Τα «βλαμμένα παιδιά»...

Τάσος Παππάς

Αυτά τα βλαμμένα παιδιά με τις ελαττωματικές ιδέες που ελέγχουν τα Πανεπιστήμια, το τελευταίο κάστρο της Αριστεράς στη χώρα, επιμένουν να βγαίνουν στους δρόμους, να διεκδικούν και να κάνουν παρανομίες. Αυτό είναι πάνω-κάτω το σκεπτικό πολλών κυβερνητικών στελεχών. Ως προς την περιγραφή τι να πει κανείς. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Αυτό πιστεύουν, αυτό λένε.

Είναι πάντως συνεπείς. Τα... ίδια έλεγαν, τα ίδια λένε, τα ίδια θα λένε. Δεν αισθάνονται την ανάγκη να αλλάξουν ρεπερτόριο. Ισως να μην μπορούν. Νομίζω πάντως ότι δεν θέλουν. Ποσώς τους ενδιαφέρει αν τα επιχειρήματά τους βροντάνε στο ντουβάρι της πραγματικότητας, της αλήθειας και της λογικής. Ποσώς τους ενδιαφέρει ότι δεν δικαιούνται να μιλούν για παρανομίες αυτοί που επιχειρούν να καταστρατηγήσουν το Σύνταγμα. 

Μεγαλύτερη παρανομία από την παραβίαση του καταστατικού χάρτη δεν υπάρχει, κι ας προσπαθούν να πείσουν για το αντίθετο με τη βοήθεια πρόθυμων δημοσιολόγων. Το είπε με ξεκάθαρο τρόπο η πρώην αντιπρόεδρος του ΣτΕ Μαρία Καραμανώφ στηλιτεύοντας τη λαθροχειρία που κάνουν με το άρθρο 16 του Συντάγματος: «Το ρήμα «απαγορεύω» και το επίρρημα «αποκλειστικά» δεν είναι δεκτικά ερμηνείας».

Τους ανησυχεί ότι το κίνημα αντιστέκεται, παρά τις απειλές, τον εκφοβισμό, τους εκβιασμούς. Η συγκέντρωση της προηγούμενης Πέμπτης ήταν η μεγαλύτερη της τελευταίας δεκαετίας. Τους ανησυχεί ότι οι συνελεύσεις που παίρνουν τις αποφάσεις για καταλήψεις είναι μαζικές. Τους ανησυχεί ότι το κίνημα δεν περιορίζεται στα συνθήματα, στις καταγγελίες, στους αφορισμούς. 

Εχει άποψη και την καταθέτει όποτε τα τηλεοπτικά δίκτυα δίνουν χώρο για να ακουστούν οι θέσεις του και δεν φιλοξενούν μόνον όσους και όσες μιλούν για τραμπουκισμούς μειοψηφιών. Οι πολίτες που δεν έχουν εμπλοκή στο ζήτημα ή είναι επιφυλακτικοί με τις κινητοποιήσεις βλέπουν ότι τα παιδιά με τις ελαττωματικές ιδέες ούτε βλαμμένα είναι ούτε έχουν ροπή στον σαματά, αλλά επιχειρηματολογούν επί της ουσίας και μάλιστα με σοβαρό και συγκροτημένο λόγο.

Τους ανησυχεί που δεν μπορούν η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, που είναι αντίθετες με τις καταλήψεις, να κυριαρχήσουν. Αυτό που τους απασχολεί είναι πώς και πότε θα τελειώσουν με όλη αυτή την κατάσταση που τους έχει θορυβήσει. Υπάρχουν αρκετοί εντός της κυβέρνησης που προτείνουν δυναμικές λύσεις. 

Δηλαδή παρέμβαση των ΜΑΤ με ή χωρίς πρόσκληση από τις πρυτανείες. Νομίζουν ότι αυτό θέλει η κοινωνία. Πίεσαν προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά πρυτάνευσαν πιο σώφρονες αντιλήψεις γιατί ουδείς μπορούσε να εγγυηθεί ότι η επιχείρηση καταστολής θα είναι αναίμακτη, ότι η αστυνομία θα καταφέρει να περιφρουρήσει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και, το κυριότερο, ότι οι καταλήψεις μετά την επέμβαση της αστυνομίας δεν θα πυκνώσουν, οπότε το πρόβλημα για την κυβέρνηση θα γίνει μεγαλύτερο.

Προς το παρόν αυτές οι επιθετικές λογικές λαγοκοιμούνται. Προς το παρόν αυτοί που επιδιώκουν τη μετωπική σύγκρουση έχουν υποχωρήσει. Προς το παρόν τον τόνο τον δίνουν οι πιο προσεκτικοί. Προς το παρόν απορρίπτονται οι προτάσεις για βίαιη εκκαθάριση των καταλήψεων. 

Προς το παρόν έχουν κερδίσει έδαφος τα κυβερνητικά στελέχη που λένε ότι σύντομα η κόπωση θα διαβρώσει τη συνοχή του φοιτητικού κινήματος. Προς το παρόν όμως. Αν το κίνημα παρά τις προσδοκίες της κυβέρνησης αντέξει και ακόμη χειρότερα για το σύστημα Μητσοτάκη, αν δυναμώσει, τότε οι σκληροί θα επανέλθουν δριμύτεροι...

efsyn.gr