Για την κυβέρνηση και το Μαξίμου το θέμα της ενοχλητικής ερώτησης για τα «κόκκινα» δάνεια και τις καταχρηστικές πρακτικές των servicers που κατέθεσαν έντεκα βουλευτές της λαϊκής Δεξιάς έληξε με τη διαγραφή του βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Μάριου Σαλμά, ο οποίος είπε στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι είναι με τους λίγους και όχι με τους πολλούς και κατηγόρησε την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη για απευθείας αναθέσεις βλαπτικές για το δημόσιο συμφέρον...
«Βοήθησε» και ο υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης που αντί απάντησης στη Βουλή έσπευσε να κλείσει το θέμα με μια σύντομη επιστολή στην οποία υπαινισσόταν ότι οι έντεκα βουλευτές δεν δικαιούνται να κάνουν κριτική στον πτωχευτικό νόμο γιατί τον ψήφισαν.
Βεβαιότερο του βεβαίου είναι ότι τώρα πλέον που ανεβάζουν ταχύτητα οι πλειστηριασμοί, πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό των καταγγελιών από τους «κόκκινους» δανειολήπτες που πέφτουν θύματα των καταχρηστικών πρακτικών των servicers, το θέμα θα ανακινηθεί ξανά, γιατί πολύς κόσμος νιώθει ότι χάνει άδικα την πρώτη κατοικία του – και η κοινωνική πίεση φτάνει ως τα βουλευτικά γραφεία. Διότι υπάρχουν μεν ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία και νομολογία προστασίας του καταναλωτή, κανονιστικό πλαίσιο για τις τράπεζες και τους servicers από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) και νομοθεσία για τους servicers, αλλά λείπει εντελώς η πολιτική βούληση. Με δυο λόγια, η κυβέρνηση είναι με τις τράπεζες και τα funds και όχι με τον πολίτη και ερμηνεύει κάθε κανόνα προς όφελος των πιστωτών, ενώ η ΤτΕ περιορίζεται στην υψηλή εποπτεία και –καθώς κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει– αποφεύγει να λαμβάνει μέτρα σε βάρος των τραπεζικών στελεχών.
Απίστευτο αλλά αληθινό
Δανειολήπτρια βρέθηκε σε σύγκρουση με μια τράπεζα και, παρά τις δικαστικές περιπέτειες και τις καταγγελίες της σε υπουργείο Ανάπτυξης και ΤτΕ, αδυνατεί επί 13 ολόκληρα χρόνια να βρει το δίκιο της.
Η υπόθεση αφορά συγκεκριμένα την έμπορο Φ.Ν. (τα πλήρη στοιχεία όπως και πλήθος αποδεικτικών εγγράφων είναι στη διάθεση της εφημερίδας Documento) από τον Βόλο, η οποία είχε πάρει στεγαστικό δάνειο το 2006 από την Εμπορική Τράπεζα. Το 2010 όμως με την εθνική χρεοκοπία η τράπεζα προχώρησε σε μονομερή αλλαγή επιτοκίου χωρίς να την ενημερώσει και 14 μήνες μετά της ζήτησε εκβιαστικά να υπογράψει νέα σύμβαση με υψηλό επιτόκιο, με μοναδική αιτιολογία ότι η παλιά σύμβαση ήταν ασύμφορη για την τράπεζα. Οταν δε εκείνη αρνήθηκε να υπογράψει, την απείλησε με πόλεμο – και πράγματι την έστειλε στον Τειρεσία.
Με το πέρασμα της Εμπορικής Τράπεζας στην Alpha Bank το 2013, η δανειολήπτρια επιχείρησε να συνεννοηθεί με τη διάδοχη τράπεζα ζητώντας τα στοιχεία του δανείου της και το δοσολόγιο. Αντ’ αυτών, όμως, η Alpha έβγαλε διαταγή πληρωμής και προχώρησε σε δέσμευση του συνόλου της ακίνητης περιουσίας της. Ετσι η υπόθεση πήρε τον δρόμο της Δικαιοσύνης αλλά η ανακοπή της δανειολήπτριας τον Μάιο του 2018 στο Πρωτοδικείο Βόλου απορρίφθηκε, γιατί της έλειπαν τα έγγραφα που αποδείκνυαν το δίκιο της, οι μηνιαίοι λογαριασμοί δηλαδή με τα επιτόκια που είχε καταχρηστικώς χρησιμοποιήσει η τράπεζα και δεν τους έδινε, παρότι υποχρεωμένη, για να μη χάσει τη δίκη.
Το 2021 η Alpha μεταβίβασε το συγκεκριμένο δάνειο στη Cepal. Εκεί πια η δανειολήπτρια κατάλαβε ότι έπρεπε να δώσει τον νυν υπέρ πάντων αγώνα για να πάρει τα χαρτιά που η τράπεζα και το fund δεν έδιναν, οπότε προχώρησε σε καταγγελίες κατά της Alpha στη Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή του υπουργείου Ανάπτυξης και στην ΤτΕ. Αλλά για μια ακόμη φορά τίποτε δεν έγινε. Αφού περίμενε τέσσερις μήνες και η Διεύθυνση Προστασίας Καταναλωτή δεν της απαντούσε, η δανειολήπτρια έκανε αναφορά στο γραφείο του υπουργού Αδωνη Γεωργιάδη, για να πάρει έξι μήνες μετά την απάντηση ότι το υπουργείο δεν είναι υποχρεωμένο να απαντά στις καταγγελίες μεμονωμένων πολιτών ούτε να υπεισέρχεται στην ουσία των καταγγελιών που δέχεται.
Αναγνώρισαν το λάθος
Μετά την καταγγελία αυτή όμως η Alpha Bank αναγνώρισε πρώτη φορά ύστερα από δέκα χρόνια το αληθές των καταγγελιών και δήλωσε πρόθυμη να διορθώσει το εσφαλμένο επιτόκιο, το οποίο δικαιολόγησε ως οφειλόμενο «σε αστοχία του συστήματος», χωρίς να αναφερθεί στους εκβιασμούς που είχαν λάβει χώρα όλα αυτά τα χρόνια και στο ότι όλοι αυτοί οι εσφαλμένα υπολογισμένοι τόκοι είχαν μεταβιβαστεί στον Τειρεσία, καταστρέφοντας επαγγελματικά τη δανειολήπτρια.
Τέλος, η Cepal απάντησε ότι μετά την επιβολή του ορθού επιτοκίου οι πραγματικοί τόκοι ήταν 38.915,64 ευρώ και όχι 107.976 ευρώ όπως υποστήριζε ως πρότινος η Alpha, δηλαδή κατά 69.060 ευρώ ή κατά 3/5 μικρότεροι, όπως φώναζε η δανειολήπτρια επί 13 χρόνια, ωστόσο για μια ακόμη φορά αρνήθηκε να της δώσει τα στοιχεία του δανείου που τεκμηριώνουν το δίκιο της για να τα χρησιμοποιήσει στο εφετείο όπου εκκρεμεί η εντολή πληρωμής της Alpha Bank από το 2014, επί των λάθος υπολογισμένων τόκων.
Και το κερασάκι στην τούρτα: ενώ κάλεσε τη δανειολήπτρια σε διαπραγμάτευση για ρύθμιση κι εκείνη προσήλθε, ζητώντας για άλλη μια φορά τα στοιχεία του δανείου της για να βρει το δίκιο της στα δικαστήρια, η Cepal συνεχίζοντας τον πόλεμο έβγαλε νέα διαταγή πληρωμής και όρισε πλειστηριασμό για την πρώτη κατοικία της δανειολήπτριας μία βδομάδα πριν από τη δίκη στο εφετείο ώστε να τη συντρίψει ηθικά και οικονομικά...
Mαριάννα Τόλια - DOCUMENTO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου