Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν ότι τις ψήφους δεν παίρνουν αυτοί που αρθρώνουν πολιτικό λόγο, αλλά εκείνοι που έχουν δυνατή «σκηνική παρουσία», που ακροβατούν πάνω σε λέξεις με οξεία κόψη, που κινούν δυναμικά τα χέρια, μιλούν σε υψηλούς τόνους, βηματίζουν πέρα δώθε στις ομιλίες τους, υπόσχονται ουρανούς με άστρα που δεν υπάρχουν σε τούτον το οικονομικό γαλαξία, περιοδεύουν από κανάλι σε κανάλι και σκίζουν διακρατικές συμφωνίες από το βήμα της Βουλής...
Η συμπεριφορά των πολιτικών ακολουθεί τις σύγχρονες μεθόδους τής Γιουροβίζιον. Όπου υπερψηφίζονται όχι ο ρυθμός, το τραγούδι, η φωνή, ο στίχος, αλλά το θέαμα, η εντελώς τσίτσιδη εμφάνιση, οι διάβολοι, οι εκεντρικοί.Στην προεκλογική περίοδο μετράει το θέαμα, ο σόουμαν και η σόου γούμαν, ο αυτοαναφορικότητα, το «εγώ είμαι αυτός που...». Και επιλέγονται από τα κανάλια αυτοί που θα κάνουν ή θα πουν το πιο πιασάρικο.
Έτσι, αν χθες για να γίνεις πρώτο θέμα σε βραδινό δελτίο έπρεπε να πλακώσεις στις μπουνιές κάποιον στη Βουλή και σήμερα να σκίσεις μια διακρατική συμφωνία, αύριο για να επιπλεύσεις στον ωκεανό τής ειδησεογραφίας θα χρειαστεί να βγεις από τα ρούχα σου από αγανάκτηση. Κυριολεκτικά, όμως. Όπως ο γυμνός, χωρίς εσώρουχο, Φινλανδός αοιδός και αηδίας της Γιουροβίζιον...
HardDog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου