Ενότητα. Μια λέξη που χρησιμοποιούν οι πάντες στον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο ελάχιστοι πιστεύουν ότι θα υπάρξει ενότητα μετά το συνέδριο, όποτε γίνει, όπου γίνει, όπως γίνει, ή μετά τις κομματικές εκλογές με όποιους υποψηφίους... Ενδεχομένως να έχουμε αποφάσεις πριν απ’ αυτές τις ημερομηνίες. Και οι χαρτορίχτρες αρνούνται να ρίξουν τα χαρτιά για να κάνουν πρόβλεψη. Ξέρουν. Και οι καφετζούδες αρνούνται να διαβάσουν το φλιτζάνι για να δουν πού θα πάει το πράγμα. Ξέρουν. Και οι εταιρείες στοιχημάτων αρνούνται να δεχθούν στοιχήματα. Ξέρουν.
Θα είναι έκπληξη πρώτου μεγέθους, για παράδειγμα σαν να παίρνει διπλό στο «Μπερναμπέου» ο Ακράτητος, αν δεν έχουμε διάσπαση. Τα γεγονότα φωνάζουν. Τα αντιμαχόμενα μέρη δεν κρύβουν τις προθέσεις τους. Εκείνοι που ζητούν να πρυτανεύσει η σωφροσύνη είναι συντριπτική μειοψηφία. Απευθύνονται σε ώτα μη ακουόντων. Ο πόλεμος μαίνεται. Ούτε ο Τσίπρας δεν μπορεί να τον σταματήσει, αν θελήσει να πάρει μια ειρηνευτική πρωτοβουλία, όπως τον παροτρύνουν διάφοροι. Θα πέσει σε τοίχο. Για καταπραϋντικές συγγνώμες και από τις δύο πλευρές και για δεσμεύσεις περί συναινετικών λύσεων, ούτε λόγος.
Η νέα πλειοψηφία δεν γουστάρει να είναι με τον Κασσελάκη την επόμενη μέρα. Τον θεωρούν ξένο σώμα, ότι δεν έχει καμία σχέση με την Αριστερά, ότι μ’ αυτά που κάνει ξεφτιλίζει το κόμμα, ότι με τη συμπεριφορά του διώχνει τον κόσμο από τον ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι εκ της πλειοψηφίας κάνουν την αυτοκριτική τους επειδή τον εμπιστεύτηκαν, τον ψήφισαν νομίζοντας ότι θα φέρει φρέσκο αέρα και τον στήριξαν την περίοδο που αποχωρούσαν οι βουλευτές και τα στελέχη που έφτιαξαν τη Νέα Αριστερά. Λένε ότι τον ανέχτηκαν παραπάνω απ’ όσο έπρεπε, ότι του έδωσαν την περίοδο χάριτος που εδικαιούτο, έκλεισαν τα μάτια και τα αυτιά σε όσα έκανε και εκστόμιζε ο Κασσελάκης, αλλά αυτός λειτούργησε σαν απόλυτος μονάρχης, αδιαφορώντας για την ιστορία, τις παραδόσεις, το κύρος των προσώπων που συμμετείχαν στα όργανα και ακυρώνοντας βασικές θέσεις του κόμματος, την ταυτότητα του οποίου θέλει να αλλάξει, όπως και το όνομά του και τα σύμβολά του. Πρόκειται για εισβολέα, ισχυρίζονται, και δηλώνουν αποφασισμένοι να μην του επιτρέψουν να συνεχίσει το έργο του. Και για να μην το συνεχίσει επιβάλλεται να μην τον αφήσουν να είναι υποψήφιος.
Ούτε όμως ο Κασσελάκης και οι φίλοι του γουστάρουν τους άλλους. Αναγκαστική ήταν για έναν χρόνο η συγκατοίκησή τους. Υποστηρίζουν ότι αυτοί που σήμερα είναι αντίπαλοί τους έβαζαν συνεχώς τρικλοποδιές στον εκλεγμένο από τη βάση πρόεδρο, προσπαθούσαν να φρενάρουν κάθε προσπάθεια ανανέωσης, οχυρώθηκαν πίσω από τα προνόμιά τους, μετήλθαν μεθόδους που δεν συνάδουν με κόμμα της Αριστεράς, αλλά με γραφειοκρατίες που έχουν ιδιοκτησιακή αντίληψη για το κόμμα, και με την πρώτη ευκαιρία συνασπίστηκαν και κατέθεσαν πρόταση μομφής. Τους κατηγορούν ότι επιχειρούν με αντικαταστατικές ενέργειες να τον εξοστρακίσουν, αλλά δεν θα τους περάσει, όπως διακηρύσσουν. Δεν έχει και μεγάλη σημασία ποια πλευρά είναι η αμυνόμενη και ποια η επιτιθέμενη. Οι ρόλοι αλλάζουν. Από τους μέχρι τώρα ανταγωνιστές για τη θέση του προέδρου, μόνον ο κ. Πολάκης μιλάει πολιτικά, κάνει λόγο για την ενότητα, καλώντας τους αντιπάλους του να σταματήσουν τις ίντριγκες, μόνον αυτός δεσμεύεται ότι θα παραμείνει στον ΣΥΡΙΖΑ όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της κομματικής κάλπης. Εχω την αίσθηση ότι κυνηγάει χίμαιρες.
Τασος Παππας (efsyn.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου