Όταν το Ιντεάλ έκοψε 2.700 εισιτήρια σε μια μέρα...

Η Αριστέα Χιώτη θυμάται έντονα τον πρώτο καιρό που ξανάνοιξε το Ιντεάλ. «Ήταν ολοκαίνουργιο και όλοι έρχονταν να το δουν, ήθελαν να πάνε σινεμά στο "καινούργιο". Είχε συστήματα ήχου καταπληκτικά, μια ωραία, μεγάλη αίθουσα και όλα αυτά δημιουργούσαν μια αίγλη. Για μερικά χρόνια είχε πάρα πολύ κόσμο και... μερικές ταινίες ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. 

Η πρώτη που έκανε ρεκόρ εισιτηρίων ήταν το "Μόνος στο σπίτι". Σε μια μέρα μόνο έκοψε 2.700 εισιτήρια. Ξεκινούσαν οι προβολές από τις δέκα το πρωί, ήταν Χριστούγεννα. Δεν σκεφτήκαμε όλοι όσοι δουλεύαμε να πάμε να φάμε ένα σάντουιτς όλη μέρα. Πήγα σπίτι μου στις 2 το πρωί και σκεφτόμουν, "έχω χρήματα, αλλά δεν υπάρχει μια φρυγανιά στο ψυγείο μου"». 

Όταν τη ρωτώ για άλλες ταινίες που έκαναν όχι μόνο πολύ καλά εισιτήρια αλλά δημιούργησαν και μια έντονη συναισθηματική αντίδραση στο κοινό αναφέρει τη «Σιωπή των Αμνών». «Περισσότερο απ' όλες τις ταινίες που θυμάμαι», λέει, «ήταν αυτή, ο κόσμος έβγαινε σχεδόν σοκαρισμένος. Μάλιστα, επειδή είχαμε αυτά τα εξελιγμένα συστήματα ήχου, κάθε τρίξιμο, κάθε τσικ ακουγόταν τόσο καθαρά που μερικοί έβγαιναν και μας έλεγαν ότι κάτι συμβαίνει με τον ήχο. Ο πεντακάθαρος ήχος τούς δημιουργούσε κι αυτός μεγάλη ένταση». 

Μια άλλη ταινία, ελληνική αυτήν τη φορά, που θυμάται η κ. Χιώτη να ξεχωρίζει είναι ο «Καβάφης». «Την είχε παίξει το Αττικόν για μία εβδομάδα κι εμείς την παίξαμε την επόμενη, τη δεύτερη. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι θα κάνουμε περισσότερα εισιτήρια. Τελικά, κάναμε 5.000 εισιτήρια τη δεύτερη εβδομάδα με μια ελληνική ταινία».

Ένα μεγάλο μέρος του κοινού που σύχναζε στους κινηματογράφους του κέντρου έχει σταθεί υπομονετικά στην ουρά, αδιαμαρτύρητα, να να βγάλει το εισιτήριό του στο Ιντεάλ. «Καμιά φορά το κοινό έχει την ψυχολογία της μάζας», λέει η κ. Χιώτη. «Υπήρχαν ουρές στις οποίες δεν ακουγόταν ούτε ψίθυρος. 

Όταν όμως ορισμένες φορές κάποιος διαμαρτυρόταν, τότε ακολουθούσε χιονοστιβάδα, η μονάδα γινόταν όχλος και όλοι το θεωρούσαν υποχρέωσή τους να φωνάξουν. Μια φορά θυμάμαι ένας κύριος πολύ ψύχραιμος έβαλε τάξη και όταν τον ρώτησα πώς τα κατάφερε μου είπε "ξέρω από αυτά, είμαι ταμίας στην εφορία"»...

lifo.gr