«Όποιος κλέβει λίγο ρίχνεται στη φυλακή - Όποιος κλέβει σε μεγάλη κλίμακα δέχεται συγχαρητήρια...»

(Φερνάντο Σαβατέρ, Ισπανός φιλόσοφος και συγγραφέας...)

Οι δέκα πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο, που περιλαμβανονται στη λίστα με τους δισεκατομμυριούχους, αύξησαν την περιουσία τους κατά 64 δισεκατομμύρια δολάρια σε μία ημέρα (!) μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ...

Τα περισσότερα κέρδη αποκόμισε ο διευθύνων σύμβουλος της Tesla, Έλον Μασκ, ο πλούτος του οποίου αυξήθηκε σε μία και μόνο ημέρα κατά 26,5 δισεκατομμύρια δολάρια, φθάνοντας συνολικά 290 δισεκατομμύρια δολάρια! Ο Μασκ, ο οποίος δήλωσε θερμός υποστηρικτής του Τραμπ, αύξησε τον πλούτο του χάρη στο άλμα των μετοχών της Tesla και έτσι ενίσχυσε περαιτέρω τη θέση του ως ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο.

Η περιουσία του ιδρυτή της Amazon, Τζεφ Μπέζος, του δεύτερου δισεκατομμυριούχου στη λίστα του Bloomberg, αυξήθηκε κατά επτά δισεκατομμύρια δολάρια και ο πρόεδρος της Oracle Λάρι Έλισον, υποστηρικτής των Ρεπουμπλικανών, έγινε πλουσιότερος σε μια νύχτα κατά σχεδόν 10 δισεκατομμύρια δολάρια και τώρα «αξίζει» 193 δισεκατομμύρια δολάρια . O νοών νοείτο...

Πράγματι έτσι είναι: «Όποιος κλέβει λίγο ρίχνεται στη φυλακή. Όποιος κλέβει σε μεγάλη κλίμακα δέχεται συγχαρητήρια για το επιχειρηματικό του πνεύμα» (Φερνάντο Σαβατέρ, Ισπανός φιλόσοφος και συγγραφέας). Όλοι οι πετυχημένοι μαφιόζοι εξελίσσονται νομοτελειακά σε πλούσιους «επιχειρηματίες», εκτός αν είναι εντελώς Νεάντερταλ. Οι περισσότεροι έγιναν πλούσιοι επειδή κατάφεραν εξ αρχής να βγάλουν αρκετά  «μαύρα» ή αφορολόγητα χρήματα. Γιατί οι πλούσιοι απεχθάνονται τους φόρους, την ανακατανομή  του εισοδήματος τους, πιο πολύ κι από τον θάνατο.

Οι φτωχοί από την πλευρά τους δεν έχουν σχεδόν καθόλου επιλογές. Οι φτωχοί και οι άνεργοι δεν μπορούν από μόνοι τους να λύσουν τα προβλήματά τους. Δεν είναι μόνον το ότι υποφέρουν από ακραία υλική αποστέρηση. Όλη τους η ενέργεια είναι διοχετευμένη στην εξεύρεση τρόπων επίλυσης του προβλήματος της καθημερινής επιβίωσης.

Οι έχοντες άφθονο ελεύθερο χρόνο και ελευθερία κινήσεων πλούσιοι εξουσιάζουν το λαό για έναν απλούστατο λόγο: η τάξη τους είναι συσπειρωμένη σ’ έναν σκοπό –στην επίτευξη διαρκώς περισσότερου πλούτου και στη διαιώνιση των κοινωνικών ανισοτήτων–, ενώ οι φτωχοί είναι μονίμως διασπασμένοι. Σε άνδρες και γυναίκες, θρησκείες, έθνη, πολιτικά κόμματα, ποδοσφαιρικές ομάδες, επαγγελματικές τάξεις. Και συνεχώς συγκρούονται μεταξύ τους για το παραμικρό: για την πίστη, την ιδεολογία, τη σημαία, για το μεροκάματο, για την ίδια τους την επιβίωση.

Πραγματικός «κοινωνικός κανιβαλισμός», όπως συνέβη και κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης χρέους: Οι αστυνομικοί εναντίον των διαδηλωτών. Οι αγρότες εναντίον των φορτηγατζήδων. Οι φορτηγατζήδες εναντίον των εμπόρων. Οι ταξιτζήδες εναντίον των ξενοδόχων. Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι εναντίον των δημοσίων...

Την ίδια στιγμή οι ζάπλούτοι, που αντιπροσωπεύουν αυτό το 1%, είναι ενωμένοι, σχεδόν αγαπημένοι, και κάνουν «συγχωνεύσεις», «επιχειρηματικούς γάμους» και «κοινά projects». Ούτε ρουθούνι δεν ανοίγει στη δική τους συνομοταξία. Και το πιο φοβερό απ’ όλα είναι ότι παραμένουν ουσιαστικά ανεπάγγελτοι. Δεν έχουν κάποιο «επάγγελμα», που να προσφέρει κάτι στην κοινωνία. Είναι απλώς πλούσιοι…  

Χρειάζονται όμως μια ανεξάντλητη δεξαμενή φτωχών - και τις ψήφους τους ασφαλώς- για να τους
υπηρετούν και να τους εκμεταλλεύονται....

Πέρα από τις ταξικές προκαταλήψεις των πλουσίων, που καλλιεργεί το φόβο και το μίσος για την «κτηνώδη εργατική τάξη», οι φτωχοί παραμένουν οι πραγματικοί ήρωες της ζωής, τα ηρωικά υποζύγια που υπομένουν αγόγγυστα το μαρτύριο της καθημερινής επιβίωσης έχοντας μάλιστα στην πλάτη τους την υποχρέωση να υπηρετούν και να θρέφουν την τάξη των πλουσίων. Οι φτωχοί ξέρουν το πραγματικό νόημα της ζωής, ενώ οι πλούσιοι πρέπει να το μαντεύουν. Γνωρίζουν για παράδειγμα πως το φαγητό είναι πιο σημαντικό κι από τον χρόνο, διότι αν δεν επιβιώσεις βραχυπρόθεσμα δεν έχεις μέλλον μακροπρόθεσμα. Δεν μπορείς να πετύχεις κανένα στόχο αν στο μεταξύ μείνεις από καύσιμα.

Γνωρίζουν επίσης πως δεν υπάρχουν άγγελοι στα χαρακώματα. Στον καθημερινό αγώνα της επιβίωσης μπορείς να χάσεις τα πάντα και ειδικά την αξιοπρέπεια σου. Για τους πλούσιους όλα αυτά είναι επιστημονική φαντασία, άλλος πλανήτης. Έτσι καλομαθημένοι που είναι δεν θα επιβίωναν ούτε μία μέρα στον κόσμο των φτωχών...

Ένας ψηφοφόρος του Μπέρνι Σάντερς - Νew York Times