Πάντως ο Κασσελάκης μαζεύει κόσμο. Στα εγκαίνια των γραφείων χθες πέρασαν πάνω από 1500 άνθρωποι...
Εντυπωσιακή ατμόσφαιρα και επίδειξη δύναμης το λένε πολλοί. Δεν είναι αποχές που μαζεύεται εύκολα σε πολιτικές εκδηλώσεις ο κόσμος.Είχε κι ένα λόγο παραπάνω να χαίρεται το στρατόπεδο Κασσελάκη: Η επιτροπή δεοντολογίας έκρινε ότι οι υποψηφιότητες αποφασίζονται στο συνέδριο (ανώτατο όργανο γαρ, σαφές το καταστατικό) και όχι από την κεντρική επιτροπή.
Μου έκανε εντύπωση ότι ο Στέλιος Παππάς (πατήρ του Νίκου) έτρεξε να πει ότι δεν ισχύει αυτή η απόφαση, δεν υπήρχε απαρτία – άλλα λένε οι πληροφορίες όμως. Το συνέδριο προφανώς είναι αυτό που αποφασίζει για όλα – τα υπόλοιπα είναι για την… Τασκένδη.
Και οι Κασσελακικοί λένε και κάτι άλλο: Ότι ο Κασσελάκης εξέφρασε την πλήρη στήριξή του στον Νίκο Παππά έναντι της επίθεσης Μητσοτάκη. Και επιπλέον, ο Κασσελάκης ήταν εκείνος που επέβαλλε στην κοινοβουλευτική ομάδα ως πρόεδρο τον Νίκο Παππά. Χωρίς ο Νίκος Παππάς να μπορέσει να βοηθήσει τον Κασσελάκη στην κεντρική επιτροπή. Και αναρωτιούνται γιατί ο Παππάς (γενικώς, ανεξαρτήτως μικρού ονόματος) πρωτοστατεί στον αποκλεισμό, εξοβελισμό και εκδίωξη Κασσελάκη.
Αυτά λένε, αυτά σας μεταφέρω… Λένε και κάτι άλλα για μία ρήση του Μανώλη Αναγνωστάκη, αλλά δεν είναι της παρούσης…
Το εκτόπισμα του Τσίπρα και το προβληματικό κάδρο
Είδα με συμπάθεια (και χωρίς τσάι) την εκδήλωση του Αλέξη Τσίπρα.
Ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις και εύστοχες παρατηρήσεις και απόψεις για το μέλλον του προοδευτικού χώρου, ακόμα κι αν κάποιος θεωρεί ότι τουλάχιστον οι Δραγασάκης και Κατσέλη είναι κάπως της παλαιάς οικονομικής σχολής και δεν «απαντούν» επαρκώς στις σύγχρονες προκλήσεις.
Η προσπάθεια ήταν φιλότιμη πάντως. Ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει χαρισματικός και, χωρίς καμία αμφιβολία, με άλλο πολιτικό εκτόπισμα.
Αλλά με μία σοβαρή ένσταση: Η παρουσία στελεχών του πιο παλαιού και απεχθούς ΣΥΡΙΖΑ – αυτού που κάνει τις ακρότητες αυτόν τον καιρό στην Κουμουνδούρου – λειτουργεί απωθητικά. Είναι σαν βαρίδι σε όποια σχέδια και επιδιώξεις έχει ο Τσίπρας.
Η υπόμνηση της παρουσίας, η διερεύνηση των τρόπων για επιστροφή (όποτε) και το εγχείρημα του ριμπράντινγκ, που λέμε, είναι και δεκτά και λογικά και ενδιαφέρον.
Αλλά με τόσο παλιά υλικά γύρω, δουλειά δεν γίνεται….
Μήπως να το ξανασκεφτεί το φόντο και το κάδρο ο Αλέξης…
Κάλχας - Το Ποντίκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου