8 Μάρτη. Για το εμπόριο, κάθε Παγκόσμια Ημέρα είναι μια ευκαιρία για γιορτή. Αλλά και για τους πολιτικούς, τους δημοσιολογούντες και τους κάθε λογής ινφλουένσερ είναι επίσης μια καλή αφορμή για μια δήλωση γεμάτη συμπάθεια, ενίοτε θαυμασμό, συνήθως συμπόνια.
«Το άλλο μισό του ουρανού», «το αλάτι της γης» κι... άλλα τέτοια κλισέ θα επιστρατευτούν και πάλι -μονάχα που όλα αυτά δεν αφορούν καθόλου τις αληθινές γυναίκες, εκείνες που με σάρκα κι αίμα ζουν, δημιουργούν κι αγωνίζονται πλάι μας- εμάς τις ίδιες.
Κοιτάζοντας από μακριά κι από ψηλά κανείς αυτή τη χώρα και την ιστορία της, μπορεί και να πίστευε πως όλα έχουν λυθεί για τις γυναίκες πολίτες της. Η ισότητα έχει νομικά κατοχυρωθεί και τυπικά δεν υφίστανται διακρίσεις.
Οσο ο φακός πλησιάζει ωστόσο, όσο η εικόνα γίνεται πιο ευκρινής, μπορεί να δει τις χίλιες καταπιέσεις, τις αναρίθμητες διακρίσεις.
Tη μικρή και τη μεγάλη βία στην καθημερινή ζωή, την παραμέληση από την πολιτεία ακόμα και σε ζητήματα ζωής και θανάτου - δεν ξεχνάμε πως ζούμε στη χώρα που δεν έχει ακόμα νομικά κατοχυρώσει τον όρο «γυναικοκτονία» κι ενώ η έμφυλη βία έχει αποκτήσει ενδημικά χαρακτηριστικά, δεν έχει δημιουργηθεί ένα ισχυρό και αποτελεσματικό πλαίσιο πρόληψης, υποστήριξης και ενδυνάμωσης μέχρι την οριστική χειραφέτηση των θυμάτων.
Αν ο φακός πλησιάσει λίγο περισσότερο, θα καταγράψει τις τσακισμένες από την κρίση και τη λιτότητα μέρες τους. Tη διπλοβάρδια στη δουλειά και στο σπίτι. Tις ατελείωτες απλήρωτες εργατοώρες φροντίδας σε παιδιά, ηλικιωμένους κι ασθενείς συγγενείς. Tην αγωνία στις ουρές του ταμείου ανεργίας, την αναμέτρηση με το θηρίο της φτώχειας, την καθημερινή μάχη της επιβίωσης.
Κι αν στραφεί λίγο έξω από το κυρίαρχο κάδρο, θα τις δει στα καμπ της προσφυγιάς έγκλειστες, στα πεδία των μαχών κυνηγημένες, στα παζάρια των μεγάλων του κόσμου εύκολη λεία.
Αν στον καπιταλισμό δεν είναι εύκολο να μένεις άνθρωπος, είναι διπλά δύσκολο να ζεις και να παλεύεις ως γυναίκα. Γυναίκες της Παλαιστίνης και κορίτσια της Γάζας. Φοιτήτριες κι αγρότισσες της Ελλάδας. Γυναίκες του αγώνα της κάθε μέρας. Με υψωμένη δίπλα σας γροθιά, υποκλινόμαστε...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου