Πρωταθλητής του Predator αναδεικνύεται ο υπουργός Υγείας, Αδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος παρότι αποτέλεσε στόχο του κακόβουλου λογισμικού 11 φορές, δεν έκανε καμία κίνηση ώστε να μάθει ποιοι και για ποιο λόγο επιχειρούσαν να παρακολουθήσουν τις συνομιλίες του. Για τον κ. Γεωργιάδη ισχύει το ίδιο με ό,τι ισχύει για το σύνολο των υπουργών και βουλευτών της Ν.Δ., όπως και για όλους τους αξιωματούχους που αποτελούσαν στόχους και δεν προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη: είτε είναι συνένοχοι διά της ύποπτης σιωπής τους είτε είναι εκβιαζόμενοι...
Την αποκάλυψη για τον αριθμό των προσπαθειών να επιμολυνθεί το κινητό του έκανε χθες η δημοσιογραφική ομάδα των Reporters United. Οταν ήταν υπουργός ο Γεωργιάδης έλαβε 11 μηνύματα με μολυσμένους συνδέσμους Predator σε διαφορετικές ημερομηνίες (29.1.2021, 19.2.2021, 31.5.2021, 6.7.2021, 9.7.2021, 15.7.2021, 17.8.2021, 16.9.2021, 5.10.2021, 20.10.2021, 9.11.2021).
Οπως όλα τα θύματα του Predator έτσι και ο κ. Γεωργιάδης ενημερώθηκε επίσημα με επιστολή από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων για τις απόπειρες παγίδευσης του κινητού του μέσω Predator. Οπως αναφέρει το ρεπορτάζ, «στη Δικαιοσύνη δεν προσέφυγαν κι άλλοι αξιωματούχοι, όπως ο υπουργός Οικονομικών Κ. Χατζηδάκης και ο πρώην αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού Χ. Λαλούσης. Και οι δύο παρακολουθούνταν από την ΕΥΠ υπό το Μαξίμου».
«Ολοι αθώοι»
Η αντίφαση που προκύπτει είναι αφού, όπως ισχυρίζεται ο Αρειος Πάγος, οι υποκλοπές της ΕΥΠ ήταν νόμιμες, επειδή υποτίθεται «υπήρχε λόγος εθνικής ασφάλειας», τότε πώς οι κ. Χατζηδάκης και Λαλούσης έγιναν αργότερα υπουργοί; Υπενθυμίζεται πως μετά το απαλλακτικό πόρισμα του Αρείου Πάγου ο Αδωνις Γεωργιάδης είχε... αποφανθεί:
«Δεν υπάρχει σκάνδαλο υποκλοπών. Οποιος αμφισβητεί το πόρισμα του Αρείου Πάγου θέτει σε αμφισβήτηση το πολίτευμα της χώρας». Χθες μετά την αποκάλυψη για τις πολυάριθμες απόπειρες παγίδευσης στο κινητό του δεν προέβη σε κανένα σχόλιο.
Και ενώ η κυβέρνηση με τη συνδρομή του διάτρητου πορίσματος του Αρείου Πάγου επιχειρεί να βάλει οριστική ταφόπλακα στην υπόθεση, το Politico σε αιχμηρό άρθρο του αναφέρει πως «η Ελλάδα αφήνει ανεξέλεγκτες τις υπηρεσίες κατασκοπίας». Οπως υπογραμμίζει, «το γνωστό ως “Predatorgate” είχε τα πάντα: υποκλοπές πολιτικών, δημοσιογράφων και δικαστών, εξαγωγές ύποπτου λογισμικού σε δικτατορικά καθεστώτα και υψηλόβαθμες παραιτήσεις. Δύο χρόνια μετά, όλοι οι κυβερνητικοί παράγοντες είναι αθώοι».
Αδειάζει την Αδειλίνη
Εξάλλου χθες με νομικό άρθρο-παρέμβαση (Dnews) η δικηγόρος Κατερίνα Παπανικολάου, πρώην μέλος της ΑΔΑΕ, υπογραμμίζει πτυχές για τις οποίες το πόρισμα αλλά και η σχετική ανακοίνωση του Αρείου Πάγου βρίθουν από «δικαιοκρατικά ελλείμματα».
Σημειώνει πως σε καμία περίπτωση η επίκληση της έννοιας της εθνικής ασφάλειας δεν μπορεί να συνεπάγεται «πλήρη κατάργηση της υποχρέωσης αιτιολόγησης του μέτρου».
Αναφερόμενη σε αποφάσεις του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης εξηγεί «ότι η έλλειψη αιτιολογίας αναιρεί κάθε δυνατότητα ελέγχου της αναλογικότητας του μέτρου. Με άλλα λόγια, όσο η άρση του απορρήτου δεν αιτιολογείται επαρκώς, ο δικαστικός έλεγχος δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ή να αμφισβητήσει τον αναπόφευκτο χαρακτήρα του περιορισμού και τη συμβατότητά του με τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».
Και συνεχίζει με ευθεία αναφορά στη Γεωργία Αδειλίνη: «Η παραπομπή της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου στην προαναφερόμενη απόφαση του ΔΕΕ ως επιχείρημα υπέρ της άποψης ότι η διαδικασία που καθιερώνει ο εθνικός νόμος, “ο οποίος… διαχρονικά δεν αξιώνει την παράθεση ειδικής αιτιολογίας… είναι σύμφωνη και με το πνεύμα του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης” είναι ανακριβής. Στην πραγματικότητα, αντιστρέφει πλήρως τον επαγωγικό συλλογισμό του ενωσιακού δικαστή, ο οποίος αντιλαμβάνεται την παράθεση αιτιολογίας ως απαρέγκλιτη προϋπόθεση νομιμότητας του περιορισμού».
Στη συνέχεια εκφράζει ιδιαίτερο προβληματισμό για τη διενέργεια ελέγχου που διεξήγαγε ο Αχ. Ζήσης στην ΕΥΠ «με ειδικούς πραγματογνώμονες προς τούτο ορισθέντες από τον ίδιο. Χωρίς να αμφισβητείται προφανώς η νομιμότητα της πράξης, διερωτώμαστε κυρίως για τη μεθοδολογική συνέπεια της επιλογής. [...] ενώ ο έλεγχος δεν περιέλαβε τις διατάξεις άρσης του απορρήτου για λόγους εθνικής ασφάλειας που εκδίδει η Διεύθυνση Εγκλημάτων Ειδικής Βίας.
»Σε κάθε περίπτωση δε, είναι τουλάχιστον παράδοξο ο ελεγκτής να αρκείται στα προσκομισθέντα από τον ελεγχόμενο στοιχεία – της ΕΥΠ, εν προκειμένω–, χωρίς την αυτονοήτως επιβεβλημένη διασταύρωσή τους στην έδρα του παρόχου».
Κώστας Ζαφειρόπουλος
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου