Πανούργοι αριβίστες...

Το λάθος της τελευταίας στιγμής φοβούνται στη Νέα Δημοκρατία. Το λάθος που μπορεί να διαπράξουν είτε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος εκτίθεται συνεχώς με ομιλίες και συνεντεύξεις που είναι μεν προστατευμένες αφού ούτε αντίλογος υπάρχει ούτε η διαφωνία επιτρέπεται, είτε οι υπουργοί και τα στελέχη του κόμματος που γυρίζουν την επικράτεια και φλυαρούν ακατάπαυστα εφ' όλης της ύλης...

Υπάρχουν μοιραία λάθη στην πολιτική και μάλιστα της τελευταίας στιγμής που ανατρέπουν προγνωστικά; Για παράδειγμα: στις 14 Μαρτίου του 2004 οι Σοσιαλιστές πέτυχαν μεγάλη εκλογική νίκη στις βουλευτικές εκλογές της Ισπανίας έναντι του Λαϊκού Κόμματος του Χοσέ Μαρία Αθνάρ. Ενας από τους λόγους για την ήττα του Αθνάρ ήταν η ανάμιξη -με απόφαση της κυβέρνησής του- της Ισπανίας στον πόλεμο του Ιράκ, που με τη σειρά της οδήγησε στις βομβιστικές επιθέσεις σε τρένα στη Μαδρίτη στις 11 Μαρτίου 2004, τρεις μέρες πριν από τις εκλογές. Ο Αθνάρ κατηγόρησε την ΕΤΑ, αποδείχτηκε ότι η οργάνωση των Βάσκων δεν είχε καμία σχέση και παρά το γεγονός ότι το κόμμα του προηγούνταν καθαρά στις δημοσκοπήσεις έχασε τις εκλογές.

Βεβαίως στη δική μας περίπτωση η Νέα Δημοκρατία έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Την τεράστια δύναμη πυρός στην περιοχή της ενημέρωσης.

Τα περισσότερα ΜΜΕ στηρίζουν το καθεστώς Μητσοτάκη, εξωραΐζουν τις επιλογές του, κρύβουν τα λάθη του, δαιμονοποιούν τους πολιτικούς αντιπάλους του, τροφοδοτώντας τους πολίτες με χοντρά ψέματα και μισές αλήθειες. Δουλεύουν μεθοδικά για να συγκαλυφθεί το έγκλημα των Τεμπών, δεν ασχολούνται με το σκάνδαλο των υποκλοπών που εκκρεμεί πάνω από δύο χρόνια, έχουν πετάξει στα αζήτητα το σκάνδαλο της Novartis (ο πρωθυπουργός δεν έχει δεχτεί ούτε μία ερώτηση στις δεκάδες συνεντεύξεις του για το πού βρίσκεται η συγκεκριμένη υπόθεση), εκθρονίζουν τη λογική νομιμοποιώντας τις βλακώδεις θεωρίες περί εισαγόμενης ακρίβειας, αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα για να βγάλουν την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις σε διάφορες κατηγορίες (μισθοί, επίπεδο διαβίωσης, κράτος δικαίου, επενδύσεις), σιγοντάρουν τις παχυλές ανοησίες κυβερνητικών παραγόντων, μηδέ του πρωθυπουργού εξαιρουμένου, ότι τα μνημόνια τα έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ. Με μια κουβέντα οργιάζουν.

Την ίδια στιγμή κατακεραυνώνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης λέγοντας ότι δεν έχουν προτάσεις ή ότι οι προτάσεις τους κοστίζουν πολλά δισεκατομμύρια ευρώ που δεν τα έχει η χώρα, ότι έχουν βουλιάξει στη δημαγωγία, ότι το μόνο που ξέρουν είναι να διαμαρτύρονται, να ψευδολογούν, να τάζουν λαγούς με πετραχήλια και παρουσιάζουν τον επικεφαλής της κάστας που κυβερνά ως εθνάρχη ισοδύναμο του Ελευθερίου Βενιζέλου. Οποιος τολμήσει να αρθρώσει αντιρρητικό λόγο εισπράττει τη ρετσινιά του λαϊκιστή.

Σ’ ένα τέτοιο κλίμα είναι λογικό να αισθάνεται ασφαλής ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Γι’ αυτόν και τη λατρευτική κλίκα που τον περιβάλλει δεν έχουν σημασία τα γεγονότα, αλλά η γνώμη που έχουν για τα γεγονότα. Γεννάται όμως το ερώτημα: Γιατί τις τελευταίες μέρες και αυτός και οι υπουργοί του που έχουν αναλάβει να σπρώξουν το κόμμα σε διάφορες εκλογικές περιφέρειες έχουν κλιμακώσει τις επιθέσεις κατά της αντιπολίτευσης, γιατί τρομοκρατούν τον κόσμο, γιατί εκτοξεύουν απειλές; Ξέρουν κάτι, βλέπουν κάτι που οι κοινοί θνητοί δεν μπορούν; Διαπιστώνουν ότι η συσπείρωση του κόμματος είναι ακόμη χαμηλή, απέχει αρκετά από τη συσπείρωση που είχε παραμονές των εθνικών εκλογών.

Βλέπουν επίσης ότι αυτό το απίθανο ιδεολογικό καρκατσουλιό που συνωστίζεται στα υπόγεια της δεξιάς πολυκατοικίας δεν λέει να υποχωρήσει. Αντιθέτως διεκδικεί με αξιώσεις εκπροσώπηση στην Ευρωβουλή. Από πού παίρνει ψήφους; Από το δικό τους ακροατήριο. Παρατηρούν ότι αυτό το ρεύμα που αποκαλούν απολιτίκ λαϊκισμό κοιτάζει με ενδιαφέρον την υπερκινητικότητα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και κομμάτια του δεν αποκλείεται να ψηφίσουν ένα κόμμα με το οποίο δεν έχουν καμία σχέση. Αν προστεθούν και οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας που φλερτάρουν με την αποχή για να στείλουν μήνυμα στην ηγεσία της, τότε θα δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα. Πρέπει να προλάβουν.

Αποφάσισαν λοιπόν να χρησιμοποιήσουν τη συνταγή που ξέρουν πολύ καλά. Μπόλικη σάλτσα φόβου, γερές δόσεις προειδοποιήσεων και για επιδόρπιο τον κίνδυνο αποσταθεροποίησης της χώρας. Πανούργοι αριβίστες χωρίς αρχές. «Δεν πρέπει να ξαναγυρίσουμε στο 2015» λέει ο πρωθυπουργός. Τότε ήταν η τρίτη φορά από τον πόλεμο που τρόμαξε το σύστημα. «Να μην επιτρέψουμε να φυτρώσουν ξανά τα ζιζάνια στον κήπο μας» υποστηρίζει ο Ακης Σκέρτσος. Παλιότερα έκαναν λόγο για μιάσματα και εαμοβούλγαρους, σήμερα γίνονται γεωπόνοι.

Αραχνιασμένη ρυπαρότητα. «Αν ενισχυθούν οι άλλοι, θα έχουμε φασαρίες» πλειοδοτεί ο Αδωνης Γεωργιάδης. Προσέξτε φιλήσυχοι νοικοκυραίοι και μη δώσετε την ευκαιρία στους αποσυνάγωγους να ξεμυτίσουν από τις τρύπες τους. Για τις ελαττωματικές ιδέες της Αριστεράς μίλησε ξανά ο Μάκης Βορίδης. Του έχει γίνει έμμονη ιδέα. Πριν πάτε στην κάλπη, περάστε από τα ντιβάνια των ψυχιάτρων και των ψυχαναλυτών του καθεστώτος για να μάθετε πως πρέπει να συμπεριφερθείτε. Δωρεάν οι συνεδρίες. Λεφτά υπάρχουν.

Τασος Παππας

efsyn.gr