; ...

Απλήρωτοι είναι οι εργαζόμενοι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη επί αρκετό χρονικό διάστημα το οποίο φτάνει ακόμα και τους τέσσερις ή πέντε μήνες σύμφωνα με .. δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας «Τζουμχουριέτ», η οποία υποστηρίζει ότι «πάνω από 100 άτομα που εργάζονται στο Πατριαρχείο δεν εισπράττουν πλέον κανονικά τους μισθούς τους». Αναφέρει ακόμα ότι «η κρίση στην Ελλάδα είχε επίδραση και στο Πατριαρχείο» και εκτιμά ότι η καταβολή των μισθών γίνεται με καθυστέρηση τεσσάρων ή ακόμα και πέντε μηνών.


pisoporta.wordpress.com

Ανοικτή επιστολή προς τη διεύθυνση και τους εργαζόμενους του Ομίλου των Αττικών εκδόσεων...

Στη εποχή της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, ο εργαζόμενος είναι «ελεύθερος» να πράξει ό,τι επιθυμεί, αρκεί να ευθυγραμμίζεται με τα αφεντικά του...

email αναγνώστη

Με την ευκαιρία της απομάκρυνσής μου από την έκδοση του περιοδικού Τηλέραμα, θα ήθελα να επισημάνω ορισμένα πράγματα που πιστεύω ότι αφορούν όλους όσους εργάζονται τόσο στο περιοδικό όσο και στον όμιλο Αττικών εκδόσεων, αλλά και γενικότερα όλους τους... εργαζόμενους με εξαρτημένη σχέση εργασίας.

Την ημέρα της οριστικής αποχώρησής μου έκλεινα 35 χρόνια κι έναν μήνα αδιάκοπης παρουσίας στο εργασιακό περιβάλλον του περιοδικού, αφού ήμουν εκεί από το πρώτο τεύχος του ΤΗΛΕΡΑΜΑ με διευθυντή τον Γιώργο Μπέρτσο. Έχω επομένως τη συνολική εικόνα της πορείας του στα εκδοτικά δρώμενα. Φεύγοντας, παίρνω μαζί μου όλη τη σκευή που ενδύθηκα όλα αυτά τα χρόνια, τις μεγάλες και τις μικρές στιγμές, τις χαρές και τις λύπες. Η παρουσία μου στο περιοδικό ήταν μια μεγάλη διαδρομή στην οποία αποτελούσα το λίπασμα για να ανθίσει το χωράφι ή το γρανάζι για να κινηθεί το μοτέρ. Υπήρξαν στιγμές δημιουργικής συνεργασίας, τόσο με την εργοδοσία, όσο και με τους συναδέλφους, αλλά και στιγμές δύσκολης συνεννόησης ή ακόμα και δυσφορίας, καταστάσεις θα έλεγα, που συνάδουν με την καθημερινότητα των χώρων εργασίας, δηλαδή, δεν παρουσιάζουν τίποτα το αξιομνημόνευτο. Τα ίχνη όμως μιας τριανταπεντάχρονης πορείας αφήνουν το αποτύπωμά τους εκούσια ή ακούσια, τόσο στη δική σου ψυχή, όσο και στων άλλων.

Τα τριανταπέντε συναπτά έτη περικλείουν την αρχή και το τέλος, ζωγραφίζουν την πορεία μιας ζωής, που έρχεσαι νέος με μαύρα πλούσια μαλλιά και φεύγεις με άσπρα και αραιωμένα, όπου στο νεανικό σου πρόσωπο χαράσσονται τα χρόνια που πέρασαν. Την αναπόδραστη φθορά του χρόνου την ακολούθησε και η φθορά της προσωπικής παρουσίας. Από τον νεαρό που έτρεχε να εξυπηρετήσει τους πάντες, από τη ψυχή της έκδοσης, μετεξελίχθηκα σταδιακά σε βαρίδι, σε εργαζόμενο που διαχειρίζεται ένα Αρχείο που δεν καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες της έκδοσης. Το Αρχείο που με κόπο και ζέση δημιούργησα, με τα εκατομμύρια των χάρτινων φωτογραφιών, δεν εκπληρώνει πλέον τις σύγχρονες εκδοτικές απαιτήσεις, άρα ούτε ο χρήστης και δημιουργός του. Έτσι, οι ατέλειωτες ώρες εργασίας, ξεχάστηκαν (πολλές φορές απλήρωτες), οι προσωπικές εξυπηρετήσεις, τα ατέλειωτα τρεχαλητά για να προλάβουμε την εκτύπωση εκμηδενίστηκαν στη σκόνη του χρόνου.

Γνώριζα ανέκαθεν την άβυσσο που χωρίζει την εργοδοσία με τους εργαζόμενους και γι’ αυτό δεν επιδίωκα φιλικές σχέσεις μαζί της. Όμως φρόντιζα να εκτελώ συνειδητά τη δουλειά που είχα αναλάβει, αλλά ταυτόχρονα να διεκδικώ τα νόμιμα δικαιώματα μου. Αυτό το τελευταίο φαίνεται πως δεν άρεσε στην εργοδοσία, γιατί δεν επιθυμούσε παρεκκλίσεις από τις αποφάσεις της, επειδή δεν ταίριαζαν πάντοτε με τη νομιμότητα, αφού έπρεπε συνεχώς να απαιτούμε την εναρμόνιση του μισθού μας με βάση τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Παρ΄ όλα αυτά η εργασιακή ειρήνη επέβαλε την αποδοχή ενός modus vivendi. Το σκηνικό άλλαξε άρδην, όταν πριν ένα περίπου χρόνο η εργοδοσία μας κοινοποίησε την απόφασή της να περικόψει τους μισθούς κατά ένα ποσοστό 10%. Χωρίς απολύτως καμία άλλη προειδοποίηση και χωρίς να ζητήσει τη γνώμη κανενός (δημοκρατική πολυτέλεια θα πείτε, έστω), αντικαθιστώντας ουσιαστικά τις ΣΣΕ με ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Το μήνυμα της εταιρείας απετέλεσε την έναρξη της διάρρηξης των σχέσεων μεταξύ εργοδοσίας – εργαζομένων. Το περιεχόμενο του κατέδειξε ανάγλυφα το modus operandi της εργοδοτικής πλευράς.

Έτσι, σε μια πρωτοφανή αντιστροφή της πραγματικότητας, οι υπερασπιστές της ΣΣΕ (ουσιαστικά του εργατικού δικαίου, όπως τουλάχιστον καθιερώθηκε τα τελευταία πενήντα χρόνια), θεωρήθηκαν και θεωρούνται ακόμη ότι προτάσσουν το ατομικό τους συμφέρον έναντι του γενικού, όταν είναι τοις πάσι γνωστό ότι οποιαδήποτε επιχείρηση έχει ως κύριο μέλημά της τον πλουτισμό των μετόχων της. Όταν είναι πασίγνωστο στους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ ότι η μεγιστοποίηση του κέρδους αποτελεί τα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά όλων των επιχειρήσεων του καπιταλιστικού κόσμου. Τα παραδείγματα των ιδιοκτητών επιχειρηματιών που πλούτισαν φορτώνοντας με χρέη και στη συνέχεια λεηλατώντας τα οικονομικά της επιχείρησης, εγκαταλείποντας στη συνέχεια αύτανδρους τους εργαζόμενους χωρίς αποζημίωση και χωρίς δουλειά στέλνοντάς τους στην ανεργία και εν δυνάμει στον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση, ούκ έστιν αριθμός. Πέραν όμως από το γενικό αποτύπωμα της συμπεριφοράς της πλειοψηφίας των εργοδοτών, τόσο εγώ προσωπικά, όσο και οποιοσδήποτε άλλος εργαζόμενος δεν είχαμε συμμετοχή στα κέρδη της επιχείρησης. Αντιθέτως, μας ζητείται συμμετοχή όχι στις υπάρχουσες αλλά στις προβλεπόμενες ζημιές. Ακολουθείται δηλαδή κι εδώ η άδικη και επιπλέον αναποτελεσματική λογική: ιδιωτικοποίηση των κερδών και κοινωνικοποίηση των ζημιών. Αυτό η γιαγιά μου με την πηγαία θυμοσοφία της το έλεγε: «βοήθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω».

Δυστυχώς, η αυταρχική επιβολή της μείωσης των μισθών, αλλά κυρίως η ανατροπή των ΣΣΕ πέρασε με μοχλό τον βάρβαρο εκβιασμό της απόλυσης. Χρησιμοποιώντας παράλληλα αφειδώς τη λεκτική, ψυχολογική και προσωπική επίθεση για να καμφθούν οι αντιστάσεις της πλειοψηφίας των εργαζομένων. Ζήσαμε στο δικό μας μικρόκοσμο το απάνθρωπο καθεστώς εκτάκτου ανάγκης. Έτσι, ο κάθε εργαζόμενος καλούνταν μόνος και ανυπεράσπιστος να αντιμετωπίσει την πανίσχυρη εργοδοσία και αφού υπέκυπτε στον ωμό εκβιασμό, παρουσιαζόταν κατόπιν ως εθελοντική συμφωνία. Το δικαίωμα να μην δεχτούμε τη μείωση των μισθών έγινε κουρελόχαρτο. Στη εποχή της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, ο εργαζόμενος είναι «ελεύθερος» να πράξει ό,τι επιθυμεί, αρκεί να ευθυγραμμίζεται με τα αφεντικά του! Η εργοδοτική πλευρά μπορεί να υπερηφανεύεται ότι έχει υπάκουους εργαζόμενους, οπότε ο «καπετάνιος» μπορεί πλέον να οδηγήσει το καράβι; (ή τη γαλέρα με τους σκλάβους;) σε απάνεμο λιμάνι, για να ανοιχθεί πάλι στο πέλαγος αναζητώντας την κατάκτηση νέων θαλασσών και νέων ηπείρων ποθώντας στην ανακάλυψη του χαμένου Ελντοράντο. Ιδού λοιπόν το όνειρο του «καπετάνιου»: το με κάθε θυσία κυνήγι του χρήματος, η λύσσα για χρυσάφι, η ακόρεστη δίψα για χρυσάφι (auri sacra fames για τους Ρωμαίους).

Εν ολίγοις, μείναμε λίγοι εργαζόμενοι που δεν υποκύψαμε στις πιέσεις και στους εκβιασμούς της απόλυσης, που δεν δεχτήκαμε τις μειώσεις των μισθών μας, στην πραγματικότητα βέβαια, η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων δεν δέχτηκε, αλλά η μείωση της επιβλήθηκε με ωμό εκβιασμό και ψυχολογική βία. Προσωπικά, από την πρώτη στιγμή δέχτηκα έναν έμμεσο εκβιασμό να αποχωρήσω λόγω συνταξιοδότησης, ο οποίος συνεχίστηκε αδιάλειπτα μέχρι και την τελευταία στιγμή. Με κάθε τρόπο έπρεπε να απομακρυνθώ ως ξένο σώμα από την επιχείρηση. Τώρα που όλα τελείωσαν ήρθε η ώρα να κάνουμε έναν ξεκάθαρο και ειλικρινή λογαριασμό. Πρώτον, σ’ έναν κόσμο που ορίζεται από το κληρονομικό δίκαιο, δεν έχουμε όλοι τις ίδιες αφετηριακές δυνατότητες.

Δεύτερο, σ’ ένα κόσμο που ο νεποτισμός διαπερνά την ίδια την ύπαρξή του, επιβιώνουν, όχι οι ικανοί και άξιοι, αλλά οι διορισθέντες σε διευθυντικές θέσεις, οι έχοντες τα μέσα, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Και όσο και αν μετρούν την ανισότητα των δακτύλων, για να δικαιολογήσουν την ανισότητα, άλλο τόσο η πραγματικότητα θα στοιχειώνει την ανύπαρκτη ικανότητά τους.

Τρίτο, το ύφος και το ήθος μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη αποδεικνύεται κραυγαλέα στις εκδικητικές απολύσεις και μάλιστα στους πιο απροστάτευτους και πιο αδύνατους, όταν, τουλάχιστον για έναν από τους απολυμένους το όφελος της επιχείρησης ήταν μόλις 58 ευρώ το μήνα!

Τέταρτο, ο κάθε εργαζόμενος δεν είναι αναλώσιμο υλικό, δεν είναι πουκάμισο που πάλιωσε, αλλά ανθρώπινη οντότητα με αισθήματα και συναισθήματα.

Πέμπτο, τον πλούτο δεν τον παράγουν οι μηχανές και οι υψηλά ιστάμενοι εργοδότες, αλλά οι εργαζόμενοι με τον καθημερινό τους κόπο.

Έκτο, το φαγητό στο τέλος του μήνα δεν το βάζει το αφεντικό που καρπώνεται την υπεραξία, αλλά εκείνοι που δουλεύουν κι εμείς όλοι όσοι δεν υπογράψαμε ήμασταν με εκείνους που δούλευαν! Και σε ό,τι με αφορά, δουλεύω με σχέση εξαρτημένης εργασίας σαράντα ολόκληρα χρόνια. Επομένως, κανένας, ποτέ και πουθενά, δεν μου έδωσε κάτι που δεν δικαιούμουν.

Έβδομο, το περιοδικό δεν ανήκει ουσιαστικά στον ιδιοκτήτη του, αλλά σε όλους όσους το οικοδόμησαν όλα αυτά τα χρόνια και δεν καταχράστηκαν ούτε ένα ευρώ πέραν από τον νόμιμο μισθό τους.

Όγδοο, όλοι οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν χρήσιμοι και να προσφέρουν, οι πιο αποδοτικοί όμως είναι εκείνοι που έχουν δυναμισμό και κρίση. Οι απολύσεις με κριτήριο τη διεκδίκηση του νόμιμου δικαιώματος είναι εκτός από εκδικητικές, επιπλέον άστοχες και αντιπαραγωγικές.

Ένατο, σε τελική ανάλυση η συνεχής μείωση του λεγόμενου μισθολογικού κόστους οδηγεί μαθηματικά σε μπούμερανγκ για την ίδια την εργοδοσία. Αφού, για να κινηθεί η αγορά απαιτούνται δύο πράγματα: η ύπαρξη της αγοράς και οι αγοραστές. Οταν αποψιλώνεται επισταμένως η αγοραστική ικανότητα της πλειοψηφίας των εργαζομένων, τότε ποιος αλήθεια θα αγοράσει τα παραγόμενα προϊόντα; Αυτή η απλή σκέψη είναι το πρώτο μάθημα της πολιτικής οικονομίας, όποιος την ξεχνά είναι καταδικασμένος να πληρώσει το κόστος, αργά ή γρήγορα. Φευ, όσο πιο πολύ μειώνεται το «εργασιακό κόστος», τόσο θα πέφτει το ποσοστό κέρδους της επιχείρησης, δηλαδή του κεφαλαιοκράτη. Στο δια ταύτα: η ίδια η επιχείρηση πριονίζει το δέντρο πάνω στο οποίο κάθεται, όταν ζητά με απλήρωτη εργασία να παράγει νέα έντυπα (βλέπε: διάφορα ένθετα).

Δέκατο, το διακύβευμα για μας δεν είναι η με κάθε θυσία σωτηρία μιας οικονομίας ή μιας επιχείρησης, αλλά η δυνατότητα επιβίωσης των εργαζομένων της, π.χ. αν το μίνιμουμ της επιβίωσης είναι 700, δεν μπορεί να γίνεται συζήτηση για 500, 400 ή και 300 ευρώ για να γίνει ανταγωνιστική και να επιβιώσει, γιατί τότε, ακόμα κι αν επιβιώσει η επιχείρηση, δεν θα επιβιώσουν οι άνθρωποι. Η δήωση των ανθρώπινων ψυχών στο τέλος έχει ένα απαράβατο νόμο: τη Νέμεση!

Εν κατακλείδι, ο κόσμος των εργοδοτών και ο κόσμος των εργαζομένων είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι. Είναι δυο διαφορετικοί κόσμοι, δυο διαφορετικοί πολιτισμοί. Ο ένας είναι ο πολιτισμός της αγοραίας διακίνησης του ανθρώπινου σώματος (βλέπε: την διεξαγωγή των καλλιστείων, τον κατακλυσμό της αγοράς με πορνό [τσόντες] τον ευτελισμό κάθε έννοιας πολιτισμού με μοναδικό σκοπό το κέρδος, κ.ά). Ο άλλος της αλληλεγγύης, της πηγαίας έκφρασης, της μη εμπορευματοποίησης της τέχνης, του αθλητισμού, των ανθρωπίνων σχέσεων, γιατί για μας οι άνθρωποι είναι πάνω από τα εμπορεύματα και πάνω από τα κέρδη. Το δικό μας όραμα είναι: να ζήσουμε σ’ έναν κόσμο, όπου ο πλούτος που παράγεται να ανήκει σε όλους και να μη χρειάζεται να γεννηθεί κάποιος πλούσιος ή να έχει το μέσον για να επιβιώσει, γιατί θα έχουμε καταργήσει τις διακρίσεις. Ενώ το όραμα των εργοδοτών, η μεγιστοποίηση του κέρδους, η συνέχιση της διατήρησης των διακρίσεων, της κάρπωσης του μόχθου των άλλων, το ατομικό και προσωπικό τους συμφέρον.

Με αγωνιστικούς και φιλικούς χαιρετισμούς σε όλους τους εργαζόμενους, που παράγουν τα πάντα και εισπράττουν το ελάχιστο!

Χρήστος Μάραντος

enimerosi24.gr

Το κορίτσι από το Ζέλι με το πάθος για τα Σανέλ...

Η νεοπλουτίστικη συμπεριφορά της γυναίκας που ψώνιζε από τους πιο ακριβούς οίκους και έφερνε φρέσκα αβγά από το χωριό της στην Αθήνα με... ταξί πρόδωσαν τον πρώην υπουργό.
Μια γυναίκα μπορεί, τη ζωή σου να... αλλάξει μπορεί, μια γυναίκα μπορεί, να χαράξει καινούργια αρχή», τραγουδούσε προ ετών η Ελένη Βιτάλη, και ήταν από τα αγαπημένα του Ακη Τσοχατζόπουλου. Οντως μια γυναίκα άλλαξε τη ζωή του ισχυρού πολιτικού της δεκαετίας του '80, αλλά η αρχή που χάραξε... ήταν η αρχή του τέλους!

Η Βίκυ Σταμάτη, ο μεγάλος έρωτας του Ακη, ήταν αυτή η ίδια γυναίκα που τον ανέβασε μια φορά στον ουρανό, και τον προσγείωνε συνεχώς μετά τον γάμο, όπως περιγράφουν κύκλοι του ζευγαριού, με τις υπερβολικά διογκούμενες απαιτήσεις της.

πηγη ethnos.gr

Βενιζέλος: Το δίλημμα Σαμαρά διαλύει την οικονομία...

Η πρωτιά του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές είναι πιο εφικτός στόχος από ό,τι ο στόχος της ΝΔ για αυτοδυναμία, υποστήριξε ο Ευάγγελος Βενιζέλος κατά την προεκλογική του ομιλία του στο... Εργατικό Κέντρο της Λαμίας.

Σχολιάζοντας το κατακερματισμό του πολιτικού συστήματος, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προειδοποίησε ότι εάν αυτό εγγραφεί στο εκλογικό αποτέλεσμα, τότε η χώρα οδηγείται σε απόλυτο αδιέξοδο. «Τώρα ο κατακερματισμός, η επιστροφή σε πολιτικό τοπίο που θυμίζει δεκαετία του '50 και του '60 κινδυνεύει να παρασύρει σε πιο βαθιά κρίση την κοινωνία και να οδηγηθούμε σε αθεράπευτες καταστάσεις», είπε και στη συνέχεια επιτέθηκε κατά του Αντώνη Σαμαρά λέγοντας ότι το δίλημμα του πρόεδρου της ΝΔ για «αυτοδυναμία ή εκλογές» θα οδηγήσει σε διάλυση της οικονομίας.

Επιπλέον, σημείωσε ότι η χώρα μπορεί να βγει από το μνημόνιο «το αργότερο σε τρία χρόνια», μέσω συνεχούς διαπραγμάτευσης με τους εταίρους, ενώ «καθ' οδόν» προς αυτή την έξοδο, μπορούν να υπάρχουν ελαφρύνσεις.

Υποστήριξε ότι μόνο το ΠΑΣΟΚ έχει να παρουσιάσει ολοκληρωμένο σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης σε αντίθεση με τη ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα, ενώ στη συνέχεια ζήτησε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, όχι με αυτοσκοπό την πρωθυπουργία, αλλά με στόχο της δημιουργία ενός προοδευτικού κυβερνητικού σχήματος ευθύνης.

«Να μην θεωρεί κανείς δεδομένη τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ σε κάθε δυνατό κυβερνητικό σχήμα. Είμαστε το μόνο κόμμα ευθύνης, αλλά δεν έχουμε πολιτική αφέλεια», τόνισε.

Παράλληλα, άφησε αιχμές και για τη στάση του προέδρου της ΔΗΜΑΡ: «Η πρόταση που άκουσα να διατυπώνει σήμερα σε μια συνέντευξη η οποία με άφησε κυριολεκτικά άναυδο: ο φίλος μου ο Φώτης Κουβέλης, που δήλωσε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι δε θέλει να μετάσχει σε μια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ», είπε και συμπλήρωσε:

«Και όταν τον ρώτησαν ποια είναι η άλλη λύση, είναι η κυβερνώσα Αριστερά η οποία δεν προκύπτει γιατί δε συμφωνεί η Αριστερά σε τίποτε μεταξύ της, έχει θεμελιώδεις διαφωνίες στο εσωτερικό της, αυταπόδεικτες, εξ ου προέκυψαν και οι διαδοχικές διασπάσεις του ΚΚΕ σε συνασπισμό και μετά του ΣΥΡΙΖΑ για να προκύψει η Δημοκρατική Αριστερά και αντιλαμβανόμενος ότι δεν υπάρχει λύση, είπε 'η λύση είναι ξανά εκλογές', ό,τι λέει ο κ. Σαμαράς.»

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είχε ξεκινήσει την ομιλία του με αναφορά στον προπηλακισμό κατά του Πέτρου Ευθυμίου από μέλη της Χρυσής Αυγής.

«Η Βουλή δεν μπορεί να γίνει χώρος υποδοχής των οπαδών του ναζισμού και του φασισμού» είπε και έκανε λόγο για «συντεταγμένες δυνάμεις της Χρυσής Αυγής», που πρέπει να καταδικαστούν από το σύνολο των κομμάτων και να καταδικαστούν από τον λαό στο πολιτικό περιθώριο.

«Καταδικάσαμε με όλη τη δύναμη της πολιτικής μας φωνής αυτή την ενέργεια και καλέσαμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις να ενωθούν μαζί μας και να συγκροτήσουμε ένα πανίσχυρο μέτωπο υπεράσπισης της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων και χαίρομαι γιατί έχει αρχίσει η ανταπόκριση των άλλων πολιτικών δυνάμεων του κοινοβουλευτικού τόξου σε αυτή την πρόσκληση» τόνισε.

Απειλούσε να πέσει από την Ακρόπολη ...

Ένας άνδρας ηλικίας 35-40 ετών απειλούσε για περίπου δύο ώρες να βάλει τέλος στη ζωή του πέφτοντας από τον βράχο της Ακρόπολης.Όλα ξεκίνησαν γύρω στις ... 19.30 το απόγευμα του Σαββάτου και αμέσως κινητοποιήθηκε η ΕΛ.ΑΣ όπου ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις.

Λίγο μετά τις 22.30 οι αστυνομικοί κατόρθωσαν να τον μεταπείσουν.

Όπως φαίνεται οι λόγοι που τον οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση ήταν οικονομικοί.

Άνοιξαν οι κάλπες στη Γαλλία...

Στις κάλπες προσέρχονται σήμερα οι Γάλλοι για τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών με κύριους αντιπάλους τον απερχόμενο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί και το ... σοσιαλιστή υποψήφιο Φρανσουά Ολάντ, που εκτός απρόοπτου θα αναμετρηθούν και στο δεύτερο γύρο που θα διεξαχθεί στις 6 Μαΐου.

Οι κάλπες άνοιξαν στις 08:00 τοπική ώρα (09:00 ώρα Ελλάδας) και στις μεγάλες πόλεις θα κλείσουν στις 20:00 τοπική ώρα (21:00 ώρα Ελλάδας), οπότε και θα ανακοινωθούν οι εκτιμήσεις αποτελέσματος των ινστιτούτων δημοσκοπήσεων.

Περίπου 44,5 εκατομμύρια ψηφοφόροι καλούνται σήμερα να επιλέξουν τους δύο υποψήφιους, σε σύνολο δέκα, που θα περάσουν στο δεύτερο γύρο. Δύο εβδομάδες αργότερα θα επιλέξουν το νέο πρόεδρο της Γαλλίας.

Εδώ και πολλούς μήνες οι δημοσκοπήσεις φέρουν τον Ολάντ ως νικητή του δεύτερου γύρου με 55% των ψήφων κατά μέσο όρο. Αν επιβεβαιωθούν θα είναι ο πρώτος σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας μετά τον Φρανσουά Μιτεράν (1981-1995).

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν την Παρασκευή εμφάνιζαν τον Ολάντ να έχει ελαφρύ προβάδισμα έναντι του Σαρκοζί και στον πρώτο γύρο, με 28% έναντι 26% του απερχόμενου προέδρου.

Η υποψήφια της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν φαίνεται να κερδίζει στον πρώτο γύρο ποσοστό 14% με 17% και θα αναμετρηθεί για την τρίτη θέση με τον υποψήφιο της αριστεράς Ζαν-Λικ Μελανσόν.

Ακολουθούν ο κεντρώος Φρανσουά Μπαϊρού με ποσοστό 11%, ενώ η υποψήφια των Οικολόγων Εύα Ζολί, ο εθνικιστής δεξιός Νικολά Ντιπόν-Ενιάν και οι δύο υποψήφιοι της άκρας αριστεράς Φιλίπ Πουτού και Ναταλί Αρτό, αλλά και ο υπεραμυνόμενος της παγκόσμιας ολιγαρχίας Ζακ Σεμινάντ φαίνεται να κερδίζουν ποσοστό μικρότερο του 3%.

Αναλυτές πάντως προειδοποιούν για το μεγάλο ποσοστό αποχής, το οποίο αναμένεται να ξεπεράσει, βάσει κάποιων δημοσκοπήσεων το 25%, απόδειξη της δυσπιστίας ενός ποσοστού των Γάλλων απέναντι στους πολιτικούς, τους οποίους δεν θεωρούν ικανούς να διαχειριστούν την οικονομική κρίση.

protothema.gr

ΠΑΣΟΚ: Οι μεγάλες μάχες για τη βουλευτική έδρα...

Το ένα τρίτο των βουλευτών του 2009 θα εκλέξει το ΠΑΣΟΚ στην αναμέτρηση της 6ης Μαΐου, γεγονός που εξηγεί και τις διαμάχες των συνυποψηφίων. Πολύ περισσότερο που το τοπικό ποσοστό, με το... νέο νόμο Παυλόπουλου, ελάχιστη σημασία έχει σε σχέση με το πανελλαδικό ποσοστό , ενώ στις τετραεδρικές περιφέρειες, αν αναδειχθεί δεύτερο κόμμα, ενδέχεται να μην εκλέξει κανέναν βουλευτή!

Οι μεγάλες διαμάχες, όπως είναι φυσικό, γίνονται στις μεγάλες περιφέρειες της χώρας, όπου κορυφαία στελέχη και επί χρόνια υπουργοί ενδέχεται να μείνουν εκτός της νέας Βουλής, αλλά και σε μικρότερες περιφέρειες όπου έως σήμερα το ΠΑΣΟΚ είχε μεγάλη δύναμη. Και αυτό την ίδια στιγμή που πολλά ψηφοδέλτια, απλώς συμπληρώθηκαν για να συμπληρωθούν, αφού αξιόλογοι άνθρωποι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν,παρά τις προσπάθειες και του ιδίου του προέδρου του κόμματος Ευάγγελου Βενιζέλου. Η άρνηση δεν είχε να κάνει μόνο με τις μηδαμινές πιθανότητες πολλών να εκλεγούν, αλλά και στο ότι τα κομματικά στελέχη βλέπουν πλέον ότι η συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια δεν αρκεί ώστε να διοριστούν μετά διοικητές σε κρατικούς μηχανισμούς όπως συνέβαινε μέχρι τώρα.

Β’ ΑΘΗΝΩΝ: Το ΠΑΣΟΚ θα εκλέξει από πέντε μέχρι οκτώ το πολύ έδρες. Ανδρέας Λοβέρδος, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και Μίμης Ανδρουλάκης φαίνεται να ξεχωρίζουν, ενώ η μεταγραφή του Δημήτρη Ρέππα από την Αρκαδία στη συγκεκριμένη περιφέρεια δημιουργεί νέα δεδομένα αφού ο υπουργός Ανάπτυξης εμφανίζει δυναμική. Σταθερή αξία ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης, αλλά και οι δύο κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι Πέτρος Ευθυμίου και Χρήστος Πρωτόπαπας, ενώ τη δική του μάχη δίνει ο Γιάννης Ραγκούσης, όπως και ο Τηλέμαχος Χυτήρης με τον Ερνέστο Χαραλαμπόπουλο. Σίγουρη θεωρείται η ανάδειξη μιας γυναίκας στην οκτάδα με τη Μιλένα Αποστολάκη, τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, την Άννα Νταλάρα να δίνουν μάχη, αλλά και την Αθηνά Δρέττα και την Άννα Βερούλη να έχουν τις δικές τους πιθανότητες.
Α’ ΑΘΗΝΩΝ: Η Άννα Διαμαντοπούλου φαίνεται να κάνει δυναμικό φινάλε, ενώ σταθερή αξία παραμένει ο Κώστας Σκανδαλίδης. Ισχυρή παρουσία ο Χρήστος Παπουτσής, ενώ τη δική τους μάχη για τη μία από τις τρεις έδρες θα δώσουν ο Νάσος Αλευράς, ο Παύλος Γερουλάνος και ο Παντελής Οικονόμου. Πολύ αξιόλογη υποψηφιότητα του συγγραφέα Θανάση Χειμωνά και πάντα υπολογίσιμη η Κατερίνα Διαμαντοπούλου.

ΑΤΤΙΚΗ: Το ΠΑΣΟΚ αν πάει καλά θα εκλέξει δύο βουλευτές με την Εύη Χριστοφιλοπούλου να θεωρείται φαβορί. Ενδιαφέρον έχει η δυναμική που θα αναπτύξει ή όχι ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου που διεκδικεί σταυρό στη συγκεκριμένη περιοχή, αλλά και το τι θα πράξουν ο Παντελής Ασπραδάκης, η Ελισάβετ Γράψα, αλλά και οι πρωτοεμφανιζόμενοι Έλλη Κοκολιού, Αντώνης Λιάρος και Γιάννης Ράπτης. Σταθερή αξία πάντα ο βουλευτής Κώστας Βρεττός.

Α’ ΠΕΙΡΑΙΑ: Φαβορί για τη μία έδρα που θα εκλέξει το ΠΑΣΟΚ ο Δημήτρης Καρύδης.

Β’ ΠΕΙΡΑΙΑ: Τις δύο θέσεις που εκτιμάται ότι θα εκλέξει το ΠΑΣΟΚ στην περιφέρεια διεκδικούν οι τρεις νυν βουλευτές Γρηγόρης Νιώτης, Δημήτρης Λιντζέρης και Γιάννης Διαμαντίδης με νέα αξιοπρόσεκτη υποψηφιότητα τον δημοσιογράφο Κυριάκο Μαντούβαλο.

ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ: Το ΠΑΣΟΚ εκτιμάται ότι θα εκλέξει δύο έδρες. Η επαναφορά του Χρήστου Βερελή προκαλεί νευρική κρίση στους υπόλοιπους υποψηφίους, κυρίως στη Σοφία Γιαννακά, η οποία σύμφωνα με τις πληροφορίες επιχείρησε και να αποτρέψει τη συμμετοχή του. Ο υφυπουργός Θανάσης Μωραϊτης και ο Ανδρέας Μακρυπίδης διεκδικούν επίσης με αξιώσεις την έδρα, ενώ αξιοπρόσεκτες νέες υποψηφιότητες αυτές του Δημήτρη Κωνσταντόπουλου, στενού συνεργάτη του Ανδρέα Λοβέρδου και του Γιώργου Παππά, παλιού γνωστού ποδοσφαιριστή του Παναιτωλικού.

ΜΑΓΝΗΣΙΑ: Ακλόνητο φαβορί ο Κώστας Καρτάλης, ιδίως μετά τον αποκλεισμό του πρώην νομάρχη Απόστολου Παπατώλιου, που δημιούργησε μεγάλα προβλήματα στην περιφέρεια.

Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, υποψήφιος ως αρχηγός και στο Ηράκλειο, έχει δεσμευτεί ότι θα κρατήσει την έδρα στη συγκεκριμένη περιφέρεια. Το ΠΑΣΟΚ θα εκλέξει ακόμα δύο στην καλύτερη των περιπτώσεων, το πιθανότερο όμως άλλη μία. Γιάννης Μαγκριώτης, Χρύσα Αράπογλου και Εύα Καϊλή είναι οι βασικοί διεκδικητές, ενώ αξιοπρόσεκτη νέα υποψηφιότητα ο Χρήστος Παπαγεωργίου. Επανέρχεται η πρώην βουλευτής Ευαγγελία Τζαμπάζη, ενώ για πρώτη φορά υποψήφιος και ο παλαιός διεθνής ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ Γιάννης Γούναρης.

ΔΡΑΜΑ: Τη μία έδρα διεκδικούν οι νυν βουλευτές Χρήστος Αηδόνης και Χαρά Κεφαλίδου, αλλά και η δυναμική υποψηφιότητα του πρώην νομάρχη Λάζαρου Ζουρνατζή.

ΕΒΡΟΣ: Τη μία έδρα διεκδικούν οι Ελένη Τσιαούση (που θεωρείται το φαβορί), ο Γιάννης Ντόλιος και η Όλγα Ρεντάρη - Τέντη.

ΙΩΑΝΝΙΝΑ: Ο Θανάσης Οικονόμου – κατά κοινή ομολογία από τους καλύτερους νέους βουλευτές – και ο Χρήστος Παντούλας διεκδικούν την έδρα .

ΠΡΕΒΕΖΑ: Ο πρώην νομάρχης Βασίλης Ιωάννου και ο παλαιός διεθνής διαιτητής Περικλής Βασιλάκης, νυν τηλεκριτικός διαιτησίας , διεκδικούν την έδρα που χηρεύει μετά την αποχώρηση του Βαγγέλη Παπαχρήστου, ενώ αξιοσημείωτη παρουσία είναι η νεαρή Αγνή Σμπόνια.

real.gr

Ο πρόεδρος της αυστραλιανής Βουλης πρωταγωνιστής σε γκέι σκάνδαλο...

Κατηγορείται ότι «την έπεφτε» σε υπάλληλο του γραφείου του...
Σε προσωρινή αποχή από τα καθήκοντά του εξαναγκάστηκε ο πρόεδρος του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου της ... Αυστραλίας, ο οποίος κατηγορείται ότι παρενόχλησε σεξουαλικά έναν άνδρα που εργαζόταν στο γραφείο του.

Ο Πίτερ Σλίπερ δήλωσε ότι παραχωρεί τη θέση του, έως ότου ολοκληρωθεί η εισαγγελική έρευνα για την υπόθεση.

Το φερόμενο ως θύμα του Σλίπερ είναι ένας 33χρονος, ο οποίος κατήγγειλε ότι ο πολιτικός του έκανε αλλεπάλληλες ανήθικες προτάσεις και του έστελνε sms με σεξουαλικό περιεχόμενο.

Νέα επιβαρυντικά στοιχεία για τον Άκη...

Φέρεται μπλεγμένος σε άλλες δύο off-shore εταιρίες...
Δεν έχουν τέλος τα επιβαρυντικά στοιχεία που έρχονται στο φως σχετικά με τον Άκη Τσοχατζόπουλο και την οικογένειά του.

Η ... «Καθημερινή της Κυριακής» σε σημερινό της δημοσίευμα αποκαλύπτει ότι έχουν εντοπιστεί δύο ακόμη offshore εταιρείες με έδρα τη Λιβερία, που φαίνεται πως σχετίζονται με τον πρώην υπουργό.

Ήδη υπάρχουν αιτήματα δικαστικής συνδρομής για να εντοπιστούν οι εκπρόσωποι των εταιρειών και οι λογαριασμοί τους και να διερευνηθεί εάν αυτές έχουν στην κατοχή τους ακίνητα σε Ελλάδα ή Εξωτερικό.

Νέα επιβαρυντικά στοιχεία προκύπτουν και για την κόρη του Άκη Τσοχατζόπουλου, Αρετή, στην κατοχή της οποία έχουν βρεθεί και άλλα ακίνητα.

newsbeast.gr

Γαλλικό άρωμα αλλαγής πάνω από την Ευρώπη...

Ενώ η Ισπανία φλέγεται, η ήττα του Σαρκοζί αποσταθεροποιεί την «Ευρώπη-φρούριο» της Μέρκελ. Ελπίδες για επανατοποθέτηση και του «ελληνικού ζητήματος».
Η κρίσιμη μάχη του μεγάλου «πολέμου» που θα κρίνει τη μελλοντική πορεία όχι μόνο της Ευρωζώνης αλλά... και της ίδιας της Ευρώπης ξεκινά σήμερα στη Γαλλία, όπου η Αριστερά με επικεφαλής τον Φρανσουά Ολάντ διεκδικεί μια αλλαγή προσανατολισμού για την Ευρώπη που θα οδηγήσει και σε μια προοδευτική αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Ο υποψήφιος του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος προηγείται του Ν. Σαρκοζί σε όλες τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών και θα αναμετρηθεί εκτός απροόπτου μαζί του στον δεύτερο γύρο στις 6 Μαΐου, έχοντας καθαρό προβάδισμα, που δημιουργεί βάσιμες προσδοκίες για να πνεύσει αέρας αλλαγής στην Ε.Ε.

Στη Γαλλία σήμερα αναμετριούνται οι δύο διαφορετικές αντιλήψεις για το ευρωπαϊκό μοντέλο ανάπτυξης και για το μέλλον του κοινού νομίσματος, και η έκβαση της μάχης αυτής θα αποτελέσει τον καταλύτη για γενικότερες ανατροπές, την ώρα που και η Ισπανία εισέρχεται στη «διακεκαυμένη ζώνη».

Οι αγορές
Ο κ. Ολάντ έχει να αντιμετωπίσει δύο μεγάλους αντιπάλους: τις αγορές, που καιροφυλακτούν θέλοντας να κόψουν από νωρίς κάθε διάθεση «επαναστατικών αλλαγών» που θα «αποσταθεροποιήσουν» το ευρώ, αλλά και την ίδια τη Γερμανία, η οποία αντιμετωπίζει με τρόμο το ενδεχόμενο ανατροπής του Δημοσιονομικού Συμφώνου που με τόσο κόπο και τόσα παζάρια πέτυχαν η κ. Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί.

Ηδη οι αγορές έστειλαν προειδοποιητικά μηνύματα την Παρασκευή στρεφόμενες εναντίον της Ισπανίας, καθώς η δημοπρασία των ισπανικών ομολόγων έφθασε σε επιτόκια του 6%.

«Η Ισπανία παραμένει ο μεγάλος πονοκέφαλος καθώς σπάζει το όριο του 6% ... αυτό κάνει ακόμη πιο ανήσυχες τις αγορές, γιατί αμέσως μετά είναι το όριο του 7%, όπου όλες οι μνήμες παραπέμπουν στην Ελλάδα και την Πορτογαλία» δήλωσε στο Ρόιτερ ο στρατηγικός αναλυτής των Lloyds, Α. Γκεοργκολόπουλος.

Στον «πόλεμο» που έχει ξεκινήσει, σύμμαχοι του κ. Ολάντ δεν μπορεί να είναι άλλοι από τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, που ανεξαρτήτως κυβερνήσεως (όπως η Ισπανία με τον συντηρητικό κ. Ραχόι και η Ιταλία με τον τεχνοκράτη κ. Μόντι) οδηγούνται σε δραματικό αδιέξοδο.

Ενδεχόμενη νίκη του σοσιαλιστή υποψηφίου θα έχει ευρύτερες συνέπειες, καθώς ουσιαστικά θα προκαλέσει την πρώτη μεγάλη ρωγμή στο συντηρητικό μπλοκ το οποίο καθορίζει τις τύχες της Ευρώπης και έχει ρίξει, με πρωτοβουλία φυσικά του Βερολίνου και την υποστήριξη του Ν. Σαρκοζί, τις κοινωνίες του ευρωπαϊκού Νότου στην αδιέξοδη στενωπό της λιτότητας, της ύφεσης και της ανεργίας.

Οι μνήμες στο Παρίσι παραμένουν ζωντανές από το 1981, όταν η νίκη του σοσιαλιστή ηγέτη Φ. Μιτεράν οδήγησε σε πτώση 20% των μετοχών και η αξία του γαλλικού φράγκου υποτιμήθηκε.

Τελεσίγραφο
Τριάντα ένα χρόνια μετά, οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές αλλά οι «επιθετικές» διαθέσεις των αγορών παραμένουν ακριβώς ίδιες. Ο ίδιος ο κ. Ολάντ, μιλώντας στη γερμανική οικονομική εφημερίδα «Handelsblatt», προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία στο Βερολίνο δηλώνοντας ότι εάν νικήσει και στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου τότε «δεν θα υποστηρίξει στην Εθνοσυνέλευση την επικύρωση του Συμφώνου που δεν θα περιλαμβάνει μέτρα για την ανάπτυξη», επισημαίνοντας ότι σε αυτή την προσπάθεια δεν θα είναι απομονωμένος, έχοντας την στήριξη και άλλων Ευρωπαίων ηγετών.

Την τελευταία εβδομάδα της προεκλογικής εκστρατείας ο Φ. Ολάντ «παρέσυρε» τον Ν. Σαρκοζί υποχρεώνοντάς τον να θίξει ένα θέμα-ταμπού για την ΕΚΤ, το Βερολίνο και τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά: τον ρόλο που θα πρέπει να διαδραματίσει η ΕΚΤ στην αντιμετώπιση της κρίσης.

Ο κ. Ολάντ δήλωσε απερίφραστα ότι η ΕΚΤ οφείλει να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη, είτε αυτό χρειαστεί να γίνει με μείωση των επιτοκίων είτε με απευθείας δανεισμό των χωρών-μελών αντί να δανείζει τις τράπεζες. Τέτοιες αναφορές προκαλούν ακόμη μεγαλύτερες αντιδράσεις στο Βερολίνο, καθώς έρχονται σε σύγκρουση με την κυρίαρχη αντιπληθωριστική επιλογή και τις συνταγματικές δεσμεύσεις και περιορισμούς.

Η σοσιαλιστική βίβλος

Οι λέξεις-κλειδί της προεκλογικής εκστρατείας του κ. Ολάντ, η επαναδιαπραγμάτευση του Δημοσιονομικού Συμφώνου, η ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας του δίνουν τον αέρα της νίκης, αλλά ανοίγουν ένα κρίσιμο μέτωπο με τον άλλο πυλώνα της ευρωπαϊκής ισορροπίας, τη Γερμανία

Μπαίνει στο ευρω-τραπέζι το «ελληνικό ζήτημα»

Το προεκλογικό πρόγραμμα του κ. Ολάντ είναι ιδιαίτερα φιλόδοξο, καθώς προβλέπει 3% έλλειμμα και 1,7% ρυθμό ανάπτυξης το 2013 με προοπτική το έλλειμμα να μηδενιστεί το 2017 και να επιτευχθεί την ίδια χρονιά ανάπτυξη 2 - 2,25% του ΑΕΠ. Θα επιβληθούν φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και αύξηση της φορολογικής κλίμακας για τα μεγάλα εισοδήματα και τις επιχειρήσεις.

Σε μια αριστερή στροφή, ο κ. Ολάντ υπόσχεται αύξηση των δημοσίων δαπανών κατά 20 δισ. ευρώ την επόμενη πενταετία, συνταξιοδότηση στα 60 έτη, πρόσληψη 60.000 εκπαιδευτικών και 5.000 αστυνομικών και πρόσληψη 150.000 νέων σε θέσεις επιδοτούμενες από το κράτος.

Η δέσμευση για επιβολή φόρου 75% σε εισοδήματα άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ αντιμετωπίζεται ακόμη και ειρωνικά από πολλούς σχολιαστές, καθώς, όπως επισημαίνουν, οι πραγματικά πλούσιοι έχουν ήδη φροντίσει να διασφαλίσουν τα χρήματά τους και αυτό που θα πληγεί είναι μόνο το γαλλικό... ποδόσφαιρο. Φέρνοντας μάλιστα ως παράδειγμα τον προπονητή της Παρί Σεν-Ζερμέν, Κ. Αντσελότι, και τον Αργεντινό ποδοσφαιριστή Χ. Παστόρ, των οποίων το «μηνιάτικο» ξεπερνά το 1 εκατομμύριο ευρώ και προφανώς θα αναζητήσουν την τύχη τους σε πρωταθλήματα άλλων χωρών...

Η Αμφιλεγόμενη αποτελεσματικότητα του προγράμματος που εφαρμόζεται από την τρόικα στην Ελλάδα αποτελεί ένα ισχυρό προεκλογικό επιχείρημα για τον κ. Ολάντ, ώστε να αμφισβητήσει ο ίδιος το μοντέλο αντιμετώπισης της κρίσης που έχει επιβάλει ο άξονας Μέρκελ-Σαρκοζί.

Αυτό προσδίδει όμως ένα σημαντικό διαπραγματευτικό όπλο στην Αθήνα, καθώς πλέον δεν θα είναι απομονωμένη η Ελλάδα, επιδιώκοντας την επαναδιαπραγμάτευση του προγράμματος προσαρμογής αλλά και αυτής ακόμη της δανειακής σύμβασης.

Ενδεχόμενη νίκη του κ. Ολάντ στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας δεν πρόκειται βεβαίως, όπως δηλώνουν αρμόδιες πηγές, να λύσει αυτομάτως το ελληνικό πρόβλημα, αλλά μπορεί να διαμορφώσει ευνοϊκότερες προϋποθέσεις σε επίπεδο πολιτικών συσχετισμών, ώστε να προσφερθεί στην Ελλάδα περισσότερος χώρος για να «αναπνεύσει».

Για να διαμορφωθεί ένα «Med Club» με τη συμμετοχή της Γαλλίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας, το οποίο θα αμφισβητήσει τις επιλογές του Βερολίνου, απαιτούνται ακόμη πολλά και κυρίως βασική προϋπόθεση είναι να αναδειχθεί νικητής στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών της Γαλλίας ο κ. Ολάντ. Αλλα για να συμμετάσχει σε αυτό το «Med Club» η Ελλάδα δεν θα αρκεί απλώς η άρνηση του Μνημονίου, και πολλά θα κριθούν από τις εκλογές της 6ης Μαΐου.

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

ethnos.gr

Oι εφημερίδες της Κυριακής...

ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Απεραντο φρενοκομείο
REAL NEWS
Τον "καταδίκασαν" οι φυλακισμένοι!

Οι εφημερίδες της Κυριακής...

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Ύποπτο έμβασμα 2,000,000 ευρώ στο ίδρυμα Καραμανλή.
ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
"Αλλαγή Μνημονίου υπέρ των αδυνατων"

Οι εφημερίδες της Κυριακής...

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ.
Η μεγάλη αντίφαση.
ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Γαλλικό άρωμα αλλαγής από την Ευρώπη
Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Προθεση για τιμωρία , αλλά και φόβοι ακυβερνησίας

Δεν μας φτύνουν, σύντροφε. Ψιχαλίζει...

 
Θανάσης Μαυρίδης 

Δέκα εκατομμύρια ευρώ μοιράζονται εκτάκτως στα κόμματα με απόφαση της διακομματικής επιτροπής. Τώρα, τι να πει κανείς; Ότι είναι γαϊδούρια; Ότι είναι χοντρόπετσοι; Ότι για άλλη μία φορά αποδεικνύουν πόσο επικίνδυνοι είναι; Αυτοί θα μας σώσουν; Αυτοί το μόνο που έχουν μάθει είναι να...  

μοιράζουν τα χρήματα του κράτους. Άλλη δουλειά δεν έμαθαν τόσα χρόνια, παρά μόνο πως να ξεσκίζουν τις σάρκες του ελληνικού δημοσίου. ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγοι βάζουν χέρι στα δημόσια ταμεία στο όνομα της Δημοκρατίας. Ούτε ένας από αυτούς δεν βρέθηκε να πει «όχι ευχαριστώ». 
Να αρνηθεί την «έκτακτη βοήθεια» στο όνομα της αλληλεγγύης του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού. Μην τολμήσει κανείς να μας κατηγορήσει για... λαϊκισμό. Πότε, δηλαδή, θα πρέπει κανείς να διαμαρτυρηθεί; Είναι δυνατόν Γιάννης να κερνάει και Γιάννης να πίνει; Είναι δυνατόν να είναι τόσο ξεδιάντροποι; Λένε ότι έχουν δημιουργηθεί ανάγκες λόγω της προεκλογικής περιόδου. Τι μας λένε; Ξέρουν, άραγε, πόσες ανάγκες έχουν δημιουργηθεί σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανέργους λόγω της κρίσης; Μόνο και μόνο για χάρη τους δεν θα έπρεπε καν να σκεφτούν μία τέτοια ρύθμιση. Είναι πρόκληση. Όπως πρόκληση είναι η δανειοδότησή τους από το τραπεζικό σύστημα. 
Η αδιαφάνεια που κυριαρχεί στα οικονομικά τους, τα σκάνδαλα δωροδοκίας από μεγάλες εταιρείες, η ατιμωρησία που έχει γίνει κανόνας για τους δωρολήπτες. Πρόκληση είναι ότι αυτοί που μας οδήγησαν στην κρίση μας βγάζουν την γλώσσα κοροϊδευτικά, όταν αποφασίζουν να μοιράσουν στους εαυτούς τους και μόνο λεφτά που ΔΕΝ υπάρχουν. Και δεν είναι μόνο τα δύο κόμματα εξουσίας. 
Είναι όλοι τους. Όλοι τους θα πάρουν τα λεφτά και την σχετική απόφαση την πήραν και πάλι όλοι μαζί. 
Τα θερμά μας συγχαρητήρια... 

capital.gr

Γερουλάνος: Είστε έτοιμοι να δείτε τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής να χαιρετούν ναζιστικά; ...

Σήμερα, ο Παύλος Γερουλάνος κοινοποίησε στο Facebook ένα απόσπασμα μιας πρόσφατης συνέντευξης του το οποίο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο:

"Είσαστε έτοιμοι να δείτε μια εικόνα των βουλευτών της Χρυσής Αυγής την ώρα που...

 ορκιζόμαστε οι βουλευτές ή ορκίζονται όσοι κερδίσουν στις εκλογές αυτοί να υψώνουν το χέρι τους όπως έκαναν οι Γερμανοί στον Χίτλερ; Αυτού του είδους την εικόνα θέλουμε να δούμε; Εμένα αυτή η εικόνα μιας Ελληνικής Βουλής μου προκαλεί ανατριχίλα και αν δεν ξυπνήσουμε αρκετά γρήγορα και ειδικά σε αυτές τις εκλογές και πούμε ότι αυτές τις εικόνες δεν τις θέλουμε στην Ελληνική Βουλή θα κάνουμε πάρα πολύ μεγάλη ζημιά." 


Σχόλιο Παραπολιτικής: Είναι ζήτημα τιμής για τα ελληνικά πολιτικά κόμματα και για την ίδια την αστική Δημοκρατία η μη είσοδος της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Να μην πιάσουμε πάτο. 

parapolitiki.com

Ελλάδα: Πολιτικές & Ψυχολογικές Εκλογές...

Ο Έλληνας στις εκλογές έχει την τάση να συμπεριφέρεται σαν μικρό παιδί που θεωρεί ότι οι γονείς του έχουν πάντοτε δίκιο και δύσκολα τους αμφισβητεί. Είναι γνωστό ότι γενεές επι γενεών ψήφιζαν ότι και οι πατεράδες τους χωρίς να αναπτύσσουν δική τους άποψη. Άβουλοι και χωρίς δική τους κρίση οι Έλληνες. Τους έταζαν κουλούρι όπως ακριβώς και οι γονείς και κατόπιν τους έπαιρναν κάθε δικαίωμα να...

  ζήσουν σε μία εύρυθμη κοινωνία. Χρόνο με τον χρόνο, καιρό με τον καιρό οι Έλληνες γαλουχήθηκαν σε αυτό το μοτίβο. Ζούσαν σε μια φαντασίωση. Ότι οι πολιτικοί (δηλαδή οι γονείς) θα κοίταζαν τα συμφέροντα του λαού και της κοινωνίας (δηλαδή των παιδιών τους.) Όμως για να γίνει αυτό χρειάζεται ωριμότητα αλλά ωριμότητα από τη μία και Ελλάδα από την άλλη είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Εδώ κυριαρχεί η αναρχία, η αμορφωσιά και η εξιδανίκευση των πονηρών. Κάποτε, όταν οι πατεράδες μας, οι μανάδες μας, οι παππούδες μας οι γιαγιάδες μας, οι προπαππούδες μας και οι προγιαγιάδες μας έπαιζαν και τραγουδούσαν θριαμβευτικά τα εμβατήρια για την δήθεν πρόοδο που πραγματοποιούνταν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, όλοι νόμιζαν ότι αυτή η χώρα πηγαίνει μπροστά. Ήταν τυφλοί. Τους πλησίαζαν οι πολιτικοί, τους έταζαν λαγούς με πετραχήλια και τους παραπλανούσαν. Τους παραπλανούσαν γιατί ήθελαν να παραπλανηθούν. Ήθελαν να επιβεβαιώσουν ότι οι γονείς τους είχαν δίκιο. Τέτοια απίστευτου μεγέθους εξάρτηση μεταξύ γονιού και παιδιού υπάρχει και εξελίσσεται στην Ελλάδα. Και να υπήρχε ένας ώριμος «πατέρας πολιτικός» όλα αυτά τα περασμένα χρόνια που πραγματικά θα είχε παλέψει να υποστηρίξει τα παιδιά του, να τα φροντίσει και να τους δείξει την αγάπη του, να πώ εντάξει είχαν δίκιο που τον ψήφιζαν. Αλλά δεν υπήρχε. Το εκλογικό σώμα πρέπει να δεί την πραγματικότητα πια. Και να στείλει στην καινούρια Βουλή μάχιμους και στοργικούς ανθρώπους. Ανθρώπους και όχι κόμματα. Πρόσωπα καί όχι ιδεολογίες. Να δεί την αληθινή πραγματικότητα, δηλαδή την πραγματικότητα ότι οι γονείς είναι άνθρωποι και έχουν μεν προτερήματα αλλά έχουν και ελαττώματα. Κι όχι να τους βλέπει σαν θεούς. Αυτή η θεοποίηση κάνει τη νεολαία να μένει σπίτι με τους γονείς ως τα σαρανταπέντε. Αυτή η θεοποίηση είναι που δημιουργεί ατελείωτο θυμό και οδηγεί σε ακραίες πολιτικές απόψεις συμπεριφορές και ενέργειες. Αυτή η θεοποίηση είναι που οδήγησε την χώρα στην ανεργία, στο κόψιμο των μισθών, στην ανέχεια. Η τρόικα ήταν απλώς ο φορέας της πολιτικής στην οποία οδήγησε η θεοποίηση. Όταν ο δήθεν καλός μπαμπάς έδινε δάνεια, ο Έλληνας τα έπαιρνε νομίζοντας ότι ο πατέρας του του έδινε χαρτζηλίκι δανεικό κι αγύριστο. Κανείς δεν έβλεπε την πραγματικότητα. Κανείς δεν είχε επαφή με την πραγματικότητα. Η κοινωνική πολιτική, δηλαδή η προσπάθεια να στηρίξει το κράτος τον πολίτη του (δηλαδή ο γονιός το παιδί του), αυτό το αγαθό που το αντιλαμβάνεσαι άμεσα στις βορειοευρωπαικές χώρες και σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό, στην Ελλάδα αποτελεί ένα ξεκαρδιστικό ανέκδοτο κι όποιος νομίζει ότι υπάρχουν ακόμα ελπίδες να υπάρξει φροντίδα από το κράτος προς τους πολίτες στην Ελλάδα, πλανάται πλάνην. Δεν υπάρχει αίσθηση συνεργασίας, ούτε πολιτική συνεργασίας. Η έννοια της συνεργασίας ούτως ώστε να υπάρξει κοινωνική πολιτική είναι έννοια άγνωστη στην Ελλάδα. Όσοι θέλησαν να αναπτύξουν τέτοιες «ύποπτες» συμπεριφορές συνεργασίας μπήκαν στο περιθώριο. Κι ύστερα αναρωτιόμαστε γιατί διαπρέπουν όσοι φεύγουν στο εξωτερικό. Γιατί υπάρχει υπόστρωμα συνεργασίας και μπορούν να κάνουν την δουλειά τους. Καί τελικά κάνουν την δουλειά τους όπως πρέπει να την κάνουν. Γράφω αυτό το άρθρο γνωρίζοντας ότι η ψυχοσύνθεση του Έλληνα δεν θα αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη και πιθανόν δεν μπορεί να αλλάξει. Εδώ κυριαρχεί το δόγμα «όποιος δεν μπεί στο κοπάδι πίσσα και πούπουλα». Φόβος και καχυποψία κυριαρχούν παντού. Αυτά τα τελευταία δύο χαρακτηριστικά αποτελούν πυρηνικά στοιχεία της ψυχοσύνθεσης του Έλληνα. Αυτά τα χαρακτηριστικά προέρχονται από το κλίμα των πολέμων, των εμφυλίων και του φασισμού. Χαρακτηριστικά που ενσωματώθηκαν στην Ελληνική οικογένεια σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά της πατροπαράδοτης πατριαρχικής οικογένειας η οποία κυριάρχησε μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 80΄ στην Ελλάδα και στην οποία λόγο είχε μόνο ο πατέρας-θεός. Δεν είναι δυνατόν να ξεπεραστούν λοιπόν εύκολα όλα αυτά, κι απ’ ότι φαίνεται εξακολουθούν και ισχύουν σε μεγάλο βαθμό. Από ψυχολογική άποψη λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι Έλληνες χρειάζεται να καταβάλλουν πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια ούτως ώστε να δούν την πραγματικότητα μέσα τους μιας και δεν φημίζονται οι σύγχρονοι Έλληνες για την ενδοσκόπησή τους. Είναι όμως καλό έστω και με αυτά τα δεδομένα να δουν τί χρειάζονται πραγματικά. Κι αυτό που ίσως χρειάζονται πραγματικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από ικανούς αντιπροσώπους οι οποίοι να μπορούν διεκδικήσουν τα δικαιώματα των πολιτών και να βάλουν όρια στην ασυδοσία (εσωτερική και εξωτερική), αλλά ταυτόχρονα ίσως χρειάζονται στοργικούς αντιπροσώπους, δηλαδή ανθρώπους οι οποίοι να μπορούν να βρίσκονται δίπλα στον πολίτη ανά πάσα στιγμή. Κι αυτές θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να είναι και οι υποχρεώσεις ενός πολιτικού. Όμως τους πολιτικούς τους εκλέγουμε εμείς οι πολίτες. Όταν λοιπόν ένας πολιτικός κάθεται στα έδρανα της Βουλής, είναι αυτονόητο ότι υπεύθυνοι για την βουλευτική του έδρα είμαστε εμείς. Ας τελειώνουμε επιτέλους με αυτή την ηλίθια ερώτηση-καραμέλα: «μα καλά πως είναι δυνατόν αυτός να βρίσκεται στη βουλη;» Λίγος καιρός απέμεινε για τις αποφάσεις και την τελική ψήφο. Ας κάνουμε μία ενδοσκόπηση, στον βαθμό που μπορεί ο καθένας, κι ας προσπαθήσουμε να ορίσουμε την τύχη μας. Αν δεν το κάνουμε δεν θα έχουμε δικαίωμα μετά ούτε καν να παραπονεθούμε διότι θα έχουμε αφήσει την τύχη μας να την ορίσουν άλλοι. 

Μιχάλης Πατεράκης, Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής, επιστημονικός συνεργάτης του vivanews.gr

Κλέφτη, κλέφτη, του φωνάζουν και στον Κορυδαλλό...

Ο Άκης κυκλοφορεί με συνοδεία πέντε φυλάκων, για την αποφυγή λιντσαρίσματος...

ΜΟΝΟ ΣΤΟ NONEWS-NEWS

Ένας αρχιφύλακας, δύο υπαρχιφύλακες και δύο φύλακες συνοδεύουν τον Άκη κάθε φορά που βγαίνει απ' το κελί του, καθώς στις φυλακές από τη Δευτέρα, η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη.
Οι κρατούμενοι έχουν χωριστεί σε Πασοκτζήδες και Νεοδημοκράτες και...  

μόλις τον βλέπουν, αρχίζουν τις αποδοκιμασίες, αποκαλώντας τον "κλέφτη" . 
Μόνο λίγοι παλιοί Πασοκτζήδες τον στηρίζουν, ενώ ο ίδιος δείχνει να είναι πανικοβλημένος από το κλίμα που επικρατεί από την ημέρα που έφτασε στον Κορυδαλλό. 
Σχεδόν καθημερινά πάει με συνοδεία στο ιατρείο των φυλακών, ενώ τη γυναίκα του τη βλέπει σ' ένα δωμάτιο μακριά από το συνηθισμένο χώρο του επισκεπτηρίου. 
 Ιδιαίτερο χώρο και όχι, το συνήθη έχουν ζητήσει για τις επαφές μαζί του και οι δικηγόροι του Άκη, αλλά η διευθύντρια των φυλακών, Μαρία Στέφη δεν το έχει δεχτεί και γενικά, έχει δώσει εντολή να φέρονται στον Τσοχατζόπουλο, όπως και στους άλλους κρατούμενους, χωρίς καμιά προνομιακή μεταχείριση...

Ο Διαμαντίδης απαντά για την πολυκατοικία...

Με αφορμή δημοσίευμα της εφημερίδας Πρώτο Θέμα  το οποίο αναρτήσαμε εδώ για την αγορά ακινήτου στην περιοχή της Σαρωνίδας από το Γιάννη Διαμαντίδη, ο πρώην υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος βουλευτής Β’ Πειραιά εξέδωσε ανακοίνωση για να αποκατασταθεί, όπως λέει, η αλήθεια.
 

Ταυτόχρονα ο κ. Διαμαντίδης αφήνει αιχμές και κατά συνυποψηφίου του -οι πληροφορίες λένε πως...

αφορούν το Δ. Λιντζέρη- καθώς στην ανακοίνωση γίνεται λόγος για «σκοπιμότητα της επίθεσης» και «κέντρο εκπόρευσης» της είδησης.

Διαβάστε την  ανακοίνωση του Γιάννη Διαμαντίδη:..........

«Είναι αλήθεια ότι εδώ και 30 χρόνια, μέχρι και σήμερα, η πενταμελής οικογένεια μου χρησιμοποιεί ως εξοχικό ένα μισθωμένο μικρό διαμέρισμα 70τ.μ. το οποίο ευρίσκεται σε συγκρότημα πολλών κατοικιών στη Σαρωνιδα. Εδώ και πολλά χρόνια αναζητούσα να αγοράσω μια μικρή εξοχική κατοικία, η οποία βρέθηκε τελικά σε πολυκατοικία στη Σαρωνιδα και αγοράστηκε από τη σύζυγο μου η οποία έλαβε εικοσαετές στεγαστικό δάνειο από την Εμπορική Τράπεζα για την αγορά αυτή. Το μικρό αυτό διαμέρισμα έχει έκταση 70 τ.μ.

Σας κάνω γνωστό ότι τα παιδιά μου, απόφοιτοι οικονομικών και νομικών σχολών των πανεπιστημίων Πειραιώς και Αθηνών, και με εξειδίκευση στο Ναυτιλιακό δίκαιο, δραστηριοποιούνται εδώ και επτά χρόνια στον Ναυτιλιακό τομέα με ικανοποιητικό κύκλο εργασιών.

Επειδή είναι γνωστό ότι ο οικογενειακός μας ιστός είναι στενά συνδεδεμένος, τα παιδιά μου αποφάσισαν, και είναι προς τιμήν τους αυτό, να αγοράσουν εξοχικές κατοικίες στην ίδια πολυκατοικία. Μάλιστα και εκείνα όπως και η μητέρα τους για το μεγαλύτερο μέρος του τιμήματος ζήτησαν και έλαβαν εικοσαετές στεγαστικό δάνειο από την Εμπορική Τράπεζα.

Αυτό είναι το μεγάλο «έγκλημα» το οποίο διέπραξα ως πολιτικός, την διαδρομή του οποίου γνωρίζει όλη η Ελλάδα, καθώς και των παιδιών μου, τα οποία το δημοσίευμα αυτό τα κατηγορεί και τα εγκαλεί ως πραξαντα κακώς.

Εξάλλου δεν προσπάθησα να αποκρύψω κάτι. Τα συμβόλαια μετεγράφησαν εις το αρμόδιο υποθηκοφυλακείο, από όπου μπορεί ο καθένας να λάβει πλήρη γνώση των πάντων.

Τα περί δήθεν «σάλου» και άλλων τέτοιων λαϊκίστικων εκφράσεων, τα αντιπαρέρχομαι με λύπη και οργή, έχοντας πλήρη συναίσθηση, του χρόνου της ανάρτησης και του κέντρου εκπόρευσής των.

Η επίθεση αυτή η οποία γίνεται δυο εβδομάδες πριν τις εκλογές είναι τουλάχιστον άθλια και αήθης και σε κάθε περίπτωση ύπουλη και υποβολιμαία. Η προσπάθεια αυτή πέφτει στο κενό και κανείς δεν μπορεί να αμαυρώσει, όσο κι αν προσπαθήσει, το όνομα της οικογένειας Διαμαντίδη.

Εγώ έμενα, μένω και θα συνεχίσω να μένω στον Κορυδαλλό. Οι πολίτες μας γνωρίζουν όλους. Και είναι βέβαιο ότι θα κατανοήσουν την σκοπιμότητα της επίθεσης εναντίον μου.

Τέλος σας γνωστοποιώ μετά λόγου γνώσεως ότι, όποιος έχει στη διάθεση του αντίθετα στοιχεία από αυτά τα οποία εγώ σας γνωστοποιώ με την παρούσα επιστολή μου, τον προκαλώ να τα καταθέσει επώνυμα».
 

kafeneio-gr.blogspot.com

Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει...

Πατέρας όλων είναι ο πόλεμος. Της καθημερινής ζωής. Όποιος έχει κάψει την καλύβα του 2-3 φορές, ξέρει κάτι που οι άλλοι δεν ξέρουν. Ότι ο κόσμος δεν τελειώνει με μια καταστροφή. Αντιθέτως, ξαναγεννιέται καινούργιος Μια παράξενη ευθυμία μ’ έχει πιάσει τον τελευταίο καιρό. Μάλλον είναι η...  
χαρά του λύκου στην αναμπουμπούλα. Που χαίρεται, ενώ όλα γύρω του έχουν πάρει φωτιά. Και θέλει όλα να γίνουν παρανάλωμα. Αλλά, για στάσου... Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται, διότι ελπίζει ότι έτσι θ’ αρπάξει καμιά κότα. Θα χώσει τα αλησμόνητα δόντια του σε μαλακή σάρκα παρθένων. Ενώ εγώ δεν βλέπω παρθένες γύρω μου, εδώ που ζω. Ούτε πεινάω ιδιαιτέρως. Χμ, κάτι άλλο θα είναι τότε. Ίσως είμαι ένα πεισιθάνατο πρόβατο. Ένας καθ’ έξιν λούζερ. Ή πάλι, κάποιος που πιστεύει, όπως οι παλιοί, ότι "πατέρας όλων είναι ο πόλεμος". Η αλήθεια είναι ότι όποιος κάψει την καλύβα του 2-3 φορές, ξέρει κάτι που οι άλλοι δεν ξέρουν. Ότι ο κόσμος δεν τελειώνει με μια καταστροφή. Αντιθέτως, ξαναγεννιέται καινούργιος. Δύσκολα, επίπονα - αλλά ξαναγεννιέται. Έτσι όπως τα παιδάκια παίζουν πάνω σε μια γη παραγεμισμένη με κόκαλα, έτσι και η ανθρώπινη δημιουργία, ανήμερη, αέναη, ανοίγει δρόμους μέσα απ’ τις στάχτες. Κι εγώ την έχω κάψει την καλύβα μου. Αρκετές φορές. Σε μια μέρα έπαυαν όλοι να με χαιρετάνε. Το κινητό δεν χτύπαγε. Και μόνο η μάνα μου (καλή της ώρα) βρισκότανε για δανεικά. Εκεί που νόμιζες ότι ήσουνα Ωνάσης, βρισκόσουνα Θανάσης. Και πράγματα που τα είχες δουλέψει με ανυπολόγιστες ωδίνες, ξενύχτια, αγωνίες - διαλύονταν στο αεράκι μιας στιγμής. Αυτές τις περιόδους δεν είναι η κοινωνία που σε πικραίνει. Η κοινωνία τέτοια ξέρει, τέτοια κάνει. Είναι οι φίλοι - ή μάλλον αυτοί που λογάριαζες για φίλους. Είναι η δυσκολία της επιβίωσης. Και πρώτιστα είναι η οδύνη της απραξίας. Ναι, οδύνη. Όταν δεν δουλεύεις, το σώμα σου πονά, το μυαλό σου καίγεται, κάθε σύγκριση με όσους δουλεύουν σε παραλύει, αισθάνεσαι ένα κουρέλι στον καναπέ (αν έχεις). Την πρώτη φορά που το παθαίνεις, πας στην κόλαση. Νομίζεις, όπως στο τραγουδάκι της Μέριλιν, ότι σε παρέσυρε το ρέμα, «The river of no return» (τι μαγικό τραγούδι!). Αλλά κάτι συμβαίνει κι ένα χέρι σε βγάζει απ’ τα νερά. Κι επιστρέφεις. Μέχρι που τα θαλασσώνεις ξανά. Και πάλι χάνεσαι και βυθίζεσαι στη μελαγχολία. Και πάλι επιστρέφεις. Μέχρι που καταλαβαίνεις ότι αυτό είναι το πάτερν της ζωής - γι’ αυτούς τουλάχιστον που δεν το βάζουν κάτω. Κι ενώ στην αρχή νόμιζες ότι το χέρι που σε σώζει είναι η Αόρατη Χειρ κάποιου Σωτήρα (ή έστω του Άνταμ Σμιθ), σιγά σιγά καταλαβαίνεις ότι εκείνος που σε σώζει είναι ο εαυτός σου. Το πείσμα σου. Η λαχτάρα σου να ζήσεις. Και τότε παύεις να φοβάσαι. Όχι εντελώς. Αλλά σίγουρα δεν τρομοκρατείσαι, όπως πριν. Ξέρεις ότι κάθε φορά που αποτύγχανες, επέστρεφες δύσκολα, αλλά επέστρεφες καλύτερος. Σοφότερος. Ανθεκτικότερος. Ξέρω πολλούς που δεν επέστρεψαν, επίσης. Δεν ξέρω τι τους έφταιξε. Ίσως δεν είχαν ικανό πολεμικό ένστικτο, ίσως τα βάζουν κάτω εύκολα, ίσως είναι άμαθοι στις κακουχίες. Διότι ανάμεσα στις επιστροφές υπάρχουν μακρές περίοδοι εξαντλητικής, ταπεινωτικής αγρανάπαυσης. Που διαλύουν και το ανθεκτικότερο ήθος. Σε αυτές τις περιόδους (χωρίς φράγκο και με όλους να σε στραβοκοιτάνε) κάνεις λάθη. Ή σπας οριστικά. Και παραδίδεις τα όπλα. Συντάσσεσαι με τους χαμένους. Είναι θέμα οπτικής, παιδείας, ανατροφής, στάσης. Προσωπικά, δεν ξέρω άνθρωπο που δεν γονάτισε σε κάποια φάση της ζωής του (εκτός από κάτι πλούσια μαμόθρεφτα που ζουν εσαεί στη γυάλα). Όλοι, κάποτε, κάπου, βρεθήκαμε στην από κάτω. Ακόμα και οι πιο πετυχημένοι περάσανε νύχτες που μοιάζανε αξημέρωτες. Η διαφορά τους με τους άλλους λούζερ ήταν ότι φανταστήκανε την αυγή. Το ξύπνημα μιας νέας μέρας. Και το δουλέψανε με όλο τους το είναι. Με λογισμό και μ’ όνειρο. Τι ξεχωρίζει το ένα DNA από το άλλο; Δεν ξέρω. Δεν νομίζω όμως ότι είναι μόνο θέμα ενστίκτων. Είναι και θέμα κοινωνικής γνώσης, εμπειριών και πίστης. Πρέπει να έχεις λίγη πίστη στην αξία της πράξης σου, στην αξία της ύπαρξής σου. Αν και ξέρω, λοιπόν, πόσο σκληρή είναι η καταστροφή για όλους, πιάνω τον εαυτό μου να ονειροπολεί: τι καλά που θα ‘ταν, αντί γι’ αυτό τον αργό, μειωτικό θάνατο που ζούμε ως χώρα κάθε μέρα, να πάνε όλα στον διάολο και ν’ αρχίσουμε ξανά από το μηδέν. Φρέσκοι, γυμνοί, καινούργιοι. Αλλά επί τόπου κάνω μεταβολή κι έρχομαι στην πραγματικότητα. Ανθρώπων που πεινούν, χωρίς να έχουν διάθεση σε όλο αυτό να δουν μια καλοδεχούμενη περιπέτεια προόδου! Κι εγώ, άλλωστε, δουλεύω και προστατεύω το χωραφάκι μου, σε άνυδρη εποχή. Σαν λογιστής. Αλλά είμαι ειλικρινής. Αργά τη νύχτα ονειρεύομαι καταστροφές. Διότι μόνο τότε καθαρίζει η αρρώστια, φεύγουν από τη μέση οι κατεστημένοι κι οι νωθροί - και εμφανίζονται οι νέοι σπόροι στον αγρό της Aναπαύσεως (όχι στην οδό!) Kε σερά, σερά. Το καλοκαίρι φτάνει -αλίμονο στους πεθαμένους.  

manier-manier.blogspot.com

Απαγορεύονται οι απεργίες για τις ανάγκες της προεκλογικής προβολής! ...

Επέτειος της 21ης Απριλίου σήμερα. Υπό αυτό το πρίσμα:
Η διοίκηση της ΕΡΤ μέσα σε 15 γραμμές,  προλαβαίνει και:
-λέει παράνομες τις απεργίες των εργαζομένων(αμφισβητεί δε το δικαίωμα της ΠΟΣΠΕΡΤ να προκηρύσσει απεργίες)
- απαγορεύει να γίνονται απεργίες στη διάρκεια προεκλογικής περιόδου
-απορρίπτει όλα τα αιτήματα γιατί ...

υπάρχουν οι τροϊκανοί νόμοι
- αναγγέλλει ενέργειες καταστολής

Η ΠΟΣΠΕΡΤ έχει κηρύξει για σήμερα 14ωρη στάση εργασίας και 24ωρη απεργία για αύριο Κυριακή, διεκδικώντας συλλογική σύμβαση. Και τα δυο κόμματα της συγκυβέρνησης έπαθαν πανικό γιατί δεν έχουν τις κάμερες της ΕΡΤ στραμμένες πάνω τους.

Η ανακοίνωση της ΠΟΣΠΕΡΤ και οι χαρακτηρισμοί της ΕΡΤ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
     Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ ζητάμε το αυτονόητο, να μπορούμε να εργαζόμαστε, να έχουμε αξιοπρέπεια και να παράγουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα προς όφελος της δημόσιας τηλεόρασης.
Παρά τη μεγάλη υπομονή μας, την επαγγελματικότητά μας και τη διάθεση που έχουμε δείξει ούτως ώστε να κρατάμε τη δημόσια τηλεόραση σε ένα επίπεδο, δεν βρίσκουμε αρωγούς σε αυτή την προσπάθεια.
Η κυβέρνηση έχει στοχοποιήσει τη δημόσια τηλεόραση και η Διοίκηση τη συνεπικουρεί είτε λαμβάνοντας λάθος μέτρα για το πρόγραμμα και το παραγόμενο έργο της ΕΡΤ, είτε προκαλώντας …. με τον εφησυχασμό της και την αδράνειά της, για τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στους εργαζόμενους της ΕΡΤ.
Παρά τις υποσχέσεις και τις δημόσιες δεσμεύσεις της πολιτείας και της διοίκησης, ότι άμεσα θα επιλύσουν
1ον το πρόβλημα υπογραφής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας
2ον το πρόβλημα της αναπροσαρμογής της εκτός έδρας αποζημίωσης
3ον το πρόβλημα του περιορισμού των εξαιρέσιμων στο10% της μισθολογικής δαπάνης
4ον το πρόβλημα της άμεσης πρόσληψης των συναδέλφων ΣΟΧ
και άλλα πολλά που έχουν καταγραφεί σε εξώδικα, επιστολές και ανακοινώσεις, τα προβλήματα παραμένουν άλυτα, με αποτέλεσμα να απαξιώνεται και να υποβαθμίζεται το παραγόμενο έργο της ΕΡΤ. Η εντατικοποίηση έχει ξεπεράσει προ πολλού κάθε όριο του νόμου, ιδιαίτερα τώρα κατά την προεκλογική περίοδο που οι συνεχόμενες παρανομίες της Διοίκησης δεν έχουν προηγούμενο, με αποτέλεσμα να εξαντλούνται οι εργαζόμενοι που εργάζονται χωρίς τις κατάλληλες συνθήκες υγιεινής, ασφάλειας και εφαρμογής των προγραμμάτων εργασίας που ο νόμος ορίζει.

Για τους λόγους αυτούς η ΠΟΣΠΕΡΤ προκηρύσσει 14ωρη στάση εργασίας από τις 16:00 του Σαββάτου 21-4-2012 έως τις 06:00 της Κυριακής 22-4-2012 και 24ωρη απεργία από τις 06:00 της Κυριακής 22-4-2012 έως τις 06:00 της Δευτέρας 23-4-2012 δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται να δοθεί καμία εξαίρεση.

Η ανακοίνωση της διοίκησης ΕΡΤ

«Είναι λυπηρό και απαράδεκτο το γεγονός πως η ΠΟΣΠΕΡΤ, στην καρδιά της προεκλογικής περιόδου, επέλεξε να προχωρήσει σε μια καταφανώς παράνομη και καταχρηστική απεργιακή κινητοποίηση.

Η απεργία είναι παράνομη γιατί δεν τηρήθηκαν οι σχετικές προθεσμίες, αλλά και γιατί η ΠΟΣΠΕΡΤ, ως κλαδική ομοσπονδία, δεν έχει δικαίωμα να κηρύσσει απεργία μόνο στην ΕΡΤ. Είναι δε καταχρηστική, διότι τα αιτήματα που προβάλλει δεν μπορούν να ικανοποιηθούν από τη Διοίκηση της ΕΡΤ, καθώς προβλέπονται από νόμο - γεγονός το οποίο εγγράφως έχει αναγνωρίσει η ίδια η ΠΟΣΠΕΡΤ.

Η απεργία στερεί από τον Έλληνα πολίτη το δικαίωμα στην ενημέρωση και μάλιστα ενόψει μια κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης και δημιουργεί ανυπέρβλητα προβλήματα στις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η εταιρεία για την υλοποίηση των αποφάσεων της διακομματικής επιτροπής, διαταράσσοντας την πολυφωνία, τη δημοκρατική και αντικειμενική ενημέρωση για τις θέσεις των πολιτικών κομμάτων. Παράλληλα, πλήττει το κύρος της Δημόσιας Τηλεόρασης και προκαλεί οικονομική ζημία.

Το Δ.Σ. της ΕΡΤ Α.Ε., είναι υποχρεωμένο να προβεί σε όλες τις νόμιμες ενέργειες και να προστατεύσει τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση από ενέργειες που την απαξιώνουν και να διεκδικήσει την αποκατάσταση της ζημίας που υφίσταται».  


greektv-com.blogspot.com

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος, o Steve Jobs, οι πλαστικές συγκεντρώσεις και η ευθύνη των δημοσιογράφων...

kourdistoportocali.com 

Από τον Βασίλη Μπόνιο 

Αυτό το διάστημα ξεφυλλίζω την αυτοβιογραφία του Steve Jobs, γιατί θα ήταν ψέμα να πω ότι την διαβάζω, μια και σαν τζάνκι του διαδικτύου φροντίζω να μη χάσω καμιά προεκλογική παπαριά του εγχώριου βουκολικού τοπίου. Φυσικά δεν χρειάζεται να διαβάσει κανείς για κάποιες «μοναδικές» ζωές, που η...  

παρουσία τους και μόνο είναι αρκετή για να κάνει ακόμη κι αυτόν τον δημιουργό του σύμπαντος-σε περίπτωση που υπάρχει τέτοιο Χιπιό-να χορεύει εκστασιαμένος στα σύννεφα σαν να έχει πάρει όλο το LSD του πλανήτη. Αυτός ήταν ο Jobs. Ένα τρυπάκι, ένα φιξάκι, μια μυτιά, για τον δημιουργό του σύμπαντος που αυτό το διάστημα ασχολείται με το Βαλκάνιο οικόπεδο που λέγεται Ελλάς. Και καθώς διαβάζεις για την ζωή του Jobs, αίφνης πετάγεται μπροστά σου το φάντασμα του νεάντερταλ, του παλιού, που θέλει με το στανιό να κάνει απειλητικό το ξεψύχισμά του. Μόνο που δεν ξέρεις πώς να το αντιμετωπίσεις, σαν θρίλερ η σαν κωμωδία. Διαβάζουμε λοιπόν στο Cretalive.gr-έναν από τους πιο αξιόλογους ιστοτόπους της πανέμορφης Κρήτης- για τη συγκέντρωση του Βενιζέλου στη Κρήτη: "Το κλειστό Γυμναστήριο στο Λίντο μπορεί να μη θύμισε παλιές εποχές και δόξες του ΠΑΣΟΚ, αλλά πολλοί θα πουν πως στη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία, ήταν αρκετοί, που έδωσαν το "παρών" στο προσκλητήριο της παράταξης. Άσε που όπως μου εξομολογήθηκε άνθρωπος που παρακολουθεί χρόνια τα...Πασοκικά, οι "πράσινοι" ξέρουν να παίρνουν δύναμη από τις αδυναμίες τους και μην εκπλαγείς, μου έλεγε, αν το μικρόν της συγκέντρωσης, λειτουργήσει συσπειρωτικά για τους Πασόκους! Πάντως, κι ο Βενιζέλος δεν ικανοποιήθηκε από όσα είδε. Άνθρωπος μου, τον άκουσε να λέει πως "Είναι θλιβερό για έναν ομιλητή να μιλάει και να βλέπει άδειες εξέδρες", αλλά εκείνο που τον ενόχλησε είναι όχι τόσο η προσέλευση, αφού από τους πάντες κρίνεται ικανοποιητική, αλλά η χωροταξία και το στήσιμο της, που δεν διεκδικεί δάφνες επαγγελματισμού! Κι αν για τη συγκέντρωση όλοι αναγνωρίζουν το δύσκολο έργο που έφερε εις πέρας ο γραμματέας Μιχάλης Παπαδάκης, ως προς το τελικό αποτέλεσμα, τα πυρά στρέφονται κατά των στελεχών του ΠΑΣΟΚ κεντρικά που είχαν την ευθύνη της χωροταξίας και προσαρμογής της συγκέντρωσης στις ανάγκες του τηλεοπτικού φακού. Πάντως εκείνος που έκλεψε την παράσταση, ήταν ο εκφωνητής, που έδινε το τέμπο και που έδειχνε να μην έχει επαφή ούτε με το χώρο ούτε μ΄αυτό που έκανε, ενώ ο...χαμός έγινε όταν εκφώνησε τα ονόματα και φτάνοντας στο όνομα του πρώην Δυπεάρχη έκανε λόγο για τον υποψήφιο Καρατζή...Πανικός! Το τι πανικός επικράτησε, σ΄όσους το κατάλαβαν, δεν περιγράφεται!" Έλεος αδέλφια. Πως είναι δυνατόν να έχουμε μείνει ακόμη στις πλαστικές συγκεντρώσεις και στα καθρεφτάκια των χαχόλων οπαδών; Ποιος σας είπε ότι έχουμε ανάγκη από Μπιρσίμ και σκηνοθέτες; Και τι υπονοούμενα είναι αυτά περί τηλεοπτικής κάλυψης και απίδια μάντολες. Θα περίμενα, οι δημοσιογράφοι τουλάχιστο, να κρίνουμε το λόγο του Βενιζέλου, του Σαμαρά, του κάθε πολιτικού που έχουμε απέναντί μας. Τις αλήθειες και το ψέμα του. Στην ουσία των λόγων του οφείλουμε να σταθούμε εμείς, οι μεσίτες –δημοσιογράφοι ανάμεσα στον πολιτικό και στους πολίτες. Αυτό είναι το καθήκον μας κι όχι να παριστάνουμε τους τηλεκριτικούς. Είναι δική μας ευθύνη-των δημοσιογράφων-καθενός ξεχωριστά να αναγκάσουμε τον Βενιζέλο να είναι προσεχτικός όταν εκφέρει τη κάθε συλλαβή του λόγου του. Όταν οι δημοσιογράφοι αρχίσουμε να ξεψαχνίζουμε την ουσία του λόγου σπυρί-σπυρί τη κάθε λέξη του πολιτικού, αντί να ασχολούμαστε με την τηλεοπτική πλάνη της σκηνοθεσίας, θα γίνει και ο πολιτικός καλύτερος. Μόνο έτσι θα τον αναγκάσουμε να γίνει πιο προσεχτικός, πιο υπεύθυνος. Εκτός κι αν η δική μας μετριότητα μπορεί να κατανοήσει μόνο ντουντούκες, πλαστικές σημαίες και Κάρμινα Μπουράνα-τα φετίχ μιας άλλης παλαιολιθικής εποχής. Δεν έχουμε δικαίωμα να ζητάμε από τον υποψήφιο καπετάνιο ενός σκάφους που βουλιάζει να ασχοληθεί πρώτα με την επιλογή των μουσικών της ορχήστρας. Αν εμείς οι δημοσιογράφοι είμαστε ικανοί να αποδεχθούμε μόνο τέτοιου είδους πλαστικές φαντασιώσεις, αν εμείς έχουμε ανάγκη το παραμύθιασμα εποχών που μόνο θλιβερές αναθυμιάσεις έχουν αφήσει πίσω τους, ας μην παραπονιόμαστε για τους πολιτικούς. Έχουμε αυτούς που μας αξίζουν. Κρίμα γιατί το ημερολόγιο δείχνει 2012 και ο Steve Jobs μόλις πέθανε…

Η Σάρα και η Μάρα...

Επιστροφή τη νύχτα των εκλογών... 

 Η Μάρα Ζαχαρέα, ξανά μετά από χρόνια, σε μια τηλεοπτική εκλογική βραδιά. 

Δεν...  

υπάρχει αμφιβολία πως είναι η καλύτερη από το δυναμικό στο πολιτικό ρεπορτάζ, που διαθέτει το συγκρότημα του STAR. 

Αντίθετα, ο Ευαγγελάτος, ένας δημοσιογράφος με το στίγμα του κιτρινισμού και του λαϊκισμού, μάλλον ζημιά θα κάνει στο ΣΚΑΪ, που εκείνη τη νύχτα ο ανταγωνισμός θα 'ναι πολύ σκληρός. 

Στον ΑΝΤ-1 θα είναι η Μαρία Χούκλη με το Στρατή Λιαρέλλη, στο MEGA η Τρέμη με κορυφαία στηρίγματα, Πρετεντέρη και Τσίμα και στη Δημόσια τηλεόραση η Στάη, με παρτενέρ, ίσως, το Νίκος Χατζηνικολάου. 

Ποιος θα δει ΣΚΑΪ! ...

"Γιούχαραν" το Χρυσοχοϊδη...

Νέο επεισόδιο στο Μαρούσι... 

 Ομάδα 30 περίπου ατόμων συγκεντρώθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας έξω από το Δημαρχείο του Αμαρουσίου, λίγο πριν την...

 έναρξη της ομιλίας του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοίδη. 
Οι συγκεντρωμένοι αποδοκίμασαν τον υπουργό, πέταξαν φέιγ βολάν στην είσοδο του Δημαρχείου, ενώ προσπάθησαν να ανοίξουν και ένα πανό. 
 Οι αστυνομικές δυνάμεις που εκείνη την ώρα βρίσκονταν έξω από το Δημαρχείο, απώθησαν τους διαμαρτυρόμενους χωρίς να κάνουν χρήση χημικών. Από τους 30 συγκεντρωμένους προσήχθησαν επτά άτομα, τα οποία οδηγήθηκαν στη ΓΑΔΑ για εξακρίβωση στοιχείων.

Το βίντεο της επίθεσης...

Τις εικόνες κατέγραψαν δυο ξένα τηλεοπτικά συνεργεία, που κάνουν ρεπορτάζ στην Ελλάδα, για τη "Χρυσή Αυγή" .
Το...  

βίντεο (διάρκειας 25'' ) έπαιξε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του MEGA...

Eυτυχώς! ...

Τσιτσιμπίκος και Μάνος υπέγραψαν Πρωτόκολλο Πολιτιστικής Συνεργασίας, μεταξύ ΕΡΤ και Μεγάρου (Σίμο, το μελέτησες; ) ...

Μετά τη μεγαλειώδη αυτή κίνηση, τη συμφωνία που συνυπέγραψαν αυτές οι δύο εξέχουσες προσωπικότητες, ο Τσιτσιμπίκος και ο Ιωάννης Μάνος, ένα...  

αίσθημα βαθιάς ανακούφισης διακατέχει τον ελληνικό λαό. Ευτυχώς! Υπάρχουν και ανιδιοτελείς άνθρωποι, που θυσιάζονται για τον Πολιτισμό! 
Όσο κι αν κάποιοι-ανίδεοι περί της ανιδιοτέλειας των προσώπων-λένε πως "εδώ ο κόσμος χάνεται και... ο Τσιτσιμπίκος χτενίζεται" ...

Ανατριχίλα...

Τον ακούσατε το Μιχαλολιάκο;
Σιγά, και τι έπαθε ο Ευθυμίου! Τον...  

δροσίσανε. Ζέστη έκανε! 
Ανατριχίλα! ...