Άρθρο-κόλαφος του Bloomberg: «Η εξαήμερη εργασία στην Ελλάδα δεν είναι μύθος...»

Στην Ελλάδα επικεντρώνεται το Bloomberg σε δημοσίευμα του, τονίζοντας ότι η εξαήμερη εργασία δεν είναι μύθος στη χώρα μας...

Ειδικότερα, όπως μεταδίδει το πρακτορείο, όποιος είδε αυτό το καλοκαίρι πλήθος ηλιοκαμένων Γερμανών τουριστών να παρενοχλούν Έλληνες εργάτες για μια πετσέτα θαλάσσης, θα ξέρει πόσο λάθος μπορεί να είναι τα οικονομικά κλισέ. Οι Έλληνες, που παρουσιάστηκαν ως «τεμπέληδες» κατά τη διάρκεια της κρίσης του ευρώ, εργάζονται στην πραγματικότητα περισσότερες ώρες από οποιονδήποτε άλλον στην Ευρώπη, ενώ οι υποτιθέμενοι εργασιομανείς Γερμανοί εργάζονται από τις λιγότερες. Το να πίνετε κρασί στη Σαντορίνη ή να αράζετε σε μια βίλα είναι ένας τρόπος ζωής που δεν είναι και τόσο προσιτός στους πραγματικούς Έλληνες.

Τώρα το χάσμα γίνεται πιο έντονο με έναν διχαστικό νέο νόμο που επιτρέπει σε ορισμένες ελληνικές επιχειρήσεις να επιβάλλουν εξαήμερη εβδομάδα εργασίας – για πρώτη φορά στην Ευρώπη και αντίθετα με την τάση να πειραματίζονται με μικρότερες εβδομάδες εργασίας για την προσέλκυση ταλέντων. Αν και τεχνικά πρόκειται για ένα εξαιρετικό μέτρο για ορισμένες κατασκευαστικές επιχειρήσεις και όχι για μια γενική κίνηση, μπορεί να καταλήξει να καταρρίψει μεγαλύτερα κλισέ σχετικά με την ικανότητα της Ευρώπης να διατηρήσει τους χαλαρούς τρόπους της.

Αν εργάζονται έξι ημέρες αντί για πέντε στην Ελλάδα, πιθανότατα θα καταλήξουν να παράγουν περισσότερο, δεδομένου ότι εργάζονται περισσότερες ώρες – αλλά σε ωριαία βάση μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι λιγότερο παραγωγικοί, αν εμφανιστεί η κόπωση.

Μια μελέτη σε εργαζόμενους σε τηλεφωνικά κέντρα μεταξύ 2008-2010 διαπίστωσε ότι η αύξηση των ωρών εργασίας κατά 1% οδήγησε σε αύξηση της παραγωγής κατά 0,9% όσον αφορά τον αριθμό των κλήσεων που απαντήθηκαν. Το να αποκαλείται αυτός ο νόμος «φιλικός προς τους εργαζομένους», ακόμη και αν η ιδέα είναι να κατοχυρωθεί καλύτερα η αμοιβή των υπερωριών, ακούγεται λίγο κούφιο.

Οι πραγματικοί μισθοί έχουν μειωθεί από το 2015

Ούτε πρόκειται για κάποιο μέτρο έκτακτης ανάγκης, συγκρίσιμο με τις σκοτεινές ημέρες της κρίσης του ευρώ, όταν η ιδέα της εξαήμερης εβδομάδας εργασίας διατυπώθηκε στο πλαίσιο των συνομιλιών διάσωσης. Η οικονομία της Ελλάδας είναι σήμερα μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες στην Ευρώπη, έχει ανακτήσει την επενδυτική βαθμίδα και έχει μειώσει τον λόγο χρέους προς ΑΕΠ στο χαμηλότερο επίπεδο εδώ και πάνω από μια δεκαετία (αν και με 160% εξακολουθεί να είναι σχεδόν διπλάσιο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο). Η ανάκαμψη δεν ήταν ανώδυνη: Οι πραγματικοί μισθοί έχουν μειωθεί από το 2015 και τα μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεων έχουν εξοργίσει τους απλούς Έλληνες. Αλλά σήμερα είναι η Γαλλία που βλέπει υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας και η Γερμανία που παλεύει με την ύφεση και την εικόνα του «άρρωστου».
Περισσότερες ώρες εργασίας από τους υπάρχοντες εργαζόμενους

Αυτό που πραγματικά αφορά ο νόμος αυτός είναι η αντιμετώπιση της έλλειψης εργατικού δυναμικού μετά την έξοδο από την Ελλάδα περισσότερων από 1 εκατομμύριο ανθρώπων σε ηλικία εργασίας μεταξύ 2010 και 2022. Αυτό οφείλεται εν μέρει στη διαρροή εγκεφάλων που σχετίζεται με την κρίση του ευρώ, αλλά και σε μια «ωρολογιακή βόμβα» δημογραφικής παρακμής, καθώς το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται και τα ποσοστά γεννήσεων μειώνονται. Υπάρχουν λίγες εύκολες απαντήσεις: Είναι δύσκολο να αυτοματοποιηθεί μια χώρα με επίκεντρο τον τουρισμό που έχει στο στόχαστρο κατασκευαστικά έργα (συμπεριλαμβανομένης της μεγαλύτερης έξυπνης πόλης της Ευρώπης) και μια αυτοαποκαλούμενη «σκληρή αλλά δίκαιη» μεταναστευτική πολιτική δεν έχει ακόμη προσφέρει τους εργαζόμενους που χρειάζεται η Ελλάδα. Επομένως, η απόλυτη οικονομία του θέρετρου της Ευρώπης έχει στραφεί σε ένα «τελευταίο καταφύγιο», όπως γράφει η οικονομολόγος Πηνέλοπη Γκόλντμπεργκ:

Περισσότερες ώρες εργασίας από τους υπάρχοντες εργαζόμενους

Σε αυτό το σημείο, το πείραμα της Ελλάδας αποκτά σημασία για την Ευρώπη και γι’ αυτό θα πρέπει να παρακολουθείται στενά. Η Ευρώπη έχει γίνει συνώνυμο της χρησιμοποίησης των κερδών δεκαετιών τεχνολογικής βελτίωσης και αύξησης του βιοτικού επιπέδου σε περισσότερο ελεύθερο χρόνο. Αλλά η ήπειρος αγωνίζεται επίσης με την έλλειψη εργατικού δυναμικού, τη δημογραφική παρακμή και την ισοπεδωτική αύξηση της παραγωγικότητας σε σύγκριση με τη βελτίωση της παραγωγικότητας των ΗΠΑ κατά πάνω από 1% μεταξύ 2007-2019. 

Η δοκιμαστική εβδομάδα εργασίας τεσσάρων ημερών είναι ωραία και καλή, αλλά αυτό από μόνο του δεν πρόκειται να αλλάξει τις ανησυχητικές μακροπρόθεσμες τάσεις. Ο αριθμός των ατόμων ηλικίας 20-64 ετών στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε σχέση με τον αριθμό των ατόμων άνω των 65 ετών μειώθηκε σε 2,7 πέρυσι από 3,8 το 2003- μπορεί να φτάσει το 1,5 μέχρι το 2100.

Για να αποφευχθεί η αύξηση των ωρών εργασίας, θα πρέπει να κινηθούν οι μοχλοί της μετανάστευσης, της αυτοματοποίησης και της συμμετοχής. Η Γαλλία προσπαθεί να αυξήσει το ποσοστό συμμετοχής, βάζοντας περισσότερους ανθρώπους στην εργασία που διαφορετικά θα έβγαιναν στη σύνταξη- η Ιταλία υπογράφει συμφωνίες για περισσότερη μεταναστευτική εργασία- η ενίσχυση της χρηματοδότησης των παιδικών σταθμών και των δημοτικών σχολείων από τη Γερμανία θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερες γυναίκες να επιστρέψουν στην εργασία. Όλες οι χώρες ατενίζουν τον Όλυμπο της τεχνητής νοημοσύνης και ελπίζουν ότι η αυτοματοποίηση θα φέρει έκρηξη της παραγωγικότητας...