«Ελλάς, Ελλάς... εκτός Ν.Δ. ο Σαμαράς»...

Η διαδρομή του Μεσσήνιου πολιτικού από την εκλογή του στη Βουλή το 1977, τη θητεία του στα υπουργεία Οικονομικών και Εξωτερικών επί κυβερνήσεων Κων. Μητσοτάκη, τη διαφωνία του στο Μακεδονικό, την ίδρυσή της ΠΟΛ.ΑΝ., την επιστροφή του στο κόμμα, την ανάδειξή του στην αρχηγία του και την πρωθυπουργία μέχρι την πρόσφατη διαγραφή του...

Tο όνομά του έχει γίνει μέχρι και σύνθημα στην πολιτική ζωή του τόπου, το «Ελλάς, Ελλάς, Αντώνης Σαμαράς». Ο ίδιος, όμως, αν και δεν κατάφερε να επιβεβαιώσει το σύνθημα, έχει καταφέρει να διχάσει όσο λίγοι το εσωτερικό του κόμματος μέσω του οποίου ανελίχθηκε στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Παράλληλα βέβαια υπήρξαν περίοδοι που το ένωσε για να φτάσει ο ίδιος στο πρωθυπουργικό αξίωμα, όπου κλήθηκε να διαχειριστεί μερικά από τα πιο δύσκολα χρόνια της σύγχρονης Ελλάδας, τα μνημονιακά. Ο Αντώνης Σαμαράς, γέννημα-θρέμμα της Νέας Δημοκρατίας, εδώ και μία εβδομάδα, για δεύτερη φορά στον 50ετή πολιτικό του βίο, βρέθηκε εκτός του πολιτικού του σπιτιού. Και αναμφίβολα είναι το πρόσωπο των ημερών.

Απόγονος της οικογένειας Μπενάκη από την πλευρά της μητέρας του και με πολιτικές καταβολές στην ΕΡΕ από τη μεριά του πατέρα του, από νωρίς φάνηκε ότι είχε κληρονομήσει το πολιτικό δαιμόνιο των προγόνων του. Σε ηλικία 26 ετών το 1977 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με τη Ν.Δ., θεωρείται πολιτικό τέκνο του Ευάγγελου Αβέρωφ, ενώ όταν διαδέχθηκε τον τελευταίο ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Αντ. Σαμαράς βρέθηκε στο προσκήνιο αναλαμβάνοντας υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Τζαννετάκη και ακολούθως υπουργός Εξωτερικών.

Σκίτσο του Πέτρου Ζερβού

Η «αποστασία»

Στην Ιστορία είχε μια… έφεση στα λεγόμενα εθνικά ζητήματα. Η στάση του στο μακεδονικό ονοματολογικό ζήτημα, πάνω στο οποίο βάσισε τη σόλο πολιτική του διαδρομή και το οποίο έκτοτε κυριάρχησε στον πολιτικό του λόγο, με αποκορύφωμα την περίοδο της Συμφωνίας των Πρεσπών, ήταν αυτή που τον οδήγησε εκτός της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Λίγους μήνες μετά παραιτήθηκε, παρέδωσε την έδρα του και εν συνεχεία ίδρυσε το κόμμα Πολιτική Ανοιξη. Επειδή όμως η προσχώρηση του βουλευτή Γιώργου Συμπιλίδη στην ΠΟΛ.ΑΝ. οδήγησε στην κατάρρευση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι στη Ν.Δ. τού το χρεώνουν. Τότε ήταν που ξεκίνησε ο πόλεμος με την οικογένεια Μητσοτάκη.

Αφού πέρασε πάνω από μία δεκαετία εκτός Ν.Δ, ο Μεσσήνιος πολιτικός επέστρεψε στην παράταξη επί Κώστα Καραμανλή και εξελέγη ευρωβουλευτής το 2004. Το 2009, αφού παραιτήθηκε ο Κ. Καραμανλής, ο Αντ. Σαμαράς επέστρεψε δυναμικά στο προσκήνιο και κατάφερε -με τη βοήθεια του Δημήτρη Αβραμόπουλου- κόντρα στα προγνωστικά της εποχής να εκλεγεί πρόεδρος της Ν.Δ. απέναντι στην Ντόρα Μπακογιάννη και στον Παναγιώτη Ψωμιάδη.

Ηταν ο πρώτος πρόεδρος του κόμματος που εξελέγη από τη βάση. Η στιγμή που θα έλαμπε και πάλι το άστρο του Σαμαρά πλησίαζε. Την περίοδο του πρώτου Μνημονίου είχε σηκώσει αντιμνημονιακή παντιέρα. Γρήγορα όμως υποχρεώθηκε σε κυβίστηση, αφού ήταν προφανές πως κουμάντο στη χώρα έκαναν το διευθυντήριο των Βρυξελλών και το Βερολίνο.

Ετσι, παρότι είχε διαγράψει την Ντόρα Μπακογιάννη επειδή υπερψήφισε το πρώτο Μνημόνιο, ο ίδιος αναγκάστηκε στην πορεία να στηρίξει και να υπηρετήσει τις μνημονιακές επιταγές. Ειδικά την περίοδο που ανέλαβε πρωθυπουργός, στη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ επί Ευάγγελου Βενιζέλου, είχε γίνει κατάχρηση των ΠΝΠ για να περάσουν μερικά από τα πιο αντιλαϊκά μνημονιακά μέτρα.

Μία από τις πλέον μελανές σελίδες στην πρωθυπουργία Σαμαρά ήταν το αιφνιδιαστικό «μαύρο» που έριξε στις συχνότητες της ΕΡΤ τον Ιούνιο του 2013. Επί των ημερών του η χώρα ακολούθησε πολύ σκληρή αντιμεταναστευτική και αντιπροσφυγική πολιτική, με τις επαναπροωθήσεις να αποτελούν κυρίαρχο μέσο αποτροπής.

Χαρακτηριστικό το ναυάγιο με 11 νεκρούς πρόσφυγες στο Φαρμακονήσι τον Ιανουάριο του 2014, για το οποίο η χώρα μας καταδικάστηκε πριν από δύο χρόνια από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Η διπλή ήττα του 2015 για τη Ν.Δ. του Σαμαρά, αν συνυπολογίσουμε και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, τον οδήγησε στην παραίτηση από την προεδρία του κόμματος.

Ο Αντ. Σαμαράς στήριξε την υποψηφιότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη στη διαδοχή και ήταν δίπλα του στην προσπάθεια από αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να γίνει πρωθυπουργός. Και ήταν η εθνικιστική γραμμή Σαμαρά στη Συμφωνία των Πρεσπών την οποία υιοθέτησε ακραιφνώς ο σημερινός πρωθυπουργός.

Και ενώ τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη ο πρώην πρωθυπουργός λειτουργούσε υποστηρικτικά σε ό,τι δεν πήγαινε κόντρα στις αρχές του, τον τελευταίο χρόνο είχε απασφαλίσει κατά του Μαξίμου ουκ ολίγες φορές. Η αρχή ήταν με το δικαίωμα της τεκνοθεσίας και στα ομόφυλα ζευγάρια, με τις θέσεις του να βρίσκουν απήχηση σε μεγάλο ακροατήριο εντός Κ.Ο. αλλά και στη βάση του κόμματος. Εντονη κριτική άσκησε και για το σκάνδαλο των υποκλοπών, θύμα των οποίων φέρεται να έπεσε και ο ίδιος, κατά τα ρεπορτάζ της εποχής.

«Μέχρι τέλους»

Ενα από τα πιο δύσκολα κεφάλαια στην πολιτική του διαδρομή ήταν η εμπλοκή του ονόματός του στο σκάνδαλο Novartis. Ο ίδιος μίλησε εξ αρχής για σκευωρία και διαμήνυε πως «θα τους πάει μέχρι τέλους». Η εξέλιξη της υπόθεσης ήταν ότι μπήκε στο αρχείο σε ό,τι τον αφορά, καθώς η εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη έκρινε ότι δεν προκύπτει η παραμικρή ένδειξη τέλεσης οποιουδήποτε αδικήματος για τον πρώην πρωθυπουργό.

Συχνές ήταν οι παρεμβάσεις του και στα ζητήματα ακρίβειας, αλλά και στα εθνικά θέματα, με έμφαση στα ελληνοτουρκικά. Η αιχμηρή παρέμβασή του από την Κύπρο πριν από περίπου έναν μήνα έγινε αφορμή για να σπάσει το Μαξίμου τη μέχρι τότε γραμμή της μη απάντησης. Ακολούθησε η επίμαχη συνέντευξη στο «Βήμα» όπου ζήτησε την αποπομπή Γεραπετρίτη και πρότεινε τον Καραμανλή για ΠτΔ, ώστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να τον διαγράψει από Κ.Ο. και κόμμα. Και κάπως έτσι για δεύτερη φορά ένας Μητσοτάκης έθεσε εκτός τον Αντώνη Σαμαρά. Η συνέχεια αυτής της σχέσης αναμένεται...

Γιατί τον επιλέξαμε

Εχουμε πολλές φορές επιλέξει να ασχοληθούμε με τον Αντώνη Σαμαρά ως κεντρικό πρόσωπο των ημερών. Αυτό συνέβη και τώρα. Το φροντίζει ο ίδιος.

Γεωργία Σάκκουλα

efsyn.gr