25.1.24

Άλλο ένα θλιβερό ξημέρωμα...


Και αυτό το ξημέρωμα είχε την είδηση που συχνά επαναλαμβάνεται τα πρωινά: νεκροί στην άσφαλτο. Τέσσερις νέοι άνθρωποι, ανάμεσά τους δυο 19χρονοι, έφυγαν «με χίλια» για τον άλλον κόσμο. Δύο στο κέντρο του κέντρου της Αθήνας με μηχανή που ανατράπηκε στη συμβολή της Πανεπιστημίου με την Πατησίων. Οι άλλοι... στην παραλιακή με τρελό ΙΧ. 

«Έτρεχαν με πάνω από 180» λένε οι εκτιμήσεις. Σε δέντρο και σε κολώνα σταμάτησε η ζωή των παιδιών. Και μαζί παράπλευρες απώλειες. Ένας αυτοκίνητο με ελιγμούς προσπάθησε να αποφύγει τη σύγκρουση με το αφιονισμένο όχημα, ένα άλλο έκανε το ίδιο, συγκρούστηκαν, παρασύρθηκαν δυο πεζοί –ευτυχώς ως εκεί. Αποφεύχθηκε το μεγαλύτερο μακελειό, αλλά δεν αποφεύγεται η ανησυχία για τα επόμενα που μπορούν να συμβούν σε μια χώρα όπου το πάθημα δεν γίνεται μάθημα, το θανατικό δεν αποτρέπει τον θάνατο και η οδηγική ασυδοσία αναπαράγεται όσο δεν αντιμετωπίζεται.

Και μετά μιλάμε για το δημογραφικό με βάση τις γεννήσεις που δεν γίνονται. Και όχι με την απώλειa τόσων ανθρώπων που χάνονται με ιλιγγιώδη ρυθμό και ιλιγγιώδεις ταχύτητες.

Αλλά επιτέλους το κράτος πρέπει να ασχοληθεί ουσιαστικά. Να κινητοποιηθεί, να ελέγχει, να ξέρει αυτός που έτρεχε με 200 ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, πολύ μεγάλη, να εντοπιστεί, να καταγραφεί και να βρεθεί την επόμενη μέρα στο σπίτι του. Για να μην το επαναλάβει.

Προφανώς δεν θα ήταν πρώτη φορά που τα δυο παιδιά της παραλιακής χειρίζονταν το αυτοκίνητό τους με αντίληψη φόρμουλάς. Θα το είχαν ξανακάνει. Ανενόχλητα. Διαμόρφωναν το σκοτεινό μέλλον τους υπό την ανοχή των νόμων, των αρχών, των θεσμών. Ώσπου έφτασαν στη μοιραία νύχτα και χάθηκαν για πάντα. Συγκινώντας προς στιγμήν το κοινό, τα ΜΜΕ και τις αρχές. Και μετά όλοι ξανακάθονται στις καρέκλες τους περιμένοντας την επόμενη –νυχτερινή ή όχι– αυτοκτονία στους δρόμους για να ξανασηκωθούν συγκινημένοι.

Αλλά αυτό δεν μπορεί να πάει άλλο. Κάτι, επιτέλους, πρέπει να γίνει. Άμεσα, τώρα. Το πρόβλημα δεν είναι μικρότερο από όλα τα άλλα που ξεσηκώνονται με βουητό και τρέχουν στην άμεση επικαιρότητα. Είναι μεγαλύτερης σημασίας ο θάνατος ανθρώπων, ο αφανισμός παιδιών, η συρρίκνωση της νέας γενιάς...

harddog-sport.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: