Για το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα είναι βαλτωμένα...
Στο πρώτο γίνονται φιλότιμες προσπάθειες να επαναλάβει σε σύγχρονη πολιτική έκδοση το δράμα του Σίσυφου.Να κοπιάζει διαρκώς με τον ίδιο τρόπο και στο τέλος να έχει το ίδιο – μηδενικό – αποτέλεσμα.
Ο Ανδρουλάκης έχει τον τρόπο του. Βοήθησε να πάει το ΠΑΣΟΚ λίγο πιο πέρα.
Αλλά το ερώτημα εάν μπορεί πράγματι να ξεπεράσει κάποια όρια είναι αδυσώπητο.
Σε συνθήκες διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ και πτώσης, αν όχι κατάρρευσης, της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ έλαβε αριθμητικά σε ψήφους λίγες περισσότερες απ’ όσες είχε αποσπάσει τον Ιανουάριο του 2015 ο χώρος αυτός – συνυπολογίζονται το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΔΗΣΟ.
Σε συνθήκες συντέλειας τότε τα δύο κόμματα έλαβαν 440 χιλιάδες ψήφους. Και στις πρόσφατες ευρωεκλογές, μία μάχη ιδανικών συνθηκών για επιστροφή ψηφοφόρων στο Κίνημα, η επίδοση ήταν 507 χιλιάδες.
Αυτά καταθέτω κι ουδεμία άλλη αμαρτία έχω…
Στον ΣΥΡΙΖΑ αυτό το Σαββατοκύριακο παίζονται όλα για την τύχη του Κασσελάκη.
Το δράμα «τον διαγράφουμε, δεν τον διαγράφουμε, τον αποκλείουμε, δεν τον αποκλείουμε» μάλλον παίρνει τέλος.
Αν δεν μπορέσουν τώρα – αφήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ διχοτομημένο – δεν θα μπορέσουν ποτέ.
Και τα έφερε έτσι η ζωή, που ο πιο καθοριστικός παράγοντας σε όλο αυτό μπορεί να είναι ο… Παύλος Πολάκης.
Κάλχας - Το Ποντίκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου