Αυτό είναι το ένα και μόνο ερώτημα που πρωτίστως θα έπρεπε να μας απασχολεί: Γιατί δεν παραιτούνται; Οι πρυτάνεις και οι πρόεδροι όλων των σχολών των δημόσιων Πανεπιστημίων στην Ελλάδα γιατί δεν παραιτούνται;
Πώς είναι δυνατόν... να λαμβάνει απόφαση η ΠΟΣΔΕΠ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού) πως «υποστηρίζει σθεναρά την ακαδημαϊκή ελευθερία και το αυτοδιοίκητο των ΑΕΙ, τα οποία ευθέως υπονομεύονται από τις εισαγγελικές διώξεις και τις εγκυκλίους του υπουργείου Παιδείας», και μάλιστα ομόφωνα, και τα ίδια τα μέλη της να ακυρώνουν στην πράξη την απόφαση αυτή; Πώς είναι δυνατόν να προτάσσουν τον φόβο τους για «ποινικές κυρώσεις» χουντικού τύπου και την ίδια στιγμή να διοικούν Πανεπιστήμια, που είναι οι κατ' εξοχήν χώροι ελεύθερης διακίνησης ιδεών; Με δυο λόγια, γιατί δεν παραιτούνται;
Πριν από λίγες ημέρες, συνέβησαν κάποια «τυχαία» γεγονότα, το ένα μετά το άλλο:
Αρχικά, ο υπουργός Παιδείας της Ελλάδας 2.0, Κυριάκος Πιερρακάκης, ενώ έβλεπε να κλιμακώνονται οι αντιδράσεις φοιτητών και κάποιων καθηγητών και συλλόγων φοιτητών και καθηγητών Πανεπιστημίων ενάντια στη νομοθέτηση ίδρυσης μη κρατικών ΑΕΙ (σ.σ.: το τελευταίο πρόσχωμα στην πλήρη ιδιωτικοποίηση των πάντων, αφού ήδη και η δημόσια Υγεία τείνει να εξαφανιστεί ως τέτοια), διέταξε -γιατί αυτό έκανε- να γίνουν οι εξετάσεις ψηφιακά (25/1). Μία ημέρα μετά (26/1), η Εισαγγελία Πρωτοδικών, με μια αιφνιδιαστική ενέργεια, διέταξε κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση για τις καταλήψεις στα Πανεπιστήμια, στην οποία θα εξεταστούν (και) ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες και των αρμοδίων εκ μέρους των πρυτανικών αρχών ως προς τις ενέργειες που έκαναν ή όχι για την αποτροπή των καταλήψεων.
Αμέσως μετά (27/1), ο υπουργός Υγείας (εντελώς τυχαία) Αδωνις Γεωργιάδης βγήκε και έκανε δηλώσεις, καλώντας τις πρυτανικές αρχές να «μην κάνουν τα στραβά μάτια» και να πάρουν θέση, γιατί σε διαφορετική περίπτωση «βλάπτουν τα συμφέροντα του Πανεπιστημίου τους και θα πρέπει να εξεταστεί το θέμα της μείωσης της χρηματοδότησής τους»... Το μήνυμα ή -ορθότερα- οι απειλές (χουντικού τύπου) της κυβέρνησης ήταν σαφείς.
Αρχές Φεβρουαρίου διενεργούνταν το 16ο συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ. Εκεί πάρθηκε ομόφωνα η απόφαση:
α) προκήρυξης κυλιόμενων στάσεων εργασίας ή/και αποχής που καλύπτει κάθε διδάσκοντα, σε κάθε πανεπιστημιακό ίδρυμα όπου επιχειρείται η επιβολή εξεταστικών διαδικασιών οι οποίες αναιρούν και καταστρατηγούν την αναφαίρετη αρμοδιότητα των μελών ΔΕΠ να καθορίζουν τον τρόπο εξέτασης και αξιολόγησης στα μαθήματα/εργαστήρια που τους έχουν ανατεθεί.
β) προκήρυξης 24ωρης απεργίας στις 8 Φεβρουαρίου (σ.σ.: σήμερα) και συμμετοχής στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στην Αθήνα και σε αντίστοιχα συλλαλητήρια που οργανώνονται κατά τόπους: όχι στα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, να μην κατατεθεί το ν/σ παραβίασης του άρθρου 16.
Το Πανεπιστήμιο Πατρών, ακριβώς επειδή έχει Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας, αντέδρασε άμεσα στην «εγκύκλιο» Πιερρακάκη, λέγοντας πως δεν υπάρχει περίπτωση να αποδεχτούν να καταργηθεί το αυτοδιοίκητο του Πανεπιστημίου... Εκεί ο πρύτανης δεν κάλεσε τα ΜΑΤ. Από τη μια, λοιπόν, έχουμε μια κατάφωρα (και για πρώτη φορά στην ιστορία της Μεταπολίτευσης σε τέτοιο βαθμό) εκβιαστική στάση της κυβέρνησης (Πιερρακάκης - Γεωργιάδης - Χρυσοχοΐδης και φυσικά ο «κυβερνήτης», όπως ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει εαυτόν, Κυριάκος Μητσοτάκης) προς τις Συγκλήτους των Πανεπιστημίων να εφαρμόσουν την «εγκύκλιο», με παράλληλη βίαιη καταστολή των κινητοποιήσεων και ωμή καταστρατήγηση των πλέον θεμελιωδών αρχών που διέπουν τη λειτουργία των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της χώρας, και από την άλλη ένα ερώτημα προς τα ίδια τα μέλη αυτών των Συγκλήτων: Γιατί δεν παραιτούνται όλοι, τώρα;
Νόρα Ράλλη
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου