«Αθώοι» και «ένοχοι»...

Τάσος Παππάς

Οσοι και όσες διαβάσατε (αν δεν το έχετε κάνει, επιβάλλεται να το κάνετε) το εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ του Αρη Χατζηγεωργίου για την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής που υποτίθεται ότι ερευνά την τραγωδία των Τεμπών και πρέπει να αποδώσει ευθύνες όπου κι αν αυτές βρίσκονται, όσο ψηλά κι αν είναι οι εμπλεκόμενοι, θα καταλάβατε γιατί οι εξεταστικές επιτροπές σπανίως –για να μην πούμε ποτέ– φτάνουν σε... αξιόπιστο αποτέλεσμα. Οχι γιατί δεν μπορούν για αντικειμενικούς λόγους, αλλά γιατί δεν θέλουν για υποκειμενικούς λόγους.

Στις εξεταστικές επιτροπές οι πλειοψηφίες κάνουν ό,τι γουστάρουν (κυριολεκτικώς) και οι μειοψηφίες διαμαρτύρονται και καταγγέλλουν συγκάλυψη. Καμία έκπληξη δεν πρέπει να προκαλεί αυτή η κατάσταση. Είναι αναμενόμενο. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Αυτό έχει συμβεί μέχρι τώρα στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό θα συμβεί πιθανότατα και με τη συγκεκριμένη εξεταστική επιτροπή.

Τι είναι τα μέλη της εξεταστικής επιτροπής; Τυπικά είναι ανακριτές. Οφείλουν δηλαδή να είναι υπεράνω υποψίας για συναλλαγές πάσης φύσεως και να εξετάζουν με επιμέλεια όλες τις πλευρές του επίμαχου ζητήματος. Ουσιαστικά, όμως, είναι απολογητές των κομμάτων τους. Ως ανακριτές είναι υποχρεωμένοι να ψάξουν βασανιστικά για να ανακαλύψουν την αλήθεια. Ως βουλευτές είναι αναγκασμένοι εκ της ιδιότητάς τους να προσφέρουν προστασία στους προερχόμενους από τα κόμματά τους. Τι έχουμε δει μέχρι τώρα σε άλλες εξεταστικές επιτροπές; Οι βουλευτές της συμπολίτευσης δεν συμπεριφέρονται ως αδέκαστοι εισαγγελείς, αλλά ως συνήγοροι υπεράσπισης όλων όσοι ανήκουν στην παράταξη.

Το κάνουν με διάφορους τρόπους. Προτείνοντας μάρτυρες που θα υπηρετήσουν την κομματική γραμμή και θα θολώσουν τα στοιχεία που θα προσκομίσουν οι πολιτικοί αντίπαλοι. Αποκλείοντας μάρτυρες που φοβούνται ότι θα τους χαλάσουν το αφήγημα το οποίο έχουν έτοιμο πριν από την έναρξη των εργασιών της επιτροπής. Θέτοντας σκοπίμως παραπλανητικές ερωτήσεις για να πάρουν βολικές απαντήσεις. Προβοκάροντας τους μάρτυρες που έχουν διαφορετική άποψη και την καταθέτουν. Ελέγχοντας ασφυκτικά τη διαδικασία τοποθετώντας στις κομβικές θέσεις της επιτροπής (πρόεδρος, αντιπρόεδρος, γραμματέας) βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Και ό,τι άλλο θα σκαρφιστούν κατά τη διάρκεια των συζητήσεων.

Στο τέλος, θα εκδώσουν το πόρισμά τους που θα είναι γενικό, θα κάνουν λόγο για διαχρονικές ευθύνες (μπορεί να πάνε πολύ πίσω ακόμη και στην περίοδο που δημιουργήθηκε το ελληνικό κράτος) και ως προς το «διά ταύτα» θα είναι παγερά σαφείς: καμία ευθύνη στους παράγοντες που ανήκουν στο κόμμα τους. Το πόρισμά τους θα υπερψηφιστεί στην Ολομέλεια της Βουλής αφού και εκεί έχουν την πλειοψηφία. Και η ζωή θα συνεχιστεί κανονικά μέχρι την επόμενη φορά που θα έχουμε μία από τα ίδια. Οι βουλευτές των άλλων κομμάτων θα καταθέσουν τα δικά τους πορίσματα που θα είναι σε άλλη λογική, αλλά δεν θα υπάρξει συνέχεια. Είναι μειοψηφία.

Οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που είναι μέλη της εξεταστικής επιτροπής ακολουθούν με θρησκευτική ευλάβεια τον δρόμο που τους υπέδειξε το μέγαρο Μαξίμου. Με φασκιωμένη τη συνείδησή τους πορεύονται. Ακόμη κι αν το σκάνδαλο φωνάζει, ακόμη κι αν τα στοιχεία είναι συντριπτικά, αυτοί θα κάνουν τη δουλειά τους που δεν είναι άλλη από το να υπηρετήσουν το σύστημα Μητσοτάκη. Ενοχοι; Ο σταθμάρχης, η κακιά η ώρα και ενδεχομένως όλες οι κυβερνήσεις από την εποχή του Τρικούπη. Αλλά σίγουρα αθώα η παρούσα κυβέρνηση με το γνωστό… αποστομωτικό επιχείρημα: «μας ψήφισε το σαράντα και κάτι τοις εκατό»...

efsyn.gr