Χαράς ευαγγέλια! Το Ελληνικό Δημόσιο πρόκειται να κερδίσει περί τα 30 εκατομμύρια ευρώ - το ποιος θα τα κλάψει είναι ένα θέμα που δεν αφορά την κυβέρνηση. Όπως σε όλους τους τομείς, σημασία έχει να εμφανίζεται άψογη η εικόνα, το τι ακριβώς συμβαίνει πίσω από αυτήν, στην πραγματική ζωή, ελάχιστα αφορά τους... κυβερνώντες - πολλώ δε μάλλον που οι εθνικές κάλπες αργούν. Γιατί να μη συμβεί το ίδιο με τα φάρμακα;
Με αυξήσεις που ενίοτε φτάνουν ακόμα και το εξωφρενικό 300% και αφορούν 1.700 σκευάσματα, τα φάρμακα γίνονται φαρμάκι. Για άλλη μια φορά θα κληθούμε να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη, αλλά για ποιο πράγμα δεν πληρώνουμε ολοένα κι ακριβότερα;
Ρεκόρ στις τιμές των τροφίμων, ρεκόρ στις τιμές ενέργειας, ρεκόρ στα αγροτικά εφόδια - κι επομένως σε ολόκληρη την αλυσίδα παραγωγής. Ασθμαίνουμε όλοι σε ένα εξοντωτικό ράλι πίσω από τις τιμές όλων των βασικών αγαθών που αυξάνονται γεωμετρικά. Ωστόσο, η κυβέρνηση μακαρίως απολαμβάνει το 41%!
Εξ ου και εν μέσω μιας πληθωριστικής κρίσης που εξανεμίζει το εισόδημα των πολιτών, η κυβέρνηση παίρνει ακόμα ένα αντιλαϊκό μέτρο, κάνοντας δώρο στις φαρμακοβιομηχανίες. Και μπορεί μεν οι φαρμακοποιοί δικαίως να διαμαρτύρονται και οι ασθενείς δικαίως να εξαγριώνονται, ωστόσο για τα περισσότερα ΜΜΕ νόμος είναι το δίκιο του Μαξίμου - επομένως τίποτα από όλα αυτά δε θα παίξει στα δελτία ειδήσεων, τίποτα από όλα αυτά δε θα αμαυρώσει την απαστράπτουσα κυβερνητική βιτρίνα.
Είναι αξιοθαύμαστη, όντως, η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης. Ωστόσο, οι επιτελείς της κάνουν λάθος αν θεωρούν ότι δε θα υπάρξει αργά ή γρήγορα ανταπάντηση. Κανένας λαός δεν αντέχει τόσο μεγάλη πίεση για πάντα. Κανένας λαός δεν κάθεται άπραγος όταν οι κυβερνητικές επιλογές καταρρακώνουν τον βίο και την αξιοπρέπειά του, τσακίζουν την υγεία του και ξεπουλούν το μέλλον των παιδιών του.
Ο επίμονος αγώνας των αγροτών και της εκπαιδευτικής κοινότητας, αλλά και η μαζικότατη προσέλευση των πολιτών την Τρίτη στην εκδήλωση που πραγματοποίησε η εφημερίδα μας, με κομβικό ερώτημα το πώς θα ανατραπεί η φαινομενική παντοδυναμία Μητσοτάκη αποδεικνύουν πως -όπως πάντα- όχι μονάχα η ιστορία δεν τελειώνει με το αποτέλεσμα της κάλπης, αλλά πως τότε αρχίζει. Οι μέρες της δεξιάς ευδαιμονίας είναι μετρημένες, γιατί οι μέρες της λαϊκής δυστυχίας έχουν γίνει πια αμέτρητες...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου