Η άλλη όψη του «γαλανόλευκου θαύματος»...

Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές· κι Εσύ μακριά από τη Χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο.

Οσα Εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν, και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα...

Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα· κι Εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.

Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία: η λεία που Εσύ φυλάττεις.

[...] Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμονη εξουσία ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.

Γκίντερ Γκρας, 2012 | (Μετάφραση: Πατρίτσια Αδαμοπούλου)

Ενα θέμα είναι να δέχεσαι συγχαρητήρια. Ενα άλλο, ποιος και γιατί σε συγχαίρει. Κι ένα τρίτο είναι ο λόγος της απόστασης ανάμεσα στην πραγματικότητα και την περιγραφή της. Αλήθεια, πόσο μεγάλη τιμή πρέπει να μας περιποιεί το γεγονός ότι η Bild «γράφει διθυράμβους για τη χώρα μας» – όπως αναπαράγεται εδώ και μέρες το δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας; Και πώς είναι στ’ αλήθεια η ζωή για τους εργαζόμενους στο «ελληνικό, γαλανόλευκο θαύμα», για το οποίο μιλάει η εφημερίδα, φιλοξενώντας συνέντευξη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη;

Το 2010, όταν η Ελλάδα βυθιζόταν για τα καλά στην κρίση χρέους, μια πρωτοφανής εκστρατεία μίσους κατά της χώρας και των κατοίκων της ξεδιπλωνόταν στη Γερμανία. Τα δημοσιεύματα ήταν αναρίθμητα και σφοδρά ώστε να πείσουν τους Γερμανούς, που γνώριζαν την Ελλάδα ως τόπο διακοπών και μάλλον την αγαπούσαν, πως η πολιτική του Βερολίνου ήταν όχι μόνο χρήσιμη σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και ηθικά επιβεβλημένη απέναντι σε έναν λαό απατεώνων και τεμπέληδων.

Εκτοτε, ένα πλήθος επιστημονικών ερευνών έχει αναδείξει πώς χτίστηκε αυτή η καμπάνια, ποια μεταφορικά σχήματα χρησιμοποίησε, πώς εντέλει χειραγώγησε τη γερμανική κοινή γνώμη, έτσι ώστε να φτάσουν πολλοί Γερμανοί να επιθυμούν ακόμα και την άμεση έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Απολύτως ενδεικτικά αναφέρουμε το άρθρο των Hans Bickes, Tina Otten και Laura Chelsea Weymann από το Leibniz University του Ανόβερο, που υπογραμμίζει τον κρίσιμο ρόλο των ΜΜΕ στη διαμόρφωση της αρνητικής κοινής γνώμης: «Ο γερμανικός Τύπος είχε πραγματευτεί έντονα και αμφιλεγόμενα την ελληνική οικονομική κρίση.

Οι αναφορές της Bild

Το δημοσίευμα της Bild για το «Θαύμα της Ελλάδας»

Η μεγαλύτερη καθημερινή εφημερίδα της Ευρώπης, Bild, δημοσίευσε πολυάριθμες αναφορές που κατασκεύαζαν σιωπηρά ή ρητά τον μύθο των διεφθαρμένων και τεμπέληδων Ελλήνων σε σύγκριση με τους εργατικούς Γερμανούς». Αυτή η εφημερίδα, λοιπόν, που κάποτε μας... συνιστούσε να πουλήσουμε τα νησιά μας, μαζί και την Ακρόπολη, πλέκει τον ύμνο της Ελλάδας σήμερα. Και, φυσικά, φιλοξενεί συνέντευξη του Ελληνα πρωθυπουργού για την πάρα πολύ πετυχημένη χώρα μας. Πώς νιώθουν, ωστόσο, οι εργαζόμενοι σε αυτήν ακριβώς τη χώρα, που κάποτε η κοινωνία της χρειάστηκε να εκτελεστεί εν ψυχρώ μέχρι να φτάσει η οικονομία της να παρουσιάζεται σαν το παιδί θαύμα της Ευρώπης;

Κατ’ αρχάς να μιλήσουμε θεσμικά και μάλιστα παραθέτοντας αυτά που λέει το Συμβούλιο της Ευρώπης. «Ψυχική υγεία και εργασία είναι στενά αλληλένδετες. Η ψυχική υγεία αποτελεί σημαντικό ζήτημα για την ικανότητα εργασίας και την παραγωγικότητα και, αντιστρόφως, οι ψυχοκοινωνικοί κίνδυνοι στην εργασία μπορεί να είναι επιζήμιοι για την ψυχική υγεία», μας λέει ο θεσμός, επιμένοντας μάλιστα ιδιαίτερα στην έννοια της επισφάλειας στην εργασία. Και πώς ακριβώς την ορίζει; Επισφαλής απασχόληση είναι η απασχόληση που είναι «ανεπαρκώς αμειβόμενη, αβέβαιη, απροστάτευτη και δεν μπορεί να στηρίξει ένα νοικοκυριό» και σχετίζεται με τα εργασιακά δικαιώματα, το περιεχόμενο, την οργάνωση και τις συνθήκες εργασίας, την επαγγελματική ασφάλεια και υγεία (περιλαμβανομένων των ψυχοκοινωνικών παραγόντων) και τις εργασιακές σχέσεις. Για να καταλήξει: «Επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι οι επισφαλείς συνθήκες εργασίας δημιουργούν αρνητικές αντιδράσεις στρες που μπορούν να οδηγήσουν σε διαταραχές, όπως άγχος και κατάθλιψη».

Για να διαβασετε ολόκληρο το κείμενο της Ντίνας Δασκαλοπούλου, πατήστε ΕΔΩ...