Νόρα Ράλλη
Αν κάνεις αναζήτηση στο διαδίκτυο γράφοντας τη λέξη «δημοκρατία», αρχικά θα «βγει» η ιστοσελίδα της ομώνυμης εφημερίδας, μετά η «Νέα Δημοκρατία» και μετά το λήμμα στη Wikipedia... Τρίτη και καταϊδρωμένη η έννοια. Αν ωστόσο είχαμε πραγματική δημοκρατία, θα... περίμενε κάποιος πρώτα πρώτα να βγαίνει ο Επιτάφιος λόγος του Περικλή.
Ωστόσο, τα δεδομένα είναι αυτά προσώρας και αυτά θα αποδεχτούμε... ως τρίτη και καταϊδρωμένη θα «δούμε» την έννοια δημοκρατία, που δεν είναι παρά κάτι απλό: είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού. Είτε άμεση είτε αντιπροσωπευτική (όπως είναι το πολίτευμα της Ελλάδας) αυτό ακριβώς είναι η δημοκρατία.
Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια δημοκρατίας, μετά την πτώση της χούντας, η οποία εντελώς τυχαία συνέπεσε με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την ανικανότητα της Ελλάδας των δικτατόρων να την αποτρέψει. Η Κύπρος διχοτομήθηκε, η χούντα έπεσε και ήρθε ο Καραμανλής, δαφνοστεφανωμένος, να εγκαινιάσει μία νέα περίοδο... αυτή της Νέας Δημοκρατίας. Με ελάχιστα χρόνια ή στιγμές που κάτι πήγε να αλλάξει ή και που άλλαξε, η πλειονότητα αυτών των χρόνων ανήκει δικαιωματικά στη Ν.Δ.
Και αυτή την επέτειο γιορτάζουμε. Αυτή τη δημοκρατία επιτρέψαμε να εδραιωθεί (και το επέτρεψε και η Αριστερά και πολλοί εκπρόσωποί της όλα αυτά τα χρόνια), αυτή τη Νέα Δημοκρατία θέλουμε, αυτήν ψηφίζουμε, αυτήν ξαναψηφίζουμε, αυτήν ξαναματαψηφίζουμε.
Δεν μ’ ενδιαφέρει αν μας αξίζει κάτι τέτοιο ή όχι. Ούτε οδηγούμαι προς τον μηδενισμό – τον σιχαίνομαι. Δεν ταιριάζει με τα ρούχα μου. Ωστόσο, είναι απολύτως απαραίτητο να αναγνωρίσουμε το τι συμβαίνει. Οχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά παραχόντρυνε η μπάκα μας και δεν κρύβεται πια πίσω από το δάχτυλό μας...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου