«Δεν μπορούμε να βρούμε ηρεμία...

...με αυτά που ακούμε και βλέπουμε»...

«Το ότι ζω και σας μιλάω, δεν σημαίνει ότι υπάρχω». Με αυτά τα λόγια και με εμφανή τη συγκίνηση στο πρόσωπό της, η Μαρία Καρυστιανού επιχείρησε να αποτυπώσει τα συναισθήματά της, έναν χρόνο μετά την απώλεια της κόρης της στα Τέμπη. 

Μιλώντας στον ΑΝΤ1, με αφορμή την επέτειο της... τραγωδία, η πρόεδρος του Συλλόγου Θυμάτων Τεμπών τόνισε αρχικά:

«28 Φεβρουαρίου άλλαξε η ζωή μου και το χειρότερο δεν είναι ότι άλλαξε η ζωή μου, είναι ότι τερμάτισε η ζωή ενός πολύ νέου ανθρώπου. Ενός υπέροχου ανθρώπου που είχε τόσα όνειρα, τόσα πολλά όνειρα. Εκείνη τη μέρα… Άλλαξαν όλα εκείνη τη μέρα. Ήταν το τέλος της ζωής της κόρης μου και το τέλος της δικής μου ψυχής».

Και συνέχισε η Μαρία Καρυστιανού: 

«Το ότι ζω και σας μιλάω δεν σημαίνει ότι υπάρχω κιόλας. Ο πόνος δυναμώνει, η οργή δυναμώνει, ηρεμία δεν μπορούμε να βρούμε με αυτά που βλέπουμε και ακούμε. Πώς να αισθάνομαι εγώ σαν Ελληνίδα όταν βλέπω ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία τρέχει πιο γρήγορα από τους δικούς μας, από τη χώρα στην οποία ζω και της έδωσα το παιδί μου»....