4.5.09
Ληστεία στα γραφεία της ΕΚΟ στην Ελευσίνα...
Θρασύτατη ληστεία με λεία (σύμφωνα με την πρώτη καταμέτρηση ) 390.000 ευρώ.
Τρεις ληστές με όπλα και με...
ρόπαλα εισέβαλαν στα γραφεία της εταιρείας, τραυμάτισαν με ρόπαλα τους φύλακες και εξαφανίστηκαν...
"Προχωρημένος" ο Ραμποραχωβίτσας...
Τους κάλεσε όλους σήμερα σε σύσκεψη(έχει βίτσιο με τις συσκέψεις).
Τα μέτρα για τον τελικό Κυπέλλου σε γενικές γραμμές φάνηκαν να πήγαν καλά. Όμως ο Ραμποραχωβίτσας...
παραταύτα κάλεσε όλους τους αξιωματικούς που πήραν μέρος σ' αυτά, να μιλήσουν και να κάνουν κριτική. Δηλαδή ποιες ελλείψεις η παραλήψεις παρατήρησαν οι ίδιοι.
Προχωρημένος...
Πως να αποκτήσετε τα Windows 7 δωρεάν για ένα χρόνο...
Είναι γνωστό πλέον ότι τα νέα Windows θα είναι έτοιμα για την αγορά μέσα στο καλοκαίρι, αυτό που δεν ήταν γνωστό είναι ότι την έκδοση RC (release candidate) που θα κυκλοφορήσει η Microsoft στις 5 Μαΐου, θα μπορεί όποιος την κατεβάσει από το site της εταιρείας να την χρησιμοποιήσει για...
ένα χρόνο εντελώς δωρεάν.
Η άδεια της RC έκδοσης θα λήγει την 1 Ιουνίου 2010. Η Microsoft δεν έχει δώσει πληροφορίες γιατί είναι τόσο φιλική στους χρήστες κάνοντας τους αυτό το δώρο
Μεγαλύτερη διάρκεια από τα Vista
Στην αντίστοιχη έκδοση RC των Vista η εταιρεία άφηνε τους χρήστες να χρησιμοποιούν το λογισμικό της για 8 μήνες περίπου ώστε να μπορεσουν να δοκιμάσουν το πόσο καλή και το τι προβλήματα έχει.
Το μόνο που μένει είναι να δοκιμάσουμε τα Windows 7?
4 κράτη μέλη της Ε.Ε ζητούν επέκταση της υφαλοκρηπίδας τους...
Αρμοδιότητα των κρατών-μελών με αίτηση στην επιτροπή του ΟΗΕ...
Γαλλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο έχουν υποβάλλει αιτήσεις στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Όρια της Υφαλοκρηπίδας ζητώντας την επέκταση της υφαλοκρηπίδας τους σε συγκεκριμένες περιοχές και υπερπόντια εδάφη τους. Αυτό προκύπτει από απάντηση του Ευρωπαίου Επιτρόπου κ.Τζ.Μποργκ, αρμόδιου για ναυτιλιακά θέματα, στον ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δ.Παπαδημούλη.
Ο Έλληνας ευρωβουλευτής με ερώτησή του αναφερόταν στην προθεσμία (Μάιος 2009), που έθεσε η...
Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Όρια της Υφαλοκρηπίδας (UN Commission on the Limits of the Continental Shelf) για την υποβολή αιτήσεων από κράτη που επιθυμούν προσκομίζοντας χάρτες και επιστημονικές αποδείξεις, να επεκτείνουν την οικονομική εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας πέρα από τα 200 ναυτικά μίλια έως τα 350 ν.μ. από τις γραμμές βάσης και ζητούσε από την Κομισιόν, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας αποτελεί κομμάτι του κοινοτικού κεκτημένου, να απαντήσει αν κράτη μέλη έχουν υποβάλει υπόμνημα στην εν λόγω επιτροπή και τι προτίθεται να πράξει σε περίπτωση που προκύψουν διαφορές μεταξύ κρατών μελών.
Ο Επίτροπος Μποργκ, στην απάντησή του ενώ αναφέρει ότι: «η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS) αποτελεί μέρος του κοινοτικού κεκτημένου. Η σύμβαση αυτή εγκρίθηκε με απόφαση του Συμβουλίου της 23ης Μαρτίου 1998», επισημαίνει ότι: «Ωστόσο, δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Κοινότητας όλα τα θέματα που καλύπτει η σύμβαση. Σε δήλωση που προσαρτήθηκε στη συγκεκριμένη απόφαση του Συμβουλίου αναφέρονται οι τομείς στους οποίους η Κοινότητα έχει αποκλειστική αρμοδιότητα και εκείνοι για τους οποίους μοιράζεται την αρμοδιότητα με τα κράτη μέλη. Το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών. Ως εκ τούτου, οι αιτήσεις υποβάλλονται από τα κράτη μέλη της Κοινότητας στη Επιτροπή για τα Όρια της Υφαλοκρηπίδας (CLCS) σύμφωνα με το άρθρο 76 της UNCLOS και το άρθρο 4 του παραρτήματος II της εν λόγω σύμβασης.»
Σημειώνεται ότι, όπως προκύπτει από την απάντηση της Επιτροπής, έχουν υποβάλλει αίτηση για αλλαγή των ορίων της υφαλοκρηπίδας τους:
· η Γαλλία, Ιρλανδία, Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο (κοινή αίτηση) για την περιοχή της Κελτικής Θάλασσας και του Βισκαϊκού Κόλπου
· η Ιρλανδία για την Αβυσσική πεδιάδα Πόρκιουπάιν (Β.Ατλαντικός Ωκεανός)
· η Γαλλία για περιοχές που αφορούν την Γαλλική Γουιάνα και Νέα Καληδονία
· το Ηνωμένο Βασίλειο για την νήσο Ασένσιον (Ν. Ατλαντικός Ωκεανός)
· η Γαλλία για τις Γαλλικές Αντίλλες και τα νησιά Κεργκελέν (Ν.Ινδικός Ωκεανός)
· το Ηνωμένο Βασίλειο σχετικά με την περιοχή Χάττον Ρόκολ (Β.Ατλαντικός Ωκεανός)
· η Ιρλανδία για την περιοχή Χάττον Ροκολ (Β.Ατλαντικός Ωκεανός) Ελευθεροτυπία
Γαλλία, Ιρλανδία, Ισπανία και Ηνωμένο Βασίλειο έχουν υποβάλλει αιτήσεις στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Όρια της Υφαλοκρηπίδας ζητώντας την επέκταση της υφαλοκρηπίδας τους σε συγκεκριμένες περιοχές και υπερπόντια εδάφη τους. Αυτό προκύπτει από απάντηση του Ευρωπαίου Επιτρόπου κ.Τζ.Μποργκ, αρμόδιου για ναυτιλιακά θέματα, στον ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δ.Παπαδημούλη.
Ο Έλληνας ευρωβουλευτής με ερώτησή του αναφερόταν στην προθεσμία (Μάιος 2009), που έθεσε η...
Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Όρια της Υφαλοκρηπίδας (UN Commission on the Limits of the Continental Shelf) για την υποβολή αιτήσεων από κράτη που επιθυμούν προσκομίζοντας χάρτες και επιστημονικές αποδείξεις, να επεκτείνουν την οικονομική εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας πέρα από τα 200 ναυτικά μίλια έως τα 350 ν.μ. από τις γραμμές βάσης και ζητούσε από την Κομισιόν, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας αποτελεί κομμάτι του κοινοτικού κεκτημένου, να απαντήσει αν κράτη μέλη έχουν υποβάλει υπόμνημα στην εν λόγω επιτροπή και τι προτίθεται να πράξει σε περίπτωση που προκύψουν διαφορές μεταξύ κρατών μελών.
Ο Επίτροπος Μποργκ, στην απάντησή του ενώ αναφέρει ότι: «η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS) αποτελεί μέρος του κοινοτικού κεκτημένου. Η σύμβαση αυτή εγκρίθηκε με απόφαση του Συμβουλίου της 23ης Μαρτίου 1998», επισημαίνει ότι: «Ωστόσο, δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Κοινότητας όλα τα θέματα που καλύπτει η σύμβαση. Σε δήλωση που προσαρτήθηκε στη συγκεκριμένη απόφαση του Συμβουλίου αναφέρονται οι τομείς στους οποίους η Κοινότητα έχει αποκλειστική αρμοδιότητα και εκείνοι για τους οποίους μοιράζεται την αρμοδιότητα με τα κράτη μέλη. Το θέμα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας αποτελεί αρμοδιότητα των κρατών μελών. Ως εκ τούτου, οι αιτήσεις υποβάλλονται από τα κράτη μέλη της Κοινότητας στη Επιτροπή για τα Όρια της Υφαλοκρηπίδας (CLCS) σύμφωνα με το άρθρο 76 της UNCLOS και το άρθρο 4 του παραρτήματος II της εν λόγω σύμβασης.»
Σημειώνεται ότι, όπως προκύπτει από την απάντηση της Επιτροπής, έχουν υποβάλλει αίτηση για αλλαγή των ορίων της υφαλοκρηπίδας τους:
· η Γαλλία, Ιρλανδία, Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο (κοινή αίτηση) για την περιοχή της Κελτικής Θάλασσας και του Βισκαϊκού Κόλπου
· η Ιρλανδία για την Αβυσσική πεδιάδα Πόρκιουπάιν (Β.Ατλαντικός Ωκεανός)
· η Γαλλία για περιοχές που αφορούν την Γαλλική Γουιάνα και Νέα Καληδονία
· το Ηνωμένο Βασίλειο για την νήσο Ασένσιον (Ν. Ατλαντικός Ωκεανός)
· η Γαλλία για τις Γαλλικές Αντίλλες και τα νησιά Κεργκελέν (Ν.Ινδικός Ωκεανός)
· το Ηνωμένο Βασίλειο σχετικά με την περιοχή Χάττον Ρόκολ (Β.Ατλαντικός Ωκεανός)
· η Ιρλανδία για την περιοχή Χάττον Ροκολ (Β.Ατλαντικός Ωκεανός) Ελευθεροτυπία
Πέσαν οι υπογραφές για Ολυμπιακή...
Την υπογραφή των συμφωνιών για την εξαγορά των εταιρειών της Ολυμπιακής Αεροπορίας ανακοίνωσε η Μαρφίν.
Προβλέπεται μεταβατικό διάστημα για την ανάληψη της πλήρους ευθύνης της εταιρείας από το νέο ιδιοκτησιακό καθεστώς έως στις 30 Σεπτεμβρίου το αργότερο.
Οι εταιρείες εξέλεξαν ήδη τα....
νέα τους διοικητικά συμβούλια στα οποία μετέχουν και εκπρόσωποι του ομίλου της Μαρφίν.
Ως διευθύνων σύμβουλος ανέλαβε ο Αντώνης Σιμιγδαλάς.
Στη Χαβάη η αράχνη που χαμογελά...
Δε χαμογελάνε μόνο οι άνθρωποι αλλά και τα έντομα… Ο λόγος για την «χαμογελαστή αράχνη», η οποία ανακαλύφθηκε από επιστήμονες στην Χαβάη...
Το έντομο, εμφανίζει περίεργα σημάδια τα οποία μοιάζουν σαν ένα χαμόγελο ώστε να ξεγελάσει τους υποψήφιους θύτες του. Οι ειδικοί επισημαίνουν πως είναι ακίνδυνοι για τον άνθρωπο ενώ υποστηρίζουν πως είναι είδος υπό εξαφάνιση στην περιοχή του Ειρηνικού ωκεανού.
Ο Geoff Oxford, ειδικευμένος στην έρευνα αραχνών είπε «Πρέπει να ομολογήσω πως ...
όταν γύρισα το φύλλο είδα ένα χαμογελαστό πρόσωπο! Υπάρχουν πολλές θεωρίες για τους λόγους που το συγκεκριμένο είδος αράχνης χαμογελά, μία από αυτές μπορεί να μπερδέψει τους επιστήμονες.
Όταν ένα πουλί δει τη λεία του θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα τη φάει ή όχι. Τότε η αράχνη αναπτύσσει μηχανισμούς ώστε να προστατέψει τον εαυτό της. Προσωπικά πιστεύω πως αυτή η λειτουργία δεν είναι ικανή να αποτρέψει ένα αρπακτικό από την επίθεσή του, όμως είναι κάτι όμορφο. Κάποια άλλα είδη αραχνών αλλάζουν χρώμα –πορτοκαλί, μπλε- ώστε να προφυλαχτούν.
Η γελαστή αράχνη βρίσκεται μόνο στα τροπικά δάση της Χαβάη και είναι υπό απειλή εξαφάνισης. Δυστυχώς, το μεγαλύτερο ποσοστό της χλωρίδας και της πανίδας στις πεδινές περιοχές της Χαβάη δεν είναι γηγενή για αυτό και κάποιος πρέπει να κινηθεί προς τα τροπικά δάση ώστε να βρει αυτόχθονα είδη » .
www.cosmo.gr
Ζητείται θυρωρός λόγω ανασφάλειας...
ΡΕΠΟΡΤΑΖ:Πέτρος Στεφανή
Η αύξηση της εγκληματικότητας «ανασταίνει» το επάγγελμα του «τοποτηρητή» της πολυκατοικίας...
«Την τελευταία διετία επανήλθε το ενδιαφέρον του κόσμου για εμάς τους θυρωρούς. Λόγω της αυξημένης παραβατικότητας, πολλοί είναι αυτοί που ζητούν έναν άνθρωπο που θα λειτουργεί αποτρεπτικά».
«Εταιρείες σεκιούριτι διαθέτουν μεν- φθηνότερα ή περιστασιακά με περιπολίεςπροσωπικό, αλλά δεν ανταποκρίνεται σε υπηρεσίες που εμείς αναλαμβάνουμε. Στην πραγματικότητα, ο θυρωρός είναι το άγρυπνο μάτι και “εργαλείο” ενός κτιρίου, από το υπόγειο μέχρι την ταράτσα του...». Από τις πεντέμισι το πρωί είναι στο πόστο του, στο ίδιο εδώ και δεκαοκτώ χρόνια. Στα 50 του σήμερα, ο κ. Γιώργος Βαμβακάς είναι ένας...
από τους πέντε, ανά βάρδιες όλο το εικοσιτετράωρο, θυρωρούς σε τεράστια, οκταώροφη πολυκατοικίαμέγαρο επί της οδού Πανεπιστημίου, στο κέντρο της Αθήνας.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, έχει υπό την εποπτεία του συνολικά περισσότερα από 250 γραφεία και καταστήματα, ακόμα και υποκατάστημα τράπεζας. «Ο θυρωρός δεν είναι αυτό που πολλοί νομίζουν ή και χλευάζουν, δηλαδή ένας άνθρωπος τεμπέλης, που απλά και μόνο κάθεται σε μια καρέκλα. Είναι, αντίθετα, ο πιο βασικός και αποτρεπτικός λόγος ώστε να μην έχουμε και εντός κτιρίου φαινόμενα βίας και εγκληματικότητας, σαν αυτά που παρατηρούνται στις μέρες μας. Έστω κι αν είναι γυναίκα ή και ηλικιωμένος ο συνάδελφος, και μόνο με την παρουσία του μπορεί να προλάβει την απλή ζημιά ή και το μεγαλύτερο κακό...», λέει στα «ΝΕΑ», με την ιδιότητα και του προέδρου της Ομοσπονδίας του κλάδου. Ζητούμενο στη δουλειά του είναι, όπως εξηγεί, η λειτουργικότητα του χώρου που έχει αναλάβει να επιβλέπει.
Οι ευθύνες
«Στην ευθύνη μας είναι συνολικά όλες οι εγκαταστάσεις της πολυκατοικίας, εμείς είμαστε το “αφεντικό” της, ο θυρωρός είναι αυτός που έχει άμεση επίγνωση για του πού “πονάει” το κτίριο. Οφείλει να χειρίζεται μέχρι και τα συστήματα θέρμανσης και ψύξης, πυρανίχνευσης και πυρασφάλειας, ή τα μηχανήματα ΑΤΜ, να έχει μέχρι και γνώσεις για απεγκλωβισμό ατόμων από το ασανσέρ. Πρέπει, λοιπόν, να έχει και κάποια εξειδίκευση και δεξιότητες σε ζητήματα ασφάλειας, ομαλής λειτουργίας του χώρου στο σύνολό του. Ένας σεκιούριτι, αντιθέτως, δεν έχει τίποτε απ΄ όλα αυτά υπόψη του, ούτε και θα ασχοληθεί με τον... καυστήρα! Απλά και μόνο θα ειδοποιήσει, σε περίπτωση που συμβεί κάτι...», σημειώνει. Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του, ωστόσο, πέρασαν δύσκολες ώρες τον περασμένο Δεκέμβριο, στα εκτεταμένα έκτροπα, στο κέντρο της πόλης. «Παραβατικά άτομα προκαλούσαν φθορές ή έβρισκαν καταφύγιο σε μεγάλες πολυκατοικίες και καταστήματα. Γλιτώσαμε, όσο μπορούσαμε, αρκετές ζημιές στα κτίρια αυτά. Είχαμε ωστόσο και κρούσματα επιθέσεων και ξυλοδαρμών εις βάρος θυρωρών. Όταν έκαψαν τράπεζα στην Πανεπιστημίου, τον θυρωρό απείλησαν πρώτα με μαχαίρι και μολότοφ...», λέει ο κ. Βαμβακάς.
ΝΕΑ
Η αύξηση της εγκληματικότητας «ανασταίνει» το επάγγελμα του «τοποτηρητή» της πολυκατοικίας...
«Την τελευταία διετία επανήλθε το ενδιαφέρον του κόσμου για εμάς τους θυρωρούς. Λόγω της αυξημένης παραβατικότητας, πολλοί είναι αυτοί που ζητούν έναν άνθρωπο που θα λειτουργεί αποτρεπτικά».
«Εταιρείες σεκιούριτι διαθέτουν μεν- φθηνότερα ή περιστασιακά με περιπολίεςπροσωπικό, αλλά δεν ανταποκρίνεται σε υπηρεσίες που εμείς αναλαμβάνουμε. Στην πραγματικότητα, ο θυρωρός είναι το άγρυπνο μάτι και “εργαλείο” ενός κτιρίου, από το υπόγειο μέχρι την ταράτσα του...». Από τις πεντέμισι το πρωί είναι στο πόστο του, στο ίδιο εδώ και δεκαοκτώ χρόνια. Στα 50 του σήμερα, ο κ. Γιώργος Βαμβακάς είναι ένας...
από τους πέντε, ανά βάρδιες όλο το εικοσιτετράωρο, θυρωρούς σε τεράστια, οκταώροφη πολυκατοικίαμέγαρο επί της οδού Πανεπιστημίου, στο κέντρο της Αθήνας.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, έχει υπό την εποπτεία του συνολικά περισσότερα από 250 γραφεία και καταστήματα, ακόμα και υποκατάστημα τράπεζας. «Ο θυρωρός δεν είναι αυτό που πολλοί νομίζουν ή και χλευάζουν, δηλαδή ένας άνθρωπος τεμπέλης, που απλά και μόνο κάθεται σε μια καρέκλα. Είναι, αντίθετα, ο πιο βασικός και αποτρεπτικός λόγος ώστε να μην έχουμε και εντός κτιρίου φαινόμενα βίας και εγκληματικότητας, σαν αυτά που παρατηρούνται στις μέρες μας. Έστω κι αν είναι γυναίκα ή και ηλικιωμένος ο συνάδελφος, και μόνο με την παρουσία του μπορεί να προλάβει την απλή ζημιά ή και το μεγαλύτερο κακό...», λέει στα «ΝΕΑ», με την ιδιότητα και του προέδρου της Ομοσπονδίας του κλάδου. Ζητούμενο στη δουλειά του είναι, όπως εξηγεί, η λειτουργικότητα του χώρου που έχει αναλάβει να επιβλέπει.
Οι ευθύνες
«Στην ευθύνη μας είναι συνολικά όλες οι εγκαταστάσεις της πολυκατοικίας, εμείς είμαστε το “αφεντικό” της, ο θυρωρός είναι αυτός που έχει άμεση επίγνωση για του πού “πονάει” το κτίριο. Οφείλει να χειρίζεται μέχρι και τα συστήματα θέρμανσης και ψύξης, πυρανίχνευσης και πυρασφάλειας, ή τα μηχανήματα ΑΤΜ, να έχει μέχρι και γνώσεις για απεγκλωβισμό ατόμων από το ασανσέρ. Πρέπει, λοιπόν, να έχει και κάποια εξειδίκευση και δεξιότητες σε ζητήματα ασφάλειας, ομαλής λειτουργίας του χώρου στο σύνολό του. Ένας σεκιούριτι, αντιθέτως, δεν έχει τίποτε απ΄ όλα αυτά υπόψη του, ούτε και θα ασχοληθεί με τον... καυστήρα! Απλά και μόνο θα ειδοποιήσει, σε περίπτωση που συμβεί κάτι...», σημειώνει. Ο ίδιος και οι συνάδελφοί του, ωστόσο, πέρασαν δύσκολες ώρες τον περασμένο Δεκέμβριο, στα εκτεταμένα έκτροπα, στο κέντρο της πόλης. «Παραβατικά άτομα προκαλούσαν φθορές ή έβρισκαν καταφύγιο σε μεγάλες πολυκατοικίες και καταστήματα. Γλιτώσαμε, όσο μπορούσαμε, αρκετές ζημιές στα κτίρια αυτά. Είχαμε ωστόσο και κρούσματα επιθέσεων και ξυλοδαρμών εις βάρος θυρωρών. Όταν έκαψαν τράπεζα στην Πανεπιστημίου, τον θυρωρό απείλησαν πρώτα με μαχαίρι και μολότοφ...», λέει ο κ. Βαμβακάς.
ΝΕΑ
Ο τραυματισμός 10χρονης σε λούνα - παρκ στα δικαστήρια...
Η χαρά στο λούνα παρκ κατέληξε σε δάκρυ για ένα 10χρονο κοριτσάκι, οι γονείς του οποίου προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη μετά το σοβαρό έγκαυμα που υπέστη, όταν ακούμπησε το μέτωπό της στη βιτρίνα μιας καντίνας με αρτοσκευάσματα.
Στην αγωγή που οι γονείς κατέθεσαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας στρέφονται κατά των υπευθύνων του λούνα παρκ που βρίσκεται σε μεγάλο εμπορικό κέντρο της πρωτεύουσας διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 150.000 ευρώ, λόγω ηθικής βλάβης. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, στην προθήκη της καντίνας δεν υπήρχε κατάλληλη σήμανση, παρά το γεγονός ότι εγκυμονούσε σοβαρότατους κινδύνους για οποιονδήποτε και δη για τους ανήλικους επισκέπτες του λούνα παρκ, εντός του οποίου βρίσκεται η καντίνα.
«Η παράνομη αυτή...
παράλειψη των υπευθύνων της λειτουργίας του χώρου της καντίνας της εταιρείας τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με το επελθόν αποτέλεσμα, δηλαδή το σοβαρότατο έγκαυμα, εκτάσεως περίπου δύο εκατοστών που προκλήθηκε στο πρόσωπο της κόρης μας. Η παράνομη και υπαίτια πράξη των υπευθύνων λειτουργίας της καντίνας, κατά το χρόνο και υπό τους όρους κατά τους οποίους έλαβε χώρα, ήταν ικανή και πρόσφορη, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και κοινή ανθρώπινη εμπειρία, να παραγάγει την δημιουργηθείσα ζημία, την οποία και πράγματι επέφερε στη συγκεκριμένη περίπτωση» αναφέρουν στην αγωγή τους οι γονείς και προσθέτουν:
«Από την ημέρα που η κόρη μας υπέστη το σοβαρότατο αυτόν τραυματισμό έχει κλειστεί στον εαυτό της και αισθάνεται ντροπή για την εξωτερική της εμφάνιση. Ενδεικτική αυτών των συναισθημάτων της είναι η κατηγορηματική της άρνηση να μετάσχει στις εκδηλώσεις του σχολείου της. Ακόμα και σήμερα, οκτώ ολόκληρους μήνες μετά το συμβάν, το σημάδι από το έγκαυμα είναι εμφανές και αγωνιούμε καθημερινά για το εάν θα επουλωθεί πλήρως το σοβαρότατο αυτό έγκαυμα ή αν θα μείνει σημάδι στο πρόσωπο της κόρης μας, με αποτέλεσμα να χρειαστεί εκείνη να υποβληθεί σε επέμβαση πλαστικής χειρουργικής και αναμόρφωσης του σημείου του δέρματος του προσώπου της που υπέστη το έγκαυμα».
Οι γονείς στην αγωγή τους στρέφονται και κατά της ασφαλιστικής εταιρείας του λούνα παρκ, η οποία «ευθύνεται δυνάμει ασφαλιστηρίου συμβολαίου ως καλύπτουσα την αστική ευθύνη της πρώτης έναντι τρίτων για ζημιές από ατυχήματα που τυχόν προξενηθούν σε αυτούς από άδικες πράξεις ή παραλείψεις αυτής ή των προσώπων που έχει στην υπηρεσία της και που σχετίζονται άμεσα και αποκλειστικά με τη λειτουργία των χώρων της επιχειρήσεώς της».
Καταλήγοντας, οι γονείς του 10χρονου κοριτσιού τονίζουν ότι οι εναγόμενες εταιρείες ευθύνονται σε πλήρη αποζημίωση και εις ολόκληρον, αφού το συμβάν έλαβε χώρα στο κατάστημα της πρώτης, χωρίς να έχουν ληφθεί τα αναγκαία και απαραίτητα μέτρα για την προστασία των πελατών της.
Espresso
Στην αγωγή που οι γονείς κατέθεσαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας στρέφονται κατά των υπευθύνων του λούνα παρκ που βρίσκεται σε μεγάλο εμπορικό κέντρο της πρωτεύουσας διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 150.000 ευρώ, λόγω ηθικής βλάβης. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τους, στην προθήκη της καντίνας δεν υπήρχε κατάλληλη σήμανση, παρά το γεγονός ότι εγκυμονούσε σοβαρότατους κινδύνους για οποιονδήποτε και δη για τους ανήλικους επισκέπτες του λούνα παρκ, εντός του οποίου βρίσκεται η καντίνα.
«Η παράνομη αυτή...
παράλειψη των υπευθύνων της λειτουργίας του χώρου της καντίνας της εταιρείας τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με το επελθόν αποτέλεσμα, δηλαδή το σοβαρότατο έγκαυμα, εκτάσεως περίπου δύο εκατοστών που προκλήθηκε στο πρόσωπο της κόρης μας. Η παράνομη και υπαίτια πράξη των υπευθύνων λειτουργίας της καντίνας, κατά το χρόνο και υπό τους όρους κατά τους οποίους έλαβε χώρα, ήταν ικανή και πρόσφορη, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων και κοινή ανθρώπινη εμπειρία, να παραγάγει την δημιουργηθείσα ζημία, την οποία και πράγματι επέφερε στη συγκεκριμένη περίπτωση» αναφέρουν στην αγωγή τους οι γονείς και προσθέτουν:
«Από την ημέρα που η κόρη μας υπέστη το σοβαρότατο αυτόν τραυματισμό έχει κλειστεί στον εαυτό της και αισθάνεται ντροπή για την εξωτερική της εμφάνιση. Ενδεικτική αυτών των συναισθημάτων της είναι η κατηγορηματική της άρνηση να μετάσχει στις εκδηλώσεις του σχολείου της. Ακόμα και σήμερα, οκτώ ολόκληρους μήνες μετά το συμβάν, το σημάδι από το έγκαυμα είναι εμφανές και αγωνιούμε καθημερινά για το εάν θα επουλωθεί πλήρως το σοβαρότατο αυτό έγκαυμα ή αν θα μείνει σημάδι στο πρόσωπο της κόρης μας, με αποτέλεσμα να χρειαστεί εκείνη να υποβληθεί σε επέμβαση πλαστικής χειρουργικής και αναμόρφωσης του σημείου του δέρματος του προσώπου της που υπέστη το έγκαυμα».
Οι γονείς στην αγωγή τους στρέφονται και κατά της ασφαλιστικής εταιρείας του λούνα παρκ, η οποία «ευθύνεται δυνάμει ασφαλιστηρίου συμβολαίου ως καλύπτουσα την αστική ευθύνη της πρώτης έναντι τρίτων για ζημιές από ατυχήματα που τυχόν προξενηθούν σε αυτούς από άδικες πράξεις ή παραλείψεις αυτής ή των προσώπων που έχει στην υπηρεσία της και που σχετίζονται άμεσα και αποκλειστικά με τη λειτουργία των χώρων της επιχειρήσεώς της».
Καταλήγοντας, οι γονείς του 10χρονου κοριτσιού τονίζουν ότι οι εναγόμενες εταιρείες ευθύνονται σε πλήρη αποζημίωση και εις ολόκληρον, αφού το συμβάν έλαβε χώρα στο κατάστημα της πρώτης, χωρίς να έχουν ληφθεί τα αναγκαία και απαραίτητα μέτρα για την προστασία των πελατών της.
Espresso
Της ποντικομαμής...
Όπως λέμε, της κακομοίρας...
Η ποντικομαμή μέσα στην καλή χαρά. Μπουμπούκος και Ντινόπουλος ρίχνανε "μπουκέτα" ο ένας στον άλλον, δημιουργώντας κλίμα "τηλεοπτικού μακελειού". Ότι καλύτερο δηλαδή για τον ρεζίλα τον...
Αυτιά, που πιστεύει πως έτσι τσιμπάει νουμεράκια. Έβαζε μάλιστα στην αναμονή τον πρώην πρόεδρο της Βουλής Απόστολο Κακλαμάνη, μπας και τσατιστεί και κάνει το μαγαζί καλοκαιρινό, αλλά ΕΡΤ.
Το' χουμε ξαναπεί. Ο Αυτιάς είναι το όνειδος της πρωινής ενημέρωσης...
Επιστρέφουν οι καθυστερημένοι...
Μεγάλα κυκλοφοριακά προβλήματα και απίστευτη ταλαιπωρία για τους οδηγούς σήμερα στην Αθηνών - Λαμίας, στο ρεύμα καθόδου προς Κηφισό.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι για την απόσταση από το ύψος της Αττικής Οδού μέχρι τη Λ. Αθηνών απαιτείται περίπου μία ώρα, ενώ η...
ουρά των αυτοκινήτων στην Εθνική αρχίζει από τον Αγιο Στέφανο.
Ακινητοποιημένα είναι τα οχήματα από τη Βαρυμπόμπη έως και τη Ν. Φιλαδέλφεια. Την ίδια ώρα μακραίνει η ουρά και στην έξοδο της Αττικής Οδού προς την Αθηνών - Λαμίας.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι για την απόσταση από το ύψος της Αττικής Οδού μέχρι τη Λ. Αθηνών απαιτείται περίπου μία ώρα, ενώ η...
ουρά των αυτοκινήτων στην Εθνική αρχίζει από τον Αγιο Στέφανο.
Ακινητοποιημένα είναι τα οχήματα από τη Βαρυμπόμπη έως και τη Ν. Φιλαδέλφεια. Την ίδια ώρα μακραίνει η ουρά και στην έξοδο της Αττικής Οδού προς την Αθηνών - Λαμίας.
Λευκός τρόμος για Καραμανλή...
Μέσα από την πόλωση του πολιτικού κλίματος, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής επιχειρεί να προσπεράσει την αποψινή κρίσιμη ψηφοφορία, από το αποτέλεσμα της οποίας θα εξαρτηθεί η ίδια η πορεία της κυβέρνησής του το επόμενο διάστημα.
Στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος αναμένουν με ιδιαίτερη αγωνία το αποτέλεσμα της σημερινής κοινοβουλευτικής διαδικασίας για την υπόθεση Παυλίδη, αν και -όπως ομολογούν κορυφαίοι υπουργοί- ακόμη και να παραιτηθεί ο πρώην υπουργός, το πολιτικό κόστος για τη ΝΔ είναι τεράστιο, καθώς είναι εδραιωμένη η άποψη στην κοινή γνώμη -και καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις- ότι το...
κυβερνών κόμμα κάνει τα πάντα προκειμένου να κουκουλωθεί το σκάνδαλο.
Ο κ. Καραμανλής, ο οποίος περιόδευσε στην Αργολίδα (φωτογραφία), απέφυγε να αναφερθεί στην υπόθεση Παυλίδη που πλήττει την εικόνα της κυβέρνησής του και επέρριψε στο ΠΑΣΟΚ το σύνολο των ευθυνών για το
Ο κ. Καραμανλής, ο οποίος περιόδευσε στην Αργολίδα (φωτογραφία), απέφυγε να αναφερθεί στην υπόθεση Παυλίδη που πλήττει την εικόνα της κυβέρνησής του και επέρριψε στο ΠΑΣΟΚ το σύνολο των ευθυνών για το κλίμα σκανδαλολογίας που κυριαρχεί τους τελευταίους μήνες
Σύμφωνα με πληροφορίες, τα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου ανέκρουσαν πρύμναν σε ό,τι αφορά τα λευκά ψηφοδέλτια, που προκρίθηκε αρχικά ως λύση εκτόνωσης των βουλευτών, καθώς με αυτόν τον τρόπο και αποδοκιμάζεται ο κ. Παυλίδης και η χώρα δεν οδηγείται σε εκλογές.
Από χθες το απόγευμα, υπουργοί αλλά και κομματικά στελέχη έδιναν στην αποψινή ψηφοφορία χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, καθώς συνειδητοποίησαν ότι εάν υπάρξουν πάνω από 20 «λευκά», όπως υπολόγιζαν, τότε το πρόβλημα θα μεταφερόταν πλέον στον ίδιο τον πρωθυπουργό καθώς οι βουλευτές θα αμφισβητούσαν στην πράξη τη «γραμμή» έτσι όπως αυτή κατεγράφη και στο πόρισμα της πλειοψηφίας της προανακριτικής επιτροπής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι δύο βουλευτές της ΝΔ, οι κ. Γιακουμάτος και Μανώλης που είχαν ταχθεί -εμμέσως- υπέρ του «λευκού», δήλωσαν χθες (Alpha) ότι δεν θα είναι εκείνοι που θα αμφισβητήσουν την κυβέρνηση και τον κ. Καραμανλή, παρά το γεγονός ότι διατηρούν τις αμφιβολίες τους για τον ρόλο του κ. Αρ. Παυλίδη στην όλη υπόθεση με τον εφοπλιστή κ. Μανούση.
Ο κ. Γιακουμάτος προέβλεψε μάλιστα ότι απόψε δεν θα υπάρξει ούτε ένα «λευκό» από την πλευρά της ΝΔ. Τη στάση του άλλαξε και ο κ. Θ. Καράογλου, ο οποίος είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να ψηφίσει ακόμη και υπέρ της παραπομπής, ενώ ερωτηματικό παραμένει το τι θα πράξουν τελικά οι κ. Μαργ. Τζίμας, Σ. Κεδίκογλου, Μ. Χαρακόπουλος, Στ. Νικηφοράκης, Γ. Καλαντζής και Φ. Πιπιλή, που με δημόσιες παρεμβάσεις τους είχαν ζητήσει την παραίτηση του πρώην υπουργού.
Παζάρι
Ο ίδιος ο κ. Παυλίδης φέρεται να έχει δώσει διαβεβαιώσεις στα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου που συνομιλούν μαζί του ότι, εάν παραπεμφθεί, θα υποβάλει την παραίτησή του για να μην οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Ωστόσο, αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για τις επόμενες κινήσεις του σε περίπτωση που το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας «κλείσει» περιοριστικά το θέμα.
Μέλη της κυβέρνησης του ζητούν πιεστικά να υποβάλει την παραίτησή του σε κάθε περίπτωση (ίσως και πριν από την ψηφοφορία) και του έχουν επισημάνει ότι θα πρέπει στην αποψινή ομιλία του να είναι πιο ήπιος για να μην προκαλέσει τους βουλευτές της ΝΔ.
Στο όλο θέμα παρενέβη χθες η κ. Ντ. Μπακογιάννη, η οποία, μιλώντας σε κομματική εκδήλωση στη Φθιώτιδα, τόνισε μεταξύ άλλων: «Η ΝΔ είναι μια πολύ μεγάλη παράταξη, η οποία ούτε εκβιάζεται ούτε εξαγοράζεται. Μια παράταξη η οποία είναι αποφασισμένη με βάση υπαρκτά στοιχεία, που θα προκύψουν από τη δικαιοσύνη, να ξεκαθαρίσει απολύτως όλες τις υποθέσεις για να μην υπάρξει καμία σκιά».
ΤΑ ΦΟΡΤΩΝΕΙ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ
Νέες επιθέσεις στον Γ. Παπανδρέου
Συνέχεια στην τακτική της πόλωσης και των προσωπικών επιθέσεων κατά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ έδωσε από την Αργολίδα, αυτήν τη φορά, ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής, ο οποίος έχει επιδοθεί σε «αγώνα δρόμου» προκειμένου να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του κόμματός του, εν όψει των ευρωεκλογών.
Ο κ. Καραμανλής, ο οποίος επισκέφθηκε χθες το Ναύπλιο, απέφυγε να αναφερθεί στην υπόθεση Παυλίδη που πλήττει την εικόνα της κυβέρνησής του και επέρριψε στο ΠΑΣΟΚ το σύνολο των ευθυνών για το κλίμα σκανδαλολογίας που κυριαρχεί τους τελευταίους μήνες στον δημόσιο βίο της χώρας.
Συγκεκριμένα, στην ομιλία του στις παραγωγικές τάξεις της Αργολίδας, αφού κατηγόρησε τον κ. Παπανδρέου για ανευθυνότητα και για καλλιέργεια μιας νοσηρής ατμόσφαιρας, πρόσθεσε: «Σε αυτήν την προσπάθεια εντάσσεται και η απόπειρα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ να τρομοκρατήσει τη δικαστική λειτουργία. Επιδιώκει να πολιτικοποιήσει τη δικαιοσύνη και να ποινικοποίηση την πολιτική ζωή». «Εφτασαν στο σημείο, αυτοί που εξαφάνιζαν σκάνδαλα εκατομμυρίων, απ τη μια να κομπάζουν ότι είναι άπιαστοι και απ την άλλη να παριστάνουν τους κήρυκες της ηθικής».
Ο πρωθυπουργός κατηγόρησε προσωπικά τον κ. Παπανδρέου ότι «έκανε μόνιμο οδηγό του το σύνθημα ο σκοπός αγιάζει τα μέσα με σκοπό να αναβιώσει το σύστημα ΠΑΣΟΚ, να πάρει την εξουσία, θυσιάζοντας τα πάντα, να βάλει το κόμμα του πάνω από τον τόπο μας».
Τέλος, επανέλαβε ότι θα είναι «στην πρώτη γραμμή των αγώνων του λαού μας, αποφασισμένος να δικαιώνω καθημερινά τις προσδοκίες και την εμπιστοσύνη των Ελλήνων».
ΕΘΝΟΣ
Στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος αναμένουν με ιδιαίτερη αγωνία το αποτέλεσμα της σημερινής κοινοβουλευτικής διαδικασίας για την υπόθεση Παυλίδη, αν και -όπως ομολογούν κορυφαίοι υπουργοί- ακόμη και να παραιτηθεί ο πρώην υπουργός, το πολιτικό κόστος για τη ΝΔ είναι τεράστιο, καθώς είναι εδραιωμένη η άποψη στην κοινή γνώμη -και καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις- ότι το...
κυβερνών κόμμα κάνει τα πάντα προκειμένου να κουκουλωθεί το σκάνδαλο.
Ο κ. Καραμανλής, ο οποίος περιόδευσε στην Αργολίδα (φωτογραφία), απέφυγε να αναφερθεί στην υπόθεση Παυλίδη που πλήττει την εικόνα της κυβέρνησής του και επέρριψε στο ΠΑΣΟΚ το σύνολο των ευθυνών για το
Ο κ. Καραμανλής, ο οποίος περιόδευσε στην Αργολίδα (φωτογραφία), απέφυγε να αναφερθεί στην υπόθεση Παυλίδη που πλήττει την εικόνα της κυβέρνησής του και επέρριψε στο ΠΑΣΟΚ το σύνολο των ευθυνών για το κλίμα σκανδαλολογίας που κυριαρχεί τους τελευταίους μήνες
Σύμφωνα με πληροφορίες, τα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου ανέκρουσαν πρύμναν σε ό,τι αφορά τα λευκά ψηφοδέλτια, που προκρίθηκε αρχικά ως λύση εκτόνωσης των βουλευτών, καθώς με αυτόν τον τρόπο και αποδοκιμάζεται ο κ. Παυλίδης και η χώρα δεν οδηγείται σε εκλογές.
Από χθες το απόγευμα, υπουργοί αλλά και κομματικά στελέχη έδιναν στην αποψινή ψηφοφορία χαρακτήρα ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, καθώς συνειδητοποίησαν ότι εάν υπάρξουν πάνω από 20 «λευκά», όπως υπολόγιζαν, τότε το πρόβλημα θα μεταφερόταν πλέον στον ίδιο τον πρωθυπουργό καθώς οι βουλευτές θα αμφισβητούσαν στην πράξη τη «γραμμή» έτσι όπως αυτή κατεγράφη και στο πόρισμα της πλειοψηφίας της προανακριτικής επιτροπής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι δύο βουλευτές της ΝΔ, οι κ. Γιακουμάτος και Μανώλης που είχαν ταχθεί -εμμέσως- υπέρ του «λευκού», δήλωσαν χθες (Alpha) ότι δεν θα είναι εκείνοι που θα αμφισβητήσουν την κυβέρνηση και τον κ. Καραμανλή, παρά το γεγονός ότι διατηρούν τις αμφιβολίες τους για τον ρόλο του κ. Αρ. Παυλίδη στην όλη υπόθεση με τον εφοπλιστή κ. Μανούση.
Ο κ. Γιακουμάτος προέβλεψε μάλιστα ότι απόψε δεν θα υπάρξει ούτε ένα «λευκό» από την πλευρά της ΝΔ. Τη στάση του άλλαξε και ο κ. Θ. Καράογλου, ο οποίος είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να ψηφίσει ακόμη και υπέρ της παραπομπής, ενώ ερωτηματικό παραμένει το τι θα πράξουν τελικά οι κ. Μαργ. Τζίμας, Σ. Κεδίκογλου, Μ. Χαρακόπουλος, Στ. Νικηφοράκης, Γ. Καλαντζής και Φ. Πιπιλή, που με δημόσιες παρεμβάσεις τους είχαν ζητήσει την παραίτηση του πρώην υπουργού.
Παζάρι
Ο ίδιος ο κ. Παυλίδης φέρεται να έχει δώσει διαβεβαιώσεις στα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου που συνομιλούν μαζί του ότι, εάν παραπεμφθεί, θα υποβάλει την παραίτησή του για να μην οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Ωστόσο, αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για τις επόμενες κινήσεις του σε περίπτωση που το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας «κλείσει» περιοριστικά το θέμα.
Μέλη της κυβέρνησης του ζητούν πιεστικά να υποβάλει την παραίτησή του σε κάθε περίπτωση (ίσως και πριν από την ψηφοφορία) και του έχουν επισημάνει ότι θα πρέπει στην αποψινή ομιλία του να είναι πιο ήπιος για να μην προκαλέσει τους βουλευτές της ΝΔ.
Στο όλο θέμα παρενέβη χθες η κ. Ντ. Μπακογιάννη, η οποία, μιλώντας σε κομματική εκδήλωση στη Φθιώτιδα, τόνισε μεταξύ άλλων: «Η ΝΔ είναι μια πολύ μεγάλη παράταξη, η οποία ούτε εκβιάζεται ούτε εξαγοράζεται. Μια παράταξη η οποία είναι αποφασισμένη με βάση υπαρκτά στοιχεία, που θα προκύψουν από τη δικαιοσύνη, να ξεκαθαρίσει απολύτως όλες τις υποθέσεις για να μην υπάρξει καμία σκιά».
ΤΑ ΦΟΡΤΩΝΕΙ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ
Νέες επιθέσεις στον Γ. Παπανδρέου
Συνέχεια στην τακτική της πόλωσης και των προσωπικών επιθέσεων κατά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ έδωσε από την Αργολίδα, αυτήν τη φορά, ο πρωθυπουργός κ. Κ. Καραμανλής, ο οποίος έχει επιδοθεί σε «αγώνα δρόμου» προκειμένου να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του κόμματός του, εν όψει των ευρωεκλογών.
Ο κ. Καραμανλής, ο οποίος επισκέφθηκε χθες το Ναύπλιο, απέφυγε να αναφερθεί στην υπόθεση Παυλίδη που πλήττει την εικόνα της κυβέρνησής του και επέρριψε στο ΠΑΣΟΚ το σύνολο των ευθυνών για το κλίμα σκανδαλολογίας που κυριαρχεί τους τελευταίους μήνες στον δημόσιο βίο της χώρας.
Συγκεκριμένα, στην ομιλία του στις παραγωγικές τάξεις της Αργολίδας, αφού κατηγόρησε τον κ. Παπανδρέου για ανευθυνότητα και για καλλιέργεια μιας νοσηρής ατμόσφαιρας, πρόσθεσε: «Σε αυτήν την προσπάθεια εντάσσεται και η απόπειρα της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ να τρομοκρατήσει τη δικαστική λειτουργία. Επιδιώκει να πολιτικοποιήσει τη δικαιοσύνη και να ποινικοποίηση την πολιτική ζωή». «Εφτασαν στο σημείο, αυτοί που εξαφάνιζαν σκάνδαλα εκατομμυρίων, απ τη μια να κομπάζουν ότι είναι άπιαστοι και απ την άλλη να παριστάνουν τους κήρυκες της ηθικής».
Ο πρωθυπουργός κατηγόρησε προσωπικά τον κ. Παπανδρέου ότι «έκανε μόνιμο οδηγό του το σύνθημα ο σκοπός αγιάζει τα μέσα με σκοπό να αναβιώσει το σύστημα ΠΑΣΟΚ, να πάρει την εξουσία, θυσιάζοντας τα πάντα, να βάλει το κόμμα του πάνω από τον τόπο μας».
Τέλος, επανέλαβε ότι θα είναι «στην πρώτη γραμμή των αγώνων του λαού μας, αποφασισμένος να δικαιώνω καθημερινά τις προσδοκίες και την εμπιστοσύνη των Ελλήνων».
ΕΘΝΟΣ
Οκτώ στους 10 ζητούν παραπομπή...
«Όχι» στο κουκούλωμα των σκανδάλων...
Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών λέει όχι στο κουκούλωμα των σκανδάλων και πιστεύει πως όλες οι σκανδαλώδεις υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα πρέπει να πηγαίνουν στη Δικαιοσύνη. Μάλιστα για την υπόθεση Παυλίδη, 8 στους 10 ερωτηθέντες ζητούν την παραπομπή του πρώην υπουργού κατά τη σημερινή ψηφοφορία στη Βουλή.
Αυτό είναι το κυριότερο εύρημα δημοσκόπησης που διενεργήθηκε από τη Μetron Αnalysis για λογαριασμό των «ΝΕΩΝ» και το οποίο έρχεται σε κόντρα με την επιχειρηματολογία που...
ανέπτυσσαν δημοσίως ή υπογείως κυβερνητικά στελέχη, ότι δηλαδή «ο κόσμος έχει βαρεθεί τη σκανδαλολογία και επιθυμεί την ενασχόληση με τα οικονομικά».
Στη δημοσκόπηση τρεις στους τέσσερις ερωτηθέντες (το 75,1%) θεωρούν ότι η Δικαιοσύνη είναι η απάντηση για τη διερεύνηση όλων των υποθέσεων σκανδάλων.
Σημειώνεται ότι αυτό το 75,1% δεν παρουσιάζει αξιοσημείωτες διαφοροποιήσεις μεταξύ των ψηφοφόρων των κομμάτων. Οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. του 2007, για παράδειγμα, σε ποσοστό 66,5% θέλουν επίσης να πάνε στη Δικαιοσύνη όλες οι υποθέσεις των σκανδάλων. Στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ το ποσοστό ανέρχεται σε 84,9%, ενώ για τα υπόλοιπα κόμματα το ποσοστό κινείται περίπου στο μέσον (75,8%). Το εύρημα αυτό της δημοσκόπησης έρχεται σε μία χρονική στιγμή κατά την οποία η κυβέρνηση κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι θέλει να ποινικοποιήσει την πολιτική ζωή και απορρίπτει τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για τη συγκρότηση νέας προκαταρκτικής επιτροπής για το σκάνδαλο των άγονων γραμμών, για την αποστολή εκ νέου της δικογραφίας του Βατοπεδίου στη Βουλή και τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής για την υπόθεση της Ζίμενς.
Η συντριπτική πλειονότητα της κοινής γνώμης (79,2%) επιθυμεί σήμερα η Βουλή να ψηφίσει υπέρ της παραπομπής της υπόθεσης Παυλίδη στη Δικαιοσύνη, έναντι μόλις 8,8% που τάσσεται κατά της παραπομπής.
Εντυπωσιακό, τέλος, είναι το ποσοστό εκείνων που ζητούν την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών (91,2%) έναντι 6% που επιθυμούν να παραμείνει ο ίδιος.
Η ταυτότητα της έρευνας
Εταιρεία: Μetron Αnalysis Τύπος έρευνας: Πανελλαδική τηλεφωνική έρευνα για τα θέματα της επικαιρότητας και καταγραφή πρόθεσης ψήφου για Ευρωεκλογές χωρίς τη χρήση κάλπης Δείγμα: 1.003 άτομα 18 ετών και άνω Γεωγραφική κάλυψη: Πανελλαδική Χρόνος διεξαγωγής: 29-30/4/2009 Η Μetron Αnalysis είναι μέλος της Εsomar και του ΣΕΔΕΑ και τηρεί τους κώδικες δεοντολογίας και διεξαγωγής ερευνών και επαγγελματικής πρακτικής της Εsomar και του ΣΕΔΕΑ.
Καταλληλότερος ο Καραμανλής, δημοφιλέστερος ο Παπανδρέου
ΜΕ 2,2ποσοστιαίες μονάδες (2,8% έπειτα από αναγωγή) προηγείται το ΠΑΣΟΚ της Ν.Δ. στην πρόθεση ψήφου για τις ευρωεκλογές, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Μetron Αnalysis.
Στην πρόθεση ψήφου, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να συγκεντρώνει το 27,9% έναντι 25,7% της Ν.Δ. Το ΚΚΕ εμφανίζεται να κατοχυρώνει την τρίτη θέση με 9,1% και ακολουθεί τέταρτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ με 7,9% και πέμπτος ο ΛΑΟΣ με 5,4%. Ωστόσο, οι Οικολόγοι- Πράσινοι εμφανίζονται επίσης να εισέρχονται στην Ευρωβουλή με ποσοστό αρκετά υψηλότερο του «πλαφόν», 6,3%. Η διαφορά δηλαδή του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. παραμένει σχεδόν η ίδια (ήταν στο 2,5% στην προηγούμενη δημοσκόπηση της εταιρείας τον Ιανουάριο του 2009).
Ο Κώστας Καραμανλής προηγείται του Γιώργου Παπανδρέου στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία - 33,8% έναντι 27,1%- αλλά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ξεπερνά σε δημοτικότητα όλους τους πολιτικούς αρχηγούς με 43,8%, με τον Πρωθυπουργό να ακολουθεί βραχεία κεφαλή (43,7%).
Ωστόσο, ο κ. Καραμανλής εξακολουθεί να θεωρείται καταλληλότερος από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, με 31,6%, έναντι 25,7%- την ώρα που η πλειοψηφία των πολιτών, 57,9%, θεωρεί πως η χώρα διέρχεται κρίση και η οικονομία της χώρας θα πάει χειρότερα το επόμενο έτος (61,5%).
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι ενώ η πλειοψηφία πιστεύει πως τα πράγματα στη χώρα μας πηγαίνουν προς τη λάθος κατεύθυνση- 78,5%- ικανοποίηση για την άσκηση των καθηκόντων της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκφράζει μόνο το 27,0% έναντι 52,8% που έχει αρνητική γνώμη και 17,9% που είναι ουδέτερο.
ΝΕΑ
Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών λέει όχι στο κουκούλωμα των σκανδάλων και πιστεύει πως όλες οι σκανδαλώδεις υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα πρέπει να πηγαίνουν στη Δικαιοσύνη. Μάλιστα για την υπόθεση Παυλίδη, 8 στους 10 ερωτηθέντες ζητούν την παραπομπή του πρώην υπουργού κατά τη σημερινή ψηφοφορία στη Βουλή.
Αυτό είναι το κυριότερο εύρημα δημοσκόπησης που διενεργήθηκε από τη Μetron Αnalysis για λογαριασμό των «ΝΕΩΝ» και το οποίο έρχεται σε κόντρα με την επιχειρηματολογία που...
ανέπτυσσαν δημοσίως ή υπογείως κυβερνητικά στελέχη, ότι δηλαδή «ο κόσμος έχει βαρεθεί τη σκανδαλολογία και επιθυμεί την ενασχόληση με τα οικονομικά».
Στη δημοσκόπηση τρεις στους τέσσερις ερωτηθέντες (το 75,1%) θεωρούν ότι η Δικαιοσύνη είναι η απάντηση για τη διερεύνηση όλων των υποθέσεων σκανδάλων.
Σημειώνεται ότι αυτό το 75,1% δεν παρουσιάζει αξιοσημείωτες διαφοροποιήσεις μεταξύ των ψηφοφόρων των κομμάτων. Οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. του 2007, για παράδειγμα, σε ποσοστό 66,5% θέλουν επίσης να πάνε στη Δικαιοσύνη όλες οι υποθέσεις των σκανδάλων. Στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ το ποσοστό ανέρχεται σε 84,9%, ενώ για τα υπόλοιπα κόμματα το ποσοστό κινείται περίπου στο μέσον (75,8%). Το εύρημα αυτό της δημοσκόπησης έρχεται σε μία χρονική στιγμή κατά την οποία η κυβέρνηση κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι θέλει να ποινικοποιήσει την πολιτική ζωή και απορρίπτει τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για τη συγκρότηση νέας προκαταρκτικής επιτροπής για το σκάνδαλο των άγονων γραμμών, για την αποστολή εκ νέου της δικογραφίας του Βατοπεδίου στη Βουλή και τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής για την υπόθεση της Ζίμενς.
Η συντριπτική πλειονότητα της κοινής γνώμης (79,2%) επιθυμεί σήμερα η Βουλή να ψηφίσει υπέρ της παραπομπής της υπόθεσης Παυλίδη στη Δικαιοσύνη, έναντι μόλις 8,8% που τάσσεται κατά της παραπομπής.
Εντυπωσιακό, τέλος, είναι το ποσοστό εκείνων που ζητούν την αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών (91,2%) έναντι 6% που επιθυμούν να παραμείνει ο ίδιος.
Η ταυτότητα της έρευνας
Εταιρεία: Μetron Αnalysis Τύπος έρευνας: Πανελλαδική τηλεφωνική έρευνα για τα θέματα της επικαιρότητας και καταγραφή πρόθεσης ψήφου για Ευρωεκλογές χωρίς τη χρήση κάλπης Δείγμα: 1.003 άτομα 18 ετών και άνω Γεωγραφική κάλυψη: Πανελλαδική Χρόνος διεξαγωγής: 29-30/4/2009 Η Μetron Αnalysis είναι μέλος της Εsomar και του ΣΕΔΕΑ και τηρεί τους κώδικες δεοντολογίας και διεξαγωγής ερευνών και επαγγελματικής πρακτικής της Εsomar και του ΣΕΔΕΑ.
Καταλληλότερος ο Καραμανλής, δημοφιλέστερος ο Παπανδρέου
ΜΕ 2,2ποσοστιαίες μονάδες (2,8% έπειτα από αναγωγή) προηγείται το ΠΑΣΟΚ της Ν.Δ. στην πρόθεση ψήφου για τις ευρωεκλογές, σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της Μetron Αnalysis.
Στην πρόθεση ψήφου, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να συγκεντρώνει το 27,9% έναντι 25,7% της Ν.Δ. Το ΚΚΕ εμφανίζεται να κατοχυρώνει την τρίτη θέση με 9,1% και ακολουθεί τέταρτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ με 7,9% και πέμπτος ο ΛΑΟΣ με 5,4%. Ωστόσο, οι Οικολόγοι- Πράσινοι εμφανίζονται επίσης να εισέρχονται στην Ευρωβουλή με ποσοστό αρκετά υψηλότερο του «πλαφόν», 6,3%. Η διαφορά δηλαδή του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. παραμένει σχεδόν η ίδια (ήταν στο 2,5% στην προηγούμενη δημοσκόπηση της εταιρείας τον Ιανουάριο του 2009).
Ο Κώστας Καραμανλής προηγείται του Γιώργου Παπανδρέου στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία - 33,8% έναντι 27,1%- αλλά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ξεπερνά σε δημοτικότητα όλους τους πολιτικούς αρχηγούς με 43,8%, με τον Πρωθυπουργό να ακολουθεί βραχεία κεφαλή (43,7%).
Ωστόσο, ο κ. Καραμανλής εξακολουθεί να θεωρείται καταλληλότερος από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, με 31,6%, έναντι 25,7%- την ώρα που η πλειοψηφία των πολιτών, 57,9%, θεωρεί πως η χώρα διέρχεται κρίση και η οικονομία της χώρας θα πάει χειρότερα το επόμενο έτος (61,5%).
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι ενώ η πλειοψηφία πιστεύει πως τα πράγματα στη χώρα μας πηγαίνουν προς τη λάθος κατεύθυνση- 78,5%- ικανοποίηση για την άσκηση των καθηκόντων της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκφράζει μόνο το 27,0% έναντι 52,8% που έχει αρνητική γνώμη και 17,9% που είναι ουδέτερο.
ΝΕΑ
Οι εφημερίδες σήμερα...
Οι εφημερίδες σήμερα...
TA NEA: Συντριπτικό «όχι» στο κουκούλωμα σκανδάλων
Ησυντριπτική πλειονότητα των πολιτών λέει όχι στο κουκούλωμα των σκανδάλων και πιστεύει πως όλες οι σκανδαλώδεις υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται πολιτικά πρόσωπα πρέπει να πηγαίνουν στη Δικαιοσύνη.
E-T: Απειλεί τη μισή Ευρώπη
Πρόβλεψη φρίκης από τους επιστήμονες για τη φονική γρίπη
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης Νοσημάτων εκτιμά ότι σε περίπτωση πανδημίας θα αρρωστήσει το 25% - 35% του πληθυσμού, ενώ ένα επιπλέον 30% θα κολλήσει χωρίς να εκδηλώσει συμπτώματα, ενώ προειδοποιεί ότι «μπορεί να προσβληθεί ο μισός πληθυσμός κάθε ευρωπαϊκής χώρας».
Το στέμμα στον πράσινο αυτοκράτορα!...
Πρωταθλητής Ευρώπης για πέμπτη φορά στην ιστορία του στέφθηκε ο Παναθηναϊκός, μετά την νίκη του με σκορ 73-71 επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον μεγάλο τελικό του Final Four της Ευρωλίγκας που διεξήχθη στην Ο2 Arena του Βερολίνου. Πράσινος θρίαμβος σε τελικό θρίλερ! Υπερηφάνεια και αίσθημα υπεροχής μετά από ένα ματς επανάληψη του τελικού της Αθήνας το 2007 και ακατάλληλο για καρδιακούς! Συγκλονιστική στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα η εμφάνιση των «πράσινων«, κατέβαλαν την αντίσταση της περυσινής κατόχου του τροπαίου, που όμως επέστρεψε για τα καλά στο τέλος στο ματς, κάνοντάς το πραγματικό θρίλερ με επική εμφάνιση και ανατροπή στο δεύτερο μέρος.
Στο τέλος, «μίλησε» η...
ψυχραιμία των Διαμαντίδη και Γιασικεβίτσιους, οι οποίοι ήταν εύστοχοι στις τρείς από τις τέσσερις βολές που εκτέλεσαν και έδωσαν ουσιαστικά το τρόπαιο στο τριφύλλι. Μπήκε και βγήκε στο πράσινο καλάθι η μπάλα σε τρίποντο του Σισκάουσκας σε «νεκρό» χρόνο. Κορυφαίοι για τον Παναθηναϊκό, όλοι οι παίκτες του, ο προπονητής και ο κόσμος του, που συμπαραστάθηκε άψογα καθ’ όλη τη διάρκεια του τελικού στην ομάδα.
Ο αγώνας:
Νευρικό ήταν το ξεκίνημα του Παναθηναϊκού στον τελικό. Η ΤΣΣΚΑ έβρισκε λύσεις στο παιχνίδι της με όλους τους τρόπους και κυρίως με τους ψηλούς Κριάπα και Λόρμπεκ, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που έκανε ζημιά αι ο Χόλντεν. Ο πλουραλισμός των Ρώσων στην επίθεση έδωσε τη δυνατότητα στην ομάδα του Μεσίνα να βρεθεί μπροστά στο σκορ με 10-5 στο 4΄ και 12-9 στο 5΄, με την ελληνική ομάδα να έχει να αντιπαρατάξει την οξυδέρκεια του Βασίλη Σπανούλη, που κρατούσε όρθια την ομάδα του Ομπράντοβιτς με επτά προσωπικούς πόντους σε εκείνο το σημείο. Ένα καλάθι του Πέκοβιτς και ένα αμέσως μετά του Ντρου Νίκολας, έφεραν τον Παναθηναϊκό για πρώτη φορά μπροστά στο σκορ 13-12, 3΄.42’’ πριν το τέλος της πρώτης περιόδου. Οι πράσινοι είχαν σφίξει την άμυνά τους, ήλεγχαν τα ριμπάουντ με αποτέλεσμα να τρέχουν στον αιφνιδιασμό και να πετυχαίνουν εύκολους πόντους. Τέτοιοι ήταν και οι τέσσερις σερί από τον Πέκοβιτς με βολές, όταν ο Μαυροβούνιος σέντερ πήρε φάουλ και τεχνική ποινή από τον Κριάπα, που δεν θύμισε σε τίποτα τον πολύτιμο παίκτη του ημιτελικού με την Μπαρτσελόνα. Το 17-12 του 8ου λεπτού της συνάντησης, έγινε 19-14 λίγο αργότερα με νέες βολές από τον Φώτση, αφού οι Ρώσοι είχαν συμπληρώσει νωρίς τα πέντε ομαδικά φάουλ.
Την ίδια ώρα, ο άνθρωπος του ημιτελικού της Παρασκευής, Ράμας Σιασκάουσκας, είχε ξεκινήσει πολύ άσχημα κόντρα στην παλιά του ομάδα, ενώ γενικότερα η ΤΣΣΚΑ είχε τραγικά ποσοστά ευστοχίας έξω από τα 6.25 (0/5). Το πρώτο δεκάλεπτο, βρήκε τον Παναθηναϊκό προηγούμενο με 21-16, σε μια γενικά δίκαιη συγκομιδή. Το πρώτο καλάθι του Δημήτρη Διαμαντίδη στο Final Four ήρθε με την έναρξη της δεύτερης περιόδου, ενώ η ΤΣΣΚΑ προσπαθούσε με τον Σμόντις να ποστάρει στο καλάθι να μαζέψει τη σε βάρος της διαφορά. Ένα αυστηρό φάουλ που σφυρίχτηκε στον Τσαρτσαρή και ένα σύντομο 4-0 των Ρώσων έφερε το ματς στο 23-19 υπέρ των Ελλήνων στο 12΄. Ο Γιασικεβίστιους με το που μπήκε «μίλησε» με τρίποντο, ο Διαμαντίδης τον ακολούθησε στην επόμενη επίθεση και η ομάδα του Ομπράντοβιτς έδειχνε να κάνει ό,τι θέλει μέσα στο παρκέ. 33-19, η διαφορά στο +14 στο 15΄ και ο Μεσίνα εσπευσμένα αναζητά λύσεις. Η άμυνα των παικτών του Παναθηναϊκού «τάσκιζε» κόκκαλα, η «αρκούδα» βρισκόταν σε άλλο γήπεδο μη μπορώντας να βρει λύσεις στην επίθεση και το μομέντουμ έδειχνε ότι το πέμπτο ευρωπαϊκό είναι κοντά.
Ότι δεν κατάφερε στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό, ο Διαμαντίδης το έκανε με χαρακτηριστική ευκολία στον τελικό. Σκόραρε ακατάπαυστα. Ο Παναθηναϊκός ήταν επιβλητικός και στις δυο άκρες του γηπέδου, αφού τα είχε όλα. Πίεση, ριμπάουντ αμυντικά και επιθετικά και άμυνες βγαλμένες από ρομπότ και όχι απλούς αθλητές. Στο γήπεδο υπήρχε μόνο μια ομάδα και αυτή ήταν ο Παναθηναϊκός. Η διαφορά εκτοξεύτηκε στο +16 με τρίποντο του Φώτση (39-23) δυο λεπτά πριν το ημίχρονο και το πανηγύρι στην πράσινη εξέδρα είχε ήδη στηθεί. Θρίαμβος. Πράσινη επικράτηση. Το 48-28, με τα απανωτά τρίποντα των Γιασικεβίτσιους και Νίκολας αντικατοπτρίζει πλήρως την μέχρι τότε εικόνα του ματς. Ο Παναθηναϊκός, έπαιζε ολοκληρωτικό μπάσκετ, «διέλυε» την ΤΣΣΚΑ από όλα τα μήκη κα πλάτη του γηπέδου, ο Ομπράντοβιτς έπαιρνε για μια ακόμη φορά σε ευρωπαϊκό τελικό την... ταυτότητα του Μεσίνα και το πέμπτο αστέρι είχε αρχίσει να... ράβετε στην φανέλα.
Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε στο ίδιο μοτίβο. Τρόποντο του Γιασικεβίτσιους, ψυχολογία στα ύψη για τον Παναθνηαϊκό και την ΤΣΣΚΑ, όσο και αν προσπαθεί να μην μπορεί να βρει λύσεις, από κανένα ατού της. Μόνο ο Χόλντεν πάλευε με όλες του τις δυνάμεις, όμως αυτό μόνο του δεν αρκούσε. Σμόντις, Σισκάουσκας, Πλάνινιτς, Λάνγκτον είχαν εγκλωβιστεί από τον Ομπράντοβιτς, ενώ η άμυνα των Ρώσων εξακολουθούσε να «μπάζει» από παντού. Παράλληλα, η ελληνική ομάδα με χέρι αλφάδι από μακρινή απόσταση διεύρυνε συνεχώς την διαφορά 56-33 στο 24΄, χωρίς να υστερεί κανένας από τους παίκτες που χρησιμοποιούσε ο Ομπράντοβιτς. Σε εκείνο το σημείο όμως, είχαμε το πρώτο «νεκρό» τρίλεπτο του Παναθηναϊκού και το αντίστοιχα πιο ουσιαστικό των μοσχοβιτών, που με ένα σερί 13-0, έδειξαν ότι θα καταβάλουν την τελευταία προσπάθειά για να επιστρέψουν στο ματς , 56-46, στο τέλος της τρίτης περιόδου.
Ο Παναθηναϊκός είχε βραχυκυκλώσει και χρειαζόταν επειγόντως ηρεμία, κυρίως στις επιθετικές επιλογές του, αφού τα λάθη διαδεχόταν το ένα το άλλο. Σκόραρε μόλις 8 πόντους σε δέκα λεπτά και δέχθηκε 18, δείγμα του ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Το καθαρό μυαλό και το πάθος του πρώτου ημιχρόνου είχαν πάει «περίπατο«, ενώ τα σχεδόν έξι λεπτά χωρίς πόντο για τέτοιο ματς είναι εξαιρετικά πολλά. Η ΤΣΣΚΑ είχε σφίξει αρκετά την άμυνά της, είχε και ένα-δύο σφυρίγματα υπέρ της και έδειχνε ότι θα υπερασπιστεί το στέμμα της μέχρι τελικής πτώσης. Ο Πλάνινιτς που είχε προσδώσει ηρεμία και σωστές επιλογές επιθετικά στους Ρώσους και ο Σμόντις μείωσαν ακόμη περισσότερο με την έναρξη της τέταρτης περιόδου (56-50) και το έργο του τελικού εξελισσόταν σε θρίλερ. Η απάντηση ήρθε με τον γνωστό και αγαπημένο τρόπο της πράσινης μηχανής. Τρίποντο του Φώτση και 59-50 στο 32΄, καλάθι που έβαλε τέλος στην επιθετική ανομβρία των τελευταίων οκτώ λεπτών.
Ο Στράτρος Περπέρογλου με μια εύστοχη βολή, ένα δύσκολο καλάθι και αμέσως μετά ένα τρίποντο, έβαλε και αυτός μεγάλο λιθαράκι για τον θρίαμβο, κάνοντας το 65-52, πέντε λεπτά πριν το τέλος, σκορ που έδωσε εκ νέου αέρα και ψυχολογία στους πράσινους. Η βενζίνη της ΤΣΣΚΑ έδειχνε να τελειώνει και ο Παναθηναϊκός να αγκαλιάζει αυτό που άξιζε στη βραδιά. Το βαρύτιμο τρόπαιο. Ο Σισκάουσκας όμως είχε διαφορετική γνώμη. Με τρίποντο του Λιθουανού και απανωτά επιθετικά ριμπάουντ που προήλθαν από απροσεξία της ελληνικής ομάδας, οι μοσχοβίτες πλησίασαν στους έξι, 65-60, ακριβώς τρία λεπτά πριν το τέλος του ματς. Ο Σπανούλης με «κρύο αίμα» κάνει το 68-60 με τρίποντο (13ο του ΠΑΟ) για να απαντήσει ο Κριάπα στην επόμενη επίθεση ε τον ίδιο τρόπο. Πλέον βλέπαμε ντέρμπι...
Ο Μπατίστ ευστοχεί σε δυο βολές και ο Κριάπα με νέο τρίποντο κάνει το 70-66, 50,7 δευτερόλεπτα πριν το τέλος. Ο Κριάπα αστοχεί και στις δυο βολές, αλλά η εχθρική για τους πράσινους διαιτησία, δίνει και πάλι την μπάλα στην ΤΣΣΚΑ ενώ έχει προηγηθεί φάουλ του Σισκάουσκας στον Διαμαντίδη, όταν αυτό υποκύπτει σε βήματα. Ο Λιθουανός γκαρντ σκοράρει για τρείς πόντους και φέρνει το ματς στο 70-69. Ο Διαμαντίδης παίρνει φάουλ από τον Κριάπα και πάει στη γραμμή της φιλανθρωπίας για δυο βολές, με 10’’ να απομένουν. Ευστοχεί και στις δυο και στη συνέχεια κάνει φάουλ στον Σισκάουσκας, ο οποίος σκοράρει και κάνει το 72-71. Ο Γιασικεβίτσιους ευστοχεί σε μια από τις δυο βολές, ο Μεσίνα παίρνει τάιμ-άουτ, ο Σισκάουσκας παίρνει το τρίποντο της νίκης πάνω του, η μπάλα μπαίνει και βγαίνει και ο Παναθηναϊκός είναι πρωταθλητής Ευρώπης.
Τα δεκάλεπτα: 21-16, 48-28, 56-46, 73-71
Παναθηναϊκός (Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς): Κέτσμαν, Σπανούλης 13 (3), Περπέρογλου (1), Μπατίστ 6, Φώτσης 13 (3), Χατζηβρέτας, Νίκολας 7 (1), Τσαρτσαρής 2, Διαμαντίδης 10 (2), Πέκοβιτς 6, Σάκοτα, Γιασικεβίτσιους 10 (3).
ΤΣΣΚΑ Μόσχας: (Ετόρε Μεσίνα): Ζήσης, Κεϊρού, Σμόντις 9 (1), Σισκάουσκας 13 (2), Χόλντεν 14, Λόρμπεκ 5, Βορόντσεβιτς, Λάνγκτον 13(1), Καούν 3, Κριάπα 9 (1), Πλάνινιτς 5, Μόρις.
Διαιτητές: Μπραζάουσκας, Αρτεάγκα, Μπαχάρ
Από www.sport-fm.gr
Το μπορντέλο...
Μεγάλος επιχειρηματίας πήγε με την παρέα του στο Βερολίνο για τον αγώνα Ολυμπιακού Παναθηναϊκού στο Μπάσκετ. Την Παρασκευή το μεσημέρι η ανδροπαρέα επισκέφθηκε ένα σπέσιαλ και πανάκριβο μπορντέλο της πόλης που διαθέτει φαγητό ύπνο και ιδιαίτερη περιποίηση. Ο άνθρωπος ξεχάστηκε . Δεν πήγε ούτε καν να δει το παιχνίδι.
Οι φίλοι του τον...
πήραν στο τηλέφωνο, αλλά η σπέσιαλ Γερμανική περιποίηση, τον είχε αποχαυνώσει. Το Σάββατο οι φίλοι του τον ξαναπήραν τηλέφωνο, κι αυτός ήταν ακόμα εκεί. Δεν ξέρουμε αν απόψε βγήκε (έστω για να κάνει διάλειμμα για να δει τον τελικό). Απ΄ότι μας είπε ένας απ΄τους φίλος του, στην Αθήνα δεν τα περνάει τόσο καλά γιατί έχει μια γυναίκα Μέγαιρα, που τον αστυνομεύει όλη μέρα.
Ε, δικαιολογημένα...
3.5.09
Ο ερωτευμένος πρώην...
Βράδυ Σαββάτου στο bar Da Vinci στην Αγία Παρασκευή.
Ανάμεσα στους πελάτες , ένας πρώην υπουργός της Ν.Δ. μετρίου προς κοντού αναστήματος, γνωστός από παλιά για το κομματικό του τσαμπουκά, και τις ακροδεξιές απόψεις του.
Αυτός 65, και η κοπέλα που συνόδευε καμιά 40 αρια χρόνια μικρότερη.
Ο πρώην έδειχνε να...
είναι πολύ τσιμπημένος . Την κράταγε τρυφερά από την μέση (καταλαβαίνετε το θέαμα με τα δυο κεφάλια που του' ριχνε η κοπέλα), και την κοίταγε μαγεμένος από τις χάρες της και σε κατάσταση έκστασης, στα μάτια.
Η πλάκα είναι ότι δεν έδινε καμιά σημασία στους υπόλοιπους θαμώνες του μαγαζιού που χάζευαν το αταίριαστο ζευγάρι.
Αυτά έχει ο έρωτας...
Επικίνδυνα τα λάιτ αναψυκτικά...
Κατά 67% αυξάνουν την πιθανότητα να αναπτύξουν διαβήτη μεσήλικες και ηλικιωμένοι, οι οποίοι καταναλώνουν καθημερινά αναψυκτικά διαίτης.
Η Δρ Jennifer A. Nettleton και οι συνεργάτες της στο Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση περισσότερους από 5.000 ενήλικες και διαπίστωσαν ότι όσοι έπιναν αναψυκτικά διαίτης καθημερινά είχαν 67% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν διαβήτη τύπου ΙΙ τα επόμενα χρόνια.
Είχαν επίσης μεγαλύτερες πιθανότητες να...
έχουν αύξηση των τιμών του σακχάρου του αίματος καθώς και για αύξηση της περιμέτρου της μέσης.
Οι ερευνητές κατέληξαν στα παραπάνω συμπεράσματα μετά από μελέτη των αυτό-αναφορών των διατροφικών συνηθειών, του αρχικού βάρους, της μόρφωσης και άλλων παραγόντων υγείας που αφορούσαν τους συμμετέχοντες. Η σχέση μεταξύ αναψυκτικών διαίτης και κινδύνου διαβήτη πάντως παρέμενε.
Μάλιστα όσοι έπιναν αναψυκτικά διαίτης γενικά έτρωγαν περισσότερα δημητριακά ολικής άλεσης, φρούτα και γαλακτοκομικά με λίγα λιπαρά και λιγότερα πλήρη γαλακτοκομικά, επεξεργασμένο κρέας και ραφιναρισμένους σπόρους, συγκριτικά με τους υπολοίπους συμμετέχοντες.
Κατά μια θεωρία, τα αναψυκτικά με τεχνητές γλυκαντικές ουσίες και τα τρόφιμα επίσης, μπορεί να «ανοίξουν» την όρεξη για γλυκό, προκαλώντας επιρρέπεια σε διατροφή πλούσια σε γλυκά.
Πάντως η μελέτη δεν αποδεικνύει σχέση αιτίου αποτελέσματος και απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση προκειμένου να κατανοηθεί γιατί διαβήτης και αναψυκτικά διαίτης σχετίζονται.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Diabetes Care.
ΝΕΑ
Η Δρ Jennifer A. Nettleton και οι συνεργάτες της στο Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση περισσότερους από 5.000 ενήλικες και διαπίστωσαν ότι όσοι έπιναν αναψυκτικά διαίτης καθημερινά είχαν 67% περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν διαβήτη τύπου ΙΙ τα επόμενα χρόνια.
Είχαν επίσης μεγαλύτερες πιθανότητες να...
έχουν αύξηση των τιμών του σακχάρου του αίματος καθώς και για αύξηση της περιμέτρου της μέσης.
Οι ερευνητές κατέληξαν στα παραπάνω συμπεράσματα μετά από μελέτη των αυτό-αναφορών των διατροφικών συνηθειών, του αρχικού βάρους, της μόρφωσης και άλλων παραγόντων υγείας που αφορούσαν τους συμμετέχοντες. Η σχέση μεταξύ αναψυκτικών διαίτης και κινδύνου διαβήτη πάντως παρέμενε.
Μάλιστα όσοι έπιναν αναψυκτικά διαίτης γενικά έτρωγαν περισσότερα δημητριακά ολικής άλεσης, φρούτα και γαλακτοκομικά με λίγα λιπαρά και λιγότερα πλήρη γαλακτοκομικά, επεξεργασμένο κρέας και ραφιναρισμένους σπόρους, συγκριτικά με τους υπολοίπους συμμετέχοντες.
Κατά μια θεωρία, τα αναψυκτικά με τεχνητές γλυκαντικές ουσίες και τα τρόφιμα επίσης, μπορεί να «ανοίξουν» την όρεξη για γλυκό, προκαλώντας επιρρέπεια σε διατροφή πλούσια σε γλυκά.
Πάντως η μελέτη δεν αποδεικνύει σχέση αιτίου αποτελέσματος και απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση προκειμένου να κατανοηθεί γιατί διαβήτης και αναψυκτικά διαίτης σχετίζονται.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Diabetes Care.
ΝΕΑ
Την Δευτέρα απαλλάσσεται την Τρίτη παραιτείται..
Στημένη ιστορία. Σιγά που οι βουλευτές της Ν.Δ. θα ψηφίσουν κατά συνείδηση , και θα ρίξουν την Κυβέρνηση.
Το'πε κι ο Μανώλης, που όλη την μέρα σήμερα ήταν αγκαλιά και πλάι πλάι με τον Κουρασμένο.
"Ποια συνείδηση! Θα ψηφίσουμε να μην πέσει η Κυβέρνηση αύριο".
Και ...
μεθαύριο ο Κολοσσός της Ρόδου ο Τέλης, που θα την έχει γλυτώσει , θα βρει λόγους κομματικού πατριωτισμού για να παραιτηθεί, και να βάλει το δάχτυλο που τόσο ενοχλούσε τους φίλους του, στην κωλότσεπη...
Το'πε κι ο Μανώλης, που όλη την μέρα σήμερα ήταν αγκαλιά και πλάι πλάι με τον Κουρασμένο.
"Ποια συνείδηση! Θα ψηφίσουμε να μην πέσει η Κυβέρνηση αύριο".
Και ...
μεθαύριο ο Κολοσσός της Ρόδου ο Τέλης, που θα την έχει γλυτώσει , θα βρει λόγους κομματικού πατριωτισμού για να παραιτηθεί, και να βάλει το δάχτυλο που τόσο ενοχλούσε τους φίλους του, στην κωλότσεπη...
Μπάγεβιτς: Ήταν παιχνίδι-απόλαυση...
Δεν έχουμε ξαναδεί τέτοιο τελικό...
"Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα τέτοιο τελικό", είπε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στο Γιάννη Παπαδόπουλο (ΑΝΤ-1). "Μου άρεσε . Ήταν ένα παιχνίδι απόλαυση για τους φιλάθλους".
Όσον αφορά την ομάδα του ο Ντούσκο είπε. "Είμασταν και λίγο άτυχοι". Στην ερώτηση αν θα μείνει στην επόμενη σεζόν στην ΑΕΚ απάντησε...
"Εχω συμβόλαιο με την ΑΕΚ. Έχουμε μπροστά μας τα playoff. Δεν είναι θέμα δικό μου αν θα μείνω η θα φύγω".
Μια πλήρης απάντηση σε μια δύσκολη ερώτηση...
"Δεν θυμάμαι ποτέ άλλοτε στην Ελλάδα τέτοιο τελικό", είπε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στο Γιάννη Παπαδόπουλο (ΑΝΤ-1). "Μου άρεσε . Ήταν ένα παιχνίδι απόλαυση για τους φιλάθλους".
Όσον αφορά την ομάδα του ο Ντούσκο είπε. "Είμασταν και λίγο άτυχοι". Στην ερώτηση αν θα μείνει στην επόμενη σεζόν στην ΑΕΚ απάντησε...
"Εχω συμβόλαιο με την ΑΕΚ. Έχουμε μπροστά μας τα playoff. Δεν είναι θέμα δικό μου αν θα μείνω η θα φύγω".
Μια πλήρης απάντηση σε μια δύσκολη ερώτηση...
Πράσινη «αστερόεσσα»...
Έτοιμος να προσθέσει το πέμπτο αστέρι στη φανέλα του είναι ο Παναθηναϊκός. Οι «πράσινοι» αντιμετωπίζουν στις 21:00 (ΣΚΑΪ και NovaΣΠΟΡ FM 94,6) την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στον τελικό του φάιναλ φορ του Βερολίνου και θέλουν να επαναλάβουν το θρίαμβο που πέτυχαν και το 2007 στην Αθήνα απέναντι στη ρωσική ομάδα. Αγωνιστικά προβλήματα δεν υπάρχουν και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς προσπαθεί στις 21 ώρες που χωρίζουν τον ημιτελικό από τον τελικό να αποφορτίσει τους παίκτες του ψυχολογικά και σωματικά.
Το κίνητρο είναι υψηλό, αφού ο Παναθηναϊκός διεκδικεί για πέμπτη φορά την...
κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης, προσθέτοντας το Βερολίνο στους τόπους όπου θριάμβευσε, δίπλα στο Παρίσι (1996), τη Θεσσαλονίκη (2000), την Μπολόνια (2002) και την Αθήνα (2007). Ένα τέτοιο επίτευγμα αυτομάτως θα τον καταστήσει την κορυφαία ομάδα της Ευρώπης τα τελευταία 21 χρόνια, από καταβολής φάιναλ φορ. Ο Παναθηναϊκός είναι η μόνη ομάδα που έχει κατακτήσει τέσσερις τίτλους από το 1988 και μετά. Αν φτάσει στον πέμπτο τίτλο Ευρωλίγκας, θα «πιάσει» τη Βαρέζε και τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στην τρίτη θέση των κατακτήσεων, πίσω μόνο από τη Ρεάλ Μαδρίτης που έχει 8 και την ΤΣΣΚΑ που μετρά 6.
Ιστορία θα γράψουν πέρα από το σύλλογο και οι παίκτες της ομάδας. Πρώτος και καλύτερος, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, που ήταν παρών σε όλες τις μεγάλες στιγμές της ομάδας του στην Ευρωλίγκα και διεκδικεί τον 24ο τίτλο στην καριέρα του!
Δεν είναι όμως μόνο ο αρχηγός... Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έχει τη δυνατότητα να γίνει ο πρώτος παίκτης που κατακτά την Ευρωλίγκα με τρεις διαφορετικές ομάδες, μετά από τους τρεις συνεχόμενους που είχε πάρει το 2003 με την Μπαρτσελόνα, αλλά και τη διετία 2004-05 με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Μάλιστα οι τρεις συνεχείς τίτλοι του αποτελούν επίδοση ρεκόρ για την Ευρωλίγκα. Ο Λιθουανός γκαρντ, στην τέταρτη συμμετοχή του στο φάιναλ φορ, μετρά επτά νίκες σε ισάριθμους αγώνες.
Και φυσικά ποιος ξεχνά τον στρατηγό Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Έχει ήδη την πρώτη θέση στη λίστα με τις κατακτήσεις της Ευρωλίγκας με έξι τίτλους (1992 με Παρτιζάν, 1994 με Μπανταλόνα, 1995 με Ρεάλ Μαδρίτης, 2000, 2002 και 2007 με Παναθηναϊκό). Ακόμη και στην απευκταία περίπτωση που χάσει, ο Σέρβος τεχνικός, ο οποίος είναι ο μοναδικός πρωταθλητής Ευρώπης με τέσσερις διαφορετικές ομάδες, θα παραμένει πολυνίκης, μιας και ο Ετόρε Μεσίνα θα φτάσει στους πέντε τίτλους.
Ο «Ζοτς» με τον «Έκτορα» είναι παλιοί γνώριμοι, έχοντας αναμετρηθεί ήδη 19 φορές στην καριέρα τους, με τον Ομπράντοβιτς να έχει 11 νίκες έναντι 8 του συναδέλφου και φίλου του. Οι δύο δε εξ αυτών σημειώθηκαν στις δύο συναντήσεις τους σε τελικό Ευρωλίγκας. Το 2002, όταν ο Παναθηναϊκός νίκησε την Κίντερ μέσα στην Μπολόνια με 89-83 και το 2007, όταν επικράτησε της ΤΣΣΚΑ στην Αθήνα με 93-91.
Εξίσου μεγάλο κίνητρο είναι και αυτό της ΤΣΣΚΑ. Έχει κατακτήσει έξι φορές την κορυφή της Ευρώπης (1961, 1963, 1969, 1971, 2006 και 2008) και είναι η δεύτερη στη σχετική λίστα, πίσω μόνο από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η ρωσική ομάδα συμμετέχει για έβδομη συνεχή χρονιά σε φάιναλ φορ και τέταρτη διαδοχική στον τελικό της διοργάνωσης. Ο άνθρωπος που «ευθύνεται» για την παρουσία της στον τελικό της Κυριακής, ο Ραμούνας Σισκάουσκας, θέλει να γίνει μόλις ο δεύτερος παίκτης μετά τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους που κατακτά τρεις συνεχείς τίτλους στην Ευρωλίγκα.
Στην προσπάθεια του ο Παναθηναϊκός θα έχει το... πλεονέκτημα έδρας. Στους περίπου 3.000 που ήταν στις κερκίδες την Παρασκευή θα προστεθούν αρκετές ακόμη εκατοντάδες φίλων του «τριφυλλιού».
Aπό www.sport-fm.gr
Το κίνητρο είναι υψηλό, αφού ο Παναθηναϊκός διεκδικεί για πέμπτη φορά την...
κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης, προσθέτοντας το Βερολίνο στους τόπους όπου θριάμβευσε, δίπλα στο Παρίσι (1996), τη Θεσσαλονίκη (2000), την Μπολόνια (2002) και την Αθήνα (2007). Ένα τέτοιο επίτευγμα αυτομάτως θα τον καταστήσει την κορυφαία ομάδα της Ευρώπης τα τελευταία 21 χρόνια, από καταβολής φάιναλ φορ. Ο Παναθηναϊκός είναι η μόνη ομάδα που έχει κατακτήσει τέσσερις τίτλους από το 1988 και μετά. Αν φτάσει στον πέμπτο τίτλο Ευρωλίγκας, θα «πιάσει» τη Βαρέζε και τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στην τρίτη θέση των κατακτήσεων, πίσω μόνο από τη Ρεάλ Μαδρίτης που έχει 8 και την ΤΣΣΚΑ που μετρά 6.
Ιστορία θα γράψουν πέρα από το σύλλογο και οι παίκτες της ομάδας. Πρώτος και καλύτερος, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, που ήταν παρών σε όλες τις μεγάλες στιγμές της ομάδας του στην Ευρωλίγκα και διεκδικεί τον 24ο τίτλο στην καριέρα του!
Δεν είναι όμως μόνο ο αρχηγός... Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους έχει τη δυνατότητα να γίνει ο πρώτος παίκτης που κατακτά την Ευρωλίγκα με τρεις διαφορετικές ομάδες, μετά από τους τρεις συνεχόμενους που είχε πάρει το 2003 με την Μπαρτσελόνα, αλλά και τη διετία 2004-05 με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Μάλιστα οι τρεις συνεχείς τίτλοι του αποτελούν επίδοση ρεκόρ για την Ευρωλίγκα. Ο Λιθουανός γκαρντ, στην τέταρτη συμμετοχή του στο φάιναλ φορ, μετρά επτά νίκες σε ισάριθμους αγώνες.
Και φυσικά ποιος ξεχνά τον στρατηγό Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Έχει ήδη την πρώτη θέση στη λίστα με τις κατακτήσεις της Ευρωλίγκας με έξι τίτλους (1992 με Παρτιζάν, 1994 με Μπανταλόνα, 1995 με Ρεάλ Μαδρίτης, 2000, 2002 και 2007 με Παναθηναϊκό). Ακόμη και στην απευκταία περίπτωση που χάσει, ο Σέρβος τεχνικός, ο οποίος είναι ο μοναδικός πρωταθλητής Ευρώπης με τέσσερις διαφορετικές ομάδες, θα παραμένει πολυνίκης, μιας και ο Ετόρε Μεσίνα θα φτάσει στους πέντε τίτλους.
Ο «Ζοτς» με τον «Έκτορα» είναι παλιοί γνώριμοι, έχοντας αναμετρηθεί ήδη 19 φορές στην καριέρα τους, με τον Ομπράντοβιτς να έχει 11 νίκες έναντι 8 του συναδέλφου και φίλου του. Οι δύο δε εξ αυτών σημειώθηκαν στις δύο συναντήσεις τους σε τελικό Ευρωλίγκας. Το 2002, όταν ο Παναθηναϊκός νίκησε την Κίντερ μέσα στην Μπολόνια με 89-83 και το 2007, όταν επικράτησε της ΤΣΣΚΑ στην Αθήνα με 93-91.
Εξίσου μεγάλο κίνητρο είναι και αυτό της ΤΣΣΚΑ. Έχει κατακτήσει έξι φορές την κορυφή της Ευρώπης (1961, 1963, 1969, 1971, 2006 και 2008) και είναι η δεύτερη στη σχετική λίστα, πίσω μόνο από τη Ρεάλ Μαδρίτης. Η ρωσική ομάδα συμμετέχει για έβδομη συνεχή χρονιά σε φάιναλ φορ και τέταρτη διαδοχική στον τελικό της διοργάνωσης. Ο άνθρωπος που «ευθύνεται» για την παρουσία της στον τελικό της Κυριακής, ο Ραμούνας Σισκάουσκας, θέλει να γίνει μόλις ο δεύτερος παίκτης μετά τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους που κατακτά τρεις συνεχείς τίτλους στην Ευρωλίγκα.
Στην προσπάθεια του ο Παναθηναϊκός θα έχει το... πλεονέκτημα έδρας. Στους περίπου 3.000 που ήταν στις κερκίδες την Παρασκευή θα προστεθούν αρκετές ακόμη εκατοντάδες φίλων του «τριφυλλιού».
Aπό www.sport-fm.gr
Δώστε αίμα για τον Σπύρο...
3 Μαίου - Παγκόσμια ημέρα της Ελευθερίας του Τύπου...
Η 3η Μαϊου είναι η παγκόσμια ημέρα της ελευθερίας του Τύπου και είναι μια καλή ευκαιρία να αναλογιστούμε αν η ελευθερία που απολαμβάνει σήμερα ο Τύπος είναι αρκετή για τη σωστή ενημέρωση των πολιτών.
Η ελευθερία του Τύπου δεν μπορεί να εξεταστεί συνολικά καθώς σε κάθε χώρα ισχύουν διαφορετικά πράγματα και τα Μ.Μ.Ε έχουν να αντιμετωπίσουν τελείως διαφορετικές δυσκολίες.
Στην Ελλάδα έχουν πάψει προ πολλού να εμφανίζονται φαινόμενα της "παραδοσιακής" λογοκρισίας από κάποιο φασιστικό καθεστώς.
Η λογοκρισία σήμερα έχει...
λάβει εντελώς διαφορετική μορφή και έχει καταντήσει να είναι "εθελοντική".
Η λογοκρισία πλέον δεν επιβάλλεται στο όνομα κάποιου δικτάτορα ή αυταρχικού ηγέτη αλλά στο όνομα κάποιου πολιτικού ή επιχειρηματία που χρηματοδοτεί την κάθε εφημερίδα ή τον κάθε σταθμό.
Η λογοκρισία λαμβάνει νέες μορφές όπως αυτή της οικονομικής εξόντωσης των δημοσιογράφων με "αποκλίνουσα συμπεριφορά" ή της απομόνωσης και εξαφάνισης από το προσκήνιο.
Σκεφθείτε μόνο την περίπτωση του Στέλιου Κούλογλου αλλά και του Κώστα Βαξεβάνη , του Χρήστου Βασιλόπουλου κτλ...
Κάποτε η "επιτυχία" της λογοκρισίας βασιζόταν στην πυγμή του δικτάτορα .
Τώρα βασίζεται στην ηθική "ευελιξία" των δημοσιογράφων που τις περισσότερες φορές είναι απολύτως πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν συμφέροντα και πολιτικές.
Στην εποχή του Internet και των blogs η ελευθερία του Τύπου σε ανεπτυγμένες χώρες όπως η Ελλάδα είναι θεσμικά αλλά και τεχνικά εξασφαλισμένη.
Είναι στο χέρι των δημοσιογράφων να σπάσουν τα στεγανά της παραπληροφόρησης και της χειραγώγησης της κοινής γνώμης.
Η "εθελοντική" λογοκρισία αντιμετωπίζεται μόνο με "εθελοντική" αντίσταση.
Aπό parapolitiki.blogspot
Μη φεύγεις μη...
Η απάντηση του Μπερλουσκόνι στη σύζυγό του...
«Πρόκειται για μια προσωπική υπόθεση που με θλίβει, η οποία ανήκει στην ιδιωτική διάσταση και στην οποία θεωρώ υποχρέωσή μου να μην αναφερθώ». Με αυτήν την λακωνική απάντηση ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι αντέδρασε στην αίτηση διαζυγίου που ανήγγειλε η σύζυγός του πως θα καταθέσει.
Ο πολιτικός κόσμος θέλησε επίσης να κρατήσει χαμηλούς τόνους και να μην αναφερθεί στο θέμα, με μόνη εξαίρεση τον Μάριο Αντινόλφι, στέλεχος του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος. «Πρέπει να βγούμε από τη διάσταση της υποκρισίας - τονίζει ο Αντινόλφι- και να το πούμε ξεκάθαρα. Το...
διαζύγιο του Μπερλουσκόνι είναι μια πολιτική υπόθεση και μια ευκαιρία για το Δημοκρατικό Κόμμα».
«Ο πρωθυπουργός μας -συνεχίζει ο Αντινόλφι- κατηγορείται από το άτομο που τον γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον ότι συναναστρέφεται ανήλικες κοπέλες. Για πρώτη φορά, ο βασιλιάς είναι γυμνός».
Η αρθρογράφος της «Κοριέρε Ντέλα Σέρα», Μαρία Λάουρα Ροντοτά, στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας, υπογραμμίζει ότι «το γάντι, το έριξε πρώτος ο Σίλβιο, ο οποίος, αυτή τη φορά, επέλεξε να μην ζητήσει συγγνώμη. Ο Σίλβιο, ο οποίος,
αναφερόμενος στη σύζυγό του, πριν δύο ημέρες, την χαρακτήρισε, γενικώς και αορίστως, "κυρία"».
Η σχολιάστρια αναφέρει επίσης ότι «το προφίλ του Μπερλουσκόνι πλήττεται μόνον μέχρις ενός ορισμένου σημείου. Εκείνο της Βερόνικα, έχει καταστραφεί, και εξαιτίας μέρους των "μίντια". Όσο για τις Ιταλίδες, έχασαν όλες, ένα σημαντικό ποσοστό αυτοεκτίμησης».
ΝΕΑ
Η πίκρα της Μαριέτας...
Ακόμα περισσότερο κι απ΄αυτό το θέμα της υγείας της , την πείραξαν οι εσωκομματικές μαχαιριές...
Πίκρα?
Η Έλενα Κατρίτση (ΝΕΤ) της κάνει την ερώτηση μ΄αυτή την λέξη. Και η Μαριέτα Γιαννάκου απαντά αμέσως, χωρίς δεύτερη σκέψη.
"Πίκρα βεβαίως. Όταν έχεις προσφέρει τόσα, και δέχεσαι χτυπήματα από απίθανους, ανόητους, και αφελείς εντός της παράταξης στην οποία βρίσκεσαι".
Είναι συγκλονιστικό. Η Μαριέτα Γιαννάκου δείχνει να...
είναι βαθιά πληγωμένη και ενοχλημένη από τα χτυπήματα αυτά. Ίσως και περισσότερο από το χτύπημα που δέχθηκε στην υγεία της.
"Εγώ ποτέ δεν ασχολήθηκα με το ποιος είναι υποψήφιος στην περιφέρεια μου, και ποτέ δεν είπα σε κάποιους, αυτόν μην τον ψηφίσετε".
Σχετικά με την κριτική που δέχθηκε με το θέμα του βιβλίου, απάντησε αφήνοντας αιχμές για όλους εκείνους που προκάλεσαν αυτήν την αναστάτωση:
"Κάποιοι νομίζουν ότι τα βιβλία γράφονται στα καφενεία, η από τον όχλο στα πεζοδρόμια".
Και συνέχισε τα "καρφιά" με ένα ακόμα μεγαλύτερο.
"Σε λίγα χρόνια όταν ο κόσμος θα φέρνει στο μυαλό του τους πιο σημαντικούς υπουργούς Παιδείας, κάποιους δεν θα τους θυμάται".
Η συνέντευξη, από την Έλενα Κατρίτση (εξαιρετική)....
Ασθενής την κοπάνησε από το νοσοκομείο, γιατί οι γιατροί υποπτεύθηκαν πως ήταν φορέας του ιού της γρίπης των χοίρων!..
Τρελάθηκε ο άνθρωπος. Πήγε στον Ευαγγελισμό με έντονα συμπτώματα λοίμωξης και υψηλό πυρετό. Μετά τις πρώτες εξετάσεις οι γιατροί θορυβήθηκαν. Ήταν έτοιμοι να τον βάλουν σε καραντίνα. Ο ασθενής που...
κατάλαβε τις υπόνοιες των γιατρών, τρομοκρατήθηκε και έφυγε τρέχοντας από το νοσοκομείο. Ακόμα τρέχει...
Στα νοσοκομεία λόγω του συναγερμού για τον ιό της γρίπης των χοίρων , αυτές τις μέρες δίνουν μεγαλύτερη σημασία στις περιπτώσεις ασθενών που παρουσιάζουν πυρετό που δεν υποχωρεί, και γενικά παρουσιάζει συμπτώματα λοίμωξης...
κατάλαβε τις υπόνοιες των γιατρών, τρομοκρατήθηκε και έφυγε τρέχοντας από το νοσοκομείο. Ακόμα τρέχει...
Στα νοσοκομεία λόγω του συναγερμού για τον ιό της γρίπης των χοίρων , αυτές τις μέρες δίνουν μεγαλύτερη σημασία στις περιπτώσεις ασθενών που παρουσιάζουν πυρετό που δεν υποχωρεί, και γενικά παρουσιάζει συμπτώματα λοίμωξης...
Το όνειρο κάθε εμπόρου...
Η ιστορία της πασίγνωστης πλέον φωτογραφίας τουΤσε Γκεβάρατην οποία τράβηξε στην Κούβα το 1960 ο Αλμπέρτο Ντίας Γκουτιέρες, γνωστότερος ως Κόρντα. Η μεταμόρφωση ενός συμβόλου σε προϊόν
Ο Τσε Γκεβάρα είναι το μεγαλύτερο σύμβολο της ριζοσπαστικής και αριστερής νεολαίας μεταπολεμικά. Και χωρίς αμφιβολία ο υπ΄ αριθμόν ένα ρομαντικός ήρωας του 20ού αιώνα, πιο θρυλικός από οποιονδήποτε άλλον αντίστοιχο από τον 18ο ακόμη αιώνα. Η απήχησή του ή καλύτερα η γοητεία του μοιάζει να ξεπερνά και εκείνη των ηρώων μεγάλων επαναστάσεων, όπως η Γαλλική ή η Οκτωβριανή. Ούτε ο...
Ροβεσπιέρος ούτε ο Λένιν ή η Ρόζα Λούξεμπουργκ συγκίνησαν την παγκόσμια νεολαία όπως εκείνος ο ασθματικός νέος γιατρός με τον μπερέ και το πούρο από την Αργεντινή. Και είναι ασφαλώς εντυπωσιακό ότι η γοητεία αυτή εξακολουθεί να λειτουργεί 52 χρόνια μετά την εκτέλεσή του τον Οκτώβριο του 1967 στη Βολιβία. Μισό και πλέον αιώνα μετά τη δολοφονία του ο ρομαντικός επαναστάτης της Λατινικής Αμερικής ζει. Είναι μια ζωή μεταθανάτια που ούτε ο ίδιος την είχε ονειρευτεί ούτε οι σύντροφοί του μπορούσαν να τη φανταστούν. Και αυτή η μεταθανάτια ζωή εκφράζεται από την απίστευτη απήχηση μιας φωτογραφίας που είναι γνωστή από την Παταγωνία ως τη Νέα Ζηλανδία και από το Τόκιο ως το Ρέικιαβικ. Μιας φωτογραφίας που έχει αναπαραχθεί και κυκλοφορεί σε δισεκατομμύρια αντίτυπα: σε αφίσες, σε τοίχους φοιτητικών δωματίων, σε φλιτζάνια του τσαγιού και του καφέ, στα μαγιό διάσημων φωτομοντέλων, στο δεξί μπράτσο του Μαραντόνα, σε ετικέτες κρασιών, ακόμη και σε προφυλακτικά. Δεν είναι συμπτωματικό που η εικόνα αυτή λειτούργησε καταλυτικά ώστε, σύμφωνα με την πασίγνωστη φράση, το πρόσωπο του Τσε να γίνει«το όνειρο του κάθε εμπόρου».
«Μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις» λέει η κοινοτοπία η οποία λανθασμένα αποδίδεται στους Κινέζους. Η φωτογραφία του Τσε ωστόσο αξίζει δισεκατομμύρια λέξειςκαι άλλα τόσα δολάρια. Αλλά αυτός που την τράβηξε δεν κατάφερε να γίνει πλούσιος, όπως θα περίμενε κανείς. Ούτε ο ίδιος ούτε η Κούβα όπου τραβήχτηκε.
Ο Μάικλ Κέισι, επικεφαλής του γραφείου της Dow Jones Νewswires έγραψε ένα εκτενές βιβλίο, ο τίτλος του οποίου δεν αφήνει εξαρχής καμία αμφιβολία για το περιεχόμενό του:
Che΄s Αfterlife (Η μεταθανάτια ζωή του Τσε)
Ο Κέισι θέλησε να δείξει ποιες είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι μηχανισμοί οι οποίοι μεταμορφώνουν τον μύθο και τη φήμη σε χρήμα, πώς επιβάλλονται και πώς επιδρούν σε βάθος χρόνου- και σε τεράστια στρώματα του πληθυσμού. Δηλαδή, με άλλα λόγια, έγραψε ένα βιβλίο για τη μαζική κουλτούρα και τον τρόπο που οικειοποιείται και μετατρέπει σε εμπόρευμα ένα σύμβολο, μια ιδέα, την εικόνα μιας στιγμής που εγγράφεται ανεξίτηλα επάνω στο ύφασμα του χρόνου και μολονότι πολλαπλασιάζεται ασταμάτητα- ή ακριβώς γι΄ αυτόπαραμένει σταθερά αποτυπωμένη στη μνήμη και στις συνειδήσεις. Ο Τσε μέσω της φωτογραφίας του δείχνει σαν να υπάρχει σε ένα διαρκές παρόν που σφραγίζει την αιωνιότητα. Και μια τέτοια εικόνα δεν μπορεί παρά να είναιτο όνειρο κάθε εμπόρου , αφού συνιστά προϊόν χωρίς ημερομηνία λήξεως.
Η φωτογραφία τραβήχτηκε στην Κούβα το 1960 από τον Αλμπέρτο Ντίας Γκουτιέρες, γνωστότερο ως Κόρντα. Είναι ένα γκρο πλαν όπου ο Τσε φαίνεται να κοιτάζει σε ένα απροσδιόριστο πεδίο (δηλαδή στο μέλλον). Δεν υπάρχει περίγυρος, δεν υπάρχει στιγμή, η φωτογραφία είναι αιώνια, λες και ο Γκεβάρα αναστήθηκε και πήρε τη μορφή ενός Λατινοαμερικανού Χριστού, που ωστόσο κανείς δεν μπορεί να τον σταυρώσει. Ο Κέισι γράφει ότι η φωτογραφία σε προκαλεί να την ακουμπήσεις με το δάχτυλο, όπως το πορτρέτο της Μόνα Λίζα. Αυτή η αίσθηση της αμεσότητας και ταυτοχρόνως της ρομαντικής απόστασης είναι που, σύμφωνα με τον ίδιο, συνιστά τη γοητεία της. Ο Κάστρο το είχε αντιληφθεί πολύ νωρίς- από το 1967 και πριν από τη δολοφονία του Τσε-, γι΄ αυτό χρησιμοποίησε τη φωτογραφία στο συμβολικό επίπεδο, αναδεικνύοντάς την σε εμβληματικό γνώρισμα της κουβανικής επανάστασης και κατ΄ επέκταση της Λατινικής Αμερικής. Απέναντι στο δολάριο υψωνόταν η εικόνα ενός αδιάφθορου, ενός αγνού οραματιστή, που με τη βοήθεια των λαϊκών στρωμάτων θα κατατρόπωνε τους εμπόρους. Εκτός βεβαίως από αυτήν, υπήρξαν και άλλες: ο Τσε και το πούρο του- η Κούβα· ο Τσε και ο μπερές του- η επανάσταση· το κόκκινο άστρο.
Μεταμοντέρνα εικόνα
[Αυτή είναι η φωτογραφία του ασθματικού νέου γιατρού που εκτός από σύμβολο είναι πλέον και εμπορικό αντικείμενο ]
Αυτή είναι η φωτογραφία του ασθματικού νέου γιατρού που εκτός από σύμβολο είναι πλέον και εμπορικό αντικείμενο
Η φωτογραφία του Κόρντα όμως είναι εκείνη που μεταφέρθηκε παντού. Πριν από το τέλος της δεκαετίας του ΄60 ήταν ήδη ένα, ας πούμε, εικόνισμα της επανάστασης, το γοητευτικότερο τοτέμ της ουτοπίας. Κάποια στιγμή ωστόσο ο αντίπαλος αντελήφθη ότι υπήρχαν εκατοντάδες εκατομμύρια καταναλωτές έτοιμοι να αγοράσουν μια υπόσχεση, ένα σύμβολο, την πραγματικότητα του αδύνατου, όπως θα έλεγαν οι υπερρεαλιστές. Ο Τσε δεν είχε καμία σχέση με τους γκρίζους και άχαρους ηγέτες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Τα αγέλαστα σιβηριανά πρόσωπα του πολιτικού γραφείου της ΕΣΣΔ έμοιαζαν απελπιστικά άχαρα και πληκτικά μπροστά στο πορτρέτο του νέου αργεντινού γιατρού που εκτελέστηκε στη Βολιβία.
Η ευρωπαϊκή Αριστερά είχε έναν επιπλέον λόγο να τον «υιοθετήσει» στο συμβολικό πεδίο. Ο Τσε είχε ασκήσει σκληρή κριτική εναντίον της ΕΣΣΔ, για την οποία οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες της Ευρώπης που υποστήριζαν την Αριστερά ένιωθαν μια δυσαρέσκεια η οποία έφτανε συχνά στο επίπεδο της καθολικής απόρριψης.
Αλλά η εμπορευματοποίηση της φωτογραφίας του Τσε συνέβη στις ΗΠΑ και από εκεί μεταφέρθηκε στον υπόλοιπο κόσμο, και μάλιστα σε μεγάλα στρώματα του γενικού πληθυσμού που δεν ανήκαν στην Αριστερά. Η αμερικανική νεολαία που βρισκόταν στην πλέον ριζοσπαστική της περίοδο ανακάλυπτε στο πρόσωπό του το ίνδαλμά της. Και αυτό μετά τη δολοφονία του υπερυψώθηκε και πήρε ένα σχεδόν θρησκευτικό περιεχόμενο. Σχεδόν κάθε μορφή αντίστασης στην καταπίεση ή στην όποια μορφή ολοκληρωτισμού με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο παρέπεμπε στον Τσε. Η παρατήρηση του συγγραφέα ότι η φωτογραφία αυτή λειτουργεί ως «ένα είδος μεταμοντέρνας εικόνας που μπορεί να υποδηλώνει οτιδήποτε στον οποιονδήποτε» δείχνει και το μέγεθος της επίδρασής της.
Η φωτογραφία είναι ένα τοτέμ της βιομηχανικής εποχής που αποτυπώνει τρία πράγματα: τον επαναστάτη που κινείται στον ιστορικό χρόνο, αλλά και στο άχρονο τοπίο της ουτοπίας· τον αδιάφθορο που δίνει νόημα στο όνειρο· τον ήρεμο, τον αγέρωχο, τον νέο και τον ελκυστικό, που δείχνει ότι η επανάσταση είναι καθαρή και ωραία, και ότι μπορούμε να την αγγίξουμε όπως βάζουμε το χέρι επάνω στην αφίσα. Η εμπορευματοποίηση φυσικά δείχνει και κάτι ακόμη: πως η εικόνα είναι ισχυρότερη από τις ιδέες που υποδηλώνει, ότι αυτή τις κινεί.
Οι διαφημιστές στη λεωφόρο Μάντισον γνωρίζουν ότι καμία διαφήμιση δεν μπορεί να επιτύχει χωρίς συναισθηματικό περιεχόμενο. Εδώ όμως το συναίσθημα μεταφέρει στον θεατή τις ιδέες και τη φαντασιακή τους απεικόνιση ταυτοχρόνως σε ένα και μόνο πρόσωπο. Πίσω από αυτό ο θεατής θέλει να δει τον εαυτό του.
Ο φωτογράφος Αλμπέρτο Ντίας Γκουτιέρες πέθανε το 2001. Η Κούβα μόλις το 1997 υπέγραψε τη Συνθήκη της Βέρνης για τα πνευματικά δικαιώματα.
Ο Γκουτιέρες δεν πρόλαβε να πλουτίσει. Πλούτισαν τελικά οι άλλοι. Και αυτοί ήταν κυρίως οι αντίπαλοι, που καθώς φαίνεται θα συνεχίσουν να πλουτίζουν, γιατί τώρα η εικόνα έχει υπερβεί πλέον το όποιο της μήνυμα, γι΄ αυτό και «μπορεί» να συνοδεύεται από τα πιο παρανοϊκά σχόλια, όπως αυτά μιας αυστραλέζικης εταιρείας παγωτού, ένα είδος του οποίου το ονομάζει «βύσσινο Γκεβάρα». Δοκιμάστε το, είναι μοναδικό, ισχυρίζονται. Και για να πεισθείτε, καταλήγουν: «Ο επαναστατικός αγώνας των βύσσινων συνετρίβη καθώς παγιδεύτηκαν ανάμεσα σε δύο στρώματα σοκολάτας. Είθε η μνήμη τους να παραμείνει στο στόμα σας». Σε τούτη τη μεταμοντέρνα εποχή, ως φαίνεται, ουδείς ορρωδεί προ ουδενός.Του ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗ από το ΒΗΜΑ.
Η «ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΑ» ΛΟΗ...
Του Κοσμά Βίδου
Γερή η μπάζα της εκπομπής της την περασμένη Κυριακή και η Βάσια Λόη δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά της. Γιατί διέθετε και Ηλία Ψινάκη για την απαραίτητη (και αβάστακτη) ελαφρότητα του «Τv weekend» της και Αννα Συνοδινού (!) για να μπει στο μάτι των εχθρών της που τη θεωρούν ικανή μόνο για τα σαχλά, τα αβασάνιστα, τα ευτελή. Τι κατάφερε; Να επιβεβαιώσει πανηγυρικά τους οχτρούς. Αποδεικνύοντας ότι αν τα μεταξωτά βρακιά θέλουν επιδέξιους πισινούς έτσι και η σοβαρή δημοσιογραφία- και όχι αυτό το αδιευκρίνιστο πράγμα που σερβίρει η Λόη- θέλει ρεπόρτερ, αν όχι επιδέξιους, τουλάχιστον ενημερωμένους. Πράγμα που η παρουσιάστρια του Αlter και οι συνεργάτες της δεν ήταν, όπως φάνηκε από τη συνέντευξη με τη Συνοδινού. Η οποία βγήκε στον...
αέρα κεφάτη και χαριτωμένη και άρχισε να μιλάει μπροστά στην εκστατική Λόη («να την ευχαριστήσουμε πάρα πολύ για τη μεγάλη τιμή που μας έκανε!») και τους πανελίστες της για την καριέρα της, για την πρόσφατη εμφάνισή της στα «Ματωμένα χώματα», ακόμη και για τα ελληνοτουρκικά. Αναφερόμενη ενίοτε και στον σύζυγό της Γ. Μαρινάκη. Με το όνομα του οποίου έκλεισε και η συνέντευξη:
«Μπορώ να σας φιλήσω;»τη ρώτησε ο συνεργάτης της Λόη, ο οποίος αμφιβάλλω αν ήξερε ποια είναι στην πραγματικότητα η Συνοδινού.
«Να με φιλήσετε! Γιατί όχι; Δεν νομίζω να ζηλέψει ο κ. Μαρινάκης»είπε εκείνη γελώντας με νάζι. Οπως με νάζι γέλασε και η Λόη.
▅... ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΠΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝ
Αγνοώντας, όπως αποδείχτηκε από την αντίδρασή της, ότι ο Μαρινάκης από τότε που είχε μαγνητοσκοπηθεί η συνομιλία ως τη στιγμή που προβαλλόταν είχε πεθάνει. Ετσι, όχι μόνο η συντετριμμένη (όπως διαβάζαμε στον Τύπο) από τον χαμό του συντρόφου της (και πρωταθλητή του τριπλού κατά τη δεκαετία του ΄50) Συνοδινού εμφανίστηκε μέσα στην καλή χαρά (καθώς η συνέντευξή της ήταν «κονσέρβα»), αλλά και η Λόη πιάστηκε ανενημέρωτη. Πώς να το κάνουμε; Αλλο να μιλάς «με τον πολυαγαπημένο μας Ηλία Ψινάκη»ο οποίος παίζει στο ίδιο (lifestyle) γήπεδο με τις καρακαηδόνες της μεσημεριανής κουτσομπολίστικης ζώνης και άλλο με μια καλλιτέχνιδα, η ζωή και η προσφορά της οποίας δεν έχουν θέση στα τηλεοπτικά μπλα μπλα. Λεπτομέρειες για την καθημερινότητα της οποίας δεν (μπορείς να) γνωρίζεις από τη στιγμή που δεν έχεις καμία επαφή με τον κόσμο της. Ομως, δεν ήξερες δεν ρώταγες; Πρόκειται για τη βασική αρχή της δημοσιογραφίας. Εξάλλου δεν χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους της Λόη για να μάθει ότι ο Μαρινάκης είχε αποχωρήσει εις τόπον χλοερόν, τόπον αναπαύσεως. Αν διάβαζε εφημερίδα θα το γνώριζε, αφού τα της κηδείας του είχαν ήδη δημοσιευτεί. Αυτό κάνει πάντα ο δημοσιογράφος: διαβάζει προσεκτικά τις εφημερίδες, ώστε να είναι ενημερωμένος, να γλιτώνει από κακοτοπιές και παγίδες καθώς η είδηση τρέχει, και ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις πότε οι καλπάζουσες εξελίξεις θα σε ξεπεράσουν και θα σε εκθέσουν. Ούτε αυτό το γνώριζε η κυρία Λόη. Η οποία, παρεμπιπτόντως, έχει κάνει αίτηση για να γίνει μέλος της ΕΣΗΕΑ (Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών). Να υποθέσω ότι κατά τις παραδοσιακές εξετάσεις φρόντισαν να μην τη ρωτήσουν... δύσκολα πράγματα, αλλά περιορίστηκαν σε ερωτήσεις για τις πρόσφατες εξελίξεις στη ζωή του Νίνο, του Κώστα Καραφώτη και της Κατερίνας Παπουτσάκη; Αυτά τα παίζει στα δάχτυλα των χεριών της η δαιμόνια ρεπόρτερ. Τα υπόλοιπα, τα περί Συνοδινού και άλλων πολυπαινεμένων αλλά ξένων στον κόσμο της πλασμάτων, τα θέλει απλώς για να προσθέσει λίγο λούστρο στην εικόνα της.
Από τη στήλη on air, ΒΗΜΑ
Γερή η μπάζα της εκπομπής της την περασμένη Κυριακή και η Βάσια Λόη δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά της. Γιατί διέθετε και Ηλία Ψινάκη για την απαραίτητη (και αβάστακτη) ελαφρότητα του «Τv weekend» της και Αννα Συνοδινού (!) για να μπει στο μάτι των εχθρών της που τη θεωρούν ικανή μόνο για τα σαχλά, τα αβασάνιστα, τα ευτελή. Τι κατάφερε; Να επιβεβαιώσει πανηγυρικά τους οχτρούς. Αποδεικνύοντας ότι αν τα μεταξωτά βρακιά θέλουν επιδέξιους πισινούς έτσι και η σοβαρή δημοσιογραφία- και όχι αυτό το αδιευκρίνιστο πράγμα που σερβίρει η Λόη- θέλει ρεπόρτερ, αν όχι επιδέξιους, τουλάχιστον ενημερωμένους. Πράγμα που η παρουσιάστρια του Αlter και οι συνεργάτες της δεν ήταν, όπως φάνηκε από τη συνέντευξη με τη Συνοδινού. Η οποία βγήκε στον...
αέρα κεφάτη και χαριτωμένη και άρχισε να μιλάει μπροστά στην εκστατική Λόη («να την ευχαριστήσουμε πάρα πολύ για τη μεγάλη τιμή που μας έκανε!») και τους πανελίστες της για την καριέρα της, για την πρόσφατη εμφάνισή της στα «Ματωμένα χώματα», ακόμη και για τα ελληνοτουρκικά. Αναφερόμενη ενίοτε και στον σύζυγό της Γ. Μαρινάκη. Με το όνομα του οποίου έκλεισε και η συνέντευξη:
«Μπορώ να σας φιλήσω;»τη ρώτησε ο συνεργάτης της Λόη, ο οποίος αμφιβάλλω αν ήξερε ποια είναι στην πραγματικότητα η Συνοδινού.
«Να με φιλήσετε! Γιατί όχι; Δεν νομίζω να ζηλέψει ο κ. Μαρινάκης»είπε εκείνη γελώντας με νάζι. Οπως με νάζι γέλασε και η Λόη.
▅... ΚΑΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΠΟΥ ΤΡΕΧΟΥΝ
Αγνοώντας, όπως αποδείχτηκε από την αντίδρασή της, ότι ο Μαρινάκης από τότε που είχε μαγνητοσκοπηθεί η συνομιλία ως τη στιγμή που προβαλλόταν είχε πεθάνει. Ετσι, όχι μόνο η συντετριμμένη (όπως διαβάζαμε στον Τύπο) από τον χαμό του συντρόφου της (και πρωταθλητή του τριπλού κατά τη δεκαετία του ΄50) Συνοδινού εμφανίστηκε μέσα στην καλή χαρά (καθώς η συνέντευξή της ήταν «κονσέρβα»), αλλά και η Λόη πιάστηκε ανενημέρωτη. Πώς να το κάνουμε; Αλλο να μιλάς «με τον πολυαγαπημένο μας Ηλία Ψινάκη»ο οποίος παίζει στο ίδιο (lifestyle) γήπεδο με τις καρακαηδόνες της μεσημεριανής κουτσομπολίστικης ζώνης και άλλο με μια καλλιτέχνιδα, η ζωή και η προσφορά της οποίας δεν έχουν θέση στα τηλεοπτικά μπλα μπλα. Λεπτομέρειες για την καθημερινότητα της οποίας δεν (μπορείς να) γνωρίζεις από τη στιγμή που δεν έχεις καμία επαφή με τον κόσμο της. Ομως, δεν ήξερες δεν ρώταγες; Πρόκειται για τη βασική αρχή της δημοσιογραφίας. Εξάλλου δεν χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια εκ μέρους της Λόη για να μάθει ότι ο Μαρινάκης είχε αποχωρήσει εις τόπον χλοερόν, τόπον αναπαύσεως. Αν διάβαζε εφημερίδα θα το γνώριζε, αφού τα της κηδείας του είχαν ήδη δημοσιευτεί. Αυτό κάνει πάντα ο δημοσιογράφος: διαβάζει προσεκτικά τις εφημερίδες, ώστε να είναι ενημερωμένος, να γλιτώνει από κακοτοπιές και παγίδες καθώς η είδηση τρέχει, και ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις πότε οι καλπάζουσες εξελίξεις θα σε ξεπεράσουν και θα σε εκθέσουν. Ούτε αυτό το γνώριζε η κυρία Λόη. Η οποία, παρεμπιπτόντως, έχει κάνει αίτηση για να γίνει μέλος της ΕΣΗΕΑ (Ενωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών). Να υποθέσω ότι κατά τις παραδοσιακές εξετάσεις φρόντισαν να μην τη ρωτήσουν... δύσκολα πράγματα, αλλά περιορίστηκαν σε ερωτήσεις για τις πρόσφατες εξελίξεις στη ζωή του Νίνο, του Κώστα Καραφώτη και της Κατερίνας Παπουτσάκη; Αυτά τα παίζει στα δάχτυλα των χεριών της η δαιμόνια ρεπόρτερ. Τα υπόλοιπα, τα περί Συνοδινού και άλλων πολυπαινεμένων αλλά ξένων στον κόσμο της πλασμάτων, τα θέλει απλώς για να προσθέσει λίγο λούστρο στην εικόνα της.
Από τη στήλη on air, ΒΗΜΑ
Χωρίς τα "αυτά" ...
Θυμάστε εκείνο το κολομβιανό σίριαλ «Χωρίς αυτά δεν υπάρχει Παράδεισος» (όπου «αυτά», ίσον τα γυναικεία στήθη) που είχε μεταδώσει πριν από δυο χρόνια ο Alpha; Και είχε γίνει καλτ σουξέ, με αφοσιωμένους οπαδούς ανά το πανελλήνιον να ορκίζονται στο όνομά του -και σε «αυτά», βεβαίως, βεβαίως. Ε, λοιπόν, εδώ και μερικές ημέρες το ξαναπαίζει μεταμεσονυκτίως ο Alpha, για να ευφραίνονται οι παλαιοί οπαδοί και να μένουν με το στόμα ανοιχτό οι νεότεροι. Αλλά δεν είναι εκεί η είδηση. Η είδηση είναι ότι το...
Mega πήρε τα δικαιώματα παραγωγής της σειράς, για να το βγάλει σε ελληνική εκδοχή με δικούς μας πρωταγωνιστές και διαλόγους.
ΒΛΕΠΕ, δηλαδή, «Μαρία η άσχημη», βλέπε «Λάκης ο Γλυκούλης», τις δύο μεγάλες επιτυχίες του καναλιού που ήρθαν απ' τα ξένα. Γιατί να μην τριτώσει το καλό; Και μιλάμε τώρα για μια σειρά που ξεκίνησε ως ανέκδοτο από την κολομβιανή εταιρεία Caracol Television και εξελίχθηκε σε πραγματικό φαινόμενο ανά την υφήλιο -στις ΗΠΑ, συγκεκριμένα, είναι από τις πρώτες σε συνολική τηλεθέαση σειρές!
Από τη στήλη Μέσα & Media, του Χρήστου Ξανθάκη, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Mega πήρε τα δικαιώματα παραγωγής της σειράς, για να το βγάλει σε ελληνική εκδοχή με δικούς μας πρωταγωνιστές και διαλόγους.
ΒΛΕΠΕ, δηλαδή, «Μαρία η άσχημη», βλέπε «Λάκης ο Γλυκούλης», τις δύο μεγάλες επιτυχίες του καναλιού που ήρθαν απ' τα ξένα. Γιατί να μην τριτώσει το καλό; Και μιλάμε τώρα για μια σειρά που ξεκίνησε ως ανέκδοτο από την κολομβιανή εταιρεία Caracol Television και εξελίχθηκε σε πραγματικό φαινόμενο ανά την υφήλιο -στις ΗΠΑ, συγκεκριμένα, είναι από τις πρώτες σε συνολική τηλεθέαση σειρές!
Από τη στήλη Μέσα & Media, του Χρήστου Ξανθάκη, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Ο Κώστας Ταχτσής γοητεύει ακόμη...
Της Ολγας Σελλα
Με το μοναδικό του μυθιστόρημα έκανε γκελ στις ψυχές των μικροαστών, ακριβώς όπως ο ίδιος o Kώστας Ταχτσής «έκανε γκελ στην άβυσσο», κατά τη διεισδυτική παρατήρηση του Γιάννη Τσαρούχη. Σαράντα επτά χρόνια μετά την κυκλοφορία του, «Το τρίτο στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή εξακολουθεί να διαβάζεται, να συζητιέται, να γοητεύει, να εμπνέει, να προκαλεί. Αρχικά απορρίφθηκε από τους εκδότες, κυκλοφόρησε σε αυτοέκδοση το 1962, και άρχισε να γίνεται γνωστό μετά το 1970, όταν βρήκε στέγη στην εγκυρότητα των εκδόσεων «Ερμής». Εκείνη την εποχή, πολλοί από τους αναγνώστες του ήταν πολιτικοί κρατούμενοι της δικτατορίας.
Τώρα, ύστερα από πολύχρονη εκδοτική διαδρομή στις εκδόσεις «Εξάντας», «Το τρίτο στεφάνι» και τα υπόλοιπα βιβλία του Κώστα Ταχτσή θα κυκλοφορήσουν σε οριστική έκδοση, από τον «Γαβριηλίδη». Θα προηγηθεί το εμβληματικό «Τρίτο Στεφάνι», σε επίμετρο Μένη Κουμανταρέα, και θα ακολουθήσουν τα υπόλοιπα («Η γιαγιά μου η Αθήνα», «Τα ρέστα», «Το φοβερό βήμα», οι αριστοφανικές μεταφράσεις, τα δοκίμια, τα ποιήματα).
«Αλήτης και κύριος»
Η επανέκδοση των βιβλίων του μας καλεί να ξαναδούμε τον συναρπαστικό βίο αυτού του περίπλοκου ανθρώπου, που αφουγκράστηκε και κατέγραψε τη μικροαστική εποποιία της σύγχρονης Ελλάδας. Μια ζωή που θα μπορούσε από μόνη της να είναι ένα γοητευτικό μυθιστόρημα. Ο Ταχτσής χαρακτηρίστηκε ατίθασος, προκλητικός, εστέτ, γοητευτικός, ριψοκίνδυνος. Από τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη, μέχρι την...
ειδεχθή δολοφονία του στο σπίτι του Κολωνού, τον Αύγουστο του 1988, έζησε σε σαλόνια και σε καταγώγια, έκανε δεκάδες επαγγέλματα, συναναστράφηκε με καλλιτέχνες, διανοούμενους και ανθρώπους του περιθωρίου. Λέει ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης: «Η ζωή του Ταχτσή ήταν μια τέτοια αγωνιώδης αναζήτηση, έμμονη, φανατική, επίμονη, της πιο επαίσχυντης αλήθειας, ώστε να βγει απ’ αυτήν το λουλούδι της μοναδικής γραφής. [...] Και παρ’ όλο που ήταν με κάποιον τρόπο αριστοφανικός, δεν ήταν ποτέ παρωδικός. Παρωδία ήταν η ζωή του», Ηταν «αλήτης και κύριος», κατά την εύστοχη παρατήρηση του συγγραφέα Βαγγέλη Ραπτόπουλου.
Ο Κώστας Ταχτσής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1927 και ο πατέρας του καταγόταν από την Ανατολική Ρωμυλία. Οι γονείς του χώρισαν όταν ο συγγραφέας ήταν επτά ετών κι εκείνος μεγάλωσε με τη γιαγιά του στην Αθήνα, που αργότερα έγινε μεγάλη συζήτηση ότι από εκείνη δανείστηκε την περσόνα της Εκάβης. «Μεγάλωσα στην Αθήνα με μια βασανισμένη, μισότρελη γιαγιά, που διαμόρφωσε καθοριστικά τον ψυχισμό μου», έλεγε αργότερα σε συνεντεύξεις του. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Το 1947 κατατάχτηκε στον στρατό και έφτασε στον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Κατόπιν εργάστηκε ως γραμματέας του Αμερικανού επόπτη στο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο του Λούρου. Στο διάστημα 1954 - 1956 ασχολήθηκε με τα μαθήματα αγγλικών και μετά άφησε την Ελλάδα μέχρι το 1964. Οσα χρόνια έζησε στο εξωτερικό έκανε διάφορα επαγγέλματα: ναυτικός, βοηθός σκηνοθέτη, μάνατζερ, πωλητής σε εμπορικό και σιδηροδρομικός υπάλληλος. Ηδη είχε εμφανιστεί στα γράμματα από το 1951 με την ποιητική συλλογή «Ποιήματα». Ακολούθησαν άλλες τέσσερις συλλογές με γνωστότερες τη «Συμφωνία του Μπραζίλιαν» (1954) και το «Καφενείο το Βυζάντιο» (1956). Αυτή την περίοδο γνωρίζεται και κάνει παρέα με τους Οδυσσέα Ελύτη, Νίκο Γκάτσο, Ανδρέα Εμπειρίκο και Γιάννη Τσαρούχη. Με τον τελευταίο υπήρχε μια πολύχρονη σχέση αγάπης και μίσους. «Ε, η γενιά μου έμαθε απ’ αυτόν, περασμένα μέσα από το φίλτρο της ιδιοσυγκρασίας και της ιδιοφυϊας του, όσα δεν προλάβαμε, λόγω ηλικίας, να μάθουμε από πρώτο χέρι», θα πει αργότερα ο Ταχτσής.
«Το τρίτο στεφάνι»
Οσο ήταν στο εξωτερικό γράφει «Το τρίτο στεφάνι», που όμως δεν θα βρει εκδότη και θα αναγκαστεί να το εκδώσει με δικά του χρήματα. Ο ίδιος ο Ταχτσής έχει πει σε συνεντεύξεις του ότι λίγο πριν από τη δικτατορία το είχε ζητήσει ο Μίμης Δεσποτίδης για να το εκδώσει στο «Θεμέλιο». Το αντίτυπο κατασχέθηκε μαζί με τα υπόλοιπα, από τη δικτατορία. Πριν από τη δικτατορία εντάσσεται στην παρέα του υπερρεαλιστικού περιοδικού «Πάλι» με τον Νάνο Βαλαωρίτη, τον Αλέξη Ακριθάκη, τον Γιώργο Μακρή κ.ά. Το ίδιο διάστημα εργάζεται ως διερμηνέας και κάνει τις μεταφράσεις του. Στη διάρκεια της χούντας υπογράφει τη «Δήλωση των 18» και διώκεται. Το 1972 κυκλοφόρησαν «Τα ρέστα» και το 1979 μια συλλογή αυτοβιογραφικών κειμένων «Η γιαγιά μου η Αθήνα». Υπερασπίστηκε δημόσια τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, όντας ο ίδιος ομοφυλόφιλος και τραβεστί. Τον βρήκε νεκρό στο σπίτι του στον Κολωνό η αδελφή του στις 27 Αυγούστου 1988. Είχε στραγγαλιστεί. Η δολοφονία δεν εξιχνιάστηκε ποτέ.
«Κινδυνεύει από την τηλεόραση»
Στο επίμετρο που ο Μένης Κουμανταρέας έγραψε ειδικά για την επανέκδοση του βιβλίου (απ’ όπου η «Κ» προδημοσιεύει αποσπάσματα), επωμίζεται την ευθύνη να συνοψίσει τοn ρόλο που το «Τρίτο στεφάνι» έπαιξε στις συνειδήσεις των αναγνωστών μιας ολόκληρης 40ετίας αλλά και να συστήσει το βιβλίο στους νέους αναγνώστες. Ξεκινά με τη γνωριμία του, το 1961, με το «Τρίτο στεφάνι» στα γραφεία της εφημερίδας «Μεσημβρινή» της Ελένης Βλάχου και εν συνέχεια αναφέρεται στην κριτική που έγραψε στη βραχύβια εφημερίδα «Νίκη» του Μάριου Πλωρίτη. Ο ίδιος ο Ταχτσής του είπε χρόνια αργότερα χαρακτηριστικά: «Είσαι ο πρώτος που έγραψε για το βιβλίο και το κατάλαβε».
Εν συνεχεία, ο Μένης Κουμανταρέας αναλύει σε τι συνίστατο η πρωτοτυπία του βιβλίου στην εποχή του και τι αιρετικό περιείχε: «Ποτέ πριν στη νεοελληνική λογοτεχνία ένα μυθιστόρημα δεν χρησιμοποίησε την προφορικότητα στη γραφή και το καθημερινό ιδιόλεκτο μιας τάξης. Ο Ταχτσής είναι ο πρώτος που έκανε ύφος τη γλώσσα των μικροαστών. Είχε την ευφυΐα αλλά και το ταλέντο να το αναπαραγάγει σχεδόν θεατρικά. Με την υπερβολή που διέκρινε και τον ίδιο (και χωρίς υπερβολή δεν κάνει κανείς τέχνη), αλλά και τη σοφία να ξέρει τι θ’ αφήσει και τι θα πετάξει απ’ αυτό το υλικό. Οταν κάποτε ρώτησα τον Τ. γιατί δεν γράφει ένα νέο μυθιστόρημα, με κοίταξε λυπημένα και μου είπε: “Τρέμω να ξαναπεράσω αυτά που πέρασα με το “Τρίτο στεφάνι”. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι μου κόστισε αυτό το βιβλίο. Το έχω πληρώσει με τη μισή μου ζωή”».
Γράφει παρακάτω ο Κουμανταρέας: «Οσοι εκ των υστέρων επιχείρησαν να μιμηθούν το ύφος του Ταχτσή έσπασαν τα μούτρα τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπόλιασε την κατοπινή πεζογραφία με το παράδειγμά του. Απελευθέρωσε τους νεότερους πεζογράφους από τα δεσμά της καλλιγραφίας και της φιλολογίτιδας. Και σαν τέτοιους θεωρώ πρώτους και καλύτερους τους πεζογράφους της γενιάς του ’80». Για να καταλήξει: «Σήμερα το “Τρίτο στεφάνι” δεν κινδυνεύει τόσο από τους λόγοτέχνες, τους κριτικούς ή αυτούς που επιμένουν να ανασκαλεύουν τα προσωπικά του. Τη σαπουνόπερα της ζωής του. Κινδυνεύει από την τηλεόραση, τον τρόπο που τα σίριαλ χρησιμοποιούν την ίδια μικροαστική γλώσσα, που αυτός πρώτος εφηύρε».
Σύγχρονη ελληνική (ιλαρο) τραγωδία
Δύο λαϊκές γυναίκες πρωταγωνιστούν στο «Τρίτο στεφάνι». Η Εκάβη και η Νίνα, οι οποίες με άμεση και καθημερινή γλώσσα, στοχάζονται όσα έζησαν και όσα τους άγγιξαν από τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και διηγούνται όσα πέρασαν, κυριολεκτικά, από πάνω τους. Κυρίως όμως τη διηγούνται σε μια γλώσσα «καθημερινή, ρέουσα, ανθρώπινη και οικεία, χωρίς αφέλειες και υπεραισιοδοξίες, βουτηγμένη στα βάσανα και τους καημούς του κόσμου. Απλά, ζεστά, απελευθερωμένα ελληνικά που μετέφεραν στον αναγνώστη γεύσεις, τοπία, εσωτερικές ατμόσφαιρες, ενέργειες, δραματικά γεγονότα περιχαρακωμένα με χιούμορ, πικρά όνειρα, προσπάθειες επιβίωσης, θρήνους και χαρές, χωρίς να το επιδιώκουν». (Γιώργος Μανιώτης). Ενα βιβλίο «αγέραστο και φρέσκο» (Αλέκος Φασιανός).
Πρόκειται για «μια γερή και καθολική σύνθεση της λίγο περασμένης νεοελληνικής ζωής, καμωμένης όμως από έναν άνθρωπο των ημερών μας», όπως σημείωσε ο Γιώργος Ιωάννου. Μια «σύγχρονη ελληνική (ιλαρο)τραγωδία», όπως έγραψε ο ίδιος ο σύγγραφέας του «Τρίτου στεφανιού».
Δρόμος με αγκάθια
Ενα βιβλίο που μπορεί σήμερα να θεωρείται πλέον απ’ όλους ως ένα από τα σημαντικότερα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, δεν ήταν όμως εξαρχής ο δρόμος του στρωμένος με ρόδα. Στην Ελλη Αλεξίου χρεώνεται η φράση «δυο γυναίκες συζητάνε για την ιστορία πάνω από μπουγαδόνερα». Ο Ταχτσής θα πει αργότερα: «Το έβγαλα λοιπόν με δικά μου έξοδα και πέρασε απαρατήρητο. Χρειάστηκε να περάσουν κάμποσα χρόνια για να φτάσει στο κοινό. Επί χούντας, το ’70, αρχίζει να γίνεται γνωστό μέσα από τις φυλακές. Οι γυναίκες των πολιτικών κρατουμένων αναζητούν ευχάριστα βιβλία για τους άντρες τους. Εκείνοι πάλι έχουν όλο τον καιρό στη διάθεσή τους. Το ανακαλύπτουν και στη συνέχεια το συνιστούν». Δεν ήταν ακριβώς έτσι τα πράγματα. Κριτικές για το «Τρίτο στεφάνι» είχαν γραφτεί σχεδόν αμέσως μετά την πρώτη έκδοση, αν και όχι όλες ενθαρρυντικές. Οσο για τη μεταφραστική του διαδρομή κι αυτή υπήρξε περιπετειώδης.
Στα αγγλικά το μετέφρασε η Καίη Τσιτσέλη, όμως το βιβλίο δεν κινήθηκε και τελικά πολτοποιήθηκε. Στη Γαλλία, όπου κυκλοφόρησε σε μετάφραση Ζακ Λακαριέρ, είχε καλύτερη πορεία.
Και οι λόγοι της διαχρονικής του επιτυχίας; Ας αφήσουμε να απαντήσει ο ίδιος ο Ταχτσής: «Πρώτον είναι αυτό που λένε “αρχετυπικό”. Εκφράζει και θα εκφράζει για πολύ καιρό ακόμα τον ψυχισμό του Ελληνα. Τις οικογενειακές δομές. Τις σχέσεις των δύο φύλων σε μια κοινωνία που παραμένει φαλλοκρατική. Η ένταξη της γυναίκας στην παραγωγή είναι απλώς μια δεύτερη σκλαβιά. Και ή μένει γυναίκα και το υπομένει ή ευνουχίζει ψυχικά τον άντρα και το πληρώνει με υστερία».
Το έπος του μικροαστισμού
«Με το “Τρίτο στεφάνι” ο Κώστας Ταχτσής κατόρθωσε να δώσει λόγο και αξιοπρέπεια στον συγχυσμένο και εν πολλοίς ανυπόληπτο μικροαστικό κόσμο της μεταπολεμικής Ελλάδας», λέει στην «Κ», ο Τάκης Καγιαλής, αναπληρωτής καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. «Αποτύπωσε πειστικά, αλλά συγχρόνως εξευγένισε και μυθοποίησε, την ψυχική δυναμική και το ιστορικό βάθος αυτού του μητριαρχικού κόσμου. Η επιτυχία που γνώρισε το έργο στα χρόνια της μεταπολίτευσης δείχνει ότι η κοινωνία στην οποία απευθύνθηκε το είχε ανάγκη: ο Ταχτσής της πρόσφερε κάθαρση και μνημείωση, το έπος του μικροαστισμού της. Από την άλλη μεριά, το γεγονός ότι το μυθιστόρημα δεν δείχνει να παλιώνει δεν οφείλεται μόνο στις αδιαμφισβήτητες λογοτεχνικές του αρετές, αλλά και στην εντυπωσιακή ανθεκτικότητα του ηθικού και ψυχικού τοπίου που απεικονίζει. Μισό αιώνα ύστερα από την πρώτη τους εμφάνιση, και ενώ η μικροαστική Ελλάδα συνεχίζει να μεταμορφώνεται χωρίς να αλλάζει, οι παραληρηματικές αφηγήσεις του Ταχτσή εξακολουθούν να ιστορούν το ήθος της καταγωγής μας», συμπληρώνει.
Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Με το μοναδικό του μυθιστόρημα έκανε γκελ στις ψυχές των μικροαστών, ακριβώς όπως ο ίδιος o Kώστας Ταχτσής «έκανε γκελ στην άβυσσο», κατά τη διεισδυτική παρατήρηση του Γιάννη Τσαρούχη. Σαράντα επτά χρόνια μετά την κυκλοφορία του, «Το τρίτο στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή εξακολουθεί να διαβάζεται, να συζητιέται, να γοητεύει, να εμπνέει, να προκαλεί. Αρχικά απορρίφθηκε από τους εκδότες, κυκλοφόρησε σε αυτοέκδοση το 1962, και άρχισε να γίνεται γνωστό μετά το 1970, όταν βρήκε στέγη στην εγκυρότητα των εκδόσεων «Ερμής». Εκείνη την εποχή, πολλοί από τους αναγνώστες του ήταν πολιτικοί κρατούμενοι της δικτατορίας.
Τώρα, ύστερα από πολύχρονη εκδοτική διαδρομή στις εκδόσεις «Εξάντας», «Το τρίτο στεφάνι» και τα υπόλοιπα βιβλία του Κώστα Ταχτσή θα κυκλοφορήσουν σε οριστική έκδοση, από τον «Γαβριηλίδη». Θα προηγηθεί το εμβληματικό «Τρίτο Στεφάνι», σε επίμετρο Μένη Κουμανταρέα, και θα ακολουθήσουν τα υπόλοιπα («Η γιαγιά μου η Αθήνα», «Τα ρέστα», «Το φοβερό βήμα», οι αριστοφανικές μεταφράσεις, τα δοκίμια, τα ποιήματα).
«Αλήτης και κύριος»
Η επανέκδοση των βιβλίων του μας καλεί να ξαναδούμε τον συναρπαστικό βίο αυτού του περίπλοκου ανθρώπου, που αφουγκράστηκε και κατέγραψε τη μικροαστική εποποιία της σύγχρονης Ελλάδας. Μια ζωή που θα μπορούσε από μόνη της να είναι ένα γοητευτικό μυθιστόρημα. Ο Ταχτσής χαρακτηρίστηκε ατίθασος, προκλητικός, εστέτ, γοητευτικός, ριψοκίνδυνος. Από τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη, μέχρι την...
ειδεχθή δολοφονία του στο σπίτι του Κολωνού, τον Αύγουστο του 1988, έζησε σε σαλόνια και σε καταγώγια, έκανε δεκάδες επαγγέλματα, συναναστράφηκε με καλλιτέχνες, διανοούμενους και ανθρώπους του περιθωρίου. Λέει ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης: «Η ζωή του Ταχτσή ήταν μια τέτοια αγωνιώδης αναζήτηση, έμμονη, φανατική, επίμονη, της πιο επαίσχυντης αλήθειας, ώστε να βγει απ’ αυτήν το λουλούδι της μοναδικής γραφής. [...] Και παρ’ όλο που ήταν με κάποιον τρόπο αριστοφανικός, δεν ήταν ποτέ παρωδικός. Παρωδία ήταν η ζωή του», Ηταν «αλήτης και κύριος», κατά την εύστοχη παρατήρηση του συγγραφέα Βαγγέλη Ραπτόπουλου.
Ο Κώστας Ταχτσής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1927 και ο πατέρας του καταγόταν από την Ανατολική Ρωμυλία. Οι γονείς του χώρισαν όταν ο συγγραφέας ήταν επτά ετών κι εκείνος μεγάλωσε με τη γιαγιά του στην Αθήνα, που αργότερα έγινε μεγάλη συζήτηση ότι από εκείνη δανείστηκε την περσόνα της Εκάβης. «Μεγάλωσα στην Αθήνα με μια βασανισμένη, μισότρελη γιαγιά, που διαμόρφωσε καθοριστικά τον ψυχισμό μου», έλεγε αργότερα σε συνεντεύξεις του. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Το 1947 κατατάχτηκε στον στρατό και έφτασε στον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Κατόπιν εργάστηκε ως γραμματέας του Αμερικανού επόπτη στο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο του Λούρου. Στο διάστημα 1954 - 1956 ασχολήθηκε με τα μαθήματα αγγλικών και μετά άφησε την Ελλάδα μέχρι το 1964. Οσα χρόνια έζησε στο εξωτερικό έκανε διάφορα επαγγέλματα: ναυτικός, βοηθός σκηνοθέτη, μάνατζερ, πωλητής σε εμπορικό και σιδηροδρομικός υπάλληλος. Ηδη είχε εμφανιστεί στα γράμματα από το 1951 με την ποιητική συλλογή «Ποιήματα». Ακολούθησαν άλλες τέσσερις συλλογές με γνωστότερες τη «Συμφωνία του Μπραζίλιαν» (1954) και το «Καφενείο το Βυζάντιο» (1956). Αυτή την περίοδο γνωρίζεται και κάνει παρέα με τους Οδυσσέα Ελύτη, Νίκο Γκάτσο, Ανδρέα Εμπειρίκο και Γιάννη Τσαρούχη. Με τον τελευταίο υπήρχε μια πολύχρονη σχέση αγάπης και μίσους. «Ε, η γενιά μου έμαθε απ’ αυτόν, περασμένα μέσα από το φίλτρο της ιδιοσυγκρασίας και της ιδιοφυϊας του, όσα δεν προλάβαμε, λόγω ηλικίας, να μάθουμε από πρώτο χέρι», θα πει αργότερα ο Ταχτσής.
«Το τρίτο στεφάνι»
Οσο ήταν στο εξωτερικό γράφει «Το τρίτο στεφάνι», που όμως δεν θα βρει εκδότη και θα αναγκαστεί να το εκδώσει με δικά του χρήματα. Ο ίδιος ο Ταχτσής έχει πει σε συνεντεύξεις του ότι λίγο πριν από τη δικτατορία το είχε ζητήσει ο Μίμης Δεσποτίδης για να το εκδώσει στο «Θεμέλιο». Το αντίτυπο κατασχέθηκε μαζί με τα υπόλοιπα, από τη δικτατορία. Πριν από τη δικτατορία εντάσσεται στην παρέα του υπερρεαλιστικού περιοδικού «Πάλι» με τον Νάνο Βαλαωρίτη, τον Αλέξη Ακριθάκη, τον Γιώργο Μακρή κ.ά. Το ίδιο διάστημα εργάζεται ως διερμηνέας και κάνει τις μεταφράσεις του. Στη διάρκεια της χούντας υπογράφει τη «Δήλωση των 18» και διώκεται. Το 1972 κυκλοφόρησαν «Τα ρέστα» και το 1979 μια συλλογή αυτοβιογραφικών κειμένων «Η γιαγιά μου η Αθήνα». Υπερασπίστηκε δημόσια τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, όντας ο ίδιος ομοφυλόφιλος και τραβεστί. Τον βρήκε νεκρό στο σπίτι του στον Κολωνό η αδελφή του στις 27 Αυγούστου 1988. Είχε στραγγαλιστεί. Η δολοφονία δεν εξιχνιάστηκε ποτέ.
«Κινδυνεύει από την τηλεόραση»
Στο επίμετρο που ο Μένης Κουμανταρέας έγραψε ειδικά για την επανέκδοση του βιβλίου (απ’ όπου η «Κ» προδημοσιεύει αποσπάσματα), επωμίζεται την ευθύνη να συνοψίσει τοn ρόλο που το «Τρίτο στεφάνι» έπαιξε στις συνειδήσεις των αναγνωστών μιας ολόκληρης 40ετίας αλλά και να συστήσει το βιβλίο στους νέους αναγνώστες. Ξεκινά με τη γνωριμία του, το 1961, με το «Τρίτο στεφάνι» στα γραφεία της εφημερίδας «Μεσημβρινή» της Ελένης Βλάχου και εν συνέχεια αναφέρεται στην κριτική που έγραψε στη βραχύβια εφημερίδα «Νίκη» του Μάριου Πλωρίτη. Ο ίδιος ο Ταχτσής του είπε χρόνια αργότερα χαρακτηριστικά: «Είσαι ο πρώτος που έγραψε για το βιβλίο και το κατάλαβε».
Εν συνεχεία, ο Μένης Κουμανταρέας αναλύει σε τι συνίστατο η πρωτοτυπία του βιβλίου στην εποχή του και τι αιρετικό περιείχε: «Ποτέ πριν στη νεοελληνική λογοτεχνία ένα μυθιστόρημα δεν χρησιμοποίησε την προφορικότητα στη γραφή και το καθημερινό ιδιόλεκτο μιας τάξης. Ο Ταχτσής είναι ο πρώτος που έκανε ύφος τη γλώσσα των μικροαστών. Είχε την ευφυΐα αλλά και το ταλέντο να το αναπαραγάγει σχεδόν θεατρικά. Με την υπερβολή που διέκρινε και τον ίδιο (και χωρίς υπερβολή δεν κάνει κανείς τέχνη), αλλά και τη σοφία να ξέρει τι θ’ αφήσει και τι θα πετάξει απ’ αυτό το υλικό. Οταν κάποτε ρώτησα τον Τ. γιατί δεν γράφει ένα νέο μυθιστόρημα, με κοίταξε λυπημένα και μου είπε: “Τρέμω να ξαναπεράσω αυτά που πέρασα με το “Τρίτο στεφάνι”. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι μου κόστισε αυτό το βιβλίο. Το έχω πληρώσει με τη μισή μου ζωή”».
Γράφει παρακάτω ο Κουμανταρέας: «Οσοι εκ των υστέρων επιχείρησαν να μιμηθούν το ύφος του Ταχτσή έσπασαν τα μούτρα τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπόλιασε την κατοπινή πεζογραφία με το παράδειγμά του. Απελευθέρωσε τους νεότερους πεζογράφους από τα δεσμά της καλλιγραφίας και της φιλολογίτιδας. Και σαν τέτοιους θεωρώ πρώτους και καλύτερους τους πεζογράφους της γενιάς του ’80». Για να καταλήξει: «Σήμερα το “Τρίτο στεφάνι” δεν κινδυνεύει τόσο από τους λόγοτέχνες, τους κριτικούς ή αυτούς που επιμένουν να ανασκαλεύουν τα προσωπικά του. Τη σαπουνόπερα της ζωής του. Κινδυνεύει από την τηλεόραση, τον τρόπο που τα σίριαλ χρησιμοποιούν την ίδια μικροαστική γλώσσα, που αυτός πρώτος εφηύρε».
Σύγχρονη ελληνική (ιλαρο) τραγωδία
Δύο λαϊκές γυναίκες πρωταγωνιστούν στο «Τρίτο στεφάνι». Η Εκάβη και η Νίνα, οι οποίες με άμεση και καθημερινή γλώσσα, στοχάζονται όσα έζησαν και όσα τους άγγιξαν από τη σύγχρονη ελληνική ιστορία και διηγούνται όσα πέρασαν, κυριολεκτικά, από πάνω τους. Κυρίως όμως τη διηγούνται σε μια γλώσσα «καθημερινή, ρέουσα, ανθρώπινη και οικεία, χωρίς αφέλειες και υπεραισιοδοξίες, βουτηγμένη στα βάσανα και τους καημούς του κόσμου. Απλά, ζεστά, απελευθερωμένα ελληνικά που μετέφεραν στον αναγνώστη γεύσεις, τοπία, εσωτερικές ατμόσφαιρες, ενέργειες, δραματικά γεγονότα περιχαρακωμένα με χιούμορ, πικρά όνειρα, προσπάθειες επιβίωσης, θρήνους και χαρές, χωρίς να το επιδιώκουν». (Γιώργος Μανιώτης). Ενα βιβλίο «αγέραστο και φρέσκο» (Αλέκος Φασιανός).
Πρόκειται για «μια γερή και καθολική σύνθεση της λίγο περασμένης νεοελληνικής ζωής, καμωμένης όμως από έναν άνθρωπο των ημερών μας», όπως σημείωσε ο Γιώργος Ιωάννου. Μια «σύγχρονη ελληνική (ιλαρο)τραγωδία», όπως έγραψε ο ίδιος ο σύγγραφέας του «Τρίτου στεφανιού».
Δρόμος με αγκάθια
Ενα βιβλίο που μπορεί σήμερα να θεωρείται πλέον απ’ όλους ως ένα από τα σημαντικότερα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, δεν ήταν όμως εξαρχής ο δρόμος του στρωμένος με ρόδα. Στην Ελλη Αλεξίου χρεώνεται η φράση «δυο γυναίκες συζητάνε για την ιστορία πάνω από μπουγαδόνερα». Ο Ταχτσής θα πει αργότερα: «Το έβγαλα λοιπόν με δικά μου έξοδα και πέρασε απαρατήρητο. Χρειάστηκε να περάσουν κάμποσα χρόνια για να φτάσει στο κοινό. Επί χούντας, το ’70, αρχίζει να γίνεται γνωστό μέσα από τις φυλακές. Οι γυναίκες των πολιτικών κρατουμένων αναζητούν ευχάριστα βιβλία για τους άντρες τους. Εκείνοι πάλι έχουν όλο τον καιρό στη διάθεσή τους. Το ανακαλύπτουν και στη συνέχεια το συνιστούν». Δεν ήταν ακριβώς έτσι τα πράγματα. Κριτικές για το «Τρίτο στεφάνι» είχαν γραφτεί σχεδόν αμέσως μετά την πρώτη έκδοση, αν και όχι όλες ενθαρρυντικές. Οσο για τη μεταφραστική του διαδρομή κι αυτή υπήρξε περιπετειώδης.
Στα αγγλικά το μετέφρασε η Καίη Τσιτσέλη, όμως το βιβλίο δεν κινήθηκε και τελικά πολτοποιήθηκε. Στη Γαλλία, όπου κυκλοφόρησε σε μετάφραση Ζακ Λακαριέρ, είχε καλύτερη πορεία.
Και οι λόγοι της διαχρονικής του επιτυχίας; Ας αφήσουμε να απαντήσει ο ίδιος ο Ταχτσής: «Πρώτον είναι αυτό που λένε “αρχετυπικό”. Εκφράζει και θα εκφράζει για πολύ καιρό ακόμα τον ψυχισμό του Ελληνα. Τις οικογενειακές δομές. Τις σχέσεις των δύο φύλων σε μια κοινωνία που παραμένει φαλλοκρατική. Η ένταξη της γυναίκας στην παραγωγή είναι απλώς μια δεύτερη σκλαβιά. Και ή μένει γυναίκα και το υπομένει ή ευνουχίζει ψυχικά τον άντρα και το πληρώνει με υστερία».
Το έπος του μικροαστισμού
«Με το “Τρίτο στεφάνι” ο Κώστας Ταχτσής κατόρθωσε να δώσει λόγο και αξιοπρέπεια στον συγχυσμένο και εν πολλοίς ανυπόληπτο μικροαστικό κόσμο της μεταπολεμικής Ελλάδας», λέει στην «Κ», ο Τάκης Καγιαλής, αναπληρωτής καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. «Αποτύπωσε πειστικά, αλλά συγχρόνως εξευγένισε και μυθοποίησε, την ψυχική δυναμική και το ιστορικό βάθος αυτού του μητριαρχικού κόσμου. Η επιτυχία που γνώρισε το έργο στα χρόνια της μεταπολίτευσης δείχνει ότι η κοινωνία στην οποία απευθύνθηκε το είχε ανάγκη: ο Ταχτσής της πρόσφερε κάθαρση και μνημείωση, το έπος του μικροαστισμού της. Από την άλλη μεριά, το γεγονός ότι το μυθιστόρημα δεν δείχνει να παλιώνει δεν οφείλεται μόνο στις αδιαμφισβήτητες λογοτεχνικές του αρετές, αλλά και στην εντυπωσιακή ανθεκτικότητα του ηθικού και ψυχικού τοπίου που απεικονίζει. Μισό αιώνα ύστερα από την πρώτη τους εμφάνιση, και ενώ η μικροαστική Ελλάδα συνεχίζει να μεταμορφώνεται χωρίς να αλλάζει, οι παραληρηματικές αφηγήσεις του Ταχτσή εξακολουθούν να ιστορούν το ήθος της καταγωγής μας», συμπληρώνει.
Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)