Βαριάς μορφής αχρωματοψία...

Τάσος Παππάς

Το ακούμε συχνά στη δημόσια συζήτηση. Ο λόγος για τις περίφημες «κόκκινες γραμμές». Τι είναι αυτές; Τα όρια που βάζουν οι κυβερνήσεις και τα κόμματα πέραν των οποίων δηλώνουν πως δεν μπορούν να πάνε, δηλαδή δεν γίνεται να τα παραβιάσουν γιατί κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με υποχώρηση από κεντρικές θέσεις και βασικές αρχές. 

Δεν απορρίπτουν τους συμβιβασμούς, αφού η... συγκυρία και οι συσχετισμοί παίζουν καθοριστικό ρόλο στις αποφάσεις τους, ωστόσο διατυμπανίζουν ότι δεν πρόκειται να υιοθετήσουν απόψεις που ακυρώνουν τη φυσιογνωμία τους και θέτουν εν αμφιβόλω την υπόστασή τους. Αυτά στα λόγια, γιατί στην πράξη, όπως έχει αποδειχτεί πολλές φορές στο παρελθόν, οι λεγόμενες «κόκκινες γραμμές» έχουν μεγάλη ελαστικότητα. Μοιάζουν με πλαστελίνη.

Κάτι που χτες ήταν καταδικαστέο, σήμερα μπορεί να παρουσιαστεί ως επιτυχία. Κάτι που χτες ήταν ήττα, σήμερα μπορεί να πλασαριστεί ως θρίαμβος. Δουλειά των προπαγανδιστικών μηχανισμών είναι να εξωραΐσουν τις επιλογές και να αναποδογυρίσουν την πραγματικότητα οργανώνοντας μαραθώνιους φλυαρίας για να εξαπατήσουν τους ιθαγενείς. 

Δεν υπάρχουν μόνο οι κόκκινες γραμμές της πολιτικής, υπάρχουν και οι κόκκινες γραμμές της λογικής, της σοβαρότητας, της ηθικής, της αξιοπρέπειας. Εκεί γίνεται κυριολεκτικά πανηγύρι με νταούλια, βιολιά και μπόλικο παρά. Από τη θέση που βρίσκεσαι, με τα δίκτυα υποστήριξης που διαθέτεις και το χρήμα που σπρώχνεις, μπορείς να ντύσεις τα μουδιασμένα επιχειρήματά σου με μανδύα επιστημοσύνης και να πουλήσεις τις θλιβερές κοινοτοπίες σου για καινοτόμες ιδέες.

Θυμωμένος εμφανίστηκε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στη συνέντευξή του στη Μάρα Ζαχαρέα στο STAR λόγω του ψηφίσματος του Ευρωκοινοβουλίου. Μάλιστα επιτέθηκε στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη και στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη, λέγοντας ότι επέτρεψαν στους βουλευτές τους να ψηφίσουν το κείμενο καταδίκης της Ελλάδας, «περνώντας μια κόκκινη γραμμή». 

Κατά τον πρωθυπουργό, οι Ελληνες ευρωβουλευτές των δύο κομμάτων έπρεπε να αντισταθούν. Γιατί; Επειδή είναι Ελληνες και το ψήφισμα καταδικάζει τη χώρα μας. Μα, το ψήφισμα καταδικάζει την κυβέρνησή του και τον ίδιο προσωπικά και όχι την Ελλάδα. Εκτός αν, κατά τον κ. Μητσοτάκη, η χώρα ανήκει στο κόμμα του και ό,τι το βλάπτει πρέπει να καταγγελθεί ως ανθελληνικό. Ιδιοκτήτες διά της χρησικτησίας.

Αλλά επειδή μιλάμε για κόκκινες γραμμές καλό είναι να θυμηθούμε ορισμένα πράγματα. Οταν το κόμμα του την περίοδο που ήταν στην αντιπολίτευση καλούσε τους δανειστές να μην υποκύψουν στις εκκλήσεις της ελληνικής κυβέρνησης και φώναζε «βάστα γερά, Γερούν» δεν παραβίαζε κόκκινη γραμμή; Πόσο πατριωτικό ήταν αυτό; Οταν στελέχη του κόμματός του ζητούσαν από τους πολίτες να αποσύρουν από τις τράπεζες τις καταθέσεις τους για να μην τις βρουν οι φαταούλες λαϊκιστές δεν παραβίαζαν κόκκινη γραμμή; 

Οταν στέλεχος του κόμματος που σήμερα είναι στην κυβέρνηση κατηγορούσε τον Τσίπρα ότι προστατεύει τις ένοπλες συνιστώσες του κόμματός του δεν παραβίαζε κόκκινη γραμμή; Οταν ο ίδιος και πολλοί συνεργάτες του μιλούσαν για προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών και έταζαν Ειδικά Δικαστήρια δεν παραβίαζαν κόκκινη γραμμή;

Σήμερα που η κυβέρνησή του παρακάμπτει το άρθρο 16 του Συντάγματος δεν παραβιάζει κόκκινη γραμμή; Σήμερα που άνθρωποι της εμπιστοσύνης του, διορισμένοι απ’ αυτόν, έστησαν παρακρατικό μηχανισμό και παρακολουθούσαν πολιτικούς, υπουργούς, δημοσιογράφους, στρατιωτικούς, εισαγγελείς δεν έχουν παραβιάσει κόκκινη γραμμή; Σήμερα που με άνωθεν εντολή καθαρίστηκε άρον άρον η περιοχή στα Τέμπη για να εξαφανιστούν ενοχοποιητικά στοιχεία δεν παραβιάστηκε κόκκινη γραμμή; 

Σήμερα που υπονομεύουν τον δημόσιο χαρακτήρα του ΕΣΥ με τα απογευματινά χειρουργεία έναντι αμοιβής δεν παραβιάζουν κόκκινη γραμμή; Για τη Δεξιά και το σύστημα Μητσοτάκη όλα αυτά δεν είναι παραβίαση κόκκινων γραμμών. Βαριάς μορφής αχρωματοψία...

efsyn.gr