17.7.24

Η γλυκιά γοητεία της συνωμοσιολογίας...



«Ο ίδιος ο Τραμπ το έστησε για να αυξήσει την δημοφιλία του». «Ο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί ήθελαν να τον βγάλουν από τη μέση γιατί ξέρουν ότι θα τους νικήσει». «Εγώ δεν πιστεύω ότι χτυπήθηκε πραγματικά κι ότι το αίμα είναι αληθινό. Το Χόλιγουντ μάς έχει δείξει πώς στήνονται αυτά»..

Πλημμύρισε το τουίτερ -και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υποθέτω- με θεωρίες συνωμοσίας σχετικά με τους «πραγματικούς» δράστες της απόπειρας κατά του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και το κατά πόσο αυτό που συνέβη το απόγευμα του Σαββάτου στην Πενσιλβάνια των ΗΠΑ ήταν όντως αληθινό και όχι σκηνοθετημένο.

Για να είμαστε ειλικρινείς, είναι από τα γεγονότα που κάνει τη φαντασία να οργιάζει. Ειδικά όταν μιλάμε για μια χώρα που «τρώει» τους προέδρους της. Εξήντα ένα χρόνια μετά τη δολοφονία του Τζον Κένεντι, η παραφιλολογία γύρω από τον θάνατό του παραμένει ολοζώντανη. Οπότε, γιατί η απόπειρα κατά του Τραμπ να μη συνοδευτεί από πλήθος σεναρίων; Εστω κι αν αυτά δεν αντέχουν στη δοκιμασία της κοινής λογικής.

Αν ήθελαν όντως να τον φάνε οι Δημοκρατικοί, δεν θα έβρισκαν έναν επαγγελματία εκτελεστή, παρά αφέθηκαν σε έναν άπειρο πιτσιρικά; Το έστησε ο Τραμπ παίζοντας τη ζωή του κορόνα-γράμματα; Είναι δυνατό ο δράστης να ήταν τόσο άσος στο σημάδι ώστε να τον πετύχει «επίτηδες» ξυστά στο αυτί; Κι εκείνος, για ποιον ανώτερο σκοπό, άραγε, δέχτηκε να «θυσιαστεί»;

Ομως, όχι. Ο φαντασιόπληκτος συνωμοσιολόγος δεν θέλει να ακούσει ότι μαζί με τον Τραμπ είναι περίπου 12 οι εν ενεργεία και οι υποψήφιοι πρόεδροι των ΗΠΑ που έχουν δολοφονηθεί ή έχουν δεχτεί απόπειρες κατά της ζωής τους. Αγνοεί τη γάγγραινα της ελεύθερης οπλοκατοχής που οπλίζει το χέρι του κάθε διαταραγμένου.

Ισως να είναι ψυχολογικό το θέμα. Ισως η ιδέα ότι κάποιες σκοτεινές δυνάμεις κινούν τα νήματα να προσφέρει μεγαλύτερη αίσθηση ασφάλειας. Ο σχεδιασμός, έστω και κακόβουλος, είναι πιο αποδεκτός από το τυχαίο, μπροστά στο οποίο είμαστε όλοι ευάλωτοι. Σήμερα ο Τραμπ, αύριο εμείς. Και, υπό αυτή την έννοια, οι θεωρίες συνωμοσίας μάλλον δεν θα πεθάνουν ποτέ.

Κορίνα Βασιλοπούλου

efsyn.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: