Καλώς να πέσει!...

Το περασμένο Σάββατο, βγήκε ο Κασσελάκης και είπε τους «φιλιππικούς» του μπροστά στους «κασσελίστας» του, στο γραφείο-κτίριο στον Ταύρο, και άρχισε διαβάζοντας το μήνυμα μιας γυναίκας από τα Χανιά που είχε χάσει το παιδί της. Και, παρ' όλη την τραγωδία της, του έγραφε πως είναι μαζί του... Ετυχε εκείνη την ώρα να βλέπω την εκπομπή της Ναταλίας Γερμανού -από τις λίγες ανάλογες που δεν σε προσβάλλουν ηθικά ή αισθητικά-, τη διέκοψαν για να μεταδοθεί η ομιλία αυτή, η οποία μόνο με την ομιλία του Τσόρτσιλ στο βρετανικό κοινοβούλιο όταν επιτέθηκαν οι Γερμανοί στη Βρετανία μπορεί να συγκριθεί. Ενας εξαιρετικός δημοσιογράφος, ο Αγγγελος Βουράκης, που νομίζω πως είναι και δικηγόρος και από τους συνεργάτες της Ναταλίας, ζήτησε να κάνουν μια μικρή διακοπή και είπε πως, επειδή και αυτός είναι από τα Χανιά, θα έπρεπε να ντρέπεται ο κ. Κασσελάκης που ξεκίνησε την ομιλία του διαβάζοντας αυτό το μήνυμα, προφανώς για να παίξει με τα συναισθήματα των ανθρώπων. Ακόμα και αν η ίδια αυτή γυναίκα τού έδωσε το δικαίωμα να το διαβάσει δημοσίως, αυτός δεν έπρεπε να το κάνει.

Από εκείνη τη στιγμή, δεν άκουσα άλλον να γράφει ή να κάνει κάποιο σχόλιο, μπορεί να είναι και άλλοι, αλλά εγώ αυτό άκουσα, αυτό σημειώνω...

Μετά παρατήρησα μια σειρά από ανθρώπους που, αφού «έπαιξαν» καλά το παιχνίδι τους, τώρα φοβούνται να φύγουν από τον ΣΥΡΙΖΑ, για να μην θεωρηθούν ότι έριξαν από την αξιωματική αντιπολίτευση το κόμμα.

Παρακαλώ πολύ όλους αυτούς να σηκωθούν να φύγουν και να αφήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ να πέσει από την αξιωματική αντιπολίτευση και από οπουδήποτε αλλού, μήπως και ανέβει σε αξιοπρέπεια!

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν απλώς ένα κόμμα, ήταν μία παράταξη-κόμμα και είχε μια πολιτική φιλοσοφία, μια πολιτική θέση, μια στάση ζωής από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε και όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο απλά με αηδιάζουν, όπως και αυτοί που τα προκαλούν.

Ασφαλώς δεν θα δώσω στον Κασσελάκη τα εύσημα πως κατέστρεψε, διέλυσε και ξεφτίλισε τον ΣΥΡΙΖΑ... τέτοια δώρα δεν κάνω. Στο κάτω κάτω της γραφής, αν το σπίτι σου γεμίσει ποντίκια, φίδια και κατσαρίδες, δεν φταίνε αυτά, αλλά εσύ που το έβαλες στα πόδια, γιατί απλώς δεν σου άξιζε αυτό το σπίτι...

Εχω τόσο ωραίες αναμνήσεις από αυτόν τον χώρο τα τελευταία 40 χρόνια, από τον Ρήγα Αξελό και την Κίττυ Αρσένη έως τον Φώτη Κουβέλη και όλους τους άλλους ανθρώπους του, αλλά για όλα έρχεται ένα φινάλε. Συνήθως έρχεται με μπαμ, αλλά το μπαμ μπορεί να το κάνει ένα κανόνι, μπορεί ένα πυροτέχνημα, μπορεί να το κάνει και μία π...η! Δυστυχώς, εδώ το φινάλε έγινε με την τελευταία...

Σιγά μην κατηγορήσω τον Κασσελάκη. Σ' αυτόν το μόνο που ταιριάζει είναι η ατάκα του Αντι Γουόρχολ: «Βρέχει;» «Οχι μας φτύνουν»...

Ας ρίξει κάποιος ή κάποια, επιτέλους, τον ΣΥΡΙΖΑ από την αξιωματική αντιπολίτευση, ας σπάσει το απόστημα, να φύγει το πύον, μήπως φύγουν και τα υπόλοιπα μικρόβια. Στο κάτω κάτω, και αυτοί που είναι ακόμη μέσα και αυτοί που είναι ήδη έξω δεν είναι καλύτεροι στην πλειοψηφία τους αλλά κυρίως δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι Συνασπισμός, αλλά κυρίως δεν είναι ΚΚΕ Εσωτερικού...

Αυτά που γράφω, βέβαια, αφορούν εμένα, όχι την εφημερίδα, να εξηγούμαστε. Αλλά, όπως είχε πει ο Δημήτρης Νικολαΐδης στο «Δόλωμα», διά χειρός Αλέκου Σακελλάριου, «εσένα, χρυσό μου, κακώς προσπαθούμε να σε κάνουμε άνθρωπο. Εσύ θέλεις διακόσια χρόνια για να γίνεις ζώον».

Ιάσονας Τριανταφυλλίδης

efsyn.gr