20.10.24

Χωρίς ηγέτες και μεσαία τάξη...



Με όσα για καιρό τώρα και ιδιαίτερα τελευταία συμβαίνουν στον χώρο της αντιπολίτευσης, στη χειμαζόμενη Κεντροαριστερά - «προοδευτικοί» τρομάρα τους, αν θέλετε και σοσιαλιστικά, μετα-σοσιαλοδημοκρατικά και γιατί όχι και νεο-φιλελεύθερα μονολόγησα: δεν γράφεις και συ δυο λόγια - επικαιρότητας συνέχεια γαρ δυστυχώς!...

Ε, λοιπόν, δεν χρειάζεται να ’χει κανείς «σπουδάσει» επιχειρησιακή έρευνα -marketing πιο απλά- για να αντιληφθεί πού έχει φθάσει το δούλεμα!

Είναι οι ίδιες οι προεδρικές - αρχηγικές εκλογές και στα δύο «μεγάλα» κόμματα της αντιπολίτευσης που δείχνουν τη μεγάλη ένδεια στο να επιτευχθεί η ανάδειξη ενός στιβαρού επιτέλους ηγέτη. Ενός ηγέτη που θα συνδυάζει τις παλιές αλλά και τις νεότερες τυπολογίες (μπορεί κάποιος να αναζητήσει εύκολα τις σχετικές πηγές) που όλες οδηγούν στην αποτελεσματικότητα, στο να οδηγήσει στην επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.

Ιδιαίτερα στον ΣΥΡΙΖΑ -μιλάμε για μεγάλο δράμα- ρεντίκολο πλέον, αφού ελπίζουν στην ανάστασή του! Και φυσικά στο ΠΑΣΟΚ με την αγωνία αν θα μπορέσει ή όχι ο νεοεκλεγείς αρχηγός να κλέψει τους ψηφοφόρους αλλά και πώς θα καλύψει, σύντομα μάλιστα, το κενό με επάρκεια και αξιοπιστία. Οχι απλώς να καταλαγιάσει τις όποιες ανησυχίες του κοσμάκη, αλλά και να στήσει ξανά στα πόδια της τη λιωμένη - ανύπαρκτη μεσαία τάξη, αλλά και στενά κομματικά αν θα μπορέσει να επαναφέρει το ΠΑΣΟΚ ή θα μείνει παρωδία...

Οταν τρώγονται δημόσια και ξεδιάντροπα μπροστά στις κάμερες (το γυαλί που τσουρουφλίζει κυριολεκτικά) σαν τα σκυλιά για το επίδομα του κόμματος, την καρέκλα τους, όπως ακούγεται καθημερινά από τον κάθε φουκαρά, τι μπορεί πια να περιμένεις, ότι αυτοί όλοι τους μπορούν να ενωθούν, να συνθέσουν επιτέλους τη νέα φυσιογνωμία τους, δίνοντάς μας μια εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας που θα εμπνέει δικαιοσύνη, σταθερότητα και ανάπτυξη (όχι στα λόγια); Τη στιγμή μάλιστα που και στις άλλες χώρες όλες οι πολιτικές-κορμοί απέτυχαν αφού ο ανθός τους είναι σε μόνιμο μαρασμό με:

● Νέους με προσόντα στα ξένα

● Φτηνή αμοιβή εργασίας

● Εισοδήματα χαμηλά

Φούμαρα σαν ζουρλομανδύας τα περί ενιαίου νομίσματος, με το ευρώ, το δολάριο και τελευταία τις λίρες - τρομάρα μας..!

Είναι δυνατόν να μην παραμιλάς όταν συνταξιούχοι 15 και βάλε χρόνια δεν πήραν ευρώ με τέτοια φορομπηχτική πολιτική, τόσους λογαριασμούς και τέτοια ακρίβεια...

Βία και ανασφάλεια από ληστείες και εγκλήματα. Φθάσαμε να θέλουμε ένα «χωροφύλακα» σε κάθε τετράγωνο!

Παρηγοριά μας το «μηδέν άγαν» και ο Πλάτωνας με τον Αριστοτέλη για το εύθραυστο της δημοκρατίας με την επικράτηση της ολιγαρχίας, της δημαγωγίας και της τυραννίας!

Γιάννης Π. Κορδής

efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: