Είμαστε, άραγε, εμμονικοί, επιμένοντας, 51 χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973, να αναδεικνύουμε πλευρές και διαστάσεις αυτής της μοναδικής στιγμής της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας της χώρας;... Υπάρχει κάποια ιδεοληπτική προσκόλληση στην ανάδειξη της 50ετίας που κλείνει φέτος από τη Μεταπολίτευση και στην προβολή του τρόπου που αυτή εμποτίστηκε από το πνεύμα του Πολυτεχνείου και από την εκρηκτική πολιτικοποίηση που προκάλεσε;
Ναι. Ομολογούμε ότι υπάρχει μια εμμονή σε όλα αυτά: στις εκδηλώσεις στο ΕΜΠ, στα τραπεζάκια γύρω από τον χώρο, σε όσα γίνονται στα σχολειά, στην καθιερωμένη πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία, στη διαρκή ανάκληση του συνθήματος των εξεγερμένων φοιτητών: «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία».
Υπάρχει η εμμονή της μνήμης, με την οποία ουδέποτε συμφιλιώθηκε η εγχώρια οικονομική και πολιτική ελίτ, ιδιαίτερα η Δεξιά, που στη μεταπολιτευτική εκδοχή της προσπάθησε να σβήσει την αίγλη της Αριστεράς, που σήκωσε το αιματηρό βάρος του αντιδικτατορικού αγώνα.
Υπάρχει η εμμονή της αδικαίωτης θυσίας εκατοντάδων νέων που βρέθηκαν αντιμέτωποι με την αστυνομική βία, τον βασανισμό, τη φυλακή, την εξορία, ακόμη και με τον θάνατο, υπερασπίζοντας τη δημοκρατία.
Υπάρχει η εμμονή της δικαιοσύνης που ουδέποτε αποδόθηκε πραγματικά, ακόμη και για τους σφαγείς του Πολυτεχνείου που κάθισαν στο εδώλιο, αλλά στην πλειονότητά τους απαλλάχθηκαν.
Υπάρχει η εμμονή των δικαιωμάτων και δημοκρατικών κατακτήσεων που επέβαλε η εξέγερση και εδραίωσε η Μεταπολίτευση, αλλά σήμερα αμφισβητούνται ή αναιρούνται νομοθετικά από συντηρητικές κυβερνήσεις, στο όνομα της ανάπτυξης και της ασφάλειας.
Εχουμε επίσης εμμονή με τον ατιμώρητο ιμπεριαλισμό, τον μιλιταρισμό, τον εξοπλιστικό ανταγωνισμό, τη νέα αποικιοκρατία που εξακολουθούν να διασπείρουν δικτατορίες, εμφυλίους, γεωπολιτικό χάος σε όλο τον κόσμο. Τον ίδιο ιμπεριαλισμό που έκανε πλάτες στη χούντα των Παπαδόπουλου-Ιωαννίδη και επέτρεψε την τραγωδία στην Κύπρο.
Ομολογούμε την εμμονή μας για τα δεινά που επιφυλάσσει στην ανθρωπότητα η επικράτηση μιας ακροδεξιάς επιχειρηματικής ελίτ στην αμερικανική υπερδύναμη υπό τον Τραμπ και για τη σκοτεινή επιρροή που μπορεί αυτή να έχει στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο.
Και, τέλος, αισθανόμαστε περήφανες/οι για την εμμονή μας να βλέπουμε το φως της εξέγερσης του Νοέμβρη να πέφτει φέτος στη Γάζα και στη γενοκτονία εις βάρος των Παλαιστινίων.
Το Πολυτεχνείο ζει, μεταξύ άλλων, και γιατί η Παλαιστίνη πρέπει να ζήσει.
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου