Συγχωνεύσεις Τμημάτων: Καταστροφικές για μαθητές, σχολεία και γειτονιές...

Μαρτυρίες στην ΑΥΓΗ από το Μενίδι και τον Πειραιά...

«Τα παιδάκια βγαίνανε έξω και κλαίγανε, γιατί πόναγε το κεφάλι τους από την πολλή φασαρία», λέει στην ΑΥΓΗ η Βασιλική Χείρπου μητέρα παιδιού που πηγαίνει στο 27ο δημοτικό σχολείο Πειραιά και πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων... Στο σχολείο τους συγχωνεύθηκαν τα τμήματα της Β’ δημοτικού. Ο συνωστισμός μέσα στις αίθουσες είναι το πρώτο ορατό πρόβλημα. «Είναι μια συνθήκη η οποία δεν επιτρέπει να γίνει σωστό μάθημα για κανέναν», λέει η κ. Χείρπου.

Στη δική τους περίπτωση είχαν ενημερωθεί αρχικά πως θα συνέχιζε κανονικά το καθεστώς που ίσχυε στην πρώτη τάξη. Οι μαθητές ήταν χωρισμένοι σε τμήματα των 12 και 13 παιδιών, στα οποία είχαν μοιραστεί τέσσερα παιδιά τα οποία χρειάζονται παράλληλη στήριξη και τέσσερα ακόμη που κάνουν λογοθεραπεία - εργοθεραπεία.

Παρά την πρόβλεψη που θέλει τα τμήματα να «σπάνε» όταν υπάρχουν πάνω από δύο περιπτώσεις μαθητών που χρειάζονται παράλληλη στήριξη, σήμερα στοιβάζονται στην αίθουσα 23 παιδιά. Οι γονείς του ενός μαθητή, τον μετέφεραν σε σχολείο που βρίσκεται μεν πιο μακριά από το σπίτι τους, αλλά η κατάσταση συνεχίζει να είναι εκεί υποφερτή. Στην περίπτωση του 27ου η κατάσταση ελλοχεύει κινδύνους και για την ίδια την ασφάλεια παιδιών και δασκάλων, επισημαίνει η κ. Χείρπου. «Παρότι ο νόμος για την πυρασφάλεια προβλέπει να αντιστοιχούν δύο τετραγωνικά σε κάθε παιδί, οι αίθουσες μας είναι 30αρες και όχι χωρητικότητας 50 τ.μ».

(ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ/EUROKINISSI)

Σε αναβρασμό βρίσκεται και το 5ο ΓΕΛ Αχαρνών  - Αγία Άννα στο Μενίδι. Πρόκειται για ένα σχολείο γειτονιάς, στο οποίο πηγαίνουν μόνο μαθητές από το διπλανό 6ο Γυμνάσιο. Ως εκ τούτου ορισμένα από τα τμήματα των Κατευθύνσεων στη Γ’ Λυκείου δεν συμπληρώνουν τον απαιτούμενο αριθμό των 12 μαθητών. «Μας ήρθε η απόφαση ότι δεν εγκρίνονται ο θετικός και θεωρητικός προσανατολισμός (επτά και οκτώ παιδιά αντίστοιχα), συνεπώς τα παιδιά θα πρέπει να πάνε σε άλλο σχολείο. Το επόμενο πιο κοντινό βρίσκεται 2 χιλιόμετρα μακριά και για να φτάσεις περνάς μέσα από τη Λεωφόρο Δημοκρατίας και μια σιδηροδρομική γραμμή», λέει ο διευθυντής του σχολείου Αντώνης Μιχαηλίδης.

Την πιο κρίσιμη χρονιά, προσθέτει, το υπουργείο τους υποχρεώνει να αλλάξουν περιβάλλον. «Είναι μαθητές, στους οποίους ξαφνικά λες μετά από 13 χρόνια στην ίδια γειτονιά, αν υπολογίσουμε και τη διετία στο νηπιαγωγείο, να πάνε να ξενιτευτούν». Καίριο θα είναι το πλήγμα και για το ίδιο σχολείο. «Ουσιαστικά θα μας καταργήσει το ένα τμήμα, θα φύγουν καθηγητές γιατί θα χαθούν ώρες εργασίας και οι γονείς θα σταματήσουν να το επιλέγουν στέλνοντας απευθείας τα παιδιά τους στο μεγαλύτερο». Με τη σταδιακή κατάργηση του ρόλου των τοπικών σχολείων η συνοικία θα δοκιμαστεί. «Ήταν μια περιοχή που βρισκόταν στο περιθώριο μέχρι που εγκαταστάθηκε κόσμος στις εργατικές πολυκατοικίες με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τώρα την ξαναβυθίζουν στο παρελθόν».

Για τον κ. Μιχαηλίδη είναι μια κυβερνητική πολιτική η οποία έχει στόχο να μειώσει το κόστος. «Αλλά όταν μειώνεις το κόστος σε βάρος του Μενιδίου ή του Περάματος είναι μια ταξική πολιτική», τονίζει.

avgi.gr