Αλ. Τσίπρας: Θυμωμένος; Απογοητευμένος; Ανακουφισμένος;...

Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για ιστορικές φράσεις που περιλαμβάνουν τη λέξη σιωπή, έπεσα πάνω στις γνωστές «η σιωπή είναι χρυσός», «η σιωπή είναι συνενοχή» και σε πολλές άλλες, μερικές εμβληματικών στοχαστών. Δεν ξέρω αν τις έχουν πει ή τους αποδίδονται...

Δεν ξέρω επίσης για ποιο λόγο και υπό ποιες συνθήκες τις είπαν. Διαλέγω κάποιες: «Η σιωπή ενίοτε ισοδυναμεί με ψέμα» (Μιγκέλ ντε Ουναμούνο). «Ή πρέπει να σιωπήσεις ή να πεις κάτι καλύτερο από τη σιωπή» (Πυθαγόρας). «Η σιωπή είναι ένας πιστός φίλος που ποτέ δεν θα σε προδώσει» (Κομφούκιος). «Καλύτερα να αποκαλύψεις την εξυπνάδα σου σιωπηλά, παρά μιλώντας» (Αρθουρ Σοπενχάουερ). «Μπορείς έξυπνα να μιλάς, όμως καλύτερα είναι έξυπνο να σιωπάς» (Πλούταρχος). Προτιμώ τη φράση του Πυθαγόρα (την είπε-δεν την είπε ας το παραβλέψουμε): «Ή πρέπει να σιωπήσεις ή να πεις κάτι καλύτερο από τη σιωπή». Ταιριάζει, νομίζω, με την περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα, δηλαδή με την παρέμβασή του στο 4ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ μία ώρα πριν από την έναρξη των εργασιών του.

Θόρυβος μεγάλος. Το συνέδριο είχε ημερήσια διάταξη, αλλά πήγε περίπατο. Ολοι και όλες ασχολήθηκαν με την ανάρτηση του τέως προέδρου του κόμματος. Εντός και εκτός της κεντρικής αίθουσας ήταν το μοναδικό θέμα συζήτησης. Θέσεις και πρόγραμμα ξεπετάχτηκαν στα γρήγορα. Σενάρια πολλά κυκλοφόρησαν. Δικαστήρια στήθηκαν. Θεωρίες συνωμοσίας διακινήθηκαν. Ιντριγκες είχαμε. Το παρασκήνιο δούλεψε στο φουλ και στο υψηλότερο και στο χαμηλότερο επίπεδο. Ποια ήταν τα κίνητρά του; Γιατί δεν πήγε στο συνέδριο να τα πει; Ηταν αντικειμενικά και ασχέτως των προθέσεών του μια ασίστ (πάρε-βάλε) στον Στέφανο Κασσελάκη; Εσπρωξε -αν έσπρωξε- την Ολγα Γεροβασίλη να είναι υποψήφια χωρίς να υπολογίσει τις διαθέσεις άλλων στελεχών; Σήμερα μετά την απόρριψη της πρότασής του πώς αισθάνεται; Μετάνιωσε για την πρωτοβουλία που πήρε; Μήπως έπρεπε να σιωπήσει ακολουθώντας το παράδειγμα του Κομφούκιου; Μήπως ήταν πιο έξυπνο να σιωπήσει κατά πώς το έχει πει ο Πλούταρχος; Αυτό που είπε ήταν καλύτερο από τη σιωπή;

Με την πρόταση που κατέθεσε έλυσε τη σιωπή του, αλλά το σώμα των συνέδρων την αποδοκίμασε, οπότε υπέστη ήττα. Αν όμως επέλεγε τη σιωπή ενώ βλέπει πού πάνε τα πράγματα, ενώ οφείλει ως εγγυητής της ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ να προειδοποιεί, δεν θα ισοδυναμούσε η σιωπή του με συνενοχή ή με ψέμα, για να επιστρέψουμε στον Ισπανό φιλόσοφο Ουναμούνο; Είναι θυμωμένος με την κατάληξη; Πιστεύει ότι οι σύντροφοί του δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων; Εχουν άγνοια του κινδύνου που απειλεί με διάλυση το κόμμα στο οποίο ήταν πρόεδρος για 15 χρόνια; Μήπως είναι εγκλωβισμένοι σε παρηγορητικές αυταπάτες; Μήπως έχουν άλλα σχέδια στο μυαλό τους; Είναι απογοητευμένος από τους συντρόφους του που μέχρι χτες έπιναν νερό στο όνομά του, ψήφιζαν όλες τις προτάσεις του στα συνέδρια και στα όργανα, που μερικούς εξ αυτών δεν θα τους ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους, για να θυμηθούμε τη γνωστή ατάκα του Γιώργου Κατσιφάρα;

Εχει λόγους ο Αλ. Τσίπρας να είναι θυμωμένος. Με την ανάλυση της κατάστασης που έκανε συμφωνούν οι περισσότεροι. Οδυνηρή η ακρίβειά του. Καταλόγισε ναρκισσισμό στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, είπε ότι δεν δικαιούται να ζητάει λευκή επιταγή, μίλησε όμως και για τις ευθύνες των αντιπάλων του Στέφανου Κασσελάκη, οι οποίοι, όπως επισήμανε, περιμένουν να στραβοπατήσει το κόμμα στις ευρωεκλογές για να τον αμφισβητήσουν, και πρότεινε την κατά τη γνώμη του μοναδική λύση: προσφυγή στις κομματικές κάλπες εδώ και τώρα. Απερρίφθη. Οχι μετ’ επαίνων. Αντιθέτως, δεν έλειψαν οι αιχμές εναντίον του από στελέχη που ήταν πολύ κοντά του και μετά την παραίτησή του από τη θέση του προέδρου, υποδύονταν τους συνομιλητές του, χωρίς να είναι.

Εχει λόγους ο Αλέξης Τσίπρας να είναι και απογοητευμένος. Εκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου, άκουσαν τη φωνή του μα όχι τι είπε. Φοβήθηκαν τα γεγονότα τη στιγμή που συνέβαιναν, καθώς αδυνατούσαν να τα εξηγήσουν. Δεν έδωσαν δεκάρα για τις απόψεις του. Ψυχρολουσία. Ρυτίδες στο κύρος του. Εχει όμως και λόγους να είναι ανακουφισμένος. Επραξε το καθήκον του, όπως αυτός το αντιλαμβάνεται. Ουδείς δικαιούται να τον εγκαλέσει για αδιαφορία, για εσκεμμένη παράλειψη. Ουδείς θα τολμήσει να του καταμαρτυρήσει κάτι στην περίπτωση που οι εξελίξεις την επόμενη μέρα και ιδιαίτερα το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών επιβεβαιώσουν τους φόβους του. Η ετυμηγορία σύντομα.

Τασος Παππας (efsyn.gr)