Επικίνδυνη άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη...

Ενισχυμένα βγαίνουν τα ακροδεξιά, υπερσυντηρητικά και υπερεθνικιστικά κόμματα στις ευρωεκλογές, επιβεβαιώνοντας τις δημοσκοπήσεις σε όλες τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις ανησυχίες για το μέλλον του θεσμού. Το μεγαλύτερο πλήγμα... το δέχθηκε η Γαλλία, όπου ο Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν έρχεται πρώτος με ποσοστό διπλάσιο αυτού του κόμματος του Εμανουέλ Μακρόν, ενώ στη Γερμανία το AfD έρχεται δεύτερο πίσω από τους Χριστιανοδημοκράτες και με μεγάλη διαφορά από τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού.

Στην Αυστρία, το ακροδεξιό λαϊκιστικό Κόμμα της Ελευθερίας (FPÖ) προηγείται καθαρά, με ποσοστό 27% (+9,8% από το 2019). Ενώ στην Ολλανδία, ο Βίλντερς αναμένεται επίσης να είναι νικητής.

Αυτή η ενίσχυση των ακροδεξιών, ευρωσκεπτικιστικών, ακόμη και αντιευρωπαϊκών κομμάτων δείχνει ότι η επιχειρηματολογία τους «κανονικοποιείται» και η εκλογή τους στο Ευρωκοινοβούλιο μπορεί να λειτουργήσει ανασταλτικά στην προώθηση πολιτικών και μέτρων.

Τα πρώτα αποτελέσματα των ευρωεκλογών δείχνουν ότι οι φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις, με την πολύ στενή έννοια του όρου, το ΕΛΚ, οι Σοσιαλιστές και Δημοκράτες, οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι, συγκεντρώνουν συνολικά περίπου 62% των ψήφων. Με την Αριστερά, λίγο περισσότερο.

Σύμφωνα με την πρώτη εκτίμηση κατανομής των 720 εδρών, οι ευρωομάδες συγκεντρώνουν:

ΕΛΚ: 181 έδρες (Κέρδισε 5 έδρες)

S&D 135 έδρες (Έχασε 4 έδρες)

RE (Renew Europe) 82 έδρες (Έχασε 20 έδρες)

ΕΣΜ (Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές) 71 έδρες (Κέρδισε 2 έδρες)

ID (Ομάδα Ταυτότητας και Δημοκρατίας) 62 έδρες (Κέρδισε 13 έδρες)

Verts/ALE (Πράσινοι) 53 έδρες (Έχασε 18 έδρες) 

NA (Μη εγγεγραμμένοι σε ομάδα) 51 έδρες (Είναι 11 λιγότεροι)

The Left (Η Αριστερά) 34 έδρες (Έχασε 3 έδρες)

Άλλοι 51 έδρες

Ο ρόλος του ΕΛΚ

Το ερώτημα που τίθεται μετ' επιτάσεως πάντως είναι πώς θα κινηθεί το ΕΛΚ, αν θα επιλέξει να υποδεχθεί στους κόλπους τους ακροδεξιά και εθνικιστικά κόμματα, με τα οποία «φλερτάρει» πολλούς μήνες, ώστε να κυριαρχήσει έναντι άλλων φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Το ΕΛΚ έχει προσπαθήσει να «κόψει» τη φόρα της ακροδεξιάς, υιοθετώντας σημαντικό μέρος της επιχειρηματολογίας της, για να κερδίσει τους ψηφοφόρους που κοιτούν προς τα άκρα, αλλά τα αποτελέσματα αυτής της τακτικής δεν ήταν μάλλον τα αναμενόμενα. Απόδειξη η Γαλλία, η Γερμανία, η Αυστρία, αλλά και η Ουγγαρία, που δείχνει να ενισχύεται το κόμμα του ακροδεξιού Βίκτορ Όρμπαν.

Η ενίσχυση των ακροδεξιών και των ευρωσκεπτικιστών μπορεί να γίνει βόμβα στα θεμέλια των πολιτικών για το μεταναστευτικό, το περιβάλλον, τη στάση της Ε.Ε. στο ουκρανικό, σε μια στιγμή που στις ΗΠΑ η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ είναι περισσότερο από πιθανή.

Επίσης, τα ακραία αυτά κόμματα μπορεί να επηρεάσουν την εκλογή των επικεφαλής των βασικών θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Προεδρία της Επιτροπής, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Ύπατη Αντιπροσωπεία Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ), ή να την μπλοκάρουν, ζητώντας και λαμβάνοντας ανταλλάγματα για την ψήφο τους. 

Στο θέμα αυτό κρίσιμη θα είναι η στάση της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν που διεκδικεί την επανεκλογής της στην προεδρία της Κομισιόν, έχει «κοιτάξει» πολύ προς τα ακροδεξιά και οι Σοσιαλιστές επιμένουν ότι δεν θα την στηρίξουν αν επιλέξει να συμμαχήσει με τους ακραίους. Άλλωστε, το ΕΛΚ βλέπει ως πιθανό σύμμαχο, για παράδειγμα, τη Τζόρτζια Μελόνι, που έχει δηλώσει θαυμάστρια του Μουσολίνι και εξελέγη με ξενοφοβική και ακροδεξιά επιχειρηματολογία.